Het Tooneel 2e Jaargang Nr 27 — 17 Maart 1917 Beheer «n Redactie: Kerkstraat, 13, Antwerpen 10 Centiem "R. Van de Putte Koninklijke JSederlandsche Scbouwburg 'DE KLEINE LORD., "Fanny's Sonnet,, «De Kleine Lord» weet nog immer het gewone theaterpubliek te boeien. Dit bleek nogmaals Zaterdag bij de hememing van dit suikerzoete stuk waarin het goede zoo braafjes wordt beloond en het booze gestraft. Dit produkt van de «littérature à l'eau de rose» verscheen in 1887. De schrijfster — Mevrouw Francis Hud: son Burnett, — is nog in leven; zij werd in 1842, te Manchester, gebo-ren, maav wordt tusschen de Ameri-kaansche letterkundigen gerang-schiktBuiten «Little Lord Fauntleroy» — zoo is de oorspronkelijke titel, -— schreef ze nog een lijvig roman, — in twee deelen, — «The Shuttle», — waarin ze over het Engelsch - Ameri-kaansch huwelijk handelt. Een harer laatste werken «The Secret Garden», dat in 1912 verscheen, mag als «pendant» van «De Kleine Lord» worden aanzien. Van haar moet men allerminst diep - ingewikkelde zielestoestanden verwachten, enkel «psychologie à fleur de peau». Ook mag men gerust «Little Lord Fauntleroy» aanschouwen als 't prototype der tooneelstukken waar de jonge meisjes, zonder vrees, — haar moeder mogen heenleiden. Geen woord, geen syllabe die niet deftig of correct is. Zou het aan deze hoedanigheid zijn blijvend succès te danken hebben? Geenszins, want hoewel «De Kleine Lord»niets met kunst te maken heeft, bezit 't spel nochtans wel eenige kwa-iiteiten ; staat het b.v. stevig ineen, het is boeiend op meer dan eene plaats en voor de twee eerste akten is er voor eene sentimenteele slotscè-ne gezorgd, — met de noodige zon-en maaneffecten, het ailes onderlijnd door een trémolo van het orkest — en dit ailes lokt als van zelf het ap-plaus uit. Het schril contrast tusschen de ka-rakters der twee hoofdpersonen, — Graaf Dorincourt, de stugge Engelsch e aristokraat — en de kleine le-venslustige Cedric,-— in 't vrije Ame-rika opgegroeid — is met veel han-digheid afgeteekend. Als particulariteit, die zij ne waar-de heeft, dient worden aangemerkt, dat «De Kleine Lord» meer dan een ontluikend talent op het voorplan bracht. * * * Van de vertolking valt heel veel goeds te zeggen ; onze artisten hebben, als om prijs, gewedijverd om een voortreffelijk samenspel te leve-ren, waar ze dan ook schitterend in slaagden. Aan Mej. Marg. Bertrijn ging het leeuwenaandeel van het succès... Wij hebben deze jeugdige artiste menig-maal zeer schoon werk zien prestee- ren, — onlangs nog als de «Onnoo-zele» in «Het Meisje van Arles» — maar diimaal heeft ze zich zelf waar-lijk overtroffen. Zij was treffend van natuurlijk-heid en bracht, door haar schalksch en ongcdwongen spel, de toeschou-wers in vcrrukking. Vooral bij de eerste ontmoeting van de Kleine Lord met den ouden Graaf Dorincourt tpeelde zij prachtig. Na het tweede bedrijf werd haar een mooien bloemenkorf geschonken. De uitbeelding die heer B. Ruys-broeck van zijne roi maakte, was waarlijk puik. Hij was wel degelijk de oude aristokraat, die zoo wreed door het noodlot getroffen werd, — dat hem zijn drie zoons ontnam, — op zijn landerijen teruggetrokken leeft, en zijne omgeving het leven onmogelijk maakt. Hoe juist wist hij den toon te vin-den voor de langzame verteedering die zich van hem meester maakt bij de nadcre lcennismaking met zijn goedhartig kleinzoontje. Ook zijne typeering was best ge-lukt.Mevrouw Bertrijn was voortreffelijk als Mevrouw Errol. Haar scène met Cedric op het einde van I speelde ze heel roerend. «Mina de Italiaansche» werd naar waarheid geschetst door Mevr. Dilis-Beersmans, die een trouw beeld gaf van de gemeene avonturierster. Mevr. Ruysbroeck was een gemoe-delijke Mary. De «Mr Hobs» van Piet Janesens bracht iedereen in luimige stemming. Hij had voor een prachtige typeering gezorgd ; zijn spel viel fel te prijzen, hoewel hij soms wel wat te veel op het karikaturale van de roi drukte, vooral in het derde bedrijf. In het rolletje van pachter Higgins deed hr Van de Putte ons veel genoe-gen. Het weinige dat hij te zeggen had, droeg hij voor met veel gevoel en emotie; zijn uiterlijk was zeer realistisch opgevat. Als sehoenpoetser «Dick» verdient Mej. Vervoort allen lof, om de losheid van haar spel, vooral in III. Heer Gorlé was meer dan verdien-stelijk als Havisham. Geen oogenblik trad hij buiten zijne roi van flegma-tieke Engelschman, waarvan hij de stijf - deftige houding heel trouw weergaf. De bijrollen waren toevertrouwd aan de heeren Angenot — een zeer goede Wilkins — Schmitz en Van Gool, die het ensemble op degelijke wijze volledigden. Er werd geestdriftig geapplaudis-seerd, en na elk bedrijf moesten de artisten tôt drie maal toe komen groeten. ❖ ❖ * De vertooning was begonnen met «Fanny's Sonnet», het gemoedelijke eenaktje van Maures Sabbe. — (De plakkaat vermeldde nochtans «Daar-na» in plaats van «Vooraf».) Hr G. Cauwenberg speelde met de gewenschte ongedwongenheid de roi van den jongen ingenieur; hij werd flink terzij gestaan door Mej. Marg. Bertrijn, eene schalksche Fanny. Mevr. Ruysbroeck was een pracht van een Tante Dina; hare typeering was besl-st onverbeterlijk. Het scheen ons toe dat we de roi van Betje verleden seizoen beter za-gen vooidragen door Mej. I. Vervoort.De bijval der spelers was groot en verdiend. C. W. In en om de Schouwburgen ROLVERDEELING van «Gaat en Ver-menigvuldigt», tooneelspel in drie bedrij-ven, van J. Haugen, dat op Zaterdag 24 de-zer en volg-ende dag-en opgevoerd wordt : Bernard, boekhouder, Hr L. Bertrijn. — Martha, zijn vrouw, Mevr. Ch. Noterman. — Hendrik, zijn zwager. klerk, Hr A. Van Thillo. — Irma, zijn vrouw, Mej. J. Jans-sens. — Oom Willem, Hr P. Janssens. — Marten, hun neef, Hr K. Van de Putte. — Jana, zijn vrouw. Mej. M. Bertrijn. — Dirk werkman, Hr R. Angenot. — Maurits, Mej. Schmitz. — Ernest, jonge heer Cauwenberg. — Heintje, Mej. M. Janssens. — Fien-tje, Mej. M. Van der Baen. — Nierens, Hr J. Schmitz. — Vooraf wordt opgevoerd : «Eene Kokette», tooneelspel in één bedrijf van G. De Lattin : Hilda, Mevr. H. Bertrijn. — Frits, Hr G. Cauwenberg. — Tante Doka, Mevr. Ruysbroeck. NA «GAAT EN VERMENIGVULDIGT» komt «Het Slachtoffer» (La Sacrifiée) van Gaston Devore aan de beurt. WIJ VERNEMEN dat de zaak van het «Hippodrcompaleis» eerstdaags zal in orde komen. Wij mogen ons dus binnen kort verwachten aan de openirr: van dezen schouw-burg. ar DE FEESTAVOND van het koor in Pa-latinat, dinsdag 11. is schitterend geslaagd. Een talrijk publiek juichtte de verdienste-lijke koristen geestdriftig toe, die «De Graaf van Luxemburg» voor hun benefiet-voorstelling: hadden gekozen. Donderdag, voor de laatste opvoering van «De Graaf van Luxemburg»was de opkomst even groot en het succès in verhouding. VOOR DE «KINO - KONINGIN», waarvan heden, Zaterdag, de eerste vertooning in Palatinat wordt gegeven, heeft het be-stuur op geene kosten gezien. Prachtige de-cors werden door den decorateur Lambert Laureys geleverd. Die van het eerste bedrijf (de hotelhall met de lift) en die van het laatste (een straat in Philadelphia) zul-len ophef maken. ROBERT EN BERTRAND, het lustige zangspel dat wij vroeger zoo menigmaal op onzen Kon. Nederl. Schouwburg vertoond zagen, zal na de «Kino - Koningin» in Palatinat worden opgevoerd, met heeren Eug. Devos en Théo Van Pelt in de titelrollen en heer Robert Van Aert als Strambach, HEER PIERRY werd door het bestuur van Palatinat geëngageerd. Hij zal voor het eerst optreden in «De Spaansche Vlieg» die onmiddellijk na «Robert en Bertrand» wordt opgevoerd. MEVR. REZY VENUS EN DE HH. E. DE VOS EN THEO VAN PELT zullen op Dinsdag 27 Maart hun feestavond geven. Opgevoerd wordt «De Kino - Koningin». Aan volk zal het zeker dien avond niet ont-breken om deze sympathieke artisten te vieien. MEIVVVK Landelijk spel in 2 bedrijven van Pol de Mont. Getoonzet door Jef Van Hoof. — Uitgegeven bij Gust Janssens, Kerkstraat. Alhoewel pas in druk verschenen, is het een betrekkelijk nog jong werk van on zen voornamen en vermaarden dichter Pol de Mont (dagteekent van 1883). Ferm en flink van bouw zijn de verzen; zacht, zoet, jolig, vloeiend en volksch de taal. Pol de Mont weet hand'g goed en juist genoeg de gegevens te geven, opdat de toondichter s3ch voor de «illustratie» ont-plooien kan. Weliswaar ontbreekt in dit spel de eehte dramat sche actie, rr.aar w© gelooven niet, dat de! d'chter een «opéra» heeft w*illen scheppen; weleer een spel gebouwd op volks tooneelen- en . liedjes, waarb j de «intrigue» bijzaak wordt. Het wemelt van volksliedjes en vafian-ten op deze, — stoeten — dansen en nog meer. Zelfs de noodzakelijke «dialogen» ijn gansch in dien stijl geschreven. Met eene gepaste voor iefde schijnt de dichter, zijne dichtersziel gelegd te hebben in den mond van Driesken den Vogel-vanger; die {lu t, zingt, trilt, kwettert, waarbij de heele '.evensblijheid van het spel uitgaat. De «intrigue» tusschen al deze tooneelen geweeft is zoo naief-eenvoudig dat het plotselinge-tragische wel wat ge-zochte einde, bijna scliokt in dit spel vol kleur en leven. Voor het 00g zal het een weelde zijn dit spel op het tooneel te zien, waarbij dan ook een handige tooneelmeester zijne kunst van «monteeren» zal kunnen doen gelden 't Zijn werkelijke nabootsingen van de sch'.ldenjen van Brouwer en Teniers. We zijn dan ook benieuwd kennis te maken met een partituur van Jef Van Hoof, die naar onlangs geir.eld, afgewerkt is. We twijfelen met, dat deze begaafde toon-dichter een kolfje naar zijn hand gevon-den heeft, in dit zoo kleurvolle spel, dat weleer een «Landelijk Schouwspel», en a1 s dusdanig- een meesterwerkje, mag ge-noemd worden. KAREL CANDAEL. De Liefdadige Vrouw Men zal zich ongetwijfeld den Prijs- kamp-Tentoonstelling van gek'eede Pop- pen herinneren die in de maand Mei 1.1 m het «Hôtel de Londres» gehouden werd, ten voordeele van «Ons Invaliedenhuis», welke niet minder dan 11.000 fr. (elf dui- zend) opbracht! De verkregen -uitslag, zoowel onder kunst- als geldel'jk opzicht, heeft eenie- ders verwachting overtroffen. Het was de bekroning voor de opofferioig Van aile menschenlievende j>ersonen die hunne medewerking hadden verleend. Aangemoedigd door zoovele bewijzen van genegenheid voor het werk, heeft het Comiteit besloten tijdens de aanstaande Paaschvacantie eene Tentoonstelling van Handwerk in te richten, die voor opschrift draagt: «De Liedadige Vrouw». Om zich wel te doordringen van het doel dezer inrichting, zullen eenige Damen en Jufvrouwen zich gelasten om hun werk uit te voeren tijdens de Tentoonstelling. Deze Tentoonstelling zal in de groote Zaal van het «Hôtel de Londres», De Key- zerlei, gehouden worden, die zeer bereid- willig door Mr. Passenbronder ter beschik- king is gesteld van het liefdadig doel. . ne te>itoonsran, .? , Muziekale Uitvoeringen plaais ' " he"bben, waaraan bijzondere kùnstenaars en vooral leeraars van ons «Koninklijk Vlaamsch Conservatorium» hunne welwillende en belanglooze medewerking, evenals vroeger, zullen verleenen. De tentoongestelde voorwerpen zullen verkocht worden ten voordeele van het va-derlandsch en menschlievend werk «Ons Invaliedenhuis» dat in de eerste behoeften zorgt voor de Invalieden en hunne gezin-nen in ons midden verblijvende, hulp en bijstand bekomen. Hunne opoffering voor het gemeenschap-pelijk vaderland legt ons allen den plicht op, hun lijden en hun leven aangenaair. te maken. Het lijdt niet den minsten twijfel dat deze nieuwe oproep andermaal door het publiek met klank beantwoord zal worden en dat het liefdadig en kunstlievend doel wederom een overgroot succès zal bekomen. * * ♦ Artisten die hunne welwillende medewerking verleenen aan de reeks kunst-concerten : MM. A. Timmeritians en K. Candael, toondichters. —Mej. Is. Dupu s, klavier. — MM. E. De Herdt, viool, N. Distel-mans, alt-viool, Van Schcsor, klavier, Valck, fluitist, P. Saenen, vi'ool, leeraars aan het K. VI. Conservât. Antwerpen; H. Ceulemans, cello, leeraar aan het Conser-atorium te Gent. Mevr. Cap-Huygens, klavier, Elv. Van Overloop-Michiels, klavier, Mej. K. Cau-terman, klavier, K. Fontyn, klavier, MM. Ein. Dingemans, viool, H. Everaerts, cel-list, E. Van den Broecke, klavier, Jos. Vaes, klavier, leeraars. Mj. M. Bertrijn, artiste Ned. Schouwb. Mevr. Van Eggelpoel, Van Elsacker, ope-razangeressen.Mevr. K. Bauduiïi-Moreau, sopraan, M. Linssen, ait, Ryckoordt, mezzo-sopraan, L. Van Gelder, klav:er, J. Van Gheluwe, klavier, Vervoort, klavier, MM. Jos. Bo-gaert, bariton, Frans Herrebrant, baszan-ger, allen iste prijzen van het Koninklijk Vlaamsch Conservatorium, Antwerpen; Tonny Vaes, cellist, Désiré Van den Broecke, viool, xste prijzen van het Kon. VI. Conservatorium te Brussel. Het Gemoedelijk Leven / FANTASIA. De Plannentrekker zat te visschen aan de binnenvest nabij het Noordkasteel. Hij haalde voorzichtig zijn vischlijn in, verschoof de loodjes en. haakte een nieuw aas aan. Dan Stâarde h j naar het doode, donkere water en naar de door zon ver-\ schroeide grasgiooiing van den wal aan den overkant. | Zijn fletse oogen traanden wanneer hij naar de strakke herfstlucht opkeek en het licht hem trof. Hij pluisde aan zijn grij /.e bakkebaardjes, trok zijn zonhoed die-per op het voorhoofd. Even richtte hij z'ch op om de stramheid te verjagen. De Plannentrekker was een lange,mage re vent, een nuchtere oo'ijkerd met blo-zende koontjes. Het werk had hem nooit aangetrokken. In zijn jonge jaren was hij briefdrager geweest, had zijn been gebro-ken en inaanden thuis gezeten. Zekeren flag kreeg hij zijn pensioentje en den bij-naam van «De Plannentrekker». Zijn inko-men was juist voldoende om hem in het leven te hoitden.en hij verzon spoedig iets-om aan pintjes en borreltjes tè komen. Steeds droeg hij een almanak van Snoeck op zak, wat hem toeliet kennissen en vrienden van kennissen te feliciteeren op hun naamdag, Nauwelijks had hij zijn lijn weer te water gelaten en zat hij, starend naar den dobber gemoedelijk te soezen,, toeu de Krabber naast hem kwan. zitten. De kameraad was een kort en beenig baasken met rooddooraderd gelaat, kort-geknipte, grijze snor, grijze oogen die on-rustig glommen in de kassen. Hij had geen wenkbrauwen en trillende ooren. De Krabber droeg een winterjas, een bruine bolhoed en een grijze handschoen aan de linkerhand. Achteloos speelde hij met zijn mispelaar, die met een lederen veter aan zijn groezige rechterhand ben-gelde.— Hoe gaat het, Plannentrekker?.. — Och, niet fameus, Krabber, de visck bijt niet ! — En met de heiligen? — Met de heiligen gaat het ook slecht ! A1.s ge de menschen felie'teert zeggen zij; «Dank u, Plannentrekker.» maar traktee-ren niet.. zij hebben geen cens of zitten op hun zak.. — Het bier deugt niet... en goeie gene ver is raar om vinden.. — En woont gij nog altijd bij de pater* kens in de Londenstraat ?.... — Ja, en nu ik ze heb helpen rijk maken laten ze mij in den steek.... — Hebt ge ze helpen rijk maken, Krabber?..— Natmirlijk !. Ik heb mijn eigen affaires laten gaan... het fortuin van mijn ouders in hun goei werken gestoken en ziger mks verdienen.. — Ja de oorlog, zei de Plannentrekker bevreemd. — En er is niks te vinden... Ik heb goed en b.oed geofferd.... dat kan Het Rood Kruis en onze achtbare Heer Coin misa-saris getuigen... en nu ben ik bijkans een hongerlijder... — Maar gij zijt toch barbier van stiel, Krabber, en familie van 'n acteur van het Vlaamsch Tooneel... — Ja, ja,.. Ik heb de Meeting weten re-geeren en de liberalen.... en die u helpen zijn uw vrienden... Op het Prefectuur kan men niks voor mij doen en nu heb ik de vrienden van 't Stadhuis aangesproken, om mij te zetten op den weg der weelde die ik in mijn jonkheid heb gekend of bij de armen... — Ge zijt aan 't kazak keeren ? — Ik heb het lastig... Ik ben Atlas,maaf moet twaalf wereldbollen dragen ! — Maar Krabber toch !... — En wij gaan de armoede kennen 200-als in Ierland of in Rusland... of zooals în de jaren toen de pataten mislukten.. Ik loop naar het weldadigheidsbureel en naar het Stadhuis, van hot naar her... Ik ben bij van den Nest geweest in het ge-sticht voor teringlijders... ik heb het vi-siet van de doktoren onderstaan... ik heb gefluimd... Het zijn allemaal vrienden op het Prefectuur en vrienden op het Stadhuis... ze willen mij allemaal als vriend, maar er komt niks van in huis... — Ge gaat toch doppen, Krabber 1 — Ja doppen, maar dat is niet genoeg voor iemand die ailes heeft ©pgeofferd voor de menschhe;d. De grootste geesten kunnen zelfs niet enkel van hemelschen dauw leven... Ik ben van goeden komaf... mijn grootvader was al rentenier en ik kan getuigen vinden zooals mijnheer de Groof uit het Kipdorp, Mijnheer Peeters van den Ôever en Mijnheer Kiekens uit de Hoogstraat om mijn deft'glieid te bewijzen... Het is de stand van zaken in Europa en de oorlogen van Napoléon die de keering bre-ngen in de men-schelijke levens... Zoo moet, ik twaalf wereldbollen dragen voor mijn lot!... Dat is te veel, Plannentrekker, voor een mensch... Atlas droeg er maar één,!.. — Ik ken dien Atlas niet, Krabber... — Tegen César hebben ons voorouders gevochten en onder de Fransche Republiek zijn we geraakt... Toen hebben zij den Hollander verjaagd en hebben wij i.zen eersten Leopold gekregen onder wiens re-geering ik op de wereld kwam, Plannentrekker !... — Heilige Leopold... Vijftien Novem-ber, wierp de Plannentrekker op maar zijn maat luisterde met.. — Columbus heeft Amerika ontdekt on. de Roodhuiden te verdrijven en Gustave Aimard zijn boeken te laten schrijven. H'er zaten de menschen te dicht opeen en zij moesten over den Oceaan 0111 den noo-digen b nnenbas te vinden. En nu is er geen Amerika meer te ontdekken,verstaat ge dat goed, Plannentrekker?.. Dat is fi-losof.e !

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.