Het Vlaamsche nieuws

1082 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1915, 14 Octobre. Het Vlaamsche nieuws. Accès à 25 avril 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/kh0dv1f90d/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

jponderdag' 14 Oktober 1915. Eerste Jaarg. Nr 272 Prijs : 5 Centiemen door geheeî België —^ , - - Het Vlaamsche Nieuws tMMfr meeni NkmwMmd wsm * VtgswehVsit 7 wmm.I whêÊÊ abonnëMentsprijzen Per week 0.35 Per 3 maanden 4.— Per maand ,1.50 Per 6 maanden 7.60 Per jaar 14.— AFGEVA ARDIGDEN VÀN DEN OP8TELRAAB : Dr Âsg. BORMS — Albert VAN DEN BRANDE BUREELEN s 3RO0DESTHA4T, 44, AN TW ERP EN;' Tel. Ï9SS aankondigingen Tweede bladz., per regel 2.50 i Vierde bladz., per regel.. 0.50 Derde blad., id. 1.— | Doodsbericht 5.— Voor aile armoncen, wende men zich : ROODESTRAAT, 44. TOT KLAARDER INZICHT Nu in ons blad René de Clercq als let-terkundige figuur behandeld wordt, ach-un wij het gepast ook eens den ïlaamschgezinde aan 't woord te laten, len leider der Viaamsche Stem, in een ijner programma-artikels : t, I Bij een onbevooroordeeld beschouweu der onderscheiden elementen van dezen benarden, ailes aantastend^i strijd, die zich voor Vlaanderen voordoei onder jen dubbele gedaanLe, den strijd oni den vadergrond, den strijd om de moeder-taal, zou het ons verbazen te ondervin-ien hoe er ondanks het helder voorko-faen der dingen en feiten duistere ver-prring kan bestaan in de geesten van ele Viaamsche leiders en Belgisclie jtaatslui, indien uit het onderzoek niet tegelijk bleek dat die verwarring door heu zelf gewenscht is en gewild. Om tôt klaarheid te komen en te Jwingea zal het noodig zijn, af en toe, le wijzen op de meest elementaire waar-keden.I Tôt die waarheden behooren onder ineer : Dat een Vlaming Vlaming is, aleer Belg, Belg aleer Europeeër; ! Dat het Viaamsche volk kerngezond ii en in zich ailes bevat ^wat vereischt jnrdt tôt normale wasdom en ontwikke-iag vau een volk ; I Dat Vlaanderen door zijn verleden bc-I [ezen heeft dat het in de rij der volke-■en opgroeien kan, boven de middel-naat;| Dat de huidige aclxterlijkheid van een ;root deel van onze menschen niet te vijten is aan die menschen zelf, maar an staatkundig geknoei en knevelarij ; Dat een niet verdrukt volk geen taal-retten behoeft ; I Dat de Belgische regeering, die zich I i tijd van nood beroept op de onvoor-I aardelijke toéwijding van Wallonie en I laanderen, wetens en willens toestau-I Lu heeft in het leven geroepen of in 't I îven gelaten, die Vlaanderen verhinde-I tn moesteu in de vrije, regelmatige en I plledige ontwikkeling van zijn kultu-I Kl; wezen ; I [Dat wie plichten oplegt, geen recht I liskennen mag ; I [Dat gelet op de stelselmatigheid, I aanaede de wetgevende en uitvoeren-I c machte,n afbreuk hebben gedaan aan I etVlaamsch belang, het aanmatigend, I Kt gezag optreden van het franschspre-I ®d gedeelte van België niet te ver won-I fren valt ; doch daarom niet langer ge-I »ld moet worden ; I -Dat de Franschsprekenden dit zelf I lœsten inzien in het belang van het va-I aland, dus ook in liun eigen belang, I » billijkheidshalve, zoozeer als uit I pcht van broederlijke liefde, hun on-■shtmatig overheerschen moesten ver-■fen;■ Zoo niet, dat de Vlaming zich de I ndespreuk herinneren zal: Help u zelf, I » helpt u God ; I Dat het jammer en zonde is dat er I o Viaamsche Beweging moest ont-I aii ; dat het nog grooter jammer en I »de ware die Beweging thans over het B^'d te zien 5 ■Çat inen de moeilijkheden niet weg-met zijn oogen dicht te doen ; ■ Dat een kwaadaardige, diepingewor- hvaal niet met lapzalf wordt be-■rtden;B Jat op dezen schrikkelijken tijd of volledige ondergang of onze alge-redding volgen zal ; wij tôt bespoediging van onze ■«tureele vrijmaking steun moeten zoe-d^B® !j'i de norinaal ontwikkelde, wezen-î^-Qogstaande broeders uit Neder- nB'Jat Holland ons dien steun niet wei-in*01 kan omdat de Viaamsche bescha-leHnj> uitraaakt van de Groot-Neder-sc^' en' omdat Vlaanderen, zoowel W'r zjjn grootheid in het verleden als Hr|Z1^ rampspoed in het heden, dien d^K^flijken steun ruimschoots ver- wij voor het welzijn van België 11 te °^eren a^esJ behalve h^B:^rgelijke teksten toelichtend zullen °P ^jd en stond, handelen ei»« loyauteit, ■ ''' r ''eMe en wederliefde, :eiVer verkettering, C karakter' »m'U ^ vaak parallel loopen van lei-hjden,, Jjpt prachtig stelsel van ver-j ® waarmede sommige tegen-,r^ p eerlijkste Vlamingen, d' een ?,m v'i" r t:racbten te ondermijnen om 1Il^Bacb aa,llscbe volk zelf in zijn beste ■ov! 3aQ ta tasten> l macbt der eendracht in-den' lanneer die eendracht niet ten * koste van een groot deel der natie be-reikt wordt, over het komische en tragische van eendracht anders opgevat, over burgerplicht, over staatstrouw, over feodaliteit in Vlaanderen ; over het onvlaamsoh-zijn der ineeste i in 't Viaamsche land gekozen volksver-tegenwoordigers,over het ongerijmde kiesstelsel dat dien wantoestand mogelijk heeft ge-maakt,over het Haagsche Koningsfeest, over de Bussumer keeuwenvlag, over allerlei dilettantisme, _ over het getal analphabeten in Vlaam deren, over het taalgebruik bij ons legef, bij 't gereclit, in de school, over zuiverheid van uitspraak in ver-band met onzen strijd, over volksgeest, over kunst, over duizend en één ding en aldoor over vrij Vlaanderen ! Dit ailes zullen we doen in liefde voor het vaderland, uit open overtuiging en gemoed, een gretig oor leenend aan het woord van anderen, zonder nijd, zonder haat, zonder uitvaren of schelden, schei-dend'de personen van de oipinies, slaan-de met argumenten alleen op argumen-ten, en verwachtend van allen die in deze groote dagen niet klein willen we-zen, zoo niet instemming en waardee-ring, dan toch belans'stelling, onderzoek, en alleszins eerlijkheid, waardig-heid en waarheidszin. RENE DE CLERCQ. ONZE LETTEHKUNDIGE PRIJSKAMP René de Clercq 1877 René de Clercq is op dit oogenblik de dichterheld van Vlaanderen. Hij is wat Rodenbach zou geweest zijn hadde hij mogen leven. Hij is de bewuste Vlaming, die zich niet door de drogredenen laat paaien, waarmee de angstvalligen en de berekenden hun geweten in slaap wie-gen. Hij laat zich noch bedriegen noch bedreigen. Hij denkt niet dat voor de Vlamingen het oogenblik is gekomen zich te moeten opslu'iten in den Ivoreu Toren, die voor sommigen gekanteeld is en van waar zij de strijdende Vlamingen in den rug schieten. Ik las zeer onlangs een bladzijde van Querido over Herinan Gorter en ik dacht aldoor aan René de Clercq, aan den dich-ter van Toortsen. Het luidt aldus : « Hij verafschuwde de bekrompenheid der Tachtigers en hun verengd zielsge-praal. Zijn omkeering was in hem een daad van heroïsche zelf-herwinning. De oorlogsklank van de Ilias donderde aan zijn oor. Breed en ontzaglijk overzag hij wat er gebeuren ging. » Morgen zullen wij spreken van den dichter, van den zanger, die al de vogels, al de looverkruinen van het bosch laat zingen ; die den kikvorsch en de spin be-spiedt, die een lied geeft voor elken Vlaamschen dorpeling, Doch vandaag willen wij den man too-nen, den denker, den schrijver van T oortsen, omdat het ons zal doen begrij-pen, wat nu weer in die vurige ziel om-gaat en hôe hij in de Viaamsche Stem durft op te treden voor het Viaamsche recht, al moest hij de gansche wereld trotseeren. Pal staat de Clercq als een rots, kam-pioen voor het Viaamsche volk. In T oortsen, die in 1909 verschenen, komt hij op voor de inaatscliappelijke onderdrukten. Dat waren geen zonnige liedjes meer, dat was recht eischen voor den minderen man en het schreeuwend onrecht bekampen. Het ergerde, het ont-stemde... René de Clercq moest liedjes zingen, vroolijke liedjes en had zich niet ■ te bekreunen om zijn lijdend volk ! Daar- ; voor waren er immers de parlementsle- ! den ! Die zouden te goeder ure een wet ; indienen om dat ailes te veranderen ! ■ Met het algeneen stemrecht was het te , verhelpen !... Het klinkt nog zoo! Hoe dikwijîs zal de Clercq het reeds hebben ' moeten hooren !... Ook luchtte zich na Toortsen die ont-stemming door de bewering dat de dich- : ter « in zijn laatsten bundel niet was vooruitgegaan en zelfs zich niet gelijk ' was gebleven ». Frans Coenen antwoordt vinnig: « Het kan best waar zijn... in elk geval echt en innig en krachtig al die stugge verzen door, die schier in één toon en in één maat, ook geen schijn van sierlijkheid of innemende bedoeling vertoonen, maar wel een man en zijn grimmige overtuiging. » ' Op voorhand wist de Clercq wat zijn bedillers uit het dichtersgild hem gitigen verwijten ; dit is zijn antwoord : Stil, buiten der vrijheid gedachtcnstorm, Vermakèn ons dichters de schaar met vorm. Me,t woordeu, fiju aan elkander gelijmd, Met oude, met nieuwe, of een raar dat rijmt. Toe, borstelen, vegen maar, verf op verf! 1 Wij schilderen schoon, dat 's ons verderf. < Wij zingen als leemveriks bij de wolk : 1 De val van een lied duikt den val van een [volk. O 't blazen van zeepbellen, kinderkunst! Wie vult hen het ijdelst, wie rondt hen het 1 [dunst, 1 Wie jaagt hen het lichtst op en kleurigst? . [Ha, ; Daar waait weer een groene de purpere na! ; Ze bleeken tôt blauw nu, ze naderen 't bruin ; lin het huis staat er in, en de boom, en de [tuin, Ifn het meisje dat lacht en de zon die [schijnt.... Kleinmeesters, bewondert, uw scheppingen [zijn 'f! Coene zegt nog over dit werk : <c Gelijk de Clercq zich hier voordoet, is hij de jongen van het land, van kleine kom-af, de rechtzinnig en sober opge-voede, die ouders, liefde, gezin, rijkdom en armoede bescliouwt als een eenvoudig boerenzoon, en alleen over het proleta-riaat in zijn verdrukking, over de tegen-stelling der levens en de wijze waarop die gehandhaafd wordt, tôt bewustheid is gekomen. Maar over de gansche lijn van zijn voelen tast men de trouwhartige oprechtheid en het stevig persoonlijke. ' Zoo : in die verzen aan zijn moeder en zijn vader, in de verheerlijking van «den : echt », de herinnering aan zijn dorp, den afkeer van femelarij en aile verstarde le- : ven, de klacht om verwaarloozing van < 't « arm Dietsch », enz. : Maar zie hier een vers, dat kort en ■ scherp en heel precies zegt waar het op aankomt, in streng beheerschte bitter-lieid van meegevoel. Het moge dan als : vers niet volmaakt zijn, als suggestieve : zegging doet het precies zijn werk. Op het uiteind der stad, rings afgemuurd, , I.igt de overbevolkte vuile achterbuurt. Veel dalende steegjes, een korte straat, ICen gangetje waar ge in het douker gaat, En ge valt op een plein met huizekens rond, ■ Zwartschouwde, ontkalkt en ongezond. Daar is maar één koer, daar is maar één . Tpornp ; . Aan een waschkoord liangt er een lap en een . [loinp ; Eu op een rot berd, bij het wakke gemak, Een waterpot schuint met gesprongen verlak. ] De wij ven klappeien, de mannen ruw, Hun zonen schelmen, hun dochters schuw! Dat nestelt dooreen, dat kwist en zorgt, Dat slempt en vast, dat bergt en borgt ; Dat zwoegt, dat kweekt, dat sterft te vroeg : Een prins in die krocht is de waard uit de j [kroeg. I Is dit een ding als een snauw, als een : pats, hier is een ander, als een gebalde j vuist of een gesmoorde vloek : : ( Hoe menig rijdt er met koets en paaid, ,< En is zijn brood en zijn hemd niet waard! Hoe menig breekt er met hamers 't geld Dat de honger hem zwaar in den buidel telt! Waarom ook gezorgd? Is zijn huis niet ( [bewSakt ? , Is zijn disch niet gedekt, is zijn bed niet ; [gemaakt ? 1 ( Is zijn dag, is zijn nacht, is zijn morgen niet j [goed? ] Wordt zijn hond niet gekaond of zijn kat niet [gevoed ? j En dàt mensch beschikt over werk en post, Die niet weet wat een huie vol kinderen kost, Die niet voelt hoe zoo'n wroeter uit wanhoop [stampt, A.ls er een van zijn kleinen zijn knie beklampt ^ En schreit om een aardappel meer ! God, God, [s de wereld van U ? Is het leven geen spot ? j Bu beduidt het droefenis, dreigen of troost, Dat rood v66r de dagen daar diep in het [Oost? j I Dit is eenvoudig en direct, vol roode 1 /erontwaardiging en wanhopige bitter- îeid. Ik zou zoo dadelijk geen révolution ' îair gedicht weten, dat « in den voiles- ■ :oon » het zoo doet, al moet men liever • liet regel voor regel bekijken. En zie- ' lier, ten Laatste, de geestdrift, de vlam /an hoop en moed, die uitslaat in hem, ' lie gezien heeft wat er leeft in de gemoe-leren.[k heb oogen gezien, ik heb taal gehoord. ; Daar was vuur in de blikken en staal in het ] [woord. i D het kookt in de harten, het bruist in het i [bloed I ; Mover de duinen ruischt de vloed, Een ziedende zee die woelt en schuimt, ] De vluehteude vlakten spoelt en ruimt, Die stijgt, en noch stillen noch ebben zal, i Eer het blinkt in uw kribben en grebben, [atal! , [k heb oogen gezien, en glans en toorn ; Veel strijdende scharen met lans en hoorn! : , Daar wapperen vanen ; het toet, het helmt ! 't Is slaau, 't is vallen, bebloed, bedwelmdl Bn wederom rijzen, en wederom slaan! Hoera! Hoe pal de gelederen staan! Mijri zegen, mijn zoon! In den dood vooruit! f-Iet volk is te velde eu de noodklok luidt. En zoolang René de Clercq zulk ge-uid weet te geven, wil mij bedunken lat het met zijn dichterschap nog niet e slecht staat geschapen... » Er is een burgerlijke moed die wij x-ggen niet hôoger staat — dat zij ver-■e ! — doch veel zeldzamer is dan de noed op de slagvelden. Wij bemerken <vel dat zeer weinigen dien moed bezit-:en. Velen hebben wel een geestdriftige lanvlieging en zouden willen dat ze îonden willen, doch missen daarvoor :aaiheid, volharding, zielskracht. René de Clercq is een dergenen die leldhaftig kunnen willen. Hij-put zijn iraeht in zijn dichterlijke bezieling, in îijn klaar gevoelen, in zijn helderzieude iraderlandsliefde. Hij kan omdat hij meer denkt aan zijn volk dan aan zich-ïelf. Kritiek in de Times Heden komt het Engelsche parlement jijeen. De « Times » grijpt deze gelegen-leid aan om het Foreign Office (ministe-rie vau buitenlandsche zaken) eens duch-:ig onder handen te nemen. Sedert het parlement in Juni voor het .aatst sameiikwam, is het Engelsche volk :ot het besef ontwaakt, dat er iets ern-îtigs hapert aan onze oorlogvoering. El s een onverdeeld oordeel over de mis-ukking van de Balkan-politiek. Van het jogenblik dat de oorlog uitbrak af, toen illeen de Germaansche rijken tegenovei jns stonden ,tot de « grondafschuiving » /an de afgeloopen week toe,heeft de eene nisrekening de andere met wislîundige îekerheid opgevolgd. De reeks begon net den aandoenlijkeu waan dat'Oosten-rijk-Hongarije een lauwe tegenstander cou blijken, een waan, die een scherp-jmlijnde Balkanpolitiek belette. Daarna <wam de langzame, maar ten halve op-jemerkte breuk met Turkije, beïnvloed loor de aaukomst van Duitsche schepen .ang voordat onze eigen overweldigeude seemacht op voelbare wijze in de schaal jverd geworpen. Hoeveel van onze kom-nernissën zouden wel zijn toe te sclirij-/en aan die noodlottige ohtsnapping van :1e « Goeben »? Men heeft tœgelaten dat Bulgarije volgde, — Bulgarije dat 0 naanden geleden niet ongeneigd ware jeweest het lot te kiezen der bondgenoo-:en, indien dezen niet strijk en zet te aat waren gekomen. De onzijdigheid /an Griekenland, welks geheele belang samenhangt met de overwinning der jondgenooten, sluit zich aan bij de fei-:elijke vijandigheid van Bulgarije. Roe-nenië wacht nog af, maar doet dit in jassieve verlatenheid, niet meer in ver->and met de Russische legers, en onder len indruk van wat rondom haar ge-ichiedt.Ivlaarblijkelijk heeft het ministerie ;an buitenlandsche zaken, in de praktijk le leiding van de buitenlandsche zaken loor het kabinet, de schuld van de alge-neene ontevredenheid over de misluk-cingen onzer diplomatie. We onderschat-en niet in 't minst het nadeel van een jondgenootschappelijke diplomatie, een îadeel, dat Ixivendien grootelijks is toe-îenomen door het toetreden van Italië :ot het verbond, met zijn bijzondere aan-spraken op den Oostelijken oever der \driatische zee. Maar het Engelsche mi-îisterie van buitenlandsche zaken had /an stond af aan een •bevoorrechte posi-:ie tegenover de Balkanvolkeren. Vergis-;en wij ons niet, dan was het door de jondgenooten met de leiding van de 3alkan-diplomatie belast. Aan onze ei-jen regeering is daarom meer dan aan ;enige andere de mislukking van deze liplomatie te wijten.Maar wat misschien n den storni, die om het département /an buitenlandsche zaken woedt zou tunnen worden vergeten, is dat het bil-ijkerwijze niet kan worden losgèmaakt /an de andere departementen.vooral niet /an « oorlog ». Diplomatie is in laatste nstantie afhankelijk van kracht en al-oos dient de diplomatie den soldaat laast zich te hebben. Het oude gebrek lan samenwerking tusschen buitenlandsche politiek en militaire politiek, de dem van al onze zwakheid, de oorzaak /an onze ongereedheid voor den oorlog, s evenzeer het geheim van de helft der stommiteiten bij het voeren van den oor-og. Er is een klassiek voorbeeld. Nie-nand onzer kent de voile waarheid omirent de noodlottige fouten, die het begin :1er Dardanellen-expeditie hebben ge-cenmerkt. Maar dit is althans duidelijk : :1k département, dat er bij betrokken was, werkte op zichzelf. Admrraliteit en lepartement van oorlog rekenden beiden j op hulp van buitenaf, die nimmer kwam. : De marine, het wachten c>p het leger u:oe j begon krijgsverrichtingen op eigen gele- > genheid, die voorbeschikt waren om te ; mislukken zoolang het leger niet ton too-neele was. Het leger kwam te laat. De « Timês » vraagt nu : Hebben wij wel de zekerheid dat onze diplomaten, niet alleen te Petrograd, maar te Atliene en te Sofia en te Boekarest op i-lle p;m-ten voeling hebben gehouden met Bui-tenlandsch zaken en, door dit département, met den militairen toestand? Worden Egypte en Indië ten voile en voort-durend op de hoogte gehouden van wat er omgaat? Zijn onze kabinetsministers zelven in 't volledig bezit van al de fei-ten, waarop hun besluiten gegrond moeten zijn?De overwinning liangt af van een bevredigende beantwoording dier vragen. Voor 't oogenblik kunnen ze echter niet be\Tedigend worden béant' woord. De fout komt van boven af. Ze is niet enkel bij Buitenlandsche Zaken en Oorlog te zoeken, ook bij andere c!ej~ar-tementen.Het bestuursstelsel vereischt herae-ning. De ministers behooren niet in wa-terdichte afdeelingen te werken. De générale staf dient te worden 1 ervoimd, opdat de regeering snel en gezaghebbeud advies erlange. Maar, besluit de « Times », wij waarschuwen de regeering dat het niet in een stemming is om besluiteloosheid en wanjbestuur te dulden, en dat geen te laat komende verbeteringen in het re-geeringsmechanisme het Engelsche volk zal bevredigen, wanneer het tôt de slot-som is gekomen dat de mannen, die de leiding hebben, broddelaars zijn. Dagelijksch Nieuws vlaamsche fàbriek» en han-delsmerken. — Bij een bezoek op onze handelsrechtbank heeft het ons ge-noegen gedaan vast te stellen dat bijna al de fabriek- en handelsmerken die daar în de laatste maanden ter griffie neêrge-legd werden, in het Nederlandsch opge-steld zijn. Zoo valt van Vlaanderen als van een gekalkte kathedraal, stuk voor stuk al het Fransch bezetsel af ,en wordt het hier weêr heerlijk Vlaamsch ! de herstelling der rui-nen van orval. — De lierstel-lingswerken der ruïnen van de beroem-de abdij va,n Orval, een der wonderen van de proviucie van Luxemburg, zullen voortgezet worden. Belangrijke toe-lagen waren door den Staat verleend en de ontruimingen en de onderzoekingen, welke de onderneming om de ruïnen te versterken en te herstellen voorafgin-gen, waren in 1914 begonnen. Men had toen zeer merkwaardige gesneden en bewerktc steenen van gothischen stijl, dateerende uit de iniddeleeuwen, aan het licht gebracht. Sedert waren de werken, welke onder de leiding waren vau professor Cloquet, van de Universiteit te Gent, geschorst. De verleende subsi-diën van Vroeger zullen door de kas van het Hulp- en Voedingskoomiteit voorge-schoten worden, opdat de werkloozen, die zij ondersteunt, opnieuw geregeld werk zullen hebben. Men zal veel spoed achter de werkzaamheden zetten. parus wil de waarheid weten. —■ De heer Capus doet in de « Figaro » een vurig beroep op de Regeering om meer licht te hebb^ïi aan-gaande de gebeurtenissen, meer klaarheid in hetgeeu men aan het volk zeg-gen mag. (( In de huidige omstandigheden, zegt hij, op den vooravond van nieuwe gevaren, en van nog grootere opofferin-gen, moet de publieke opinie geen hin-dernis voor de Fransche Regeering we-zen, maar een kracht ! Zij heeft aan de paniek weerstand geboden. Niemand heeft het recht, haar in twijfel te lrek-ken.» Ik weet zeer stellig niet dat dit het oordeel van onze Regeering is. Maar indien zij, waarvan ik overtuigd ben, de « publieke opinie » niet vreest, toont zij toch geen achting genoeg ervoor te hebben. » Verlangen wij somsi om de publieke opinie op de hoogte der diplomatische ondernemingen of der militaire krijgsverrichtingen te stellen ? Of haar over de dagelijksche resultaten te onderrichten ? Niemand denkt eraan. » Maar wat wij noodzakelijk achten en zulks vooral worden zal, narmate de gebeurtenissen zich zullen ontwikkelen, is, dat men de publieke opinie motieven van vertrouwen en zekerheid schenkt, dat men haar aile opwinding voorkomt, waardoor zij licht tôt kritiek en wan-trouwen zou vervallen.door bijvoorbeeld niet de verwaardigen haar over de feiten in te lichten, welke zij toch onvernujde-lijk den dag erna zal te weten komen omdat die reeds voorvielen en algemeen bekend zijn. » Welk gevaar is er gelegen om in een Fransch blad de verhalen der gebeurtenissen te lezen, welke zich in al de nieuwsbladen van Europa bevinden? of een dagorder van generaal Joffre, welke al de Zwitsersche bladen van buiten kennen? de zoon van kipling ge-sneuveld. +- Een telegram uit: Lon-den bc-richt den dood op het front van den eenigen zoon van Rudyard Kipling, den beroemdeh imperialistischen dichter.over de dinanterie kunst» werken. — De heer Jules Deatrée, de zeer geleerde bewaarder ^an het Oudheidkundig Muséum, heeft een bij-zonder belangrijk werk voltooid, gewijd aan de geschiedenis van de « Dinante-rie artikelen » en hot gedreven koper-werk in België, waarmee de geschiedenis van Dinant zeer nauw in verband staat. De heer J. Destrée, die uit Dinant af-komstig is, heeft lange jaren aan de op-sporing van ailes gewijd; wat voor zij ne geboortestad van belang zou kunnen wezen, en de glorie waarmede de mid-deleeuwen de werklieden, wier kunst-werken de muséums der geheelç wereld versieren, haar omgeven hebben. De Dinanterie kunst, welke sedert eenige jaren aan de oevers van de Maas herleefde, zal na de huidige gebeurtenissen een nieuwe vlucht nemen en de publicatie der werken van den heer J. Destrée zal de opening wezen van eene propagauda, welke in die richting zal ondernomen worden. aanstaande verkiezingen in china. — Men seint uit Tien-Tsin aan de « Morning Post » : de Staatsraad heeft Maandag het \\ etsontwerp aange-nomen dat het règlement bevat inzalce de <( groote conferentie der volksverte-genwoordigers ». De primaire verkiezingen zullen den 5 November geëindigd wezen. Het stem-men zal den 15 November in de voor-naamste hoofdsteden afgeloopen zijn. Men voorziet dat de verandering in de Regeerin^ in de laatste veertien dagen van November zal plaatsgrijpen. ontdekking van een amphi-theater te pouzzoles. — Men schrijft uit Rome aan de « Standard » dat professor Spinazzola, leider van de Pompelsche opgravingen een belangrijk Romeinsch amphitheater bij Pouzzoles ontdekt heeft. « Pozzuoli » zooals d® Italianen zeggen, is de oude stad « Pu-teoli », in het jaar 520 v66r Christus aan de baai van Puetoli gesticht, welke een gedeelte van de golf van Napels t;t-maakt. Cicero bezat er een huis. De H. Paulus ontscheepte er in het jaar tu en vertrok van daar naar Rome, na er zich 8 dagen opgehouden te hebben. Puteoli was een belangrijke naven en werd evenals Ostia als een Romeinsjhe haven beschouwd. Gedeelten van het ha-venhoofd, dat den inham beschermde, zijn nog zichtbaar, welke verkeerdelijk de « brug van Caligula » genoemd werd. Men had reeds sedert lang de sporen van een amphitheater ontdekt, dat tij-dens of na de regeering van Vespasia-nus, Romeinschen keizer (A. D. 69-79) gebouwd werd en onderaardsche vertrek-ken bevatte, welke van valdeuren voor-zien waren, waardoor de wilde dieren in het arena kwamen. Men wist dat er een tweede amphiteater bestond dateerende ■uit de regeering van Nero. Wellicht heeft de ontdekking van professor Spinazzola betrekking op dit amphitheater.een beroep op de moeders. — Men schrijft uit Bern aan de « Temps» dat de Duitsche kroonprinses, die onlangs het leven aan een meisje schonk, een beroep op.al de gegoede Duitsche vrou-wen doet, die gedurende den oorlog kinderen gehad hebben, om de arme moe-ders, die er eveneens in den oorlog had-den, te hulp te komen. eene buitengewone ver-kooping. — De fabrieken van de Mid-vale Steel Company te Philadelphia zijn voor 95 millioen frank verkocht gewor-den. Zij leverden uitsluitend voor de regeering der Vereenigde Staten « blindee-ring platen ». De naam van den kooper is niet vet*-meld geworden.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Het Vlaamsche nieuws appartenant à la catégorie Gecensureerde pers, parue à Antwerpen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes