Het tooneel

1665 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1916, 08 Avril. Het tooneel. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/pr7mp4wp23/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Van Oscar Six drukken we heden een on-uitgegeven novelle af. Deze West-Vlaming, welke sinds ettelijke jaren Antwerpen bewoond, is voor het lezend publiek geen onbekende. Vooral in de laatste jaren was hij onvermoeid werkzaam en schonk zijn volk een paar zeer mooie proza-boeken: Een Lente van Schoonheid en Mijn wonnig Lànd, die allebei bij den uitgever,Ed. Secelle van de pers kwamen. Oscar Six werd op 21 Juli 1875 te Voormezeele in West-Vlaun-deren geboren. Hoe dikwijls heeft hij ons niet verteld over den vijver van Dickebusch en de wijdsche meerschen, waarin hij, nog een knaap zijnde, de uren verdroomde al 3tareml naar den hoogen hemel, waarin rezen, hofI verre, de torens van het aloude Yperen. Zijn jeugd op de groote hoeve zijner ouders duor-gebracht is de bron waaruit hij bij 't schrij-ven zijner vertellingen put. Want, al woont Six sinds jaren in onze stad, al heeft hij met de vrienden der Kapel langs het Scbippers-kwartier gedoold, toch is hij gebleven een West-Vlaming — ook in de letterkunde. Vroeg leerde hij Gezelle's verzen hoogschat-ten en dat wel in een tijd toen de heeren critici den neus ophaalden bij 't lezen van het-geen de priester-dichter zong. Ook de gedich-ten van Berten Rodenbach waren Six lief. En onder dien dubbelen invloed zal wel ge-groeid zijn het dichterlijke, dat Oscar Six van nature in zich omdroeg. Want Six is voor ailes dichter — ook in zijn prozawerk. Zijn lyrisme komt boven wanneer hij vertelt. Hij kan zijn persoonlijkheid niet op den achter- Van Oscar Six drukken we heden een on-uitgegeven novelle af. Deze West-Vlaming, welke sinds ettelijke jaren Antwerpen bewoond, is voor het lezend publiek geen onbekende. Vooral in de laatste jaren was hij onvermoeid werkzaam en schonk zijn volk een paar zeer mooie proza-boeken: Een Lente van Schoonheid en Mijn wonnig Lànd, die allebei bij den uitgever,Ed. Secelle van de pers kwamen. Oscar Six werd op 21 Juli 1875 te Voormezeele in West-Vlaun-deren geboren. Hoe dikwijls heeft hij ons niet verteld over den vijver van Dickebusch en de wijdsche meerschen, waarin hij, nog een knaap zijnde, de uren verdroomde al starernf naar den hoogen hemel, waarin rezen, hofI verre, de torens van het aloude Yperen. Zijn jeugd op de groote hoeve zijner ouders door-gebracht is de bron waaruit hij bij 't schrij-ven zijner vertellingen put. Want, al woont Six sinds jaren in onze stad, al heeft hij met de vrienden der Kapel langs het Scbippers-kwartier gedoold, toch is hij gebleven een West-Vlaming — ook in de letterkunde. Vroeg leerde hij Gezelle's verzen hoogschat-ten en dat wel in een tijd toen de heeren critici den neus ophaalden bij 't lezen van het-geen de priester-dichter zong. Ook de gedich-ten van Berten Rodenbach waren Six lief. En onder dien dubbelen invloed zal wel ge-groeid zijn het dichterlijke, dat Oscar Six van nature in zich omdroeg. Want Six is voor ailes dichter — ook in zijn prozawerk. Zijn lyrisme komt boven wanneer hij vertelt. Hij kan zijn persoonlijkheid niet op den achter- Van Oscar Six drukken we heden een on-uitgegeven novelle af. Deze West-Vlaming, welke sinds ettelijke jaren Antwerpen bewoond, is voor het lezend publiek geen onbekende. Vooral in de laatste jaren was hij onvermoeid werkzaam en schonk zijn volk een paar zeer mooie proza-boeken: Een Lente van Schoonheid en Mijn wonnig Lànd, die allebei bij den uitgever,Ed. Secelle van de pers kwamen. Oscar Six werd op 21 Juli 1875 te Voormezeele in West-Vlaun-deren geboren. Hoe dikwijls heeft hij ons niet verteld over den vijver van Dickebusch en de wijdsche meerschen, waarin hij, nog een knaap zijnde, de uren verdroomde al starernf naar den hoogen hemel, waarin rezen, bofI verre, de torens van het aloude Yperen. Zijn jeugd op de groote hoeve zijner ouders door-gebracht is de bron waaruit hij bij 't schrij-ven zijner vertellingen put. Want, al woont Six sinds jaren in onze stad, al heeft hij met de vrienden der Kapel langs het Scbippers-kwartier gedoold, toch is hij gebleven een West-Vlaming — ook in de letterkunde. Vroeg leerde hij Gezelle's verzen hoogschat-ten en dat wel in een tijd toen de heeren critici den neus ophaalden bij 't lezen van het-geen de priester-dichter zong. Ook de gedich-ten van Berten Rodenbach waren Six lief. En onder dien dubbelen invloed zal wel ge-groeid zijn het dichterlijke, dat Oscar Six van nature in zich omdroeg. Want Six is voor ailes dichter — ook in zijn prozawerk. Zijn lyrisme komt boven wanneer hij vertelt. Hij kan zijn persoonlijkheid niet op den achter- 10 Centiem HET TOONEEL l"te Jaargang. Nr 21 Beheer en Redactie : Vleminckxstraat, 15, Antwerpen Annoncenbureel opers aile werkdagen van 9 tôt 1 en van 3 tôt 5 uur (Torenuur) 8 April 1916 Koninklijke Nederlandsche Schouwburg HET TEEKEN DES KRUISES Mev. VAN DE VELDÈ als Keizerin Poppéa De bij val van Het Teeken des Kruises groeit aan toi een waren triomf. Het is alsof gansch Anlwprpen herhai'delijk dit stuk wil zien,zoo groot is de toeloop, zoowel voor de dag- als voor de avondvoorstellingen. Het is lang geleden dat we nog van zulke belangstelling hoorden. We moeten onze lezers, die tôt hiertoe Het Teeken des Kruises nog niet zagen, aanzetten om niet lang meer te wachten. Er zullen nog maar vijf voorstellingen gegéven worden,daar slechts tôt 15 April gespeeld. wordt. Deze on-herroepelijk laatste voorstellingen zijn: Zater-dag 8, Zondag 9 (dag- en avondvoorstelling), Donderdag 13 en Zaterdag 15 April, tôt slui-ting van het tooneeïjaar. Ieder die het stuk heeft gezien spreekt onvoorwaardelijk lof van de insceneering, de décors, de prachtige kos-tumen. Voeg daarbij het uitstekend spel van onze beste artisten :dames Dilis-Beersmans. HéRae en Marguerite Bertrijn, Ch. Noterman. I. Vervoort, M. Van de Velde, heeren G. Cau-wenberg, L. Bertrijn, P. Janssens, B. Ruys-broeck, G. Hereygers, R. Vandeputte, enz., enz., en men zal begrijpen dat Het Teeken des Kruises ten voile de belangstelling verdient die het ondervindt. Om elke teleurstelling te vermijden, zullen onze lezers goed doen voor deze allerlaatste voorstellingen hunne plaatsen op voorhand te nemen. *** Op het oogenblik van het ter pers gaan ver-nemen wij dat het Bestuur, gezien den over-grooten bijval van het Teeken des Kruises be-sloten heeft, nog twee buitengewone vertoo-ningen te geven van dit stuk, dat in zoo hooge mate de belangstelling wekt van het publiek. Deze vertooningen welke beslist de laatste zullen zijn, zullen plaats hebben op Zondag 16 April, 's middags ten 3 1/2 en 's avonds ten 8 uur (torenuur). De velen, welke tôt hiertoe er niet in slaag-den kaarten te verkrijgen voor eene Zondag-vertooning, zullen dit nieuws stellig met ge-genoegen vernemen. Laten zij en allen die het Teeken des Kruises nog niet zagen, zorgen dat zij ook ditmaal niet teleurgesteld worden, en hunne plaatsen op voorhand nemen, want de vraag is buitengewoon groot, en deze twee voorstellingen zijn de allerlaatste van het sei-zoen. Slechte Vaderlanders Ja, beste lezer. dat zijt gij, dat zijn wi. allen die het wagen in dezen tijd naar den.. schouwburg te gaan. Glimlach niet, of denk nu niet dat we gek scheeren of een loopje met U wenschen t( nemen; waarachtig niet! Deze enormiteit staat te lezen in een zooge zegd serieus blad: Le XXe SiècleU Proef deze fijne brok maar eens die w( voorzeker in de toekomst nog wel eens zuller opdienen: « Er zijn nog menschen in België die naai » den schouwburg gaan, doch het zijn meest » al Duitschers en naast hen vindt ge altijc » uitzonderingen — enkele Belgen, slechte va . » derlanders, die op de hand staan van der » vijand. » Doch de overgroote meerderheid, wi; » kunnen gerust zeggen de algemeenheid var » de bevolking is ernstig gestemd en houdl » zich verwijderd van schouwburgen en ver l » makelijkheden.' » Slechts tingeltangels werden heropend.> Zulke zedelijkheidspreek van grenzelooze idioterigheid staat te lezen in een blad waar-van de opstellers zonder een enkel schot ge-i hoord te hebben hun lieve vaderland in der steek lieten, toen er nog geen schijn van ge-vaar was, om hun kostbare huid, heel vei weg in den vreemde, in veiligheid te brengen Als men dus Spoken of het Meisje van Ar les gaat zien of naar een concert gaat luiste-ren van de Nieuwe Orkèstvereeniging iï men... een slechte vaderlander! En slechte vaderlanders staat natuurlijk ne den vrede een allervreeselijkst lot te wachten Maar als wij er reeds zoo kolossaal slechl voorstaan wat zal er dan geschieden met hel gezelschap van den Nederlandschen Schouwburg en met de instrumentisten van de Orkest-vereeniging?Wij durven er nauwelijks aan denken. Maar onze haren rijzen te berge wanneer wij ons voorstellen wat de uitspraak wezen | zal van de vierschaar der echte vaderlanders die de heeren Bertrijn en Van Dyck zullen te oordeelen hebben! Onze gedachten staan stil, ons denkvermo-gen houdt op als we dit tijdstip voor den geest roepen, want zij beide zijn immers toch de aanleidende oorzaak geweest dat de menschen hier in Antwerpen slechte vaderlanders geworden zijn. 't Is nu wel waar dat de artisten van het gezelschap van onzen Nederlandschen Schouwburg en ook de instrumentisten deftig en eerlijk hun brood verdiend hebben; dat zij — die geen rijke menschen zijn en ook niet rijkelijk ondersteund worden door de Staatskas — het leger der hulpbehoevenden niet vergroot hebben, wat .kan dat de eminen-te vaderlanders van de XXe Siècle schelen! Zij hadden ook maar moeten vluchten en weg-blijven. Maar dan bleef natuurlijk nog altijd de vraag of zij het zoo goed en onbezorgd zouden gehad hebben aïs de uitnemende en moedige heeren fvan het vaderlandslievende blad van dees eeuw die daar ginds in den vreemde leven lijk God in Frankrijk. Het is nu wel goed geweten dat achter 't front tooneelvertooningen en zangavonden worden ingericht tôt opbeuring van de solda-ten, 't is geen geheim dat in al de groote steden van al de oorlogvoerende landen de schouwburgen geopend zijn, maar dat neemt toch niet weg dat hier in België de menschen die hêt-zelfde doen als de dappere vaderlanders van de XXe Siècle die ruim gebruik zullen maken van hun perskaarten voor de vertooningen in Le Havre, eischen dat in België de menschen df schouwburgen vluchten als de pest... uit pure vaderlandslielde! 't Is niet de eerste maal dat wij dien on-noozelen rimram hooren. Verleden jaar reeds, meenen wij, was het de Métropole, die het eeuwige met het tijde-lijke verwisseld heeft, na eene langdurige gal-ontsteking, die te zeggen wist — maar ook van heel verre, wat we te doen en te laten hadden. Het blad van de zandzakken en de «seau d'eau à chaque étage» hàd natuurlijk hare oude gewoonte niet verloren om ons de les te spellen. In een plaatselijk blad verscheen toen een artikel getiteld «Ons goed Humeur» waaraan wij het volgende ontleenen: »Een Nederlandsch letterkundige en journa-list schreef nog onlangs dat Vlamingen en Noord-Nederlanders elkander best kunnen verstaan op voorwaarde dat wij iets van hunne degelijkheid en zij iets \an onze vroolijk-en gulhartigheid en verkwikkende jovialiteit overnemen. Onze blijmoedigheid heeft tôt nu toe de groote kracht uitgemaakt van ons Vlaamsche ras. Nièttegenstaande eeuwenlange, vreemde overheersching. niettegenstaande pogingen van allen aard om ons volkskarakter en volks-bestaan in zijn diepste denken en voelen te doen veranderen of te doen verzaken, zijn we gebleven wat wij waren: Vlamingen uit één stuk, getrouw aan ons verleden en be-trouwend in de toekomst, omdat we zijn van een gezonde, sterke soort, sober waar en wanneer het noodig is, maar uitbundig in geluk en vreugde. En zelfs nu behouden we ons goed humeur en onze hoop in de komende dingeni» En verder: Wij zijn nu eenmaal zoo en niet anders : wij moeten,als wij het eens op zijn Antwerpsch mogen zeggen: van tijd tôt tijd eens uitblazen. En ons goed humeur dat wij, Sinjoren,steeds in wel en wee behouden hebben, zal onze beste hulp zijn om na den vrede onmiddellijk aan den arbeid te gaan om ons land wederom groot en gelukkig te maken. En laat nu de pezewevers en andere mu^-gezifters maar betijen: al hun gezanik, gemor en geknor haalt toch niets uit, gelukkiglijk!» Wij ook zeggen: gelukkiglijk, al mochten al de dapperen van de XXe Siècle nog honderd malen harder schreeuwen dat we slechte vaderlanders zijn! Doe wel en zie niet om! is nog' altijd een echte en gezonde Vlaamsche spreuk. IJdele Beschouwingen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Het tooneel appartenant à la catégorie Culturele bladen, parue à Antwerpen du 1915 au 1940.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes