Zondag 9 Januari 1916 5 OIE^TIIEIlVEETSr Tweede Jaargang Nr 8 QEILLUSTREERDE ZONDAGSGAZET Bureel : HOPLA.TSD 30, Antwerpen Abonnement : 2.50 fr. het jaar FAMILIEBLAD ▼ "w Aa,nkondiging0ii : 4e bladz., den regel 0.30 Reklaam onder de Financieele aank. » 1.00 rubriek OVER ALLES d. reg.1.00 Begrafenisbericht 5.00 Dit nuinmer bestaat uit ZES BLADZIJDEN ! DHDEH EM ZAKEN i Onze Werken s i. ! Werk der Schoeisels Hèt nieuw gesticht « WeTk voor Schoeisels aan Schamele Behoeftigen » heeft thans zijne inrichting gansch in regel gebracht, zoodat er met de hùlp aan-behoeftigen kan begonnen worden. Wij ontvan-gen van dit Werk, dat zijn zetel heeft in het « Café Nouveau Palais de Justice », Kâsteelpleinstraat, 71, den volgenden omzendbrief, waarin het doel en de werking worden uitgelegd. « Sinds de wereldkrijg ons geliefcl Vaderland teis-tert hebben « Menschlievendheid en Broederliefde » niet opgehouden troost te verleenen aan lien die lijden. » Buiten de officieele Komiteiten van « Hulp en Voeding » welke op zulkë lofbare wijze onze nood-lijdende bevolking helpen, zijn er riog bijzondere liefdadige instellingen welke ook het hunne willen bijdragen in deze droeve dagen. » Onder deze is het «Werk voor Schoeisels». Wij willen hulp bieden aan hen welke de hand niet dur- . ven uitsteken en men schamele behoeftigen noemt. 1 » Ons doel is met de strengste bescheidenheid de e noodzakelijkste schoeisels te bezorgen aan aile nood- ' lijdenden, of hen door herstelling hunner schoeisels c eenigszins bijstand te verleenen. r » Wij doen een beroep op de liefdadige bevolking 1 ons in onze pogingen te steunen, 't zij : » 1° door het storten hunner aalmoezen- in onze ' « Blokken », welke in verschillende lokalen der sta'd geplaatst zijn e » 2° door giften in geld of natuur (gedragene of nieuwe schoeisels), welke altijd in ons lokaal kun- o rien besteld worden of bij verwittiging, ten huize ^ des schenkers door een onzer bestuurleden afgehaald i"! worden. » Al de voor het werk gegeven schoeisels zullen * verzorgd en hersteld den behoeftigen ter hancl ge-steld worden. » Gezien den ernst en de noodzakelijkheid van ons werk, durven wij op uwe ondersteuning rekenen ' en bieden wij U inmiddels MM. bij- voorbaat onzen oprechten dank. » : Het bestuur is samengesteld als volgt : MM. Lod. i Mauw en Aug. Jossaert, voorzitters ; MM. Jos. Croe- n nen en Ch. Vincken, schrijvers ; Mevr. Wed. Fl. Cor-luy, schatbewaarster ; leden : Mevr. Aug. Jossaert ; MM. Eug. De Rickx ; John Loridon ; Jul. Neel ; Aug. Rydams ; C-. Van der Velden ; Jos. Van Raemdonck en Ant. Verdonck. r Het is te hopen dat de oproep mild zal béant- n woord worden, opdat het lofbare doel zou kunnen j. bereikt worden. ( il i Bescheidene huip aan behoeftigen Tusschen de zoovele ondersteuningswerken welke de Scheldestad telt, is er een,ingericht door de dames en juffers van den hoogen stand; en dat ten doel heeft de schamele behoeftigen op bescheidene wijze te helpen en te steunen. Wij hebben den lijst der Weldoensters voor ons liggen en wij zien er de na-men in vermeld der dames van den adel, alsook dezer dames wier familieleden tôt de handels en scheepvaartfirmas, en tôt financiele inrichtingen be- . liooren. Zij zelf bezoeken de schamele behoeftigen, stellen zelf vast wat er te kort is en helpen de tijde-lijke ongelukkigen door werk of door hulp in natuur. Wij hebben reeds meermaals de overtuiging kunnen opdoen dat het « Werk der bescheiden Hulp aan Behoeftigen » zijn doel bereikt en ruim 300 families steunt. In het lokaal, waar zijn zetel is, welke echter niet moet kenbaar gemaakt worden, ziet men hee-ren, dames en juffers in en uitgaan, net of ze naar den winkel of markt geweest zijn, geladen met wel- \ gevulde netten, korven of zakken met eetwaren. \ Binnen het gebouw worden nooit namen genoemd; e de geholpenen krijgen een nummer de eerste maal dat zij komen en het is altijd op dit nummer dat . de hulp verder zal verleend worden. Wij zegden het hooger dat er ruim 300 families reeds bedeeld worden ; welnu niettegenstaande dit groot aantal, willen deze weldoende damen en juf- ■ fers geen hulppersoneel ; immers dit zou de bescheidenheid der hulpverleening wegnemen. Neen, zij zijn hetzelf die de pakken met eetwaren gereed ma-ken en afgeven. Wij willen geen namen rtoemen van deze wel- c doensters, die, zonder reklaam te maken, zooveel r goed doen. f Antwerpen is nog altijd de stad wâar de liefdadig- , heid troont. I m. t Voor de i Belgische krijgsgevangenen Onlangs werd door eene groep wakkere mannen ^ in het lokaal « Den Arend », Handschoenmarkt, eene j maatschappij gesticht, met het doel : Hulp te ver- c leenen aan de Krijgsgevangene Belgische Officiers j en Soldaten. Op korten tijd was het werk in uitvoe- 1 ring gebracht en met het inzamelen cler noodige gel- 2 den begonnen. In talrijke koffiehuizen werd door j den Kring « Leonidas » propaganda gemaakt voor zijn menschlievend en Vaderlandsch doel en het * duurde niet lang of men kon beginnen met het ver- zenden van pakken eetwaren en goederen voor de £ Krijgsgevangenen. é Een Kunstconcert, door « Leonidas » ingericht, be- , kwam een ongewonen bij val, zoodat de opbrengst 1 groot was en de Krijgsgevangenen flink konden be- 1 deeld worden. S Men mag dus met overtuiging zeggen dat « Léo- r nidas » aan wiens hoofd de heer John Jespers, de [ groote vischhandelaar staat, benevens de heeren [ Billiet, Emile Thys, Reynders, Deprez, Janssens, De- i •faux en zooveel andere ieverige mannen, ten voile c aan zijne zending beantwoordt en niets verwaar- ^ loost om de noodige gelden in te zàmelen. Zoo werd onlangs nog eene hondenkoers ingericht op de Wil- c rijkscheplein, welke ook een goed overscliot liet. 1 Het is dus niet te veel gevraagd, dat al wie wil ' bijdragen tôt leniging der Belgische Krijgsgevange- j nen, zicli tôt deze maatschappij weride, opdat « Leonidas » de zich opgelegde taak zou kunnen 1 blijven vervullen. 1 Wij hebben over deze drie werken gesproken en g zullen ook over meer andere handelen, opdat er niet r zoude vergeten worden, wat al goed in de Scheldestad verricht werd voor hen die strijden en voor hen die lijden. L. M. j t ANTWERPEN IN OORLOGSTIJD XXVII. > 1916 heeft zich in gezet met hevigen wind en regen. Dit heeft bel et dat er velen van de soort « Homo nocturnus » in besloten kring « van het oude in het nieuwe » hebben kunnen vieren. Ik heb echter vastgesteld dat er niettegenstaande de huidige toe-standen toch nog van de soort « Homo diurnus fe-vus », « nocturnus fevus » of in platvlaamsch uit-gedrukt « nachtelijke wallebakken » gevonden wer-den.Deze vaststellingen brachten mij natuurlijker wijze tôt overpeinzingen. 'k-Had eerst uit mijn dagelijk- sche aanteekening de notas willen aanhalen die ik schrijven kart voor dit week-artikel, o. a. dat dit jaar weer gebruik is gemaakt van de post, die verle-den jaar niet werkte, voor het verzenden van wen-schen en .kaartjes aan 3 centiem per goedkoopste postzegel ; dar er veel konijnen zijn tentoongesteld geweest aan 5 tôt 12 frank het stuk ; dat de pataten nu zeer billijk worden* verkocht, maar, dat de niet ondersteunde menschen, en ik zelf heb de proef op de soin genomen, geen aardap-pelen kunnen koopen, want overal heeft men mij afgescheept met: ja « we kunnen geen — of nog geen — aardappelen van het comiteit krijgen » ; en nu vraag ik... op welk hout te bijten, wanneer ik"bij mijn bakker kom, die me met een lachend gezicht wijst op de kaart die in zijn winkel hangt en waar-op staat : Plaatselijk komiteit voor Hulp en Voeding van Borgerhout. Broodrantsoen. — Een gezin bestaande uit : ' 1 persoon heeft reclit op 2 1/2 kgr. brood ; 2 personen hebben recht op 4 2/3 » 3 » » 7 » 4 » » 9 1/3 » 5 » » 11- 2/3 6 » » 14 » 7 » >. ]6 1/3 8 » . » 18 2/3 >» 9 » » 21 » îo » » 231/3 » ; 11 » » 25 2/3 » 12 » » 28 » Zoodra ik dat dan lees, preutel ik wel wat, 't is immers onze volks-gewoonte, doch ik trek toch af, en ga langs een omweg naar huis. Dan zie ik dat de ■ prij het meest; en daarna de appelen, te koop wor- j den gesteld en aan goedkoopen prijs. Wanneer ik : mijn huishoudboekjes eens opensla van vorige ja- ; ren, dan geef ik u de verzekering dat ik verheugd • hen dat de prij en de appel, beiden met hun medi- i kale krachten, nu veel gegeten worden. Dat verhoogt • de volksgezondheid. Doch daar vul ik mijn veelvra- i gend buiksken nog niet mee, dus zie ik rond. De harde of te wel vierkanten scheepsbeschuit, die men 12 maanden geleden overâl zag, heeft plaats , gemaakt voor zeeppoeders of zeepschaafsel. (Het schijnt dan toch waarheid te bevatten dat beschuit, , 'k bedoel nu onze broze beschuit voor soepen ôf gehak, die eens, in vervlogen tijden hoogstens 7 1/2 i cent het pak kostten, met zeepschuim werden be- 1 reid om het broze te verkrijgen)... Hé... daar zie ik schoone gele citroenen en oranje-appelen en daar vijgen... doch daar kunnen we ons ! maal ook al weer niet mee doen, dus maar weer verder. 'k Zie nog wel veel eetbaars, doch gezien ik, oude grijze man nog al mijn tanden heb, orndat ik nooit heb gesnoept, maar ze steeds heb gebruikt alleen om mijn eten goed te kauwen, wil ik mijn knouwers nog maar liever bewaren en... 'k koop witten boonen à 1 fr. 10 den liter of kop. De regen jaagt me naar huis en het loeien der winden en de eerste dag van dit « Schrik »keljaar met mijne boonen voor eetmaal, doet mij denken aan de ontelbare feestjes welke op dezen dag plaats hadden en waarop de koks niet genoeg handen had-den, om de ontelbare gerechten en de smadelijk bereidde spijzen op te brengen. t ib nu een groot verscnu tegen vroeger, maar wij schikken ons toch in ons lot en zijn tevreden ; want er. zijn er nog anderen dan wij die boonen eten I Lari1. KAREL OOLLEflS Karel Collens, de over enkele jaren gestorven tee-kenaar en schilder, bezat de gave van den illustra-tor. Hij wist wat het was een boek te « versieren ». « Deze Kunst, is zoo lang, in ons land vooral », zegt ergens Edmond van Offel in zijn boekje : « Een stu-die over het werk van Karel Collens », « verwaar-loosd, toch werden in de îaatste jaren pogingen aan-gewend om ze herop te beuren. Bij die welke hier iets op dit gebied konden verrichteri, was ook Karel Collens. Hij bezat ook den zin van het decoratieve ». Wij herinneren ons zeer i iteressante • ontwerpen voor meubelpapier, motieven \-oor fiiezen en voor boekbanden van zijne hand. De hierbijgaande slak-en paddenstoelen zijn kop- of eindstukken voor drukwerken ; zij zijn allerkeurigst en geteekend door iemaïul die het vak begrijpt. Het plaatje «De Winter » — dat in ons Kerstmis-numiner staat — verscheen in 1908 in het jnarboek van de « Scalden » en is, als décor, als verdeeling op één blad van wit en zWaii, van licht en donker, in al zijnen eenvoud, een model van het « genre ». Karel Collens, alhoewel 35 j iar wanneer hij stierf, heeft weinig « gedaan ». Redelijk laat begonnen met het volgen der leergangen onzer academie, is de gave der kunst maar zeer langzaam ontwikkeld en was het eerst rond 1897 dat hij voor de eerste maal zijne werken aan de kritiek dierf onderwerpen in eene tentoonstelling. In 1900 kregen wij van hem te zien : het beste, het volledigste,-Waarin liij het nieest zijne eigenaardig-heid uitte... Teekeningen waren het ook, vooral ka-rikaturen, vol gezonden humor en... schilderijen Zijn tafereel « Ter Bedevaart >, hetwelk in ons Ko-ninklijk Modem Muséum haiïgt, toonl. ons het meest van al de werken van Karel Collens, wat hij kon en wat hij nog zou gekunnen hebben. Ailes lee-ren we er in kennen : zijn 'scherpen opmerkings-geest, zijn fijn gevoel, zijne eigenaardige manier von opvatting en uitvoering.-.zijn karakteriseerende teekening, zijne kleuren... Toen werd hij ziek en hield plots op met werken. Karel Collens had een zeer zwak gestel en na eene te groote krachtinspanning waarbij hij eene heele reeks studies, schilderijen, en teekeningen vervaar-digde, werd hij voor goed ziek. Hij vestigde zich m eeile villa te Merxem en deed niets meer ; hij nam geen potlood noch penseel meer in handen. Het laatste dat hij maakte was voor de « Scalden » in 1900, en dat toen aan prins en prinses Albert van Belgie werd aAngeboden. Het was een slotstukje • een manneke dat de kaars uitblaast en het hoofd on de tafel legt om te... slapen... Karel Collens kortte den tijd met zijne dieren ■ duiven en andere vogels, witte ratten, hond en kat te verzorgen en met groenten-, ook bloemen te kwee-ken, en hield dol veel van tymne sierlijke vormen Ons Rentenierkens op wandel in vredestijd (Oorspronkelijke schets van wijlen K. Collens) en teerfijne koloratie. Op 7 October 1901 stierf de kunstvriend. Karel Collens, de veel belovende schilder, de reeds gekende hoekverluchter en karikaturist, was geboren in den thans verdwenen papienvinkel der Korte Nieuwstraat van Sus Laerebeek, vroeger algemeen gekend. Het huis is bij de vergrooting van het Hnndelsgesticht St-Ignatius, ingenomen. xxx Wij zegden hierboven eenige woorden over de « Scalden » ; wij willen onze lezers op de hoogte brengen van. het ontstaan en het leven van dezen Kring. Het was in 't jaar 1889 dat eenige jonge artisten bijeenkw'amen om te trachten eene andere wending te geven aan de toen tamelijk banale Karnavalstoe-ten en andere feestuitingen in het openbaar leven. Een soort eenakel werd gevormd en gedoopt « de Scalden » (Zwevende barden van het Noorden, die met woord en beeld de heldendaden der voorouders bezongen.) Er werden in den beginne vele gezellige avonden doorgebracht ; het ging er soms nog al hevig toe : er Werd geredetwist en... geteekend ook. In hun lokaal was een groot zwart bord aange-bràcht, waarop met krijt de « demonstratiën » aan-schouwelijk gemaakt werden. Nadien traden de « Antwerpsche Scalden » op in den door de Stad uitgeschreven stoetprijskamp, met een talrijke groep en wagen, verbeeldende « Ons voorgeslacht ». Het was een heerlijk succès, waar-mede de eerste prij s werd behaald. Benevens de kunde, tijd en moeite, legde elke Scald-artist uit zijn tesch nog eenige franks bij !... In 1895 werd eene nieuwe richting genomen : de Scalden openden in de toenmalige Verlatzaal der Xll-maandenstraat, de eerste tentoonstelling van-toegepaste kunsten te Antwerpen. 'J'e dezer gelegenheid versctieen het eerste jaar-boek. Bij gebrek aan geldmiddelen was dit, thans zoo raar geworden bundeltje, zeer bescheiden ; doch de « Scalden-Uitgave », eclite prachtuitgave, op zeer beperkt aantal getrokken, werd stilaan belangrij-ker. In de reeks verschenen uitgaven komen voor : kalenders, liederboeken, volksliederen, humoristische teekeningen, een feestalbum (1909), kindervertelsels dichtwerken, geïllustreerde spreekwoorden en het album met werken van den talentvollen overleden Scald Karel Collens. De Scalden leden in hunne rangen verscheidene verliezen : Dolf Kockerols, Delbeke, Van Luppen, Steenackers, ;;ef Swennen, enz., in voile levensjeugd door den dood ontrukt. Victor De Meyere, de kundige conservator van het Muséum voor Folklore, sclireef destijds te recht : « De studie over Karel Collens van E. van Offel » is geschreven met pieuze liefde voor een afgestôr-» vene kunstbroeder, die, hadde het lot gewild, een » der eersten van Vlaanderen zou geworden zijn. Die » studie is de omlijsting van een teer en schoon » inegaal, maar menschelijk steeds ontroerd men-» schenleven. Dat boekje zou ik waarachtig willen » schrijven hebben — niet omdat ik het beter zoude » gedaan hebben dan Van Offel — maar alleen om-» dat ik evenveel van Karel Collens heb gehouden. » Tôt slot zij hier bijgevoegd dat de Scalden, volop de 25° verjaringsfeesten aan het voorbereiden waren, wanneer de wereleloorlog uitbrak en ailes stremde, ook de uitgave van het jaarboek, dat met groote belangstelling wordt te gemoet gezien ; doch uitge-steld is niet verloren. Hunne taak is immers nog niet volbracht ? — « De Vereeniging « De Scalden » — zooals Vie-» tor De Meyere zegde — en ieder lid in het bijzon-» der, moet mede helpen Vlaanderen groot maken. » Die grootmaking zal slechts geschieden door de » Kunst, die alleen de zuiverste uit in g van 's lands » geest wezen zal. En 'dit tôt voltrekking van den » tempel der gemeentelijke schoonheid, dewelke, al-» hoewel met ware koppige traagheid, door aanhou-» dende volharding langzaam maar zeker zal oprij-» zen tôt algemeen welzijn en volksverfijning. » G. B. De Kunstkritieker (teeken:ng van K. Collens) DE PEERDJESMOLEN (Teekening van Karel Collens) HADERLANDSLIEFDE De Franschman Ch Wagner heeft in zijn boek « Rechtvaardigheid » eenige beschouwingen neergeschreven waaruit wij ten behoeve van de lezers der Zondagsgazet een en ander willen aanhalen. Nu de wereldoorlog in aile Eu-ropeesohe rijken de vaderlandsliefde aan het order van den dag heeft gesteld, zal onderha-vig artikel zeker niet van onpas komen. Eerst en vooral, wat is vaderlandsliefde î Volgens Wagner's opvatting is het de ge-meenschap met het midden waaruit wij ge-sproten zijn, waarin wij ons bewegen en leven. De mensch heeft zijn vaderlijk huis, zijne familie, zijne omgeving lief en uit deze liefde ontspruit een andere, grootere, rijkere, namelijk : de liefde voor zijn geboorteland. Vaderlandsliefde is dus een samenhang van gewaarwordingen, erfelijkheden, verwant-schappen, die ons beheerschen, ons verhef-fen, en ons boven het bijzonder leven, boven het familieleven een ander breed, gemeen-schappelijk leven doen beseffen, waaraan wij allen deelnemen. Het vaderland leeft in ons bloed, in ons gebeante, in ons zenuwstelsel, in onze gedachten, in onze taal ; het is met onze persoonlijkheid om ter innigst versmol-ten. Het vaderland, dat is onze gezichteinder, onze hemel ; 't zijn onze velden, wouden, bergen, vlakten, rivieren, stroomen, zeëen ; 't zijn de graven onzer vaderen en voorvade-ren ; 't zijn onze geschiedenissen en overleve-ringen ; 't is heel het erfdeel van glorie en beproeving, deugden en gebreken, krachten en zwakheden, ons door vorige geslachten nagelaten. Het vaderland aldus begrepen en de vaderlandsliefde, die er de levende echo van is en tôt in 't diepste onzer ingewanden weer-kaatst, eischen zij de volstrekte wering van al wat uitheemsch is ? Moet vaderlandsliefde natuur- en noodzakelijkerwijze vergezeld gaan van haat voor den vreemde ? Ziedaar iets wat stellig dient geloochend te worden. Zoo min als de liefde voor onze eigene familie haat voor eens anders familie met zich voert, zoo min eischt vaderlandsliefde haat voor een vreemd land. Integendeel, even als men de herinnering aan zijn eigen vader in de grijze haren eens vreemdelings vereert en door de liefde voor zijne eigene kinderen andere vaderharten leert bevroeden, evenzoo 1 betuigt men de liefde voor zijn eigen land met eens anders land te eerbiedigen. Alom waar deze eerbied ontbreekt, behoort men ien aard der vaderlandsliefde te mistrouwen. t Is een verdwaald en valsch begrip, dit pa-triotism dat volstrekt blind wil wezen voor illes wat niet inheemsch is en niets dan ver-ichting en dweepzucht tegenover vre^mden lan den dag legt. Het chauvinism is de kari-katuur, de schreeuwerige en twijfelachtigé nabootsing van het ware patriotism. Voorgaande bewering zal ongetwijfeld te-jenspraak ontmoeten. Sommige lieden aar-îelen niet het chauvinism als een grondbe-3'insel uit te roepen en omhullen het met illerlei wijsgeerige of wetenschappelijke beschouwingen ten einde hunne meening te rerrechtvaardigen. Zij roemen den invloed ^an het chauvinism op den strijd voor het oestaan. « In dezen strijd, zeggen zij, mag nen zich niet weekelijk laten maken door illerlei zachtaardige en menschlievende over-wegingen. De toekomst is aan den hardvoch-iigste, den sterkste. Waar staal en buskruit spreken, moet men zich den vijand niet voor-stellen als zijn gelijke, maar als een wild lier. » Hierop valt te antwoorden dat de strijd roor het bestaan niet denzelfden vorm heeft in aile natuurrijken en dat hetgeen wet is roor de planten en de dieren, 'die elkander icht, lucht en voedsel betwisten, niet van toe-passing kan wezen op het menschenrijk. V'oor de menschen moet eendracht maakt macht de leus zijn. De menschen moeten zich aten leiden door solidariteitsgevoel en hieruit ;pruit voort dat al het kwaad, welk de mensch zijnen evennaaste aandoet, op hem selven neerkomt. In plaats van zich te ver-leffen en te verbeteren, verkleint en bena-ieelt hij zich. Wie den mensch, de familie, :iet vaderland belaagt, mag verzekerd zijn Jen terugslag zijner daad op zich zelven, sijne eigene familie, zijn eigen land te zien neerkomen. Zoo ook veroorzaakt het brutale -.hauvinism den dood van het beschaafde pa-.riotism. Zie eerstgenoemd maar eens aan t werk. Die drift, die w#estheid, welke men evendig houdt om ze tegen den vreemdeling ;e keeren, mengen zich in onze zeden en mis-rormen dezelve ; met dezelfde drift en ^oestheid behandelt men elkander onder andgenooten, b.v.b. in politieke partijtwis-,en en zoo wordt het gemeenschappelijk va-ierland verdeeld en verscheurd door dien- zelfden onzuiveren gloed, waarmee men zijne " verdediging wilde behartigen. « Daar zijn er die, gebelgd over de afdwa- " lingen van het patriotism, ditzelve onvoor- " waardelijk versmaden en zichzelven als « wereldburgers » uitroepen. Hunne bedoe- kc ling is misschien niet slecht, doch is het geene hersenschim de menschheid te willen liefheb- in ben, zonder haar lief te hebben doorheen het kc vaderland, evenals het hersenschimmig zou Hi wezen het vaderland te beminnen, zonder het de te beminnen doorheen de familie ? 't Is te w: vreezen dat de liefde tôt de menschheid maar anbepaald en koud zal blijven als zij, om zich do te vernieuwen en te onderhouden, niet over mi gevoelens beschikt rechtstreeks geput aan een de midden dat het hart nabij ligt. Wat vooral sti [aakbaar toeschijnt, is de toepassing van het Je spreekwoord Ubi bene ibi palria (overal waar 't goed is, is mijn vaderland). Verdwaal- bi; den, die zoo spreekt, gij weet niet wat ge wi zegt ! Gij hebt nooit een vaderland gekend ! de In den buitengewonen tijd, dien wij bele- he ven, klinken sommige van Wagner's bewe- ha ringen ons wel eenigzins gewaagd toe. Ons sordeel is verduisterd en vervalscht door de driften, welke de oorlog ontketend heeft, b' Doch laat eens de vrede hersteld, de kalmte. H en het gezond verstand teruggekeerd zijn, dan zal men het werk van den Franschen schrijver hoogschatten en waardeeren als de uiting van een der beschaafdste en edelstden- kende geesten dezer eeuw. En dan zouden zlJ wij dit werk in ieders handen willen zien Wl opdat de volkeren, gelouterd worden door dit; svangelie van goedheid en naastenliefde. aa II. w; OVER MLLES — Voor de pensioenkassen. — De Alge-meene Bestuurder der Spaar- en Lyfrentkas onder waarborg van den Staat bericht de pensioenkassen die in de maand December 1915 de jaarliiksche storting niet konden doen. dat zij bij uiîzoïd-ring in Januari 1916 tôt die verrlchtingen mogen overgaan. Hij voegt er bij : « De storting kan geschieden « hetzij door tnsschenkomst der Nationale Bank « van Helgië, hetzij rechtstreeks in de Middenkas « te Brussel. « Voor haar gemak kunnen de pensioenkassen « die zulks verlangen een postmandaat der Alge-« meene Spaar- en Lijfrentkaa doen uitgeven ten « beloope der som welke zij in gfldspeciën zouden * te storten hebben, en de bordereelen rechtstreeks « alsdan sturen, te gelijk met de stukken welke « noodig zijn om de gelden welke voorloopig in de » Spaarkas berusten op de Lijfrentkas over te « boeken". » — Goed gsvonden is het middel om goed-koope levensmiddelen aan zijne medeburgers te verschafFen. dat de burgemeester eener kleine stad in praktijk heeft gebracht. Wekelijks wordt op kosten der stad aan aile hoeken der straten een lijst aangeplakt, vermeldende de adressen der han-delaars en winkeliers, die het goedkoopst hunne waren afzetten. — Dat de Belgische artisten heel de wereld door gewaardeerd worden g^tuigt weeral de benoe-ming van den heer Désiré Piller, oud-leerling van de Conservatoriums van Brussel en Luik, tôt bestuurder der muziekschool gehecht aan ♦» The Jesuits' Pligh School » te New Orléans. — Dinsdag V Janurri 1891 had in het aarts-bisschoppelijk Collège! St-Jan Berchmans, een ge-weldige brand plaats. Omtrent de halve bevolking der stad stroomde naar de Meir voor het gebouw ; het vuur dat door het pompierskorps geblucht werd, had overgroote schade veroorzaakt. — Te Dordrecht is eene tentoonstelling der werken van Roland Lazy geopend, een der meest bekende kunstschilders der Nederlaudsche School. Hij werd geboren te Berchem en volbracht zijne kunststudies aan de Kon. Academie van Antwerpen. — De heer Wilson, président der Vereenigde Staten, is met Mevr. Goult, in stilte getrouwd. Er zijn een ontelbaar aantal telegrammen van geluk-wenschen naar den président gezonden. — Peter Baker, een Engeisch soldaat, welke aan het front gewond werd en in Frankrijk stierf, was een der grootste strijders ; Hij had blootvoets eene lengte van 2m 05. Hij was in 't burgerlijk leven huisschilder en gebruikte daartoe bijna nooit eene ladder. — Bij eene verkooping van schilderijen, welke te Amsterdam plaats greep, werden verscheidene doeken van Belgische kunstenaars aan tamelijk hooge sommen verkocht. Een werk van Van der Ouderaa, onzen over omtrent een jaar gestorven Antwerpschen meester, ging ruim 4000 gulden ; een Rommer 1600 gulden ; een Delsaux, 3000 gulden. Het binnenzicht eeener kerk, van Bosboom, ging 17.000 gulden. — Wij vernemen dat er aanvragen aan het college van Burgemeester en Schepenen gezonden zijn om toelating te bekomen tôt heropbouwing van eenige vernietigde huizen der Kammenstraat. Zou het bij geval nu de gelegenheid niet zijn cm aan de Everdijstraat een ruimeren inkoom te geven langs de Kammenstraat, waar ze het smalste is ?

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.