I 33e MARC ANC, Nr 825. MAANDAC, il FEBRUAÎM 1918. ===r— HET VADERLAND Kleine aankondigingen : 1 fr. pcr regel Groote id. bij overeenkomst Dienstaanbiedingen : voor gereformeer-den kosteloos. Belgisch dagblad, voorioopig te Parijs, 3, Place des Deux-Écus, 3 LEO VAN COETHEM. Directeur Het mimrasr : 5 centiem (Front en Frankrijk), 10 centiem (andere landeu). Per paand (vooruitbetaald) : Frankrijk 1.25 fr. Engeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elâers 3.00 fr, laar Miepeii ! In Auguste 1914 hebben. de Duitschers niet alleen burine soldaten gemo-jiliseerd, rnaar ook hunne leugenaars. ît Bô^on al onmid'dellij'k met de fabe] Beîgische vrouwen, die de Dui,tsche gewondén, op de Luiker flagvelden, fiadden afgemaakt, met de legende van jje « franc-tireuxs », met het eeu-wige „ Zivilistfin haben geschossen » (Bur-gere hebben geschoten), waarmede de meest ongehoorde gruwelen tegen weer-ooze niet-strijdenden werden verrecht- vaardigd. Zelfs de voorgeschiedenis van dèn ôorlog lokte de Duiitsdh«rs aan om on-waaxheden ta verdioMen, die op de on-aijdigen indimk moeaten maken en van de zaak Van de bondgenooten aikee-Ln. De onomstootbaar weerlegde historien van Bel'gië's vooroorlogsohe onder-hwd<?linf«n met Engeland, van België's fcanvakplannen tegen Duitsehland, zoo-£ het beetté, warèn een tijdlamg sche-ting en inslag in de Duitsche pers van aile gezindilieid. ! En nu, na drie en half jaar, zijn ze nog niet moê van liegen. De Pruisen vergeten niet dat Voltaire in zijnen tijd, het lioht braoht in hun land en bij' hun vorst, den grooten Fritz, en zâ'j blijven ejjn raad indachtig : « Liegt maar door, <iaar blijft wel wat van over ! » Of er, zelfs. in den geest van een licht-geloovig onzijdiige veel zal overblijven van de nieuwste vondst van de Duitschers, mag betwijfeld worden. De on-ièrVMiding heeft inderdaad reeds ge-îeerdaan de onzijdigeo, dat er tusschen gel mord van België en het woord van IMschland niet te aarzelen valt. Vroeger lmdde 't dat België aan Engeland tos verpand, nu is 't Beîgische Wongo. 'Zoo herhaalt tenihinsté het orgaan van den Duitschen kanseliër, de « Allge-tneine Norddeutsche Zeitupg », in zijn irammer van 18 Januari 1918 en met die waafrheidsliefde en die zucht naar do-cumenteerang, welke aile Duitschers, politiekers, proîessoren, doctoren of iagbladschrijvers eigen is, voegt het Jiad er bij dat het zeker waar is, want lit er nog nergens,- nog nooit, eene offi-sieële logenstraffing is verschenen. Onderstaande verklajing van het Bel-Siselie ministerie van koloniën zal de Sttk wel in haar juist, niet Duitsch, blicht stelleii : ? * i * * Deze fabel is bespottelijk. Het is waar ht de Beîgische Kongo, çen leening p 90 miljoen in Engeland heeft kun-nen plaatsen tij cjens dezen oorlog, maar 9ls borg voor de m leening heeft hij te >ror.ilçebied moefcen verpanden, poch ontvan'gsten, noch mijnen, noch 0111 t even wat ook. Nog meer : Enge-tad heeft herhaajde m kl en aan België $jn medewerking beloofd om, op het RNblik van den vredé, de jntegriteit fSizijn koloniaal gebied te verzekeren. ' 5eje fabel werd officieel gelogenstraft Wohaast zij in de Duitsche pers ver-scheen. De officieele logenstraffing is J^rschenen in de publicatie : « Informations belges », uitgegeven te Havre. Ztij. Werd overgenomen door de Beîgische P^laden die in Holland versohijnen, ln verscheidene Hoïlaridsche dagbladen, wmelijk in de « Nieuwe Rotterdamsehe' purant » (28 Januari 191-7) en in de neeste groote dagbladen zoowel van de tôutrale als van de verbonden landen. "°S meer, de « Franckfurter Zeitung » ran 27 Augusfcus 1917 heeft er op ge- ^wspeeld. Is het noodig er op terug te komen? e'inanciën van den Belgischen Kongo ï'in vojgtrekt îets anders dan de finan-"16ll- van België. De Kongo echter, moet f i behoeften van zijn economische rwikkeiing voorzien. Deze ontwikke-% heeft, door den oorlog zelf, epoe-, ''S onverhoopte afmetingen aangeno-01- Nimmer heelt de mar^kt van de tsenlijk koloniale pmdukten, eh van m'jn-prodU'kten uit Kongo, zoo'n rspoed gekend. Van dan af moest ■ , e'=iscbe 'kolonie een grooter kapi-P; ln haar ondernemingen ^ileggen. oeeft zij gedaan. Maar om van de L,1] regeermg een leening van 90 L,te bakom&n, heeft men haar Ljn Y^ondsr pand moeten geven. En-| stelt vertroiiwen in de bedrjj-[ - jeid en in de goede trouw-van den L ee'ler- Deze l'&ening is ôverigens fond n van een hachelijken toe-L ' rna3'r wel van een snel aange- tekp'n J°°-P5P0&d- De niJveî'aar, wiens L'fl Ultbreiding nemen, moet ook zijn les n-fK '^cties of in obliga- L , l'Dreiçjen; hij ontleent, doch deze -L rf bewiist zijn rijkdom. Zoo gaat K ^ den Kongo. Rll»ern'1/ van de «j Nord-Deutsche P^aliiigen6 Zeitu"^ " 1>evaf' no§ andere V *J I Als men het mooht gelooven, zou d bevoorrading van Kongo, te rekenen vai Juli 1917, toevertrouwd zijn aan de Ver eenigde-Staten van Amerika en d scheepvaartmaatschappij Elder Demp ster zou' den dienst verzekeren tusschei New-York en de Afrikaansche kust. Anderzijds zou eene Amerikaanscb ■maatschappij zich in de Kasaïstre/bl hebben gevestigd om ,er diamantmijnel uit te baten. Daardoor wil het Duitsche dagbla< ongetwijleld te verstaan geven dat d Beîgische Kongo, om zoo te zeggen, ii een zekere economische afhankelijk heid jegens de Vereenigde-Staten zoi vervallen zijn. Zooals al de overzeesche .koloniën ver plicht een gedeelte van zijn bevoorra ding in lèvensmiddelen, in grondstof fen en in gei'eedsohap uit den vreemdf te trekken, heeft Kongo inkoopen ge daan in de Vereendgde-Staten, zooal: het er heeft gedaan in Frankrij'k en ir Groot-Bretanje. zooals het er, in vre destijd, in België deed. Maar daarente gen verkoopt Kongo aan deze lander zijne koloniale- en mijnprodukten, er verkoopt er steeds meer en meer. Dai is niets anders dan een normaal er vruchtdragend commereieel wisselspel des te meer daar de uitvoercijfers var Kongo meer en meer den invoer oyev treffen, want iederen dag kan de Beîgische kolonie meer en meer in haai eigen behoeften voorzien (in 1916 : invoer 46,391.000 frank, uitvoef 129 mil-lioen 203,000 frank). Laat er ons bijvoegen dat de maat-sohappij die deiamantmijnen in Kasa'i uitbaat, réeds sedert langen tijd be-staat; zij werd tijdens het leven van Leopold II samengesteld eh de kapita-leln zijn Belgisch-Amerikaansch. Ri j k in economisch opzicht, zegepra-lend op militair gebied, is de Beîgische Kongo ,h-ef. ziohtbaar teeken van de Duitsche ongenade in Afrika. Aldus ver-klaart men het spijt ctat zich in de pers aan gene zijde van den Rhijn doet blij-ken door valsche inlioMingen en on- nauw'keuriige gevolgtrëkkingen. % Zal dit de Duitschers beletten in 't vervolg nôg te li<?gen ? Zooveel mag men niet verhopen, maar als- de onzijdigen en de anderen, die 't moeten weten, het nu maar weten, dan is 't voMoende. A. B. EmSffflii Bladerende in eenige oude « .Gids »-en, schrijft de Lndénsche correspondent van de « Telegraaf », vond ik in.de Juni-aflevering van 1911 het volgende buitenlandsclh overzicht van Dr Goleji-brandef : « In den Duitschen Rijksclag heeft zich een ongehoord feit voorgedaan : een regeeringsvoordracht is aangeno-men door een meerderheid, waarvan sociaal-democraten deel uitmaiken. » Het is de grondw&t voor het Rijks-lan-d, die de pari j en in den Rijksdag in iheftige beroering heeft gebracht. Het kabaal gaat in hoofdzaak langs het Rijksland heen; het geldt het Pruisisohe kiesrecht. » Voor het Rijksland is de ma&fcregel een partiëele verbetering, die de be>-weldadigden evenwel .volstrekt met tôt dankbaarheid stemt. Men maakte -er, na veertig jaren wachtens, aanspraak op meer dan een partiëele verbetering, namelijk, op het voile gehjke recht. » Zek-er is het ontwerp, sedert de oor-sprônkelijke indiening, in voor het Rlijikaland g^mstigen zin gewijzigd : het heeft dne stemmen in den Bonds-raad verkregen. Maar dve stemmen worden geinstrueerd door den stadhou-der. En gebleven is fiât Hoogerbuis waarvan de helft der leden door den keizer zulen worden benoemd. Stad-hauder en Hoogerbuis zijn vreemd aan Elzas-Lotharingen; zij komen met uit het volk op. Maar bovenal Elz;is-Lotha-ringen blijft Rijksland, wordt g&en eigen staatkundige persoon; ::nag niet als de republiek, die het zich gevoelt te z'ijn, in het rijk worden opfenomen De oppositie die Be th m an n - Ho! I weg tegen zijn halfslaehtig voorstel in het geweer zag komen, is reeds zoa slerk geweest, dat men met reden vermoeden masr. dat een grondwet naar het hart der Bîzas-botharingers heelemaal gaen kans zou hebben gehad, in den Fdiksd&g een meerderheid te vinden Een règeering, dit staat natuuriijk vast, is verplient naar formules te zoe'ken, die in gegeveyj omstandigheden aannemelijk zijn, en men moet den kanselier nageven, dat hij het betrekkelijk goede, dat hij be-reikbaar acht,te, met moed en krach t irerdedigd heeft. Naast die erkerining is ruimte voor de opm.eirking, hoe merkwaardig en bep beklagenswaardig het toch eig?a- 3 lijk is, dat een' zoo groot en slerk vo î als het Duitsche, in de geheele Eke - Lotharingen-zaak zich zcx> Ijenepe 3 enghartig, onstaatkundig, zoo door < - door kleinlich toont. De overwinnaa î hebben in 1870 het gebaar niet weten vinden, om de (beweerde) broeders, d 3 uit de Gallische slavernij waren ve lost, in hun huis te nooden en aan h i hart te sluiten. En nog thans, na vee tig jaar, laten zij ze antichambreere 1 Op den bodem van dit ailes ligt het g 3 voel, dat de Elzassers toch « zoo a i ders » zijn, en dit gevoel liegt nie - Maar het moest juist een reden zij i hun binnenkomst op prijs te stelle Het gezelschap moge er bonter van wo - den, armer niet. De behandeling, d - men de Elzassers doet ondervinden, - uitermate geschikt om andere volk? ï aaan de Rijksduitschers verwant, ma; - van hen onderscheiden, tôt nadenkt ' te brengen over hï?t lot; dat hun zon ' waohten staan als ook zij eens werdf ■ gereijnieerd. Eigenlijk zou men moetc - schrijven : zou uitermate geschikt zij: als het nog noodig was... » ' i Tôt zoover der. Colenbrander in ( - «Gids» van Juni 1911. De lezer zal h ■ wel met mij cens zijn, dat zijne opme i kingen, die ik hier en daar spatleerd maar vooral zijn waarschuwing aan, h slot, niet alleen nog van pas.zijn, doc thans meer dan ooit ter harte verdiene ' te worden genomen. Ruim veertig jaar, nadlat Duitschlar de Elzassars tegen hun verklaarden z: aan zich onderwierp, heeft het hen ni als getijken, maar als minderwaard gen behandeld. Hoe gansch andere b handelde Engeland in Zuid-Afrika r Transvalers en Vrijstaters, "die reeds ci kelp jaren na den oorlog een zelfbestui ontvingon, dat Bot,ha tôt bewipdvoerdi van heel het •Zuid-Afrikaansohe geme nebeet maakte. Men kan daaruit opmaken, bij wie nationale-vrijhe.id het meest veilig i En zooals Èlzas-Lotharingen, zo Duitsehland België behandelen, wai neer het dat land in zijn m-acht kon hoi den, een streven, waarop vrijwel hei de Duitsche natie tijdens den ooirlo heeft aangedrongen, zelfs Maximilia Harden, die 17 October 1914 in zij wcekhlad «Zukuaft» over het overron pelde België uitriep : « Ilet edel Germanisme moet hic nieuwe prp-vincies veroveren... Antwe: peo, niet in oppositie tegen, maar naa: Hamburg en Bremen; Luik naast d wapenfabneken van Hessen, Berlijn e Swaben; Cockerill verbonden m< Krupp; Beîgische en Duitsche steenkc lenmijnen, ijzer- eh textielfabrieken or der een en dezelfd© leiding. Van Calai tôt Antwerpen, Vlaandererj, Limbur, •jn Braba.nt, tôt aan de vestinglinie de Maas ailes Prui&isch.» Zoo stelden zij Zich het voor. En da, vraagit nien nog, waar d,e annexationi: ten sçhuilen. S*» l- - ■ —IM/ViV ■ - . ■ . . Nieiws nor nze Ssliaten M. Richard COBBAERT, D. 106-1 companie, Belgisch veldleger, vraagi pieuws van zijn oom, Richard Gobbaer van Aertryke-bij-Thouroat (W.-Vl.). M. Jozef BAÙWENS, D. 151 compa nie, B. L., vraagt nieuws over Augus Buysse, wonende te Dampremy voor dej oorlog1, 5e linieregiment. VICTOR VAN HOORDE, D. 8, 1/1 I] L.. vraagt meuws over Rombaut Pros per, wonende voor den oorlog te Sinf Gillis-bij-Dendermonde. DE WEER MAURICE, trompetter D. 21. M. V. D. 2e batterij, A. B. C. G. vraagt nieuws over'zijn kozijn Jules De weer, wo,onachtig te Ieperen. Deze wa brouwer. VAN PARUS HENRI, verblnvend< te Merxem. bij Antwerpen, vraag meuws over »fn kozijns Van de WieTc en De Slier, van Somerghem, alsool over zijn kozijns Van Parijs, van Mee rendré en Bel 1cm. ROGGEMAN EMMANUEL, D. 118 2e companie, B. L., vraagt inlichtingei over Petrus Van Nuffel van Lebbeke bij-Dendermonde. Godefriedis. Philippe, geboren t( Antwerijeïï. den 3 Maart 1888, gehuis ve^t te Antwerpen, verblijvende in he: karnp van NuhSpeet, zaal Piet Hein, • (Hollandl). Eulaers, Lodewijk-Maria, geboren te Borgerhout. den il Maart 1,898, gehuis vest te Bar^erhout, verblijvende in he karnp van Ede, Deensch Huisje,, 7 (Hol îand). DeneH Honoré, van Gent ; vervoer korps (te voren 4de lanciers), word: verzoeht zijn huidig adres in te zendet aan : G. Brandi H. M. B. les Hellan des, Ange/ville-rOreher (S.-I.). Robert Deroost, 2d.o Hnieregiment, le bataljon, le kompanie, wordt verzooh' zijn adres te bezorgen aan Marcel Qe. roost, II. L. 37, lie kompanie. I l Schoone Jongens Seffill 08k É ttlM m " rs Wij new,en volgaarne dit stuk op vi te een onder-officier, die zich in een gai ie hvis aan het front bevindt r" Er^ woont in de ziel van de jongel et aan 't fJzerfront veel edels, veel goei r_ en waars, dat zich kenmerkt in hi n- liefde voor hun land, in hun geest ve e" opoffering, in hun moed en hun krani heid. :1" 't Zijn nu éénmaal schoone jongen de strijders van den IJzergrond, wa' r* neer ze sitâl te weenen staan bij de pu je nen van een neerigebrande dorp,, le js nend tegen de gebroken muur van kerkje, dat hoog-uitweent zijn woes u' yerlatenheid of verloren toekijken na< ,n éen neergeschoten hoeve, alsof ze u ^ t verleden warme herinneringen opd€ ;n yen wiîlen. m Schoone jongens,- in de juiste vervu i, ling hunner plicht, wanneer ze staai in de voorposten, o! een/ige meters va le den vijand, de vuisit om het wapen, c et kijkers in de duisternis naar de Dui r- sche loopgraven toe, vurend in kaln: a. vastberadenheid; wanneer ze tôt ov< et de iknoezels in den modder, te middt b wind en regen, tien uren naciht-waol :n fcloppen, het geweer in de hand, vri warend tegen eliken aan val hun ru d "tende makkers. Schoone jongens, in hun weersband vermogen tegen de uitwerking van h-moderne artillerie-vuur, zoo ontzem wend inwerkende op het gemoed, he e als geostelijk versuffende en physie ujjtipuittende, wannoefr < ze zich iin c ir « abris » of de loopgraohten bevindei beveiligend hun lichamen tegen gr; naat-, bom- of obus-soherven, lijden onder den gewèldigen luchtdruic, zic n wondend onder het instorten de <t abris »; en wanneer ze malkaar n-c u- toewerpen kwirtk slagen- tôt opbeurinj J" woorden tôt troost. ,] Schoone jongens, in hun onvervaarc heid bij' het vervullen der gevaarlijksl ' zerudingen, wanneer ze voortkruipeï tj 'n koenheid in den blik, 'n vastben j_ denheid o mde lippen, de vuist, kramj aohtig o mhet geweer, de bajonnette c ir den doïk los in den gordel, de granai in de hand, voorzichtig maar onvei .f sohrokken naar de vijandelijke poste e toe, om ten prijze van hun leven zel a de hen opgelegdë zending tôt goed eind te brengen. )- Schoone jongens, in hun moeie i- geest van zelf opoffering, wanneer, 1 s midden duizende gevaren, ze toesnelle ç naar gevallen makkers, hun wêerbrea r gen of er, zelf gewond, bij nêervaller en in hun leiden nog weige'ren weggf n dragen te worden, meenende dat and< ren spoediger hulpe noodig hebben. Schoone jongens, . in hun liefde te • het dierBare vadepland, in hun trouw gehechtheid aan hun vorstenhuis, war neer ze met geestdrift spreken over he landeken dat ze beminnen, omdat e hunne moeder woont, hun huis staa 1 en hun we-rk; over Koning, die hun i , voorgagaan in, de plioht en trouw bu: t lief en leed deelt en dien ze volgen wil len tôt het einde. Wanneer ze, gewond in 't hospitaa t lîggend, hun teeve Koningin toelacfheti ! die hen woorden van deelneming ei opbeuring spreekt en haar door hu] , blik beduiden willen dat ze geduldi; lijden, omdat het is voor de vrijihei< - van 't lieve België. Schoone jongens in hun taaie vol , houden van den strijd voor het over , weldigd vaderland, een strijd om wee - vrij te maken van den overheersche = hun prachtige steden, hun rustige dor penj, hun mooie streken, een srtrijc \ voor Recht en Eer. een gtrijd om he t houden van een gegeven woord. î Neen, die schoone jongens willen m : éénmaal ook niet dat Europa buig< • onder de slechte grap van het Pruisisd militarisme en dat de groote Europee , sche démocraties, door een waanzinni i ge alleen heersohappij vert rapt geraken Het is onmogelijk dat de volkeren, du hoog houden de beso'havtng en he i recht, zouden ondergaan, dat België - Servie, Raemenië van de kaari van Eu ; ropa zouden verdwijnen, dat Polen et i Lithanen ir. de klauwen van Duitsch land zouden blijven j De taak om den vijand terug te drij • ver. is onafscheadeîijk verbonden aai : de taak van den opbouw eener voile ■ digste démocratie... Wanneer wij, jongens van den Ijzer onze taak 4mders zouden opvatten, dar ■ zal het enkel zijn doordat we onzer plicht volledig hebben volbracht vooi ■ land en Koning en Ôostenrljk er . Duitschand zich voor goed zul|en heb i ben gewonnen gegeven. Allons VAN HOEGK Adjudant Bospitaaî yaa H.. In 1793 verloor kapitein Nelson bij de ■t- belegering van'Calvi een 00g. Hij bleef ochter in dienst en streed 15 Feb. 1797 ni als Commodore onder Sir John Jervis is in den slag bij kaap St.-Vincent, waar-' in tij hij drie Spaansche linieschepen ver-n overde en den Spaanschoii admiraal ge-?- vangen nam. Als bevelhobbeir van een deel van het blokkade-askader voor Ca-g dix deed hij een aanval op Santa Cruz. j. Deze had plaats in den nacht van 24 i_ Juil 1797 met 900 man in openbooten. > Terecht zegt Captain Mahan in zijn b «The life of Nelson», dat deze aanval te geschiedde met «superb courage». Dicht ir bij' de kust ontving de commandant een it sehot door den reehlerarm ■ en waar-1- schijnlijk zou hij hier doodgebloed zijn, . indien niet een zij ne r officieren de ern-]- stige bloeding had weten to stelpen door i, eenige zakdœken stijf over den boven-,n arm te binden, «whiîst one of his bar-le gemen tore his shirt into shreds and t- made a slmg with them for the broken ie limb», zooals Southev in zijn biografie ;r van Nelson verfceit. Nu zou geen chirurg n aan amputatie van zoo'n artn gedacht it hebben, toen echter deed de scheeps-j- chirurg de operatie onmiddellijk. na de s- terugkomst van Nelson aan boord. Zulk een geworae amputatie was toen bij, een half verbloeden patient, zonder chloro-^ form zorider reddende inspuiting van zootsolutie, aan boord van een sch'ip uit n dien tijd met slechte verîichting en op y. eeu ruwe zee, voorwaar geen kleinig-! heid. Den soheepschirurg gelukte 't niet j «ledits den gekwetsten ann te, amputee-ren maar ook den gewonde voor zijn fj land te behouden. Voor zijn, land, dat k hij ook met één arm dienen bleef en ,r wa armée hij de Pransche vloten ver-o. slaeg bij Abukir in 1798 en bij Trafal-gar in 1805. Bij Abukir werd hij aan " hc*t hoofd gewond, terwijl hij bij Tra-^ falgar sneuvelde. ,e De Chiruirg bond zooals het behoorda n d-3 bloedende bioedvaten af bij de am-t- p'utatie, doch beging daarbij de vergis-j. smg de zenuw samen met het bloedvat >f af te binden. Men begrijpt, welke razen-it de pijnen Nelson daardoor lijden moest. > Mahan zegt daarom, dat die onderbin-n ding zoo ônhandig gesehiedde. Nelson zeli, blijkboar een spoedig tevreden e man, noernde het,een ongelukkig toe-val. Voor dien tijd was inderdaad, de n fout zoo bijzonder groot niet. Maar haar herstclJen dorst men niet uit vrees voor n hernieuwde bloedingen. Zoo kwam Nel-son dus in Engeland terug, waar hij te Bath zijne vrouw ontmoette. Nog steeds ^ klaagde hij over hevige pijn en een kocMsig gevoel. Er werd nu aan wal een consult gehouden. In dien tijd liei men de draden, waarmede men bloedva-^ ter? afbond, afh^ngen, aangezien men e ze niet kort dorst afknippen. Thans zou " men in zoo'n consult besluiten de wond • te openen om dien folterenden draad y te verwijderen, wat zonder het minste t ge^-aar voor den patient kon geschieden s Toen dorst men dit niet aan en liet men 1 den patient maar lijden toi de draad - van zelf lateliet. j Nelson wist zich met zijn linkerhand col< te helpen. Na dat ongeluk pas werd -, hij de giroote Nelson, de Engelsche da j Ru y ter. Maar ook voor gewone dingen y blaek zijn linkerhand bruikbaar. Zijn j met de linkerhand geschreven brieven, ook de allerieerste aan Bord St.-Vincent en aan Mrs. Freemantle, de echtgenoote van een kameraad, die eveneens een sehofc in den arm bekomen had-, waren ^ goed leesbaar. Tien weken na de ampu-tatie schreef hij met de linkerhand zelfs • beter dan menigeen met de rechter.Maar , Nelson was iemand die steeds zijn ge- : 1 hœle lichaam geoefend had. K 2 De teigenwoordige oorlog met de vele ) verminkingen van de rechterhand heeft in dit opzicht de menschen wijzer gij-maakt. Slechts twee tôt drie procent van de menschheid is hnksch, d.w.z. ge- 1 bruikt de linkerhand bij voorkeur en even goed aïs de rechter. In Philadelphja is reeds in 1884 door 1 Tadd ingovoerd het teekenen en hout-snijcfen met beide handen en dit met < grpot guooeg, Door Bolk is beweerd dat de menschen meer kunnen met de rech- i - terhand, omdat de linker herserihelft, i 1 welke in verband staat met de reehter- ' • hand, meer bloed ontvangt, dus beter 1 gevoed wordt dan- de reehterhelft. De ! , gewoonte zal hier m&er dœn dan de 1 i anatomische bouw en loop der hersen- ' : bioedvaten. Maar zelfs indien dit on- ï • juist ware en dyg de linkerhand reeds I i door de natuur als stiefkind wordt, be- i ■ hancleJd, dan nist op 'ver&tandîge menschen daardoor in \e.rhoogde mate de ? plicht, door gestatige oefening- voor bot t nuttig gebruik ook dar linkerhand zorg J te ùragen, js Rfguws uit Bslgjg DOOE HET LAHD DE TOESTAHD IN BEZET BELCIE In den vreemde is men in het aîge-meen slecht ingelicht over den waren toestand der Belgen in het door den vij- -and bezette land. Sedert geen gewag meer wordt gemaakt van de moorde-rijen en de brandstichtingen zooals in het begin van den oorlog zou men kun-nêc gelooven dat het leven in België zij-r.eri normalen gang heeft hèrnomen. En nochtans welke ergeroissen, welke nood, welke misdaden zijn niet versctholen onder de in schijn onnoozel benamingen «opeischingen» «militair mit», «belas-tiiigen aan de militaire overbeid». De Duitschers lrouden niet op de arme Belgen op systemaAjaehe onbarmhartige wijze uit te mergeien. Na al het koper te hebben weggenomen heeft men in de laatste tij den ook de matrassein, de woï en het linnen opgeeischt. Bij -den k!«i-nen.burger, €p de zolderkamer van deto airne, in de hospitaalzalen heeft men zonder onderscheid en zonder erbarmen do wol weggehaald. Men zou, hospitalen kunnen noemen die de matrassen hun» r.er zieken hebben moeten afsiaan en: waar deze nu op stroo slapen. Men meldt thans den diefstal van het linnen. In zekere streken van Henegou-wen heeft men reeds het aantal beddela-kens en hemden dat ieder bijzonder be-zitten mag vastgesteld. Teizelfder tijd laten de overweîdigers niets na dat de geestesstemming bij de bevolking kan neerdirùkken. Met het geld der lastenbetalers {en misechien ook met de opbrengst der bœtôn ?) heeft Duitsehland eene bende ellendeiingen. omgekocht, ni t sehot der maâtsehappij, die zonder blozen beweren dat Vlaan-derens heil van den overweldiger komen moet. Voor het grootste gedeelte zijn het gewetenlooze, van eilke moreele waarde beroofde menschen. Nochtans, daar zij alleen de pers tar beschikking hebben evi daar zij door den vijand omgekocht zijn, hebben zij op de karakterlooze menschen een siechten, een geestdruk-kenden invloed. Trouwens, de Duitschers verspreiden in het land tal van leugenachtige en las-terende brochuiren, zooals het boek van Dr. Sauer, uitgegeven onder bescher-ming van den onvermijdel ijken dr. Krebs: «De verwoesting van kerken en. kunstgebouwen aan het westelijk front. Dit boek is, wat België aangaat, eens aaneenschakeling van vermetele on-waarheden. Het is een herdrak der voor drie jaar rondgestrooide lasteringen. staat dien. heeren wel, die toen een on-partijdig en wederzijdsch onderzoek ge-v/eigerd hebben, nu de feiten te wr-draaien; ze weten immers dat de Belgen niet over de persvrijheid besohikken. Een volk te belasteren terwijl men het' bel et zich te verdadigen is wel het laf* sto wat er bestaat. Dit ailes ten spij,t ontmoedigen }de wakkere Belgen zioh niet ! Wel is waar zijn ze droefgeestig en stilzwijgcnd,doch met geduld verbeiden za het uur dei; wrgeïdiing. («Bcslg. Dagbl.»). ANTWERPEN DE WONDÊRBARE DUITSCHE ORGANISATIE De half Hollandsohe-half Vlaamsche ictivist Rudelsheim schrijft aan de f «Nieuwe Courant» : , " | Wanneer men zich in gewone n tijcj naar Brussel wilde begeven, dan ging nen nagenœg blinde!ings naar de sta-tie, men wist dat men ten minste éénmaal per uur, soms zelfs meer, naôr de îoofdstad kon rijden, dat men voor fr. i.50 in 2e, voor fr. 3.70 in 3e kl. klasse neen en weer kon gaan, dat in den win-er de treinen verwarmd waren, warm-e die men kon verminderen, als men wilde, door het openzeitten \-an de •aampjes der wagons, waarteç l^eren 'îemen in staat stelden. » Nu is dit ailes veranid©rd. É#cr$t ra. :len zeven treinen per idag tussehen Ant-vverpen en Brussel ih beide.rlehtingen, ater ve.rminderd tôt zes, ssdert een kloi. 1e twee maanden zelfs tôt vmr tenge^ .'olge van de kolensehaarsehte. Zoo een "erand'ermg gebeurt zonder t.romm#l of luit; van den eerten dag op den ande-1 •en heeft soins een wijziging plaats çri ils men op het uur, waarop de trein ,teeds v-ertrok aan de statie komt, dan. nerkt men soms eexst, dat de trein af-jeschaft is. » Op het oogenblik vertrekt' de earste rein uit. Antwerpen om 5.40 fDmtsdi® ijd) '9 morgens en de tweode pas omt !.13 : de derde gaat om 5.S1 en de laat-te om 9. Uit BmsseJ naas Antwerpen

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.