Halle en omstreken

384 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 01 Juin. Halle en omstreken. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/sf2m61cd82/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

À ; , . ( » Nummer 9. MET DE TOELATING DER MILITAIRE OVERHEID Juni 1918. HALLE EN OMSTREKEN Bestuur- en Opstelraad : É. H. JANSSENS, Z 135/1. Adresveranderingen te zenden aan Leop. BRICHAUX, brigadier, I. M. I. 0., Sainte-Adresse. Het Kruis aan den Yzer. De hofstede, waarin wij thans vertoeven, ligt hier eenzaam en verlaten, vertrappeld en verhakkeld, gelijk het braakland in het najaar. Zij was vroeger een prachthoeve en nu staat zij met stukgeschoten stallingen, waarvan nog tujten overblaven van muren, die met gapende retenboven het steengruis uitsteken. De schuur schraagt lamlendig liet gebrekkelijk geraamte vfm het wijde dak en is haast zoo gebrekkig 3ls 't graamte zelf. De woonst moet sierlijk geweestzijn, te oordeelen naar de laatste sporèn van de eens zoo ordentelijk aangelegde plaatsen. Een kamer met een kruis is tusschen de puinen in, ongedeerd gebleven. In die kamer en vôôr dat kruis, komen onze jongens nederknielen en bidden. Ze komen er kracht erlangen, door het kruis, om moedig en manhaftig het kruis te dragen, van den oorlog. Samen offeren zij hierom, met Christus en den priester, het onbloedig sacrificie van het kruis aan den Opperheer. Eertijds woonden hier eenvoudige lands-lieden en zij ook gingen verkwikking zoeken onderde schaduwe van het kruis, dat ze wisten te plaatsen op de eereplaats, uit Christen geloof en naar Vlaamsche gewoonle. Toen kraaide het gehoenderte op het neerhof vreugde en vrijheid en, in het malsche gras der uitgestrekte beemden, loeide het bonté vee het leven uit allenthenen. 't Is al doodsch nu en het schijnt een groot doodenveld geworden hierrond. Het vee is verdwenen en het babbelend gekakel der kiekens is uitgekreten. De menschen zijn heengegaan, met wee in het hart en met kroppende keel, het onbekende in. Het was ■— en zij zeggen het, diegenen, die 't niet verstaan — alsof de Heer die menschen verlaten had, die nôchtans zijn kruis hadden in huis en zij I kruis hielden in eere. Waren zij onmeedoogend door de Han Godsgeslagen ?.... Die goede Yader des hemel wil Hij niet eerder zijn kinders kastijden, dat | Hij ze liefheeft ?.... Had Hij zijn eenigen Zoon niet lief en leverd Hij hem niet tôt den dood van het kruis'?.... Gelijk ijzer door het vuur, zoo loutert on de Heer in den smelthoven van het lijden. Het kruis, dat ons kruist, is geen schanc bout meer waarop booswichten sterven, h( is een roemrijke standaard, waarrond, gelij om de ark des verbonds, geheimvolle kracl zweeft, dat zielen staalt en groot maakt e schoon. Het straalt van vlammende licht o onze levensbaan en het draagt in gouden lettere vol liefdegloed : « door dit teeken zull g overwinnen ». Zij wisten het, die menschen hier te landt en het was een balsem voor hun bloedend bar toenzij, metbedrukt gemoed, den vveg iusloege naar het ballingschap. Een kruis bleef hier in huis ; de andere zij verdwenen. In plaats prijken hier nu kruise alom in 't opene veld. Zij zijn daar geplanl als om luide te konden dat daar helden vicier die, gelijk Christus de Gekruiste, het zaa< wierpen van hun bloed tôt een glorievolle: oogst. Zij staan daar te prediken van lijdei uit liefde en van liefde uit lijden. Zij strekkei hun armen wijd open, als om de soldaten t omvatten van het machtig Christileger en z trouw te doen zweren aan hun God, hun Konin en hun Oppergeneraal, en aan dies wetten. Onze vaderen deden het en ze bevestigdei hun woord met den zegel van hun bloed, da stroomt door onze aderen. Wij, Hallenaars, wij zijn geen bastaards wij zijn geen lauwaards maar willen klauwaard

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Halle en omstreken appartenant à la catégorie Frontbladen, parue à Sainte-Adresse du 1916 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes