Beheer en Redaktie : 44, Bondstraat, 44 BRUSSEL i-estel.huis voor het arrondissement Brussel : 26, Peterseliestraat, 26 (Rue du Fersil BRUSSEL DE VLAM Abonnementsprijs : 3 maand . . Fr. 1.50 6 maand. « . . 2.50 Aankondiginqen worden aangenomen t M. E. BIDEZ 75, Anspachlaan, 75 b R U i> S ii L (Beurs) SOCIAÀL . D EMOKRATISCII WEEKBLA.D ONS MEIFEEST. De 1 Mei was vôôr d-en ooriog zoo alge-meen bij de sociaal-demokraten een hoogctag geworden, dat reeds zijn nadering vreugd.g werd begroet. Sommige groote gemeenten met demokratische raadsmeerderheid, zooais de stad Luik, hadden dien dag tôt olticieelen feestdag verheven. Zij sloten hun scholen en gaven alzoo aan die arbeiders gelegenheid om, in huis en daarbuiten, het feest van den arbeid met vrouw en kinderen te viaren. Wij waren op de goede baan om ons Meifeest na-tionaal te maken, zoodat onze hoogdag geiijk zou staan met de nationale feestdagen en met die der Kerk, en aigemeen zou worden tôt een dag van vreugde en ontspanning het gan-eche land door. De verschrikkelijke men sch emmoord er î ] heeft ons, helaas, belet in algemeene viermg onzen jaarlijkschen jubeldag door te brengea en alzoo eens te meer de ganache partij op te roepen tôt verheerlijking van den verwek-kenden en zegenenden arbeid. Immers, deze toch alleen is de bron van alleu welstand. in de hervortmde samenleving moet de arbeid het levenshe.il wezen van den arbeider, die alsdan de volie dracht van zijn loon zou be-komen, het achtergehouden loongedeelte, dat het kapitalisme stal, langzaam maar zeker te minderen en te doem verdwijnen, om alzoo eigen macht en e.gen waardigheid te verster-ken en de alleen-heerschappij der aristokra-tie te vernietigen. Thans echter, terwijl op de slagvelden het bloed van de proletariërs den grand drenkt, de ooriog de moeders tôt weduwen, de kinderen tôt wtzen maakt, de zocen en de va-ders op dragberrieën naar het graf of naar de hospitalen brengt, de volkeren arm maakt en die menschheud onteert, thans is bij veel onzer partijgenooten reeds de vierde maai dezen feestdag des arbeids zoo goed als on-verschillig genaderd en voorbijgegaan. Zoo zij echter niet hebben gefeeist, wij doen het wel in de oppersbe geloovigheid van ons so-cialistisch wezen. Voor hen, die niets habbem gedaan, moet ons Meifeest een treurige dag wezen, misschien een dag van bitter berouw, terwijl ze mogelijk eimdelijk inzien hoe ua-deelig en noodlotfcig hun ondadigheid heeft ingeweirkt op velen mt onze scharen, die ver-maak gaan zoeken, waar ze geen gezonde opbeurmg, geen prikkel tôt hoop en vertrou-wen kunnen vinden. Want ondanks smart en ontbermg hoopt de bewuste werkiooze arbeider nog op het terugzien der dagenvan voorheen. Hij ver-trouwt dat de naderende vredestijd hem zal een zegen wezen en weer het geluk zal be-zorgen dat thans onder de voeten wordt ge-trapt door de woedend tegen elkaar opge-jaagde beschaafde volkeren. De gezonde op-bouwende arbeid zal, naar onze overtuigiug weer ruim een aangenaam leven verschahen. Niet in wapenfabneken of in ooriog ligt onç heil van heden, doch wel m de betrachtmg van den vreedzamen arbeid van morgen, van de veirbroedering der volkeren, die zal groeien uit de puinhoopen van. de tegenwoor-dige nog immer heerscheade E^ropeesche gramschap en misdadigheid. Wij, die heden vieren, zullen mogelijk reeds aanstaande jaar weer juiohend staan te wer-ken aan den opbouw van ailes wat zoo ver-sdhrikkelijk tôt gruis werd geschoten, van zoo gindeloos veel dat algehel werd verniel-d. Zooais de natuur weer dit jaar herleed't en zij een wereldlbeeld is en blijft van opperste vreidesorganisatie en harmonie, zoo ook zal de menschheid weer aigemeen scho-oxi worden en zich, in haar arbeidend wezen, meer dan om 't eveai welk heeriijk verleden, voor-beeldig rechten en kransen van vrede en vol-doen,ing vlechten. Huizen, dorpen en steden, ganiSohe landstreken kan men vernielen, doch de steeds wekkeade natuur, wier veimogen niet te minderen is, soot zich niet aan oor-iogsellende, al zij het ook de gewaldigste. Zij groent d© puinhoopen, de verwoesting en de graven der heiden en veirwekt ailerihande bloiemen op de verwoesting en op de graven, die thaos d© velden in rouiw dompelen. Ook ons sterkt de natuur. Wij hefbben uit haar kracht de overtuiging -dat onze arbeid niet stillen mag en geen spier in ons mag dorren. Wij hebben gearbeid. Zonder arg-waan of achterdocht stichtten wij onze « Centrale voor Sociaal-Demokratis&he Aktie Groepen ontstonden te Ërussel, te Antwer-pen, te Gant, te Leuven, te Tienen, te Lie.. Ze zijn aile Vlaamsch. We verheugen ons daarin, met de hoop dat ook onze Waalsche broeders zouden ijveiren en slagen als wij. Want als Vlam.ngen en ijverend voor Vlaan-derens ontvoogding en zalfsbandigheid, moe-ten we in de eerste piaats ons eigen arm en veracherd volkopbeuren, vooraleer we met dit een eervolle piaats kunnen innemen in de rangen van het wereldproletariaat, waar we de hand reiken aan allen, die werken en naast ons in het gelid staan. Gloriedag zal het zijn, wanneer we zullen kunnen zeggen ,diat de Brusselsohe partijgenooten verlost zullen wezen van de verfran-sching en de geestesverstomping, op hun denkvermogen en hun leergiei-igheid gewor-pen door leiders, die niet weteji willen dat een volk zich eerst door zijn eigen taal moet kunnen ontvoogden, vooraleer een andere zeer lastige taal te kunnen aanleeren. Leizers en studeereniden willen we van het Vlaamsch proletariaat maken. De verfranschte volks-huizen in Vlaanderein, waar de i'ransch-talige biibliotheken voor onze taaigenooten gansch nutteloos zijn, willen we hervormen, opdat ook d6 Vlaming tôt het licht der ken-nis zou kunnen naderen. Op dezen 1 Mei zeggen we dit luider, opdat verlorcn partijgenooten zouden komen om het te steunen. Want stfcun in den strijd leidt naar de ovarwinning en naar prachtiger Mei-feesten. STEVEN BOESKEiN. De Belgische Kon^o m tLet Engelsch Parlement Lord Ceeil verklaarde onlangs in het En-geslch Parlement : « Onze regeenng met de Fransche regee-ring heeft den 19 September 1914 de Bel-gische regeering verzekerd, dat zij Belg é zal steunen tôt verzekering van de integri-teit zijner koloniaie bezittingen. Benev<-ns deze verzekering is er den 3 l'ebruaii ièio een overeenkom&t getrofien nopens de aioa-kening van 't iiongoleesch gebied Oeganda.» Wat die afbakening mag beteekenen weten wij niet, doch wij £ennen de Engelschen te goed om een oogenblik te denken dat ze iva nadeele van Engeland is uitgevallen. Ons goed ! Maar waar blijft nu onze flore oorlogspers 1 Du Catillon, Monet, Terwagne en tutti quanti 1 Waar blijven deze ueerseuap. peu, die altijd den mond vol hebben m^t de volledige integr.teit van België en ziju kolo-aiën 1 Waarom spreken ze niet? Zonden zj hun tong venoren hebben ? Kamiel Huysmans in Engeiand vastgeSioudsn ! Volgen' de« Matin » uit Parijs, weigeren de Engelsche matrozen — natuurlijk opgehitst door de ooilo;;:partijen — K. Huysmans over het Kanaal te brengen. De Engelsche matrozen vreezen dat hij eens in Parijs, naar Amerika. zal vertreken, en zulks wil men volstrekt ver-hinderen.Voor de juistheid van dit bericht kunnen wij natuurlijk niet instaan. Isst© Meifeest Ter gelegeuheid van den 1D Mei zal er in de « Prado-schouwburg » te Moienbeek eene feestzitting piaats hebben, ingericht door de Centrale voor sociaal-deinokratische Aktie pn Nieuw-Vlaan'deren. De « Jonge ïooneelvrienden van Ander-lecht zullen opvoeren: » EENE HEL » volksdrama in 4 bedrijven. Een bekende sociaLstische leider zal spreken over: DE VREDR (Medegedeeld.) Een S chaude. Op Maandag 15 April werd met algemeen-heid van stemmen de staking uitgeroepen van heel het werkend personeel van den « Grand Bazar » onzer stad. 't Moest dus wel zijn dat in deze treurige omstandigheden, die eik-een verplicht achter het stuk brood te loo-pen, noodig om zijn honger te stillen, geen ander middel aan de hand kon worden ge-daan om d6 loonslaven van de groote kapita-listische inisteUing, die de « Grand Bazar » is, voldoening te bekomen. De arbeiders aldaar zijn dan maar verhon-gering te gemo"et geloopen met de verduis-terde. hoop, dat ze misschien, door van hun recht tôt staken gebruik te maken, een krm-meltje meer levensmiddelen zouden vinden. Wij juiahen hun heldenmoed toe en vetreeni-gen met hart e>n ziel onze vurigste wenschen met de hunne. . Hoor toch de schande en de schuld der uitbuiting! Een intredende verkoopster bf>-koant 3 fr. 25 per dag. Veirkoopsters, na tien jaar dienst, komen tôt 4 frank. Marme-lijke bedienden, met vijftien tôt dertig jaar dienst, bekomen 6 frank dagloon. letwat la-ter zullen ze broodloos worden op straat se-gooid en vervangen door jongeren, op wif men geld winnen zal. Hoor toch het lied van den geldkoffer in « Grand Bazar ». Verleden jaar streken de aa deelhoudefrs 20 ten honderd op van hun gestort kapitaai. Het jaar, dat verleden Fe--bruari e ndigde, bezorgde aan de kapitalisten dezer bloeiende onderneming eBn zuivere winst van 3,464,000 frank. En we zijn in oor-logstijd ! Millioenen menschen nebben hun broodwinning verloren. Andere millioenen bezitten niets meer, of zijn bezig het laatsto bezit op fce eten, of hebben volstrekt niets meer en leven van ondersteuning. Deze zijn de slaven, de gefolterden van de voedings-voorziening.Drie en half millioen zuivere winst! Ge-noeg om de behoeftige" bevolking van Brus-sel gedurende een heel jaar te steunen. Onder de aandeelhouders van den « Grand Bazar » moeten er zijn, zooais overal in eike dergelijke ondernemingen, die nooit ^Jn « Grand Bazar » habben gezien, die misschien nog niet eens weten in welke straat dit ka-pitalistisch gedoe is gelegen en nog niet eens persoonlijk willen oveirkomen om hun aan-deelkroos op te strijken. Zoo eén of meer ge-zaghebbenden onder hen — en dit gezag nebben toch allen — zich maar even wilden overtuigen van de ©liende, heerschend bij de arbeiders, die voor den geldkofîer hunner meesters die drie en half millioen hebben be-schikbaar gesteld, dan zouden ze toch wel kunnen hebben vernemen, dat deze arbeiders lager dan slaven worden beloond en hun be-staan oneindig lager staat dan dit van de ezels, die thans vrachten vervoeren, of»van de schoothonden, die dames in den arm dra-gen, wa-nneer ze hun levensmiddelen gaan af-halen in de openbare magazijnen. Ze zouden, al was hun hart uit kei, vermurwd worden door de verschrikkelijke armoede van hun slaven en ze zouden. al was het maar om eigen nawee te vermijden, hun loon reehtma-tig verhoogen. Zie, als ze nu van d'e 17 ten honderd of van de drie en half millioen de helft afstonden, dan hadden ze nog 8 1/2 of 1,750,000 frank kroos om niets te doen dan eenmaal in 't jaar hun winsten op te strijken en met hun naam te teekenen. Nog de werkstaking van de Oroeten Bazar vciin M© vtt agitait Ongeveer vijf honderd beambten en arbeiders hebben aldaar het werk stilgelegd om hunne uitbuiters te dwingen aan hun slaven een menschwaard.'g bestaan te verzekeren. Het Syndikaat van beambten en magazij-niers, met gezel J. Jacquemotte aan 't hoofd, heeft zich de zaak aangetrokken. Onze partijgenoot Jacquemotte, die door de stakers als woordvoerder werd aange-wezen, werd door den beheeirder Thiriar niet aanhoord. Die»ifde M. Thiriar, zoo hardvochtig voor zijn personeel, trekt jaarlijks 25,000 frank wedde en vindt het dan nog noodig zich een duurtebijslag van 600 frank per maand toe te kennen. De wedde van de overige bestu'urders, heerders en hoogere beambten zal wel in de-< zelf de verhouding staan, want zij zijn het di^ d'en- kapibalistischen boel bij mekaar e» bloieiend houden en die ook voor taak hebbeai de knoet des hongers te slaan over de knokenl van hun loonslaven. Een afvaardiging van het Syndikaat werd dus zelfs niet eens te woord gestaan. Stomi meling plakte men op de wanden van den gang dat de vrouwen aan 3 fr. 25 zouden worden opgeslagen tôt 4 frank en de duurte-toeslag zou stijgen van 20 tôt 30 frank. Dit is ailes, ailes wat de hardvochtigheic? van het kapitaai kan dragen. Nu weten wi| dat de bedienden van dit paleis in de eerste oorlogsmaanden tegen halven prijs hebben gewerkt en dat gedurende ganscih den ooriog niet de geringste loonsverhooging werd toe-gestaan.Mochten de moedige arbeiders van deze hel voet bij stek houden tôt de overwinning toe t Gansch de bevolking is hen genegen. Wij, als sociaal-detookraten, zijn het volkomen eens met de staking en wenschen hun volhardiag tôt de zegepraal toe. Het komt ons ter oore dat de bezettend'a macht over do zaak een onderzoek heelt in-t gesteld en reeds bevonden heeft dat het een; verkapte vreemde onderneming is, die mis* schien wel onder dwangbeheer zal komen ta staan. Verleden jaar reeds werd bij beveli van de Kommandantur de « Grand Bazar n voor een paar weken gesloten, ©n gedurenda dien tijd werd geen loon betaald, zoodat het personeel daar het eerste slachtoffer va4 werd. Zulks mag niet meer gebeuren. Het voorbeeld van de « Grand Bazar » werkt aaiiStekelijk. In andere groote h an-*, delshuizen werd met staking gedieigd, met dit gevolg dat de groote snoeken hebben toe-; gegeven en den loonstandaard verhoogdeQ,! zoo onder meer bij Tietz. Best zoo. Sblidair blijven is het wajehtH woord. PKOLO. Big de Oeie Vakbonden Aan een belangrijk arti'kel van de « Bel-: gische Socialist » over de aktie der gelej vakbonden, ontleeaen wij het volgende : Wat .wij reeds zoo dikwijls geschreven hebben over de aktie onzer gele vakbonden in het buitenland wordt ten andere maie beves-tigd. In Frankrijk zijn zij vertegenwooirdigd! door Heyman m zijn hoedanigheid van voor-. zitter, in Engeland door Boseam in hoedanigheid van waamemend sékretaris, en ini Nederland door Van Quaquefoeke in hoedanigheid van onder-voorzitter. In naam van de algemeene federatie der Belgische kristelijke vakbonden komt dit trio een manifest uit te vaardigen, dat in hoofd-zaak gericht is tegen de socialistische en moderne arbeidersbeweging. In dat manifest staat er : « De leiding waa den ooriog en de direktie van de diplomatiek0 aktie behoort de verantwoordelijke regee-, ring en. » Onze gele syndikaten onderschrijven dus; in haar geheel de thesis der kapitalistische regeeringen, wanneer gezegd wordt : de vrede zal het uitsluitend weirk zijn der regeeringen, terwijl de piaats der arbeiders in dqj loopgravên en in de munitiefabrieken is. Zij, als onderdeel der kapitalistische bourgeoisie, erkennen niet alleen de geheime diplomatie, welke zulk een gowichtige roi heeft gespeeld in de voorbereiding van den ooriog, maar geven volkomen vrije handen aan dieK zelfe diplomatie tôt herstel van een vrede, die onvermijdelijk de kiemen zal dragen van nieuwe ooriogen In het manifest lezen wij nog : « ... heurt oiivoorwaardelijk elke idée van toeinaderiii^ lot de vijandelijke organisaties af. » Wat een onzin ! Wat een plompe dema--gogie!Terwijl die kerels beroep doen op de Eoom-i sche internationale,. waar bij Duitschland en Oostenrijk met onze gele vakbonden aange-sloten zijn, zouden de arbeiders moeten ver-, zaken aan hun internationale, de Roode InternationaleDe konklusie van dat armzalig gedoe komt hierop neer, dat onze Boomsche vakbonders den verraderbeker tegenover de arbeiders-klasse ledigen tôt op den bodem, en, zoodra ledig, — hopen wij, dat het weldra gebeure, ï l.te Jaargang. — Nr. 9 . PRIJS : 6 CENTIEM, Zondag 28 April 1918.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.