De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad

1037 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1916, 09 Janvrier. De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/r785h7d40s/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

I Tvv&ede Jaarganc |a NOa 3a Zondag 9 Jzrvari 1SI6 S Cent * DE VLAAMSCHE STEM I Een volk zal niet vergaan ! ALGEMEEN BELGISCH DAGBLAD Eendracht maakt macht ADMINISTRATIE EN REDACTIE: POSTBUS 432, S-G R A V E N H AG E. Onder leiding van: Dr. RENE DE CLERCQ en Dr. A. JACOB ABONNEMENTSPRIJS (bij vooruitbetaling): Voor Nederland per jaar g!d. 6.50 — per kwartaal gld. 1.75 — per maand gld. 0.75 Voor België, Èngeland, Frankrijk en andere Janden dezelfde prijzen, met vcrbooging van vcrzcndingskosten (2i;a cent per nnmmer). Onze Hoogeschool. De vlugge nieuwjaarstijding uit België,h< besluit meldend dat de Gentsche hoogeschoi nog dit jaar zal worden vervlaamscht, hce: ons wonderbaar verrast. Wanneer een ve: drukt voik zoolangen tijd te vergeofs hee: jestreden orn het zijne, en wanneer dit nage streefde niet een zaak is van bijgeschikt bi (a,ng maar een levensvoorwaarde voor d: volk, kan die verrassing niet anders dan ee aangename wezen. Al heeft de vreugd ool irel iets wrangs. Het valt inderdaad te betreuren dat on! fegeering, ondafiks de onophoudelijk opgesti gen roepstemmen, ondanks smeekingen, jdachten, eischen en strengè waarschnwingei ïich de® praohtige gelegenheid om goed 1 maken wat ze tegenover de meerderheid d( berolking had. misdaan, heeft laten wej kapen. Daarmede raakt zij, zelfs al mocht zij oo ten opziohte der Vlamingen redelijker ge voelens koesteren, door eigen schuld in ee neteligem toestand. Zal zij den getroffen maatregel afkeure jn bestrijden, alleenlijk uit verbittering te gen den bfezetter die — het gr'ieft ons de: jyaarheid te moeten belijden —een klaarde ren kijk heeft in Vlaanderens geestelijke nood dan degenen, welke bijna een eeuw or ze lotsbestemming in handen lioudend, la: hadden ongedwongen te zorgen voor en 1 waken over het Vlaamsche belang, hun mec toevertro'uwd ? Zal zij, teruggekeerd, h< nauwelijks opgetrokkene gebouw der Volk: ontvoogding willen slechten, uit nijd en spi daar zijzelvé haàr eerste plichten verwa; loosde .3 Dat ware veel gewaagd bij een ir trede die, na ramp en ronw, wellicht ni( een blijde, maar toch een rustige behoorc te wezen. Zal zij, met verborgen tegenzin, zich schil fcen in het onvermijdelijke ? Of zal zij de eerljjken mooien moed hebben om haar 01 gelijk te herkennen en, met een kalm ge baar, de antivlaamsche dwarsdrijvers en oj hitsers, die al meer en meer een gevaar worde voor 's lands eenheid, voorgoed het zwijge op te leggen 3 Dat kan, dat moet ze, en rae< nog : onmiddellijk na de bevrijding van hf grondgebied, verlangen wij dat door haa ditmaal, niet door een vreemde, het werk or zer geestelijke verlossing voltrokken worde ffant Vlaanderen wil niet alleen een eige hoogeschool, het eischt volledig Zelfbcstuu: Geve de geest der echte vaderlandsliefd dat de Regeering niet blind blijve voor de ivenk der wordende geschiedenis. Wat ons, strijdende Vlamingen, betrefl onze houding te dezer aangelegenheid is in el opzicht waardig en strikt loyaal.DuizendmaE hebben wij van de bevoegde Belgischc Mach een Vlaamsche Universiteit gevorderd ; nie éenmaal werd den bezetter diesaangaand een wensch te kennen gegeven. Wordt than onverwacht àan een onzer vurigste verlan gens voldaan, wij kunnen niemand danken Trouwens ons gëschiedt hier geen gunst. geei voorreeht. Het is geen geschenk dat mei weigert of aanneemt. Het is een recht da ons toekomt. De eenige staatsuniversiteit il Vlaanderen moest een Vlaamsche zijn. Wi hebben haar, wij houden baar ! Partus ventrem sequitur. Wanneer een vrij m an een lijfeigene huw de, dan waren, volgens Romeinsch recht-, eyentueele kinderen slaafjes van den geluk fagen bezitter der slavin. Ijijfeigènschap en slavernij beide zijn ii Île moderne maatschappij afgeschaft, — naa den voriu althans. En men acht dit eene der syinptomen van den vooruitgang de: besebaving. Nochtans zijn er menschen, die van „mo derne slavernij" spreken, die, als De La Wennais cercijds, zich verzetten tegen di ûnderdrukking van het proletariaat ; die, al: W Gneist, later, tôt de overtuiging kwamei »8o scheint die getmanisehe Welt zu einei Schichtnng in erblicke Herren und erblichi Knechtc fortzuschreiten". lin meinschen, die de maatschappij ken <' e ri, kwamen er zelfs toc om de ajitieki slivcr'nij boveïl de moderne te praefereeren omdat zij had, wat de moderne slavernij nie' kcut : Ji'a r t voor den slaaf. Wie heeft in de moderne maatschappij bar: toor de proletariër, zonder te lijden aan dii sentimenteele prpletaria-at-verlieerlijking, di tôt deeadentie der niaatsehappelijke verbor dingen verwordt ? it Wie komt den man fcegemoet, die, meer da )1 eenig ander, behoefte heeft aan aanhanke lijkheid en zich williglijk tôt afhankelijkheii vernedert, — uit schristclijkc liefde tôt dei naaste ? ■t Wie begeleidt den arbeider naar zijn moei tevol werk, — wie komt zijn sobere won in binnen om de sfeer van de moeite te verede t 'en ' Er zijn er, dio dit doen. Er zyn geestelij Q ken, die niet slechts ex o f f i c i o dei drempel der arbeiderswoning overschrijden er zijn volksleiders, dio niet slechts te sollicitatie naar zijn stem den arbeider toe spreken ; er zijn dichters, die in den arbeii 5" niet slechts een passend niotief vinden on hun talent tôt uiting te brengen. Maar hoe velen ? c Waarlijk er is reden, om, sedert de slaver nij .,afgeschaft" werd, te spreken van eei :r a c h t e r u i t g a n*g der beschaving. He !- recbt der slavernij — de moderne gescliie dénis bewijst dit — heeft zijn zedelijken ach it tergrond zoo goed als de verhouding tusschei heer en kneclit. „Waarom zou men nie verplicht kunnen worden", zegt Groen vai 11 Prinsterer *) ,,om iop den duur van een an der afhankelijk te aijn ? Het Cbristendon n heeft de slavernij niet voor onwettig ver klaard, maar, door op de wederkeerige rech ' ten en plichten te wijzen, terstond het %vree ;e de en hai-de eraan ontnomen. en even daar >- door den eërsten stap tôt eene onvennijdelijki il afschaffing gedaan. Mocht men altijd il L_ dien christelijkcn geest voor de belangen de slaven hebben gezorgd ! Na de afschaffin: ' van al wat naar gli'dem en 'ijfeigenschaj e zweemt, is de toestand van dag'ooners ci e werk'ieden vrij wat ellendiger dan die vai dienstbaren en lyfeigenen was." Men miskende dezen zedelijken achter grond in den tijd, toen slavernij een maat l<: schappelijk misbruik werd, en toen men haa ir afschafte raakte men het kwaad in zijn wor i- tel niet. Maatschappelijke h e r v o r m i n | gaat dieper dan de uiterlijkheid. Men ber geeft iemand zijn vrijbeid niet door zichzel e ven te ontslaan van de moeite, die aan dei plieht tôt onderhoud verbonden is. Toei men de slavernij afschafte verzuimde mei n te bedenken, dat men eene poging deed to afschaffing der onmenschelijkheid ; men ver zuimde het zedelijk motief, dat eraan tel ' gi'ondslag lag, tôt maatschappelijke waardi i- om te werken. u Zoo is het gebeurd, dat de moderne ge n schiedenis de mensohheid ziet als erfelijki ,r heeren en erfelijke kneehten in geen anderi onderlinge verhouding dan die der dienst baarheid. De moderne geschiedenis heef r de menschheid verdeeld in heerschers el i- dienstbaren, zooals de antieke wereld slecht . vrijen en slaven kende ; en zij is het verle dene in zijne consequenties van het begin n sel zelfs in zooverre nagevolgd, dat zij d< volken verdeeld heeft in vrije en onvrije e welke laatste als do onderworpen stammei van het Romeinsche imperium in oorlogs tijd of tôt neutraliteit of, als Gboerha's toi bate van hun vreemde belangen tôt krijgs > mansdienst worden geprest." fc Vlaanderen ! de geschiedenis heeft vai ,1 het land der Arteveldes, der Van Eyken Van Maerlaut, van Jlemlinck, van Ru us broec, van Rubens, Teniers, Jordaens, eer L erfelijk knechtschap gemaakt ! 3 Uwe landgenooten zijn de onderworpe s lingen geworden van een vrcemd ras, en gi, . waart goed genoeg, om, slaven, voor uw< onderworpers to strijden ! Zôô zijt gij geworden, dat gij voor uwe ge 1 bieders als Sejiegalee en en Soudaneezer i sterft. Uw bloed beschermt dat van uwe be-t heerschers. Dààrvoor is het goed genoeg v zonen van Artevelde ! ; En terwijl gij strijdt, weigert men u dt belofte van het loon. Dat eene woorc waarvoor gij u leven geeft, dat Vlaande ron Vlaamsch worde, Mtirdt u onthon den, terwijl uw bloed het ,,Yserklei" dreilkt En onderwijl doen Fransche geschied schrijvers hun best, om u daarvoor te prijzen. Zij prijzen u, Vlamingen, omdat gi vergeten kunt, dat gij eigen belangen hebt „Plus de querelles d'opinion, de langues, d< races", nietwaar Arthur Chuquet ! „W a 1 Ions et Flamands no faisaient , plus q u'u ne seule ot mô me n a . t i o n. Pas nno vois ne.diseuti . le devoir belge!" ^ En over uw Vlaamsche plieht wordt gc zwegen. Ja, wat erger is. men stelt het voor, also uw heil in Wallonie ? handen is. Het huwe , lijk van den Waal Simon en de Vlaamsche | Priska wordt u voorgehouden als een sym-| bool van uwe feitelijke dwaasheid. en vai . f ranskil j onsclve 1 deugd. Maar vergeet niet, Vlamingen, dat de km deren van Simon en Priska, wanneer Pris ka's rccliten niet erlend worden, lijfeigenei . zullen zijn als Priska zelve. Hunne rechtei worden vereenzelvigd met den rechtstoe ' stand van den Waalsoben vader, die in Pris ka de willige volgelhige ziet van zijnen wil Vlamingen ! het >voord in de 19e eeuw toi *. 1 de arbeiders gesproken, heeft in «inde e materieelen zin voor u beteekenis : V1 - m i n g e il v e r e e n i g t u ! Om iets te zijn moet gij Vlamingen zij] i Uw volk is te veel vçrsproid, uwe talent - en krachten vcrbrokkold. Uw land he< 1 bij een grootor bcvolkiiig en kleiner ter i toir minder en mincie ■ bcvolkte steden d: Holland. Om Vlamingen te willen wezen, moet : ; uwe krachten concentreeren. Uwe steden worden centra van Vlaai chc volkskracht. Uw landelijke bevol - miskent do waarde eener universiteit. La i uwe boerenzonen studeeren ; zij weten m : niet, wat organisatic vermag. r Waarom is het franskiljonsch bestuur zi - kraclïtig ï Omdat ééne Ideine gecondensec 1 de hoeveellieid materie meer vermag di i een groote verspreide massa. Eéne grana heeft grooter uitwerking waimeer zij t explosie komt, dan de verspreide matei - van honderd granaten. i Vlamingen ! het gaat bij u niet, als bij i t arbeiders, om wat materieele welvaart. Hi - gaat bij u om behoud van uw ras ! Gij streeft niet, als zij, een internationa i ideaal na, gij vervult eene nationale plich t Uw ras vergaat, Vlaanderen ! Men trael i uw geweten te benevelen. door het voor - stellen, alsof de gedachte van ras eene fi i tie is. Uwe geschiedenis is voqr niet gewees - als gij uwen plieht niet kent. >S t r ij d voor de v r ij h e i d i s d - plieht van i e d e r volk. De latijnsche stelregel van de natuurlijl : slavernij gaat slechts op, wanneer deze plicl i wordt verzuimd. r Nu weert tijd datmen zoude ; Don scilt van sabel ende van goude ) Togheu ende van lasuren. i Die niet voerttreedt aise die boude i Ende wreect zire moeder, daer hi af boude Zine. kerstijnheyt, hi zalt verburen. Zoo zong Maerlant, voor de bevrijdir - van het Heilige Land. r Vlamingen ! Men noemt den band, d - tusschen het vaderlnnd en den burger b ; staat, h e i 1 i g. Het boek van Henri Davi - non zij u slechts symbool, wanneer eerst J - cob van Maerlant vo'ôi u symbolisch gewo i don is. 1 E. VAN VLEMINCXHOVE. i *) Onuitgegeven handschrift. 1 » |»| B Kern. 5 Wel verstaaïi, doet da Vlaamsche Bi ^ weging: zich ons voor als een der vnich baarste en heilzaamste uitin gen van de 5 nationalen geest in België. P. DE HATTLEVILLE (1870 Roskam. L 's Heeren van Cauwelaert's rechte lii Voor den heer Van Cauwelaert heeft Vlaamsche aetie geen beteekenis, omdat buiten hem omgaat. Hij zelf houdt, zi liever aan de achferhoede. Toch is hij ze verheugd over het bestaan van de voorhoec inzooverre hij ze kan gebruiken als schri middeltje tegen de Belgische regeering evi als hij met dreigementen en verdachtm kingen werkt tegenover offervaardige vlaamschgezinden. Deze loenseho handelwij is al nieermalen voor den dag gekomon in < artikelen van 's heeren van Cauwelaerl hand. Een herhaling daarvan levert h laatste nummér van ,,Vrij België" in z kantteekeniug over de mogelijke wijzigi gen in ele Belgische politiek. ! " Dubbcl spel en dnbbele chantage ' Aile Belgen zijn gelijk voor de wet. (Grondwet.art. ] Is de Vlamîng die de taal Van de Walen niet verstaat : Tôt 't bekleedeu van een ambt Bij de Walen wel in staat ! NEEX : Is de Waal, die onze taal In het minste niet verstaat, Tôt 't bekleedeu van een ambt Bij de Vlamingen in staat ï JA ! Voegt dat ueen on ja te zaiiien En zegt rnij, in Godes naam, fcjtemu dit stelsel overeen .\Iet dat sekoon : ARTIKEL EEN. Passief Ideaal. De Heer Gabriël Opdebeek formuleeri Vrij BeJgi'è op zijn lieurt het Passief Ideaal. Vlaamsche politieke aetie is, volgens he ' op Vlaamsch geziiul standpunt overbod: en_uit vaderlandslievend oogpunt schadel; a- „Er moet", meent hij, en wie niet mi hem ? „evolutie, geen revolutie" zijn. „Hi i ! Vlaamsche Volk heeft immers zijn eigen le 3n in handen. Het is vrij en geniet hetzelfde p< :ft litieke recht als do Walen. Het moet ra ri- wust worden van zijn Vlamingschap, u ni zich-zelf, uit innerîijkcn çlrang van eigen aare Daarvoor is noch zelfbesluur, noch de stiditn ;ij van een nationale parti) noch icat.ool: noodi Laat ailes bij het oude blijven. il- Als wij zullen zijn Vlaamsch in al ele ve ki zels van ons organisme, dan zal de Vlaamsch at Beweging va7i zelf hare oplossing vinden .. ig Deze passage is het aanhalen wel waàre Klassieker uitdrukking van den Passieve )o Ideaal kwam ons nog niet onder de oogen. r- Leest en herleest het, o Vlaamschestrijc in makkers ! leest en herleest het, dit Passiev at Program ! at Voor de ontvoogding van Vlaanderen io voor het zich .„bewust worden" van zij Vlamingschap „is nôch zelfbestuur ; nôc le nationale partij, nôch wat ook noodig. :t Noch irat ook is noodig : onnoodig, deshalv is voor Vlaanderen's redding de vervlaan: al sebing der Gentsche Hoogeschool. Ook di t. punt wordt dus van het passieve prograr it afgevoerd. Overbodig is dus eigenlijk de ge te heele Vlaamsche, Beweging, zoover zij posi s- tieve doeleinden nastreeft. Noodig alleen i it nieuwe schoone rhetoriek ,,ter bewustmf king". De rest volgt van zelf, handelen naa e dit Vlaamsche bewustzijn voorscbrijft, i onnoodig, ja, schadelijk. ,,Evolutie"' beduidi te in passieven kring ,,ailes bij het oude doe: it blijven" .... Welk een gebrek aan inzicht ! Alsof niet juist het onthoudeu van zelfbe stuur : cl.i. het bestendigen van den invloe eener verfranschencle overheid ; het oi/tze/jge van eene Vlaamsche Universiteit : d.i. he ■n voortzetten van de systematischo ontvlaam sching van Vlaanderen 's toekomstige loidei ig de ontstentenis van eene nationale partij: d.: het bandhaven van de heerschappij de ie fransquillons de partijklieken. da groote e e- doellreffende middelen zijn waarmede de Be ?- gischo Staat eii de Belgische Staatspartije a- de „volksontwikkeling en volksontvoogding' r- waarop ook de Heer O. wil ;vmleggen, worC verijdeld ; en de „innerlijke aanarang va eigen aard", waardoor volgens hem enons het volk zich van zijn Vlamingschap moet b wust worden, van jongs af aan versmach wordt. En alsof niet de aetie, die het wegruime van deze beletselen van Vlaanderen's vri heid ten doel beeft, niet het natuurlijko e noodzakelijke gevolg is van de aanvankelijk ontwaking van den „innerlijken drang va eigen aard" on het beste bewijs, dat Vlaar t- deren niet eerst, gelijk de Heer O. wi ,n bewusl worden moet eer het zijn juk mag a werpen, maar zich van zijn aarcl en recht e reede beurnst is. '' Onder Vlaamschgezinden. Wat zult gij doen in België na den oorlog vroeg de zwakke. Iedereen zal u den rt toekeeren, en nergens zult gij aan uw broc komen. 't Kan zijn, antwoorddo de sterke, maar i n- heb Jiever last van mijn rnaag dan van mjj ceweten. ae zij î Uit de Pers. k- !n De Vervlaamsching der Gentsche Hoogeschool. Wïi lezen-in het „Vlaamsche Nieuws" va j® Antworpen : . 's Schroomvalligen, metliodisten en naplu ej. zers vragen : Kunnen wij het in rechte ve ;n antwoorden dat we de vervlaamsching e ■a. Gentsche hoogeschool aanvaarden '! Druiscl ' dat niet in tegen wet of Grond wet ? Ten eerste de Grond wet erkent de vrijhei der talen en de gelijkheidswet werd later g stemd. Ten tweede is er geen enkelc wet die- voo ). schrijft dat do taal van het hooger onderw Fransch zal wezen. Zooals geweten was vroeger de taal di hoogeseholen het Latijn, in de Gentsche Iu> geschool, door Willem den Eerste gestich ook voor zekere vakken het Nederlandsch. Als de Gentsche Universiteit na de Om wei teling van Dertig werd heropend stond h gebruik der talen vrij, doch het Fransch kree uitsluitend de voorkeur uit liaat tegen al w< Hollandseh, wat Nederlandsch was. Ook stelsclmatig werd onze taal gebannt Dat ging zoo ver dat Charles Rogier een ei kelc hoogesohool voorstond. \\aar uit VI mingen en Walen, de Fransch-Belgisehe zi zou gekneed worden. ,Want l'ame belge is geen uitvindsel'van d zen tijd, noch van Edm. Picard. Er bestaat dus niets clan een Koninkli besluit, dat de taal der hoogeseholen regel Het versehoen bijna rwintîg jaar na do he opening der Gentsche hoogeschool : h in strijdt met elen geest van de Grondwet dio ( vrijheid der talen waarborgt; 't is de penn n, trek van een minister die; door een ande g, pennetrek mag verniestigd wordeu. wat ï) ik lot is van zoo meuie Koninklijk besluit. >t Wij moeten ons dus niet in onze kleine it schoentje gaan steken wat de rechtskwestie it aangaat, noch voor een „Koninklijk besluit >- blijven staan. •- Wij vragen aan do angstvalligon en naplui-:t zers : 1- Het groote Recht van een volk werd ge-<7 durende 85 jaar miskend, en met de voeten 7- getreden en ge vraagt mij of wij ons tegenover eie geschiedenis verantwoorden kunnen, om-elat op een goeden Decembermorgen een mi-e nister den inval kreeg zijn persoonlijke voorkeur door een Koninklijk besluit op te (Irin-I- gen ! n Werden door onze regeerders de taalweileii zoo angstvallig nageleofd, zoo eerlijk toege- - past, dat wij het hoogste recht van een volk e zouden weigoren voor een „besluit" i Als dit de eenige hindemis is dan zijn we ; gerust wat ele Geschiedenis aangaat. a Il — e Opgepast ! Tegen de Haversche politieke kuiperijen t teekent de te Londen verschijnende ,.Stem i uit België het volgende protest aan : Het doorlezen en vergelijken van een aan- - tal Fransche bladen — „Matin". ,.Temps", s ,,Echo de Paris,' „XXe Siècle." e a. — laat ons goed inzien hoe een klein kliekje — een r paar onverantwoordelijke journalisten —in s t Havre intrigeert om een ministeriëeie ver-, andering tôt stand te brengen. i Eerst gold het : minder ministers, uit économie. Nu dat plan is mislukt, heet het : meer nrnisters. om beter vertegenwoordi-ging van zekeren invloed. (Zie „Indépen- 1 danec", 28 j 1.) « Maar achter die eerste kwestie van minder t of meerder ministers schuilt er een tweede: ■ een programma. s Het coalitie-ministerie zou een uitsluitend • anti-Vlaamsch boeltje geweest zij n (in 't r eerste plan) of zou het — in het tweede — bij groote meerderheid zijn. En tegenover die ■" inlandsche politiek zou het. als buitenland-I1 sche voeren : een militair Belgisch-Fransch '> verbond te sluiten met voorafgaandelij kc opzegging der Belgische onzijdigheid. 11 Voeg daarbij nog dat ditzelfdc intrigant > Haversche kliekje — de eene ..gaffe" bij de e andere voegend. — slechts enkele dagen ge -leden de beperking der parlementsrechten voorstond, en de theorieën der „Action Fran 11 caisc" voorhield. i- * * if u Onze grondwet is nog niet afgeschalt. In e ons lanei regeert het volk door zijn Parle-11 ment in aansluiting met den Koning- Die parlementaire w'erking moge nu be-!> moeilijkt zijn. Zeker is het dat de Belgische. •" natie, nu zoo min als ooit te voren een be 11 wind zou erkennen dat zich niet meer op parlementaire lastgeving zou kunnen be- • roepen en tegen de gedachten van een be-langrijk gedcelte der natie zou ingaan. 2 Onze Vlaamsche bladen .,De Vlaamsche g Stem", ..Belgische Standaard", „Vrij Bel-d gië", „Ons Vlaanderen", hebben reeds daar- tegen hunne protestatie laten hooren. Wij k kunnen noch mogen daarbij ten achter blij-n ven, te meer daar die kuiperijen steeds voort ■ gaan. In naam der Vlaamsche menschen van aile politieke denkwijze in den vreemde — die wel duizendmaal meer vertegenwoordigen dan dat paar journalisten in Le Havre, tee-kenen we protest aan tegen lietgeen men daar op touw zet. * ^ (< # — Ons tegenwoordig ministerie heeft het n vertrouwen der VJaamsche bevolking, ondanks al het kwetsende dat er door officiëe-i- len is gepleegd geworden. Maar in naam der !•- eendracht, dat 'het Belgische landgezag dat lr betrouwen niet kwijtspele ! it — Een militair verbond sluiten Waar België zicli vèrbinden zou slechts dan vreds d te sluiten als de andere verbondenen hem slui-3- ten, — is in den Duitscher zijn kaart spelen. Want zulke politiek geeft hem het ,,recht" — r- dat liij nu niet heeft, — ons als vijand te ij behandelen ; anderzijds verzwakt zij onze positie tegenover de Verbondenen. Men >r overwege vooral dit laatste : wij kunnen et 3- niet verder op ingaan. L aarbij een verbond t, met Frankrijk is 't beste middel om 't Vlaamsche volk in zijn vertrouwen te schokken. 1- — Nu spreken over beperking van volks-ît rechten, ja taalvrijheden durven hceten ,,uto-ig pics démocratiques" _ —wij weten wat we tt daar neerpennen, — is, op zijn zachtst ge-zegd. twisten te voren roepen die nuttigst n kunnen w-orden achterwege gelaten. Wc 1- vinden het zelfs zoo dom. nu zulke punten, i- die zôô tegen de Belgische mentalite:t in-el druischen, te behandelen. dat we ons afvra-gen. of ze op zeker dagbladbureel van Lotje d- getikt zijn. Den strijd voortgezet met het kapitaal van k betrouwen dat het Belgiscli volk schonk aan t. zijn minis-ters en staatsministers. r- Nu niet getornd aan ons internatio naa! ;t wezen. le Afgebleveiv van aile de venvorven volks-es- rechten welke ieilen er ook in zijn. ro t Is nu de moment niet. st En indien meti anti-Vlaamscb te werk ^aan, wel onze Vlaamsche géscliiddenis zal

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Amsterdam du 1900 au 1916.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes