IDe Stem u(t J0ela(e. Buretl; 21, RUSSELL SQUARE» LONDON. W.G. VOOR GOD EN VADERLAND. Téléphonéx Muséum 267« Abonnement : 2sh. _ voor 3 maanden. Subscriptîon : 2sh. for 3 months. Voor de Vereenigde Stateu : 50 cts. Voor II lland : 1 fl, Voor Frankrijk. 2.50 fr. Voor de soldaten : Ish. of 1.50 fr. 4tle Jaargang, "Nr. 26. (Blz. 1863-1874.) Opîage : 11,400. VRIJDAG, MAART 15, 1918. Registered at G.P.O. as a Newspaper. 12 blz. 1 Jd. NOTA VAN DEN UITGEVER. — Met dit nummer eindigt het 2de kwartaal van on;-^n vierden jaargang en zetten we een ander ha!f-jaar in. Onze inschrijvers gelieven het zich te herinneren voor het inzenden der abonnements-gelden.Dank aan veelvuldigen steun geraakten we zooverre zonder ernstig finantieel tekort. Die steun blijft echter, van links en rechts voort-durend noodig en wij roepen er de aandacht op van a!le de vrier.den die het voortbestaan der Stem ter harte nemen. —De Vlaamsche tekst van den Vastenbrief van Z. Em Kardinaa! Mercier kwam ons nog slechts gedeeltelijk toe : we stelden de publi-catie dus uit tôt volgende week, samen met andere belangrijke stof die wegens plaatsgebrek moest verschoven worden. Sterven in de Liefde Gods. Onze ziel heeft een eeuwig doeleinde, namelijk met God leumaal vereenigd te zijn. Dat doeleinde mogen we niet missen. Dat doeleinde zouden we altijd moe-ten voor oogen hebben, maar meest wan-neer er doodsgevaar dreigt. Opdat onze ziel zich met God kunne verèenigen, is het noodig dat wij op den besilissenden oogenblik der dood', in staat van gratie zijn. Edodh dien staat, in denwelke we altijd zouden moeten verkeeren, hebben we wel'licht verloren door de zonde. Om hem terug te wiimen zijn, er dan, twee middelen mogelijk : 1) de biecht,— uitgaande 't zij van een1 volmaakt, 't zij van eeni onvolmaakt berouw,—èn die altijd verplichtend is wanneer men biech-ten kan,en 2) het volmaakte berouw,door zich zelve, in geval men geene biecht kan spreken. In den oorlog kan het zoo dikwijls voorkomen, zoo voor soldaten als bur-gers, dat men geen priester op het sïetr-vensuur bij zich hebbe. Wij moeten daarom meer dan ooit bezorgd wezen aleerst om de zonde te vermijden en God boven al te beminnen, en dan, om door een volmaakt berouw ons de liefde Gods op het beslissende oogenblik te verzekeren. Daarom is het goed nader te overwe-gen wat volmaakt berouw is, en hoe we er toe kunnen geraken. * * * Berouw is een leediwezen over de be-drevene zonden met het vast voornemen van niet meer te zondigen. Het is een volmaakt berouw wanneer het vooiitkomt uit een ware liefde tôt God, wanneer wij spijt hebben over onze zonden omdat wij God bemm-nen. Onvolmaakt slechts zou het zijn indien wij spijt hebben over onze zonden om rede dat ze ons een bovennatuur-lijk verlies hebben doen ondergaan, omdat we onze zaligheid er mee opgegeven hebben. Maar niemand moet de droef-heid over dat verlies uitsluiten, die droefheid mag bestaan" tegelijkertijd met de andere droefheid we'.ke voortkomt uit liefde tôt God. Een volmaakt berouw wordt niet onvolmaakt omdat er droefheid bijkomt over de zonde cm redenen welke niet zoo verheven zijn als de ijefde ; dtoch een der redenen moet 'zijn : liefde tôt God, in den waren zin van het woofd. Zoo hebben wij theoretisoh een ge-dachte van het volmaakt berouw. De groote vraag is, hoe wij praktisch in ons zelven een akt van volmaakt bçnouw uitwerken? Dat doen we, met redenen van liefde te overwegen. Wie bemint, haat de zonde. Redenen van liefde vinden wij met te denken op Gods volanaaktheden. Eene daarvan is zijne Goedheid. Toen wij er nog niet waren,, kende Hij ons ail en had,Hij beslotem ons in het leven te roepen. Hij heeft ons bestemd voor eene zaligheid, 'oneindig grooter dan onze na-tuur begeeren kon. Hij heeft zijn'Eenigen Zoon gegeven • om ons te verlossen en die Zoon is voor ons de dood des kruises gestorven. Wie daaraan ernstig gedacht heeft kan beminnen, kan het Wezen gaarne zien dlat zich zoo beminnenswaardig getootid heeft. «Beproef het eens, en dan, kijk naar uwe zonden. Wat zijn ze voor u? —Verre van een daad van wederliefde te zijn, zijn ze een ellendig zoeken -van ons eigen kleinen "ik," van een zinne-lijke voldoening of een najagen der wereld ; zijn ze daden Waardoor wij God niet vergeten enkel, maar ons vrij-willig teg'en Hem stellen met zijn wèt te ovwtrëde». Nu is er in uwen wil een afschuw van uw zonde, en eem afschuw uit liefde tôt God. Nu hebt gij eëh volmaakt berouw.Vr * Wat we hierboven hebben trachten te doen, kunnen wij enkeil volbrengen met Gods genade : een volmaakt berouw verwekken is een bovennatuurlijke daad verrichten. Doch die genade wordt niet geweigerd aan. wie dioet wat hij kan. Het werk dat wij hienboven, beschreven, moet gedaan worden in een geest van gebed. Bidden we, ootmoedige schep-sels... tôt den oppersten Heer, en God ■ zal ons de genadehulp verleenen die ons brengen-zal tôt het berouw-uit-liefde dat de zonden uitwischt. Meenen we dan niet dat een volmaakt berouw onbereikbaar is, of te moeilijk voor een eenvoudigen geest. Voor geen mensch die zijn veistand normaal bezit, weze het 00k zoo beperkt, is het vol-niaakte berouw uitgesloten. Voor geen zondàar is die genade, hoe oneindig 00k, bondgenooten," v/edervoer de kanselier, "weigert zulk een tribunaal aan te nemen, wijl deze in de huidige omstandig-heden aan vooroordeel is prijsgegevem" Wij begrijpen het, dat de Duitsche re-geering thans dergelijke rechtspraak van de hand wijst ; de "omstandigheden van den dag " zijn haar vooralsnog niet gun-stig; het "securus judicat orbis terra-rum" weegt op haar nog steeds als een smadelijk vonnis. Maar zij kent de zwakheid en de wispelturigheid der openbare meening ; hoopvol houdt zij het oog gevestigd op een betere toekomst, die wel een, ommekeer in de denkwijze zal brengen. Leert de ondervinding niet, in haar eigen land, hoe het haar mogelijk was door lastertaal, door ver-draaiing der feiten, door het opzweepen der hartstochten, voor de oogen van het volk een klaarblijkenden aanvalsoorlog om te scheppen in een verdedigings-strijd, waarin het land moest gered worden uit de klauwen van roofzuchtige gieren? de silachtofïers harer geweldda- EDMOND THIEFFRY, onze eerste vlieger. (ZIe blz. 3.) van kamlt gesteld. Bid en overweeg, met het vaste voornemen uwe zonden te biechtesn zoodra gij de gelegenheid z,uJ,t hebben,en in de Liefde des Heeren roept u Gods Genade teruig. * ■» # Indien het volmaakt berouw zoo ge-makkelijk te bereiken is, mocht wel niemand die zijn eeuwig heil ter harte neemt eeni dag laten voorbij gaan zonder er een te verwekken. "Zijt gij buiten de gratie Gods, het torengt u terug er in ; zijt gij in de gratie Gods, het vermeer-dert ze in uwe ziel en geeft u een nieuwe verzekering dat gij op den weg naar den hemel zijt. Neem dan. de gewoointe aan van vol-maakte akten van berouw te verwekken. 't Stelt. u in staat 00k om zielen te winnen. Wiê de gewoonte heeft voor zich zelven een, volmaakt akt van berouw te verwekken, kan stervenden hel-pen om hun heil te winnen. Rondom stervenden/ is ongelukkiglijk zeer dikwijls niets anders dan verwarring en onbehoipenheid. Wie de eohte gevoe-lens in zich heeft, door gewoonte ge-wonnen, zal ze kunnen uitzeggen dan ; zal kunnen rustig en kalm den stervende v voorspreken, en zoo die ziel het middel ter hand doen—'het eenigste soms op dat oogenblik—om de zaligheid in te gaan. Zoo doet ge telkens een opperste werk van liefde dat u eene eeuwige vergoe-dirag verzekert. o De Waarborg der Internationale Overeenkomsten. III.—Tribunaal en Dwangmaatregelen. Zijn stem verheffend voor het Congres te Washington en zijn blikken wendend naar Duitschland, "Beseft dan graaf von Hertling niet," zoo sprak Woodrow Wil-son, "dat hij het woord voert voor de vierschaar der menschheid, en dat al de verlichte natiën als in één gerechtzaal vergaderd zijn om een oordeel te vellen over hetgeen elk puiblieke man of elke natie zeggen zal omtrent het beslechten van een conflict, hetwelk zich heeft uit-gebreid tôt aile geaves>ten der wereld? " Diiit^c-he Iv®iîw;rijk met zijn den om te tooveren in verwoede bandie-ten? de beginselen der christelijke zeden-leer bij sommige professoren om te sme-den tôt de heidensche moraal van het Duitsche impérialisme? Zij kent de les-sen der historié : zij weet, hoe het een verloopen monnik, een dronkaard—"ego crapulosus sedeo tota die ; ik zit heel ■den dag in den wijngaard des Heeren," zoo luidt het zelfgetuigenis van Luther (Enders, III, 154)—mogelijk is geweest, door de onstuimigheid, de liederlijkheid en de driestheid van zijn woord, zich zelven te doen -aanzien als een hemel-gezant en een profeet, den Paus als een, anti-christ en de H. Kerk als eene hoer ; hoe hij erin geslaagd is het argelooze Duitsche volk wijs te maken, dat zijne dwalingen eigenlijk het "zuver evange-lie " zijn ; hoe het hem gelukte, aan de hand van roovende prinsen, door het uitschreeuwen van dwaze ketterijen, een groot gedeelte van Europa te ontrukken aan den zegenrijken boezem der Christi-bruid? Wat één man en een secte met een doortastenden wil vermocht tijdens de XVIe eeuw in de kerkelijke en gods-dienstige orde, jwaarom zou dat het sterke Duitschland thans niet vermogen in de staatkundige orde, ten aanzien van het oordeel der moderne wereld? Heden, ja, zijn, de "omstandigheden" nog niet gunstig, maar de Duitscher rekent op de uitwerking eener overwinning : hinkt niet steeds het onnoozele volk een triomfwagen achterna? "Wij vreezep het oordeel der wereld niet, Monseigneur," zeide von der Golz-Pasja aan den bisschop van Namen : "wij zullen zegevieren, en de zegepraal wischt aile smetten uit." Duitschland hoopt dat het sombere beeld zijner scheknstukken zal verdwijnen onder den stralenglans van roemrijke wapenfeiten! Eilaas, zoo is de werkelijkheid : Duitschland, in een groot gedeelte zijner bevolking, heeft eén te lage ziel' om veel gewicht te hechten aan het "tegen-woordig" oordeel d&r beschaafde wereld ; maar gelijk het thans de ruggen doet krommen onder zijn w,apenen, zoo zal het later, naar zijn vertrouwen, -vel het oordeel der. sidderende wereld doen tnii^en vqûv r.ijn bev^lou ; het zal de "Duitsche waarheid " in smeden. Zijne laatdunkendheid heeft geene grenzen. Een beleefde jonge heer verklaarde in alllen eirnst aan J. W. Gerrard, dien Ame-•rikaanschen gezant te Berlijn, dat de millioenen krijgsgevangenen—-die als slaven werden behandeld—naar huis zouden terugKeeren met een grenzenloo-ze bewondering voor de Duitsche Kul-tur !... En was er maar een andere tri- " buniaal, die wat meer gezag bad dan de vierschaar der opinie, welke tochi-pntoe-reikend is om het recht te doen zegevie-ren ! Doch een bevoegde rechtbanlc ont-brak vroeger om den oorlog tegen te houden, en zij ontbreekt nu nog om een rechtvaardigen vrede te doen teekeneh. Dat weet 00k von Hertling. "Het tôt stand brengen van een onpartijdig scheidsrechterlijk Hof," zegt hij, "zon ik welkom heeten, en gaarne zou ik me-dewerken aan dte sifcichting van zulik een idealen toestand." Hij schijnt het ten uitvoer leggen van zulk een plan wel eenigszins als een droombeeld te beschouwen ; anderen zien de toekomst lioopvoller tegemoet. Een lichte taak zal het evenwel niet zijn. Ongetwijfeld zal het weinig moeite kos-ten om een internationaal wetboek op te stellen, en het verplichtend te maken voor aile staten ; eèn gezag in het leven te roepen, dat zijne wetten zal uitvaar-digen ; een internationaal lichaam tôt stand' te brengen, dat langs vredelieven-den weg de vporkomende twisten zal vereffenen en de bevoegdheid zal hebben om de krakeelende mogendheden voor zijne vierschaar te dagen. Dat ailes Ievert weinig moeilijkheden op; immers dit bestaat reeds gedeeltelijk. Zelfs zal het geene groQte zwarigheid opleveren "internationale dwangmaatregelen" te stemmen tôt bestraffing dergenen, die zouden weigeren voor die rechtbank te verschijnen of hare besluiten te aan-vaarden. De ware, de eenige moeilijk-heid ligt hierin : de gestemde dwangmaatregelen werkdadig te maken in de praktijk. Om ons daarvan rekenschap te geven zullen we een kort onderzoek instellen omtrent de voorgeslagen " sanc-ties " ; zij zijn van moreelen^ economi- schen en militairen aard. * * * ZEDELIJKE DWANGMAATREGELEN.—Aan het internationaal scheidsrechterlijk Hof moet het vermogen worden toegekend om tegen de Mogendheid, welke weigert haar geschil ter vereffe-ning te onderwerpen, of de voorschriften van het internationaal recht na te leven; of welkè, aile rechterlijke uitspraak ver-smadend, beroep doet op het wapen'ge-weld—in 't openbaar te schandvlekken. Op zich zelf genomen zou zulk eene smet niet bekwaam zijn—dat spreekt wel van zelf—om eene mogendheid, welke vast bésloten, is om ten oorlog te gaan en zich van eene overwegende wapenkracht bewuat is, te weerhouden van het ten uitvoer leggen harer booze plannen. Maar het vooruitzicht van zulk eene onteerende straf, uitgesproken door zulk een hoogstaand lichaam, zal haar zeker doen aarzelen en nadenken, alvorens dit stuk van internationale ongerechtigheid te wagen ; vooral wanneer hare officieele vertegenwoordigers daarbij nog bedreigd worden met eene soort van excommuni-catie, eene uitslmting van het sociale en wereldsche leven. En er zou een middel zijn, waarover we later zullen spreken, om die zedelijke sanctie nog veel krachtiger te maken. ECONOMISCHE DWANGMAATREGELEN.—Overigens zou deze uitspraak eene voorafgaande voorwaarde zijn van, en eene inleiding tôt economische sanc-ties, welke zouden Ijestaan in een vol-komen of gedeelteïïjke breuk, voor de handelsbetrekkingen, met de mogendheden, welke het internationale recht zonden overtreden hebben. Hier, wij moeten het bekennen, stooten we op eene groote zwarigheid. Want in hunne be-hoeften aan grondstoffen en handels-voortbrengselen zijn tegenwoordig de landen zoozeer afhankelijk van elkander, dat zij, die in naam van de internationale gerechtigheid eene straf opleggen, evenzeer daardoor zouden lijden als die-gene, welke de straf hebben opgeloopen : het zal altijd voor beide een groot nadeel zijn geen stoffen meer te mogen uitle-veren noch waren te mogen betrekken ; en het is te voorzien, diat naar zulke be-pilingfen niet steeds door de regeeringetî

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.