A* ÏIA ARn&Mr, Kl A AA PRIJS •* k 5 CENTIEM ZATERDA(x, 26 MEi 1917 Gazet van Brussel fl \/n«n Qt'om T î-> :=> I nn \ ni f l< Omdat ik VIâmin<| bon ABONNEMENTSPRIJS : «ItUjenland. '(Etapengebied uitgezotiderd) 3.75 îr. per kwartaat (all.e kosten inbegrepen) Vïen uende îicli loi de pnslkanloren. 3EHEER EN PUBLICITEIT : Anspachiaan, 75 (Beurs) Kaatoor te GENT : 158, Kortrijksche Steenvveg. Ve^sehijnt \s namiddags MET AL DE OCHTENDTELEGiUlME»! ! Elke medewerker is~ veiântwoordtlijl* voor hetçeen Uij schrljft. Onçevrîa^de stukkea worden, in ge-vat van uietopaetniiig, enkel teruggezon-den 200 er het noodlçe porto is bijgevoegd1 AANK0NQ1GINGEN WORDEN ÂANGENQMEfl : 75. Anspachiaan, (Beurs). — 52, Warinoesberg. Publicileit DE CERF 54-56, de Brouckereplein. Office de Publicité. 3fi. Nienv/slra^t Rmsse' DE JEUOD. Zoals wïj uitvoerig hebben iiiteengezefc (1) is de jeugc tfo toekomst voor een voit en speelt daardoor een voor name roi Maar waar het vast staat welke de betekenis van hefc jongere volk is, moeten de leiders ook 'goed wefcen wat men eigenlik do or jeugd moet verstaar en hier loopt men allicht mis. Ai te zeer beschouwfc men foij ons als jeugd slëchfs deze die door hare sfcudies een voovaamo piaats zai be-kleden. Zcker de studenten, 't zij diegenen aan Kollc-ges en Athenea, 't zij nog méér die aan onze iloge-school, zijn de toekornstige dragers van 's lanels kultu-ïele betekenis. In huti brein zal door dç studie ontkie-ïïien, wat zij door hun werlc, door spécialisatie (elk voor zich zelf, maar toch allen in eeniieid) voor hun yolk hebben te doen om het op aile gebied met ande-l'e'fi waardig te laten wedijveren. Juist door dit, ten ge-Volge yan de studie opbloeiendc bewustzijn van hun roeping, worden de studenten steeds bcschouwd als de jcugd bij nitstek. En in zekere zin zijn ze dat ook-omdat ze de kern. van de jeugd vormen, zoals ze latcr de kern, de ontwikkelde en kultureâl hoogstaande kern, yan hun volk zuilen uitmaken. Maar evcnals bij het volk de kern niet aileën staat, ~èo leven en streven naast en rondom de jeugd-kern, andere jongeren. Ondër hem staan zij waaruit liij zeJt ontstaat, naast hem de minderen die in hem door so-ciaal-mïndere positie niet moehten opgaaii; boven hem door heen de hoogstudenteWereld, liet leven. Zijn daar niet eorst de knaapjes-van tien tôt dertien 3aar oud, leerlingen der ho note klassen van de lagere Seholen, staan.de of) de brug ofwel toL de sludentewe-vrif] jf»vci loi Uvt îfc'.cn oiidbT viirm vHu een plaatsje als leerjongen in een of ander vak of beroep 1 Hier ko-men zijJiet èérsfc in voëling met een andere wereld dan île hunne : zij lezen hun eerste bocken, worden verrufet door verhalen, gaan vooral op in een roman als de « Leeuw van Vlaandëren », vvaarvan. het naïeve romantisme hen treft, le zen met gretigheid een uitbundig jon-gensboek, en kijken zich star on een glundere kinema-film. Bij hen vindfc slechts het pittige van een goed Verhaal ingang. En gedachlen aldus inçekleed schieten ïneestal wortel (vooral het bock van Conscience, dat de meëste jongens van die ouderdom gretig lezeg, oefent invloed uit) en zuilen latcr wanneer cle knapen rijper goworden zijii, ten voile ontJuiken. Maar de knaapjes ontgroeien weldra de lagere scliool, gaan nu allerlei wegen op: Voor de enen is de tijd jvan school gaan voorbij, zij moeten « op sti.el » als leerjongens en houden zich alleen nog wat op de hoogte door "avondkursussen en vakleergangc.n,.... of zoals iiet bij ons eilaas zo dikwels gebeurt, bekommeren zich vol-istrekt niet meer om dit ailes. Anderen blijvcn leerlingen van de seholen voor M. U. L. O. (de zo^ezegde Lagere Hoofdscholen, of lagere seholen van de vierde graad) of worden studentje in Kollege, Atheneum of IMiddelbare school. Door de Blinder ontwikkeldô omg'eving waarin de ïersten verkeren, kan er moeilik spraak zijn van hun '« sterker bëwust worden » als deei van een volk. De i'omantiese Vlaamse gedachten, die een boek, de in-Vloed van een ilaminganties onderwijzer wellicht zaaien !kan, ontkiemen hier moeilijker tôt diepere denkbesl-ïleu : eerder verkwijnen ze en gaan over in do gcwone 'onverschilligheid, die het eigenlike volk, — waartoe ze ïlan toch gaan behoren — gewoonlik kœstert voor elke bëweging waarvan het do betekenis niet onmiddellik Voclt. Tenzij zij opgroeien tôt staatsbeamten, vooral bij Toldienst of Spoorwegbeheer (of ook wel in het léger), en aan den lijve gingen ondervinden, hoe de Vla-iningen worden achteruitgestoten. (iiet spreekt van zelf dat wij slechts een algemeen kenmerk willen geven, krachtige werkers kunnen zich ook uit dit midden om-hoog werken. Voor hefc laatste point, dat der staats-ambten, zal de a.ktivistiese dadenpolitiek gclukkig voor Veranderingen zorg dragen.) De twëéden éditer gaan betere (soms ook wel schijn-baar betcreQ wegen op. Zij ontwibkelen zich" verder, ïun geésl wordt verscherpî. De dingen leren ze reeds beter begrijpen. A'aasfc de jongensbo^en kiezen zo anîere lektuur, ook de kranten nemeiv^e ter hand, en •als' Set to";val nu wil dat papa 'n Vlaamse, zelfs lia-ïningantiese krant leesfc ,dan zal de jongen zijn roman-tiese opvattingen over onze Vlaamse strijd weldra aan de werkelikheid kunnen toetsen en zo een eerste stap doen om haar wezen te lerbn inzien. Dit ailes gebeurt onder de onrechtstreekse invloed van de school, door iiet feit dat de jo-ngen zich voort ontwikkélt. Op de school zelf kan een wel ineengezet verfransingswerk en de invloed van franskiljonse leraars, evenwel het ontkie-mender tlamingantism doden. Waar och ons onderwijs îiog bij het Belgiese blijft hangen' is het duidelik dat mon ■ de jongens kan doordringen van een Belgiese geésfc (de âme-Belge géest) wat zoals wel bekencl, bete-kent: Eranse geest. Zulks geschiedt uifteraard meer in een kollege, in een atheneum, dan in de M. U. L. O. seholen. Deze iaatsten dragen" door hun lagere aard ineestai een' Vlaamser karaktèr (ten minste toch te lAntwerpen en elders, Brussei maakt voor het grootste deel op het hierboven gezegdë een uitzondering, en het ontwikkelingsproces zal er niet in dezelfde maat piaats ihebben). en werken zo meê aan hefc beiioud van hefc [Vlaams zijn der jongens. ( Aan hefc Atheneum, aan de kolleges komen de jongeren echter weldra eîi tôt hun geluk in aanraking inet de jongens der hogere klassen, die de schoolbon-tlcn oprichtten en ondér dier invloed (staan wij hier hiet voor hefc feit dat zuike kringen als hun doel opte-fcenden : te zorgen voor bijwerkmg van het onvoliedigo Nederlands 'i'aal- en Letterkuude- onderwijs ?) gaan s Vlaamser wegen op dan zo anclers weiliehfc zouden ki zen. Toch dienfc er hier een voorbehoud gemaakt, wai eén al te plotse aanraking met jongens die zooveel -se der staan is met altijd goed. - Uit do M. U. L. O. seholen, gaan de leerlingen 11 weer verschillendo wegen op : ofwel worden zo lec ling in liogere klassen van Atheneum of Kollege, ofwi gaan ze naar de normaalschool, of begint -ook voor he een ander leven in eéii of ander baantje. De Iaatsten vindt men weldra voor een deel 'lerug i do « Oud-leeiiingenkringen », die, al zijn ze dan oo voor een gjoot deel politieke kleurkringen, toch hier c daar, vôôr de oorlog Vlaamse invloed uitoefenden t aldus toch krachten voor onze strijd aanworven. Voc deze moehten de aktivistiese propagandisten in dez tijd ook wel een oog hebben. Betero elementen Icom'e terechfc in de zeer werkzame « Groeningerwachten ». : in de hogere graad van de Aihonea en in de ISJormaa seholen gaât de flamingant zich nu cindeiijk bevesliger Waar hij \roeger nog niet vast stond, onderhevig aa allerlei vreemde invloeden van buitenaf, wordt hij n zelf een persooiilikheid met eigen denkbeëlden en cletili wijzc. Daardoor sîaafc hij sterker. Tôt dit alles_draag het onderwijs van hogere graad, dat hem gege-vc wordt, bij. De omgang met de andere studenten toon hem evenzeer de weg orn zich kultureel te onfcwikkelen en werkelik waagt hij zich aan studiewerk, van hoger aard, en van zulke aard teveus dat hij de beweging eir delik leert kennen naar hare juiste waarde. in de- hui dige tijd leerfc op deze ouderdom de student de redene-en grondslagen van het aktivism begrijpen en dooi gronden, en het bestaan kennen van een Vlaamse kn tuurbeweging en, waar het kan, werken van dan a zulke studenten met de.pcir meè de . «trM i,_? eerbi in huruio studentëbiàde'n. Zeker geschiedt heel deze ontwikkeling niet zo maa van zelf : van boven tôt onder, er dwars doorheén, le pen invloeden die malkaar kruisen en toch weer mal kaar volîediger maken. De ene groep groeit uit de an dere op, voor deze enkeling is het procès soms gauwe verlopen dan voor de andere. Scherp afgetekendc gren zen zijn er niet, maar het gelieel blijft daarom locl waar. .Na, Atheneum volgt nu de Mogeschool, wier wezcj en 'mvloed hier niet nader moet bepaald, of staat ool het leven open door de ambten die de student gaat be kledîn. Hier ligt de laatste schak'el in de keten die di ganse"jeugd verbindt, en die eindelik ook de brug to -het 'even wordt. Maar toch is de jeugdketen aldus niet voikomen af getekend ; naast de jongens zijn daar imniers de meis jes. iS'u wil het noodlot dat deze zeër gemakkelik me Erans-wauwelarij oplopen (uit iironkzucht ?) en er bi hen geen procès piaats heeft als bij de jongens. Dit lig! tevens aan het feit dat ook het grootste déel van onz( onderwijzej:essen en leraressen door verfransing ziir aangetast en s'e-chte invloed op hunne leerlingen uitoe fenen. Waar er evenwel goede Vlaamse krachten zijn daar zuilen ook Vlaamse meisjes opstaan en werkei voor hefc Vlaamser voelen van hunne medeleerlinsen Ook meisjeskringen worden opgerichfc, en worden mi lieu's waaruit Vlaamse vrouwen met hogere en brederc opvattingen en ook Vlaamser voelen opgroeien. Kultu reel ontwikkelen zij zich tevens en aarzelen zelfs niel om mot jongens in aanraking to komen en over hun stn die met hen kameraadschappelik te spreken 'a wordt dit ailes, wat in Holland en elders natuurlik schijnt, bij ons zeer dikwels iets onmogeliks geacht Willen wij eindelik ook Vlaamse vrouwen krfjrren die naast de ontwikkekle mannen een waardige (2) figuui kansnaken, dan Iioeft op dit gebied nog veel gedaan en niet het minst in deze tijd, want onze Vlaamse meisjes voelen nu ook maar in geringe mate aktivisties, omdat ze te « Belgies » zijn. "x x x' Hierboven meiien wij genoegzaam aangetoond te hebben dat de jcugd niet als één blok moet behandeld worden, maar dat in haar verschillende clelen op te mer-ken zijn, delen die elk naar hun eigen aard, welke wij zovsel mogelik kenmerkten, te bewerken zijn. JSJa. deze vaststelling i'ijst de vraag : wat hebben de aktivisten voor deze bewerking réeds gedaan 1 Welke vraag wij in een volgencl artikel hopen te beantwoor-den. LEO DE S MET. (1) Zie G. v. B. 28 April 1917. .(2) Erans-wauwelen heet nog altijd een leèken van voornaamheid en ontwikkeling te zijn: het uiten van holle Eranso woorden, waarvan ze zelf de inhoud niet vdtten. Dat denken onze Beulemansen. Onze vrouwen moeten nog dieper leren denken, en hun gedachten in eigen taal leren inkieden eer ze een waardige figuur zuilen slaan. Het Fsrsgesprak van de BroquevsfSs. Dat persgesprek, dat door onzen medewerker Balder, in ons nummer van gisteren, in een juist daglicht werel gestelcl, wordt ook in de Hollandsche bladen bësproken. Het was ons opgevallen dat de « JSIieuwe Courant » eerst Voor de verklaringen van sinjeur de Broqueville enkel lof over had. Doch na rijper overleg en na goed ingelichfc te zijn, schijnt de « JSIieuwe Courant » tôt een heel andere opvatting te zijn gekomem. Het verheugfc ons ten zeerste dat ook de « Meuwe Courant.» de club-belzinnigheicl dier verklaringen over de vtti%UawMi,bÛi£ der Gentscho lloogeschool, waarop Balder wees, aan- > Jiaalt. Wij drukken dan het stuk uit de '« JSieuwe Courant » " over: Wij dienen nog éens terug te komen op het interview ■! van minister de Broquevillt*, den Belgisehen prunier, " over de Vlaamschb kwestie, verschenen in « De Leger--; bocle » van 19 Mci. l>e wooi'dea van dota minister zijn 1 die van een uitersfc handig diplomaat ; men leze ze met kritische aandachfc, en vooral de zinsneden over de Vlaamsche lloogeschool. De minister zeide daàromtrent. volgens den tekst, ons ' door het Belgisch gczantschap te 's-Gravcnhage ver-strekt : « Duitschland scliept zich illusies wanneer het denkt e de trouw der Vlamingen aan de plichten van do Bel-Cl gischo vaderlandsliefde aan het wankelen te hebben ge-braclit door faun de omzetting van de Gentsche Hooge-schooi in een z.g. .Vlaamsche universiteit (1) aan te bie-'• den ; hun meeaing daarover is zeer eenvouclig en strekt !i hun geheel tôt der. Zij willen deze Vlaamsche hooge-1 school niefc van den \ ijand, zij willen haar van hun rc-géering en herhalende wat ik vier maanden véôr den oorlog reeds zeide, verzeker ik dafc zij haar zitllen krij-gen, zoodra de regeering tërugkeert. » Naar het ons voorkomt, zou deze passage maar voor > één uitlegging vatbaac zijn, zoo daar niet deze woorden in voorkwamen « en herhalende wat ik vier maanden " vôôr den oorlog réeds zeide ». Immers " deze Vlaamsche hoogeschool », « zij willen haar van hun regeering » en « clat zij haar zuilen krij-' ; gen », die woorden kunnen logisch slechts slaan op « de ; ! omzetting van "de Gentsche Hoogeschool in een z.g. ( Vlaamsche Universiteit ». « A" ' - vi vîi'v ■>•••-. îidel de zuuft.: iMïrtister de Bfo-I qtieviile uit zijn verzekering » dat zij haar zuilen krij-l" gen, zoodra cle regeering terugkéert » aïs een herhaling van wât hij vier maanden vôôr den owrlog reeds zeide. Wat zeide de minister toen ? Daa-romirent ontleenen we aan een schrijven van den l" héer Léo i'icard het volgenda; Drie maal in 1914 Iiéoft de lieer de Broqueville zich in 1 hefc publiek over de univcrsiteitskwestie uitgesproken : Begm Maart in de eerste afdeeling van de Kamer van ) V olksvertegenwoordigcrs ; April in een interview, afgenomen door een reporter van « Le Journal de Liège » ; en Juti, in de Katholieke Vereeniging te Turnhout. In het interview van « De Legerbode » zal waarschijn-lijk wel de eerste verklaring becloelel zijn, de îneest offi-cieele overigens en voor ons docl in aile gévalien de behvngrijkste. Alvorens haar te doen kennen, willen wij 3 echter toch de twee latere uitspraken vermelden, waar-I door de heele toedracht der zaak zeer duidelijk zal wor- > den. ' Eerst te Turnhout; de minister sprak daar m zijn i eigen kiesclistrikt, waar hij mot vele overtuigde flamin-, ganten te doen had; hij moest daar het brandende vraacstuk der universiteit wel aanraken" en beloofde, dat de regeering « die kwestie zou oplossen ». De wijze van oplossen liet hij in het midden; toen een lui der vere'eniging hem vroeg of de regeering de hoogeschool van Gcnt zou willen vervlaamschen, antwoord-de hij met een « breed bevestigend gebaar ». ' . 'cek zeer mooi! vooral toen men vernam, elat de icer Verachtert, die met de Broqueville hefc Kempische an ondissement vertegenwoordigt, aan een redakteur van « Hefc Handelsblad:» uifc Antwerpen verklaard had, dat (ie minister wel degelijk de vervlaamsching in den zin nad. Eenige dagen latcr echter verscheen in het Brussel-sche blad « Le Patriote » het volgende bericht: (ik ver-taai letteiiijk) : « Een onzer medewerkers héeft den heer Verachtert ontmoet en heeft hem de volgende vraag gestelel: 1s het waar dat u over de Broqueville's verklaringen <*eïn-terviewd bent ? - Neen, ik heb nooit gezegd wat « Het HapdeLblad » bewe3rt. (A'on, je n'ai jamais fait les déclarations que le » Handelsblad » m'attribue) » Zoo bleek die zaak wel ailes behalvë duidelijk te zijn-veel duidehjker warcn daarentegen de BroqueviMe's wooreten tôt den Lmksehen journalist. Toen hij ze uit-■ sprak stonden de verkiezingen voor de- cleur en de ka-tholicken zouden te Luik llink moeten strijden. De eerste minister en eerste partijleider kwam ook in liet e-e-• 7éêr e" vei'klaarde ronduit aan den reporter van u 1 e Journal de Liège » : " I'c >len ook niet van zin de hoogeschool van Gent-af te schaffen, omdat cle ieergangen er gegeven worden in her iansch, de taal van een bevriend volk; noch haar -e veranderen in Vlaamsche hoogeschool. » de ' lsehc kiezers moesten immers gewonnen wor- _ En nu de derde officieele of semi-officieele vefSarino- ■ m hoogergemelde Kamerafdeëling dan verklaarde dfe mmister zich « [en voile, partijganger van het beginsel ecner Vlaamsche hoogescliool. De regeering zou echtar amendemente» voorstellen welke in hoofdzaak strekken zouden tôt verdubbeling der Ieergangen. » Worclt ailes nu niet duidelijk Tin Juli na de verkiezingen lioudt de minister in een Vlaamsch arrondissement een schijnbaar V laamsehgezinde speech, doch zon-der spoor van werkeiijke verbintenis. In April echter, vôôr de verkiezingen (die om beurten m feue helffc van het land piaats hebben en in 1914 vooral in het V» alenland belang hadden) zegt hij tôt ele kiezers uifc Wallonië's hoofdstad, korfc e\} bondig: « wij willen van geen vervlaamsching weten ». En in Maart, wanneer hij meer aïs regéeringsman dan wel aïs partijleider spreekt, luidt het: « Wij zijn alle- maai voor een Vlaamsche hoogeschool cil wij zuilen oenige Ieergangen verdubbelen. i x x x Do «" JSÎieiuwè Botterdamsche Courant » brengt ook naar aanieicling van dat persgèsprek volgend ingezon-den stuk van L. Eicard : Zeer Gcachte lieer Kedaktëùr, Zouelfc U niet zoo goed willen zijn aan volgende korte opmerkingen bij Minister de Broqueville's ■verklaringen over de taalkwestîe een plaatsje te ruimeii in Uw bfacl '! W ellicht zuilen Uwe lezers daardoor een juister in-zicht kiïjgen in do beteekenis van wat door den Belgisehen premier gezegd werel. De Hcer de Broqueville beroept zich op hefc Vlaamsch-gezind veaieden van de Belgische Bcgéering en in bizonder op de houding dier Hegëëring in zake Vlaamsche Hoogeschool, Vlaamsch in het lager onderwijs eh Vlaamsch in 't leger. Welke is dan eigenlijk die. houding geweest-1 i. Begin 1914 kwam ele Hoogeschoolkwestie ter sprako in de afdeelingen der Kamer van volksvcrtegenwoorcli-gers. De Heer de Broqueville verklaarde in de eerste afdeeling, « ten voile partijganger te zijn van het beginsel eener Vlaamsche Hoogeschool. De Kegeering was zinnens, tlaarover zelf een ontwerp in te dienen, doch zij hesi't ervan afgezien uifc hofEelijkheid jegens de oii-derteefcenaars van liet wetsvoorstel. Do Begeering zou echter amenelementen voorstellen, welke in hoofdzaak strekken zouden tôt verdubbeling der Ieergangen ». il. Bij de nieuwe regeling van het lager onderwijs eisciitea aile Vlaamschgezindcn de toepasâing van hefc territoriale beginsel: in Vlaànderën Vlaamsch. Die e-isch werel eluidelijk geformuleerel in een amendement Erançk-Huysmans-Van Cauwclaerfc. De Kegeering verzette zich met hand en tand en lie! zelfs door hare getrouwe volgelingen rondvertcllen dat de kabinets-kwestie zou gestelel worden. Het amendement werd vei% .'•iTO-veii.- Toen er-iksli cc-u mjudgc- vepo»it\vaardigiAg in t Vlaamsche land uitte, trachtte" de> Begeering het toch nog op eén akkoordje te gooien en deeel een paar toe-geyingen; de mogelijkheid om Vlaandëren gehgel twee-làlig té maken, wiiele zij echter niet opgeven; niet de landstaal — zooals de flaminganten wilden — maar de door het gezinshoofd aangegeven « gebmikelijke taal » zou — in zooverre praktisch mogelijk — de onderwijs-taal zijn van het kind in de openbare school. 111. In het leger eischten de Vlamingen het vormen van Waalsche en Vlaamsche regimenten. Die eisch werel door de Kegeéring verworpen. Hefc leger moesfc in zijn gefaeel Eransch blijveri; slechts enkele van de schreeu-wendste onreehtvaardigheelen (b.v. -dat Vlaamsche sol-daten in ele militaire hospitalen door Vlaamsch-onkun-dige genèesheeren moesten geholpen worden) werden in theorie afgeschaft. Wat er tijdens den oorlog van dit, nochtans zoo klein beetje thtoric geworden is, is vol-doendo bekencl. Vôôr den oorlog heeft de Begeering — zooals men ziefc — zich steeds fcegen de Vlaamsche eischen verzet. Do toegevingen die zij wel wilde doeû waréri van dien aard, dafc zij in niets de doordringing van het Eransch in de Vlaamsche gewesten belennnerden. Dit willen do flaminganten — passieven zoogoed aïs aktieven —-■ echter wel. Wij vinden rlifc doel duidelijk uitgesprokeh in alinéa 2 der verklarin *en van hefc door iloste en Van Cauwclaerfc gestichte « V laamsch-Belgisch Verbond »: « dat het Vlaamsche volk alleen op den gronelsiag eener al zijn standen omvattende taaleenheid zijn voile geestelijke "en stolïelijke ontwikkeling kan bereiken. » En nog duicîeiijker wellicht in het laatste nummer van K. Huysmaas' orgaan « De Belgische Socialist » : « Wij zijn voor een volledige taalautonomie in Vla<).n-deren. » De Begeering wil, terwijl de staatsaktiviteit zich in. steeds sneller tempo uitbreidt, aan do Vlaamsche taal wel iets meer piaats inruimen, doch behoue.lt het Eransch als héerschende taal. De flamingant mi — aile flaminganten — willen het heele publieke leven vervlaamschen : In Vlaandëren Vlaamsch en niets dan Vlaamsch. Dit is het verschil waar de Heer de Broqueville wel wat luehtig overhgen slapfc. Met de mëest.e- hoogac-hting,, Uw. dw. dr. L. P1CABD. (1) ln den Eranschen teksfc heet het: Université pseudo-flamande. (Red. G. v. B.) De Russische Revolyfie. De houding van het leger. SLNT-PETEBSBI BG ,23 Mei. — (P. T. A.) — De algemeene JRussische konferentio der arbeiderspartij der sociaal-demokraten der zoogenaamcle « Mensdie-wike » heeft beslissingen over den oorlog en de ver-broeele ring aan het front aanvaardo v aarvan de eerste zegt : Do révolutionnaire elemokratie moet met aile mo-gelijke middelen tôt het vestigen der strijdvaarcligheid van het leger bijdragen. Haro verzwakking kan- in geen. geval als middel tôt den vrede dienen, en heeft enkel de ontbineling van het leger aïs gevolg. De socia-iistisch© minister van arbeid, Skobelef. heeft aan Gwos-def, licl van de uitvoerende komissié van den raad van arbeiders en soldaten, de piaats van minister-sekretaris aangeboden. Gwosdef heeffc aanvaard. S1NT-PETEBBBUBG, 23 iVlei. — (P. T. A.) Do sekretaris van den minister van oorlogf kolonel ,Ja-koebovitsj kwam in de zitting van den raad der afge-vaardigelen van arbeiders en soldaten en deelele hun mede dafc de minister van oorlog een verklaring der rechten der soldaten had onderteekend, die aan de Bussischo soldaten reelîten verleent, waarover totnogto»

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.