De stem uit België

2503 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1916, 01 Decembre. De stem uit België. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/hh6c24rh1m/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Bureel l 21, RUSSELL SQUARE. LONDON. W.C. Téléphoné t Muséum 2 6 7. De Stem uit Belgie. Abonnement : lsh. 9d. voor 3 maanden. Subscription : lsh. 9d. for 3 months. Voor de Vereenigde Staten : 50 cts. Voor Holland : 1 fl. Voor Frankrijk : 2.25 fr. Voor de soldaten : lsh. of 1.50 fr. 3de Jaargang, Nr. il. (Blz. 1207-1218.) VRIJDAG, 1 DECEMBER 1916. Registered at G.P.O. as a. Newspaper. J2 blz. Ij^d. NOTA VAN DEN UITGEVER. Bij overmaat van nieuws uit het vaderland was het ons onmogelijk deze week de Kempische Bladzijde te laten verschijnen. —De Londensche drukkers hebben al hunne prijzen met 10 per cent, verhoogd. De Stem heeft dus zoo-veel meer te betalen. Voor den aanstaanden trimester moeten we ofwel op 8 blz. verschijnen ofwel een penny meer vragen per abonnement, ofwel meer inschrij-vingen winnen. Wij verkiezen het laatste. Help ons. —Menige klachten kwamen binnen omtrent afleve-ring in Frankrijk. Wij mogen verzekeren dat de verzending regelmatig van bij den drukker wegging. Echter kregen we in de Railwaycompagnie verwlttiging van onregelmatigheden in den bootdienst. Een beetje geduld dus. Chineasche postzegels.—Misslonarlssen stuurden ons ter ondersteunlng een pak Chineesche postzegels. Voor zooverre de voorraad strekt kunnen de liefheb-bers die er om vragen een Chineeschen postzegel bekomen per elk nieuw abonnement dat zij aanbrengen. In het léger.—Voor het leger geven wij De Stem aan 0.10 fr. per nummer, wanneer men mlnstens tien nummers per week neemt. Zeer velen bezorgen ons blad aan die voorwaarden aan onze jongens. Dat hun voorbeeW nog meer nagevolgd worde. Gewijde Puinen. Zichtkaarten van het Front. Een vriend van mij stuurt mij zooeven een verzameling zichtkaarten van het afzichtelijk IJzerfront. Ik heb ze bekeken een na een vol stillen weemoed, en herinneringen-meê-warigheid lijk men de doodkaartjes bekijkt en herleest van moeder, vader, broeders, zus-ters, vrienden, en gevoeld, diep in de ziele, de smart om hun afsterven, de hoop op hunne verrijzenis, de blijdschap om hun wederzien eensdaags. Hoe het komt weet ik niet maar geen gevoelens van verontwaar-diging of haat bruischen op in mijn ziel bij 't beschouwen van die gewijde puinen, maar onwillekeurig lispelen mijn lippen het gelaten "Rust in Vrede" van hen die in den Heer gestorven zijn. 'k Betreur het echter, dat niet elke zichtkaart onderschreven is door een vlamdicht van een onzer Vlaamsche zan-gers, maar wel door het onbenullige en sen-sationeele Bedekers bericht van een businessman, die de gewijde puinen ontheiligt door geld slaan. Er ligt iets akeligs, iets wereldgroots, iets geheimzinnig-godsdienstig in al die puinen daar in dat stil nederig hoekje van West-Vlaanderen, dat ingesUiimerd lag in zijne grootsche historié van het verleden, en nu wordt willens nillens wakker gewekt om het tooneel te zijn waarop het geweldigste werelddrama zich afspeelt, waarop een volk als weleer tegen de zee, zich schoort en weert, tegen de wateren van een militairen macht-vloed. O prachtig hoekje van Vlaanderen daar vlottend als een eilandje tusschen twee machtige zeeën, met de Vikings wakend en strijdend over en voor de schoone reine Maagd van het recht en de eerlijkheid : Gu-drun.IJzeroverstrooming. Een zichtkaart verbeeldt eene overstrooming van den IJzer onafzienbaar ver over de wei-den van Veurne-Ambacht, met langs dezen kant een Belgisch soldaat op wacht, bajonet op 't geweer. In zomertijd heb ik honderd keeren gewaad door het malsche gras van die vette weiden, geklauwierd over de balies, gewipt over de loopplanken, geschouwd naar die heerlijke koeien, gerust onder de uitge-holde, maar immer groen-getakte kopwilgen. gepraat met de boeren vol open hart en ge-zonden kermislach, bloemen geplukt, geel, rood, wit, geluisterd naar den zang van 't kranke riet langs de "leikes" en naar de hemellawerke in de blauwe lucht. En nu is dat ailes één water. Gegroet en gezegend zijt gij, boven aile elementen, o water. Want wanneer vuur en aarde en lucht gingen begeven voor de overmacht, wanneer het purper-roode martelaarsbloed onzer jongens was uitgevloeid bijna, dan hebben al de kleine beekjes, de grachtjes en de leikes vol-stroomend met de wateren der ontsluisde zee, het vaderland verdedigd. Dan mochten (ver-geet het nimmer geleerde geschiedkundigen onzer Bondgenooten), dan mochten de Fran-sche en Engelsche legers komen om te hou-den vrat gewonnen was door België's bloed en België's water. Gezegend zijt gij kleine, nietige IJzer-stroom, waarmede wij, kinderen, spotten in jeugdige dagen, gij zijt grooter dan de Maas door forten beschermd, grooter dan de Schelde door Benoit bezongen, grooter dan de Leye door Gezelle vereeuwigd, gij hebt uw eigen zelven verdedigd door de natuureerlijk-heid van uwe kleinheid. Gij zijt een beeld van België's eerlijkheid. En gij schoone jongen op de wacht daar, waarvan droomt gij? Zijt gij een kind uit 't blonde Noorden, en volgt gij elken rimpel van dat heilig water, talend heiligen plicht tôt het einde toe? Of tuurt gij, gedachten vol naar 't Oosten waar de zonne dagen moet, met moeders blijden welkomgroet ! Of wacht gij tevergeefs naar 't duifje uit de ark u brengend den palm der vrede? Of volgt gij 't rinkelroeien van den Blauwvoet, de voorbode van den storm? Ik groet u, jonge held, en zegen u. " Mirabiles elationes maris ; mirabilis in altis Dominus !" Wonderbaar zijn de uitspattingen der zeewa-teren ; wonderbaar is de Heer in de Hemelen ! Boerenhofsteden. Och ! dat dit heerlijk beeld wordt wegge-vaagd door die andere zichtkaarten met de vernielde boerenhofsteden en hun hr.» mers, stronkelend langs de wegen den lande ait, naar ongekende oôrden. In stille weelde, als paleizen van vrije burgers, ankerden zij vast in den deringgrond, die oude wit ge-kalkte boerenwoonsten, met namen klinkend als historische leuzen en met 't oude Lieve Vrouwbeeldje als schutsel tegen 't kwaad bedrijf, als versterkte burchten door al de dikte en de diepte hunner muren ! Daar troonde de boer met open woord onder open lucht en beredderde de weiden en landerijen, zoo ver zijn ooge reiken kon. Daar zetelde de moeder, een heereboerevrouw in sterke goedheid en barmhartigheid. Daar groeiden op kloeke beenen, sterke boerezonen, kroonhalzend, rijdend op zware horsen. Daar bloeiden frissche boerendoch-ters, in edel kleed en maagdelijke joligheid. Daar speelden en stoeiden zwermen van kinderen. Daar dreigden de honden, in toren-vormige kennels. Daar spraaiden de pau-wen hunne millioen-kleurige staarten uit in zonneweer. Daar koekeloerden de hennen, de kalkoenen Daar kirden de duiven, asch-grauwe, bruine, schalieaarde en blanke. Daar vormde het leven een geheel met de natuur. Daar was elkeen te huis en van den huize. Daar bekommerde men zich niet om 's we-relds kleine gedoe, en vermuft leven. Daar had men het leven in zich, en ontvouwde oorlogsnoodzakelijkheid, door hun vrienden zelfs soms stukgeschoten, omdat zij oorden . van vrede, en middenpunten van eenheid, concentraties van volksleven, een hinderpaal zijn voor den oorlog, die ontwrichting is en verwarring op groote schaal. Anderen, met omhaal van geschiedkundige en bouwkundige geleerdheid, mogen het be-treuren dat die torens, lichtbaken weleer voor de zeeën, zijn ingezakt ; dat hun drie gelijk-hooge, beuken, eigenschap der zeekustkerken, zijn opengespleten ; dat hun kunstschatten werden verbrand. Mij waren al die kerken zoo innig lief. In de meeste heb ik gebeden en gepredikt, gepredikt het woord Gods, tôt de volksscharen, niet om ze te verbitteren, maar am het schoonste en het beste dat lag in hun zielen, vaster te planten in het tradi-tioneele geloof, en te doen openbloeien onder den dauw van Gods barmhartige genade, zoodat het onwied als van zelf verkwijne en verschroeie. De hoogste kunstschoonheid dier kerken, en van elk voorwerp dier kerken, lag hierin dat zij de verpersoonlijking waren van het edelste en het beste der dorpsscharen. Over de bouwvallige kerken van Frankrijk —slachtoffers van godsdiensthaat—mocht Maurice Barrés zijn boek "La grande pitié des églises de France" uitsclireien, in een VOOR WIE NOC EEN TELLOOR SOEP? De soep opgediend in een Brusselsche school. (Meegedeeld door National Committee for Relief in Belgium.) men het, argeloos en rechtschapen. En nu is dat ailes in één puinhoop herschapen, en de bewoners, als rompen, als puinen, als dutsen van menschen, zijn de wijde vreemde wereld ingedreven, waar zij zich niet hori-zonteeren kunnen, de moeders blij zoo zij hun kinderscharen nog ongedeerd rond zich hebben, de vaders houwend en klauwend op andermans land voor de zwarte broodkorst, maar Goddank nog allen in zich dragend de ontembare werkdrift om bij de eerste gele-genheid te herbeginnen hun vernietigd levenswerk. O mijn lieve menschenpuinen, ik heb u ontmoet op mijn zwerverswegen, met u ge-weend, met u gejuicht, maar telkens ben ik van u gescheiden, al denkend : 't moet een sterk volk zijn dat in zich in vrede weelde dragen kan, en in oorlogstijd ook 't kruise torschen. 't Was God die gaf, 't was God die nam. Zijn naam weze gezegend. Gezegend zijn uwe landerijen, die werden gedrenkt en be-sproeid met zooveel schuldeloos bloed, ook vijandelijk schuldeloos bloed, want de een-voudige Duitsche soldaat is toch wel het slachtoffer der militaire autocratie. Gezegend zijn uwe landerijen, waar de gesneuvelden, nevens hun bloed werden te ruste gelegd, onder de schaduw van 't kruis van hout, uit uw eigendom gehakt en wach-tend naar de bloemen en de gebeden van uwe christelijke liefde. Zult ge ze niet lief-hebben in fierheid de zonen van uw vaderland, voor de bescherming van uwe hoeve gestorven? Veurne-Ambachtsche Kerken. Dan volgt de reeks zicht- of doodkaarten van de adelijke dynastie der Veurne-Ambacht-sche kerken ; Slype, St. Joris, Mannekens-vere, St. Pieterscapelle, Ramscapelle, Wulpen, Oostkerke, Caeskerke, Lampernisse, St. Ja-cobscapelle, Oudecappelle, Nieuwcappelle, Reninghe, Noordschoote, Boesinghe, Lange-marck, Poelcapelle, Zillebeke on Zonnebeke, en tientallen meer, met Loo de Metropolis, met Nieuwpoort de burcht der Tempelieren, met Veurne het visioen van vrede, met Dix-mude de Begijnestad, met Ieperen de kinder-li jke onbewuste schoonheid : al die kerken zijn gestorven, slachtoffers van de wxeede zijden fijn Fransch. De sublieme estheet schreide om uitwendige schoonheid, om tra-ditioneele schoonheid die dreigde te vergaan ; in de kerk zelf was hij tenauwernood binnen-getreden, het bovennatuurlijk schoonheids-beginsel der kerk had hij niet begrepen, enkel de uitschitteringen ervan, de kerk leefde nimmer in zijn ziel of beter gezegd zijn ziel leefde het kerkeleven niet mede, lijk de een-voudigste Veurne-Ambachtsche boer. Als de kerk eenmaal ineenzakte, dan mocht voor den Veurne-,Ambachtschen boer geheel de wereld inzakken. In een vreemde kerk zou hij nooit kunnen bidden—dat is God- genie-tend zijn—lijk in zijn eigen kerk, want zijn godsdienstig leven was geen op zich zelf-staande eenheid maar een geheel met het land rond hem, en de hemel boven hem, een geheel dat hij des Zondags terugvond in zijn eigen kerk met zijn eigen pastoor, zijn eigen heiligenbeelden, en kruisweg. Zij zijn groot de weedommen der Veurne-Ambachtsche keiken : huizen van barmhartigheid, van geestelijke werken van barmhartigheid, bij uitstek, maar niet minder van lichamelijke werken van barmhartigheid, hebben zij de hongerigen gespijsd, de dorsti-gen gelaafd, de naakten gekleed, de vreem-delingen en zieken geherbergd, de dooden bewaakt. Zij zijn zelf gestorven al goed doende tôt het einde toe voor het geestelijk en vaderlandsch welzijn. De altaren tuimel-den omver, de koorzalen brandden, de beel-den vielen stuk, maar onder vuurregen vol-brachten zij hun werk van liefde tôt den dood. Zij liggen nu, de kerkelijken, verkoold en verpuind en zonder eerbied voor den dood, komt het oorlogskruit ze meer kwetsen en verminke. Ik zegen u, gewijde puinen, gij zijt een beeld van België : het heeft zich ge-slachtofferd voor eer en eerlijkheid, en vuige tongen hebben 't slachtoffer bezoedeld met woorden van eerloosheid en verraad, omdat zij de schoonheid van uw sacrificie niet her-denken konden. Ik zegen u, eeuwenoude familiegraven, rond de gewijde kerkebeuken, nu onteerd, en geweld aangedaan. Was het niet eerlijk dat ook de dooden lijden zouden, en door hun lijden kampen in dezen grooten volksstrijd? En gij allen priesters, herder-lijk uw kudde getrouw, in de oorden van uw ballingschap, bouwt vaster nog in de zielen van uw volk de dorpskerk met al de glorie van haar weedommen ! ' Yperen. En dan volgen ten slotte de zichtkaarten van 't verwoeste Yperen. Yperen is dood geheel en gansch. Yperen werd schandelijk vermoord zonder oorlogsnoodwendigheicl, lijk Leuven het middenpunt van België's katholieke wetenschappelijk Reims de kathe-draal van het koninklijke en christelijke Frankrijk, schandelijk vermoord, verwurgd, geradbraakt, verstikt, omdat de Duitschman niet levend beweldigen kon, Yperen den sleutel van dat tooverpaleis der gewaande Duitsche wereldmacht. Zoo moest het: de IJzer, kleine nederige natuurstroom, en Yperen de schoonheid der historié : natuur en historié verdedigen België's grond en geschie-denis. Maar Yperen werd schandelijk ver. moord. Hier voel ik geen haat. Haat, vrucht van liefde, is een te schoon gevoel om het te bezoedelen aan Duitsche misdadigheid. Ik voel misprijzen, dat is, op moreel gebied, het meest vernederend gevoel dat men op een vijand toepassen kan. Yperen werd schandelijk vermoord, zijn kathedraal, zijn kerken, zijn kloosters, zijn gestichten, zijn huizen, zijn halle. .Het was als een droom Yperen te zien en zijne pracht-torens, rijzend midden de vele vlakten v^n het Westland, wanneer men spoorde và'n Boesinghe of van Elverdinghe, van Zonnebeke of Kemmel^ Yperen lag in de eenzaarn-heid veraf van groote verkeerwegen, onge-kend meestal, zelftevreden zich bakelend in de glorierijke rust harer schoonheid. Wat baat het een na een al de geschiedkundige en artistieke juweelen op te sommen, en elk deeltje te beschreien als elke parel van een gebroken snoer? Yperen was met gekend, omdat men vergeten had dat er geen rijker kroon is dan eigen schoon, en de dood van Yperen was noodig, om haar historisch schoonheidsleven der wereld te openbaien, en 't schijnt me of de scharen die treurend Yperen ten grave volgen, zuchten : "Sero te amavi," ik heb u te laat bemind. En toch, 't weze niet vergeten, wij hadden Yperen lief sinds wij Vlaanderen liefhadden lir moest geen Maeterlinck komen of geen Verhaeren om de schoonheid van Yperen als een lauwerkrans voor hen zelven te bezingen. De halle van Yperen was ons symbool van wat ons land en volk eertijds waren, en va'n wat het worden kan omdat zijn scheppings-macht enkel was ingesluimerd. Ons owee-pen met Vlaanderens hallen was gesteund op werkelijkheid, en daarom is die vermoording van Ypers halle een steek in onze liefde. Liefde neemt wraalc door hooger liefde. En-daarom ik weet niet wat de beheeren na den oorlog met Yperen aanvangen zullen. Ook zij zullen ontroostbaar zijn door dat verlies van kunstschoonheid, en die halle wier muren en bogen niet hebben begeven onder de oorlogsmachten, heropbouwen als een vrede-paleis. Maar neen, ik heb iets neerlijkers gedroomd. Bewaart die hallepuine lijk ze nu daar ligt, gebarsten maar ongebogen. Bewaart ze lijk Ierland zijn ruinen heeft be-waard en bebloemd met verhalen en zeisels, overgezet van grootmoeder tôt kleinkind. Haalt een der overgebleven kruisbeelden van Vlaanderen, en plaatst het binnen de Hallen, en daar binnen die muren begrave men als in ons Panthéon, al de groote helden van dezen oorlog. Dit is hunne eereplaats en hun voorrecht. En dan richte het vemieuwde België, een nieuwe Halle op, met langs éénzijde de stand-beelden der oude geschiedenis, met langs de andere zijde de standbeelden onzer oorlogs-helden : de IConing, de Kardinaal, Joffre, Kitchener, enz., en in 't midden boven den ingang, naar 't oud gebruik, het lieve beeld van Onze Vrouw van Thuine, die "schutsel en scherm van België," want in 't IJzer-Yperfront ligt de eindzegepraal omdat de eerste zegepraal daar lag. Binnen plaatse men de -oorlogstrofeeën en de namen der gesneuvelden en kampers, en al België's schil-ders verheerlijken de binnenwanden met hun prachtige oorlogsvisioenen, en al de toen-dichters en zangers vereeren het met hun schoonste poësie, en de kinders en de volksscharen komen er bedevaarten en feestvieren en grootsche landjuweelstoeten bewegen van de Halle des doods naar de Halle des levens, en gansch een land en een volk juiche toe ons landeigen Denkmaal, dat denkmaal van onze vrijheid, waar geen hoogmoed op neder-schaduwt, geen schuldeloos bloed op kleeft, maar eenvôudige eerlijkheid en rechtvaar-digheid, spiegelrein op zonneglanzen ! Pater L. T. Callf.waert, O.P. Nederduitsch. Of von Bissing ja of neen van eene "Neder-duitsche " stichting gesproken hebbo, doet weinig ter zake : het woord werd uitgespro-ken of geschreven, en het heeft aanleiding gegeven tôt opmerkingen in de Fransch-Bel-gische, Duitsche, Hollandsche en zelfs Engelsche Pers (Zie : "The Times," 8 November.) Volgens sommigen zou aan dat woord een Pangermaansch geurtje zijn, en vooral, mee-nen ze, wanneer men het in het Fransch ver-taalt : bas allemand riekt zeer teutoonsch ! Die zienswijze is niet nieuw. Eenige maanden vôôr den oorlog, meende een Fransch-

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De stem uit België appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Londen du 1914 au 1916.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Sujets

Périodes