Zonoag 27 October 19lS DE WAARHEID AU brifefwissciingen w zecMo. m : POU ù£ W»TY*, ' Verspyenstraat, IO, Cent, *-erar.twooîd©Hlke Uts .ver. WÊmmiùm_ ?g^ De i r van h -Berllner loge- ^jjjj&iàtt, H ils Vorsi, schrijft in dat blad cen groot a ... :1 c :r tlet stervende Petersburg. H s V is v :i Moskou, waar hij tôt nu verbleu, na \r Pcîcrsburg gereisd waar hij sed- ri o. e van 1914 niet meer is ge-wees;, zegt hij. Veel duiaelijker nog dan"te Moskou zijn te Petersburg de teekenen van verval; de verwaarloosde pîaveiïng, de verwaarloosde huizen, het vervallen uiterlijk der menschen, ailes spreekt eene al te duidelijke taal van ellende en verval. Er is geen huis dat geen aanplakbrieven dra;-\c.' v. d< snellen verkoop van huis-raad. Op den hoek van eike straat hebben zich zo.gezegde likwidatiewinkels opge-richt, waaiiri, aiierhande huisraad en klee-dingstukken worden gekocht en verkocht. Maar wie koopt er nog, nu de gedwongen rtquist ie van burgertyk eigendom reeds voiop wordt doorgevoerd ? Velen pogen hunne meubelen, scbilderijen enz. die tame-lijk groute waarde hebben r.aar het buiten-lan'cNe brengen, zoodat langzamerhand aile kuasisctatten over de zee verhuizen. De burjerij vlucht uit Pe ersburg want het, leven is e; voor haar onmogelijk gewordtSK Réecls bt; kit ook de midde>ista .d destad te veilatei . ^e'wijl de aanwezigheid van de Sg^céwj^*-'' .j te Moskou het verval dier """'"plterïktWiizi' s .heeft tegengehouden, werd g - i de eerste ure af in het hàrt jfflB|irJPueen verkeer is er aldaar nog te handel, niets, want wie nog wel ic>s te zoeken? bcjinuen de werklieden de stad te <jp%ntviuchten L .dreigd door ëilende en hon-"* ger. Qp ._[ einde van 1917 bedroeg het aan-tal ii..'f3 c.t Peiersbufi; nog 2.700.000, in Juli iLtiS , g ilechts 1.400000. in een half j ir is di bevoiidng dèr hoofdstad met de hciit venni derd en dat doet ze nog e^vcn d«g aitiir en meer. De teekenen van ;*d|Hval z'.jn overal waar te nemen, zeifs van |jâgé^..< ...■ o-i uitkomt. De werkman : reisgoed droeg verklaardemijonder-vTweg op spotteiiden toon uat het voor de ^ werkikde nog altijd het oude iiedje is van gebrt:.'. iiongtr, werkloosheid. En zeggen dat .dits nocru&ns aan de werklieden nu heet te bel; or gtte hij verder. Maar daarom leven wij g> enszins Di ter en ailes vervaii. WJ h i i iict proktariaat de algeheele | hand genoraen en nog zijn er ^^j^iiea dal daarmede ailes (iv* lotsiaiiû van ■ ngs ^erklaard dat HT ûoo:s<.eut niaaadeiijkscQ,' winst vao werkma^ï'zo wat 6'/b i^ebei bedraagt ^of het 1 tt n ùubc ne v an vroeger. Maar de prij-zen der Ievensbenoodigheaen zijn vijitig, hondtr n d vv.rhoof,'i zoodat de ellende der w.erkh1 - 'te is Gan ooit. We r ue.elt de regéering de loonen der wcr;... n met 50 %' verhoogd, maar dat volstat'. i -t oœ de werklieden in staat te stellen voe^.S'1 te kcopen aan dep'rijzen van der. wotkcihandel oieades in handen heeft. De wt.klust van de aibeiders is volslagen gebroken en zij verzniken meer en meer in luiheid ei aimoede. De regeering wil dat euyel bestrijden door een deei van de bonen in njtura uit te keeren, -aar dii is niet door te voeren door het gebrek aan het noodige. Verder mat. t rnen deplaag te kunnen bestrijden door de burgenj uit hare woonhui-zesi te ïcuêii e<i de werkneden die huizen te laten betreidceni Een Desluit van eene regee-ringskommissie zegt dat moeten uit hunne huizen gedreven worden: alie parasitische elemenit , itapitaiisten, fabnkanten, ban-kiers, spi-.ulanten, huisbezitters, enz., aile pers jneii die geen betaald werfc verrichten. Te Moskou zi,n retds aile maatregelen ge-troffen om ook aile huisraad der burgerij aan te slaan en Peieisburg maakt zicii gereedom dat voorbeeld te volgen. Te.wijl in de hootdsieden ten minste nog zeker soort van stelsel wordt gevolgd bij at deze drakonische maatregelen, gaat rnen in de provintie zeer sjmmair te werk. Zoo komen in de iswestija dagelijks berichten vogr uit de provintie waarbij wordt gemeld dat : ;nen zal aile overDodig kapitaal bij de kapi.alisten iri beslag nemen voor het alge-meen weiz:jn; de sowjette..., heeft beslist de burgery cune belasting van een half inillioen roebel -p le 1^, »gen; te... zijn de burgers uit het cen . nn der stad verdrevenen iiunnehui-Z'n werdcn i. genomen door de werklieden. T..■■ s.otie geeit Hans Vorst eenige over-we . i . en ten beste, v/elke blijkbaar voor de exifam s.ische socialistcn ailer landen en in <t bijzondor van Duitschland besiemd zijn. , Zoo heeft de sociale revolutie in Rusland ^^>£gOrïnen dat te doen wat het socialisme steeds beweerd heeft te zijn een laster van-\ we^e de bourgeoisie, namelijk in plaats van Ve s ciale productie te organiseeren, wordt £®n de bczitters hun bezit ontnomen en aan dAmassa der werkenden verdeeld. Hoelang zalVat knnnen duren en waarheen zal het leid^i? De werjdieden zullen spoediginzien dat zi\ook in de huizen der rijken honger en koude^ wjdcn zoolang het ekonomisch verval v van het\)ar.d vooitgaat. Iurjtsc\.c: gaat het R'.ode schrikbewind Steeds veroe; door het land en doet overal tallooze slachtoffers valten. • i de huLii^c ellende van Rusland " tende elli adeoverziet die nog komen moet; '.van ^er men het duidellijke bewtjs w iee(^dat de nood en de ellen-aan het proletariaat het minste vocrdeel brengt, wanneer men inziet dat de révolutionnaire drijverijen de vernieling van den oorlog voortzetten, en zij tôt onophoudelijke onlusten en burgeroorlog voeren, terwijl de siaat en het individu beide veratmen en vervallen, dan zou men aan het proletariaat van gehcel Europa willen toe-roepen : Laat u niet door de illusie verblinden dat men door de revolutie den oorlog kan ont-gaïn en zijn lot kan verbeteren. En aan de regeeringen van Europa zou men wel eens mogeu de waarschuwing richten de oorlog ten spoedigste te leiden op den weg van vrede door overeer.komst, eer het te laat is, en de ondergang van de'ontwikkeling der menschheid te voorkomen door eene aera van noodzakelijke hervormingen. SPAART uwe SCHDENEH mét het SCH0ENBESLAG I" DUC „ voor Heeren-, Dames en Kinderschcenen. Licht, sietk, praktisch, sierlijk. HUIS DUTRY-C0LS0N, Vetdstraat, 12, 6ENT. ■ - ,.M. floe staat M met de We? ^^Niet zoo goed als v/e in ons ongeduld wen-'schen. Gelijk we onlangs zegden gaat het met die onderhandelingen, die nu feitelijk al aan gang zijn, aïs met aile handel en hande-iaars. Men sla dat maar eens gade op de markt, zelfs op de prondelmarkt : Wanneer een kooper wat ziet liggen dat hem bevalt, beefi een verstandige koopman dat onmid-dellijk in de gaten, en hij bepaalt zijne prijs volgens de kooplust die hij op het gelaat van de kooper ieest. En als deze laatstenaar de prijs van het begeerde voorwerp vraagt, zegt hij met de meeste onverschiljigheid het dubbele van wat hij aan een min'grage lief-hebber zou vragen. Taimt de kooper, blijft hij staan, steeds ' den blik gericht op het begeerde artikel, dan zal hij niets mogen afdingen, maar loopt hij, op het hooren van den hoogen prijs verschrikt weg, of legt hij met minachting het voorwerp weer neer, zonder het nog een blik te gun-nen, dan wordt de koopman gezeglijker,'dan verklaart hij plechtig.dat de kooper ook zijn gedacht mag zeggen, enz. In allen handel gaat het zoo, en dus ook met den vredehandel. Om dien handel met voordeel te sluiten moet men voorzichtig zijn, kunnen loven en bieden, en vooral niet laten merken dat men er veel mee in zit of de marchand het artikel wil laten of niet. Wiison, als een slimme koopman, heeft dadehjk de prijs verhoogo. van zoodra hii —IBfc.. hoogen prijs te betaien. Hteronder geven we nu het atdwoord van Duitschland, waarin van dezes zijde, in andere woorden aan Wilson gezegd wordt dat hij overvraagt. Dat wii dus hoegenaamd niet zeggen dat de handel afgebroken is, maar wel gaat er met dat loven en dingen meer tijd verloren dan ons allen lief is. JVien lezenu hieronder Het Duiiscli cntwoord aun Wilson Berlijn, 21 October. — Olficieel : Het vooistel der bezeite gebieden aanvaardend, is de Duitsche regeering uitgegaan van hetstandpunt, dat de manier waarop die ontruiming zou geschieden en de voorwaarden van den wapenstilstand moeten overgelaten worden aan het oordeel der militaire raadslieden, en dat de huidige verhouding der krachten aan het front moest dienen tôt basis voor de overeenkomsten, die er de verzekering en den waarborg van uitmaken. De Duitsche regeering laat aan den P/esident de zorg ovcr, de gelegenheid te verschaffen voor de regeling der bijzonderheden. Zij vertrouwt dat de -Voorzittcr der Vereenigde-S:aten geen eisch zal goedkeuren, aie onvereenigbaar zou wezen met de eer van het Duitsche volk en met den gang naar een biilijken vrede. De Duitsche regeeri; g teekent verzet aan legen het verwijt van onweitehjKe en onmenschelijke hande-lingen, — verwijt toegebracht aan de Duitsche strijd-krachien te land en ter zee, dus aan het Duitsche volk. Om een aftocht te dekken, zulien er altijd vernielingen noodig zijn voor zooveel zij strooken met het men-schenrecht. De Duitsche troepen hebben het uitdruk-kelijk bevel gekregen, den bijzonderen eigendom te eerbiedigen en in de maat der mogelijkheia de belan-gen der bevoiking te behaitigen. Waar des ondanks oaar tegen ingegaan is, worden de plichtigen gestraft. De Duitsctie regeering betwist eveneens dat de Duitsche marine moedwiiiig, bij de torpedeering van schepen, reddingsbooten en dezer bezetiing vernield hebbe. De Duitsche regeering stelt voor, de opheldering van al die punten aan neuirate kpmmissies over te laten. Ten einde al te beletten* wat het vredes .verk zou kunnen belemmeren, zijn op het iniliatief der Duitsche regeering aan al^de bevelhebbers van duikbooten be-velen gegeven geworden, passagiersschepen van torpedeering uit te zonderen, alftoewel wij om technische redens niet kunnen waarborgen, dat dit bevel aan elke duikboot in zee zal toekomcn vôôr dezer terugkeer. Als grondzakelijke voorwaarde voor den vrede, bepaalt de Président dat het behoort, aile willekeurig gezag tè verwijderen, dat zelfzuchtig en zonder kori-ttool naar gril den wereîdvrede kan storen. Daarop antwoordt de Duitîche regeering : Tôt hiertoe be-schikte de vertcgenwoordi^ing van het volk in het Duitsch KeizerrijK over hoegenaamd geen invloed voor hetvormen der regeering. De Grondwet voorzag de medewerking der vertegenwoordigers van het volk nief, wat betreft de beslissing over oorlog en vrede. In dit opzicht is een grondige wijziging ingetreden. De ni'euwe regeering is in volkomen overeenstemming met de wenschen der volksvertegenwoordiging, ge-sproten uit het gelijk, geheim en rechtstreeksc.il kies-recht. Deleiding der groote partijen van den Rijksdag zijn onder hare leden. In de toekomtt zal insge ijks geen enkele regeering haar taak kunnen opnemen noch ze voortzetten, zonder het vertr^uwen der meerderheid van dea Rijksdag te genieten. De verantwoordelijkheid van den kanselier van 't Kelzerrijk is wettelijk gere-geld en verzekerd. De eerste daad der nieuwe regeering is geweest, aan den Rijksdag een wet voor te stellen om de Grondwet van het.Keizerrijk te wijzi-gen in dezen zin, dat de toestemming der vertegenwoordigers van het volk noodig is om over den vrede en den oorlog te beslissen. Maar de borg voor den duur van het nieuw stelsel bestaat niet enkel in de wettelijke waarborgen, maar ook in den onverzettelijken wil van het Duitsche voîk, waarvan de groote meerderheid die- hervormingen steunî en hun krachtdadige voonzetting eischt. Wat de vraag van den Président aangaat, te weten bv t ^ . .y . . 1 . t» u : m r met wie hij en de tegen Duiischlând verbonden regee ringen handelen, antwoorden wij duidelijk en oj ondubbelzinnige wijze, dat het aaribod voor vrede et wapenstilstand uitgaat van een regeering die viij is var allen willekeurigen en onverantwoordelijken invloec en steunt op de instemmiug der overgroote meerd-.:r heid van het Duitsche volk. Men ieze nu ook eens hoe M. Wilson Oos-tenrijk Hongarië de les leest, en men vrage zich dan af of het voor de familie Romanow geen geiuk geweest ware, indien Nikolaasll een beetje op Wilson geleksn had ? Wilson anîu/oordt aan OosîsfirijK-Hongnrië Washington, 20 October. (Reuter) — De volgEnde nota is aan Oostenrij k-Mong.iric door bemiddeling van den Zweedschen gezaot rezonden : Staatsdepartsraent, 18 October 1918. Mijnheer. Ik heb de eer U ontvangst te raelden van uwe nota van den 7 dezer, waarin jjij mij eene mededeeling der K. en K. regtering van Oostenrijk-Hongarië overhan-digd hebt. De président heeft mij cpgedragen U te verzoeken zoo vriendeiijk te zijn, door uw regeering aa-i de K-en K. regeering v*n Oostenrijk Hon,atie votgend antwoord te wiiien laten geworden : De Président aanziet het als zijn olicht aan de Oostenrijksch-Hongaarsciie regeering te verklaren, dat hij de tegenwojrdige voorsteiien van deze regeering, wegens zd; -:*re gebeurtenissen van de grootste betee-kenis, welke zich sinds hei afkondigen van zijnebood-senap van 8 Januari voordeden, en noodwendiger wijze de licudmg en de verantwoordelijkheid van de regeering der Vereenigde S [a. en gewij^igd hebben, niet in aantnerking kan nemen. Onder de 14 vredesvoorwaarden door den Président dan geformuleerd, komt het volgende voor : Aan de voikeren v an Cîbstenrtjk-Hongarië, die wenschten dat hunne plaats tusschen de naties beschut en verzekerd zi.i, zullen de rneest vrije g'etegenheden tôt zelfstandige ontwikkeiing toegestaan worden. Sinds dit epstel geschreven en vôôr het Kongres (Kamers) der Vereemgd;-Stoten ui'.gesproken werd, heeft de regeering der Vereenlgde-Stiten erkend dat er ooriogstoestand bestaa" tusschen de Tschech-Siowa-ken en Duitschland en Oostenrijk-Hongarië, en dat de Tschech-Slowakische N?iionalen Raad eene eigen-maehtige ooriogvoerende regeering is, met de noodige autoriteit bekleed om de militaire en politieke aange-legenheden der Tschech-Stowaken te leiden. Ook in de breedste beteekenis heeft de regeering der Vereenigde-Staten de gerechtigheid en de nationale verzuchtingen naar vrijheid der Jugo-Slav/en erkend. Diensvolgens beschikt de Président niet langer over de b.oote autonomie v^n deze voikeren als eer. grondbeginsel voor den vrede uit te spreken, doch is gedwongen het standfunt in te nernen dat niet hij, maar zij zelt er rechter over zullen zijn welke han-deiing van wege de Oostenrijk-Hjngaarsche regeering zal voldoende zijn, om hu-nne verzuchtingen en hunne opvattingen over hunne -echten en bestemmingen aïs medeieden in de familie der naties te bevredigen. Ontvang, Mijnheer, de verzekering mijner hoogste waardeering. . Robert LANS1NG. BROODOVEN * ££ MERVEILLEUX Bakt brood, braacit vleesch, bal .t koek. Droogt vruchten, groenten en fruit, op gas- en kolenvuur. Hais Dut/y Culson, Veldstraat, 12, Gent. VAN ALLES WAT Nieuwigheden. — In dezen oorlog is ailes nieuw, de wapens, de strijdwijze, de kleeding, het aantal soldâtes, de algemeenheid, ailes, tôt de smetziekte toe. Vroeger Iroorde men na of nog tijdens een oorlog van choiera, pest, typhus en pokken, maar nu van niet anders dan Spaansche griep. Die ziekte voor het eerst in Spanje verschenen, en in den aanvang — terwijl zij hare rondreis deed in Europa — niet gevaarlijk, neemt stillekens aan, al rei-zende, een moer kwaadaardiger karakter aan. Zoo schrijft men ui^ Kaapstad van 10 OKtober : « De toestand die in Kaapstad is teweeggebracht door de Spaansche smetziekte is ongewijzigd. In de zakenstand zijn weer teekenen van bedrijvigheid, maar er is geen merkbare vermindering in ziektegevallen onder de kleurlingen. Het aantal begrafenissen was heden hooger dan gis -ter, n.l. 258. Te Kimberley stierven gister 4b7 personen waxronder 50 Europeanen. Men schat het aantâl sterfgevallen aan griep te Kimberley op 1500 van aile rassen in negen dagen tijds. Twee derden van het aantal waren inbooriingen uit de diainantmijnen. De smetziekte breidt zich thans uit over de steden in de Kaapkolonie. » Deze ziekte is dus al zoo gevaarlijk als choiera. Arme menschhsid ! — Dat verandering van regee-ringstelsel nog geen verandering brengt in de zeden en begrippen, ziet men thans weer in Rusland. Sedert Vera Sassulitsch in 1878 hâren aanslag pleegde op het leven van gener-aal Trepow, kwamen de revolutionai-ren ûaar tôt de overtuiging dit, om de alieenheer-schappij in Rusland omver te werpen, men hare hoof-den en su-unstokken moest van kant maken. Dit deed de partij der Nihilisten geboren worden, die door aansiagen en schrik, ontruddering in het regeeritigsUlsel wi.de brengen en aidus de omwente-ling wilde doen zegevieren. Na eenigen tijd namen deze beginselen der Nihilis-ten de vorm aan van een dogma, een vast geloofspunt, dat al spoedig, als elk gelooi, zijne martelaars had. Velen, zeer velen offerden hun leven op voor dat ge-loof, wat weer nieuwe geioovigen deed bijstroomen, omdat het w^ar is voor elk geloof, hoecngerijmd het ook zijn mag, wat men ran de eerste Christenen zegde: Het bloed. der martelaren is het zaad der Christenen. Dat was in Rusiand m^t het geloof der Nihilisien ook 'tgeval, en zoo drongen de mo.rdaanslagen in de zede.i. Na hetgeen we in de laatste maanden vernamen, zijn* zij ia de zeden gebleven. Enkel schijnen zij van de nihilisten over gegaan te zijn op de asnhangers van de gewezen autocratie, die nu op hunne beurt van moord-aanslagen aile heil verwachten. Zoo melden de bladen dat een nieuwe aanslag op Lenin gepleegd is geworden. De dader is een tôt den Racheliza van Witehsk behoorende registrator van het informatie-bureau d-.r Sowjetp;rs, Dwas.itzki. Lenirris door een revolverschoi j aan den scheuder verwond. De dader werd aangehotir j den. Lenln, die nu zoowat de plaats ingenomen heeft van den Tsar, is nu op zijn beurt bij velen het zwarte beest geworden. Arme menschheid! De w«reldooriog. — Het Engelsch tijdschrift Jitbits, geeft de volgende bijzonderheden op over de wereld-oorlog : Er leven op onzen aardbol ongeveer 1600 milliosn menschen, en daarvan zijn er 3 op 4 in den oortog be-trokken. Meer dan de heift van den wereldgrond behoort aan de oorîogvoerende naties. Doch van de 30 millioen vierkante mijlen grondgebied is slcchts 1 mi^-lioen vierkante mijlen werkelijk gevechtsgebied, 5 per honderd der bevoiking van de gansche wereld staat onder de wapens, maar de percenten verschillen mer-ktlijk van land tôt land. De republiek Liberia levert 0,2 per honderd van haar bevoiking, Duitschland 10 per honderd. Deze percenten zijn wederkeerig het kleinste en het grootste. En zegge dat er van die duizend of meer millioen - wsiits» * erupyeriîitr^at, su, rnenschcn, die het op elkanders leven moeten toeleg-» gen, er gewis nog geen duizend zijn die goed weten i \ waaroni. i ! Zou het dan toch waar zijn dat de wereld een groot zothuis is ? Wapenstilstand. ~— Het zal voor onze lezers niet van belang ontbloot zijn, denkén wij, te vernemen wat de Konventie van den Haag in het 5e hoôtdstuk nopens het gebeurlijk sluiten van een wapenstilstand tusschen de oorîogvoerende parlijen zegt: Artikel 36. — De wapenstilstand schorst de krijgs-verrichtingen op, door een onderling akk'oord der oorîogvoerende partijen. Is di duur daarvan niet bepâald, dnn kunnen de oorîogvoerende partijen te allen tijde de krijgsverrichtingen hernetnen, mits de vijand te ' gepasîen tijde worde gewaarschuwd, volgens de voor-waarden_van den wapenstilstand. Art. 37. — De wapens'ilstand kan algemeen of plaat-selijk v/ezen. De eerste schorst overal de krijgsverrichtingen tusschen de oorîogvoerende Staten op; de tweedeskchts tusschen zekere gedeelten der s'rijdende legers en in eenen bep#alden omtrek. Art. 38. De wapenstilstand moet officieel en te gepasten tijde aan de beroegde overheden van de troepen wordrn aangezegd. De vijandelijkheden worden onmiddellijk na4 de aanzegging of op het vastge-steld tijdstip geschorsf. Art. 39. — Het hangt van de verdragsluitende partijen af, in de bepalingen van den wapenstilstand de betrekkingen vast te stellen, die op het oorlogstooneel met de bevolkingen en tussffhen elkander zouden kunnen ontstaan. Art. 40. — Aile erge schending van den wipenstil-stand door eene der partijen geeft de andere het recht hem op te zeggen en zelfs, in gérai van hoogdringend-heid, onmiddellijk de vijandelijkheden te hernemen. Arc. 41. — De schending der bepalingen van den wapenstilstand door bijzonderen, handelend uit eigen beweging, geeft alleenlijk recht op het eischen der bestraffing van de plichtigen en, als er reden toe is, van een schadeloosstelling voor de geleden schade. —O— Schoenzolen en Hakken in " Oméga Veel sterker en goedkooper dan leder. Huis Dutry-Colson, Veldstraat, 12, Gent, STADSAAMEtESEHliEDEN DE KÂRNEMELKKOIER Wij doorbladeren de verschillende « gidsen » die vooral met de opening der Wereldten-toonstelling in 1913 bij groote hoeveelheden versprîid werden en zoeken onder de 27 merkwaardige gcbouwen in welke klas de « Karnemelkkoer » mag gerangschikt zijn. Te vergeefs, natuurlijk. 't Is zelfs naïf van onzentwege zoo iets te veronderstellen. Wie toch zou er de Kommissie tôt bevordering van het vreemdelingenverkeer eene grief van maken, omdat zij het haar toevertrouwde geld, haren kostbaren tijd nietverspild met de uitheemsche bezoekers den weg naar den Ksrnemeikkoer tewjizen? Verder hebben onze oudh&id|jg0tf£p daarvoor oor noch ui/6. gdau ïoo iclô uuopgcii!. i ^.. , het hoofd hoog in de lucht om aile suoît 'ri-van vensters, gevels en torens te bewonde-ren, waarvan de schikkitig, den opbouw tôt nog toe al hunne aandacht, al hunne geestes-kracht heeft gevergd. Rjmanschrijvets denken er îflet aan hier hunne bederven « typen » te komen ontdek-ken, terwijl de gewune kunstenaars, in ver-rukking voor eene koe, een haas, een boom of een gracht, geen blik hebben voor eene otngeving waarin zoovele schatten verborgen liggen. Spreekt hun over het Nieuwpoorfje, Batavia, de Riedijk, den Koer 99, de Congo, het Bataillon Carré, aan weiker naam, te rechte of ten onrechte, gezouten herinneringen zijn verbonden. Alhoewel zij niet weten langs welken kant der stad die « cités » gelegen zijn, zij hebben een vaag begrip van hun bestaan. Van een Karnemelkkoer, waarin het leven zijn gewonen gang gaat ; het eene woord niet hooger is dan het andere ; geen dron-kaards zijn; de hofjes voor dedeur met zulke moederiijke zorg worden opgepast ; de kin-deren tôt naarstige arbeiders opgroeien, wie zal zeggen ten koste van welke opoffering en zelf /erloochening,over ailes eene Hollandsche propreteit heerscat waarop het oog met wel-gevallen rust, weten ze niets af, daarover ligt voor al die brave liedeu een ondoordring-baardekkleed vastgehecht. Wtj veronderstellen dat de studiëa daarover niet winst- en eergevend genoeg zijn. 0,ts Stadsbestuur toonde zich overigens niet grootmoediger met hare verdienstelijke medeburgers. Het vond geen naam voor dien breeden, op.;nluchtigen, gezonden koer, welke de Karderij- aan de Werkhuisstrâat verbindt en bepaalde zich met hem in de eerste straat te begrijpen. De inwoners hebben zich over dit misprijzen gewroken en aan hunnen « boulevard » hoogergenoemde schil-derachtige benaming gegeven. Van onzen kant zullen wij ons aan geen overdrijving schuldig- maken. Wij zullen eene wandeling door den Karnemelkkoer niet ver-gelijken met een tochtje « ùnter die Linden », in Berlijn, door de « Rotten Row » iri fieT Hy3ê~PaFK van Londen, of de « E yseedsche velde.n » in Parijs. Wèl willen wij verklaren dat wij met een zekere zelfvoldoening over den Karnemelkkoer loopen. De eigenliefde, waarvan zijne bewoners blijk geven, brengen ons onze kin-derjaren in 't geheugen en doet ons goed aan 't harte. Het volk moge, door de schuld en de hu!p van degenen die voor zijne ver-heffing gingen zorgen, laag gezonken zijn. Hier wordt eene poging gedaan om uit den modderpoel te geraken. Langs doornewegen naar de sterren. Rik. —o— Volledige sorteering van Kloefmakars gereedschap-pen. Beste kwahteit. Huis Dutry-Colson, Veldstraat, 12, Gant. B0RSTPILLEN VOOR VERK0UDHE1D, hoest, luchtpljp-ontstoking, vailingon, enz. Apotheek O. Van Wynen-daele, St.-Michielstraat, 17, Gent. v.ent, verarîtv^oordelijice uitgsver. lit? HET ZOTHUIS Onlangs zat ik in het park met een man van tachlig jarcn nevens mij, een nog frissche kloeke grijsaard. Hij vertelde mij zijn ge-schiedenis waarin, als in die van iedereen, de schaduwriike dagen oneindig veel talrijker waren dan de zonnige. Zijn vrouw die hem 15 kinderen had ge-schonken was reeds twaalf jaar dood, gestor-yen aan kanker. Van de 15 waren er nog 6 in leven, allen getrouwd en gesteld. Dat gaf een gewurm en getob, wat slapelooze nach-ten, wat zorgen en kwellingen om dat al ..groot te brengen, en dan, als ze groot zijn, hebt g'er nog geen rust mee; onophoudend liggen zij in twist, zijn het de eigenen niet, dan zijn het de aangetrouwden ; allen zijn afgunstig de eene van de anderen, en om er zoo weinig mogelijk van te hooren, was hij alleen gaan wonen. Hij had het inwonen bij twee verschillende kinderen beproefd, maar het niet kunnen u thouden. Zoo klaagde mij den oude man, op een toon vrij van bitterheid, integendee), mede-ltjdend gevoel straalde duidelijk in toon en woorden door, als iemand die de mensche-lijke zwakheden begrijpt en ze vergeeft. Hij sloot zijn verhaal met de diepzinnige vraag: « Maar, wat doen wij hier, en waarom zijn wij hier, weet gij het? » 1k antwoordde : « Sîdert vele eeuwen is die vraag door vele nadenkende menschen gesteld, en voor zoover ik weet is er slechts één bepaald a.ntwoord op gegeven, namelijk door de Catechismus, waar hij vraagt : Tôt wat einde is de rnensch geschspen? Antw. : Om in dit leven God te dienen en Hem hier-namaals eeuwiglijk te aanschouwen. Anderen, ongeloovigen, die met dit ant-woord geen vrede hebben, hebben gezocht naar een voor hen meer aannemelijke reden van ons bestaan, doch hebben niet anders gevoriden dan het woord toeval. Geheel het « heeîai » met al wat er in is, zou toe te schrijven zijn aan toeval. Zu;ks verklaard nie-mendal en lost niets op, niet waar ? » « Zeker niet, sprakdeouderling, maar ook het antwoord van de Catechismus is moeilijk aan te nemen. Vooreerst, hoe kunnen wij God dienen? » « Volgens dat zeifde boekje, met zijne ge-boden te onderhouden^vaarvan de voor-1. n&iviS^^^Ctkand°rr;m.innen, want aile-■ .:us(ers, Resthag r <; n en Hebl.à^ t ' • 1 ' 191 volgt die I op de Wat komt er terecht? Erger da-i^H het op elkanders do^H munt; de wilde dier&^^^H kwaadaardig en v/reed als zeH de mensch is het altijd, nK.t^m^^HPR buik vol. Elkander beminnen!... De spruiteu uit het zeifde nest kunnen het nog niet, zooals ik u daar zoo even kom te zeggen (Thans was zijn toon bitter). En dan, vervolgde hij, kunt gij u voorsteiien dat een zoo hoog verheven wezen als de Godheid, er behagen zou kunnen in vinden zich tôt in der eeuwigheid te laten bekijken door geheel dat zotte troepje dat men het 1 menschdom noemt? Want wees er van verzekerd, man, al hufme gebreken, al hunne fouten spruiten voort uit dezelfde oorzaak, namelijk : eene ingeboren, onverbeterlijke zotheid. Gelooft ge dat ? » « Wel mijn vriend, sprak ik, aan wie zegt ge zulks? Sinds tal vanjiren hsb ik dat opgemerkt en het luide verkondigd, niet alleen aan mijne vrienden en bekenden, rtiaar in ernslige bladen er over geschreven, en waart ge niet zoo oud, ik zou denken dat gij die denkbeelden opgedaan hebt in mijne artikelen... » « U ve artikelen, zegde hij, terwijl hij zijne lippen minachtend krulden, heb ik niet noodig gehad om die algemeene zotternij — waarmede wij ook bedeeld zijn — vast te-steil^n. Ik weet ook waaruit onze zotheid spruit, en waardoor zij ongeneesbaar is. » « En wat is volgens u de bron van die kwaal ? » « Onze driften en hartstochten, als daar zijn : geslachtsdrifi, eer- en heerschzucht, hoog-moed, vrees, haat, afgunst, ijdelheid, enz. Om de mensch te kennen moet g'hem zien als een dezer kwalen hem te pakken krijgt. Bijvoorbeeld als een zijner vurige begeerten iege: stand ontraoet. Dit wekt zijnen haat op en dan wordt hij doof en blind voor elke be-redeneerde, verstandige handeling. Kunt ge redeneeren met een dolverliefde over het voorwerp zijner keuze? Neer, al is zijn hartstocht nog zoo veikeerd geplaatst, en 3l brengt ge om hem te over-tuigen de klaarste bewijzen voor, zijwerken niet anders uit 'dan zijnen wrevel en haat op te wekken, terwijl de vurigheid van zijnen drift er nog door aangroeit. Ik heb er l'huis de ondervinding van gehad met een mijner zonen. Zijn moecif r leefde nog en die brachthem onder 't oog hoe ver-keerd zijn keus geplaalst was, en hoe hij in zijn ongeluk liep zoo hij die verkeering niet afbrak. r. In 't begin dierf "hij niet tegerspjîskerfi want den eertied van mijn kinderen veor hunne moeder was groot, maar zij bekeerde hem toch niet, en van dag tôt dag werd 1m norscher en onvriendelijker tegen haar, tôt®

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.