Gazette van Gent

614703 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1914, 07 Juillet. Gazette van Gent. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/gm81j9bk7k/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

247° JAAR. — Nr 156 — B 5 OENTIEMEN DINSDAGr, 7 JULI 1914 GAZETTE VAN GENT OSCHBIJTOGSFBIJS : BiJSTÏIUR ES BEDACTIB VOOBGENT: VOOR GEHEEL BELGIE : NTFTTW^- HÂNDFI S" FN ÀNNONfFNRTAn VELDSTRAAT, 60, GENT Eeu jaar fr. Een jaar fr. >5-00 U » j LsA-Jl-Jk. Aji.1 Xx 1A il vl" XJXjJTXiJ burtclen eijn open van 7 ure 's morgends tôt 6 ure 's avonâs, S maandon. ...» * 6-50 6 maanden. .... » 7-75 3 maanden! ! . . . > 3'50 3 maanden » 4-00 . TBLEFOON nr 710 JPÎwr Bolland : 5 frank per 3 maanden. G©StlCllt In 1 O w 7 De inschrijvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement Voor de andere landen : fr. 7-50 per 3 maanden, (BEURZEN-COUIIANTÏ. nemen ten Postkantoore hunner woonplaats. BUITENLAND. NEDERLAND. Groote brand te Amsterdam. — In een pakhuis der Van Heemskerkstraat, te Amsterdam, ontstond een brand welke spoedig uitbreiding nam door de aanwe-zigheid van zeer brandbare stoffen.Het pakhuis brandde geheel uit. Verzekering dekt echter de schade. FRANKRUK. Twee werklieden doodgepleiterd Arbeiders waren te Rethel bezig met bet opstellen van drie ketels van de stoommachien eener papierfabriek ; elke ketel woog o.OOO kilos en was op 8 meter hoogte geplaatet. Plots sloeg de groote massa om en de drie ketels stortten neer, twee werkliedeii varpletiterend. Beidem werden gedood. Essad pacha, te Parijs. — Essad pacha, gewezen minister van oorlog van Albanie', îs gisteren morgend te Parijs aangeko-men.Aanslag. — Zooals thans eerst bekend wordt, heeft den 2 juni een aanslag te-gen mevr. Mes-simy, vrouw van den Franschen minister van oorlog, plaats gehad. Terwijl zij in haar auto door de etraten van Boulogne-sur-Seine reed, werden plotseling door een kerel, die blijkbaar op de aankomst van de auto gewacht had, steenen naar het rijtuig ge-worpen.Mev. Messimy bleef ongedeerd. Alleen de auto werd beschadigd. De geleider trachtte den aanvaller in te halen, doch deze wist nog te ontkomen. Drama der jaloerschheid. — Mevr. Perrin, met haar gezin op den boulevard de Courcelles, te Parijs, wonend, had se-dert geruimen tijd vermoedens dat haar jrian, 40 jaar oud, vrouw enhaarkapper, haar bedroog. Gisteren nu kreeg zij ze-kerhêid «il zé besloot zich te wreken. 's Nachts kwam de man naar huis en zachtjes sloop hij de echtelijke slaapka-;mer binnen. Plots weerklonken drie re-volverschoten. Perrin, getroffen, ihuilde om hulp. Zijn zoon sprong op hem toe en trachtte de 'kreten |van zijn vader te smooren. Vrouw Marie Perrin, die de schoten gelost ,had, was inmiddels, als krankzin-nig, de straat opgeloopen en verklaarde aan een policieagent, dat zij haar man vermoord had. Perrin, wiens toestand ernstig is, werd tï? aar het gasthuis overge'bracht. Vrouw en zoon, deze is 19 jaar, werden aangehouden. Een huis stort in een afgrond. — Te Montfrin, in den Gard, viel de blik-sem op de woning der pachtersfamilie Daymond, op den boord van een afgrond opgericht. De familie hoorde een vreeslijk ge-kraak en kon bijtijds vluchten. Het huis stortte in en verdween in den afgrond. Eene 74jarige dame, mevr. Trengnier, in de woning vertoevend op het oogenblik der instorting, werd door de puinen ver-pletterd.Een apotheker van vergiftigingen be-schnldigd. — Een erge< vergiftiging.zaak werd nabij Auch ontdekt. De apotheker eener belendende gemeente, wordt be-schuldigd zijne moeder en tweede vrouw te hebben vergiftigd. Andere gelijkaardi- ge ieuen woraen nem ten îaste geiegu. De dader, zekere St-Martin, ging tôt be-kentenissen over. EWGELAND In de Lordskamer. — De Lordskamer heeft, in tweede lezing, door 273 stemm en tegen 10, hot ontwerp goedgekeurd van het gouvernement, wijziging brengend aan de Home-Rule-wet. Joé Chamberlain. — Birmingham is in rouw wegens het overlijden van Chamberlain, zijn grooten burger. Zijne vrienden, die treuren over het zware verlies, dat zij geleden hebben, troosten zich met de gedachte, dat zijn levensavond zoo kalm verloopen is. Ge-durende zijn geheele ziekte immers bleef zijn geest even ,helder als vroeger, alleen zijne spraak was belemmerd. Hij bleef geregeld op de hoogte van hetgeen in de wereld omging ; iederen morgend lazen zijne vrouw of een zijner dochters hem de bladen voor. Hij zag gaarne oude vrienden bij zich, om met hen de kwestiën van den dag te behandelen. Het eenig ver-schil bij vroeger was, dat hij thans meer luisterde dan sprak. Wat hij echter zeg-de, was steeds raak. Duurde het bezoek echter te lang, zoodat er gevaar bestond, dat het hem te veel vermoeien zou, dan was «en wenk van mevr. Chamberlain voldoende, om den bezoeker te beduiden, dat aan het onderhoud een einde moest komen. Boeken, die veel geestesinspanning vorderden, las ihij in den laatsten tijd niet Irneer; zijne lectuur bepaalde zich tôt romans. In liet jaar 1906 verloor hij bij een nieuwen aanval van zijne kwaal het ge-bruik van zijne rechterhand, zoodat hij van dan af niet meer kon schrijven. Zelfs szijn chèques kon hij niet meer teekenen. Hij leed diep onder zijn invaliditeit,maar volgde toch niet den raad van zijn ge-neesheer op, die verklaard had, dat het bijwonen van een Committeezitting, hem zeker zou opfrisschen. Op zijne kleeding bleef bij steeds even keurig. Op de laatste garden-partij te Higlibin, ongeveer eene maand geleden, viel op zijn toilet nog evenmin als ooit ook maar het geringste aan te merken. In Canada. — Volgens een telegram uit Toronto, heeft de Canadeesche regeering besloten, werkelooze landverhuizers, die nog geen drie jaar in Canada zijn, uit het land te zetten, tenzij zij er in toestemmen op boerenfaoeven te gaan werken. De lijkplechtigheden van Chamberlain. — Gisteren had te Birmingham, de een-voudige begrafenis plaats van den heer Chamberlain. Verscheidene ministers en talrijke voor name personen waren op de lijkplechtigheden aanwezig. In het Lagerhuis sprak de heer Asquith een groote redevoering te zijner nagc-dachtenis uit. De stemrechtvrouwen.— De koning en de koningin waren te Edimburg aangeko-men en verlieten de statie van Rutland ; zij stegen in een rijtuig, toen eene stem-rechtvrouw het rijtuig naderde en er een stukje papier in wierp, met een opschrift den* stemrechtvrouwen. De staking in het arsenaal te Wool» wich. — Het arsenaal van Woolwich is gansch afgesloten. Al de. toegangen zijn bezet door de werkstakers. De tunnel onder de zee. — De commis-sie van het Lagerhuis vergaderde, om verslag te hooren uitbrengen over de zaak door lord Sydenbam. De bezwaren tegen den tunnel aange-voerd, wegen niet op tegen de voordee- îen vaa economiscnen en poiuie-Ken aard, die Frankrijk en Engeland er uit genieten zouden. DUSTSCHLASVD; Invoerrechten. — Een reusachtig procès wegens het ontduiken van invoerrechten zal binnen kort het gerechtshof te Straatsburg bezig houden. De douianjen hebben namelijk tegen de champagnefir-ma Bara, wegens 't ontduiken van cham-pagneaccijns, eene vordering van ruim 600.0C0 mark ingesteld. Eene aanvaring. — Drie personen ver* dronken. — Uit Stettin meldt men dat het stoomschip " Saxonia", een boot, waarin zich vier personen bevonden, in den grond boorde. Aile vier vielen in het water ; drie hunner verdronkenj de vier-de werd gered. OOSTEWR1JK-HONGARIE Het drama van Serajevo Het onderzoek in Servie. Naar uit Belgrado wordt vernomen, zoekt de Servisclie policie den komitadji Ziganowitch op, die beschuldigd wordt de bommen voor den aanslag te Serajevo te hebben geleverd. Tôt dusverre heeft zij echter ge-en spoor van dezen man kun-nen vinden. De aanslag. Uit Serajevo wordt geseind, dat er thans zes medeplichtigen aan den aanslag op aartshertog Frans-Ferdinand ge-vat zijn. Dit klopt niet met de opgaven van Gabrinovic en Prinzip, die verklaard hebben, slechts twee medeplichtigen, wier namen door hen genoemd zijn, te hebben gehad. Volgens een blad heeft een Kroaat, Johann Getschak, de policie te Serajevo een lijst van Servi selle officieren, koop-lieden, advocaten en politiekers ter hand gesteld, die bij de samenzwering betrok-ken .zouden zijn en het geld voor den aanslag verzameld hebben. Deze lijst is aan het Oostenrijksche ministerie overge-legd.Frans-Ferdinand, wijlen den aartshertog. — De bekende graaf Adalbert Sternberg, die een tijdlang bevriend is geweest met Frans-Ferdinand, toen deze even in de dertig was, schrijft in een Weener blad, dat de prins toen reeds zegde, dat hij geen lust had om een huwelijk met eene prinses van gelijke geboorte te sluiten, imaar de vrouw zou nemen die hem aan-stond. Hij had toenmaals zoo erg de te-ring, dat het een wonder mocht heeten dat hij gênas. Hij mocht zich niet veel bewegen en moest veel liggen. Hij was veel alleen en durfde niet op herstel ho-pen. Zoo ging hij aan het lezen en aan het denken. Hij las slechts degelijke boeken en is een zeer ibelezen mensch ge-worden. Van zijn vromen vader had hij de godsvrucht geërfd en evenzoo den zin voor een gelukkig familieleven, zooals hij dat bij zijne ouders gezien had. Toen hij tegen de verwachting gênas, beschouwde hij dit als een wonder Gods. Na die ziekte was hij een heel ander mensch geworden. De zucht naar ver-maak, die hem vroeger kenmerkte, was geheel geweken. Hij was ernstig geworden. Die hem vroeger gekend hadden, konden het niet gelooven, dat dit dezelf-de man van vroeger was. Bij zijne nicht, aartshertogin Isabella, heeft hij gravin Sofia Chotek, die daar hofdame was, lee-ren kennen. Zij was eene ernstige vrouw met helaer verstana en zeer goasaien-stig. Zij was even oud als hij in de dertig, en had de eigenschappen die met deze van den aartshertog overeenkwamen. Zij maakte zoo een indruk op hem, dat hij besloot haar te trouwen. Met de hem eigenaardige taaiheid en wilskracht, wist hij dit huwelijk door te zetten. Twee maal weigerde de keizer, maar hij wist de Hongaarsche ministers Szell en Szillagy en den Oostenrijkschen minister Kôrber voor zijn plan te winnen, die de beden-kingen van den keizer wisten te sussen en den vorm vonden, onder welken een huwelijk gesloten kon worden. De aartshertog verlangde naar een rustig en gelukkig familieleven. De eed, dien hij omtrent het erfenisrecht had af-gelegd, was hem heilig. Hij zou er nooit aan gedacht hebben, dien te verbreken. Aile verhalen van het tegendeel zijn praatjes, zegt Sternberg. De persoon des keizers was zijn ideaal, hij nam hem als zijn voorbeeld. Alleen in de dagen dat Aehrenthal minister van buitenlandsche zaken .was, verschilde hij met zijn oom van meening, over de militaire uitgaven. Het volk beschouwde Frans-Ferdinand als het hoofd der oorlogspartij, maar ten onrechte. Hij was het juist, die zich tegen oorlog verklaarde, toen in 1909 daar-over beslist moest worden. Hij heeft toen den vrede gered. Of dat een geluk geweest is, is een andere vraag. Ook later steunde hij een vredelievendfe politiek. Langzamerhand kreeg de keizer groote achting voor izijn opvolger. Hij hechtte groote waarde aan het oordeel van zijn neef, zoodat deze in staat was leger en vloot te hervormen. Frans-Ferdinand stelde belang in ailes, niet alleen in politiek, kunst en wetenschappen, maar ook in tuinieren. Zijn eenige fout was groot wantrouwen, wellicht wel omdat hij zoo een goed menschenkenner was. Hij wist goed menschen uit te kiezen en op de juiste plaats te zetten en onbekwamen te verwijderen. Hij hield daarbij uitsluitend rekening met de belangen van den Staat. Ontevreden was hij met den binnenland-schen toestand en scherp kritiseerde hij de inzinking van de staatsmacht. Daar-door kreeg hij vijanden bij eene zekere groep van menschen. Hoewel hij zeer bevriend was met de familie van zijne vrouw, hebben die bloedverwanten niet de minste gunsten genoten, wat in dit land van voorspraak veel zeggen wil. ZWITSERLAND De onafhankelijkheidsfeesten te Gene-ve. — (Bij prachtig weder en onder alge-meene en geestdriftige deelneming der bevolking, hadden zondag te Geneve de feesten plaats ter viering van de honderd-ste verjarmg der intrede van de stad Geneve en omliggende, als 22° kanton in den Zwitserschen bondsstaat. Te 'dezer gelegenheid had een histori-sche navolging plaats van de landing der eedgenooten en der Zwitsersche regimen-ten, die in 1814 in zeilbootjes over het Leman-meer naar Geneve overstaken en te Portoir ontscheepten. De Bondsraad, de vertegenwoordigers der andere kan-tons, de overheden van het kanton Geneve en het diplomatisch korps, woon-den deze plechtigheden van op vier stoomschepen bij. Daarna doortrok een schilderachtige historisehe feeststoet de straten van Geneve, welke voor de gelegenheid met smaak en rijk versierd waren. ITALIE De Kamer. —• De Kamer is voor onbe-paalden tijd uiteengegaan. BULGARIE. Het grensgeschil. — De Bulgaarsche regeering vertelt op de volgende wijze het voorval, dat dezer dagen tusschen Rumeensche en Bulgaarsche soldaten ge-beurde : " Rumeensche soldaten en werklieden waren op_ Bulgaarsch grondgebied boomen aan het vellen ; een Bulgaarsche grenspost, bestaande uit twee soldaten, verzocht hen op te houden en de komst van officiers af te wachten. In plaats van te gehoorzamen, ontrukten de Rumeensche soldaten een Bulgaar het geweer en poogden hem zelfs gevangen te nemen. Een andere Bulgaar schoot dan een der Rumeniers dood en kwetste er een tweede. ALBANIE De toestand te Durazzo., Een. afvaardiging is uit Argyrokastro aangekomen om aan den prins te vragen maatregelen te nemen voor de verdedi-ging der stad. Wordt die vraag niet in-gewilligd, dan zal deze stad zich aanslui-ten bij de Epiroten. Gezegd wordt dat gendarmen zich met de opstandelingen onderhielden. Majoor Kroon heeft over dit gerucht een onderzoek ingesteld. Franschmans hebben een onderzoek ge-daan in zake den aanval tegen het huis van een Franschman, te Izti. Volgens andere berichten is Koritsa reeds door de Epiroten ingenomen. Drie Nederlandsche officieren, majoor Snellen van Vollenhoven, kapitein Doorman en luitenant Mallinkrodt, zouden gevangen genomen îzijn. Eene afvaardiging uit Argyrokastro is te Durazzo aangekomen, om den Mbret te verzoeken maatregelen tôt bescher-ming van die plaats te nemen. Is de Mbret daartoe niet geneigd of bij mach-te, dan wil de stad zich met de Epiroten in verbinding stellen. Tegengesproken. Het (wordt tegengesproken, dat de prinses van Albanie en hare kinderen naar Ruine aie vertrokken zijn. De doch ter van den prins is erg ziek van de malariakoorts. Wat den prins betreft, die denkt er geenszins aan Durazzo te verlaten en nog minder af te treden. TURKIJE. Griekenland en Turkîje De bemiddeling. De Turksche regeering heeft het voor-stel van Griekenland aangenomen, lui-dend dat een onzijdige staat den scheids-rechter zal aanwijzen, die te Smyrna uit-spraak zal doen over de geschillen welke aan de Grieksch-Turksche commissie al-daar zullen onderworpen worden. Onder de drie voorgestelde scheids-rechters is ook een Belg. 14. Het Grieksch=Turksch geschil. — Een telegram uit Athenen gemeld hebbend, dat een torpedoboot, van Turksche na-tionaliteit, onlangs een Griekschen zeiler zou beschoten en gekaapt hebben, zeiler die vluchtelingen naar Chio bracht, zoo loochent men van Turksche zijde ten stelligste deze tijding. Het is insgelijks van allen grond ont-bloot, dat de torpedoboot in kwestie het klooster van het eiland Gonis zou beschoten hebben. AMERIKA. De heer Roosevelt. — Roosevelt is af-getreden als medewerker van het New<-Yorksch weekblad "Outlook", waaraan hij na afloop van zijn presidentschap was veribonden tegen eene wedde van 150,000 frank per jaar. Als reden van zijn heen-gc\an wordt opgegeven, dat Roosevelt ander dringend werk heeft te doen. De hoofdopsteller wijdt hem een af-scheidsartikel, waarin hij zegt dat Roosevelt's bijdragen steeds met graagte in breeden kring zijn gelezen en ten zeersté hebben bijgedragen tôt de uitbreiding der oplage van het blad. Aanslag verijdeld. — Eergisteren is te Pittsburg een dynamietaanslag op de woning van Edwin Herr, voorzitter van de Westinghouse maatschappij,verijdeld. De man, die de bom in het portaal van het huis neerlegde, werd op heeterdaad betrapt door een voorbijganger, die hem wilde grijpen, doch door den misdadiger met een revolverschot werd gedood. Men heeft den dader niet kunnen vatten. De ontplofte bom te New=York. — Het onderzoek in zake de ontploffing der bom, die een huis der Lextngton Avenu, vernielde en vier personen doodde, "wordt ieverig voortgezet. Men heeft thans, op een dak van eeft huis, een dertigtal meters verder gelegen, een arm en een schedel gevonden, wat; doet vermoeden dat er nog een vijfde slachtoffer is. Men spoort nog immer Mike Murpby op, de man die met den anarchist Caron, die in de ontploffing omkwam, sterk bevriend was en ook door de losbranding venvond werd. MEXICO De verkiezingen Voor het presidentschap heeft gene-raal Huerta foijna al de stemmen gehad, terwijl Blanquet de meeste stemmen voor het ondervoorzitterschap behaalde. De andere uitslagen laten voorzien daS ibijna al de huidige Senators en Kamerle-den zullen herkozen worden. Er namen d&ze maal veel minder kiezers aan d» stemming deel dan vroeger. Te Washington zijn echter uit Mexico (stad) niet-ambtelijke berichten ontvan-gen, dat bij de gisteren gehouden ver-kiàizingen Pedro Lascurian zou worden aangewezen als opvolger van Huerta. Het lot der vreemdelingen. De Engelsche onder-cosul van Zaeafie-cas werd gevangen genomen, nadat d. stad door de opstandelingen was ingenomen.Hij wordt beticht van spioneering tel» voordeele van de federalen en zal voor den oorlogsraad worden gebracht. Men denkt dat men hem door den kop zal schieten, zooals dit gebeurde met dea Amerikaan Benton. i STADSN1EUWS» De Gentsche Handelsfoore. — Het ïs zaterdag avond, om 8 ure, dat de offi-cieele opening zal plaats hebben van d» Gentsche Handelsfoore, die opgericht wordt op het speelplein van den gewezen Dierentuin. De opening zal gepaard gaan met eene algemeene verlichting van den hof en ook van de huizen der wijk. De gekozen Koningin der Foore eal deze openen en met het inrichtend comi-teit de gansche foore doorwandelen. 15 Feuilleton der Gazette vaa Qemt, GEH El M EN Naar het Duitsch. _Na eene poos kwam het gesprek op In-die. Max von Hunnenstein verteld» het een en ander. lise en Using voegden zich weer bij het gezelschap, terwijl Adelheid peinzend voor de piano bleef zitten en slechts enkele woorden van het gesprek opving. Men had het voornameli.jk over personen, die snel fortuin hadden ge-maakt en waarvan Geraldi vele voorbeel-den aanhaalde. —• Men heeft daarvoor een buitenge-woon geluk of een groot verstand noodig bij den meest onverpoosden arbeid ! zegde Max. — Onverpoosde arbeid! îiep Repnin, terwijl hij Max onbeleefd in de rede viel. — Ja, mijnheer von Repnin ! hemam Max von Hunnestein zeer kalm. Ik ge-loof niet aa.n die verhalen van fortuinen, welke iemand in den schoot worden ge-worpen. Ik heb vele achtenswaardige menschen gekend, die rijk zijn geworden, maar alleen na harden arbeid. — Achtenswaardige mannen, die waar-schijnlijk uit deugnieten bestonden, welke htm vaderland moesten ontvluchten ! antwoordde Repnin en zette zijn glas een slag op tafel. Menschen, die nien hier het vuur aan de schenen heeft gelegd, zullen daar in hunne middelen ook niet kieskeurig zijn. Zoo iets gebeurt wel eens — maar. ~ Kom, laten wij liever over wat an ders praten ! Hoe vindt gij dien wijn, Repnin? riep Geraldi. •— Goed, maar wat het andere betreft, ben ik nog niet klaar, riep Repnin, terwijl hij Max scherp aankeek. — Ik geloof dat het voor mij hoog tijd wordt om naar huis te gaan, zegde Max bedaard. — Mijnheer Repnin, ik hoop dat wij den volgenden keer een aangenamer on-derwerp van gesprek voor da dames zullen vinden. Ik neem nu van u afscheid. Max sprak zeer bedaard, boog naar aile zijden en ging naar de deur. In het voorbijgaan zag hij Adelheid doodsbleek tusschen de plooien der portière staan. — Repnin heeft zeker een glas wijn te veel gedronken, Adelheid, dat is de oor-zaak, zegde hij verontschuldigend, want hij had medelijden met haar. Een diepe blik uit hare gitzwarte oogen trof hem tôt in de ziel. Welk een hulpelooze angst en welk een smart spra-ken daaruit ! Adelheid knikte. Max meende te zien, dat zij hem de hand wilde reiken, maar hij was al bij de deur en twijfelde een oogenblik .latier reeds of zij hem die gunst wel zou bewezen hebben. Aan' de voordeur haalde Using hem in. — Wat scheelt dien Repnin toch? zegde de ritmeester driftig. Zij wandelden een poosje voor het huis op en neer totdat het paard van von Hunnenstein gezadeld was. Toen Max in den zadel zat, hield Using hem nog even terug, terwijl hij den arm om den hais van het dier sloeg. — Ik wilde éigenlijk niets zeggen, maar alleen naar poolshoogte nemen, Max, begon hij ernstig. — Ha, ik vermoed het al ! lachte' deze. Gij hefot u niet kunnen pantseren tegen de bekoorlijkheden van de kleine lise. — Den hemel zij dank, riep Using, dat gij het zo6 opvat ! Ik heb al menigen nacht slapeloos doorgebracht — gij waars zoo Vertrouwelijk met elkaar — waart ge nu maar niet mijn vriend geweest... Zeg, ik hoef mij dus niet op te offeren, hé 1 Ik dank u; Max, dank u duizendmaal ! Maar zeg, beste jongen, hebt gij ook niet uw verdriet? Toen de beide heeren vertrokken waren nam Adelheid de plaats in van Using en liet de hare naast Repnin open. Men bleef nog een poosje bijeen. Toen stond Repnin, die wel merkte dat zijn meisje zijn onbeleefdheid jegens Max zeer kwalijk had genomen, op en ging heen. Geraldi zelf bracht den aanstaanden schoonzoon naar beneden ein sloot met een zucht van verlichting de deur achter hem. toe. Daar hij een paard moest koopen, was Hunnenstein,den volgenden middag weer in de stad. De eigenaar van het dier, lui-tenant Von Waldern, een kameraad van Using en Repnin, was niet te huis. Max ging hem dus in de sociëteit opzoeken. Onderweg ontmoetten hem twee officieren, die veel met Repnin omgingen. Zij deden alsof zij hem niet zagen, stapten voor men elkaar kon groeten, naar de overzijde van de straat en bleven voor een winkel staan kijken. Max had er geen erg in en ging verder. Hij vond in den Casino den luitenant von Waldem niet, die anders, volgens den kellner, om dit uur placht: te komen. Max wilde daarom op hem wachten en ging met een dagblad voor het venster zitten. Er waren reeds eenige officieren en burgers, die in groepjes ston den te praten. Max vroeg aan een ken-nis : Is er wat nieiuws 1 — Och, nieta bijlzonders, antwoordde deze. De* heeren hadden elkander aangeke- ken toen Max binnenkwam, maar dit gebeurde iîoo ongemerkt', dat Hunn|en-stein er geen acht' op sloeg. In gedachte was hij steeds met Adelheid bezig. Het was zijn plan te gelijk met Repnin, als deze zijn morgend bezoek bij de Geraldis bracht, daarheen te gaan en zoo elke aan leiding tôt spanning om harentwil te voor komen. Spoedig daarna kwam Waldern en met hem nog eenige andere kamaraden. Rep nin was er niet bij en ook Using zag men niet. von Hunifenstein ging ,de heieren te gemoet. — Ik zat op u te wachten, luitenant von Waldern ; gij wildet mij uw paard verkoopen, begon hij. — Ha, mijnheer von Hunnenstein. Neem mij niet kwalijk, ik zie er van af. Max von Hunnenstein keek verwon-derd op, te meer daar de toon, waarop de officier sprak, hem niet beviel ; maar von Walderns gelaat duidde geen boos opzet aan. Zijn toon was gedwongen, maar hij gedroeg zich uiterst beleefd, doch niets meer. von Waldern gaf verder geen .verklaring waarom hij plotseling van gedachten was veranderd. — Neem. mij niet kwalijk, dat ik u on-noodig lastig heb gevallen. Meer zegde Max niet, en deze woorden kwamen slechts vluchtig over zijne lippen ; zijn oogen zochten reeds iemand anders in de zaal. Max groette en ver-wijderde zich. Toen hij de deur achter zich dichtdeed, hoorde h;j in de zaal een gemompel, en nu eerst viel het hem op, hoe buitengwoon stil het daar nog zoo-even geweest was. Een onaangenaam gevoel maakte zich van hem meester, zonder dat hij eigenlijk wist wat. Hij zocht, maar vond niets ; men had hem volstrekt niet beleedigd en toch voelde hij zich eensklaps gekrenkt. Wat was er toch? Daar stak wat achter. — Eerst naar moeder, dan naar Using ! dacht hij. Het was het uur van Repnins morgend bezoek. De officier sloeg nooit over, zat dan een half uurtje met zijn meisje te keuvelen of ging met haar wandelen. Adelheid zag zeer bleek, maar haar moeder vermoedde niets van hetgeen den vo-rigen avond was voorgevallen. lise, tracht moeder op de een of andere manier uit de kamer te krijgen. Ik moet Repnin alleen spreken, zegde Adelheid stil tôt hare vriendin, die zich hier-toe dadelijk bereid verklaarde. Een voorwendsel was spoedig gevonden : en waren nog een paar hoognoodi-ge bezoeken af te leggen en men kon geen beteren dag daarvoor uitkiezen. Geraldi had aan het ontbijt met bezorgd-heid naar het strakke gelaat zijne.r doch-ter gekek'en. Haar gefronst voorhoofd, dat bij haar altoos een genomen besluit verried, voorspelde een storm. Vandaar dat de dokter vreesde, dat zij zich in het een of ander zou overijlen. Zuchtend be-gaf hij zich naar zijne zieken, nadat hij zijn dochter bij het afscheid nemen nog schextsend vermaand had: Neem het nu niet al te ernstig op, mijn schat; een goede vrouw ziet het een en andere door de vingers. Adelheid knikte zwijgend ; maar dat zij zeer opgewonden was, kon ieder ter-stond zien. Daar Robert niets van den paardenhandel wist,was hij naar buiten ge reden, om zijn broeder Max eens op te zoeken. Adelheid was dus alleen, toen Repnin op klokslag verscheen. De baron zag er ailes behalve als een arme zon-daar uit, integendeel, zijn zelfvoldaan lachje was nog stuitender dan anders. — Het spijt mij, schatje, dat ik u gis teren een beetje uit uw humeur heb gd-maakt. Ik kan dien mijnheer Max niet lijden, en ik hoop dat hij zich voortaan in mijne tegenwoordigheid wat minder op den voorgrond zal stellen. Hij past in elk geval beter te Kantrup dan hier, dunkt mij. Voor u en voor qns allen wars het veel beter geweest indien hij ons zijn« opstanding uit den doode bespaard had. En daar komt hij nu de rijke erfenis voor den neus wegkapen. Onderwijl had Repnin zijne handscho»-nen uitgetrokken en stond voor den spie-gel zijn haar in orde te brengen. Toen. hij deze bezigheid had verricht, ging hij-naar zijn meisje, dat op de breede vem-sterbank was blijven zitten. Repnin wilde haar een zoen geven. Adelheid weer-de hem niet af, maar stond het blijkbaar slechts met weerzin toe. — Het spijt mij — zegde zij — dat gij gisteren Max zoo hebt beleedigd. Repnin werd vuurrood. — Zoo, vindt gij ! 1 In elk geval acheen de jonge heer niet op zijn gemak te zijn, want hij blies den àftocht, antwoordde hij driftig. — Ja hij had genoeg zelfbeheersehing om uw onbehoorlijke aanmerking niet te willen hooren. — En het hazenpad te kiezen ! — Neen, maar hij wilde m tegenwoordigheid van dames niet antwoorden. — Een schoone uitvlucht ! Max heeft den hem toegeworpen handschoen laten liggen. Dat zou een ander nooit gedaan hebben. — Maar waarom hebt gij hem willen be-leedigwi? Den zoon des huizes? — Nu — antwoordde Repnin schamper — Daarom moest gij niet treuren. Zonder hem hadt gij heel wat meer in de melk te brokkelen. (Wordt voortgezet.)

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes