De waarheid: socialistisch weekblad

1214 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1914, 22 Mars. De waarheid: socialistisch weekblad. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/rj48p5wx0k/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

8e Jaargang Nr 15. Frijs : 5 Centîemen Zondag 22 Maart 1914 DE WAARHEID ORGAAN VAN DEN " VKIJEN SQCIALISTENBOND „ i i Sleelitsi lrij die de vrij-lield vhil anderen H ©f lieeft 1® tiie «elf waar» dig. I I ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR DE Nieuwe Veemarkt, 19, GENT Voor 3 maanden Fr. 1-00 Voor 6 maanden. . . : » 2-00 Voor 1 jaar » 4-00 0P V00RHAND BETAALBAAR — Anncncen worden geplaatst volgens overeenkomst — Socialisfisch kapifalisme « Algemeene vergadering van de aandeel-houders der Belgische bank van den Arbeid, gehouden op 1 Maart 1914. Voorzitter: M. E Anseele, président van den raad. Secretaris : M. G. De Clercq, directeur. Stemopnemers : MM. De Backer en Deseure. Een twintigtal aandeelhoudejs, 1.764 aan-deelen op naam, en 102 stichtersaandeelen of dividendaktiën vertegenwoordigend, zijn aanwezig. » Een vraagske : Hoe komt het dat er zoo weinig stichtersaandeelen vertegenwoordigd waren? In wiens bezit zijn deze? Toc h zeket niet allen in handen der bezitters van de 236 overige kapitaalaktiën bezitters? « Uit het verslag blijkt dat de zuivere winst was : 32.756,50 fr., die toelaat eene verdeeling van 25 franks aan de kapitaal-aandeelen voluit betaald, te geven, en 6,50 fr. aan de aandeelen waarop slechts 25 % is ge-stort en 0,45 fr. aan de dividendaandeelen. » Nog çen vraagske : Is men niet een beetje haastiij geweest in het geven,van dividenden ? Wij meenen dat de financiers de gewoonte hebben het eerste jaar de winst in de kas te houden voor aile onvoorziene gebeurlijkheden. BESPREKING Een aandeelhouder vraagt onder meer aan den raad of men het geld niet zou doenbin-nen komen van de aandeelen waarop slechts 25 % gestort is. Zulke vragen worden gewoonlijk op aile vergaderingen van kapitalistische maatschap-pijen — en ook wel soms in kooperaties — aan het een of ander lid opgeheven ; dat geeft dan het bestuur de gelegenheid een gunstig advies uit te brengen over den toestand der maatschappij, hetgeen de aandeelhouders altijd genoegen doet. De mensch is nu een-maal zoo, dat, al is hij nog zoo goed van een zaak overtuigd, hij gaarne heeft dat die over-tuiging door anderen bevestigd wordt. De direkteur antwoordde dan ook dat dit voor het oogenblik niet noodig was, gezien den toestand der maatschappij. Daarna nam M. Anseele het woord, en hier gaat men nu gaan zien, hoe dien vroegeren vijand van het kapitalisme omgekeerd is. « M. Anseele gelooft dat men zich kan ge-» luk wenschen met de schepping van het » nieuw werk dat de Bank van den Arbeid is, » alsook met de eerste bekomen uitslagen. » O, socialisme ! waar is den tijd dat we leetden dat de Beurs een woekerhol, en de bankiersstiel een dievenstielke was ? « De kleine, ging mijnheer Anseele voort, » is welvarend. Het was vermetel inderdaad, » zich te durven wagen in de geheimenissen » van de financie, de nieuwerwetsche groot-» macht, wellicht de grootste van aile nieu-» were machten. » Zou het daarom zijn dat Eedje, die ge-heel zijn leven niet anders droomt dan van macht, zich bij de financie wil aansluiten ? « Het was een vermetele onderneming » voor de werklieden, maar men kan zeggen » dat zij onder aile opzichten goed geslaagd » is. Wanneer wij de Bank geschapen heb-» ben, was het eene onvermijdelijke noodza-» kelijkheid ; wij hebben geaarzeld tusschen » twee middelen, iemand van de stiel te » nemen, of het zelf te leeren. » Wij hebben er de voorkeur aan gegeven, » een directeur te nemen van de stiel. » Daaraan hebtgij wel gedaan, want gij hadt er mee kunnen varen ais met het letterzetien en bakken, na langen leerlijd er nog niets van kennen. Een qenie is beter met niemendal te leeren, dan is het voor ailes goed en be-kwaam.« Onze vermetelheid is met een goeden » uitslag bekroond ; het woord vermetelheid » is niet overdreven, want de werklieden, » slechts betrekkelijk kleine loonen win-» nende, moest men aan den directeur een » toestand verzekeren, gelijk aan deze die hij » vroeger bazat, en dit initiatief had onge-» lukkig kunnen afloopen. » Eedje, hier valt gij ait uwe roi, zooals il wel meer gebeurt. Na u eerst voor de « werklieden », of de werkende klasse te hebben uit-gegeven, spreekt ge van de betrekkelijk kleine loonen der werklieden. De zoogenaamde werkman, schepper der Bank, wint jaarlijks 12,000 jr. — zonder wat wij niet weten — dat is waarachtig toch geen klein loon. Als dit u nog betrekkelijk klein schijnt, wat noemt ge dan een hoog loon ? « Integendee) ^.'prvolgt M Anseele, zij is » gelukt, en men kan in naam van den raad » van beheer, M, G. De Clercq geluk wen-» schen met het verstand en de bevoegdheid » waarmede hij de bank bestuurt; de Raad » kan zich ook geluk wenschen over de keus die hij gedaan heeft. » De Raad van beheer is Eedje zelf, het is dus zijn eigen zelve die hij geluk wenscht. Maar als niemand anders het doet, is hij wel gedwongen het zelf te doen, wil hij over zijn eigen tevreden kunnen zijn. « Wij hebben, gaat M. Anseele voort, het » genoegen te bestat'gen dat op de 61,410 fr. » brute winst, er ondanks de crisis die het » jaar 191^ gekenmerkt heeft, een belangrijke » som, 27,000 fr. ongeveer, voortkomen » van de klanten ons aangebracht door den » directeur. » Dat wil in andere woorden zeggen : de winst van de zaken van den direkteur belie-pen jaarlijks 27,000 fr. Het spreekt nu van zelf dat niemand dwaas genoeg is om zulk een winstgevende zaak voor een appel en een ei uit zijn handen te smijten. Voor hoeveel heeft de Bank nu de zaken van den directeur overgenomen ? In dit verslag, dat wij overnernen uit Le Courrier de la Bourse et de la Banque, vinden wij daar niets van. Men kan ons geheel zeker zeggen : « het gaat u niet aan », en dat is waar, maar onze lezers weten dat gaarne, en als elk blad niet anders zou mogen opdienen aan zijne lezers dan wat hen persoonlijk aangaat, zou depers er slecht aan toe zijn. (Wordt vervolgd). ♦ Pe poll's Wij hebben over eenige dagen te Gent in voile Poll-seizoen geweest, en dit heeft aanleiding gegeven tôt stichtende dingen, die wij aan de lezers van De Waarheid willen doen kennen. Wat de socialisten aangaat dat boeltje , is in het pollen zoo rot als het maar kan. f Wij herinneren ons de Poil waar gezel(?) ] Millio de meeste stemmen bekwam, maar daar hij bij den keizer in geen geur van heiligheid stond, zoo stelde men een 1 voor e cijfers der andere kandidaten en Millio zat in de pataten. Bij de klerikalen is het al niet veel beter. Vroeger was het den heer Leger, die zoo wat ffiet een vier of vijf honderd stem-briefjes van pastoors afkwam, en klaar was kees. Wat er in de laatste poil is gebeurt-, daar staari zij allen van verbaasd. Men hadt het hiergemunt op den heer Begerem; zijn naam werd oveial uitge-schrapt en, tôt ieders verwondering, is hij herkozen met vijftien duizend stemmen.— Begrijpe wie kan. Bij de liberalen was de strijd tusschen de vulgarisateurs, de verraders van eigen volk, en de flaminganten. Daar wilde men de beleediging, die onz? premier Braun 't vlaamsche volk had aangedaan, door het verbieden van den Hoogeschooldag, wreken, en niettegen-staande er 200 stembriefjes vernietigd werden die, volgens het schijnt, allen voordeelig waren aan H. Lippens, werd de vlaamschhater Braun toch buiten ge-kegeld.Toen men nu Maandag nacht rond 1 uur, den uitslag van den poil niet wilde bekend maken, liep dit uit op een standje en vielen er wat kletsen. Den Dinsdag kwam het groot nieuws dat den heer Braun op nummer 1 en den heer Lippens op nummer 4 geplaatst. Wat koop er daar mag gesloten zijn zouden misschien de officieelen van het klein kapelleke uit de Winkelstraat ons kunnen zeggen. Gij zijt dus, liberale vlamingen, voor de zooveelste maal verraden, en dit met medehulp van uwe eigen leiders, want zonder hunne goedkeuring was en bleef Braun buiten. Er is maar één ding te doen en dit is het herinrichten van den Liberalen Volksbond en den strijd aan te gaan tegen de door en door verfranschte Liberale Associatie. Een Volksbonder. * # * Zou men niet wel doen, den raad te volgen van La Dernière Heure, en kie-zers en associaties af te schaffen, en de comités dekandidatentelatenbenoemen? Inderdaad, wat nut heeft het de kiezers te derangeeren ? De kleine kapellekens, in gelijk welke partij, nemen toch wie zij willen, en de kiezers moeten aanvaarden. Lezers Çedenkf Ons Steunfonds en Inschrijflijst ! Van Hekke aan De Maertelaere Mijnheer De Maertelaere, Ah, gij hebt hooren zeggen dat ik overleden was, en gij voegt er bij : « gelukkiglijk ». Gij moet dan wel erg naar mijne dood verlangen ? Ehwel jongen, het slaat u tegen, ik ben nog altijd een arme maar eerlijke wever, en gezond. Verstaat ge wat ik wil zeggen met : « eerlijk » ? Dat beduidt dat ik mijn brood verdien met werken, en niet met de laffe vleier te spelen en personen en instellingen te verdedigen die de werkmenschen op flesschen trekken. Ofschoon ik in lang niets van mij heb laten hooren, heb ik toch geen oogenblik opge-houden u in de gaten te houden en ik heb gezien dat ge nog altijd het gemeen sujekt zijt van over lang. Van de zwendelarijen, de millioenen ver-brassingen, de groevisten, de vuile poetsen en koppelingen uit hulder kraam, geen enkel woord. Aile weken een langen boterham vol lof over uw Eedje, en nu en dan eens eene poging om zijnedwaasheden op het stadhuis. zijne kernels in de kooperatie op te hemelen, of te vergoêlijken. Maar in uwen lafhertigen ijver begaat ge dikwijls veel beestigheden. Nu onlangs weer, met uw verhaal van dien Amerikaanschen kwakzalver, Dowiegeheeten en die, zooals gij zelf moet bekennen, Eedje verre overtreft, gelijk blijkt uit de uitslagen die hij bekomen heeft. Dowie beloofde en gaf hoe langer hoe meer. Eerst enkel uitzicht op de zaligheid hiernamaals, dan genezing van aile ziekten, later zekerheid van zaligheid, en binsthet leven schonk hij aan zijne geloo-vigen een eigen stad waar zij te samen in broederlijkheid, buiten de tegenwoordigheid van vreemden konden leven, en goed hun bestaan vonden. Ziet nu eens hoe het met Eedje vergaan is: In het begin, beloofde hij een nieuwe maatschappij, met per dag twee of drie uur werken, het overige van den dag eten en drinken in overvloed, wandelen, muziek en dansen zooveel men wilde. Op den hoop toe de vrije liefde, en de kinderen ten laste van den Staat. Ik heb er ook aan geloofd, en liet mij mee-slepen gelijk zooveel anderen, en gelijk gij ook wel weet. In dien tijd trok ik ook aile zondagen naar buiten met de Landbouwer om de boeren ook dit heuglijk nieuws te brengen. Eedje was toen een arme jongen en misschien geloofde hij zelf al wat hij vertelde, maar misschien ook niet. Eenige jaren later, echter beloofde hij maar ne meer acht uren werken, acht uren slapen, en acht uren eten, drinken, wandelen en spelen, met minimum van dagloon. Het was nog schoon, en ik wilde dat wij het hadden, maar toch op verre na zoo schoon niet meer als hij ons eerst beloofd had. Nog een beetje later, — het was geloof ik in 1904 — beloofde hij ons al de fabrieken van Gent, maar wij moesten ze koopen !!! Waar mee? Wij moesten er voor sparen, zegde hij. Dan Maertelaere, heb ik gezegd: «dien vent houdt met ons den zot». Hij hadt immers altijd zelf gezegd dat wij te weinig wonnen — hetgeen wij ook wel wisten, — maar hoe zouden wij dan genoeg

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De waarheid: socialistisch weekblad appartenant à la catégorie Socialistische pers, parue à Gent du 1906 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes