De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad

2130 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1915, 19 Avril. De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/jh3cz33949/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

f petite Jaargang N°. 78 Maanctag 19 Aprii 1915 S Cent® DE VUMMSCHE STEM algemben belgisch dagblad I im voik zal ni et vergaan! EensSraoht maakt maohîl REDfpALEIsfTRAAïE3l! AMSTERDAM. - TELEFOON Ho. 9922 Moord. Os Vlaamsche Stem verschijnt te Amsterdam elken dag des morgens .g vier bladzijden. Abonnementspry's bjj vooraitbetaling : ^ Voor Holland en Belgio per jaar / 12.50 — per kwartaal /3.50 — per maand f 1.25, Vocr Engeland en Frankrijk Frs. 27.50 per jaar — Frs. 7.50 per twartaal — Frs. 2,75 per maand. HoofdopstetSet» ; Mr. ALBERIK DESWARTE Opstelraad : CYR1EL BUYSSE — RENE DE CLERCQ — ANDRE DE RUDDER ' '""i** —1 "* *11 "" Ml —11 " iiaiinwin il il—■mmi h aia i ■iiiw n ni —i ihimw ni Voor ABONNEMENTEN vende men zieli tôt de Administratie van het blad: PALEISSTRAAT 31, AMSTERDAM. Voor AANEONDIGINGEN vende men zicli lot de Administratie van de VLAAMSCHE STEM, Paleisstraat 31, Amsterdam. A D VERTEN TIES : 20 Cents per regel. "KORTE INHOUO lebladzijde: Oostenrijk en België. — Eug. Van Niiffel* ; Kleine Kroniek. Onder Ons (IX). — Edward Pcetcrs Het toppunt der Beschaving. — André de 1 ]ïidder. . 3 îeMadzijde: . Hit het Vaderland. ; Brieven iiit Brussel. , ' Yperen, de Smartvolle. Pe onbezonnen Rechter (o). —- Lode Baeltél-jiiàfts.3e.l)ladâij <J e S ; ( De Europeescho Oorlog. Hollandsch Nieuws. ( De Belgische Vluclitelingen in Engeland. ' i Fit de Kampen. : Overzicht van £?ijdschriften. België's Onafhankelijkheid voor Nederland ( cca levensbelang.. . ïiblad z ijde: Een Lijdensweg. — Henri Vcushens, Voor de Uitgewekenen. - Ik besekuldig.. } Men zoekt. J Eerelijst. _ ] Gekwet-ste soldaten in Engeland. } pCTM,a, ' | a——— 1 teiift en lelp. j ( Terwijl de brutal© aanranding van ^ Duitschland tegenover zijn kleinen nabuur ^ over geheel de wereld met een kreet van j afschuw werd vernomen, is de oorlogsver- < : klaring van Oostenrijk aan België nagenoeg j ongemerkt voorbijgegaan. Zoo onverwacht ? als de Duitscke aanval was geweest, zoo j oûvennijdelijk achtte men liet optreden van ^ Oostenrijk,. Als men zicli over iets in dat j. opzicht verwonderde, dan vas het dat de aanval zoolang was achterwege gebleven. ^ De bondgenootschap met Duitschland eener- j ' zijds en de oorlogsverklarjngen van Enge- „ land anderzijds, deaen de breuk tusschen J : Oostenrijk en België als zeker voorkomen. ^ Zoo na komt men er toe Oostenrijks optreden g te wettigen op grond dat België nu toch g betrokken was in den wereldoorlog ! Wij kunnen met eene dergelijke voorstel-lingder feiten geen vrede hebben. Wij Belges hadden het recht, van Oostenrijk, een der garanten onzer neutraliteit, een andere houding te verwachten. In plaats van zijn invloed op zijn bondgenodt uit te oefenen r om hem van zijn optreden tegen België te z Kerhouden, heeft Oostenrijk na aanvan- g fcelijk op bedekt© wijze aan de vijandelijk- „ heden tegen België te hebben deelgenomen, J den 28en Augustus het masker afgeworperi j en België den oorlog verklaard. Tôt dien j; i datura bleven de G-ezanten der beide staten f- [ op hun wederzijdschen post en onderhielden | : de Regeeringen officiëele vriendschappelijke betrekkingen met elkander. Zelfs geen schijn j. [ van cen incident waardoor de goede ver- Btandhûuding zou kunnen in gevaar zijn ge- c bracht, had zich voorgedaan. De weerstand 0 door de Belgische troepen aan de Duitsche | invasie ^eboden, was geen vijandelijk© daad J^gen Oostenrijk, zelfs niet tegen Duitschland als men eenig© waarde mag hechten aan het Haagsche Oorlogsreglement. Oosten- j | I'ijk* kon zich daardoor allerminst gekrenkt g j achten, en gezien dat, na den geweldigen ^ inval der Duitschers in België, de vriend- ^ -happelijke verhoudingen tusschen Oosten- g njk en België ten minste uiterlijk bleven- ' voortbestaan, was er grond om t© gelooven, ^ dat de Donau-monarchie er niet op bedaeht ^ jvas België om zijn weerstand tegen Duitsch- Q -and lastig te vallen : het algemeen gevoelen j ju België was, dat Oostenrijk zich onzijdig r I tu !loudeu tusschen Duitschland en v •^Igië ontstaan conflict. Niemand zou er z °P ^dacht geweest zijn zulk© houding + ^correct te vinden. Met het oog op het [ u^sch-0ostenrijksch verbond ken men ç j natuurlijk niet eischen dat Oostenrijk even- ^ 1,S • andere Garanten der Belgische onzij- ^neid, België in zijn verzet tegen Duitsch- j Sewapenderhand zou bijstaan. g( noe dan de oorlogsverklaring van 28 <, augustus uib te leggen ? }] wee verldaringen zijn mogelijk: ^ I aan'j taeft Oostenrijk toegegeven g] f,.n jD^ntsche pressi© om zich ook in het : ® ]} -^elgië solidair te verklaren. S( nn<;-V °,enc^6 zou Duitschlands internationale v I dipV6 °verstaan der onzijdige Janden sj ! tra i-f^n6.a*^eurnig voor d© B©lgisch© neu- r ; U endin« ûiet onder stoelen of ban- e f xnc.i'r &l l WeSgestoken, sterker worden «n r inboezemen. I heif] nfA-6 • en^el aan de onachtzaam-I van "R gezegd het ge m'enfichisme dat rchfcods' politiek toe te schrijven B I 00 ^verklaring eerst den 28en I graotifiMrd,lw!1,^!iechf Regeering werd J a3ti offiV ^Wellicht zal men bij gebre^ i dez&r la»],'! ^oscieiden nooit iet fijne [ rtaat varf r*i w^n ïomeu, doch éen feit m I logaverklari, Vl^0r c'e f°™eele oor-| t-en M " i S'.. ""stenrijksclie strijdkracli- I <Je«l(»V1Ja"del!jklledei1 tegen België _ _ genoegen . /erschaft ondubbelzinnig© onthullingen op i :lat gebied aan d© ,,Neue Freie Presse" t© lebben gedaan: den 16en Augustus, zegt lij, trokken de zwar© Oostenrijkeçh© bat-;erijen de Belgische grens over in d© rich-ing van Nam en, dat zij den 21 Augustus >eschoten. Den 27en Augustus stonden zij •eeds in stelling voor Maubeuge. En eerst len 28en Augustus werd door Oostenrijk tan België den oorlog verklaard- Zoo werd België terwijl het geschopt werd door een ;ijner Garanten, door ©en ander bedrogen. * * a Als men d© grieven nagaat welke door Oostenrijk tôt rechtvaardiging zijner han-lelwijze worden ingebracht, komt men 10g tôt andere ontdekkiiigen. D© grieven ;ijn drieërlei: D© eerste komt hierop neer dat België ï© ,,voorstellen" van Duitschland had ifgewezen. Om der waarheid will© lez« nen in plaats van het diplomatisch eufe-nism© „vbprstellen" het woorcl ,,eischen". duitschland heeft onder d© verschrikke-ijkste bedreigingen den doortocht door îelgié jjafgeëischt'' en Oostenrijk ver-daart de ,,noodweer" théorie voor zij ne ekening over te nemen. Grond voor di© loodweerverdediging bestaat alvast niet bij Oostenrijk wiens opzienbarencl ultimatum i.an Servië den Europeeschen oorlog heeft loen losbarsten. Allerdwaast moet men ijii om aan te nemen dat Oostenrijk zich len 28 en Augustus geaicodzaakt zag, «venais Duitschland 24 dagen vroeger, om d© belgische neutraliteit te schend©n, ten 'ind© langs de gemakkelijke verkeerswegen ran België, Frankrijk in het hart te tref-en. De houding van Oostenrijk is die van :en medepliclitigo in een roof part ij : Hij :omt bijgesprongen om liet slachtoffer dat oo vermetel geweest is zich te-verdedigen, n den rng aan te va 11 en, en verklaart later oor de Rechtbank uit ,,noodweer;, te heb-ien gehandeld. D© tweedë reden is dat België zij ne mili-aire medewerking heeft verleend aan rrankrijk en Groot-Brittan'je, landen die an Oostenrijk den oorlog hadden ver-;laard. Wij hebben hier blijkbaar met .'oordengoochelarij te doen. D© militaire amenwerking welke, na de neutraliteit-' chending van België door Duitschland, usschen België, Frankrijk en Groot-Brit-anje is tôt 6tand gekomen, is alleen ge-chied in toepassing van het in 1839 ook oor Oostenrijk onderteekende verdrag van î-arantie. Oostenrijk mag niet als casus ielli aanzieu het feit dat België, gebruik iakend van zijn recht, de tusschenkomst ijner Garanten heeft toegelaten. Het tond Oœtenrijk vrij eene zelfd© houding an t© nemen. België kan niet aansprake-ijk worden gemaakt omdat zulks niet is éschied. De handelwijze van Oostenrijk on t hierop. neer dat het België euvel aan-uidt zij ne verplichtingen te hebben nage-îefd en daarin eene ' voldoende redeii vindt m zelf aan zijn© verplichtingen te kort te omen î De der de grief is dat Oostenrijksclie nderdanen in België zouden mishandeld eweest zijn. Een© bewering zonder meer, oor geen enkel bewijs gestaafd. De Oos-enrijksch© regeetring heeft later Ihet bewijs geleverd... dat zij in Augustus ijdele evestigingen heeft vooropgezet, daar eind© )ecember en begin Januaii de Oostenrijk-;:he Legatie in Den Haag gelast werd een nderzoek in te stellen. Anderzijds bezit © Belgisch© Regeering talrijke getuigenis-în van Oostenrijk-Hongaarsche onderda-en, waarUit blijkt dat zij niets anders clan 3 vrede n zijn over de houding van de mili-aire en civiel© autoriteiten te hunnen pzichte. Ziedaar om welke armzalige redenen ►ostenrijk aan België den oorlog heeft erklaard. Ten opzichte van België werden 3lfs niet de vormen onderhoudèn die men îgenover Servië niet had verwaarloosd. ran ultimatum is geen spraak geweest. -elegenheid tôt onderhandeling werd niet >egestaan. Wij mogen derhalve het besîuit trekken at de aanranding waaraan de Oostenrijk-îhe Monarchie zich tegenover België heeft ïhuldig gemaakt in edhaamtelccfsheid en rutaliteit niet moet onderdoen voor de ijze waarop van DuitecFe zijde de aan-ag werd gepleegd. Met Duitschland deelt Oostenrijk er de ;hande van, in weerwil der piechtigste 3Tbintenissen, een kleinen vreedzamen iaat te hebbeu aangevallen. Op beiden ust de verantwoordelijkheid van "het wee 2 de rampen welke tengevolg© dier aan-anding over België zijngekomen. EUG. VAN NUî'FÈL, lie ©rsze teSegrammera ssi laatef© legerijerichîen ip de derde biadzijde. Kleine Kroniek. Een brïef van een Franschen boer. Misschien herinneren zich enkelen onzor lezers nog d© brieven van den Nederlander, die in d© eerst© Augustus-dagen met zijn familie van d© Fransch© Alpen, waar liij den zomer doorbracht, vluchtte. De eenvoudige boer, die daar zijn buurman en huisheer was en wiens zonen bij de ,,chasseurs alpins" dienen, schrijft hem thans den volgenden brief : - Ik wachtte altijd met n t-e schrijven in .de hoop u meteen goed© tijding te kunnen gevon van mijn jongens, die aan het front zijn. Maar /iu moet ik u den dood ■irakien van Ernest, die sinds Augustus was verdwenen. Wij hebben dezer dagen officieel bericht gekregen van zijn dood op het s'iagveld in de Vogezen. Hij heeft een kogel in het hoofd gekregen. Den 27en Ang. is hij als een held gesneuveld, mot het gezicht naar den vijand. Dit is ons een kleine troost in ons ontaettend leed. De jongsto is krijgsgevangene in Duitschland; sinds 25 Aug. ait Jiij in een kamp, waar ongeveer 4.000 m an zijn ondergebracht. Het schijnt, dat zij het niet al te gtoed hebben, want hij schrijft om levensmiddelen, vooral brôod. Dat bewijsfc wel, dat het in Duitschland geducht begint te kniioen. Elke twée w»3ken zenden we hem een pakje. maar wë weten niet of hij 'ze wel allemaal krijgt; de antwoorden blijven lang onderweg, de censuur houdt de brieven lang vast en dikwijls verdwijnen ze ge-heel. Het is erg droevig en wreed voor een vader te weten dat zijn zoon het hard te v»>r-antwoorden heeft en slecht behandeld wordt, en er mets aan te kunnen doen. De beid© anderen zijn sinds >c«3ptember aan het front. Op het oogenhlik zijn ze gezond, niettegenstaande de voortdurende gevechtenen het strenge winterweer. Onze troepen aan het front worden goed ge-voed. Dat gçeft hun kracht en uithoudings-vermogen om de vermoeienissen van den oorlog vol te houden. Wanneer za'l dat ailes eindigen! Niemand weet er iets van. En de toestand wordt 6teefls ingewikkekler, enfin, dat weet .u natuurlijb nog beter dan wij. _ Het moreel van ons leger en van de bevol-king is uitstekend. Voor aile soldaten, die be-hoertig zijn en gehuwd, geeft de regeering »3en ondesteuning aan de vrouw va i 1.25 fr. per dag en 50 cent, per kind. Dat is voor velen een hee'le uitkomst. Er is^ in Frankrijk voorraad van allos go-noeg. Wij vreezen geen gebrek. De prijzen der levensmiddelen zijn wat vermeérderd, maar wij zijn van ailes voor geruimen tijd voorzien. Van harte hoop ik, dat als we ôlkaar terug ■zien, ailes goed voor ons is afgeloopen. Heldenmoed. In eèn aanval met de bajonnet, vertelt de ,,Figaro", rukt een obus den linkervoet af van een der soldaten. De voet vliegt tien meter ver. Een zieken-oppasser komt op den gewonde toe om hem te j verzorgen. Deze zegt: — Ga mijn voet halen. Hij ligt ginder. Dat ; kan altijd dienen. In de ambulance komt de generaal don dap-pere gelukwenschen. —Dank u, generaal. Ik heb nog een voet ten dienste van 't vaderland. Ik kan hem ver-liezen— Maar .... — Ja, het is me om 'teven. Ik ben piano-leeraar en ik heb met mijn handen genoeg .... Een kinderhart. M: 1'. Navdle, consul-generaal van Servie te Parijs vond volgend brief je bij de inschrij-vingen voor de noodlijdcndeio in Servie. Mijnheer de Bestuurdër, Daar ik een klein meisje ben, en mijn spaar-pot niet goed gevuld is, kan ik u voor mijnc kleine Servisehe zusters slechts de luttele soin van een frank zenden. (w. g.) H. L. . . . , kind van een soldaat. Teckenen des tijds. De directeur van het ..Crédit Italien" te Rome, levons bestuurslid van verschillende financieele vereenigingen, eu Duitsch onder-daan, is door een Italiaan vervangen. Hetzelf-de is geschied met den directeur van d© succursale dier bankinstelling te Civita-Vecchia. De uittocht van Oostenrijksclie en Duitsche familles uit Italië houdt nog steeds aan. Zelfs is do familie van graaf Ambrozy, advocaai oij de Oostenrijksclie legatie, vertrokken. Sympalhiën voor Frankrijk. De sympathie, welke in Amerika voor Frankrijk heerscht, vond een sclioon© gelegen-heid om zich te uiten bij de opèning van het Fransche paviljoen op de tentoonstelling te San Francisco. De toeloop was zoo groot, dat 300 matrozen noodig waren om dé menigte op een afstand te houden. Dë toebereitîselfin van Italie. De ,,Giornale Militare" maaki: het volgende bekend: ,.l)e sabel der officieren, tôt welk wapen zij ook behooren, moet vanaf heden geheel bruin worden gemaakt. Evenzoo moet geschieden met aile blirikende deelen van de wapenen der onderofficieren. Het goud- en zilverborduursel van de képies der ol'ficieren moet vervangen worden door een borduursel van grijsgroene zijde: De onderscheidingsteekenen der verschillende graden, zooals galons en tressen, zullen van grijsgroene zijde moeten zijn. De hoofdofficieren, korpseommandanten en hoofden van dîenst. zullen de kepi-bedekking van rood laken behouden ; het leder van klej) en kinband mag niet glinimend meer zijn. maar dof, I'*JI!1 a.11' vj Het failliet der „Kuitur". In ,,Le Mercure de France'' beliandelt do groote dichter Henri de Régnier, lid van de Académie Française, als \olgt de Duitsche .jKultur" : ,,De Ivultur kon noch kunst noch literatuur voortbrengen ; zo is gesohapen om den Duitschers de traditie te verschaffen, die hun ontbreekt, om een beschaying to vervangen, die zij niet hebben. De Kuitu.r, dat is het ge-weten van een kwanswijs superituren geest; het.is een houding. Het is de praktische wijs-begeerte van den Duitscher : wees Duitscher! En heel de rest zal Duitsch worden. Al wat men aan gene zijde van den Rijn doet is om Duitscher te worden en omdat men Duitscher is. Het kind gaat naar scliool uit Duitsche v^derlandsliefde ; men gelooft aan den ouden Duitschen god ; de Kaiser heeft den Duitschers gezegd dat zij een veroveraars-volk zijn, hij heeft het van zijn illusteren grootvader, die het heeft van God, en ieder-een gelooft het, en de 'Kaiser smukt zich met den Pickelhau'be op om de menschlieid dienstbaar te stellen en liaar definitief geluk te bewerken. ,.De eigenlijke geschiedenis is begonnen, toen de Duitsoher in zijn machtige hand de erfenis der oudheid heeft gegrepen," heeft een hunner theoretici gezegcl, on het is door den moord en de verwoesting dat de Ivultur zich van die erfenis meester wil ma-ken. De Kultur is derhalve een voorwendsel, waaraan de Duitscher zelf niet kan gelooven zonder hard te schreeuwen om zich niet aan den twijfel over te geven. ,,Met woorden," zei: Goethe, ,,kan men groote dingen 7doen." De Kultur is liet evangelie der brute - kracht geweest-, een kunstmatigo discipline, die in staat heeft gesteld de. breinen naar den oor-| log te richten, dien voor te bereiden, er een SLaatskwestie ^'an te niaken, een onvermijde-lijke noodzakelijkneid, de hoop van een ras, en thans stelt zo aile pogingen te werk om heur eigen monsterlijkheid te .rechtvaardigen. r-» te ^vettigen." ; Dat is een voortreffelijke karakterïstiek van j,dummes Deutschland". De Kultur gaat onvermijdelijk failliet, om niet' te zeggen hankroet, en het is do vraag, of ze zich bij de liquidatif van heur onwelriekend zaakje be-hoorlijk genoeg zal gedragen om eenige kans . qp rehabilitatie te hebben. Het Duitscîie biervraagstuk. Het .Medizinisclie Wochenschrift" te Ber-lijn r-laakt de volgende jammerklaclit : ,,Zeer velen onder ons meenen, dat het onverstandig is het Duitsche volk zijn ge-liefd bier te doen ontberen. doch het is noo- j dig, dat *\\ij uitsparen tôt het geringste kor-reltje albumine toe, tôt aan het geringste atoom warrate^ die onzer veeding dienstig kan zijn. ,,Het zou bijgevolg verstandig zijn, de pu- j blieke opinie voor te bereiden op een belang- j rijke, aanziënlijke vermindering van de pro- i ductie der brouwerijen. ,,Wij kunnen niets anders dan liopon, dat de oorlog spoedig genoeg oplioudt om te ver-hinderen, dat maatschappelijke troebelen te dien opzichte ontstaan.1' Het is, dunkt ons, wel kensc-hetsend, dat gebrek aan bier maatschappelijke troebelen kan doen ontstaan. Het klopt anders wel. Want Goethe heeft een Tischlied" gQschre-ven, waarin onder meer voorkomt : Freunden gilt das dritte Glas, Zweien oder dreien, Die mit uns am guten Tag Sich im Stillen freuen. Verminder nu de hoeveelheid en breng dat derde glas op een kwart glaasje terug — wel, dan komen er maatschappelijke troebelen, in Germania teuminste. Cekkenpraat. Hoor eens, hoe ,,Der Tag" zwijmelt van oorlogsbrooddronkenheid : ..In waarheid heb'ben België en zijn soeve-reinen hun ongeluk verdiend.. Zij, die zicli in heb zog van Engeland hebben begeven om Jt)uitschland te bestrijden, zijn geen beter lot waardig. Wie tegen Duitschland strijdt. strijdt tegen de Kultur, en wie samengaat met lieden van Grey's allooi, verdient zijn eigen verderf". Het is een genoegen van pikante komieke-righeid, dat men smaabt, wanneer men nii nog sommige Duitsche bladen een zekero ,,crânerié" ziet voorwenden, terwijl ze naar aile waarschijnlijkheid zeer goed beseffen, dat hun land leelijk in de penarie zit. De smartelijke irispanning, welke ze zich bij die verrichting getroosteu, zou men op z'n Gal-lisch een ..Kultur de force" kunnen noeinen, die lendenbreuk en liersenverweeking ten ,ge-. volge pleegt te hebben. Onder den hiel van den verdrukker. Een der achtbaarste burgers van Thuin, de licer Paul Blampain is onlangs door de Duitr-schers tôt zes weken gevang veroordeeld omdat hij. in tegenwoordigheid van een Duitschen verklikker, gezegd had: ,,Als dë Verbondenen zullen terug- komen, dan " Niet lang geleden bood zich bij M. Corbisier, de ijverige hoofdman der Brusselsche Boy-Scouts, een hcer aan. welke eenig geld vroeg alvorens naar het front te vertrekken. 'sAn-derdaag.s werd M. Corbisier, zonder vorm van procès, gevangen g^nomen omdat hij het vertrék van een dienstplichtige had vergemak-kelijkt. N'atuurlijk was de heer in kwestie een miserabele ' uitzenefeling van de kommandatur. Nu vernemen we dat een der hoogstô be-ambten van het ministerie van Spoorwegen en Telegraphen, de heer Lcnoir, tôt een jaar gevang is veroordeeld. Aile middelen — ook de oneerlijke, lijk men liooger ziet — worden door de Duitschers aan-gewend, om de achtbaarste burgers acjiter den grendel te ^jjge,^. - Onder ons. IX. Wil Len we nu even ,,on^e persoonlijkheid in den verleden tijd". d.i. onze kinderjaren, inblikkon? Hoe verd©r men gevordercï is in jaren, ho© aangenamer en ho© gemakkelijker dit wordt, en de derkendei menscli in de mannelijke jaren kan zich alzoo in een drie-dubbel leven verheugen : het tegenwoo^dige, het lier leven in het verleden, en het voor-spiegelen der v toekomst — zonder dat dit laatste er juist mag op uit zijn ,,kasteelen in de lucht" t© bouw©n, maar steeds in de werkelijkheid moet blijven. Het is nu ecliter niet noodig dat onze overwegingen en nabeschouwingen ©en samenhangend geheel uitmaken : dat mogen we gerust aa-n d© meesters van d© pen, aan de diop zielkundige navoi-schers van het I eigen gemoed, overlaten, want voor onze bijzond©r© ©n persoanlijk© studie is die af-gerondheid, die volledigheid, die diepgron-i dige opspeuring vooralsnu niet noodzake-lijk. Wellicht zal, e^r w© het vermoeden, de ; tijd aanbreken waarop we ons zullen hoogst verlieugd gevoelen ons eenige uren t© kunnen afzonderen om in onze lierleving der kinderjaren, zoo volledig als w© bij macht© zijn, een tôt hiertoe ongekend g©not te smaken. Zieihier, b.v. een les, doorleefd geval dat menigeen op zich zelf zal kunnen toepassen ©n dat tôt verder© overwegingen aanlciding kan geven. Van twee brooders is de oudste het best gezien in den familicKring', hoewel d© jong-st© er zich ook ten zeerst© op toelegt dat ,,aanzi©n' te verdienen. Doch t© vergeefs ! T©g©n den oudsten broeder is niet aan t© kunnen, hoewel d© jonger© niet eens bem©r-ken kan wanvom, om welke redenen, hij zoo blijkbaar achteruit gesteld wordt. Indien we ons nu goed doordringen van dien toestand, dan vinden we hier een vraa^gstuk dat-, hoewel tôt d©n huishoudelijken kring beperkt, tôt veel en di©pige«vo©ld kinderver-driet, ja zelfs tôt verkoeling en vijandschap, en in later© jaren tôt onr©olitvaardig oordeol leiden Igin. Het kmderverstand staat voor d© vraag : ,,Waarom v;as dit zoo?'' als voor eene steile rots. Het gedrag der beide knapen wordt zoo rechtvaardig en zoo onbevooroordeeld mogelijk nagespeurd, doch nergens wordt er een© oplossing gevonden, die ten ander© zeer moeilijk is en zoo diep© wortelen ge-schoten heeft in onze samenleving, dat ieder-een ze a-ls feit aanvaardt, en het slechts bij toeval — het toeval sj>e©lt een groote roi in deze beschouwingen, omdat hetgene wij ,,toeval" noemen, niets anders is dan de toepassing, buiten ons eigen wet©n, der wet van Corzaak en gevolg waarop later wel eens zal terug gekomen worden —■ is dat ik zelf dit raadselwoord heb kunnen ontsluieren. Het was bij de studi© der zeden van de Israëlieten... en ik was toen veortig jaar oud ! In di© studie, imm©rs, le-ert mon dat d© oudste zoon aïs ? ,stamhouder" vereerd wordt, en hem in de pl©chtigh©den een© eereplaats toegekend wordt die geen jonger© dan hij ooit betrâchten kan, iets wat, naar de ondervinding die ik in de Joodsche kolo-nie m ijner woonplaat-s mocht opdoen, dikwijls tôt kibbelarij en oneenigheid leidt. Dë uitkomst van. dit onderzoek voldoôt iedereôn di© een w©inig nad©nkt, hoewel er tcch een schijn ,van onrechtvaardigheid med© gemoeid is : de ouderlijke genegenheid moet gelijk verdeeld zijn over al de kind©-ren. Toch is er ook weinig in t© brengen tegen dat vèrmeende, en soms w©l degelijk bestaand© onrecht, en het besluit laat zicli dan ook niet wacliten. Indien d© oud©r© broeder nauwgezet zijn© plichten van med© | ,,broodwinner" vervult, en de jonger© even- ; zeer zijn© plichten van scholier, dan, de ; overige cmstandigheden gelijk zijnde, ver- j vullen ze b©ide even nauwgezet de plichten 1 van hunnen staat, ©n verdienen dus een© gelijke erkenning, onaangezien liet verscliil in behand©ling dat nit het -verscliil in leef-tijd spruit. Hier hebben onze overwegingen ons er to© geleid een© 1©3 t© vinden di© we op de opvoeding onzer kinderen moeten to©pass©n. W© mogen dus hierin d© ov©rlev©ring niet vclgen, maar moeten, om gevolgmatig te zijn ermed© afbreken. En dan ook is het ons niet geoorloofd, zonder onrechtvaardig t© zijn, onze eigene ouders t© veroordeelen omdat zij niet deden wat wij ons voorstellen t© doen. Wie in het licht van zijn één- geslacht klaarder inzicht d© handelingen van het vorig© geslacht veroordeelt, handelt ©ven dwaas als d© vakman die een le©k op zijn gebied als onwetende beschouwt, ©n hem diensvolgens ail© achting weigert. Om tôt eene juist© oord©elvelling t© kom©n moet m©n rekening houden van al de omstandig-heder^ van al d© invloeden di© op een© han-d©ling gew©rkt hebb©n, en daar dit ons in d© meest© gevallen onmogelijk is, blijft ,,aan God het oordeel", of, zooals ons Vlaamsch© volk zich zoo schilderachtig uit-drukt f ,,W© moeten er God en den maalder la ten over beslissen." ^ v jgDjgAR.p! PEETE-RS. Het toppunt isflnÉiÉf. door LOUIS RAEMAEKERS. Dit werk van Raemaekers, waarvan reeds clri© afleveringcn verschenen, zal \blijven een^ der isclioonst© en aïschuweaikste hérin-neringe'n aan dezen onverbiddelijkcn moord-krijg- Welsprekender beschuldiging tegen de ^ barbaarschheid van d© groote kultur-natie, scherper uiting van haat tegeii het Duitsch militarisme, ruimer en edefer boek van menschenliefde, keniien we niet. Deze cenvoudig-geteekende platen van Raeinae-kers zullen later historisch worden. Wij al-len,die getuigen waren van den Europeeschen reuzenstrijd, zullen deze teekeningen met zorg, met dankbaarheid en droefènis we^-bergen in de laden onzer ' bibliotheken, om z© ^ later te toonen aan onze kinderen en kleinkinderen Wat doet liet ons warm aan 't gemoed deze boeken open te leggen en een hart te hooren kloppen één met het onze, deelçnd onze sympathie en enzen haat. Raemaekers stopt zijn meening niet weg. En toch is hij niet partijdig. Hij heeft medelijden met al wie slachtoffer is, dezelfden afkeer voor al de plichtsvergetenen. In een grootsche plaat toont hij ons d© Duitsche weezen, zoekend het graf van hun-ne vaders, in een andere den eindeloozen stoet der weenende weduwen, elders nog de clrijvende lijden van Duitsche soldaten, ge-vallen als slachtoffers van de onzinnige plannen en de matelooze ambities van d© militaire horde, en die platen zijn zonder haat, diep van algemben-humane beteeke-nis, gloedvol van medelijden, zoekend tôt in de dierlijkheid en'in den broederstrijd het schoone in den mensch... Ik noem ook met voorkëur zijne Zwar.te Samaritalien, twee Senegaleesche tirailleurs di© een ge-wonden Pruis te drinken geven, omdat hier weer tôt uiting is gekomen, in sereene lucht van de hoogere menschenliefd®, een daad van schoonheid, een daad van goedheid, in den allerbloedigsten en allernutteloosten aller oorlogen, en zoo'n beeld geeft weer wat troost, wat hoop voor de toekomst.... Maar in andere platen geeselt Raemaekers de misdaden van de Duitsche ,,Kultur" met een hoegeu zin van satire, met een hoon die wordt het onsterfelijk protest van de menschelijke ziel, van de eer en de recht-vaardigheid, tëg©n grnw©ldaacl en barba-. risme, bloeddorstigheid en roof ; zijn Be-schaving uit de Lucht, J/80 mïClioen oorlogs-schatting, Yrouwen links, manntn rccht-s, De schilden■ ran■ Boexelaer, De kunst gc-kruisigd, Militaire Noorfzaa-Jc en, in zijn nieuwen (derden) bundel : O'pgraving der martelai'en van Aerschot, 'Ronger dwaalt door de strate n enz., behooren tôt die reeks'. Hun klank is zuiver en edel, hartelijk en warm van ontroering, zooals d© kreet van het kind dat brood vraagt, van de moeder die liaar man terugeisclit, zooals de kreet van het geweten dat klaa,gt over deze af-schuwelijke menschenslachting Eén plaat vonden we ook in cl« derdo serie, di© ons pijnlijk aandoet, maar zullen we onze oogen sluiten, omdat de satire ons eigen volk treft? 't Is de teekening ,,In 't vroolïjk© liaagje", waar Raemaekers ons toont enkele jongo Belgisch© feestvierders, in smoking of habiet, Champagne drinkend in gezeischap van gedecoleteerde dames, in een Haagschen nachtbar, waar tziganen lus-tig© deuntjes rakelen uit hunne viool. En dat die spotprent is moeten verschijnen, be-treuren we. Misschien helpt R-aemaekers' rake teekening de kwaal genezen.... Ik wil hier vooral mijne bewondering uit-drukken voor het prachtwerk Opgraving der martelaren van Aerschot, een tragedi© in enkele kooltrekken, een ,,J'accuse" dat 4 vele gemoederen zal treffen en aanwak^ keren Ook ,,W© zullenrbeste vrienden worden" draagt heel onze bewondering weg. D© Belgische rnaagd is aan een paal gebonden, weerstaudsloos, met toegesnoerden mond ; een dikbuikig© Duitsch zit, met de revolver in de vuist, lieve oogjes te trekken en t© .meesmuileh tegen het meisje, hare kin te kittelen met zijn grove pooten, en vraagt ,,Kan ik me nièt goed doen beminnen?" Opg©drag©n aan de Vlamingen, di© vri©nd-schapshandjes geven aan de Germanen van over den Rhijn... Raemaekers heeft in Holland met zijne teekeningen-reeks op d© openbar© meening een invloed uitgeoefend, ten bate van ons verdrukt en vertrappeld, uitgebuit en ge-marteld volk, waarvoor we hem onzen in-nigsten dank moeten bôtuigen. Zijn onver-schrokken aanval tegen d© ,,beschavers" heeft hem gekleed met een waardigheid, di© hem niet alléén als een zeer behendig en ge-voelig artist, maar als een schoon mensch, niet alléén door ons -— uit patriotistische redenen — maar door aile eerlijk-voelende burgers van al de beschaafde staten der aarde, zal doen eeren... De hoogere moraal der menschlieid is nog niet uitgestorven. D© stem van het geweten zwijgt niet heele-maal, al kroopt ze in d© kcel van velen, di© niet dnrven spreken of die nog aarzelen in hunne overtuiging. - A. d. R. Jâ

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Amsterdam du 1900 au 1916.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes