De Werkman 46e JAARGANG N° 236.) 5 April 1918 Prijs 5 ctm. Drukkers-Uifgevers Franz DAENS & ZUSTER Pieter Daens Hooraman aer cnnsteqe voiKspartij, voiKsvsrtegen weorcHger en Raadsheer, Eerevoerzittçr van de vereeqigde Ziekerjfondsen, enz., stîclitçr varj het Weeklbad „ DE WEF^KMAfî " in jVIemoriam * Het schrikkslijkeonljgil is dan gver ons heenge-kosaen.Pieter Daess, de grotte Man, die ia al de gewesten des Lasds van zich spreken en er door duizen-den, door tien duizendin, beminden geprezen werd, Daens dis met zijn eenvoudig doch krachtig Volks-woord de menigte boelde, epwekte, vertrouwen in-sprak, Hij, de kracht, de pracnt van een Volksman, Hij is ons ontvallen, weggswiekt uit d'armen van de massa, dis van den kranigen Ouderling nog zooved goed verwgehtie. Hij weid -eboren te Aaîst den 10 Juni 1842. 1 8 4 2! Onze Pieter zag dus het levenslicht in 't harîje van Vlaanderen, êp het tijdstip dat er in onze strsken zooveel no«d, ®iiend« es hongtr geledsn werd. 't Waren erge jaren, de jaren 40 ! Er is wat geleden door ons Volk ! De kleine Pister vvist het niet, voeldi het weiiicteï niet, d©ch dien nood, die eliende die bij zijne inirede in de wereld hoogtij vierde, zoudsn ais 't ware in zijn kinderhart een stempel drukken, ses stempel in z'jne kindèrasl, waardoor hij iater he@i dat hart en hee; dis zi«l oîferen zou, wegschenken a an hen die eiîsnde, honger àebben saar ziel en iichaarn. Hi] was pJg Zo©n van Sshaiiedekk«r L«dew|k Daens die woonde in de K©rkgtmat, te Aaîst. Wanaeer hij lâter, verheven tet Volksvertegenwoordiger en Raadsheer, van zijne kindsfesid, of van zijn© Ouders sprak, roemds hij k«st, tegenover wie ook, van Schaliedek-kers afkosiisie t« zijn. Zeifs op zijn d*odsb«®!deken, door Hem opg&steid, is Hij er fier op te beîijdên wiens zoon hij was. le 1872 stichtte hij het weekblad De Werkman. Daens was nu 30 jaar en van nu af begint zijn openbaar poiitiek leven, zijn geweldig l«ven. De Werkman was door en door kalholiek. In geen enkel felad werd de Kerk, den Godsdisnst, de Pries-ters meer verâedigd dan in De Werkman. Men moeht — lijk men het op den buiten zoowel zeg't — rast De Werkman naar de Mis gaan. Daens stsnd in 187©—1884 în de eerste rangen om den grooten strijd te voeren tegen het Libéralisme. % Heegtr en hosger klom het getal lezers van De Werkman. Heel het Vlaamsche Land door werd De Werkman geleiefi. In 1894 klom d@n ongtkenden bloei ten top, toen er wekelijks 25000 BRwmers geârukt werden. Naar 't Land van Waas alleen gingen wekelijks ?°00 nui»mers. Toen bSeeide Chipka in voile heerlijkheid. Chipka bloeide, doch 't Volk leed, 't Volk hongerde, ï Vol k werd afgebeuld naar ziel en lichaam en den Dloçi van ChipKa werd geofferd, aan d'opstanding, de welvaart, de veredeling van de Vlaamsche menigte ! Want dit jaar wtrd de Christene Volkspartij ge-sticht. Zîj werd geboren àit den noodzakelijken drang îier t'ijden. De katholieke partij beantwoordde niet aan de eischen van het Voik, zîj liet zich niet meevoe-ren met den enweerstaanbaren vooruitgang. Pieter Daens was een der Stichters van de Volkspartij. Met woord en pen sprong hîj op de bres voor 't verengeiljkte Volkefl van nu af steken de orkanen op, de siormen breken los, de kruisweg neemt een aanvang. Moeten wij nu gaan van Statie tôt Statie en al de folteringen, het jammer en wee opsommen die zoo veelvuldig over Daens, over zijne Vrouw en Kinderen is neergekomen ? Moeten wij spreken van de broodrooving : Duizen-den Lezers van De Werkman onttrokken, zoodat het wekelijksch "getal van 25000 daalde op 2500 nurn-tners. Alledrukwerk ^an de Drukkerij afgenomen. De ?trsen stilgel@gd ! Moeten ij spreken van de Processen die duizen-dea en duiz^fiden hebbea gekost, politieke processen in blinde vervolgingswéede-, Daens aangedaan, om hem ten onv m te brengen ? - Moeten wij s^rt « vm de geweldige kosten die de Chrisu :<e Volksp rtij vergde voor inrichting, pr l?a|anda, zlngtn - <U. ; kosten waarvan bei lieu- wenaaadeel altijd door 4e drukkerij Daens moest ge-dragen w@rdsn. N«en, we spreken daar niet van, w^ vervallen in geene bijzoaderheden die tôt het verlsden behooren en die zoovele pijnlijke wonden zouden openen. Zeg gsn wij alleen dat het een bittere, doornigen lijdens weg is geweest Stoffel^k hetft men Daens doen bezwijken ; zede-i lijkstond Daens heog, ho©g, trotseerde ailes, leed al-I les, braveerde da hevigst® stormen om de dsnkbeel-| dtn der Christene Démocratie aan Vlaanderen ie ; verkondigen. I De gro&te Man heeft in den strijd niet omgekeken. « Wie mij lief heeft, neme zijn krais op en volge mij, » heeft Christus f*a«gd. Da«ns heeft zijn kruis opgenomen, Christus gefôlgd, hij heeft ses bitter-wreede kruisweg afgelegd, en is ©venais Christus, op den vooravond van Paschen bezwekem ['• En thans staan w| stom, diep geslagen nevens die bgminde oude Man, wiens lijk daar ligt, 200 schoon, zôô kalm, dat het ons diep, diep 't harte roert dat 1 het ons preveien doet : Zattg zijn zij die strijden voor de Rechtvaardigheid.... Innige, aan 't hart ontweîde tranen rolden uit ieders ; 00g die Daens een laatste maal zegenden. Met begin «1er Kwaal Het was jtûst op Nieuwjaarsdag 1918, als Pieter Daens aan zijns Fsmiiie deed opatÊfKen, dat op zijn rug een zweerke stond.. Ben zweerke !... 't Was de mseite'niet om er naar te kîjken ! Doch het bleek al spoedig dat het eene groote zweer werd en aïs enkele dagsn later Doktor De Ciercq geroepen werd, bestaiigde hij dat het eene ZEVENOOG was en bemerkte dat er eene tweede Zevenoog uitbrak op den linker kant van den rng. Twee Zevenoogen op den ouderdom van 76 jaren, 't is vree-selQk ! Daens ook voeide dat het ercst was, vrôeg zielf een Priester, sp.ak zijn Biecht en ontving des anderdaags Ons Heer. Hij heeft zijn ziekte gedragen, waardig van een Pieter Daens. Hij sprak over en schikte ailes voor zijn Lijkdienst, den op s'.el van zijn Doodsbeeideken, enz. Hij 'bleei niet in zijn bed. lederen morgen kv/arn Hij beneden gesukkeld. Als de Doktoor ds wondsn kwam verzorges, als hi] er aan werkte met tang en schaar en iederen dag eene echte bloe dige operatie dee^, dan hieid Daens sich kalm. Geen enkele kîacht, gsen kerm, geen zucht is tijdens de twse maanden van vreeseliik lijdsn over zijne lippeiî gekomen. Als Hrj voorov'er gebogen'zat, wtjl dâ Doktor aan 't werken was en hij danig .veel" pijn ondêrstond, Daens dronk een teugje wij ri, zette een paar groote oogen, doch zegde geen woordeke. — Och, zei Hij dan, als ailes weer vermaakt was, klagen of zuchien verzach't. de pijnen niet, wij zullen ze maar verduldig verdrageti. Nauwelijks waren de, wonden op zijn rug voor goed aan 't beteren,'of omtrent dezelfde wond'e openbaarde zich op zijn voet. Nu kwam er droefheid en moedeloosheid over 't geanoed van Daens. Zou die voet hem nog eens al die pijnen veroor-zaken die Hij door zijn rug had onderstaan ? En ja, dio voet verergerde ook al, deed hem veel pijn, doch scheen nog al spoedig te zullen beteren. En înderdaad ! Tij dens de laatste dagen beterde die voet heei spoedig. Daens kreeg weder hoop. Wei zag zijne Pamilie dat zijne krachten afnamen, dat zijn lichaam verzwakte, doch Daens zelf dacht er niet aan. Hij had het vaste vertrouwen weerom te genezen, hoopte in de Lente, in 't goede weder, in de warme, reine zon ; Hij stelde zich bijzondfr te weer om tijdens de schoone Maartsche dagen den hof te doen bewerk'en, te spitten en te zaaien, om vroeg ln de Lente radijsjes en salade t® hebben van eigen ge-win.Neen, de grijze Volksvertegenwoordiger dacht ermet meer aan dat zijn ieven zoo bïusk zou gebroken worden ! De faatsle oogenblikken van Pieter Daens Het was den 26 Maart 1918, om 4 uur namiddag. Pieter Daens zit aan de tat'el en heeft met veel trek een namiddag-maaî genomen. .. In den morgen had Hy vol hoop en betrouwen tôt zijn Jb a-milis gezegd :« Mijn rugis genezen,mljn voet is om zoo te ; zeggea heistéld,ik kom er volop door. » t uoKtoor De Olercq, die Hem op uilstekende wijze l verzergde, had insgelijks de beste hoop Hem nog een | tijd te redden. ! Nevens Daens ligt de tafel vol boeken en papie-ren, lyk Hij heei den namiddag nog doende is geweest Daecs klaagt nu van pijn in de sijde. Augusta, zijne Docht&r, vraagt of zij er een warme doek wii opsteken. — Och nesia, kind, 't zal wei beteren. HEenige oogenbîikken later : — Maar zie.... ik krijg aulken koude. ! y Daens be«ft over héeî zijn lichaam. Nog aen oogenblik, zjjn'hsofd aakt neer, hij duizelt p I vooruit uit ïijn zetei, zender een enkele kreet te ge-ven, zonder een zucht, te slaken. Augusta is aileea met Hem. Ze spiingt toe, trek j Hem reelat, roe.pt om huSp, opent zijne kleederen, doch s • ailes ts rergeefs Spoedig is de Heer,Ondsrpastoor Poacke daar die » Hem het H. 0!i«s©l gcsft en* Pieter Daens heeft het tîjdelyke raet het eeuwige vsrwissseld. Nevsns Hem op de tafel lag esn siukje papier, waar | hij eenige oogenbîikken te voren deze woorden had f; opgeschreven : MEMENTO MORI: Wat is helaas ! dit Balllngsteven, Dat men 't zoo dwazelijk Ôemint ? Een damp, een rook, een ijdlen wind ! De Begrafenis Op Paaschavond 1918 zou het stoffelijk overschot van den Aalsterschsn gevierdeu Volksman, ter aarde werden bei«teld. Nn en daa dreven zware griliige wolken doer de îucht , af- j; gewisseld met lasfeep.ée zen. Na deîi middag kemt er bewegifig op het plein der Werî. | ff Al spoedig staat h«t zwart van Volk. Om 1 1 j2 lire wordt de £ deur der Rouwkapel geopand en de ontelbare menigte komt in ' f diepen eerbied, ter neer gssiagen, h<t l^k groeten. Ce Rouwkopel, ingericht door de Vrienden Democraten, is prachtig. De lijkkist is treffend van aanblik. Zij Staat omringd, 1 bïjna weggeborgen, onder de Kronen, die fantatisch giinsteren onder het veslvuidig kaarslicht. Aan den wand hangt het Por- r tretvan PieterDaeHS, portret geteekend tijdens zijne ziekte; achter de Lijkkist de kroondrage s, voor het Lijk de Familie, b wat verder de Hoofdmans en Bestnurleden der Christene ? ' Volkspartij. Eindeloos scheen de reke menschen die in zacht ruischen | | voorbijschreden. ïn de Romvkapel werd eene Lijkrede uitgesproken door M.De Valkeneer, in naam van het Comiteit der Ôpge-eischten. Om 2 uur kwam de keets aangerold. Het Lijk werd in diepe J stomme ontroering gegreet, tranen werden weggepinlct. De stoet komt in beweging, en klimt on^er blikkerende ÎV j Lentszonnestralen den heuvel der Mo'enstraat op. Weerzijden de straat staat een dichte menigte opeertgapakt, Mannen, : Vrouwen sn Kinderen, die getaigen wiiien z^n van die indruk- j «îekkende pîeehtigheld. De Dienst in de Kerk is kort, doeh schoon. En als de Stoet \ I uit de Kerk stroomt en de Markt overtrekt, is het een zee van ,y î Menschen. Langzaam togen wij naar het Kerkhof. Het weder werd somber en droef lijk 011s hart. Het is grauw i-n de lucht, grauw in ons gemoed.. Op het Kerkhof rerdringt men zich rond den familiekelder. Eer'oiedig ontbloot ieder het hoofd. De treffendè aandoenlijke Lijkreden doen snikken en weencn ' Eerst spreekt jan De Neve, voor Aalst; dan Ortaire Cau- | dron, voor Maorsel; De Brabanter voor Denderleeuw; Eeman , voor Welle; P. Van den Abeele voor Ninove, en eindelijk Adv. I Plancquaert in eigen naam. De toespraak van Plancquaert, voor de vuist gehouden, is ; een. onyergankelijk meesterstuk. De ontroering rees ten top ; | oe gevierde Spreker wcende als een kind en de honderdén Demokraten snikten het uit met hem bij zijne gevoelvolle, in-drukwekkende woorden. Dat was het slot. Daarmeê verdween de prachtige, heerlijke figuur Daens in den Familiekelder. De Vrienden die bij vergetelheid geen Doodsbeeldeken ontvangen hebben, mo- i gen nog altijd op het Buretl van « De Werkman » eetr komen !! afhalen. De Lijkdienst Met deze herinneren wij aan al onze Lezers van Stad en Dorp, dat de Lijkdienst van Volksvertegenwoordiger DAENS geschte- ■ den zal DIfNSDAG 9 APRIL, om 9 uur, in St Martenskerk. Aalst.'-Ziekenfondsen der Christ* Volkspartij p Het Bestuur doet een drlngenden oprtep aan hare Leden omdat zij het zich als plicht zouden aanrekenen tegenwoordig te zijn in l den Lijkdienst van humicn dierbaren afgestorven Esre- Voorzitter \ viijlen Heer PIETER DAENS. mlke plaats heaft Dlnsdag 9 April, om 9 uur, in St Marlenskerk. 's Anderendo.ags om 8 uur, een Dienst van wege 't Broedenchap van BermAartiçheid. H.B

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.