GAZET VAN HASSELT INSCHRIJVIN GSPRIJS : Voor Hasselt : 2,00. ; voor den buiten 2,so h. vooi den vreemde, de verzendingskosten daaren-boven. Prijs van het nummer : 0,05 fr. Men schrijft in ter St-Quintinus-Drukkerij, Nieuwstraat, Hasselt en op de postkantoren. Aile opstellen en aankondigingen moeten gezonden worden v66r Donderaag-morgen. KATHOLIEK EN VLAAMSCHGEZIND WEEKBLAD CREDO ET PUGNO S>rukker=THttoe\>er : Euo. Xeén, ifiieuwstraat, Ibasselt. AANKONDIGINGEN : 0,15 fr. den gewonen drukregel of den vier-kanten centiroeter, gerechtelijke inlasschingen 1,00 fr. Herhaalde aankondigingen en reklamen volgens overeenkomst. Inzending van 1 ex. van elk nieuw boek geeft recht op eene aankondiging, — van 2 ex. op eene beoordeeling. Godsdienstige en Gesebiedkundige | KALENDER. ZONDAG 26. — H. Anna, moeder van • ^ O.-L.-Vrouw. | s< 26 Juli igo5. — Afkondiging in België « ^ van de wet op de Zondagrust. h MAANDAG 27. — H. Pantales, geboren te Nicomedie, geneesheer, martelaar v (3o3). î, 27 Juli 1675. — De fransche vëldmaar- z schalk Turenne wordt door een kanon- u kogel gedood in den veldslag van Sais-bach. c DINSDAG 28. - H. Victor. 28 Juli 1815. — De Bisschoppen van België betoogen aan Willem I.dat de door hem voorgestelde grondvvel strijdig is rr met de rechten der Kerk in deze ge- n westen. te WOENSDAG 29. — H. Martha, maagd, h zuster van Lazarus, die door Christus D van den dood werd verwekt, en van o: Maria-Magdalena. di 29 Juli 1693. —Veldslag bij Neerwinden. & DONDERDAG 3o. — H H. Abdon en J?' Sennen, perzische vorsten in Rome ge- " marteld (25o). n 30 Juli 1894. — De Koning bekrachtigt v' de wet Begerem betrekkelijk de vlaam- p sche eedaflegging. VRIJDAG 3r. — Heilige Ignatius van Loyola. 31 Juli i83i. — Leopold I, koning der Belgen, houdt wapenschouw over het , Maasleger te Hasselt. s ZATERDAG 1 Augustus. — St-Pieters lT Banden, feest ingesteld tôt herdenking n der wonderbare verlossing van St-Pieter uit deu kerker. 1 Aug. t8o3. — Geboorte te Avelghem V1 van C.-A.-F. Duvillers, vlaamschen te volksdichter. r T V T T y T ▼ T T T T T T T MTtTt « Z'c De drie plichten van den waren katholiek ten opzichte der christelijke bladen zijn : f ■ Inteekenen I d Aanbevelen I "{ Medewerken ! p ................ ■> a ,w. . , g' zi Van FERRER. ; Onze lezers kennen den veldtocht ! die voor enkele jaren door mannen van het vrije gedacht in heel Europa j gevoerd werd tôt verheerlijking van j me* H on koo-p1. crestraften dw<»ep-HH|^*enanarchist, Francisco Ferrer. Op initiatief van de beruchte fran- . sche Ligue des droits de Vhomme en j onder de aanvoering der hoogepries-ters van het anti-clericalisme : Mau- j rice Maeterlinck, Anatole France en Ernst Haeckel, werd overal, nu vijf j jaar geleden, strijd gevoerd tegen de « papen » en tegen den godsdienst, \ die verantwoordelijk werden gesteld ' voor den « moord » op Ferrer. Men had wel aan te voeren: dat die persoon geld, dat hem voor liefdadige ] doeleinden was geschonken. had aan-gewend voor moderne scholen, waar koningsmoordenaars werden ge-kweekt ; dat hij een aanhanger was van de vrije liefde, die zijne vrouw had verstooten voor eene bijzit ; dat Ferrer den dood van zoovele agenten, in de straten van Barcelona door de oproerlingen neêrgeschoten, op zijn geweten had, enz. Dat ailes mocht niet baten. Socialisten, vrijdenkers, ja zelfs eerzame liberalen, manifesteerden overal ter eere van dit slachtoffer der papen ; en voor hunne schaapachtige achter-naloopers stond het vast als een paal, dat Ferrer niet door een wettigen krijgsraad was gevonnisd, maar ver-moord door in officieren verkleede spaansche pastoors. In Brussel werd voor dien vreemdeling zelfs een standbeeld opgericht ! I * * j De meeste liberale dag- en week-! bladen speelden hunne roi in die af-I schuwelijke komedie, en zoo 00k het ; j ALGEMEEN HANDELSBLAD, het groot hollandsch liberaal orgaan. 1 Vandaag voelt dit blad zich echter verplicht in te trekken wat het schreef in de dagen der Ferrer-koorts en te zeggen « dat er bezwaarlijk in de wereld een standbeeld gevonden kan zvorden voor een onwvardiger mensch j als Francisco Ferrer ». En het blad besluit als volgt : « De politiek kan den menschen krom- • ; me dingen laten doen. Doch Europa moest ( nu maar eens eerlijk genoeg wezen, om op te houden Ferrer uit te spelen tegen Spanje; het .heeft zich belachelijk genoeg gemaakt. ; De duitsche Goethe- « Bund », die Ferrer onder meer moois o. a 00k den Cervantes der XXe eeuw heette, moest eens trachten één, doch 00k slechts één enkel werk, i boekje, al is het dan nog zoo klein, van dien Cervantes te vinden. Aile moeite zal nutteloos zijn, want de littéraire productie van den grooten modemen denker en peda-goog bestaat uitsluitend uit krantenartike-len in anarchistische bladen en in program- , ma's. « Dat is de wetenschappelijke en idealis- ! tische Ferrer. Den politieke vindt men overal, waar anderen in Spanje moordaan-slagen of anarchistische woelingen met moord en brandstichting plegen. Bij den moord op Canovas, bij de aanslagen in de rue Rohan te Pari]s op Loubet en don Al-fonso, bij den aanslag in de Calle Mayor, bij den aanslag op Alaura; overal vindt men vrienden van Ferrer, leerlingen of leermees-ters van zijne school, geld van Ferrer. « En Ferrer als mensch ? Men vrage het aan wie hem gekend hebben: aan zijne arme . ongelukkige vrouw, die hij, na haar drie | dochters weggestuurd te hebben verliet, j zoodat de vrouw, die hare kinderen van ! direct na de geboorte niet meer zien mocht, na te vergeefs getracht te hebben te weten te komen waar ze zich bevonden, in 1894 te Parijs vier schoten op hem loste. Men vrage het nan Leopoldina Bonnard, die, hij | zelf schatrijk, met haren zoon in de ellende j achterliet, omdat zij hem niet als Soledad Villafranca helpen wilde in het bewerken van anarchisten ». Inderdaad.de politiek kan den men-i schen kromme dingen laten doen. ; j Het bewijs is geleverd nu dat, om 1 j het volk afkeerig te maken van de ■ - Kerk en oproerig tegen hars bedie-j naars, leugen en laster de rechte wa-! pens zijn ; het bewijs is geleverd nu j dat zelfs een schurk en moordenaar en bandiet een standbeeld krijgt, als ■ ' die lekkere jongen maar anti-cleri-1 ' caal is... j Ho, dat schoone standbeeld te Brus-: 4 sel 1 Hoort, vrijzinnigen die dit leest, : ' hoort hoe de man van het liberale • ■ Algemeen Handelsblad het noemt : \ het standbeeld vau een on waarclige ! 1 t Wij vragen aan de bedrogenen of i zij zullen dulden dat « het beeld van een onwaardige » te Brussel blijve staan, tôt schande van heel België, en aan onzen liberalen confrater... of hij berouw heeft. De tmaalf groote steden. De jongste optelling geeft het vol-gend bevolkingscijfer op voor de twaalf groote steden van den aardbol. Londen, 7 miljoen inw ; Nieuw-York, 4,767,000 ; Parijs, 2,700,000 ; Tokio (Japan), 2tl 18,000; Berlijn, 2,071,000 ; Weenen, 2,031,000 ; St-Petersburg, 1,907,000; Philadelphia, 1,549,000 ; Moskow, 1,482,000 ; Osa-ka (Japan), 1,227,000 ; Rio de Janeiro, 1,129.000 ; Buenos-Ayres, 1 miljoen 26,000. Hoe pal ze staan. ; Ze staan pal de cijfers der kartel-t organen, die aantoonen dat de katho-t lieken de minderheid der stemmen hebben in onsland. r Weet ge hoe pal ze staan P 1 f . Voor zeker liberaal orgaan is dit ! - onbetwistbaar : de meerderheid der j ? anticlericalen bedraagt 5639 stem- 1 f men. 1 j Maar zijn kartelgenoot, de socialis- j s tische Volksstem heeft 00k geteld, I j en zweert luide dat de meerderheid 1 _ ; der anticlericalen beloopt tôt 41240 ' t | stemmen ! 1 't Scheelt maar 't versc'nil ! ' En de cijfers, de echte ! r Ziet hier. i In 1912 (5 provincies) katholieken ( 1 751,042; < ' Liberalen en socialisten 567,291 < j Daensisten en zonder kleur 8,747 1 ; 1.327,080 j Katholieke meerderheid 183,751 j - ; stemmén. î c î In 1914 (4 provincies) katholieken i t - ; 570,808 c 1 Liberalen, socialisten en ! afgescheiden socialisten 753.575 c ' Daensisten en zonder kleur 30,096 \ Totaal 1.334.479 I ^ , Katholieke minderheid op de libe- 2 1 ralea en socialisten 162767 stemmen. , 183751 stemmen meerderheid (5 £ provincies) min 162767 stemmen min- - \ ' derheid (4 provincies) blijft eene ka- ; c ; i tholieke meerderheid van 20984 stem- r ; | men. | c 1 j En hier is het belangrijke punt aan s te stippen dat de katholieke partij die 1 meerderheid bezit op haar eigen ; ^ : terwijl de liberale partij nog het vier- i J ^ de der stemmen niet heeft. \ g : i In 1910 hadden de katholieken : s 1 slechts 16000 stemmen meerderheid. I c 1 Het stemmental van de Daensisten i s dient noch bij dat der katholieken j 2 noch bij dat der kartelmannen ge- ] i voegd te worden, want de Daensis- ' j j ten verklaren immers dat zij onafhan- ' c a kelijk zijn, zoo ten opzichte der rech- ' . ■ ter- als dpr linke'-^ijde. D. W. ] r 1 j 1. " i 2 ; Verkoop van wapens. ^ De verkoop van wapens, voornamelijk ^ r van pistolen en revolvers, zou door eene f wet moeten geregeld worden. \ î Men weet dat thans het dragen van aile a . gevaarlijke wapens verboden is. Men weet : ^ ^ 00k dat de eerlijke lieden dit gebod eerbie- j digen, doch dat de deugnieten ermede la- ; chen. | Ë ^ Deze zijn dus gewapend en de brave men- ' ^ 1 schen zijn het niet. Dit is een feit dat niet ; zou mogen bestaan. De wetgever zou aan ? s 1 dit misbruik paal en perk moeten stellen. r j Indien de boosdoeners gewapend zijn, 1 komt dit hierdoor dat zij zich gemakke- j lijk de gevaarlijkste wapens kunnen aan- ] schaffen. Op den dag dat de wet zal eischen dat , men eene toelating zal moeten hebben van den Procureur des Konings om een revolver te mogen koopen, zullen de schoone : dagen der baanstroopers voorbij zijn. | - Men spreke niet van de vrijheid van den • handel. De wet regelt ook den verkoop van ! j. vergif, ontplofbare stoffen, enz. : waarom j zou ze dan den verkoop van wapens niet : j regelen. j z Van den anderen kant zou men de defti- v » ge burgers moeten toelaten zich te wape-nen ten einde zich te kunnen verdedigen in tijd van nood. c Als de schelmen moesten denken, dat de c vreedzame burger, dien zij begeeren aan te | c randen, gewapend is, zouden de aanrandin-gen vast en zeker verminderen, want de bandieten zijn banger van een revolverschot dan van 't gevang waar zij goed gehuisvest worden. 't Bestaande regiem is voordeelig aan de | bandieten en nadeelig aan de brave lieden : • dit zou moeten veranderen ! I De heer minister Carton de Wiart heeft : in de Kamer een wetsontwerp neêrgelegd het dragen van wapens regelende. | Moge het weldra gestemd worden ! j Ait©flkaaii©l© De amerikaansche dagbladen zijn teg?nwoordig oprecht verma kelijk om iezen. De eene trekken partij voor ! der minister van zeewezen en de an-dere voor den minister van binnen-lan ische zaken. ^ 7iehier de reden van dat onvriende- lijk haarkenpluk : | lu het vooruitzicht der plechtige ; opening van het kanaal van Panama, heeft de regeering der Vereenigde-, Staten van Noord-Amerika de euro-pee^che mogendheden verzocht, zich docr een smaldeel, te doen vertegen-; woordigen bij die groote plechtigheid. Eene soortgelijke uitnoodiging werd ook, namens de regeering, gezonden aan Zwitserland. De regeering der Zwitsersche bonds-republiek heeft vriendelijk en belcefd geantwoord aan de Yankee's i dat het haar speet geen deel te kun-| nen nemen aan die grootsche inhul-I dig'agsplechtigheid, bij gebrek aan schepen ! !... Of er gelachen werd bij de ont-van^st van dat leuk antwoord. ; Dadelijk sprongen eenige dagblàd-| schtijvers van VVashington op hun : stokpaardje en wierpen de schuld van ) | die ^ekke daad op den amerikaan-; schcn minister van binnenlandsche j zak( a, die, zegdenzij, niet goed be-: kenjl scheen te zijn met de aardrijks-kut lige ligging der europeesche lan-I den^ 11 Aar ieder heeft zijne vrienden, en, ; iQ ôugwenk, wierpen de kranten-| mauqen die den minister van binnen-; land sche zaken wilden verdedigen : zich^in het débat en schreven : Ver-schooning, 't is niet de minister van | binnenlandsche zaken, maar de minister van zeewezen, welke de groote fout van onwetendheid heeft begaan! Er werd geantwoord en weder geantwoord en het spel duurt nog steeds ; voortI I Intusschen wordt er deugdelijk | gelachen met dat voorval, dat niet ; van aard is, aan de Europeanen een hoogen dunk te geven van '.t wetenschappelijke gehalte der huidige ame-1 rikaansche ministers. VAN HIER EN VAN ELDERS. De dierentuin bij Stockholm, is in het bezit van een wonderdier, namelijk een ram met vier hoornen, twee gekromde als die van aile gewone rams en twee rechte, 30 centimeter lang. In 1830 waren in Frankrijk 280,000 herbergen. In (900 reéds 500,000 en thans is er eene op 29 zielen der volwassen bevol-king. In het département der Eure komt zelfs eene herberg op elke drie volwassenen voor. De heer Van Naemen, burgemeester van St-Niklaas, heeft Zondag den 25" verjaar-dag zijner verkiezing als wetgever, her-dacht. . Wat moet daarvan komen ?! Wij lezen het volgende in een liberaal dagblad : « Het Zuid-Westen van Frankrijk, de Pyreneeënstreek, heeft 80 per cent van zijne waarde verloren ; Gascon-je heeft nu 300,000 inwoners minder dan bij het eindigen van den oorlog 1870-71. De waarde der gronden is daar met 3 miljard of 3 duizend miljoen verminderd. « Een familiegoed, 320,000 fr. waard in 1872, werd onlangs voor 100,000 fr. verkocht ; een ander van 250,000 fr. werd voor 80,000 fr. van de hand gedaan. « In den Gers, krijgt men gemak-kelijk eene holstede voor 30,000 fr. die er vroeger 100,000 fr. waard was. « In het Oosten, rondom Châtillon, in Franche Comté, in Champagne, treft men overal braakliggende gronden aan. « Omtrent Nevers vond een do-mein van 750,000 fr. geen kooper voor 400,000 fr. Overal, in Limagne, in de Cote d'Or, omtrent Dijon, kan men goederen koopen voor het derde der vroegere waarde. Maar de koopers loopen gevaar nie-mand te vinden om ze te bebouwen. In 35 jaren tijds heeft de fransche grond 35 miljard aan waarde verloren. ■ Vf. T TiT»777yrfr"i 'Ml irîn VLAMINGEN. Voor aile klachten,mededeelingen, vragen, inlichtingen, enz. betreffen-de onzen Vlaamschen strijd, wendt u in voile vertrouwen tôt het Katholiek Vlaamsch Secretariaat, dat zijn zetel heeft te Antwerpen, in de Montignystraat, 72. VARIA. Wat ze vertelden. — Op het banket dat de heeren liberalen den 12" dezer in onze stad hielden, werd nog al veel gebabbeld, zoo wij het « Algemeen Nieuwsblad v moetec gelooven, en meestal in 't Fransch, hoewel onze confrater dat niet zegt. Waarover men het had. weet ieder-een, want buiten eenige volzinnen die naar de omstandigheden gedraaid worden, zeggen de liberalen al twin-tig jaar lang het zelfde in hunne redevoeringen ; « de liberale partij is het slachtoffer van leugen en bedrog, maar de oogen van het volk gaan open en de volgende verkiezing zal de verkiezing der bevrijding wezen». In de 7 kolommen die onze confrater aan het feestmaal besteedt.troffen wij echter de volgende drie pereltjes aan : « De liberale partij is die der eerlijke lieden » (Sinjeur Mechelynck). « De liberale partij door hare een-heid en onafhankelijkheid zal bewij-zen .dat zij rijp is om het bewind in handen te nemen » (Sinjeur Devèze). « Wij, Walen, vragen u, Vlamin-gen, onze rechten te eerbiedigen en te betrachten Fransch te kunnen spreken » (Sinjeur Journez). De lezer kan ieder van deze drie heerschappen den naam geven die hem past. * * * Met reden 1 — Er wordt geklaagd en met reden, omdat, wanneer er troepen op marsch zijn, de ruiterij niet nalaat over de velobanen te rijden, die dan gewoonlijk na het voorbijtrekken van zoo'n korps, totaal bedorven zijn- Als men het verbiedt aan eenen boer, die er met een koeike of een kruiwagen met eieren over rijdt, dan zouden de ruiters er ook af moeten blijven. * * * Liberale afgoden.— Voor eenigen tijd werd te Brussel in een goudwin-kel, waar een beeld van den Koning van Spanje uitgestald was, door eene bende Ferrer-aanbidders de spiegel-ruit stuk geslagen. In naam der vrijheid werd ailes vernield en vele kostbare voorwerpen verdwenen. De stad Brussel is door het gerecht verantwoordelijk gesteld voor de schade. En niettemin blijft de beruchte « naaktlooper » achter de Kathelijne-kerk staan. Beter! Onlangs heeft men te Elsene een gedenkteeken opgericht aan den afgevallen priester Renard ; het staat juist voor den ingang eener kerk als eene uitdaging voor aile katholieken, Als natuurkenner had Renard zekere verdiensten, maar nooit zou hij te Elsene een monument gekregen hebben, zoo hij niet den toog over de haag had gesmeten. Het opschrift zegt genoeg : « de waarheid bevrijdde hem ». * * * Gekkenpraat. — In La Wallonie, een nieuw waalsch blad, dezer dagen uitgekomen, stond het volgende te lezen : Aile vlaamsche opschriften dienen over de taalgrens gesmeten. De waalsche afge-vaardigden, die Wallonie verraden, dienen gelyncht. Wij moeten opstaan tegen onze meesters. Men moet het volk inlichten over den toestand. waarin Wallonie verkeert en het volk zal roepen : Leve Frankrijk ! 't Is de Marseillaise die men moet zingen om het waalsche bloed te doen koken. Ho! er is in de geschiedenis geen voorbeeld van een volk, zoo laf als het Waalsche. Al de volkeren der aarde zouden reeds in opstand zijn gekomen en de vaderlandsche grond ware reeds door bloed gedrenkt. Het grootste gedeelte der Walen is an-nexionist. Wij zien enkel de oplossing in bestû i_ __ /• . ..n uuAiriu naast- haren of te W^PGLëbberTde overtuiging dat deze onzin niet de gevoelens vertolkt der Walen en... trekken er de schouders voor op. Staatkuniig Overzieht. Uit Albanie geen bijzonder nieuws, tenzij dat de hollandsche kapitein Fabius, tengevolge eener verongelij-king, zijn ontslag heeft genomen. De opstandelingen winnen voort-durend veld en zullen spoedig mees-ter zijn van de hoofdstad Durazzo, indien de mogendheden werkeloos blijven.* * * In Mexico wordt het een warboel zonder weerga ! Pas is senor Carba-jal tôt président gekozen of men spreekt reeds van zijn aftreden, ten gunste van generaal Carranza, een opperhoofd der muiters, terwijl een derde prétendent, zekere generaal Arozco, het hoofd opsteekt en eene nieuwe revolutie maakt. De Vereenigde - Staten schijnen Carranza genegen te zijn ; toch zullen zij hem slechts erkennen, zoo hij de noodige waarborgen kan verschaf-fen welke van een staatshoofd ge-eischt worden. Mengelwerk der Gazet van Hasselt. De dochter van den Kring. 9) Wanneer andere meisjes de inrich- < ting verlieten, wisten zij, dat zij naar ( een huis gingen. Piroska wist slechts dat zij een thuis verlaten ging om in ; den vreemde te gaan. Eene vrouw die zij nooit gezien had, kwam haar i afhalen. i Piroska leed niet aan overgevoelig- < heid : maar toch rees er in haar eene opwelling van leed en bitterheid bij i de gedachte dat zij alleen onder die < allen zoo volslagen verstoken van ; liefde en hartelijkheid bleef. Zij was eene wees ; dit wist zij, maar meer < ook niet. Er moest toch wel iemand ( op de wereld zijn, die verplicht was c haar wat liefde toe te dragen. Men had haar nooit gezegd wie hare betrekkingen waren. Het school- 1 geld had men betaald, en dat was al- 1 les. Was zij iemand tôt dank verplicht, of niet ?... ( Voor het betalen van het school- < geld, nu ja ! Maar diegene die een 1 kind laat grootbrengen, heeft jegeis i dit kind ook nog verplichtingen. Had men ook deze nageleefd ?... Men had haar niet laten uithonge- 1 ren ; men had haar zelfs iets laten j leeren, dat was waar. Maar er is toch k nog iets anders, waarbij ailes ter i wereld slechts eene schrale aalmoes 1 heeten moet — en dat is de liefde. e Van deze nu had nog geene men- v schelijke ziel haar een sprankje be- a toond. e Piroska liet zich door mevrouw e Simbach op het voorhoofd kussen, d maar sprak geen woord. Zij had zich c voorgenomen geene enkele vraag te s doen, maar af te wachten of men ein- delijk wel de goedheid hebben zou v van haar ten minste te zeggen waar d zij thuis hoorde. v Mevrouw Simbach harerzijds be- h merkte de terughoudendheid van Pi- s roska niet ; en zelfs al zouden hare c oogen daarvoor iets scherper zijn ge- 1 weest, dan zou zij toch al de vragen s niet hebben kunnen beantwoorden, g die in 't gemoed van het meisje opre- ï zen. \ De oude dame met het grijze haar s en de zachtbruine glinsterende oogen r gevoelde zich bijna van den eersten e oogenblik af als Piroska's dienares. z Vrouwen zijn voor vrouwelijk schoon r wel anders, maar niet minder ontvan- a kelijk dan mannen, en zeer zeker in c hare schatting ervan niets geringer, ï Piroska nu was tôt eene schitteren- 1: de verschijning opgegroeid, en met z opgetogenheid rustte mevrouw Sim- r bach's blik op de slanke gestalte ha- rer beschermelinge. v Hét goudblonde haar omlijstte be- t koorlijk't gezichtje en den blanken 1 hais, en de groote zwarte oogen za- c gen nog altoos, als in de dagen der r kindsheid, stil vragend de wereld in. Voor mevrouw Simbach moest iemand met zulk een gezicht en zulk eene figuur wel eene groote dame wezen ; en zoo had die goede vrouw al bij den eersten aanblik van Piroska een gevoel van minderheid gehad, eene neiging om zich aan haar te onder werpen en, zoo niet de dienares, dan toch de hofdame van deze prin-ses te zijn. Met het onschatbare instinct der vrouw, ried Piroska terstond de ge-dachten van mevrouw Simbach. Zij was over de door haar teweegge-brachte uitwerking voldaan en terstond besloten om de voordeelen, die daaruit konden voortvloeien, niet te laten ontsnappen. Onder dezen eersten indruk viel het haar ook reeds gemakkelijker, zich volkomen aan de hoede der oude dame toe te vertrouwen, te meer nog omdat zij reeds spoedig uit allerlei trekken' had kunnen opmaken, dat mevrouw Simbach eene goedhartige en meêdeelzame ziel was, en dat, zoo zij niet genoeg naar Piroska's zin vertelde, dit niet aan haren goeden wil, maar eenvou-dig aan hare eigene onwetendheid lag. Het brave mensch had inderdaad het hart op de tong. Maar... wat zij zelve niet wist, dat kon zij toch ôn-mogelijk zeggen. Piroska besloot dus haren tijd af te wachten, en verliet met een veel lich-ter gemoed dan zij zelve voor moge-lijk gehouden had, Braun's instituut om met mevrouw Ernestina Simbach de reis naar Weenen te aanvaarden. Van al de vormen en wisselvallig- i heden, door welke het opvoedings- ] werk der twaalf vaders bedreigd 1 werd, had Piroska nooit iets verno- men. Nadat het voor haar bestemde c fonds verloren gegaan, Katharina ge- c storven en het jongmanshuis ontbon- e den waren, hadprofessorBaumannnog i eens het overschot van den Kring om i zich heen geschaard, ten einde in ge- meenschappelijke beraadslaging vast j te stellen, wat er nu verder te dezer i zake te doen en te laten viel. Aan zij- 1 ne oproeping was gevolg gegeven c door graaf Clemens, Maurits Grab- i mann, den procuratiehouder van het i groot bankiershuis, Rudolf Sander, i den jongen glasfabrikant, Gustaaf j Fiirst, den juwelier uit de Wahring- 1 straat, en Willy Rock, den bezitter i van de exportzaak. j Er werd allereerst in overweging ( genomen of men, met het oog op de ^ zoo zeer gewijzigde omstandigheden, het schoone plan niet liever maar ge- < heel zoude opgeven* Dit ging echter 1 niet meer. Wat zou er dan van het ' kind worden ? Wie zou er zich nog ; om bekommeren ? < De professor was na Katharina's < dood ook gerechtelijk tôt voogd aan- ! gesteld. Hij moest dus voort ook nog voor de kleine zorgen, zélfs wanneer de anderen haar in den steek zouden laten. Van den anderen kant echter waren zijne levensomstandigheden er niet naar, dat hij op zijne jaren nog een meisje als kind zou kunnen aan-nemen. En bovendien had hij zich niet voor zij nen persoon alleen, maar uit naam en in opdracht van den Kring met deze aangelegenheid be-last.Het was niet de professor zelf, die deze bedenkingen uitte. Zij werden door Maurits Grabmann geopperd en er was niemand die er iets op aan te merken had. Daar viel inderdaad niets tegen in te brengen. Ook het denkbeeld, het plan te be-perken, Piroska van het instituut te nemen en haar met zooveel geringer kosten tôt het werk van dienstmeid of van naaister te bestemmen, werd ineens verworpen. Men zou daartoe nog hebben kunnen overgaan, indien zij minder dan een jaar op de kost-school ware ge weest. Maar nu kon het niet meer. Hoe jong het kind ook was, het zou toch de vernedering be-seffen, en het was te voorzien dat daardoor de kiem tôt ongeluk zou worden gelegd. Wederom was het Grabmann die den wankelenden Kring tôt staan en tôt een besluit bracht. Hoe de dingen verder'loopen zouden, zegde hij, liet zich niet voorspellen, doch het kwam er nu maar op aan, tijd te winnen. Om dit te doen, verklaarde hij zich bereid, voor het volgende jaar de kosten alleen te dragen. Hiervan wilde men natuurlijk niet hooren, en de zitting werd gesloten, nadat Maurits Grabmann nog eens met nadruk betoogd had dat het voor den ganschen kring schande zou zijn, het eenmaal begonn'en werk nu niet eervol ten einde te voeren. De volgende vergadering, die een J _ ——— jaar later plaats had, telde nog sleehts drie deelnemers : de professor, graaf Clemens en Rudolf Sander. Willy Rock was voor zaken op reis ; Gustaaf Fiirst had zooveel werk om zijn eigen roer recht te houden, dat hij onmogelijk meer aan welda-digheidssport kon meêdoen ; en Maurits Grabmann zat op een schip naar •Patagonië. Hij had zijn groot ban-kiershuis voor eene kleinigheid van een kwart miljoen bestolen, maar overigens deze geschiedenis niet zoo tragisch opgevat als de ongelukkige Reimond Hecker... Ook had hij het geld niet als een dwaas verspeeld, maar heelemaal voor zichzelven gehouden. De gansche zaak had hij uiterst handig aangelegd, en hij be-hoorde tôt die zeldzame exemplaren onder de kasdieven, die niet gepakt worden. Zijn jaar echter had hij eerlijk betaald ; en zoo hij nu aan die laatste vergadering van onzen al meer en meer wegslinkenden kring niet deel-nam, had hij daarvoor zeer voldoende redenen, die hij als afdoende veront-schuldiging kon laten gelden, ook al lieten zij zich niet zoo uitdrukkelijk schriftelijk uiteenzetten. De beraadslagingen verliepen dit-maal zeer, zeer stil : men voelde zich kleinmoedig en bedrukt. ; De professor was verouderd. Hij leed aan allerlei lichamelijke gebreken, ook aa'n vlagen van neêrslachtigheid, t die hij niet meer kon overwinnen. Senectus ipsa morbus est ! i ( Wordt voortgezet)• Tiende Jaar. — Nummer 3g Zaterdag 25 Juli 1914

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.