De witte kaproen: Vlaamsch strijdblad

517 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 22 Decembre. De witte kaproen: Vlaamsch strijdblad. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/9c6rx9436w/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Vierde Jaargang Per nummer : 10 centiemen. ^ 22 December 1918 DE WITTE KAPROEN Vlaamsch WeekbîacL — Verschijnende eïken 2ondag Aile artikels, mededeelingen, geldelijke bijdragen, uitsluitend aan den bestuurder te sturen. Aankondigingen volgens overeen-komst.I Bestuurder-Eigenaar : ALFONS SEVENS Steurstraat, 7, Gent. i Abonnement van lsten December 1918 tôt lsten April 1919: 2 Frank. DRIE LIEDEREN (1) —O— 1. — DE USER leder zong van Maas en Schelde, Niemand van den IJservloed; Schalle nu het lied der helden : IJserboorden, weest gegroet! De User vloeide traag en rustig Door het land der Kerels voort. Bonté koeien graasden lustig In de weiden langs den boord; Uit de dorpen, uit de stede Klonk een lied van vreugde en vrede. Duitschiand zond zijn legertrossen In ons kleine vaderland. Westwaarts drongen knechts en rossen, Stichtend heinde en verre brand; De User zag de horden zwichten, Die hun tocht naar Kales richtten. User, vloei weer traag en rustig Door het land der Kerels voort! Heerlijk klinkt uw naam en lustig In ons vaderlandsch akkoord. Straks verrijzen dorpen, steden, Waf.r M zoons als helden streden. —o— II. — MIJN HUIZEKEN k wenschte mij een klein, klein huizeken, Verlaten in een ver gehucht; Dan hoorde ik in mijn kluizeken Wellicht geen krijgsgerucht. Dan zong ik, dat het klonk, Zoolang de zonne loeg : Mijn kluizeken, mijn huizeken, Gij zijt mij groot genoeg! [k wenschte mij een klein, klein huizeken, Verscholen in een dennenbosch. Dan zag ik uit mijn kluizeken Geen Duitschen legertros. Dan zong ik [k wenschte mij een klein, klein huizeken, Te midden van het Kempisch zand. Dan dichtte ik in mijn kluizeken Van Vorst en Vaderland. Dan zong ik —o— III. — ZEGELIED Hoog de vlaggen, hoog de harten, Opgestaan uit nood en smarten! Belgie, trouwloos aangerand, Blijft ons vrije vaderland. Laat de klokken vroolijk schallen, Stort uw ziel in zangen uit ; Onze zonen zijn gevallen, Maar ons erf is niemands buit! Duitsche valschaard, in ons midden Kwam uw volk om korsten bidden; En gij traadt met kruit en lont Schaamteloos op onzen grond... Laat de klokken .... Gansch de wereld, opgetogen, Juicht om ons heldhaftig pogen; Maar zij vloekt met voile borst Duitscher, uwen gruweldorst. Laat de klokken . . . .(2) Theodoor Sevens. (1) Uit Tafereelen en Liedereti. (2) Deze liederen zijn getoonzet door ARTHUR /ERMEULEN. sssusssmiiis De Sliflimerikken Daar zijn menschen die zich nog altijd inbeelden dat het verstand voor hen spe-ciaal in een doosken werd weggelegd. Zij, die meenen zich in een dergelijk bezit te mogen verlustigen, houden er dan natuur-lijk nog een ferme hoeveelheid eigenwaan en een dito dozis pretentie op na, die hun toelaten hun eigen persoontje als het middenpunt van de wereld en de bekrom-pen inzichten en vooroordeelen van dat zelfde persoontje als een uiting van de openbare meening te aanzien. Menschen van dat soort hebben door vier jaar oorlog niets geleerd : de kolos-saalste evolutie die het menschdom ooiî in zoo'n tijdbestek heeft doorgemaakt, zwalpte haast onbemerkt langs den ivoren toren van hun onverschilligheid voorbij. Vier jaar lang moesten ze hun wrok en veete verborgen houden,.. zoo goed en zoo kwaad als het soms ging. Vier jaar lang likten ze bedeesd de laars van den overweldiger om aldus deelachtig te wor-den aan de kruinieîkens die er van de Duitsche tafel vielen ; maar inwendig ehlrt/»n 7p,in h11"."?! terwnl .ze. .achter den rug om ter iuiast scholden op Bocne en Flamboche,zeker om aldus een bewijs van vaderlandsliefde te verwerven dat men hen, om hun daden, nimmer had toege- staan. Het is dat soort heeren, dat sedert België's bevrijding, het hooge woord is gaan voeren en nu van de gelegenheid gebruik hoopt te maken om de Vlamingen te terroriseeren, hun leiders te bezwadde-ren en verdacht te maken en zoo de Vlaamsche Beweging in éénmaal dood te knijpen. De haat tegen al wat Vlaamsch was, zat er bij hen reeds lang vôôr den oorlog in : wij hebben hun toen wel eens duchtig op de vingers getikt — als 't past bi ap-petite — zoodanig dat zij zich langen tijd de bezeerde kneukels herinnerden, telkens deze weer aan 't jeuken gingen, om de pen op te nemen ten einde den een of anderen flamingant te beleedigen. Welnu, als die heeren het onnoodig geoordeeld hebben iets door den oorlog te leeren ; als zij denken dat het hekken nog steeds aan den ouden stijl is blijven han-gen, alleen dat de Vlamingen zich niet meer zouden durven roeren om hun in ailes de vrije baan en het hooge woord te laten, dan achten wij het noodig hun al-gauw te verwittigen dat zij het leelijk mis hebben. Wij, simpele Vlamingen, we zijn niet zoo slim als zij : geen monopool der wijs-heid werd ons beschoren en wij meenen niet dat wij als feniksen in de wieg wer-den gelegd. Wij hebben door den oorlog geleerd en veel geleerd : wij hebben geleerd ons in te toomen, ons te onderwer-pen aan geestelijke en zedelijke tucht, onze krachten niet te verspillen aan ijdel gedoe, aan nutteloos gezwets of onvruchtbaar gekijf. Wij hadden gehoopt in een bevrijd Vlaanderen te werken aan het herstel en aan de grootheid van een bevrijd België; wij hadden gedroomd den goeden opbou-wenden en vruchtdragenden arbeid aan te vangen, die ons een eigen kultuur, een eigen ekonomische ontwikkeling, ons geestelijken en stoffelijken voorspoed moet schenken, en voor welken arbeid er geen armen te veel op den Vlaamschen akker zullen zijn- , Hadden wij zulks slechts gehoopt, slechts gedroomd ? Neen ! vier jaar oorlog hebben ons nog meer geleerd : Ze hebben ons geleerd de onweerstaan-bare stuwkracht van een vernieuwde geestdrift aan onze eischen bij te zetten ; ze hebben ons geleerd met koppigen kop onzen wil door te drijven, en wee ! de beunhazen die uit pretentie of uit eigenwaan of uit bekrompen haat, het wagen zich tusschen ons en onzen rechtmatigen eisch te plaatsen. Want we durven stouf spreken omdat we recht in ons schoenen gaan. Zoo er moet gemeten worden : wij deinzen niet terug voor de scherpste maat. Maar we zullen niet toelaten dat er, volgens oude traditie, weer met twee maten en twee gewichten gefoefeld wordt. Zoo de aktivisten zich met den vijand hebben gekompromitteerd : wij vergeten niet dat erook Waalsche aktivisten waren; naast den Raad van Vlaanderen bestond er immers een Conseil de Wallonie, en naast de Vlaamsche mmisteries te Brussel waren er toch ook de Waalsche ministe-ries te Namen, waar honderden Wallin- jes uit de handen van de Duitschers hebben aangenomen ! En dan zouden enkele slimmerikken, de heeren voor wie het verstand in een doosje werd weggelegd, komen leuteren dat de Vlaamsche Beweging zich heeft gekompromitteerd, dat het gedaan moet zijn met de flaminganten en dat ze wel graag een handje willen toesteken om ze dood te knijpen ! Dat die heeren dus maar weten dat we van geen enkelen onzer Vlaamsche eischen hebben afgezien; wel integendeel : zij zullen dat overigens spoediger merken dan hun lief is ; wij houden er wel niet aan aanvallend op te treden, juist omdat, zoo-aïs wij het reeds zegden, er ons zooveel anderen arbeid wacht ; maar de heeren franskiljons moeten zich daarom toch niet inbeelden dat wij de kristelijke liefde jegens hen zoover zullen drijven om, als wij een kaakslag van hen ontvangen, hun ook nog de andere wang toe te steken. wij zullen dat wel ééns doen... mis-schien.., als blijk van lijdzaamheid en verduldigheid, die specifieke deugden zijn van het Vlaamsche ras. Maar daarna slaan wij dan ook dubbel terug. Paul KENIS Oe Vlaamsche Orplsatie De Vlaamsche organisalie is te Brussel défi-* nitief aan den gang. Aile inlichîingen zijn te bekomen bij : Frans Van Cauwelaert, volksvertegen-woordiger, Gratiekar elstraat, 14, Antwerpen. of J. Hoste jr., advokaat, Dansaertslraet, 48, Brussel. Vlamingen, de rangen gesloten houden I Aile Vlaamsche maatschappijen doen best onmiddellijk het Ontwerp van Standregelen van het VLAAMSCHPT^BQNflfe vragen bij bovenstaande *âdressen en zich zoo spoedig mogelijk aan te sluiten. De Vlaamsche Pers De Vlaamsche pers staat th&ns roachtiger dan ooit. Te Brufsel, raast heî Laalste NieuWs, kra-niger dan ooit, en het Nieuws van den Dag, hebben we De Standaard gekregen. Het bureel is Greepstraat, 43, Brussel. Te Aîitwe.-pen, naast Het Handelshlad, de Nieuwe Gazet, de Gazet van Antwerpen, de Volksgazet kregen we twee grcote nieuwe dagbladen : De Antwerpsche Tijdingen, Lange Gang, 2, Antwerpen en Het Vaderland, Kerk- -, . 15 A . Een Klaar Woord Wij lezen in de Flandre Libéralç, dat er te Gent door de Vlaamsche frontpartij een sfrooïTânefje werTTfî^SSeîSPî^fKarm zou sTaan : ue Vlaamsche soldaten van den Yser, kunrien niet toelaten, dat de Fransche hoogeschool te Gent heropend uiorat. ""Wij weten niet of dit strooibriefje van de frontpartij komt, of dit het standpunt der fWSÎfSaruj is. In aile geval, het is niet het onze. "^oor^ons bestaat te Gent de Fransche Hoogeschool zooals ze bestond vôôr den oorîog. Wat de Duitsche overweldiger op tâaTgebied in Belg ië gedaan heeft, erken-nen we met. AIIe mrichtingen, benoemin-gêff oî bevorderingen zijn voor ons nul en van geener waarde. De C îemyr.he Hnn^ leèT^rs^diêgeweigggdhebbejite Gent in" TNèdeiTanc sch te doceeren gedurcna§ de" Duitsche bezettmg, hebben hun picht gedaanTNu de Duitscher uit ons vaderland gejaagd is, hernemen zij hun lessen, m de taai aie ze voor den oorlog gebruikterio Dit" is eenvouâige rechtvaardigheid. ^Datdé Jreêrgangefrin cTe' Floogeschool te Uent m 1 rransch hernomen worden, ^gwegmg. De Vlaamsche ceweging wii mets gemeens hebben met de activisten, die met den vijand hebben géh"uTcTT_,r moet een volled;gebreuk bestaan tusschen de activisten en de Vlamine». willen niet, dat de Hoogeschool te Gent den schijn hebbe, opgetimmerd te zijn door de activisten of de Duitschers. Geen smet zal op onze Hoogeschool kleven ! Daarhij, wij willen de vervlaamsching wettehiken weg_ bekomen ; wii wnlen een ~V •• 'ir ' » n wetenwnwiJy^njneta^ ""Wij* houden ons aan het neergelegd wetsvoorstel Anseele-Franck-Van Cau- wejaqt. Door dit wetsvoorstel wordt de Vlaamsche gi ifi'ei op den Franschen boom geent. Zonder een der"^énwoordjgè proressors te schaden, *ianKzaam, maar ■wrnwmrTn"—r-mmrnnmni, ° zeker, vervormen we ae rransche scnool in een Waamsche. -i - v - m , . r Lieleidelijk, na jaren, zonder horten or stooten, komen we zoo tôt de gelijkheid : Een Fransche staatshoogeschool te Luik, een vTaamscne staatshoogeschool te GW»——•www— jgaL Alleen vinden we, dat het tijdperk van vijf jaar, in het wetsvoorstel voorzien om de vervlaamsching te beginnen, moet wegvallen, en dat, volgens het koninklijk woord, onmiddellijk de grondslag der vervlaamsching dient gelegd. Onnoodig er bij te voegen, dat wij aile andere voorstellen, zoo het stichten eener Vlaamsche Hoogeschool te Brugge of / Antwerpen, of de verdubbeling der Gent-sche Hoogeschool, bekampen, omdat al deze voorstellen tegen de gelijkheid zijn en de noodzakelijke oplossing der taal-kwestie in België slechts vermoeilijken. Wij eischen, zooals altijd, de vervlaamsching der Gentsche Hoogeschool. Alfons Sevens. sssslsssssSssss Zendt aile mogeiijke inlichtingerc naar DE W1T7E KAPROEN. Volstrekte geheimhouding.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De witte kaproen: Vlaamsch strijdblad appartenant à la catégorie Vlaamsgezinde pers, parue à Gent du 1910 au 1921.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes