Tiende Jaar. — Nummer 34 Zaterdag 11 April 1914 GAZET VAN HASSELT INSCHRIJVINGSPRIJS : Voor Hasselt: 2,00. ; voorden buiten 2,so ii vooi den vreemde, de verzendingskosten daarenboven. Prijs van het nummer : 0,05 tr. Men schrijft in ter St-Quintinus-Drukkerij, Nieuwstraat, Hasselt en op de postkantoren. Alle opstellen en aankondigingen moeten gezonden worden vóór Donderdag-morgen. KATHOLIEK EN VLAAMSCHGEZIND WEEKBLAD AANKONDIGINGEN 0,15 fr. den gewonen drukregel of den vierkanten centimeter, gerechtelijke inlasschingen 1,00 fr. Herhaalde aankondigingen en reklamen volgens overeenkomst. Inzending van 1 ex. van elk nieuw boek geeft recht op eene aankondiging, — van 1 ex. op eene beoordeeling. CREDO ET PUGNO E>rufcfeer=1Httöever: Bug. ILeên, Ifiieuwstraat, Ibasselt Godsdienstige en Geschiedkundige KALENDER. ZONDAG 12. — Paschen. « Jezus is verrezen : deze woorden versterken onze hoop. Wij weten dat onze Zaligmaker leeft, en wij weten dat wij ook eens zullen verrijzen. Als wij deze waarheid wel overwegen, dan kan ons niets ontroeren : noch ongelukken, noch ziekten, noch kwellingen, noch versmadingen, noch pijnigingen, noch vervolgingen, neen. de dood zelf kan ons niet verschrikken ». 12 April 18 [4. — Wellington bezet de stad Toulouse (Fr.). MAANDAG i3. — H. Justinus. 13 April 1904. — Ramp te Port-Arthur : de « Pelropavlofsk » loopt op eene mijn en springt in de lucht ; 600 man, waaronder admiraal Makharoff en schilder Veretchagine, verliezen het leven. DINSDAG r4- — H. Lidwina van Schiedam. Deze heilige werd er op 15-jari-gen ouderdom aangetast door eene ziekte die haar 38 jaren lang de schrik-kelijkste pijnen deed uitstaan. In 't begin was zij dikwijls ongeduldig ; haar biechtvader ried haar aan, het bitter lijden des Zaligmakers te overwegen, en deze heilige oefening gaf haar zulke groote sterkte dat zij met vreugde haar lijden doorstond. 14 April i865. Lincoln, voorzitter van de Vereenigde-Staten, wordt vermoord door den tooneelspeler Booth. WOENSDAQ. - H. Anastasia. 15 A.pril 1907. — Mgr. Mercier, aartsbisschop van Mechelen, wordt tót Kardinaal benoemd door Paus Pius X. DONDERDAG 16. — H. Fructuosus, in 656, bisschop van Braga in Spanje. if April 1894. — Nederlaag van admiraal Mello, waardoor aan den tegenopstand in Brazilië een einde wordt gesteld. VRIJDAG 17. - H. Rodolphus. 17 April 1799. Overwinning van den berg Thaboi, behaald door Bonaparte. ZATERDAG 18. — H. Eleutherius, bisschop in Sclavonië (2e eeuw) op bevel van keizer Adrianus tegelijk met zijne moeder voor het geloof gemarteld. 18 April <902. — De burgerwacht van Leuven wordt genoodzaakt te schieten op socialistische woelgeesten. WETGEVENDE VERKIEZINGEN. Katholieke Kandidaten KAMER. 1. Lod. Ooms, notaris, te Tes- senderloo. 1. Jan Ramaekers, ijzergieter te Zeel hem. 3. Ridder Albr. de Menten, eigenaar te St-Truiden. Plaatsvervangers : 1. Graaf Ed. de Meeus, ingenieur te Kerkom. 2. Jaak Roelants, dokter te Hasselt, 3. Jul. Bauduin, fabrikant te Jeuck. Onze kandidaten zijn reeds in tal van plaatsen opgetreden en werden overal geestdriftig door de bevolking onthaald. Hier volgt een lijstje van de aanstaande verkiezingsmeetingen. 12" April, te Coursel, Beeringen en Pael. 1611 April, te Genck, Diepenbeek en Sutendael. 26" April, te Asch en Niel. Mei, te St-Lambrechts-Herck, Curingen en Wimmertingen. Ij" Mei, te Zonhoven, Op-Glab-beek en Neer-Glabbeek. 2i" Mei, te Hasselt. ZALIGE PASCHEN. Zalige Paschen ! Aldus luidt de groet die morgen de christenen malkander.toerichten over heel het wereldrond, overal waar in de schaduw van het Kruis katholieken wonen. 't Is dat jubel en blijheid hun het hart vervullen,omdat zij eens te meer, in den feestdag der Verrijzenis van Christus, het eeuwig leven der Kerk en den eeuwigen bloei van hun geloof begroeten. Geen heerlijker, glorierijker feestdag dan die van Paschen. Jezus had gezegd dat hij zou verrijzen en dat moest worden belet ; daartegen moest worden getuigd. En het graf werd bewaakt door soldaten-heidenen. Maar toen het uur daar was, kwamen deengelen uit den hemel, de soldaten stortten bedwelmd ter aarde en de Zaligmaker stond uit zijn graf op. Alleluia ! Alleluia ! Hij is verrezen ! Hij is verrezen ! De wonden van den Gekruisigde r schitteren van zilver en goud ; zijn bloed glanst als een robijnen gloed ; zijne tranen flikkeren als diamanten. Hij is verrezen ! Hij is verrezen ! Zijn glorierijk lichaam zweeft boven Palestina, ter getuigenis van zijne macht en van zijne Godheid. Het rijk der liefde, het rijk der broederlijkheid onder de menschen, heeft waarlijk een aanvang genomen. Zijn woord gaat over de aarde om het menschdom te verlossen. * *. * De joden hadden van den Messias verwacht, dat Hij voor hen alleen op aarde zou komen. Hij is gekomen voor allen en zij — de eersten — hebben Hem verloochend. Zij, en hunne volgelingen, en allen die het geloof haten of door het ongeloof verblind zijn, verloochenen Hem nog. Zij haten Christus, zij haten zijne discipelen, zij zouden zich willen wreken op allen die in Hem gelooven, uit spijt omdat zij door het verslaafd zijn van hun hart aan aardsche goederen, niet in Hem hebben geloofd. Alleluia ! Alleluia ! Hij is verrezen ! Hij is verrezen 1 Die vreugdekreet galmt over heel de aarde, van land tot land, van gouw tot gouw, van dorp tot dorp, van hart tot hart. Wij ook laten dien blijden kreet s schaliën : « Alleluia ! Hij is verrezen! Hij., die hiernamaals onze glorie moet zijn, als wij hier op aarde slechts | van hem willen getuigen. Daarom zeggen wij morden tot al onze christene broeders : Zaliee Paschen ! en wij voegen er bij : Gelukkig, waarlijk, waarlijk gelukkig, zij die uit de oprechtheid van hun gemoed, de volheid van hun haft en de algeheelheid van hun verstand bouwen en betrouwen op de zaligheid van 't Paaschfeest. En wij zeggen no^ tot hen ; Zorgt toch dat uwe kinderen, even als gij" den weg van geloof blijven bewandelen, opdat ook zij aan het nageslacht leeren voelen wat al heil en zegen er ligt voor het christen hart in dezen eenvoudigen wensch : Zalige Paschen ! De flieuiüe Sehoolaiet voert het geneeskundig onderzoek in op schoolgebied ; Stelt alle behoeftige kinderen gelijk voor het werk der schoolsoep en voor de andere weldadige schoolinrichtin-gen ; Zij voert kosteloos onderwijs in voor al de lagere scholen ; Zij verbetert het onderwijs door de toevoeging van den vierden graad met beroepsstrekking ; Zij is rechtvaardig en voordeelig voor den onderwijzer. Ouders, ziedaar in weinige woorden wat de nieuwe schoolwet inhoudt. Deze wet is rechtvaardig en weldadig voor het land, want zij zal het tijdperk openen van vrede voor de schooien de ware nationale opvoeding.Leve de vrijheid van eenieder. De Belgen te Waterloo. Er wor.lt dikwijls^ geredetwist over de rol der Belgen in den veldslag van Waterloo.Vreemde schrijvers hebben zelfs beweerd dat de Belgen daar niets hebben uitgericht.De heeren Winand en Wilmet, geven hieromtrent nadere bepalingen die, nu dat er spraak is de. honderdste verjaring van den slag te herdenken, niet van belang zijn ontbloot. Veertig duizend hon.ierd en zeventig Belgen streden moedig op het slagveld in de rangen der verbonden mogendheden. Zij vormden de 3e en 7e liniebataljons, de ja-gersbataljons nummers 35 en 30, het 2" regiment karabiniers, het 50 bataljon lichte dragonders en het 8e huzaren en voorts twee batterijen. Er waren onder onze landgenooten 807 dooden, gekwetsten of vermisten, zoodat men mag rekenen dat er ruim 200 sneuvelden.Wellington zelf bracht hulde aan de belgische troepen, 's daags na het gevecht, toen hij den prins van Oranje en den kolonel, alsmede de officieren van het 2e karabiniers geluk wenschte wegens het heldhaftig gedrag hunner schadrons. Anderzijds streden er ook talrijne BelgTn-in de rangen van het fransche leger, en allen betoonden dapperheid. Men telde ook van dien kant talrijke dooden en gekwetsten. Tm Ia Gunmiina, Monitor l Verleden Zondag hielden onze vrienden meeting te Eben-Emael, in de parochie Eben. De katholieke redenaars met den wakkeren heer minister Helleputte aan het hoofd, legden aan hunne talrijke toehoorders uit dat de liberalen den kiesstrijd aangaan zonder programma en misschien... zonder kandidaten ; dat het programma der socialisten een afbreken is van godsdienst, vaderland, familie en eigendom. Eenige socialisten waren in de zaal gedrongen ; onder de redevoering van een onzer volksvertegenwoordigers riepen de socio's luidkeels : « Vive la commune » 1 Dat was het eenig antwoord dat ze op de gèzonde redevoeringen onzer voormannen konden geven. Die uitroep teekent het kairakter af van den strijd, die in Limburg tegen de uitgaande katholieke volksvertegenwoordigers geleverd wordt, want de liberale kandidaten steunen op de hulp der socialisten. Wie voor de liberalen stemt, kiest voor de afgrijselijke Commune van Parijs. Voor de liberalen, dien dag juist.in congres te Tongeren vergaderd, was die uitroep daar in Eben een gevoelige slag, die hunne laatste hoop op ove winning deed verdwijnen Ze waren letterlijk als met verlamming geslagen.Rn wat is nu de Commune van 1871 die door de bondgenooten der has-seltsche en tongersche liberalen als strijdkreet en als politiek programma uitgeroepen wordt r Dat is de opstand van het parijzer gepeupel tegen de wettige overheid in 1871, na den fransch-duitschen oorlog. Zoo iets is prijsbaar, zeggen de bondgenooten der liberalen. De soldaten van het 88e regiment staken de kolf van het geweer om- | hoog in plaats van aan hunne oversten te gehoorzamen, zij heulden met de oproermakers. Zoo moet het zijn, zeggen de socialisten, vrienden der liberalen. ife opstandelingen vermoordden de generaals Lecomte en Thomas, verdedigers der nationale instellingen. Wie niet met het gepeupel meêdoet, krijgt een kogel door den kop, beweren de socialisten van Eben, steunpilaren van het liberalisme. De oproermakers veroverden het stadhuis van Parijs ; het regelmatige leger was verplicht die onwaardige Franschen aan te vallen in plaats van zijne macht tegen de Pruisen te kunnen gebruiken. Burgeroorlog I zeggen de limburgsche socialisten, dat is onze wensch. Vive la Commune ! Al de gijzelaars werden vermoord, de schoonste gebouwen werden de . prooi der vlammen. Die gebeurtenissen blijven eene der rampspoedigste bladzijden in het geschiedboek van , Frankrijk. Des te beter, zeggen de vrienden onzer liberalen. lpegenen die in ons katholiek Limburg de verkiezing bereiden door den kreet van « Vive la Commune » ! be-ho Ven bij ons diep godsdienstig en vredelievend volk niet ; vele kiezers, diflnog eenige voorliefde voor de li-_b£x l lp- toonden, zullen hun den rug kecjren en hunne stemmen uitbren-geiji op de namen der katholieken, die) alléén nog eenigen waarborg van ome en maatschappelijken vrede kunnen verschaffen. 'ikN HIER RN VFLOERS. De grootste pachthoeve der wereld is gelegen te Headingly, een gehucht van Win-nipeg (Amerika) ; zij bezit 2.500 hoornbeesten, waaronder wel 1.500 melkgevende. Veertien miljoen liters melk en room worden er alle jaren voortgebracht. De oudste vrouw van Duitschland, vrouw Anna Schvdlon, geboren op 26° Maart 1798 te Schimtschow, Silezië, waar zij nog woont,heeft in volle gezondheid haren ii6n verjaardag gevierd. Trots hare jaren is zij zeer welvarend. In den loop van het jaar 1913, werden uit Antwerpen naar Amerika voor 55. 100.000 fr. geslepen diamanten verzonden, tegen 48 miljoen 350 duizend frank in 1912. De uitvoer van onbewerkte edelgesteenten was van 11.800.000 fr. tegen 6.200.000 fr. in 1912. In Antwerpen heeft de aanbesteding plaats gehad voor de zeesluis met stroombed aan de Kruisschans. HetWoordeeligste aanbod was dat van de firma Dumon te Uytkerke, met fr. 13,798,089, en het nadeeligste dat van een consortium van Belgen en Franschen, met fr. 24,718,592. Welk verschil ! BOEREN! Onthoudt dit : In het groot congres te Londen gehouden, maakte de belgische socialistische leider, Vandervelde, verslag over de landbouwkwestie : « Zij is », zegde hij, « zeer moeilijk en iedereen verschilt er over van gedacht. Engelschen, die in een oord leven waar landlords onmetelijke domeinen bezitten, moeten noodzakelijk de kwestie anders inzien dan Belgen, in wier land de eigendom zeer versnipperd is. Maar we zijn het allen eens over dit punt : tot de laatste brok toe moet het land aan den bijzonderen eigenaar ontnomen en aan den Staat toegekend worden ». De Franschman Lafargue antwoordde dat men zich om het lot der boefen niet hoeft te bekreunen, daar zij de echte steunpilaren der conservatieven zijn. Eindelijk stemde het congres, dat elk land vrij is de middelen te kiezen die best geschikt schijnen om den grond in de handen van den Staat te doen overgaan ! ONZIN EN LAFHEID. Ziet ge de vijanden van onzen godsdienst soms met onze katholieke bladen in handen. — NOOIT. Ziet men soms katholieken met slechte en goddelooze bladen in handen ? — DIKWIJLS ! Onzin en lafheid ! Afschaffers van den eigendom. Een socialistisch blad van Charleroi kondigt een betoog af van de zoogezegde « werkliedenpartij ». Daarin komt het volgende voor : « Wij willen het socialisme in zijn geheel, met zijne onmiddellijke eischen en zijne vooruitzichten voor de toekomst. De kapitalistische eigendom moet verdwijnen en de opbrengst er van moet ten goede komen aan allen ». Het is altijd goed te herinneren dat het socialistisch programma de afschaffing bevat van den eigendom, ten profijte van de algemeenheid. "Bericht aan de kleine burgers, aan de werklieden en aan de landbouwers, die jaren lang gezwoegd hebben om een huisje of wat grond te koopen. En zeggen dat de liberalen met zulke kerels moet samen gaan in de verkiezing, en dat, moesten zij voor't ongeluk van hét land aan het roer komen, zij verplicht zouden zijn te dansen gelijk de rooden fluiten 1 1 VARIA. Fransche lintjesregen. — De fransche Kamer heeft Woensdag van de vorige week het wetsvoorstel aangenomen betreffende de decoraties naar aanleiding van de tentoonstelling van Gent. Werden verleend : één plaque van grootofficier, 7 kruisen van commandeur^. 49 van officier en 166 van ridder. Ze weten te Parijs hoe men « stemming t> kan maken in België, of, met andere woorden, er de pénètration pacifique te bevorderen. De Duitschers moesten eens zooveel lintjes uitdeelen, ge zoudt wat hooren ! * * * Tegen den godsdienst niet ! ? — Wijlen Cesar De Paepe,een der voormannen der brusselsche socialisten, zegde : « Wij moeten het volk ontchriste-nen ». In 1897 zegde een belgisch socialist op het socialistisch congres van Stuttgart, in Duitschland : « Wij hebben voor altijd den oorlog verklaard aan den Godsdienst ». Vooruit heeft geschreven dat kerken en kloosters, kapellen en krochten moeten afgebroken worden of ingericht tot plaatsen van openbare ^vermakelijkheden. Overal in gansch België — en zoo is het ook in andere landen — ziet men de socialisten propagande maken tegen al wat godsdienstig is. Al de voornaamste socialistische hoofdmannen trouwen niet voor de Kerk ; ze laten hunne kinderen niet doopen ; ze maken propagande opdat de ouders hunne kinderen hunne eerste en plechtige communie niet zouden laten doen ; zij vereeren op bijzondere wijze degenen die zich burgerlijk laten begraven en ieveren voor onzijdige scholen. *** Ons recht. — Zondag hield de « Belgische Federatie van het Middelbaar Onderwijs » te Brussel hare al-gemeene vergadering. De Vlamingen eischten er hun recht — het recht hunne taal in de bijeenkomsten te spreken en dezelve ook in het maandblad te gebruiken — en ze haalden hun slag thuis. Goed zoo. Maar al te lang heeft men den hiel op onzen nek gezet... *** Geen poeier. — Het blad Le Ral-liement, officieele tolk der radicale partij, zegt dat er geen poeier zit in de geuzengezindheid. « Mag men hopen, dat men in de weinige weken welke ons nog van de verkiezing scheiden, eindelijk eene krachtdadige poging gaat doen om dé openbare denkwijze wakker te schudden ? Niets, tot hiertoe, schijnt dat aan te duiden ». Waar uit blijkt dat het niet alleen het gewone land is dat « ingeslapen » is, maar ook de leiders van de geuzenpartijen.« A's. wij blijven slapen in eene noodlottige vadsigheid », voegt het biad erbij, « zouden de klerikalen ons wel kunnen bewijzen, gelijk in 1912, dat de verworven toestanden niet zoo onveranderlijk zijn als wij het we! meenen ». Inderdaad. Staatkundig Overzicht. Men meldt uit Durazzo, dat te Weenen verschillige telegrammen zijn toegekomen van albaneesche ambtenaars in Epirus, die zeggen, dat de albaneesche rijkswachters zich aldaar bevinden niet alleen tegenover de comitadjis, maar ook tegenover regelmatige grieksche troepen. Zelfs zouden de kanonnen der opstandelingen door grieksche manschappen bediend zijn. Dit alles zou voor gevolg hebben dat de epirotische belhamels, door Griekenland ondersteund, maar toe stoutmoediger worden en dat de albaneesche rijkswacht, onder bevel der hollandsche officieren, het in vele belangrijke plaatsen met moeite zou volhouden. * * * Dinsdag is in het engelsch Lagerhuis de iersche Home Rule-wet in derde lezing aangenomen, met 356 Mengelwerk der Gazet van Hasselt. MISVERSTAND. 16) zèh*• John danste niet, Rachel was eveneens verdwenen en in den geest zag ik beiden in den maneschijn eene wandeling maken. De vensters stonden open en men liep in de zoele avondlucht in en uit, Het jonger gedeelte van het geselschap speelde verstoppertje tusschen de boschjes. Toen het lachen en schertsen een oogenblik verstomde, hoorde ik in het aangrenzend salon zingen. Het was Rachel, die de oude- ; re heeren en dames vergastte op haar ; spel en zang, die vol uitdrukking waren. Ik wandelde in gezelschap van ( Tyrrell naar een prieel. Zijn gezelschap verveelde mij doodelijk. Den geheelen avond had hij als een pïpa gaai voortdurend denzelf ien zin ner-haald : « Gaat ge met ons naar Londen » ? « Willen we eindelijk, dit onderwerp tot morgen laten rusten », liet ik mij spijtig ontvallen. « I aat ons vandaag nog eens pret hebben en meê verstoppertje spelen ». Als de wind verdween ik tusschen de boomen ; ik drukte mij vast tegen den dikken stam van een beuk. Mijn gezel vond mij niet. Ik hoorde hem door het kreupelhout strompelen en binnensmonds selaimpen. Eerst toen Hij zijne pogingen om mij te vinden had opgegeven, kwam ik uit mijnen schuilhoek te voorschijn, en was blijde, dat ik eenige oogenblikken van zijn lastig gezelschap verschoond zou ziin. Dicht bij huis kwam eene hooge gestalte mij tegen Op het eerste ge/.icht herkende ik John Holling-ford. Er was een tijd geweest, dat ik met vreugde naar hem toe zou zijn gesneld, mijn arm in den zijne hebben gelegd en in zalige verrukking de gelegenheid hebben aangegrepen om eenige oogenblikken samen-alleen te zijn. Maar hij was de vriend niet meer, dien ik gekend had. En wat was er van het argeloos meisje geworden, dat hem zond-r eenig voorbehoud haar vertrou-ven had geschonden ! Eene seconde aarzelde ik, of ik hem ook zou ontwijken. Maar waarom ? dacht ik bitter ; vroeger of later moest dat onaangenaam toonvel toch plaats hebben : hoe ear dus hoe beter- Weinige woorden zou iea voldoende zija. << Margery », begon John, « men zoekt u overal en men spreekt over u. Ik heb voorgesteld u te gaan halen, maar iet was slechts een middel om u eindelijk eens te zeggen, wat me reeds geruimen tijd mijn gemoed* rust ontrooft. Wilt gij me eenige minuten gehoor schenken v> ? « Zooals ge wilt », antwoordde ik onverschillig, terw jl ik onder het voortwandelen kleine takje3 afbrak en die achter mj wierp. Aca, Kinderen, ge hebt er nog geen vermoeden van, welk eene minachting wij vrouwen kunnen huichelen, om ons werkelijk gevoel niet te verraden. « Ge zult wel kunnen begrijpen», vervolgde hij, « wat ik u wil zegden. Ik heb het recht u om opheldering te vragen over uw gedrag gedurende de laatste weken. De menschen brengen uwen naam met dien van kapitein Tyrrell in nauw verband, en niet zonder'reden. Ge zijt zoo geheel anders geworden, dat er nauwelijks een spoor van de Margery, die ik eens gekend heb, te ontdekken is. Kind, als gij soms berouw gevoelt, dat ge mij uw woord hebt gegeven, kom er dan open voor uit, en ik geef het u terug. Ik begrijp de omstandigheden, waar onder ge het m.j gegeven hebt. Gij hebt uwe genegenheid toen wellicht overschat. Sedert hebt gij een leven geleid, dat u meer beloofde, en vroe-gere bekenden weergezien. Ik wil u niet laken. Spreek vrij uit en bekommer u niet om mij ». Terwijl hij op zijne gewone oprechte, eenvoudige wijze tot mij sprak, gevoelde ik hoe mijn hart naar vrijheid hunkerde en mij drong hem eiken twijfel,eiken argwaan te bekennen. Maar te spoedig, eilaas, deed de herinnering aan zijne ontrouw en aan alles, wat ik geleden had, die zachte stemming verdwijnen en ik antwoordde hem op een stijven, koelen toon : « Ik houd u aan uw woord, sir. Van dezen oogenblik is onze verloving verbroken ». Hij zuchtte diep, alsof hem een -■!■ \ steen van het hart werd afgewenteld — ten minste, zóó kwam het mij voor. Met een beleefden groet scheidden wij en eindigde onzer verloving. In dien nacht worstelde ik als eene wanhopige met mijne smart Grace week niet van mijne zijde : zij poogde mij te troosten te bedaren. « I< had niet gedacht, dat ge er moed toe gevonden zoudt hebben », zeide zij. « Goed dat ge hem maar terstond zijn con^é hebt gegeven en u daardoor verdere vernedering bespaard. Ik beloofde haar, naar Londen meê te zullen gaan. IX. Mrs. Hill had een allerliefst ont-vangsalon ; het was iets kenmerkends voor den smaak dezer dame, dat tusschen de licht-blauwe zijden gordijnen vogelkooien van verschillende soort prijkten en op de sofa's en stoelen hare lievelingshonden lagen uitgestrekt. Slechts één stoel was vrijgelaten voor den persoon,-die zich in deze kamer durfde wagen. De vrouw des huizes zag gaarne dat men haar daar opzocht, om een uurtje met haar te praten. Met koortsig gloeiende wangen en roode oogen, vast besloten om elk verzoek om te blijven uit de hoogte af te wijzen, ging ik 's daags na mijn onderhoud met John, met opgeheven hoofde de trap af. Opeens hoorde ik de stem van mrs. Hill, die mij geheimzinnig toefluisterde : « Kom, als 't u belieft, even .bij me binnen, liefste ». Daarbij knikte zij zoo yéélbetee- kenend met haar hoofd, dat hare lokken in beweging kwamen. « U kan men wel iets toevertrouwen ; ge kunt zwijgen en houdt ook veel van onze Rachel. Het is wel een geheim, maar ik moet er met iemand over spreken. Ge houdt niet van mijne lievelingen, niet P Ik zal de druksten j een luchtje laten scheppen ». j Dit zeggende joeg mrs. Hill een half dozijn honden de glazen deur 1 uit, het voorplein op, waar een oorverscheurend gejank en gekef over i die slechte behandeling ontstond. « Loopt maar eens rond en speelt wat » ! riep de dame hun toe, terwijl zij haren dikken arm naar buiten stak en met hare tong smakte. Eindelijk, nadat de honden zich in hun lot hadden geschikt, wendde zij < hare aandacht weder aan mij. « Voor- 1 af moet ik u mëêdeelen », begon zij, j terwijl zij een brief uit den zak haal- I de en op hare knie glad streek, « dat 1 onze Rachel verloofd is ». Op denzelfden oogenblik gingen 1 de vogels zóó te keer, dat mrs. Hill 1 zich genoodzaakt zag doeken om de kooien te hangen. Ik had dus den tijd ; om bij mijzelve te overwegen, hoe i spoedig John zijne vrijheid benut- j tigd had ; hij moest dus den avond te 1 voren of nog dienzelfden morgen zeer vroeg de zaak tot een gelukkig einde hebben gebracht. Of Grace te bewegen zou zijne nog : vroeger te vertrekken was de tweede gedachte. Mrs. Hill ging weer tegenover mij zitten en zei, diep adem halende : « Ja, eilaas, we zullen haar verliepen. Ik lees op uw gelaat, hoe diep re dit droevig verlies met ons gezoek, en ik dank u voor uwe deelneming. Ge kunt begrijpen, hoe ik ir onder lijd — ik, die meer van iet meisje gehouden heb, dan wan* ïeer ik tienmaal hare moeder was geweest ». De goede vrouw wischte zich de :ranen af. « Zooals ik u gezegd heb, liefste, s het nog een geheim. De oude Sir \rthur wenschte eene andere verbin-enis voor zijnen zoon en zonder de oestemming van zijn vader kon Ar-hur Noble er niet aan denken haar e trouwen. De kinderen zijn echter )esloten elkander trouw te blijven, en )p eene verandering ten goede te vachten. Nu schrijft mij de goede ongen, dat hij vanavond hier komt. -lij wil Rachel verrassen. Maar, nondje dicht, miss Dacre » l « Natuurlijk », bracht ik als het vare bedwelmd uit. Het duizelde nij ; de kamer draaide met mij rond. « Het doet me in meer dan één opdicht genoegen, dat hij komt. U mag k dat toch wel zeggen. Want ziet re, daar is b. v. die arme jonge Hol-ingford ; ik heb hem gadegeslagen, kachel is een aantrekkelijk, inne-nend wezentje en misschien wel wat Dnvoorzichtig. Maar aan de schoonste onder de schoonen, mag een beet-e behaagzucht niet euvel worden genomen, en het is een pracht van een meisje, onze Rachel ». Wordt voortgezet%

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.