rWÊEÔE JAARGANG.-— W-"«9T, ZT -O Beekstraat, 3 BRUSSEL SPORTWERELD !^_ T35LISPHOON B 7061 A 4&&5 A Ö076 , ZONÖAG, 9 AUGUSTUS 1514. De Européenne h e Alles staat go voor De staat van beleg m gansch het !and Het Ministerie is terughoudend in zijne verklaringen Door den wapenstilstand is geen nieuws van het Oorlogsveld. -- Hulde aan ons leger. Heel de vreemde pers verkondigt zijn lof ! Groote gebeurtenissen staan vo DE TOESTAND flebeurtenwsen vas den dag s België in staat van beleg Een bericht is Zaterdag morgen in het Staatsblad verschenen, waardoor in gansch de Staat van beleg is uitgeroepen. Maatregelen tegen de Duitschers Er is besloten dat men niet de DuStschers uit het land zal drijven. Evenwel worden strenge maatregeien genomen tegen dezen die zich aan cenig misgrijp mochten leveren. ALLES GAAT GOED Er was Zaterdag voormiddag in het Ministerie geen nieuws van het oorlogsveld te krijgen. Alleen verzekert men dan ALLES HEEL COED STAAT. Men zal die terughoudendheid begrijpen, wanneer men weet dat de oogenbük van het samenwerken van de Belgische en Fransche legers daar is. Frankrijk dekoreert de Stad Luik President Poincaré, der Fransche Republiek, heeft Z. M. den Koning der Belgen verwittigd dat de Fransche Regeerl ig de koene stad Luik gwfekereerd heeft met bet EerelegSoen, aldus hulde brengend aan hare dappere verdedigers en aan gansch hst Belgisch leger, « met hetwelk het Fransche leger sedert dezen morgen zijn bloed vergiet cp het siagveld. » (Verzonden uit Parijs VrSjdag namicTdag, om 4 u. 40 m.). Oostenrijk verklaart den Oorlog aan Rusland Donderdag heeft Oostenrijk den oorlog aan Rusland verklaard, als bondgenoot van Duitschland. Twaalf uren vôôr dat de tijd, gestel i voor de oorlogsverklaring verstreken was. onenden de Oostenrijkers reeds het vuur op een Russischen voorpost. MEN KONDIGT AAN RUSLAND MAC STEUN MAKEN OP DE WELWILLENDE HOUDING VAN TURKIJE. Montenegro in oorlog met Oostenrijk De Montenegiijnsche Regeering heeft Oostenrijk verwittigd dat het zich met dat land als in oorlog zijnde aanziet. Waarlijk, het wordt een echte Europeesohe krijg! ZEVEN DUITSCHE REGIMENTEN RUITERIJ IN DE PAN GEHAKT Het feit wordt bevestigd dat Vrijdag morgen eene vliegende brigade van generaal Leman zeven Duitsche regimenten ruiterij, welk de Maas waren overgestoken bewoorden Luik, heeft in de pan gehakt. Na een lang geweervuur, hebben onze ruiters de Pruisen moedig gechar geerd. Talrijke vijanden werden krijgsgevangen genomer. De Fransche hulp bedraagt 165.000 man De <( Times », het groote Engelsen blad, brengt hulde aan het kleine België en zegt dat het niet lang alleen zal zijn, daar niet m*n dan VIJF FRANSCHE LEGERKORPSEN, DAT:IS EEN JOTAA L VAN 165,000 MAN, oprukten BeJgië ter hulp S WAPENSTILSTAND Geef ons de stad Luik en de fortenover! vroeg de afgezant van 't Duitscheleger. Nooit komt g'er aan dan over onzelijken ! wedervoer kranig de grijze generaal Leman. Dan beschieten we de stad ! 't Klonk wreed en barbaarsch, maar onwederroepelijk. We zegden reeds gisteren hoe het bombardement plaats greep, doch weldra gestaakt werd, om plaats te maken voor... eene vraag naar wapenstilstand ! De Belgische kanonnen hadden te fel getroffen, de Belgische geweren te juist gem&t, de Belgische bajonnetten te zeer doorboord : de omtrek lag vol Duitsche lijken en kermende gekwetsten... Was het nu een laatste greintje menschclijk gevoel voor de gewonden, die den Pruis tot die vraag — zoo vernederend voor hem — noopte, of was het enkcllijk de vrees voor ziekte en pest die onvermijdelijk uit de ontbinding dier duizende lijken broeien zou?... In elk geval, wat er ook achter school, wij, Belgen,waren menschlievend en edelmoedig genoeg om het verdrag te teekenen. Ook onze jongens zouden rusten, zich eventjes verkwikken buiten het doodende lood des vijands; zelfs gingen er tal versche kracht en nieuwen moed scheppen in den wel doenden kring hunner familie en kennissen. GEEN VERANDERING Zoo komt het dat natuurlijk niets nieuws van het oorlogsveld te melden valt; in de bijzondere kronijk, daartoe bestemd verzamelen wij de verschillende berichten. 'Eén dingen spruit algemeen daaruit voort : dat er in den toestand g e ene verandering is gekomen. Ons leger staat steeds vol moed en doodsverachting; de forten van Luik zijn nog immer niet te genaken; de vijand is nog, sinds zijn radelooze aanvallen geen duimbreed gekort; het _Vaderland leeft nog immer in de vaste en stellige hoop en de zekerheid van overwinning!... Heldhaftig was het gedrag onzer jongens in de laatste dagen, en zulcé roemrijke zulke roerende bladzijden zullen die daden vormen in de geschiedenis van Vlaanderen en België; dat wij niet kunnen weerstaan aan den drang die dagen van strijd op leven of dood, op onderjukking of vrijheid te schetsen. DE VERSTERKING VAN LUIK De versterking van Luik bestaat uit twaalf forten, wier rol hierin berust, — moesten eens de bruggen over de Maas vernield zijn, — te beletten dat tusschen de twee oevers de betrekkingen worden heraangeknoopt. Ondanks die forten, mag men Luik aanzien als open en blak liggend, want eene omheining bezit zij niet van wallen of verschansingen. Dus zou zij onmogelijk aan de steeds herhaalde aanvallen kunnen weerstaan zonder een overgroot getal harcr verdedigers, ten doode te voeren. Doch dank aan zijn vliegend garnizoen, is generaal Leman er. toch in gelukt de mobielmaking en het samentrekken onzer troeoen te beschermen. — welke kfiiesverrichtingen op verre na met waren -fgeloo-pen op het oogenblik dat de mcinecdige Duitsch onze grenzen overrompelde. Men weet genoeg hoe glansrijk de 3e a f deeling van ons leger hare rol heeft uld. Zij heeft het onmogelijkste gedaan, een feit bedreven dat de militaire wereld met verstomming en bewondering slaat. Langer volhouden was de dood in 't aangezicht spuwen, en heel wijs heeft generaal Leman zijn mannen naar den linkeroever der Maas gezonden en daarna de bruggen doen springen, die de twee oevers verbonden, aldus alle betrekkingen onmogelijk makend tusschen de stad en de 'oevers. EEN HISTORISCHE STRIJD Dat is nu de naam die past aan den strijd die geleverd werd in den nacht van Donderdag op Vrijdag! In den nacht van Dinsdag op W7oensdag hadden de Duitschers reeds eene geweldige klopping opgeloopen ; zij zouden hunne weerwraak nemen ! Een franschen beslierbaren ballon Aan drij legerkorpsen werd die taak toevertrouwd : het Te, 8e en 10e. Het laatste trok langs den kant der Ourthe, naar Spa toe op, wanneer het ijlings werd te- ruggcroepen om 'hulp te brengen aan de .twee andere, die.Luik zouden bespringen. Dit 10e korps geniet eene bijzondere bé- Brandeburg. Dus, dien nacht wierd Luik onverhoeds aangetast door zoowat 120,000 man. 'n Bagatel ! De verdediging bestond uit de 3e lëgeraf deeling en het garnizoen der stad, bestaande uit de oude milicie-klassen en de burgerwacht. In het geheel zoowat 35,000 man, zonder de bezetting der forten, die echter op hunnen post moesten blijven, en ook ruim hun handen vol hadden. Het was dus een strijd van vier Duitschers tegen één Belg! De Duitschers richtten hun aanval op de opene plek tusschen de forten van Fléron en Evegnée. Ze wisten aan wat prijs, want elk kanon .spuwde de dood in hunne rangen, die zoozeer werden gedund, verschaarscht, dat zij het moesten opgeven. EEN LIST Geweld kon niet baten, ze zouden met list en valsche streken te werk gaan ! Zij deden een geweldig aanval tusschen de forten van Flémalle en Boncelles eenerzijds, endie van Boncelles en Eraburg, anderzijds. Bijkans heel hun legermacht werd daarheen gestuurd, en wilden de Belgen de verdediging met goed gevolg volhouden, dan zouden zij verplicht zijn eene duchtige versterking daarheen te sturen. Dan hebben we inderdaad onze jongens aan 't werk gezien! Ze stonden bijwijlen met 4,000 tegen 17,000 Pruisen, gelukten erin den aanval dezer overmacht af te slaan en trokken vandaar verder op, waar hunne hulp werd vereischt! Zoo waren er regimenten voetvolk, die tijdens den nacht tochten van 40 tot 50 kilom. aflegden, na uren heldhaftiger, strijd en met het vooruitzicht van een nieuw heet gevecht bij hunne aankomst ! Welaan, Belgen, voelt ge uw harte niet blaken van trots en geestdrift bij dit trouwe verhaal van den heldenmoed uwer zonen?... Het was een gruwelijke kamp. Devijand bestook ons van verscheidene kanten gelijk; hun aanval was verwoedend,hun overmacht verpletterend... Maar kaleen pal stonden daar onze mannen, onderhet wijze beleid,, het klare bevel hunneroversten, en weli duim : zij ont- ontvingen den Duitscher op den hunner bajonnet, of hunne kogels den hen neer, voor zij ooit eenig leed h rieten kunnen verrichten. DE VIJAND VRAAGT HULP Dan plaatste de Duitschers eene nieuwe poging tusschen de forten van Evegnée en Fléron. Helaas, hier moesten onze heldhaftige verdedigers zwichten en konden niet beletten dat de Duitschers de hellingen naar de forten opstormden. Het bleeke manelicht om-glom de c sen de gestalten, die kropen naar de scheidsgrachtcn, die omboord waren mît stekeligen pikdraad. De eerste Duitsche n zijn voorzien van scharen, om dien draad door «te snijden; de anderen liggen p4at ! is geopend. Doch daarboven waakten cte dappcie Belgen. Wij hebben het schoon uiteengedaan hoe slimmetjes en wijs onze officieren en onze mannen het aan 1 boord legden om van die grachten en die schansen het graf van honderde en hondc;rde Duitschers te maken!... DE OVERMACHT WINT Terwijl daar duizende Prudsjen hun | dood vonden, wisten zij echter «op eene andere plaats en wel tusschen c&e' forten van Fléron en Evcgneé, eene gemakkelijke overwinning te behalen, ondanks den hcldhaftigen tegenstand on: eer mannen, die eindelijk voor de overmacht bezweken . De weg naar de stad lag open, die dan ook weldra het mikpunt was van «de vijandige bommen. Deze hagelden neer op de straten vol paniek, staken huizen in brand, die akelig en tragisch oplichtten in dem donkeren nacht; de bevolkiiajg huilt en wringt de handen... Kinderen worden gedood op den openbaren weg... Er is gevaar!... HET PLAN VAN GENERAAL LEMAN Edoch,, midden de ramp aie boven 'de" stad openknalde uit de doodJ-verspreH i den de obussen, bleef generaal Leman en zijn staf kalm... De officieren,foleek maatf onwrikbaar, zagen het onheil woeden.».Zij wisselen eenige haastige woorden. Hunbesluit is gauw genomen... De klaroenen schallen... Heel het leger wordt samengetrokken, men ftaat alle ruimte tusschen de forten aan den vijand» — en aan de forten, de plicht in 'de ran< gen; te maaien. Het belgisch leger rukt naar deri linker* oever der Maas; na hun doortocht doen zij de bruggen springen... Daar zijn ze veilig; en wijl stilaan de kalmte en de rust weer over de stad komt z'-jgen > genieten onze afgejaagde jongens een weidoenden slaap... Maar generaal Leman slaapt niet. Hij terug in de stad. Daar "wacht hem een duitsche gezant die de overgave der stad en der forten eischt. — D3t, of het bombardement, en devolledige vernieling!... Een blik rond hem, toont den koenen generaal de slachting en de ruine die reeds in de stad der Prins-Bisschoppen werd gesticht; maar zijn gedacht flitst verder, naar het gansche Vaderland, wiens redding, wiens vrijheid hij in handen houdt, en kalm klinkt het antwoord, het zelfde als' dit der fiere Gentenaren tot den overmoedigen Hertog van Burgondië, die hen wilde doen knielen om den vrede : — Ware 't dat of de dood, mijn antwoord ware p-r1]'ik!... En hij w'-... En dezAve juichte hem toe : liever hadden zij alles te verliezen, hun

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.