DE WITTE KAPROEN Wij eischen de vervlaamschinç ti der Gentsclie Hoogeschool Wij eischen de vervdaamsching der Gentsehe Hoogeschool. Vlaamsch strijdblad. — Verschijnende den 15dcn van elke maand. Aile artikels, mededelingen, geldelijke bijdragen, uitsluitend aan den uitgever te Verantwoordelijke uitgever : Abonnement fr. 1,10 's jaars. Men kan sturen. Aankondigingen volgens overeen- ALFONS SEVENS zich abonneeren in aile postkantooren ai bij komst. ïieurstraat, 7, Gent. aile postboden van het land. HOOC.ER LEVEN van 17 Januari 1914 kondigt aan dat Z. H. Mgr. de Bisschop van Brug-ge zijn instemming betoond heeft met het amendement Delbeke. Indien minister Poulet er zich nu toch tegen verzet, dan kiest hij partij voor enkele ver-basterde rijke Vlamingen. In dit geval hopen wij dat de Vlaamsch katholieke groep, in naam van gansch hst Vlaamsche volk, hem de noodige en verdiende les zal geven. ONZE NIEUWJAARWENSCH Met Nieuwjaar is het de gewoonte, dat de bir.den een scwrt overziclit geven van het ver-loopen jaar en de strijdende groepen een on-derzoek van geweten daen. In het. overzicht, door de vlaamscbgezinde fcladen aan 1913 gewijd, klin'kt de toon meest-al persimist.isch. De houding van de Vlaamsche volksverte-gemvoordigers bij de bespneking der leger-wel, bijzonderlijk de houding van de Vlaamsche katholieke groep, met mannen als Van Cuuwelaert en Van de Perre aan 't lioofd, waarvan elke Vlaming beginselvastheid en kranigheid verwachtte, heeft veel ontgooche-ling en bij velen zells ontmoediging ver-wekt.V\"at baat het, zeggen sommige Vlamingen, te blijven slrijden ! We krijgen nu vlaamschgezinden in de K amers; en nochtans geen enkele Vïaams'che wet wordt gestemd, zooals de Vlamingen het eischen De kabinetskwes-tle wordt gesteld; de voordrachten worden in ■den zak gestoken en de brochuren verhuizen nnar den zolder. De Vlamingen zijn eens te meer gefopt, Dat is gebeurd met de legerwet; dat zal ge-beurén met de amendementen Delbeke en zelfs met het wetsvoorstel tôt vervlaamsching der Gentsehe hoogeschool. Zoo klinkt het droevig lied van veel Vlaamsche strijders en van meestal de Vlaamsche strijdbladen. * * * Toen ik in Februari 1911 met de heeren Léo Meert en advokaat Willems bij burge-meesler Braun trok om hem over het Vlaamsch in de aanstaande wereldtentoon-stelling te spreken, en toen ik hem zegde, dat hij met de overgroote macht der Vlaamsche Beweging diende rekening te houden voor het sl'ag n der wereldtentoonstelling, ver-schfe :i een scoptisch lachje op zijn gelaat. Dl \ aumsche macht !!? Ik deed den burgemeester opmerken, dat ik do >r Maamsche macht niet bedoelde de kracht der Vlamingen op politiek gebied; dat ik heel g'oed wist, dat de Vlamingen op politiek gebied zwak waren, dat het verworven stemm entai van Vlaamsche! lijsten mij geens-zins verwonderde; maar dat ik overtuigd was van de ontwafcing van het stambewustzijn in Vlaanderen,. en van de onweerstaanbare dracht van de Vlaamsche strooming. * * * Dat het Vlaamsche stambeiwustzijn ont-waakt is ? 1913 gaf ons drie gewichtige voorbeelden. Ten eerste, tijdens de bespreking der legerwet, werden duizenden en nog duizenden kaarten, dagelijks uit aile hoeken van 't Vlaamsche land naar het bnreel der Kamers gezonden. Spijtig genoeg, dat geen enkel Vlaamsche volksvertegenwoord'iger het juist getal der toegekomen kaarten aan den minis-lei vroeg. Men zou zeggen, dat de Vlaamsche volksvertegenwoordigers somt.ijds zelf ver-vaard zijn van de Vlaamsche strooming. In aile geval, door De Witte Kaproen werden 147.000 gevraagde legerkaarten verzonden. Ten tweede, de huldebetooging Hugo Ver-riest. Xiettegenstaande de tegenwerking der geestelijklieid, de afwezigheid van goever-jK'ur, ministers of andere officieele kopstuk-ken, trokken duizenden en nog duizenden Vlamingen uit aile oorclen ter Vlaamsche be-idevaart naar 't verafgelegen Ingoyghem. Ten derde, het reusachtig feestpaleis der Géiîtsehe wereldtentoonstelling geraaktenooit vol, noch voor de Fransche kunstfeesten, w i ir\ or gratis duizenden kaarten werden irtg le< kl; noch om het Tournooi te bewonde-n n, noch om Carpentier-Wels te zien boxen, noch op de prijsuitdeeling, om in tegenwoor-digheid van den Koning, Frankrijk te hooren toejuichen. Slechts om de Vlaamsche kunst te huldigen en het Vlaamsche recht uit te ba-zuinien was er geen plaats genoeg in het feestpaleis en moesten honderden menschen geweigerd worden. * * * De Vlaamsche maclit ? Wie daar nog aan twijfelt, is ziende blind en hoorende doof. Maar zulken loopen er nog veel in Vlaanderen. Ge bebt daar onder ander dien fameu-zen professor van de Gentsehe hoogeschool, met name Polleke Vermeersch en 32 voile jaren oud. Hoe plezierig, als ge dien geteerde in de « Patriote » als bewijs van de verfransching in Vlaanderen hoort vooruitstellen, dat ge niets anders tegenkomt in Vlaanderen dan Fransche gazetten. Die beroemde professer is ook burgemeester te Ertveldie; hij moet waarlijk goed op de hoogte zijn van den toestajid van 't Vlaamsche volk, dat zijn vader rijk heeft gemaakt. Dat hij eens de Fransche gazetten optelle die te Ertvelde komen en dan eens op zekeren dag den gazetverkooper vergezelle, die het Vlaamsche centenblad van huis tôt huis, van hofstede tôt hofstede, van werkmanswoning lot werkmanswoning, langs de nauwste we-geling van het dorp gaat dragen ! Honderdduizenden Maamsche centenbladen worden dag aan dag tôt in de verafgelegend-sle wijk n versp/eid. Ônlangs had ik het genoegen in de drukfce-rij van het Laatste Nieuws de laatste nieuwe rotatiepers te zien, of beter de 4 aaneenge-hechte rotatiepersen, die 30,000 nummers, elle van 1G bladzijden per uur- kunnen leveren. En w, es er van overtuigd, in 't algemeen is de Vlaamsche pers een betere handelsonderne-ming dan de Fransch-Belgische pers. Wees overtuigd, dat de Gazet van Antwerpen, Het Laatste Nieuws en het Nieuws van den Dag te Brussel, de bladen der Katholieke Vlaamsche drukpers te Gent, z. b. v. Ds Landwacht, De Gentenaar, Het Fondsenblad, De Volks-vriend, dan Het Handelsblad te Antwerpen, de Gazette van Gent, enz., enz. niet, zooals de meeste Fransche bladen in Vlaanderen vei'schijnende, die geldel/ijke ondersteuning dier politieke association noodig hebben om te kunnen bestaan. Ten ander, wilt ge weten of ten dagblad lezers telt, ge moet niet kijken of er een ge-fcende naam onder het hooMartikel staat, maar wel of er veel aankondigingen in te vinden zijn. 's Zondags verschijnt de Gazet van Antwerpen met 10 bladzijden publiciteit. En werpt eens een oogopslag op de publiciteit van Het Laatste Nieuws, de Landwacht, de Nieuwe Gazet, enz., enz. Laat professor Vermeersch maar klappen. Geen 'enkel groot liandelshuis, — hoe ver-franscht de bazen ook zijn, — of ze betalen zeer veel voor de publiciteit in de Vlaamsche bladen, omdat ze die bladen noodig hebben, omdat ze weten dat de Maamsche bladen meest lezers trekken en dat het getal lezers van dag tôt dag aangroeit. * * * In de katholieke gazetten vindt ge tegen-woordig het bericht dat drie liberale bladen : Echo d'Ostende, Economie van Doornijik, en de Journal de Mons gestorven zijn, en de dood wordt natuurlijk toegeschreven aan het sterven van 't libéralisme ! Mis ! Het is onbetwistbaar, dat de Fransch-Belgische pers een gevaarlijke mededinging krijgt door de... Fransche bladen. Al de Bel-gische heeren... en d'ametjes, die Fransch le- zen, en die gansche dagen hun hoofd vol ge-stampt worden met la belle langue, le plus beau pays du monde,het land der beschaving, der kunst, der wetenseftap, — begianen stille- ! kens aan logiek te worden en. vervangen heel eenvoudiglijk het FransctirBel^isich blad door het Journal de Paris, Matin de Paris, Le Figaro, La Libre Parole, enz. v enz. Ge moogt gerust zijïij als we 't hier bene-den nog enkele jaren kunnen uithoud'en, zul-len we andere toeren beleven en zullen we veel Fransche bladen, zoo goed in Wallonie als in Vlaanderen een zachten dood weten sterven, ten ware âc bissclioppen, ofwel de politieke association, ofwel la belle France zelf lust gevoelden om er van jaar tôt jaar meer aan op te ofîeren. * * * Vlaamsche broeders, de harten dus om-hoog ! In de plaats van ontmoedigd te zijn, moet ge meer dan ooit hoogmoedig worden. Detijddat in ons eigen streek de rijke stan-den een Vlaming aanzagen als een knecht of een meid, als een boier of een ezel, als een onbeschaafdc ol onwetende, in één woord, als een minderwaardige, — die tijd geraakt over. Als men tegenwoordig van groote letter-kundigen, toon)kunstenaars, schilders of beeldhouwers klapt, — dan zijn er vlaamsch-gezinden onder; Als men tusschen 'de hoogleeraren groote geesten prijst, — dan zijn er vlaamschgezin-tle; i onder; Als men in gelijk welke stad naar genees-heeren-specialisten vraagt, — dan zijn er Vlaamschgezinden onder; Als er in de Kamer groote vraagstukken aangeraakt worden en sprekers zijn, waar-naar geluisterd wordt, — dan zijn er Vlaamschgezinden onder; Als ge in de grootnijverlieid mannen vindt die fortuinen verdienen en als menschen-vrienden genoemd worden, — dan zijn er Vlaamschgezinden onder. Geloof me, zelfs in de tweede ikilas op de treimen reizen er abonnenten, die Vlaamsch spreken onder el kan der en tegen de wach-ters, en -ook heeren met lederen handschoe-nen aan en een verschen halsband gebruiken de Vlaamsche ta al. En wat wel het bijzonderste van al is, in 't jaar 1913 vergaderden te Oostac-ker 800 Vlaamsche studentinnen en de een Vlaamsche vrouwenbond verrijst na de andere. En waarom zijn we dan niets in de politiek ? Omdat het tegenwoordig kiesstelsel het juist gepast middel is, om het kliekje der franskiljons, — alias aristocraten en geld-schuimers, — in de Kamer te houden. Het tegenwoordig kiesstelsel heeft als eerste cioel : Het partijbegrip versterken. Het is niet meer vcldoënde in België den titel van letterkundige, kunstenaar, gedachtenzaaier, geleerde te d-rag. n. Dat is in België slechts een voornaam : Kost wat kost wil men u daar een politieken achternaam bijplakken. Ge moogt niet meer steminen voor persone'n, ge moet stemmen voor partijen; immers het panacheeren is verboden. Alaar een gedachtenzaaier, een denker, kan een nieuwe partij stichlen ? Onze politieke « gaillards » liebben een prachtig remedieiken uitgevonden, om iemand, die met die ziekte behebt is, te genezen. Ze hebben de kiepdis-tricten zoodanig verdeeld dat er geen middel is voor een kleine partij om er te komen, dat zelfs de oppositiepartijen zich meesttijds moe-ten samenwerpen, willen zij aan een zetelken geraken, en dat het samenwerken der socia-listen en liberalen het beste middel is om de katholieken geen stemmen te doen verliezen: Gp moogt in Vlaamsch-België met 200,000 Vlamingen zijn van dezelfde meening, nog kan het gebeuren, dat ge geen enkel zetel kunt.bemachtigen. In den tijd waren de chris-ten-democraten in Oost- en West-Vlaanderen G0,000 stemmen sterk en ze liadden... één ver-tegenwoordiger.Ten slotte, de « derniers des Moliicans », dje in de aésociatie's het goed en het sieclit weder maken, hebben, een laatste middel uitgedacht, dat de menschen, die zich bij een partij' laten inlijven, in die partij toch niets ; zouden te vertellen hebben. Dat laatste mid-delken is het hoofdvak boven de lijst. Zoo wordt België geregeerd! door enkele person,e" die zich zelf afvaardigçn en feitelijk onafzetbaar zijn, en die in geetien de^le de . gedachten of de verzuchtingen van 's lands I bevolking begrijpen of verdedigen. Moet dat blijven duren ? * * *. Ten eerste, geloof niet, dat het parlementarisme atwiachtig is en een denker in de Kamer moet zitten om een richting aan zijn volk te geven. Ten tweede, vergeet niet, dat de meeste menschen niet alleen oriverschillig, maar vies geworden zijn van de politieke drijvers, waaronder men van dag tôt dag meer zwalp-eiers ontdekt, Ware de stemming niet ver-plichtend, zeker bleven de twee derden der kiezers te huis. Nochtans, elkeen weet dat duren een schoo-ne stad en blijven duren nog een veel schoo-nere.Het Vlaamsch stambewustzijn, dat dag op dag aangewakkerd wordt, niet alleen door een overal verspreid ï dagbladpers, maar ook door honderden weekbladen en tijdscliriften; niet alleen door de Vlaamsche meetings, die week aan week worden gehouden, maar oolé d'iscrr de- ontelb ii*e voord.vaclitavonden, inge-riclit door de Vereeniging van letterkundigen, door de hoogeschooluitbreidingen, door de* honderden Vlaamsche vereenigingen, krin-gen en gilden van aile kleur en geur, — zal eens ook in de politieke wereld den rotten boel wegstampen. 't Is nutteloos echter u aan een onrijpe vrucht ziek te eten; het rijpen duurt toch niet lang. De vierde politieke partij, de tusschenpar-tij, die feitelijk in ons land reeds bestaat en die in 1912 aan de katholieikie partij de onver-wachte zegepraal bezorgde, — maar diie nog niet is ingericht, — zal plots daar komen en overwinnen. Het eenige middel, om het opkomen dezer partij, die zal geleid en gesteund zijn door aile radikale Vlamingen, te vertragent 't is dat de katholieke Vlaamsche groep leere de Vlaamsche kwestie boven de kabinetskwestie stellen. Doet de katholieke Vlaamsche groep ee"ïTministerie vallen, dan mag hij overtuigd zijn, dat het gevallen ministerie door een ander katholiek ministerie zal opgevolgd worden.Dat de Vlaamsche katholieke groep dezen moed verwerve, is de hartelijksîe nieuwjaar-wensch van De Witte Kaproen. ALFONS SEVENS. H El LIGE VRlJHEID Ze zijn opnieuw bezig met in naam der hei-lige vrijheid ons volk te trachten te worgen. 't Is in naam der vrijheid dat ze voort in Vlaanderen in de lagere « onbetalende » scho-len het Vlaamsch als voertaal en in de « beta-lende » lagere scholen het Fransch als voertaal zullen gebruiken; 't isin naam der heilige vrijheid dat ze voort onze toekomende Vlaam-, sche moeders zullen ontaarden en verbaste-ren en een geestelijke ontwikkeling geven, die beneden ailes staat. Ondertusschen heeft de Vlaamsche huisva-der de vrijheid niet voor zijn kind een lagere school, een middelbare school, een hocigere nijverheidsschool, een hoogeschool te bezitten, waar zijn kind in 't Vlaamsch kan studeeren en daarnevens als tweede taal het Fransch aanleert. Om het zoover te brengen zal de Vlaming weldra gedwongen zijn in Vlaanderen op eigen kosten « Vlaamsche scholen » in te richten zooals de Duitschers hier « Deutsche Schule » stichten. Slechts voor de Franschmans en de franskiljons bestaat in Vlaanderen de heilige vrijheid ! DE WITTE KAPROEN. Vierde Jaargang Per nummer : 10 eentiemen. Januari: 1914L

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.