Donderdag 8 Juli 1915. Eerste Jaarg. Nr 175 Fîijs : 5 Ceotiemen door gtheel Bclgië Vlaamsche Nieuws v' -amr:- .<■' "iif.- '» * "" >*J wl " "WSWKïr.-— TX3W' "V- «w •• - T*- ft"' ^ ^ ^ Het fhe*#t mggeltcht en txieesf wmrmrmû Nieuwsbtad van • Verschijnt 7 œaai per Sweefc & Jfe «a t* «• "*W»*^SU* «**» ^Pl ®* *" ** - » W T'-HVS»» «S *** 'Jv®> SE) N' F • -.V «$* W ^ -'♦r U; r-«* • • '"-• \H. W-i «•■• "S \ 7- V tr W»>— .«î -». «SBOT- -W- -■■ *» -~- WI- > t- •-,. wcca gv V W** ,«—>•. V. I lit I aniimiiip i .< mnn'HOT" ,-,rr~-»':-r—- - v":" *••• f> xâ^x-.' ~ <•>• - •«* s» ,«? *<-< ■-, ■ ..-. v,, - .r-cv. *.'2 ms? *.<-*&.-£ :3«»c*5r . <.■&?*- ■ -^^ ■■;.,:■ •• * >- -éswav w-saaw^.—» - ^fw ■*«•■ ■ ~ -> s- ->*ew,- vato^^Mijbvhàfim VB.OK.^M-ENTS^BWZI.m • ' ï IFGEVAARDIGDEN VAN .':EN OPSTELRAAP : ^MKC^imâs " CtïiUr-, Per week fc» j Per 3 taaaaâe» ♦• I Dr 4vt? BORMS Albert VAN DEN BRANDE ï îwcede bladfc, per regel 2.80 i Vierde bfeufc , per regel «S® «aand 1.50 Per 6 «naanden M» t * DUWi"3 A,OCr< * W,UC I Derdebiaûs., id. !. - Dooctebericôt . t.- - per Perjaat .. n.. . j BUREELfiN*; ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN.'Tel. 199<S 5 ^ "JnjiMiMMMMMiij III |[ ' .».» v -•-<- ...■!»> ... ««. -, :wm» «w,.i. -w • ^ -• &?»•- .sa» -<».• *»3BB»Mwsa«fc«*- • «.-•%•••• Een kijkje in eena Vlaamsche boskerij te Brussel H Vôôr eenige weken voudeii we m He Vlaumsche Nieuws een klein artikel waariu beweerd werd, volgeas Le Ma M,, dat cr te Parijfl in ooriogstijd vee Mcei- gelezcn wordt dan vroeger. ■De reden hiervan moet, \ olgcns he v'oorîioemd blad, gezocht worcien in d< vKende feiten : raen gaal 's avond; niinder uit, er ziju iniader schouwbur gen en koncerttn, men sluit vroeger dt kbifiehuizen en nien koopt bijna geeiu boeken oui des te îneer de openbare bo<; kerijen te bezoeken. ■Vergeten wij daarbij uiet dat vele lie deu zondër werk ziju ,dat ztj den vrijei t|4 wilien besteden aan het lezeu val romans oï wetensciiappelijke werken. ■ De oorieg heeit niet alieen het aanta Szers doen toeneuien, raaar ook eener zeKeren invloed uitgeoelend op de keuzi dlr boeken. Zoo riciitte zich iu het begit de smaak van het pubEek naar vveten sAâppelijké en geschiedkundige lek Hue ; de zoogezegde oorlogslitteratuu werd vooral gevraagd ,en gretig las mei B werken die spraken ©ver voorgaaud< opilogeu, over de gescliiedenis der il klijg zijnde landen. Al wat betrekking hâd op beroemde veldslagen of krijgs v|riialen, werd door de lezers opge Roord, maar ook boeken, waariu de vre d? opgehemeld weid, vonden bijval. ■Zoo wilde eenieder kennis maken me De wapens neergeiegcl. van de barone vin Suttner, eu waarlijk, wij kunnei ofci genoeg aanraden du meesterlijl É®ek, waarin de oorlog met al zijne gru «tien beschreven wordt, te leaen. ■De werken van J. Verne, waarin di jpidige wiize van oorLogyoei'en. op vel otefecnkomstige manierën beschrevei Bi'dt, hebben ook veel bijval. ■Cm de boekenliefhebbers genoegen ti en tezelfdertijd oui onze best< Haamschc schrijvers te doen kennen ■lien wij een kijkje nemen in de praeh ■t, volledige boekerij van het Willems tftids der hoofdstad. BWevcns de cùdste Nederlandsche wer kè>. ,vindt men er de hieuwste'boeker oijzer hedendaagsclie Hollàudsche ci Vjaamsche schrijvers ; werken over we ■ischap, taalkniide, land- en volken-■nde, geschiedenis, tooneel, muziek ■ail nevens.de beste bundels romans ■vellen, gedichten, kindergedichten kifcst, v :'rhalen voor de jeugd en tijd-Hr iilcn. Er is keus voor iedereen ; geer wbnder dat deze bibliotheek door d« B'.îselsche Vlamingen zoo druk bezocnï wtrdt en dat het getal lezers ervan ge-Big aangroeit. B)aar Het Vlaamsche Nieuws een prijr-Bnp uitschrijft om over onze beste let-Mkundigen te kunnen sprelten, willet wij hier eene lijst laten volgen der rnees Braagde Vlaamsche schrijvers : Con Bence ,Vrouwe Courtrnans, C. Buysse Blckelmans, P. De Mont, Ecrevisse,Gei Aft, Janssens, Hans, Geznsters Love-Bg, M. Sabbe, Snieders, Sleeckx, R Stjns, Stiin vStrenvels, H.Tëïrlinck,Ver B'den, P. Van Assche en K. Van d( B^tijne. ■pfeest gelezen Hollandsche schrijvers Bnsboom-Toussaint, Brusse, Boudier-Bakker, Couperus, Cremer, Hildebrand ■ ' Beets), Heyermans, Marlitt, Mao Boning, Melati van Java, Multatuli Boiiwes-Dekker), Potgieter, Querido, Ten Brink, Fr.Van Eeden, Van Lennep, ■jVan Maurik en P. van Wonde. Wwlaamsche dichiers : Ledeganck, Fr PsCort, De Geyter, P. De Mont, Hièl, Blenbach, Van Beers, Van Duysse,Van Bswijck, Van Langendonck, G. Ge-Be en René De Clercq. Wferlaiide werken van : Dickens, ■Irnson, Tolstoï, Ch. De Coster, Dau-V, Zola, Gorki, Leiuonnier, J. Verne, ftïîird en "V. Hugo. | Welke boeken vallen Uet xneest in den Iiak van het publiek? ZieViier : VlctawstH schrijvers : Tijl Uilenspie-,j va Vla(\^eren (Auctor), De zonne-\p/j>ers (B^-'felmans), Per Auto, ftêchl n den stetki,^ j?zeike}l en :Ballekev o. C. Buysse Loteling, Ba.vo en eveken, De Kuw van yiaanderen, . Kerels van VL^eren (g. Conscien-), Het gescJienl1', den jager en Rosa [rt den B°SfrplLteT (Courtrnans), laamsche 1 c/ _ de Mont .en De ocq) ; Gedichten ^ ciercq ; ' j Gedichten van G. Gezelie ; Gedichten , 'van Rcdenbach ; Gr^eninghe (Plans), De ■ j koning der boschjagers (Janssens), Een I ; dure Eed en Sophie .(Eoveimg), Van jon-i gère geslachten (L,. Meert), Ruwe Liefde t'en Hard Labeur (Reimond Stijns/, Len-: televen, Ivlinnehandel, Open lucht (Stijn ijStreuvels), Aan 't Minnèwater (M. Sab-■ibe), Schoolmees^et (A. Seveus), De ivon-: derbare Wereld (H. Teirlinck), Ami r 'I'laanderen (Teirlinck-Stijns), Mclleken ■ j (Is. Teirlinck), Ernest Staas (Tony Berg- 'iiann), De ivandelcnde Jood\-ÇVctmey- ■ len), Janus met het dubbele voorhoojd i (K. Van de Woestijhe), Het doçdç land i (P. Van Assehe), Een Vlmmsch| jongen (Wazenaàr), Jeugd Werschoreii), De j last (Vermeersch). i Meest gelezen boeken van Holland-> se lie schrijvers : Majoor Frans (Bosboom-j Toussaint), Boefje (Brusse), Wat .komen . zal (Boudier-Bakker), Majesteijt en N-vod-. lot (Couperus), Anna Rooze (Cremer), - Caméra Obscura (Hildebrand), Volledige ( werken (Marlitt), De Ring (Marx Ko-; | nihg), Fernand (Melati van Java), Max II Havelaar (Multatuli), Studiën (Potgie-; ;ter), Mensehenivee (Quérido), De kleine Johannes (P'r. Van Eeden), De pleegzoon . ; (Van Lennep), Met z'n aehten (J. Van .]Maurik), Zijn ideo.al Q. Van Woude) eu ! de tooneelwerken vaij Van Nouhuis en L | Heyermans. 5| Menige lezers zullen reds kennis ge-i j maakt hebben met deze schoone boeken, ; maar aile lektuurminnende Vlamingen . moeten ten minste eenige der opgesomde \ erken lezen en zelfs bezitten. 5 Wat zouden sommige Vlaaœschhaters ; zonderling opkijken, moejiten zij onze j ï gunîîen rvergHi7irêiT''ffiïî'''''dTe \ rm aiidere landen ! ; Het Willemsfonds heeft veel gedaan i 6m onze letterkunde te doen bloeien en , om overal boekerijeii le stichten. Eere aan het Willemsfonds voor dit • werk van volksVerheffing, voor deze ver-hooging van Vlaamsche volkskracht ! i A M/UT. Onze Letterkundigedige Prijsamp LEDEGANCK Ledeganck werd geboren te Eekloo in 1805. Bij de eeuwverjaring werd, tien jaar geleden dus, zijn standbeeld in het : Vlaandersche sladje opgericht. Hij was van geringe ouders doch leer- ■ gierig, wilskrachtig en gevat. Hij stu- ■ deerde te Gent in de rechten en bracht • het tôt vrederechter .Hij bezorgde als dusdanig een degelijke vertaling van het • burgerlijk wetboek. Later werd hij be-: noemd tôt provinciaal schoolopziener. We kunnen in zijn werk twee tijdper-ken onderscheiden. Tôt zijn dertig jaar staat bij onder den geest van de Rederijkkamers, die, on-danks ailes, telkens weer opbloeiden. Er wordt veel kwaad gezegd van die Rederijkkamers en 't is onbetwistbaar dat de geest die er heerschte meer pvijs hechtte aan vaardig gekunstel dan dat ze echte jkunst konden onderscheiden. Is het an-Iderzijds niet waar dat ze de eenige mid-fdens bleven j ,Mr de letteren beoefetid ! en betnind werde?f ..H: dat ze met vcstaal- j sche bezorgheid het vnur onderhielden < eli dat de beste dichters ,bijna zonder ï jif'.zondering, zich daar bëwust werdeti, . zich daar gevormd hebben, om, zoodra i idé bezieling in lien opwelde, zich los te ] I rukken uit de konventie, de vleugels : open te slaan en op eigen kracht te vlie- ■ gen, ver weg van 't armzalig nestje waar 1 ze nochtans waren uifgebroeid ? Na 1834 leert Ledeganck Byron, La- , martine, Victor Hugo en Schiller ken- j nen en komt onder den invloed der Ro- 1 mantieken. Hij schrijft Het Burgslot van , Zomeygem (1840), zeker en vast een ro- , mantïsche akeligheid, doch let eens al- , leen op taal en maat, op geluid en wen- ] ding, hoe in dit opzicht dit romantische ] verhaal steniming geeft en houdt. De aanhef is heelemaal in den toon eu 1 zal elken lezer aantrekken en nopen vet der te luisteren, hoe onbekookt ook he verhaal zelf moge wezen Dat begint aldus : Clair, ziin de sleuieibossen >> Van %et burgslot hier gebracht? » Ik veUrouv die aan geen ivacht, v Want 'i zijn tijden van venvoesting, » En 7 zal stornien dezen nacht. » 't Duis.ter van een ixrrntêravond, Hing reeds mistig over d'aard', Toén graaj Siegfried, grijs van baard. Uinnentrqd met deze woorden En zich wêndde tôt den haard ; Tôt den haard' van een der zalev In zijn breed ge'weljd kasieel, Dat, niet valbrug en rondeel, Prijkle- in Zomeigems -ûiaranden A Is eefl luist-errijk priëel. De Drie Zustersteden schreef hij 't jaa vôôr zijn dood. Het gedieht bewijst da Ledeganck groote meesterschap verwier en dat zijn talent ,even als later dit va: Rodeubach ,uiet tôt rijpheid mocht ge raken. Een longziekte deed hem ver kwijmn en rukte hem ontijdig weg. Ili stieri' te Gent, in 1847, Een schoone, een edele, een aàntrek kelijke frguur is Ledeganck in de Vlaam sche letterkunde, in de Vlaamsche Be weging. t' Is niet de kracbt, de stoute schep ping, de breede opvattîng die we bij h en moeten zoeken, maar wel gevoel, tee derheid en geestdrift. Hij beminde zijn taal, zijn vaderland zijn volk. Hij is, in dit eerste tijdvak onzer let terkundige opleving, de bard van Oost Vlaanderen. Halicz Het stadje Halicz, dat de Duitsch Oostenrijksch-Hongaarsche legers on langs na hevigen strijd op de Russeï hebben heroverd, is aan den Dnjester ge legen, op de linie Lemberg-Ezernovitz Het plaatsje was eens de hoofdstad vai het oude vorstendom Halicz, doch tel nu nog slechts 5000 Inwoners. In de 12e en 130 eeuw speelde Halic. een voorname roi in de geschiedenis vai Gaiicië. Voortdusend was het 't midden punt van den strijd tusschen dé verschi! lende vorsten, waaronder zich ook Pool sche en Hongaarsche koningen bevon den. Sinds 1340 behoorde Halicz langer tijd tôt Polen. Bij de eerste verdeeling van Polen in 1772 kwam Halicz in Oos tenrijksch bezit. Daar velen meenden dat de naam Halicz van het woord « hal > (kraai) is afgeleid, heeft de Oostenrijk sche regeering een kraai in het Galische wapen aangebracht. In vroeger tijden was de stad Halicz die aaa het land zelf haar naam gegever heeft, de residentie van aile vorsten, wel ke over het vorstendom hebben gere-geerd. Heden is het stadje zelfs niet eens meer de zetel van een distriethoofd. In Halicz bevindt zich een kleine jood-sche gemeente, die uit ongeveer veertig families bestaat. Zi; behooren tôt de 2g-« Karaiten », die den Talmud niet erken-nen en geheeî volgens de Mozaïsche wet-ten leven. De orthodoxe Jod^n u't het stadje zijn de Karaiten echter ongunstig gezind, daar deze meer vrijheid genieten dan de overige Joocîsche gemeenten in Rusland. In Albantë Essad Pasja heeft wel gelijk. Voor de weede maal heeft hij Durazzo, waar ko-^els uit bevriende geweren soms zoo vonderlijk kunnen afdwalen, voor het froolijke Italie verlaten. Daar is welis-vaar oorlog. Maar een Italiaansche oor-og is tôt dusver iets, dat men geniet ils een opéra. In Durazzo kan het in <-ollen vrede gevaarlijker zijn dan in Ita-ië in oorlogstijd. Toen hij de eerste maal Durazzo ont-duchtte, was het evenmin uit eigen ver-ciezing als nu. Deze Mohamedaansche Vlbaniër of Albaneesche Mohamedaan, naar v66r ailes aventurier, had toen zijn /orst, den Prins van Wied, verraden en vas door Thomson ontmaskerd en tôt îeengaan gedwongen. De looP ^er g-e. jeurtenissen noopten Von Wied ijks, op een schoonen dag een veiliger isenkomen te z®eken. Toen haalds Es-- Jf L. i .. . . - ' sa# zijn retourtje voor den dag, liet zich t in Durazzo met open armen ontvangen, en regeerde er i» betrekkelijke rust, zelfs tosn de golfslag van dezen oorlog tôt zij'i hoofd- en eenige stad doordrong. Toen Servië door de Oostenrijkers onder den voet geloopen werd, begon ook in hem een hevigen afkeer van de Servies te ontwaken. Hij zond zelfs huip-troepen (anderhalf maa en een paarde-kc >) naar Serajewo op weg om de Oos-tc rijkers te ondersteunen. Zij waren ec:-ter nog niet ver van huis toen het wxir omsloeg; de Serviërs versloegen de 0;\slénrijkers en joegen hen uit hun land. E' >ad's hulptroepen oordeelden het onde! deze gewijzigde omstandigheden be-i ter den zegetocht niet verder voort te zetten, en keerden terug. ">aarop volgde de tijd, dat de Serviërs en Montenegrijnen, terwijl het wapenge-'kktter in Polen en Frankrijk en aan de j D< rdanellen de wereld vërvulde, als Iba^ige muisjes zich dood-, doodstil in hun ho verscholen. j laar Italie ging meedoen en daarmee j br.-.k opnieuw de tijd aan, dat de beide i kîf ineti tôt actie werden geroepen, en de-: ze actie richtte zich tegen Albanië. j -'ooals men weet, heeft Italie, toen in hev begin van den oorlog anarchie in Al-j b,t:iië heerschte, zonder protest van Oos-te> rijk, waarmee het toen nog in bond- - ge îootschap leefde, \ralona bezet. Wel-. is'-aar heek Oostenrijk, tijdens de on-. de; handelingen met Italië over de aan dej:en Staat te geven kompensaties, ver-kh ard zich niet bij Albanië geïnteres-1 setrd te gevoelen. Maar vôôr dezen oorlog was het dat wel en bestreden in Du-razzo de Itaiaansche en de Oostenrijk-sc-.ie invloeden elkaar. vlen is tlians naar het schijnt in Italië volstrekt niet overtuigd, dat, nu Oos-tenrijk's bondgenoot zijn vijand is ge-worden, de vroegere belangstelling voor Ai ianië in Weenen niet opnieuw zal ont-, v\ ken, en het ligt geheel in de richting van de politiek der Entente daaraan zoo mogelijk voorgoed een einde te maken. De eerstaangewezenen voor dit werk wVi!e.V« -Uv. beide naburig'-e -Eal-kaBstaten : Servië en Monténégro. Hun opmarsch naar Durazzo, die hun hoogstwaarschijn-lijk van uit Londen, Parijs en Rome is voorgeschreven, kon bovendien de Oostenrijkers rtoodzaken zich aan de Italiaansche grens te ontblooten, ten einde-Bosnië en de H°rzegowina te beseher-men.Mogelijk heeft men er in de kabinetten der Entente ook nog een ander gevolg van verwacht. De Balkan is te allen tijde te vergelijken geweest met een kooi wiide dicren, natuurlijk de^ edelste der wilde dieren ; laten we dus om niemand te er-geren, zeggen een kooi met leeuwen. De leeuw is ni. sinds Androcles, het edelmoe-digste dier van de wereld. Maar werp in geen leeuwénkooi een lekker hapje,... zoo, iets als Albanië bijv. Ook dan toont zich wel is waar de adel der leeuwen, maar op bijzondere wijze. Men ver-scheurt om het lekkere hapje elkaar. Welnu de leeuwenkooi is <~r, de leeuwen zijn er en het lekkere hapje is er ook. Maar als nu twee van lien het voor zich trachten te bemachtigen zullen dan de anderen blijven toezien? De tocht der Serviërs en Montenegrijnen is een aanval op het lekkere hapje Albanie, en niets ligt op dit oogenblik miiér in de richting van de wenschen der Entente, dan dat daardoor de heele Balkan in rep en roer komt. -Is Albanie dien prijs waard? Het is maar een kein en arm land, hetgeen in-tusschen verbeteren kan indien d^ hulp-bronnen, die het bezit goed worden uit-gebaat.Maar het is meer dan wat het aan grondbezit waard is. Het is de poort naar de Adriatische Zee, die de Slavi-sche Staten door dezen oorlog voor zich hopen te openen. En Italië? Het zal ,indien het wint, Triôst, Istrië en Dalmatië verkrijgen en door dit bezil eerst in feitelijken zin de opvolgster van 't over de Adriatische Zee heerschende Venetië worden, waarvan het nu slechts in politieken zin de opvolgster is. En aan de \lbaneesche kust zaï het in Valona een militair steunpunt behouden, waar-door het in het Zuiden den toestand be-heerschen zal. Er zijn er ongetwijfeld velen,die tegoe-der trouxv gelooven, dat deze oorlog den nekslag zal geven aan den oorlog zelf, dat dit de laatste oorlog zal wezen waar-door Europa geteisterd zal worden. Maar wie gevoelt zich de verwachting daarop niet grondeloos ontzinken aïs hij slechts denkt aan den toestand, die aan de kust van de Adriatische /.ee geseba j peT 2oj worden, zoodra d? bovenstaande ( ■ v'eraoder'ingsn tôt stand kwamea? DAGELIJKSCH NIEUWS ZIJN DE VLAMINGEN HEELE MAAL VAN GEEN TEL? — Uit de « Gazet van Brussel » : « Wij ontvingen van het Ministerie van Landbouvv en Openbare Werken eene mededeeling met verzoek tôt inlassching in ons blad. Tôt daar goed. Maar op den omslag van de zending bemerken wij het atdruksel van twee stempels : een één-talige : « Ministère de l'Agriculture et des Travaux publics » en een twéétalige : « Staatsdienstsache — Service d'Etat ». Deze laatste is natuurlijk sphnternieuw. De personen die hem hebben laten maken, weten blijkbaar niet dat er in Bel-gië ook zoowat meer dan 4 millioen Vlamingen thuis zijn. Of zijn ze misschien van geen tel? Wij vragen ons at of het in dit geval miskenning of onkunde geldt ». EEN BESLUIT VAN HET KOLLE- -JE. — Door het Kollege van liurge-nieçster en Schepenen werd besloten 111 het vervolg gcene toelating meer te ver-leenen tôt net iiouden van ieesten welke door maatschappijen aangevraagd zouden worden. l3e redens weike door he'f Kollege aangetiaald worden luiden als volgt : « VVij blijven bij de gcdachte, dat d.e tijden zich met leenen tôt het houden \an allerhande ieestehjklieden en daar' deze bovendien, zonder dat gij er daarom schuld zoudt aan hebben, aanleiding kunnen geven tôt incidenten die otschoon nietig in hunnen aard, erge gevolgen voor bestuur en bevolking Kunnen heb- 1 ben, denken wij aangaande soortelijke bijeenkomsten ongunstig le moeten be-shssen. » We vinden dien maatregel nogal kate-goriek en meenen ook dat hij volstrekt indruischt tegen het verlangen dat eenieder "bezielt dit is de ncwmale toestan-den terug in te voeren. Door het besluit van het Kollege wordt het maatschappe-lij-k leven, dat cte-eed? eene pereL uit-maakte aan de kroon van den roern onzer geliefde Scheldestad totaal stopgezet. Ook bestaat nu de volstrekte onmogelijk-heid door kunstkoncerto's of dergehjke aantrekkelijkheden geld te brengen in de kassen der verschiilende liètdadige in- ; stellingen, die nu meer dan ooit dienen | gesteund te worden. Voor wat de ver-; antuoordelijkheid aangaat van gebeur-jj lijke incidenten, die het Kollege zoozeer j doet afschrikken denken ^ve wel dat de : voorzitters onzer vereenigingen takt ge-j noeg zullen bezitten om deze te vermij ^ den, en in voorl«>mend geval de verant-1 woordelijkheW op zich te nemen. We hopen in naam onzer kringen, dat het Kollege van Burgemeester en Sche-penen zijn besluit zal herzien en eene op- . jossing zal vinden in het belang van ge- : heel onze bevolking, die naar niets an- 1 ders dan deftig vermaak en gezonde 1 geestesontspanmna; haakt. j DE SCHILDER ANDRE DERAINï' GEVALLEN OP HET VELD VAN , EER. — Een der « Jonge verwachtin- t gen » der Fransche school, André Dérain < is gesneuveld in de gevechten bij Atrecht. M'en telde hem onder de beste vertolkers 1 van de kunst van Cézanne, ofschoon hij f vvegens zijnen jeugdigen leeftijd nooit de gelegenheid gehad heeft, om van de les- . sen van den meester zelf te kunnen pro- 1 fiteeren. De kubisten hebben getracht om Dérain in hunne rangen te voeren, doch of- ' schoon veel belang in hunne ideeën stel- ' lende heeft Dérain nooit «en kubistisch ( schildenj gemaakt. . , Zijn strenge, zelfs "stijve, maar steeds • indrukwekkende Iandschappen hebben i den jeugdigen held — hij was nog geen 1 dertig jaar een eervolle plaats in de Fransche kunst doen innemen. 1 VOOR DE WINKELIERS EN KLEINHANDELAARS. — De Bond der Antwerpsche Neringdoeners (Afdee- j ' ling Boom, Lokaal « Gulden Vlies », M Groote Markt), doet volgenden oproep : i De oorlog heeft ons met de ijzeren hand gegrepen en treft ons op onverbid- \ dellijke wijze. Iedereen gaat gebukt on- c der zijne macht en dwang, wien de prang 1 liet meeste gevoelt zijn voorzeker de i kleine handelaars en winkeliers, want de g verliezen, welke ze dagelijlts ondergaan 1 zijn niet te schatten, en wat staat er ons t nogr te wachten? c Gelaten in ons lot kunnen wij niet blijven, er dient voorzeker een maatregel ? gevonden t» worden, die de slapste ge- \ moederen opbeuri w. „r|cwikt Groote t konkurrentie wordt ont aang-^u.:.,,,. _ Iti_ n door aiegenen welke noch lasten, nocl patent betalen. Vele zaken zouden wij U kunnen aan halen, met alleenhjk voor tijdens dei oorlog ; maar zaken welke na deze be roerde tijden nog zwaarder op ons zuller drukken. len" einde dit ailes te kecr te gaan ei onze rechten te verdedigen is het noodi^ dat we ons allen vereenigen en onz< krachten samen spannen om den schol der konkurrentie te weerstaan. Wij moe ten ons sterk maken in de vereeniging zoniet, zulien we deze droeve tijden vooi eeuvyip1 s^evoelen. IN HET INLICHTINGSBUREEL — Sinds enkele dagen zijn in de uitstal ramen van het steoeUjk înhchtingsburee op de Meir de geschcnken tentoongestelc un dankbaarheid aan Amenka vervaar digd in de « Werkhuizen » van het « Ant vverpsch Komiteit van Hulp ». De gegehenken zijn uiterst verschillenc van aard en getuigen van veel kunst-smaak. Nochtans zagen we tusschen de verschiilende opschruten welke er oj prijken, slechts woorden van dank en loi in het Fransch en in het Engelscb... «r geen enkel in het Vlaamsch ! Mag men dan in Amerika niet weter dat er in België een volk leeft, dat niet tegenstaande 85 jaren van verdrukkin^ nog steeds zijne taal getrouw geblever ic V VOOR ONZE ARME BEVOLKING — De Nationale Huurdersbond (afdee ling Antwerpen Reyndersstraat, 34) doe: nogmaals een beroep op de lieidadig< eigenaars, opdat ze hunne nog ledig-staande huizen zouden wilien afstaan aar onze arme bevolking tôt verschaffing van vrije woonst, gedurende den ooirlog, Nog dagelijks wordt voortgegaan me! het onmeedoogend op straat zetten. Zoc was het gistereiv nog het geval in de Riemstraat waar drie huishoudens op straat gezet werden en gedurende geheel den nacht onder den blooten bemel konden uitrusten. Zoo het niet mogelijk zijn deze op-straatzettingen te vermijden? Er bestaat wel eene wet voor d* be- scherming der dieren, vrdienen de raen-schen dan minder medeliiden. EEN GENOOTSCHAP TER BE-STUDEERING VAN DE SOCIALE GEVOLGEN VAN DEN OORLOG Een genootschap is te Kopenhagen op-jericht, dat ten doel heeft om de maat-idiappelijke hervorniingen voor te be-x-iden wier nooclzakelijkheid zich gedu-ende den loop van den oorlog heeft doen jevcelen. Het genootschap beweert niet :en programma aan te geven ; zijn doel s enkel het aanwijzen der ekonomische, inancieele en sociale resultaten van den >orlog met het 00g op de rekonstruktic 1er maatschappij. Zijn taak bestaat voornamelijk daarin. >m al hetgeen in Europa geschreven vordt met betrekking tôt sociale kwes-i«s, te verzamelea en te rangschikken. Het genootschap zal den gang zijner ■verkzaamhede» deor bullotijns bekend naken. DE ONDERSTAND AAN INVALIE- Lf£U>. — Men moet met denken dat de >nderstand aan invalieden van nieuwen latum is. Reeds ten tijde van het Ro-neinsche Rijk ontvingen de soldaten, lie verminkt uit de veldslagen terugkwa-nen stukken gronds, granen en vee. Zij verden ook van aile belastingf ontheven. Doch de instellingen vau voorzorgsmaat ■ ef^eien voor de învalîcdca uwamcn çei St cel later definitief tôt Stand. Het is Lo-lewijk XlVj die door de stichting van îet invalieden hôtel te Parijs het eerst îet voorbeeld van voorzorg gaf, wat in ïngeland door Willem II nagevolgd verd, die een « home » voor invalieden te jrreenwich oprichtte, en veel later in -'ruisen door Fredorik den Groote. Een invaliditeits-vergoeding, in den varen zin van het woord, werd voor het erst door de générale staten van Neder-and in 1731 verleend. Maar het gold het îeens afljetalen van vergoedingen. Aldus af het verlies van twee oogen recht op 500 gulden, van een 00g op 350; van wee armen op 1500; van twee beenen P 7°° gulden, enz. In de Oostenrijksche landen waren de igenaars van huizen gehouden om de in-alieden als « Hausmaenner » bij zich op s nemen. Om hiervan ontslagen te zijn, ieeî >n«n 25 gulden per jaar J?etai«a.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.