HET VADERLAND Kleine aankondigingen : 1 fr. per regel Groote id- bU overeenkomst Dienstaanbiedingen : voor gereformeer-den kosteloos. Belgïsch dagblad, voork®pi§ te Parîjs, 3, Place des Oeux-Écus, 3 LEO VAN GOETHEMç Directeur Het nummer : 5 centiem (Front en Frankrijk)b 10 centiem (andere landen). Per_maand (vooruitbetaald) ; Frankrijk 1.75 flV Engeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 3.00 ft Het verschi ltusschen een minister en een soldaal ■ Men kent de strikvraag, die guit- ■ .pêcbten wel eens aan hun nuehtere Hyrienden stellen : I « Weet fij het verschii tusschen een ■ (i en een draaiorgel of tusschen een ci- ■ ipen en een dromedaris ? ■ En dan wordt aan de snullen uitge- ■ iesrd, die het antwoord schuldig blijven, ■ dit ze best zullen doen nooit in een win- ■ kel een ei te vragen of een citroen; want I <jat de winkelier hun wel een draaiorgel I voor een ei en een dromedaris voor een ■ citroen in de handen zou kunnen stop- I ^ Maar weet gij het verschil tusschen soldaat en een minister ? Daar is geen gekhedd mec bedoel-î, H maar een treurige werkolijkheid, die ■ wfl, pas enkele dagen geleden, bij den ■ afloop van een geruçhtmakend procès, ■ dit we, lijk het gasten in een vreemd, ■ zij het dan bevriend land, betaamt, on-,■ partijdig bijwoonden, cens te meer kon-I den vaststellen. Wanneer men een minister bestraft. H zelfs strenger dan met hem eenvoudig ■ yan den in onze «democratische» landen ■ zeergewaardeerden titel van «Excellen- ■ tie» te beroQven, denkt men er nooit aan ■ het-geld, dat de bestrafte, terwijl hij de ■ plichten van zijn ambt verzuimde, heeft ■ opgestreken, terug te eischen. Wanneer men een soldaat bestraft, ■ vergeet men dat niet en dat is een der ■ tpvallendsle verschillen I CENSUUR Een soldaat, om. redenen, die hij zelf I zeer gegrond vindt, werd door den .1 ^rijgsraad tôt vier maand inlijving in I Jen tuchtkompanie "verwozen. Na twee ■ jnaanci straf, gedurende dewelke hij on- ■ getwijfeld voldoende blijken van spijt ■ en van wil om beter te doen had gege- ■ ven, werd hij hegenadigd. Goed, zult ge denken; dat bewijst d ■ ze bij on s leger begrijpen I ÇENSUUR , dat bewijst dat ze de straf fen ■ eer bedoelen als een aansporing tôt ver-I betering dan wel als een middel om de I houten regiemenion te wreken. t Akkoord met wat ge denkt. Maar ■ (iaar komt wat bij ; toen de man, na ■ îijne straf te hebben uitgedaan, weer I in zijn eenheid kwam, werd hij op het I bureau geroepen en daar werd hem ■ kGnd gedaan dat hij — voor den duur I van den oorlog — beroofd was van de I weinige opcentièftien, die voor aile sot- ■ daten de kleine soldij aandikken. Nu had de man die opcentiemen al I eei tijd getrokken en daar de maatregei I Vin kracht was vanaf het begin van I 1918, vond hij, na een gemakkelijke be-I rekening, dat hij, ver van no:? iets bij I zijn soldij te krijgen, dp sojm van 102 frank schuldig was, die men hem zou [ afliouden. Dus, zegt hij — en wie zal het schil-| tierachtiger maar pakkender zeggen ? ! — er blijft mij voor dezen oorlog niets meer over dan de bloote voedering van niijn zakken. Zoo iets nu zou men CENSUUR het voor dezen soldat zal zijn om de 103 frank van zijn ttagere soldij te laten afhouden. Maar, zoo iets gebeurt niet in onze «ilemocratische tijden». Dan ou 't ook niet moeten gebeuren, ln een léger voor&l, waarvoor zoovelen zeS'gen dat ze «ailes» en nog wat over hebben, dat een soldaat, die beajenadigd Wordt en die zich zelf zijn soldij niet betaalt, verantwoordeîijk gcsteld wordt v?or een missing van de aversion van | z'jn eenheid. Wa»t in den grond is het ^îets anders. Menschen, die zich over meer schran-derheid dan wij mogen verheygen zou-I ons misschien kunnen uitleggen I waarom de inlijving in een tu.chtkom-Panie, bij voorbeeld, moet vei'gezeld Il gaan van een geldeUjko -^chade, terwiji wht ^ veertig maanden voorbeeldig ^itstaan van al do miseries van het oor-»°ssleven, in den geest van dezelfde ^'hrandere menschçn, volstrekt nie) samengaan met een geldelijk voor-"tel voor den soldaat. i Maar wat zelfs degenen, die denker ' ' a' ze het buskruii hebben uitgevomder "T" ^n slechte uitvinding tusschen haàk — ons niet zouden kunnen aan 'I wèinige verstand brengen, dat we he: ben, is waarom de geldelijke straf ni ophoudt, wanneer de overheid heeft g , oordeeld dat de lichamelijke straf vc Q! doende beternis in den gestrafte hee ut bewerkt. En zoolang we dat niet verstaan, mo ten we wel aandringen opdat een ee 11 " voudig soldaat, die niet beter weet, < 61 e niet moeten on der lijden dat het «regl ment sur l'administration des troup it?P en campagne^ of hoe dat ding ook ne Cl heeten mag. de geliefkoosde lectuur ni is van de officieren-betaalmeesters ( °e" van de chefs in de kompanieën, sch en' drons en batterijen. in: l. v. c Fi n t. 1 "■ ■ ■■ ■ | "»i ; Om uil Riislaim le osraKs [Vervolg en sLot) ? Daarop gingen ze heen om een uitstel 11 als door ons bedoeld werd,te verkrijgen; we hadden afgesproken om een uur ■i elkaar weer te ontmoeten op dezelfde " plaats. Edoch, toen we te Hiroselsalmi terug-kwamen ,vernamen we, dat de poging • onzer vrienden absoluut nutteloos was. ? Helsingfors ni. had geantwoord met a « une fin de non-recevoir » op de vra- gen, om uitlegging, van onzen gezant. a Men wilde alleen wel zoo goed zijn, ons ® dit ééne te zeggen : NI. dat het verbod, '' dat ons' had bereikt, het gevolg was van een telegram, dat dienzelfden morgen " uit Petrograd was gekomen. En die lut-r te le bijzonderheid scheen ons de redenen voor de gedragslijn der Rooden, van den aanvang van oné Finsch avon- • tuur—het feit, dat zij zooveel bezwaren van allerlei aard maakten voor onzen , doortocht, was alleen te danken aan hun wensch om de Soviets te Petrograd te gehoorzamen, — wien ons vertrek ! onaangenaam was, en die van zins wa-e ren, ons in Husïand terug te brengen. " We gingen dus terug naar onze vrienden, om ze alleen maar vriendelijK te bedanken voor hunne medewerking, hen te verzoeken generaal Mannerheim en zij ne officieren onzen dank over te brengen, — en eindelijk... om hen vaar-wel te zeggen. Toen verwijderden de vier vlaggen zich op de spoorbaan, in n den motregen, zoo fijn als een mist. Twee der vlaggen gingen Noordwaarts e naar Sint Michel, Torneô, Scandinavie. Engeland, Frankrijk..., maar waarheen r togen de beide andere vlaggen, die, a welke mijn vnend en ik droegen —; r droegen zoo zwaarmoediglijk ? -t n *** r « De trein bracht. ons uit Hiroselsalmi [_ naar Kuvala terug. We hadden gehoopt, nog een nacht in het vriendelijke dorp-je te blijven, ten behoeve van onzen ;î reis. IJdele hoop. Het station was vol n roode garden, en de « zaakgelastigde » 3- bewaker was dronken. Men dwong de ij reizigers die op het perron waren ge-i-j stapt met kracht terug in de coupé's. Ge-u wapende mannen werden in de door-gangen geplaatst, en niettegenstaande 1- ons protest, werden we naar Viborg te-? ruggestuurd. Op het oogenblik van vei'-is trek stelde zich te midden van de vijan-n delijke menigte een spitziek orkestje op — en uit dat zelfde aantrekkelijke Kuvola, waar bij begin februari een sympathieke roode garde de revue hadden zien passeeren, werden we begin April, verdreven door die zelfde roode garde, onder de tonen der Marseillaise. Te Viborg, verandering van bewa-king. En de nieuwe wacht manifesteer-I- de "zich plotseling als onbeliouwen er n dreigend. Zij verbood ons, niet alleer aan "het station naar de buffetten te -e gaan, maar zelfs om van de eene coupé in de andere te stappen. Revolvers, die -, ons voorgebouden werden, en gekruistt bajonnettçn, leerden ons, bij gebrefe 3r van een juist begrip van de Finsch( :d taal, de formeele consignes, welke mer et ten opzichte van ons gegeven had. Te :it Bielostoff kwam éen.Russisch officiel m ons zeer vriendelijk begroeten : « Ge et komt op tijd zei hij. « Morgen zou u zonder twijfel, elke terugreis afgesne n- den zijn. De Duitschers zijn in Finlanc u- geland, binnen vier en twintig uur zul m len ze de lijn Elsingfors-Petrograd be n- zet hebben, en als ons gouvernemen1 ld niet gezorgd had, dat er gisteren te Hel ijl si na'{or s getelefoneerd werd, dat hel ig onvoorzichtig was, op dit oogenblik d< >r- diplomatieke zendingen in Finland t< le laten, dan waart ge thans wellicht o{ et we? naar het een of andere concentra >r- Vie-kamp in Duitschland 1 » En wij wisten niet of wij Ruslanc ïn moesten danken voor zijn belangstél m ling, — of ons er over beklagen, dat he k- terzelfder tijd zoo traag en zoo storm 't achtie is geweest. OP HET BELGISCH FRONT i: DE LE VENDE BRU) Een ooggetuijge schrijft van het Bel-®- gisch front : n~ In den nacht van 27 tôt 28 Juli, be-er reidden de pati'oeljeorders van een on-e" zer dapperste linieregimenten zich. tôt es den aanval van Caponus Trench, een belangrijk vijandelijk werk, in de streek van Ieper. ;n Zij zijn 35 mannen, onder de bevelen u" van luitenant Rousseau. De onderne-ming zal uitgevoerd worden op twee kolonnen van een man. Het vijandelijk » werk (gewezen Engelsehe Joopgraaf) ligt locdrecht over onze liniën en de twee D kolonnen moeten gelijktijdig aanvallen langs 't noorden en langs 't zuiden. Te .... u. min.. 2, is iedereen bereid tôt den aanval : de voorloopige afslui-tingsvuren beginnen. Zij zijn zoo nauw ,el keurig, dat onze mannen tegen dit sper-n; vuur plakken, dat op den vijand afrolt. ur De juistheid der artillerie boezemt een ie volstrekt betrouwen in aan de patroel-jeerders. Allen hebben het bewustzijn g- van eene doelmatige bescherming. ig Op het werk aangekomen, bemerken is. de jassen, dat het bruin onontwarbaai et net ongeschonden is. Terstond legt de •a- soldaat Gabriels zich over het net, en ît. niettegenstaande de Stalen punten die ns hem in 't lijf dringen, stelt hij, echte d, levende brug, het peloton, dat op hem m vooruitgaat, in de mogelijkheid spoedia en over het pindraadnet te trekken. -it- In weerwil van zijne wonden, rukl ie- deze dappere, wanneer de laatste mar m, is doorgegaan, zich van op de balker n- vol ijze.ren punten en werkt moedis en mede aan den aanval. su Het vijandelijk werk is krachtig inge an richt. Blockhaus in béton, dekkingen !d netten overal; de vijand heeft niets ver BK waarloosd om zijn sappenhoofd onge naakbaar te maken. n- Maar onze soldaten hebben het beve' n" gekregen Canopus Trench in te nemen *e en zij zullen het innemen. Eene eerst< golf overrompelt den vooruitgeschover m post en be^int het eigenlijke werk aar 'Lt> t3 vallen. Eene andere groep breekt der lI'" weerstand bij het sappenhoofd. Het ove de rjge van ^ej. peloton bewaakt de flanker m en vergadert den buit en de gevange 3t- nen. / De aanvalsprong ig zoo woest dat on ie? ze mannen zich bij den vijand bevin 11 den zonder dat deze het vermoedt. De e\ gevangenen zelf zullen verklaren da ' vooraleer de laatste granaat was geval len, onze soldaten reeds in het werj waren. « Wij^bereidden ons om onze gevecht stelling in te nemen na het bombarde ment ». zal de gevangene onderofficiei zeggen, « maar het was te laat. Gi. en waart in onzen post. » ,0j Zoohaast onze soldaten in de vijande , „ lijke loopgraaf waren, begonnen zij de dekkingen te zuiveren, met zoovee ,e_ kalmte als op het oefeningsplein. Duiî. je. schers werden gedurende een dolkge 3r. vecht man tegen man gedood. De laatste de dekking was ongenaakbaar en werc te_ schoongeveegd met handgranaten. Br. Na enkele minuten met hardnekkig in. heid gestreden te hebben gaven d< tje overlevenden zich over aan onze solda ke ten. Zij zijn ten getalle van elf, waar en onder een onderofficier en drie « ge lcj. freite ». Allen vallen op hunne knieëi ;in en roepen : « Vergiffenis, Kameraad de Nicht kapoet. Pardon !» se. De verrichting was een record vai snelheid, want zij duurde slechts 1! er- minuten. Er zijn 300 m. ver te loopen en heen en terug, tusschen onze liniën ei .en de hunne, en 100 m. loopgraven boch te tig en vol dekkingen, die men hoeft ti pé zuiveren. iie Gevangenen en materieel werden ver ste gaderd en onze dappere soldaten keer •ke den in onze liniën terug. Eens te mee ,he i? de raid een succès en geen verlies val en te betreuren in onze rangen. Te Het antwoord der vijandelijke artille ier rie was hevig maar, per mirakel, kwa Ge men onze mannen er heelhuids uit. D u, Duitsehe machiengeweren knetterdei ne- gedurende den ganschen raid, maa nd troffen niemand. ul- De gevangenen verklaarden dat zi be- nooit een dergelijk bombardement on mi dergingen : De Duitsehe onderofficier el- sprekende tôt zijne mannen, zegde « da têt de Belgen uitstekende « Stoss-Truppe de bezitten ». te •Kortom, het was een triomf voor he op roemrijk peloton. ra- Daarna, hield het geknetter der ma chiengeweren stilaan op... De kanon nd nen zwegen... en de donkere nacht gin; iél- langzaam voorbij... Terwijl onze « las het cars » ginds, langs de modderige baan m- al zingend hunne vangst naar het G H. K. bracht.»t>. Het leven ' in de Duitsehe kampe m il- * Van een uit Duitschland ontsnapt Bel-e" gisch soldaat, vernam een medewerker van de «Legerbode» een en ander over het leven in de Duitsehe kampen. ^ Het volgende zal aan onze lezers wel als belangwekkend voorkomen, ïn Sinds het uur waarop de jonge man, ç. met zijn familie levend, l>esloot bezet Be België te verlaten ten einde zich bij zij-jk ne makkers te begeven op 't front, ken-çj. tie hij al het lijden van eene barbaar-ge sche ballingschap, nog verergerd door ,n de smarten doorataan bij zijne Duitsehe beulen. id In 't begin van den oorlog was hij te ij. jong om de. v/apens op te nemen, maar w-' kost wat kost wilde hij voor 2 jaren t- over de grens trekken. En wanneer hij, lt. na dag en naent te hebben gedoold, zijn 3n doel ging bereiken, vie! de ijzeren hand ?1_ van eene Duitsehe schildwaoht op zij nen jn schouder eu werd hij in 't gevang op-gesloten.sn — Oh ! hoe afschuwelijk is dit gevang ar en hoe schrikkelijk worden de men-de schen er behandeld ! roe>pt hij uit. Het sn brood, 's morgens, is niet te eten ; het lie mengsel, 's middags, opgediend onder ite den ^naam van soep, was walgelijk. m Naast stukken koolraap vond men naja- gels, halve lucifers en vischgraten. Om er niet van te eten, ging ik neer liggen kt op mijnen stroozak. 's Avonds kreeg □r, ik aard appel en en boonen: Mijn eenig en voedsel. lig Na verschillende maanden te hebben aoorgebracht in dit verfoeilijk gevang, re- werd ik naar een Duitsch kamp ge-stuurd. Het gebrek is er verschrikkelijk. 3r- Do menschen zien er uit lijk spoken. rg_ Men mag verzekeren dat, in 't algemeeii. de gevangenen, die niet persoonl ik ;e} worden geholpen, van honger verkwij ,n nen en omkomen. ste Dit wordt vobral bemerkt onder de en Russen, die door niemand worden go-an holpen. en Maar voor elkeen is het leven droevig. ;t'- Zieken zijn talrijk, het sterftecijfer is en overgroot, maar wij konden er ons geen ?e- gedacht van makenv daar de zieken naar het hospitaal werden gebracht, om nooit >n- terug te keeren. _. Weet gij hoe zij daar behandeld ^ werden "? al_ — Ik werd er zelf verzorgd in een la-j.i. zaret, met Belgische dokter en verple-gers; dit is natuurlijk eene uitzonde-, ring: ongelukkiglijk vond men voor de . wonden enkel verbanden in papier, die .€" dagelijks moesten vernieuwd worden, en waarvan het afnemen zeer pijnlijk jrJ J . J IS. je. De makker, die ons deze inlichtingen geeft, werd verzorgd, tengevolge van 2ei eene bloedvergiftiging, teweeggebracht door het slecht voedsel. Nu nog hjdt hij ,.e_ er aan en zijn lichaam is vol blauwe jtg bloedvlekken. rd — Waren er vele Vlamingen in dit kamp ? ig- — Ja, redelijk veel. — Worden zij beter behandeld ? ir_ — Hoegenaamd niet. Veel werd hen ye. beloofd, maar zij verkregen niets. Er "ën bevonden zich daar «echte aktivisten» l(j die altijd in het kamp bleven en onop-' houdend propaganda maakten. Zekeren an dag ontvingen wij het bezoek van den verrader Borms. Hij sprak de Vlaam-,n sche makkers toe, die spottend en mis-' prijzend luisterden en hem eenen lee-lijken toer zouden gespeeld hebben, had-"^G den zij hem ergens alleen ontmoet. Wat er ook var: zij, ik was besloten er_ ailes in 't werk te stellen om weg te ge-er. raken: maar uit een kamp ontvluchten 5er is bijna onmogelijk, daar de bewaking al(. scherp en de moeilijkheden talrijk zijn. Ten einde zijn doel te bereiken, aan-je_ vaardde ik te gaan werken. ira- Ik werd naar eene stad gestuurd in De Rijnpruisen, op 50 km. afstand van de ien Hollandsche grens. Van dan af hoopte iar ik te gelukken, maar mijne redding kwam traag aan. zij — Welk was de toestand van die stad, >n- voor wat de levensmiddelen aangaat ? — Schrikkelijk. iat — Hoe ? 3 » — De bevolking krijgt niets dan «er-;iet satz» te eten. Hes is waarheid dat in Duitschland geen volledige, "t. t- z. na- ia_ tuurlijke eetwaar meer bestaat. De per- 3n_ sonen zijn gelijk geraamten. Wanneer no, men ze ziet. vraagt men zich af, door ~ welk wonder zij nog weerstaan kunnen, ' " zoowel stoffelijk als moreel. in, G. Mijn loon was tamelijk hoog : 10 mark per dag, waarmede ik ternauwer- nood kon leven. Het brood is samenge-steld uit ailes, uitgenomen uit koren ; men vindt er koolrapen in, aardappelen nen onbeschrijfelijke dingen. Ik had recht 0(t 200 gr. vleesch per werk, maar het vleesch bevatte van ailes, uitgezonderd vleesch van dieren. Het was eene soort worst, volgestoken met allerlei bestand-Br deelen. Na dit brood en vleesch te hebben geëten, krijgt men hevige krampen in e' de maag en buikpijn, dikwijls gevolgd door darmpntsteking. — Gij waart dus vast besloten weg e1 t,; vluchten. --- Meer dan ooit. Ailes was daartoe ] bereid. Wij vertrekken. Helaas! iemand Qr heeft ons verraden: Op enkele kilome-ters van de grens gekomen worden wij omsingeld door de Pvuisische wacht. In-stinktmatig wantrouwend,. had ik mij te een weinig achteraan gehouden, en viel ar niet in hunne handen : Ik gelukte erin 311 weer in de stad te komen, die ik zoojuist ij> verlaten had. jn ml Na verschillende min of meer drama-en tische gebeurtenissen, wordt ik aange-,p_ houden «om gepoogd te hebben weg te viuchten» en in een gevang geworpen, soort ijskoud graf, duister en diep, in ^ hetwelk ik 14 dagen verblijf met geen ander eten dan een stuk brood elke twee dagen. te»i er Wanneer ik daar uit kwam, wankelde k. ik; een makker, die mij ontmoette, her-ia- kende mi j niet. Niettegenstaande de on-(m menschelij khedd van dit regiem en al-en hoe wel men op mijn hoofd sloeg met eg een Amerikaansche knots, opdat ik mij-lig ne medeplichtigen zou doen kennen, kwam ik cr nog goedkoop van af. e'J Nu viel eene nieuwe ontvluchting ta ,sr' bereiden, hetgeen ik ook deed. Deze was " ' even gevaarlijk als de eerste. Vooraleer I de grens te bereiken, moest ik 25 u.ren >n" doorbrengen, neergehurkt in houtgewas en in mœrassen. Wanneer ik uit mijne .'.K bergplaatg kwam en naar Holland liep, schoot een schildwaoht een geweerschol af, maar de mof miste mij en ik wae do vrij ! TQ. Bij het uitspreken dezer woorder glinsteren de oogen van den makker l?- van innig genot en hij glimlaeht van 1S vreugde, bij 't gedacht dat hij van die en gemeene Duitschers verlost is. en toi tar 0vermate van geluk weldra op hen za 0lt mogen schieten. ,1,1 _ Uit Duitschland terug * ? Begin Juli kwamen in Frankrijk,: via l Zwitserland, de volgende Belgische mi-k litairen — allen zwaar verwond of ztek — uit Duitschland aan : 1 De Riemaecker Jan, onderluitenant-' apotheker, H. M. Antwerpen; Strijkers Félix-Gust., sold., oorlogsvr., 14' linie, J Meesen Antoon, sold., m. 03, 11e linie. Koenig Emiel-Jules, serg., oorlogsvr.. . 29° lime; Schils JamHuibrecht, sold., beroepsvr. 09, 14e linie; Calonne Emile-Jos., sold. oorlogsvr., A. F. N. (Andoy); Alexandre Emiel, sold. m. 05, 13e lime; Menge Jozef-Huibrecht, sold. m. 01, 3e i linie. r Van Zandijcke Gust., wachtm.-fourr., " A. F, A.; Porton Félix, sold. m. 12, 14e - linie; Beeckman Jan-Bapt., sold. m. 03, 1 10e linie. ^ Snollaerts Pol-H., serg. fourr., oorlogsvr., Kongokorps; Goorden Maurice, sold., oorlogsvr., Kongokorps. Moens Carlos- Jules, sold. oorlogsvr., 14e lmie; Van de Cruys Jos., sold. m. 01, ) 10e linie; Van Lierde Maurits ,sold. m. 13, 9e linie; Hougardy Jan-Bapt., sold. -, m. 04, A F. L.; Joachim Alexis, korp. t m. 13, 32° linie;,Bouillon Oswald, korp. m. 10, 5e jagers te voet. Van Campenhout Niklaas, sold. m. 12, 9® linie; ifàinnaerts Hektor-P.. sold. i beroepsvr., 12, 22° linie; Sieff William-e Ladis ,sold. oorlogsvr., A. F. A.; More e Eustache-Alex., Ie serg.-maj., beroeps-^ vr. 98, 10* linie; Adriaensen Aloïs, korp. m. 01, 86 linie. , Meulemans Arseen, sold. oorlogsvr.. ? 8B linie; Kurz Frans-God., serg. m. 00. 109 linie; Bedeux Frans-G., sofd. m. 13 A. F. N.; Riga Desiderius-Jos., sold. m. 12, 14e linie; De Meyer Raymond, sold. m. 13, A. F. A.; Otto Antoon-K., sold 1 m. 06, 4e linie. Thiery Joris, sold. m. 13, - 10e linie. _• LEEST —: OP DE TWEEDE BLADZIJDE DE LAATSTE BERICHTEN —r— VAN DEN NACHT — NIeuws uit Belaië 0 t 1 de TOESTAND IN HET BEZETTi CEBIED De toestand in België en in Noord-Frankrijk is langzamerhand hemelter-gend ellendig geworden. ^ Enkele cijfers ter illustratie. Zij ge* J j ven een zeer gober en onvolledig beeld van den loqg der bevolking in België, maar zij lichten een tipje op van deri ? sluier, die een ontzettende ellende be-dekt. De oorzaken der uitputting wor-e den geheel ter zijde gelaten : slechts de-1 mografische gegevens bevatten zij .Maar zij zijn daarom niet minder welspre-j kend. De cijfers — ontleend aan een offic-ieel j rapport dat een vergelijkmg tusschen il tien- toestand in Januari 19-13 en Decem-ri ber 1917 mogelijk muakt — betreffen ij it de bevolking van 481 gemeenten, in to- j taal 2,541,672 personen. Uit het etappen- |j gebied — waar de stand van zaken nog aanzienlijk slechter is—zijn geen gege- j 'e vens te verkrijgen, met uitzondering J ( van Gent. Voor het overige zijn zij ver- j ^ zameld zoowel in de groote steden zoo-als Brussel, Antwerpen en Luik, als in de industrieele en landbouwcentra en j zij geven dus, al zijn zij niet volledig, | een zuiver beeld. e Allereerst dan wat het geboorte-cijfei | > aangaat. Van 46,912 in 1913, in de 481 <1 i- gemeenten waarover de gegevens loopen, 1- is dit teruggeloopen tôt 22,089 in 1917 . 1 it per duizend inwoners dus van 18.5 toi- j j- 8.6 i, Over de geheele bevolking van België i genomen komt dat neer op een achter- 1 uitgang met 186,000 geboorten. Het sterftecijfer stijgt intussohen on* 1 rustbarend. In 1913 bedroeg het 14.5 pro S mille, in 1917 daarentegen 17 — en men I ' mag aannemen, dat het in het etappen- I gebied nog veel hooger is — zoodat hel I gunstig verschil tusschen geboorte en 1 ' sterfte, dat in 1913 4 pro mille bedroog, ] ^ thans is verkeerd in een ongunstig ver- | & schil van' 8.4 pro mille. Intusschen heeft | zich het verschijnsel gehandhaafd, dat 1 m in de groote steden zoowel het geboorte 1 >r aïs het sterftecijfer het laagst èijn. In | n Antwerpen b.v. bedraagd het geboorte- J io cijfer slechts 6.7 pro mille, terwijl b.v. .1 3t in Namen en Soignies de sterfte 24.5 en I ai 23 per duizend inwoners bedraagt. De | kindersterfte intussohen schijnt, dank J zij het krachtdadig ingrijpen van een | • groot aantal liefdadighejdsgenootschap- 1 pen niet meer zoo onrustbarend te zijn | a! s in het begin van den oorlog. De tuberculose heeft, in haar versohil- I lende vormen., het aantal barer slacht- l offers verdubbeld sinds 1913; per tien*.! duizend inwoners is het sterftecijfer toe<- i 18 genomen van 12.7 tôt 25.0. Allerlei andere kwalen, waarvan du | s toeneming in direct vérband met den f oorlog kan worden gebracht; zooals hert- | it- pu zenuwziekten eischen ook hun doel, j rs Per tienduizend inwoners komt men tôt e; een stijeing van 17.2 in 1913 tôt 23 in:'f e. 1917. Smds den aanvang der vijandelijkhe< , l" den heeft België ongeveer 200,000 lands- I e' kinderen verloren in het bezette gebied, | ^ dus omstreeks 165 per dag. ln 1917 be- J ' droeg de afneming der bevolking iii ver- \ gè band met den oorlogstoestand — mili-1 taire verliezen enz. zijn naturulijk niet ; meegerekend — 103,000 personen : 260'.| per dag. ^ Ziedaar enkele zeer sobere, zeer on- | 3. volledige gegevens betreffende den dn- f vloed van den oorlog. Ze geven een veel , r. te gunstig beeld van den algemeenen ;e toestand : in het etappengebied, waar ! de voedselvoorziening meer te wenscherïfp laat dan in de betrekkelijk rustige dee- | r" len des lands, die materaal voor deze j • cijfers hebben geleverd, is de toestand, i îi- wij herhalen het nog eens buitengewoon| ci- veel ernstiger. P- Het Belgische volk, dat de oorlog nochi I P- gewenscht heeft, noch heeft kunnen voorkomen, dat van aile oorlogsvoeren-, n. den het meçst aanspraak op sympathie'! d. kan doen gelden, lijdt wel diep onder I OOS T. VLAA FIOEREU ' IN DEN CEMEENTERAAD VAN SINT-JANS-MOLENBEEK Voor 1918 wordt er een vermeerdering gevraagd voor de begrootingen van het bureel van weldadigheid, van de gods-l huizen en van het hospitaal. De Raâd; is het daarmede ten voile eens en ver-leent een som van 300,000 frank. , Er wordt ook voor 15,000 frank bijge-voegd krediet voor het gemeentelijk budget van 1917 gestemd. Deze som moet dienen om de achterstallige wedden aan het onderwijzend personeel te betaJen. Dan stemt de raad er in toe voor 136,500 frank in te schrijven in de maat-i schappij der «Interkommunale Was- K ^ JAABCANC, Nr 871. WOENSDAG, 14 AUCUSTUS 1918.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.