De vlam: socialistisch weekblad

471 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 14 Avril. De vlam: socialistisch weekblad. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/rr1pg1jp8m/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

DSffg lÈÊm lÊf IBl rî" Il Mm Il Vllftf::. SOOIAAL- DBMOKBATISCII WBBKBLAD t Beheer en Redaktie : I 44, Bondstraat, 44 I BRUSSEL Bestelhuls v oor het an. Brussel : 26. Peteneliesiraat fr.du Persil), BRUSSEL Abonnementsprijs : 3 maand. . Fr. 1.50 6 maand.... 2.50 h Aankor.diging. word. aangenoni.: 8M.E. Bit!ez,75, Anspachlaan, Brussel (Bewt) IDE BOIS. Wîe onlar-js zoo knap hier de « mientali-teiit van den boer » ontdeadde, had het enkel cuver den, grooten boer, die zeer aeld-zatam voorkioimt in ons land, zoo men ook het, oog wâil vastigen op de duizende klene plioegisiaven, die weaenlijk tôt het proieta-ïiaat behoorten. De groote boer is vooral, in daze inodaroe tijden van maohinewazen en van reusacthtige verbeteringen en nieuwe uitvindingen op landfoouwkundig gebied, een zeer bewust ka-pitalist, een echt aristokrfaat. Hij beschikt over rijpaarden en rijtuigen, vaak over een aiuitamiotoieL Hij iis niet enkel boer. H'i<j is dû ailerminst. Zijn voornaaimste doel is de han-ded. Hij keint de beiurs en maakt e^gabriuk van maar zijn basta ontderlegd vertaogen. Hebeen is hij alkoholbrandier, suikerfabri-bant, alzoo groot nijveraar. niet zelden aan-deelhiouder in banken of wadere finantieele instellingen. De uitdfukking « plompe boer » past in 't gebeel niet op betm. Hij gaat ge-kleed naar de nieuwste snede, doet zich zeier beleefd, fijn opgevoed voor, spreekt vlot Fraosch, boudt gewestedijk Ylaainsch of Waalsdh voor zijn weikrvolk, heeft op de hootgeschool of te Gemlbloers getsibudeard, be-2dt diploima's van bekwaïamlheiid, is landfoouw-ingenieiur. Zdjn ge^ioen is ingericbt naar de * jongste eischan der wetenischap. Geld, aan verbeteringen besteed, is hem nooit te veel. Hij ds elsktrisch verlicht tôt in zijn stallen, tôt op zijin graanzodiders. Veieteelt, paariden-foifekerij staan bij hein op wtenschappedijken grond. Tôt zijn onmiddel'liijke hulp heelt nij boekhouder en rekenplichtige, bouiwmannein, fcoezichters en ploegbazen. Hj scihittert op de wereldberoemde prijskampen van heng-eten en merriën, van stâeren en melkkoaien. Aan 't hoofd van zijn uitgelezen praohtdie-x-en, stapt hij fier als een vorst daar voorbij, Waair in de hoofdstad de koning zelf de prijiskaimp van rasdseren voorziet en gansich het land mat vennen'ig'vuldige vreeir<de lief-hefobers aaaweiziig is om zijin waarde uib te baizuinen, zijn verniuft en zijn groote macdit. Wie hein aikeurt of laaikt, mioet eiveneens die banken en zooveel andeie grootaoodige inistellingen in den lande afkauren, die wel niet meer naar onze opvatting Ziijn ingeriobt Snaar tocih, ze]fs met hun smetten, ononibeer-lijk zijn voor den bloei van een Btaat. Nu, groote boeren kunneai niet talrijk zijn, daar elke van hem over veel akfcer besohik-ken, één of enkele op een dorp al meer dan gemoeg in den ploeg hebben om andere ar-«edders des velds geweldig in den weg te staan en velen te beletiten zeif den noodi-gen grond te befcooien om eigen werk te dioen. Zij hoanden alzoo door hun geldimacilit ie veel mernschen in den ailiankelijjke arbei-dexstand en bijgetvoltg ooik in al de eMende yan de loonslavernij. Niettegenstaande nemen in sommige etre-ken des lands b. v. in 't Land van Waas, in 't Zuiden van Lâimiburg, de groote boerde-ïi>jen af en geraken artbeiders, die zdch flink Juebben naar boven geiwerkt, aan os of paard, aan voldoende landerijen om zelf kleine boer te worden. Deize kleine boeren zijn me-nigyuildig. Zij natuurlijk, bezitten de \veten-s-dhap niet vajn den maohtigen bovein hen, dodh zij heibben ait de aanscihouiwin'g en den gerichten arbeid op de groote boerderij ge- , îeerd hoe ze er moeten toekomen den gix>nd *ijn opperste vermogen als teetoaaht te doen inspaimen- Ze zijn, in den hemel, al is hun arbeid lang en lastig, vuil soms, ondankbaar wel een s. Want z<f genieten thans het vole loon van hun arbedid, terwijl zie op de groote boerderij ïn&ar zooveel genoten atlis de boer miissen rnoet om ze aan het werk te houden. Heel de werkkmdht van het gezin gaat over tôt àet aeifgehuurd land en van aEeis Wat er afkomst gaiat niets verloren wat opbrengsit is. Wefcwaar hebben ze geen eig'en grond. Ze «ijn hnurders. Doeh huurder is ook in de meeste geivallen, of wel voor een dicel, of wel voor geheel zijn gedoen ,de groote boer. Er is maar dit verschil, dat deze besehikt • over groote machines en groote landerijen. Deze ook zijn meestaâ van een eigenaar, <ne nooit aljn goederen aan openbare verpach-ting prijs geeft, terwijl de kleine boer de medodinging vaai zijn buur steeds heeft te vreezen en voor al zijn stukje land aan ue openbare veipaohting van geringe grondbe-zitters is onderworpen. Komt eu de groote boer ook pnder den druk van de openbare verpachtinâ'5 dan is dit uitzonderinig en zijn dlie akkers zoo groot, diat ze niet oioor geringe lui kunnen afgelhoogd worden. Nu, de wolven vreten elkaar niet. Alzoo de groote boeren eivenmin. Buitendien zij,n veel uitgo-streifte akkers eigendom van openbare iu-stedilâugen, die dan immer laag verhuren en liefst groote boeien als huurders habben. Ze betalen geregelder hun paalit. De ontvangers habben met hen minder moeite en weten ook dafc een maehtige hun voordeeliger is d^n a© veel mjinder deftig vooikoanende en veel nmi-der basohaafde oenapanner. Met het oog op oorlogswinst oordeelen ook de measte stedelingea glad vprkeeid over den boer. In de jongste dertCg jaar heeft de landbouwwetensohap renzenschreden vooi-uLtgan^ gemaakt. De boer werd, met een t n-beneveld iiolitiek inzicht, d:oor de regeencg ' aizijdig besoheimd. Uit die bescherming de regeering, die hij kraohtig bij elke ver-lriezing steunde, zoowel als hij zeilf voorideel gehaald, de eerste door het trouw boe-en-kiezersko'rps^ dat haar aan het be vinci, hield, de tw'eede door steeds toeneimenden welstand. Zeker heeft de oorlog het gelldverniogin van aile boeren vermeerdert. De grooten t cli-ter, met hun veie bronnen van handel, teelt en verbouwing, hebben onvermijdeljjk behat-ten, ja, millioenen gewonnen en zul'.^n fr nog na den oorlog andere winnen ,do'jlj, we nerhailen het: ze zijn zeer dun ge^aa'i. be kleine boeren hadden vôôr den oorl>g juist en met moeite het noodige geld om stilaan te leven en hun nitbating te verbeterei. ZeJ-den waren ae in staat een stukje grond zelf te kooperi. Thans hebben ze geld, koijden huai pandschulden aanauiveren, doeh rijk kunnen ze onmogelijk worden. Ze zijn niet zooals zoovelen in de finantieis, in de verze-keriiigen, in de nijverheid, in de ontginmn-gen, in den aambouw, in de vrâje betrekkin-gen. Zoo deze thans weinig of niets winnen, ja, zelfs verliezen doen, dan toch is dit de sehuld niet van den kleinen boer, die todh wel zoo veratandig is als vvie oefc om win-sten, die hij doen kan, niet te laten ontsDap-pen, iets wat zelf de meest begaafde, de meest eeriij'ke zijner belageris niet zou doen. De kleine boer heeft eén deugd, de open-hartigheid. Zij was in dezen oorlog zijn on-gefak. In stede van zijn beurs zorgvuldig geisloten te houden en den doove te speien, is hij gaan inziien dat heim zooveel aan klee-dij, bemeubeling, land'boaiwgerief ontbralc.Hij heeft dit allas aangekociht zienderooge. De menscfaen, wezenlijk dOor den oorlog gesla-gen, heibben wraak geroepen. Zedfs die hetb-ben beschuldigd in de groote en kleine ste-den, die dank aan zijn uitgaven hun handel rjog hebben kunnen reeht houden. Hoeveei steden, binnen land'bouivgeibied geilegen, zijn er niet, die nog eigenlijk aileen leven van dea boer ! Dit wil nu niet beteekenen, dat we niet zoudeii erkennen hoe eien aantal boeren we-zenlijk schuldig zijn door woekerbedrijf en aUerhande ander euyel die deize ooiiog op het geibeid van volfcsvoeding met zieth. voert. Die schuldiigen kunnen we niet- vrij spreken, zobmdn als we vrij spreken degenen wjr steden, die in vredestijd millioenen op andere stapeilUen en nooit verzadigd waren. Weet-men bovendien dat er streken in 't land zijn, waar al de boeren hun laatsten druppel melk aan aangeslagen melkeiijen moeten afleveren, zonder eén gram boter te-rug te bekomen? Weet men overal dat, zelf s voor het brood, tiians ook de boeren op rant-soen staan 1 Dat ze geen korrel graan meer bekonaen vom .Lun vee ? Dat ze nauweliiks » dit vee nog in den winter kannen voeden 1 Dat de verkoopprijs van het vee opslaat on-daidis den boer, enkel omd..t het vee mindert en de wir^ervoelriing buitengewoon labtig is geworden 1 Dat daar, waar vroeger honder-den hoenders krioeiden, er thans nog enkele zijn, voor wie geen korrel graan meer be-schikbaar ie î — Wie de boerderij grondig kent, zie ze anders dan een grootsteedsch. dagbladsclirijver, die oordeelt aehter zijn sc'hrijftafel. STEVEN BOERSE.N. Social Heryorming In oais vorig nuinmer deelden wij onzen lezers rnede, dat er onlangs een verordening zou verschijnen over de imvoering der v pliehtende ziekte- en invalidietitsverzakering, alsook do verplichtende ouderdamsverzeke-ring in Vlaanderen en Wail'lomë. Na het in-krachttreden der nieu'we verordening zaïl niet aileén het niererjdeel der nijverhedds- en land-bouwwerkljieden, maar oode der handelsbe-dienden, — deze zoo intéressante groep van het intellaktueel proletadaat, — verzekerd zijn tegen ziedîte en invadiditeit en voorts mogen rekenen op een ouderdomsrente na 65-jarigen leeftijd. Aan de vrouwelijke werklieden, die een kind ter wereld brengen, zad te rakeneu van d'en dag der bevalling, gedurende vier weken een toelage van 1 fr. 50 per dag uiitgekeerd word;en. \ De voor de werking der sociale verzekering benoodigde geldmiddelen zullen versahaft worden dxir bijdragen va« de verzekerden, de werkgevers en den Staat. Zooads wij reeds vei-leden week sohreven, zad het in de eerste plaats van de Belgisohe oiganismen afhangen ,of onze aribeiderskiasse bf.nnen afzienbaren tijd de voordeelen van de nieuwe verordening zal mogen genieten. Boykotten ware hier onvemntwooitlelijk. Het gewone argument dat men tegen de maatreged&n van den bezetter inzake taaiaan-gelegenheden aanvoert, namelijk dat ze tôt doel hebben tweedraoht te zaaien tussehen Vlaaningen en Walen gaat hier ni; et op, aan-gezien de verzefcering&verordening toepusse-lijk is in Wallonie zoowel als ;n "Vlaanderen. De ervaring heeft ons trouwens geleerd dat tel'kens er wrijviqg komt tussehen den bezetter en de Belgische liehamen of dat deze laatste liunne medewerking weigeren te ver-leenen aan een gezoeden maatregel van Duit-sohe zijde, de bevolking het gelag mag be-talen. Zoo heeft de staking van net gereclit de Duitsohers niet in het mmste gesehaad; het eenig gevolg van het onzinnig besluit vaa onze rechters is dat wij regelrecht naar d'e anarchie gaan. Daarom durven wij verwaehten U.:t de be-trokkene liehamen nog gezond verstaod ge-noeg zullen bezitte-n om te doen wat in hun ma,cht ligt ten einde de toepassig van de sociale hervormjing zco mogelijk nog te bespoe-digen. Doen ze dat ni&t, dan laden zij e'-i groote verantiwooiidelijkheid op zieh, en z 1 de werkende klasse hun eéns rekeadng vra-gen voor hun blimd fanatisme. Wat hunne honding ook loge zijn, de verordening staat cr, en is niet meer weg te < "j-feren. Wat de Befeische regeering ons jaren-lajig gewecgerd heeft, is voo: een groot deel ineens verkregen, zonder dat bet prolet°-riaat daartoe den lijdensweg van het parlementarisme hoefde te geforuiken. De aktivistische demokraten, die de verordening hielpen opstellen, verdienen den dan/k van al de bewuste werldieden. Deze begin-nen trouwens in te zien, dat degere die hun udterste best doen om het den bezetter moei-lijk te maken en ten slotte slechts hun eigen medeburgers schade toabrengen, niet ver-standiger liaradeden dan do sl&cht bezielde rei-ager die meemetule het beiheer van» eene spoorwegmaatschappij eeo goede poetis te bakken, een kaartje beem en weer neenit'en.-, niet terugkomt! T. — - iiwi«WWSBKîEg|lS3Ca«ww»»»w I OPEN BRIEF AAN DE BELGISCHE REGEERING Wij lezen in de « Bedgiscke Sociadlisifc u : « Op 4 Augustus 1914 hebt gij, Belgisdlie Begieering, tagenover Duitsohland's aanval, een b^ei-oep geidaan op de Beilgi&cihe arbe:-dersklasse om 's laods onafhanlkelijklheid «n zelfstandigheàd te verdedigen. Zonder aar-zeien heett onze ai'beidersklasse uw oproep beantwoord met eau kraohtig ja. « In de loopgnaiven aan dlen JJzer zijn hcsl Belgische a^beiidiers die het laatste strookje Belgiseh grondgabied verdedigen. » In het beœet Beigië zijn het nogmaals de arbeiders, wellke trots aàe ontibearangem, ar-moede en edlende, trowiw bkjven aan het Bel-gi&cdi sifcaatswezen. K In Nederlaind bevinden zich eenige dui zend geïntemeerden, waairvan het meer en deel tôt de arbeiderskiass/e behoo-rt. » Deze geïntemeerden hebben zich aange-sdoiten bij1 de Belgisohe vluchtelingen, ook ar-beiiders, om een Bor/1 vaa Belgische atfbei-ders, met het Weekblad : « De Belgische So-, ciadist )>i te stiobten. « In hioofdzaak heeft daze Bonid met zija orgaan een politoek gevoerd voor een volkea-vrede, met de onafhankedijfchieid van ons land aan de spits. Yooralsnog hebben wij ge-meend, dat ons vredesprograim ook het uwe was, Belgische Regeering. Wij heibben ons vergist. Gij, Belgische Regeering, komt de Netierlandsche Regeering te verzoeken diea geïnterneerden te verbàeden nog lamger hun weekblàd '« Dfe Beùgiscbé Socialiisit » te leizeii. Gij ontneemt den geïntemeerden die op uw verzoek gestreden hebben te Luik, Aarsahot, Antwerpen en eideris, het reoht, nu te sfcrij-den voor een duurzaanen volkenvrede ! « Gij verbreekt uw eerewoord, geisioten den 4 Augustus. gij zegt openlijk den god&vred® op. Gij drijft de driesbheid zoo verre, het weekblad « De Belgisohe Sociailist » te be-schuldige'n voor aktmstisch blad. Het moat U geenszins verwonderen dat wij dit ver-wijt no-ch van Uj. nooh van wie ook aanvaar-den : wjj zijn geen aktivisben, maar wel Belgische socialisten. u t Terwijl onze arbeidersddasse daar nog in de loopgraven staat, herneemt nu reeds uwe vijàndige poliitiedc van vôôr den oorlog tegenover de Beigiisehe ,soeiaJistische arbe:-dersklasse.» Gij moet begrijpen, dat de Belgische ar-beidersklasse niet zinnens is deze uitdagiog goedschîks te aanvaarden. Gij wiilt ons buv ten het gemeen recht plaats en, en dat aan vaarden wij nooit. « Wij zijn Bedgen, dragen fier den nnani van Belg, en in deze hoedanigheid mac-îf wij aanspraak op al de vrijheden en rectiten van ell^en Bclgischen burger. . » « Uwe houding, Belgische Regeering, is des te meer laakbaar, omdat gij uw partij-d'ige pollitiek hebt vocrgelegH aan een vreeni' 'de riôutraie regeering. « Gij hebt, tenvijl gij met behulp der Bel-gisohe arbeidersklasse in oorlog za^t met een overmaehtigen vijand, den oorlog verklaard aan een deel dezer arbeidersklasse. « Zooais deze arbeidersklasse strijdt en zal blijven strijden tegen den vijand van bu/-:n, zal zij ook nu, ten spijte zich verdtHigen met dezeifde hardnekfcigheid tegen den vijand van binnen, de Belgische Regeering. i « Be'lgi&che Regeering, de smaad, de hoon en het onrecht, welke gij ons hier in he» gastvrije Nederland hebt toegebracht, aanvaarden wij niet. » (En zegg'en dat er"in die fameuse Belgi sche Regeering twee socialisten zetelen! -• Red. van « De Vliarn ».) GOED N1EUWS. We kunnen mededeelen dat door de be' moeiingen van de Centrale voor Sociaal De-mokrtische aktie en van den Raad van Vlaanderen al de Vlaamsche opgeëischte manschap-pen, verplicht ackter het front oorloigsarbeid te doen, zullen worden naar huis gezonden en dit zoo spoedig mogelijk. Een groote vreugdc .voor allen. Een moois uitslag voor den Raad. 1 3argang. — Nr. 7. PRIJS : e CENTIEM. Zondag 14 April 1918.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De vlam: socialistisch weekblad appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Brussel .

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes