Refistered at the General Post Office as a Newspapc Telephoont Muséum 2 6 7. ^Goà Va^ t. ^sÉsfei, sa ^ De Stem uit Belgie Bureel: 21, Russell Square, W.C. Abonnement: is. 6d. voor drie maanden. Subscription : is, 6d, for three months. 2de Jaargang.—Nr. 31. DONDERDAG, APRIL 20, 1916. Abonnement v»®r de Vereeniçde Statea, 40 ct«. ; r>„* _ f J voor Halland, > ft. ; voor Fraakrijk, s fr. 1 flCC lu» DE STRIJD OM VERDUN GELUWD. De laatste dagen der Goede Week wordt er op de Londensche drukkerijen niet gewerkt. Wij komen daarom vroeger uit en enkel op 8 bladzijden. Wij moeten ©ns verontschuldigen om het niet-verschijnen, deze week, van tal van meedeelingen die ons eerst op Woeûsdag toekwomen. t- << ► ^ Zaltg pascben AAN ALLE ONZE LEZERS! * J* De Duitsche Kulturkampf. ANTWOORD AAN DR. KREBS EN DE " KOLNISCHE VOLKSZEITUNG." In oas nummer Tan 10 Maart wezen wij erop, dat de "Kôlnische Volkszeitung," in hare heftige aanvallen tegen Zijne Eminentie Kardinaal Mercier, het zooverre gebracht had, de veroordeelde dwalingen van het libéralisme aan te kleven, en er met von Bissing op aan te sturen om in België een Kulturkampf te verwekken. Hare afwijking van de katholieke leer was zeer opvallend, en het verwondert ons dan ook niet, dat " L'Italia," in een opstel getiteld " Godsdienst en politiek," haar hetzelfde verwijt heeft toegestuurd. Ook dit Italiaansche blad doet opmerken, dat de Keulsche publicist " aan de bisschoppen en den clerus het recht durft ontzeggen om zich te bemoeien met de zaken van het openbare leven " en zou verlangen, "dat de geestelijken zich opsloten in de sacristij en zich tevreden stelden met schiet-gebedekens en litanieën op te zeggen." Die rrijmoedige protesten tegen het be-treurenswaardig schrijven van de "Koln. Volksz. " zijn in Duitschland niet onopge-merkt gebleven. Van de hand der redactie van het Keulsche blad verschenen eenige op-merkingen aan het adres van "L'Italia," inaar om ons artikel van antwoord te dienen, heeft zij geen vertrouwen meer gesteld in hare leeke wetenschap. Dr. Engelbert Krebs, van Freiburg i. B., is haar met zijne professorale wijsheid ter hulp gekomen. Deze richt zich rechtstreeks tôt "De Tijd," die volgens hare loffelijke gewoonte om beurte-lings aan de tegenover gestelde partijen het woord te geven, na een opstel uit de "Kôln. Volksz. " ook onze beschouwingen had over-gedrukt. Wij laten het over aan de redactie van "De Tijd" om, indien zij zulks noodig acht, een antwoord te geven op de beschul-digingen jegens haar ingebracht : wij verde-digen enkel ons vorig artikel en verzoeken den lezer ons niet de pretentie aan te leunen, alsof wij spraken in den naam van den H. Stoel of van Kardinaal Mercier. Doen we opmerken, dat Dr. Krebs het niet beproefd heeft de "Koln. Volksz." wit te wassen van hare liberale strekking, als zou het aan de kerkelijke overheid verboden zijn tusschenbeide te komen" in politiek-godsdienstige en sociaal-godsdienstige vraag-stukken." Hij beschuldigt ons enkel, in de verdediging van Mgr. Mercier, naargelang de omstandigheden, twee verschillende stand, punten in te nemen ; maar hij vergist zich, doordat hij ons eerst een Duitschen pinhelm opzet _ en daarna een katholieke baret ; . en dat die met elkaar niet overeen te brengen zijn, nemen we gereedelijk aan. Men meet met dubbele maat, zoo oordeelt Dr. Krebs : eensdeels wordt aangenomen, dat het "optreden van Kardinaal Mercier tegen Duitschland ' buiten het kerkelijk en godsdienstig gebied ' ligt ; en anderdeels beschouwt men de actie van von Bissing als een ' Kulturkampf ' en beschuldigt men hem in te grijpen in de 'kerkelijke werkzaam-heid ' van den Kardinaal." Die voorstelling is niet in den haak. Wan-neer de Belgische correspondent van "De Tijd " (23 Feb.) aan zijn blad, als antwoord van Rome op de klachten van von Bissing, meedeelt, dat "de H. Stoel tôt tweemaal toe heeft geweigerd, den Belgischen Primaat de maatregelen voor te schrijven, welke van Duitsche zijde werden gewenscht," en eraan toevoegt : "het verzoek stuitte af op het antwoord, dat buiten kerkelijke en gods-dienstige zaken een bisschop vrij blijft, om zijn vaderland te dienen op elke waardige wijze, niet met zijn ambt in strijd," dan wordt niet bepaald hoedanig het gedrag van den Belgischen Primaat eigenlijk geweest is. Uit dit antwoord kan niet afgeleid worden, zooals Dr. Krebs beweert, dat wij en de H. Stoel " uitdrukkelijk toegeven, dat Kardinaal Mercier's optreden ' buiten het kerkelijk en godsdienstig gebied' ligt." De H. Stoel doelt in zijn antwoord alleen op de "aan-klacht" van Von Bissing. Welke deze eigenlijk was, weten we niet ; doch te oordeelen naar den brief, dien de Generaal Gouverneur aan Mgr. Mercier deed geworden en de uit-latingen van de "Koln. Volksz.," werd de Mechelsche kerkvorst "beschuldigd " een politieke roi te spelen en zoodoende "de grenzen van zijn bisschoppelijk ambt," hem aangewezen door het " canonieke recht " te buiten te gaan. Zonder nu te onderzoeken of de aanklacht met de werkelijkheid overeenstende, spreekt de H. Stoel een alge-meene waarheid uit, die tevens eene veroor-deeling insluit van de liberalistische be- weringen der "Kôln. Volksz.," dat name-lijk "een bisschop vrij blijft, om zijn vaderland te dienen op elke waardige wijze." Gesteld, dat de Kardinaal zich met de politiek hebbe gemoeid, dan zou hij deswege geen berisping hebben verdiend. De H. Stoel schenkt die vrijheid niet alleen aan den aartsbisschop van Mechelen, doch aan elken bisschop ; en Kardinaal von Hartmann heeft er dan ook tijdens den oorlog ruimschoots gebruik van gemaakt. Gelijk de Keulsche kerkvorst zich heeft laten op-nemen in het Pruisische Heerenhuis, zou zou de Belgische kardinaal ook een mandaat kunnen aanvaarden in den Belgischen senaat. Wat nu het feit zelf betreft, dat namelijk de Mechelsche Primaat tegenover de Duitsch-Oostenrijksche bisschoppen en in België tegenover zijne diocesanen op eene ongeoor-loofde wijze tôt een louter politieke actie zou overgegaan zijn, dat " geven wij niet toe " ; het is de beschuldiging van Von Bissing en de Duitsche Pers ! Wij beweren, dat hij in een zaak, waarin de belangen van ons vaderland en de zedenleer noodzakelijk hand aan hand gaan, zijn kerkelijk, godsdienstig, bis- De galmgaten van den toren van Lampernisse, na den brand der kerk. In deze nu letge holte hing de oude romaansche klok, Maria, een der oudste van België door Gezelle bezongen in zijn Cezangen, Gebeden en Reliqua. Ze was in appelvorm en zwartbruin. Het volk noemde ze de ijzeren klok. Zij is gesmolten in den brand. Enkele gesmolten stukken zijn aïs relikwiën door de boeren van Lampernisse bewaard en weggestoken. Hier de bedoelde verzen van Gezelle ; ze zijn gedicht ter gelegenheid der inhaling van een nieuwen herder: LAMPERNESSE. Kon Herman Coene, kon hij uit zijn grafsteê rijzen, En mocht ik hem den weg weer naar dees parochie wijzen, Hij die de klokkî goot, hij zou verwonderd staan Van al dat volk te zien recht naar de kerke gaan "Luidt! luidt!" zoo riep hij pront, zijn oud metaal aansprekend, "Luidt, luidt, Maria, luidt, en geen getal gerekend Vai 't bonzend bronsmuzijk, dat uwen mond ontsluit : Luidt, luidt, Maria, lang en blijdzaam doorgeluid ! Gij immers zijt de stem, gewijd vijf honderd jaren En meer voorheên, als hier ons kloeke vaadren waren j Gij zijt die kerkestem, die, roepend boven al, Aan elk zegt wat hij is of morgen wezen zal. Geboren hoort het kind 't Ephpheta van uw klanken ; Gestorven groet gij 't weêr, gebunseld in vier planken, .Verbindt men 't in den ecbt, gij spreekt: Ach, zijt getrouw, Voor altijd, een en een, geen twee meer, man en vrouw ! En, als 't communiekleed, op teêre kinderhanden Voor d'eersten keer verspreid, den hoogsten aller panden, Door zijne witheid, leert ontvangen onbevlekt 't Is gij weerom, 't is gij, die heel de streke wekt. Hosannah ! roept gij dan, zoo egns de kinders riepen, Hosannah ! klinkt het weer, en, of zij, steendoof, sliepen, Hosannah ! roepen ze al, van in huns herten grond, Die bevend, uwe stem haar zalig ziddren zond. Nu klimt gij schoonst van al ten hemel, en de wolken Weerkaatsen uwe taal, ze spreidende op de vollten, Wanneer hij komt, die u, als meester voorgesteld Gebiedt, en wekt of rust uw daa vrend klankgeweld. schoppelijk ambt heeft uitgeoefend ; en da hij te dien opzichte door den H. Stoel ver dedigd werd «f zal worden tegenover he' Duitsche bestnur, lijdt voor ons geen twijfel al kan dit langs diplomatischen weg ge schieden. Kardinaal von Ilartmaan en Kardina Mercier hebben op vrij gelijke wijze hun her derlijk ambt begrepen, en aangezien—zelfs volgens de internationale wetten—de gods dienstuitoefening en de vaderlandsliefd< evenmin in een bezet als in een vrijgeblever land mogen onderdrukt worden, zoo ma§ men bij den eenen kerkvorst niet laken wa' men bij den anderen goedkeurt. De herder lijke brieven van beide kardinalen ademer eenzelfden geest van vaderlandsliefde er godsdienstzin. Vroeger heeft de Keulsche kerkvorst het verhaal van de Duitschf gruwelen als een laster aangeklaagd ; nr moedigt hij de geloovigen aan tôt offervaar-digheid, dewijl—zoo beweert hij—het ir dezen oorlog "gaat, om de Duitsche Kultur zooals deze in de zonne des Christendoms i: opgebloeid, te beveiligen tegen de aanslagen van den vijand." Hij noemt dan ook der Duitschen aanvalsoorlog "een gerechtige zaak" en troost zijn lijdende kudde met het vooruitzicht van een Duitsche zegepraal. En dit vertrouwen boezemt hij in met te wijzen op Gods bijstand : " Wij zullen niet verslagen worden, doch zegevieren—mit Gott ! " Ja met God, die als het ware de bondgenoot is geworden der Duitsche legers : Gott is bisher wunderbaï mit uns gewezen," en elders voegde hij erbij : "ter zee, op het land en in de lucht." Mag nu tegenover die woorden, die noodzakelijk op ons een pijnlijken indruk maken, Kardinaal Mercier ook niet zijne beschouwingen laten hooren, waartoe hij, naar onze diepe overtuiging, veel meer recht heeft, dewijl hij meer kan steunen op de feiten en de gegevens der moraal? Hij pleit voor de onschendbaarheid van plechtig beëedigde tractaten ; hij predikt de vaderlandsliefde—eene vertakking der hoofddeugd van het Christendom—de liefde ; met den H. Paulus gebiedt hij de gehechtheid aan de wettige overheid, die niet is Willem II., doch Albertus-de-Eer ; hij verdedigt den goeden naam zijner kudde tegen de lastèrtaal ; hij kastijdt de wreedheid van teugellooze sol-daten ; hij spoort zijne lijdende medeburgers aan tôt verduldigheid onder de drukkende eorlogsweeën ; hij prijst ze om de offers die zij brengen, om hun heldenmoed en hunne gestandheid aan hun eerewoord, waardoor zij de bewondering genieten van de be-schaafde wereld ; hij wekt hen op tôt be-tronwen in God, en moedigt hen aan met het vooruitzicht eener overwinning, die de belo«ning zal zijn hunner deugden ; hij spoort hen aan tôt "een volstrekt geloof in de Goddelijk Voorzienigheid, die door nietige middelen—als eene ziekte—gansch een machtig leger ten onder kan brengen ; zie-daar in 't kort de woorden Zijner Eminentie. Met die te laten hooren oefent hij zijn kerkelijk en godsdienstig ambt uit; ailes wat hij zegt, is overeenkomstig met de waarheid, de moraal of de geloofsleer ; en bij het ver-kondigen dier lessen is het niet de schuld van den prediker, zoo anderen zich daarbij op de borst moeten kloppen. Of zou men de zonde niet meer mogen aanklagen en de deugd prijzen, omdat er ongerechtigen zijn? "Verbum Dei non est alligatum." Om de uitoefening nu van dit bisschoppelijk predikambt wordt de kardinaal aan-gerand door den Generaal-Goeverneur van het bezette België, door de liberalistische en de liberale Pers van Duitschland: zijn balse-mende en moed gevende woorden worden uitgekreten als de taal van een opruier; en in naam van een gezag, dat onze landswetten moest onderhouden en onze godsdienstvrij-heid moest eerbiedigen, wordt het verspreiden en het lezen der bisschoppelijke brieven verboden, de drukkers daarvan in hechtenis ge-nomen en Zijne Eminentie zelf bedriegd met de fnuiking zijner vrijheid. Ziedaar wat wij noemden en nogmaals noemen het "begin van een Kulturkampf," die herinnert aan de vervolgingen door de Duitsche bisschoppen geleden in de jaren zeventig. De "Koln. Volksz.," die de uitingen van Mgr. Mercier zoozeer verdraaid heeft, durft "L'Italia" beschuldigen hare lezers niet genoegzaam in te lichten, hun niet te laten weten "wat de kardinaal in zijn herder-

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.