Lnderdag 29 April 1915. Eerste Jaarg. Nr 105 Prijs ; 5 Centiemen door geheel België ie«a»a«Ba<i}3«jCTiw« ■'»'M 1,1 111—gi »,>**»■«■ M-f—i, I intsMuriaM un m ij_ arvm 11 «!■ HET - Vlaamsche Nieuws M b«ct ingelicfot en rneest verapreid NieuwsMad va» België.. -:tVerschijnt ¥ maal per week EABONNEMENTSPRIJZEN : 0.35 | Per 3 raaau&u «. !.50 | Per 6 maandà» 7.50 F*r jcar M.— stasat iMmmamKtMmms&mmûàfÊiïïmeikSSt&WebiœpMG&fiifimieissmmeiiK ' SCaKSJEœZ Z iB^S*!SBSaa^X5î BESTUUH: Aiîons BAEYENS «ass*ÊÊmjf&£ :-i& BURSELEN: Hoodestfaaî, 44, ANTWBRPBN Telefoon 1983 AANKONDIGINGEN: Xwsede blade,j ger regel 2.60 I Visrde blad*., per r«gd 0.80 Werde blaâs., id, I.— | of tuL^g&s eveMcntoaut. Ss3dsb*richt 6.— Ïthische beschouwlngen over den Oorlos B^n oiizer Brusselsche konfraters g 1 studie uit over het evolutionism Kraan volgende l>eschouwingen or Kjzijn. Om de verhevenheid der g ■hten zullen zij bepaald bij onze 1 ■ verdiende waardeering vinden. I De natie en de vaderlandslieîde ■je natie is het stoffelijke resultaat v: ■ pogen, het strijden, het lijden V! Hoozc geslachten. Zij is de onmisba Rltkroes, zoiider welke de persoonlij Riutie met kan gebeuren, en daaro Hbeu wij tegenover haar strenge plie ■ ueze plienten zijn van allerhoogsfc Hd. Zij staan hooger, in zekere opzic K dan de piichten die wij hebben t Kover de iamilie, vermits zij verd B&ken, veruiits zij van aard zijn o Ht groote som goed of kwaad te vc Rien. In den huidigen staat onzer b Having hebben de ■« cosniopolieten ■svaderlandslGozen», de «anarchisten Belijk, otschoon, theoretisch gespi ■ het gevolg der evoluties uitioop Het op de afschaffing der greuzen, < H rolslagen menschelijke solidarité Hch, luc et nunc moeten onze bijzonc Hfcrbmdmgen inct de natie in dewel H lot ons deed geboren worden, o H:: toegeven, zonder voorbelioud, a Mhoogste eischen van wat nien gewo< Re vaderlandsliefde te heeten. Hk neem voikomen aan dat deze 1 Heu zoover strekken ons, met de v\ H in de hand, de ethiachc en stofJ He belangen onzer natie te doen v< Higen tegen eene andere natie. Ik , Hverder. Wij zijn te klein om ons t Hbters te maken over het reeht onz He, om met voldoende zekerheid onz Hg te vinden in den warboel van d< Hgprong eens oorlogs : het is daarc I | wij den roep van het vaderland o I Irwaardelijk, zonder eenig voort I Id, moeten beaiitwoorden. I liaar, — en dat bijzonderiijk me I li thans doen uitschijnen, — dez-H:,:; tegenover onze groepeering v; ^■agen, brengt niet mede eene ve Hhting van haat tegenover ande ^■epeeringen van belangen. Wel inl Hdeel : hij sluit dezen haat uit, op Hsi formeele wijze. De natiën, wel Hook mogen wezen, zijn in princi Hn belangwekkend,even onze bezorg Hrdig dan deze, waartoe wij voor h Henblik behooren. H de groote gaêring der werelden v; Htoekomst, hebben zij allen, tenzelfd Hais ons vaderland, hunne waarde i ■iutie-smeltkroes. Hort : de vaderlandsliefde is voor n H zang van liefde voor het geboorl Hd, een zang die moet begeleid wc H door de diepe akkoorden eener ui Heele liefde, en eener gerechtighe H de ganache menschheid omvat. £ Htlanken zich voor doen, past. het, n: Helve te verscherpen, maar de harrr H te herstellen. Hiet moet uit wezen met de jamm< H1 zedelijke ondergeschiktheid v ^■pralerige patriottism, dat zijn hoei Htd hooger stelt dan aile andere, B » op aanlegt om daarom overhei rijkdoin en roem te verzekere ^■nadeele van het naburige erf. He geest der ware vaderlandslief V Repaard gaan met een ailes ov< ^Bischende klaarheid des geestc-s. Zi ^■fdringende van het hooger belang c ^■'"ties van de menschheid, zal 1 dat onze gezichtskring veel Bis om de weerkaatsingen te zien v ■^gebeurtenissen, waarvan wij as •jfiiiwers of medewerkers zijn. Hij ; zoo vertvaand zijn het Noodlot ^■«eçlen of deszelfs weg te willen afi ^■vaarop steunen wij om te besluit ■ ®œ of gene cplossing de beste ; Htn en hare komst te wenschen ? V Ht1'11 alleen onzen plicht te doen, f H fcl1 a'i en zediglijk. Al wat ons 1 ^Pand ons vraagt, zijn wij verplicht 1 Htv®: ons werk, ons goed, ons blc< :H^s.ons daarentegen verboden van ^J^'eningheid eene oplossing te met onze wensclien strookt. ■"« overwinning en de overmacht eener gegeven natie ^■'L' ^atl voor eene hooger staande 1 î?'6-' ver^e'l;en wij dat niet, no S j*akt is, — van belang zijn, ov ■te worden. De beproeving v H *a? zal de zeere plekken verw ;H;t ' We&e de overwinning dreigt ■ ^ereu> zonder iets 1.e vernietig ■J'^tare schoonheid liitinaakt. ^Vr'r ii ten opzichte der anderen k ^fcv';1 Voor^>eeW worden, terwiji 2 ■ , :*er'd, een voorwerp zal zijn v ^B'ikht V|0!UWen c'e historische w BLdikwiïb neer^aaS niet Hdpli'u' VCX)rwaarde geweest c H e verheffing eener natie? Z( H;5r3taedt en lena, zou et ge I zou het huidige Duitschla af niet bestaan. Het koninkrijk van Fried-e, rich Wilhelm III werd door een onver-.t- biddelijke overwinning voor meer dan de e- helft verminkt, en onder krijgsbelastin-ej gen verpletterd.Het werd verboden meer dan 40,000 ïn'an onder de wapens te hebben. Zijne bijzonderste vestingen kregen Fransche bczettmgen. Het scheen ver-deeld, uitgeput, voor eeuwig gekluis-I11 terd : eenige jaren later kreeg men Lùt-,n zen, Bautzen, waar het vernuft van Na-re poleon aan 't wankelen werd gebracht, ^ de Katzbach, Leipzig, den inval van ^ Frankrijk. Het was Pruissen dat, in werkelijk-'u heid, den keizer der veldslagen overwon. Het was Pruissen dat den beslissenden e~ strijd aanging, dat zijn geestdrift niee-er deelde, eerst aan zijn koning, dan aan m de Russen, de Oostenrijkers, en aan de r~ andere Duitschers ; dat gedurende den e" veldtocht in Frankrijk, den wankelenden moed recht hield en dat, te Ligny versla-gen, den dag na de neerlaag de kraeht °~ vond 0111 Wellington te Waterloo te red-în den. De tegenspoed had het gestaald en zijn opstijging werd schittertnd. Dit ailes is te duidelijk om er nog meer woorden aan te verspillen : ik zal e er niet op terugkoinen ! Daten wij trach-us ten te overwinnen, maar laten wij ons 111 niet ontmoedigen d<x>r de neerlaag ; la-511 ten wij er zelfs niet om treuren. Nie-. mand weet wat zij ons voorbehoudt op stoffelijk gebied ; wat onze hoogere evo-a" lutie aangaat, als de neerlaag moet pe-e~ beuren, zal het zijn omdat zij nuttig was. Sa ot er Al te dikwijls vergeten wij dat het ons -n weinig past over de meerderheid der na--n tien te oordeelen. Wat de vijanden van 111 Frankrijk ergert, is de ontbinding, on-n" der oogpunt der geldende moraal, van ,e" de hoogere standen. Aangenomen dat el-ders uitwendige vormen en een schijn-et bare regelmatigheid geene even erge -11 minderwaardigheid bedekken, moeten wij m niet zeggen dat weleer op deze wjize, ;r~ 't Grieksche Rijk tôt ontbinding kwam? re Het Rome van Mummius moest er on-e" eindig veel zedelijker en gezonder uit-zien dan het vervallende Athene en Co-i€ rinthe. Toch is uit dit verval het ware -P licht tôt ons gekomen. Het Grieksche vernuft heeft schitte-render geglansd ; het heeft weldoender uitgestraald, als de politieke grootheid in van het vaderland van Miltiades en The--n mistokles was verzwonden, en als de Ma-l's kedonische heldentijd nog slechts eene herinuering was. Denkt aan de scholen »j van Griekenland, denkt aan Alexandrië, ;e* denkt aan het begin van het Kristendom ,r" en aan de zuivenng der groote godsdien-stige ideën van het Oosten. Ongetwijfeld 1(i heeft Rome 00k zijn aandeel gehad in de l1s ethische vorming der wereld : doch zou et men durven bevveic;. d. dit aandeel het °" mooiste was? » » » • • A » • f ÏT- an Onder stoffelijk oogpunt kan ik mij je bepalen u te verzoeken het « klarc en vernuft » van Frankrijk te beschouwen, ;r. zooals gij de reusachtige organisatk n hebt beschouwd, door de machtige over-weging van Duitschland tôt stand ge-de bracht. Gij zult onmiddellijk inzien hoe :.r_ groot de roi is, welke daaraan is voor-ch behouden in de stoffelijke fortuin dei [cl- volken. Er is daar een eigenaardigheid, 3ij eene gaaf die Duitschland niet bezit te die het nooit hebben zal, want er zijr an hoedanigheden die eigen zijn aan der n_ bodem, aan de lucht, aan ailes wat deze rai vaststellen als physieke voorvvaarder te van het leven. >a_ Herinnert gij u dit gedeelte van der Rijn, waar Victor Hugo en jonge Duit-en sche studenten hunne handen in mal-,aj kaar leggen en roepen : « Vivat Germa-/jj nia mater! Vivat Gallia regina!» 11-re. ken Duitschers die daardoor verbitterc '.a. worden, en ik begrijp dat. Duitschlanc iet torscht opnieuw de kroon des keizers ,c] Haar streven, dat wellicht grooter i: c]e dan dat van Rome op het einde dei pj. Republiek, geeft haar daartoe het recht Maar als er ijdelheid lag in "de « Gallù regina » ligt er dan geen hoogmoed ir de « Germania imperatrix » en mag mer niet een weinig de « Germania mater > betreuren ? Feitelijk, hoevelen zijn er die zict ia- werkelijk rekeïschap geven van de wa oit re grootheid van Duitschland? Hoevel< ir- Duitschers zien wij niet wier innerlijk< an înzichten en gevoelens ons al te dik ij- wijls door de dagbladen worden mede te gedeeld, in hun zelven het meest be en wonderen wat het minst bewonderiiif waard is? Wat er na te gaan is il an Duitschland, de groote godsdienstigi ij, gisting, die zich zoo wel voordoet in dei an schoot van het evolueerende protestan tism, als bij het katholicism dat ziji er- overleveringscredo hardnekkig verde dgt ; — de volstrekte ethische verzuch de tingen die zich doen voelen in ziji 1er wonderbare wetenschappelijke bewe >n- ging; zijne bezorgdheid voor maat en schappelijke gerechtigheid, en, bovei ad allés, de wil van gansch eene natie dii strekt naar een stand boven den huidigen stand, dat ziet men niet of niet ge-nœg. Het is voor de uitdrukking, de bevestiging der stoffelijke macht dat wij neerbuigen. Hoe klein^ielig laag bij den grand blijven wij bij dit ailes ! Neen, wij kunnen de natiën niet de eene boven de andere plaatsen. Ieder vervult zijn roi en wrocht voor latere evoluties; ieder doet, in de vreeselijke omstandigheden van het huidige uur, eene pogmg, die recht heeft op onze bewondering; wij moeten trachten over-al de schoonheid te zien en voor alleu hetzelfde hart te toonen, allen dezelfde liefde te bewijzen, — terwiji wij onze stoffelijke diensten, onzen aardschen steun voorbehouden aan de natie, bij dewelke het Noodlot ons heeft ge-plaatst.De ethick des ooriojjs Het ethische vraagstuk van den oor-log, vraagstuk dat de struikelsteen is van zooveie godsdienstige en zedelijke theoriën, bestaat niet, of beter: het lost zich van zelf op. Gelijk al de stoffelijke rampen die vân tijd tôt tijd de menschheid overvallen, gelijk het persoonlijke lijden onder aile zijne vormen, is de oorlog een faktor van evolutie. De stoffelijke verwoestingen zijn niemendal ; zij wijzigen de arbeidsvoorwaarden van enkelen, en dat is ailes. De verwoesting van levens zijn niets anders: het leven wordt elders herboren, reiner en schoo-ner. De tranen zelfs, welke de ooriog storten doet, moeten ons niet ontroeren. Deze tranen hebben wonderbare weer-klanken m het diepste van ons wezen. Ge zult mij zeggen dat de oorlog 011s zeer leelijke dingen laat zien, dat hij uitbarstingen van haat verwekt, 011s terugvoert tôt de barbaarschheid. Dat is een gezichtsbedrog. De oorlog schept geen aischuwelijkheden : hij doet aan de oppervlakte komen deze die in ons : zijn, en uit dit opzicht is hij de gewel- ; digste, de heilzaamste der lessen. Uit deze les zal iedereen baat trek-ken, -ieder op zijn peil, bewust of onbe-wust, op zichtbare wijze of zonder dat i de oppervlakkige beschouwer de veran-dering, ten goede bernerkt. Het zal gebeuren dat die opmerker, zelfs als hij hoog genoeg zal weten te stijgen om geen belang meer te hechten aan schijn-bare verliezen en oogenblikkelijke smarten, rampen zal meenen vast te stellen op de zedelijke ladder. Nogeens zal hij zich vergissen. In gewone tijden, komt de ware zedelijkheid der men-schen niet altijd voor den dag. Onder den schok der beproeving, zijn gevels ingestort ; de zedelijke ellende welke die gevels bedekten, zal zichtbaar worden ; eene illusie, een zinsbedrog, zal verzwonden zijn ; de oorlog zal alleen eene « omzetting » hebben verwezenlijkt, de herstelling eener verkeerdelijk toege-wezen waarde : en dit zal zooveel te beter wezen voor de latere evoluties, als het dat niet is voor onze wenschen, en voor onze huidige geestelijke luiaardij. Willem Vogel. Een droom Hij had een nare droom.., Wie hij is? Dat komt er min der op aan. Hij leefde, at en dronk, minde en haatte, en sliep gelijk aile menschen-kinderen. Hij had tôt kort geleden ge-leden geleefd zonder eens na te denken over het leven, de dingen genomen gelijk ze kwamen, en niet gefilosofeerd 1 over het waarom en daarom van het : Heelal. Hij was te bed gegaan, gelijk hij dat aile dagen deed, den eenen dag wat be-1 uevelder dan den andere, maar zonder verdere vrees of vaar. Hij was ingeslapen. En nu droomde hij. Hij droomde een ^ naren droom. I Hij droomde dat hij leefde in uitzon-l derlijke omstandigheden; wat die omstandigheden waren beséfte hij niet > goed; doch rondom hem hoorde hij een ' laid gebrom, als een koor van groote torren, 't welk hem gedurig herhaalde 1 dat de omstandigheden uitzonderlijk 1 waren, en hij zich dit wel in het geheu-1 gen moest prenten, hetgeen hij dan 00k 1 trachtte te doen met vlijt en overtui-ging.t En weldra bleek het hem klaar, tôt ■ zijn afgrijzen en ontzetting, dat de uit-: zonderlijke omstandigheden en tijden ; wezenlijk gekomen waren, over hem, ■ en over de wezens die hij in zijn droom • rond zich voelde scharrelen in een on- - zekere schemering. : Het was zoo geheel anders dan hij ge-t wend was. 1 Het kwam hem voor dat hij zijn plicht 1 moest doen, geheel en al, in de eerste - plaats. En dat hinderde hem, want hij t was een deel van een groot geheel, dat - nooit zulk een eisch had hooren stellen. - Hij voelde zich onbehaaglijk. Het was, 1 als klonk boven het koor van de torren - die steeds maar spraken, met holle em- - phase, over uitzonderlijke tijden en om-1 standigheden, een ander koor, dat van ï verre scheen te kornen, van onder den grond waar 't kov.d wa9 en kil, en waar doodsgevaar bestendig heerschte. En dat koor riep hem tœ dat hij niet wel deed, die welgemaakt was van lijf en le-den en gezond, in ijdelheid en nutteloos-lieid rond te dolen, terwiji zooveie anderen, veel nuttiger, veel beter dan hij, zich weerdtn tegen den vijand. En ongemak beviel hem : hij hoorde nog meederre stemmen, die wezen op cen anderen vorm van plichtsvervulling : het betrachten van het algemeen belang, niet de zorg voor eigen welzijn alleen. Tôt hiertoe was hem zulke taal vreemd gebleven : hij deed immers gelijk de anderen, en wic hem zei dat hij niet goed dc-ed, sprak voor hem Chineesch. a ongemakkelijker voelde hij zich worden, als hij een gemompel hoorde dat steeds duidelijker werd, en waaruit hij verstaan kon dat het hoogst engepast is en ver-werpelijk, te eten uit meer dan eene ruif, en den overvloed nog aan te vullen met kwalijk verkregen profijtjes. Hij keerde en wentelde zich om in zijn angstigen slaap, als zijn droom hem duidelijk aantoonde hoe gemeen en slecht het is zijne medeburgers te bedrie-gen, met bij gelegenheid van de uitzonderlijke omstandigheden en onder dek-king daarvan, de openbare besturen, die getuigen van eene idyllische onschuld, om den tuin te leiden. Schrikbeelden rezen op voor zijn geest, welke hem deden ijzen voor de straf, die weggelegd is voor dezen welke de arinen berooven, tôt op hun voedsel, in benarde oorlogsdagen.Het angstzweet parelde op zijn voorhoofd. Hij zag voor zijne oogen hoe een weelderig verblijf, dat hij zich deed bouwen om er in rust en vrede zijn ouden dag te slijten, ia-stortte, en hoe hij verplicht werd de vrucht van zijne knevelarijen weer te geven... Hij werd wakker, bleek en ontdaan... En hij glimlachtte... 't Is niaar een drcom, sprak hij. Daar wordt niet van gesproken,, Droomen is bedrog. Alek. ÂLLERLEi TERUG IN DIENST. — De stadsbe-dienden welke te laat waren teruggeko-men, en die feitelijk waren afgesteld, zijn terug in dienst getreden. Er zijn dus geene « slachtoffers » gemaakt. Dat is maar goed 00k. Alleen zullen allen eene schorsing van twee maanden ondergaan. We mogen de Kommissie, welke die beslissing nam, en die goedgekeurd werd door den geheclen raad, gelukwenscben : zij heeft zich blijkbaar geïnspireerd door het artikel, dat wij een dental dagen geleden, aan de kwestie wijdden. Wij hebben nooit getwijfeld dat de uitslag zijn zou, zooals hij is. ZEER WAAR! — Aan de waarheid moet altijd hulde gebracht worden, zelfs als die ontsnapt aan een mensch, die aan-gezet wordt om ze te verduiken. In de u Nieuwe Gazet » staat te lezen : « Van oneerlijkheid, van bedriegerijen » gepleegd door stadsbedienden, van a misbruik van macht en situatie is door » niemand een woord gerept. » Dat is de voile, nauwkeurige, onopge-dirkte waarheid, zonder bloemekens of floskens of kwispels ; de echte waarheid, zooals zij uit het week brein van Jan Kie-ken, opsteller der «Nieuwe Gazet», is gevloeid. Daar - is - geen - woord - gerept • over - die - kwestie. Er is 00k geen woord gerept over de dood van Abel... WEER EEN. — ïriomfanteîijk neemt de « Nieuwe Gazet » weer een brief op, ditmaal van heer Jan Bruy-, lants, die sedert 4 dezer, zonder eenige verwittiging, ophield zijn wekelijksche medewerking aan ons blad te verleenen. We zullen de vreugd van het geniale blad eenigzins matigen. Mijnheer Lode Baekelmans, die gis-teren korrespondeerde en die niet meer medewerkte sedert Februari, is stads-bediende, de onderdaan van mijnheer N. wiens artikelen in de « Nieuwe Gazet » dikwijls talentvol genomen zijn uit de boeken van andere menschen. Mijnheer J. Bruy lants is stadsbedien-de, en dat is 00k Ary Mus Delen, die het eerst van al in deugd en moed zijn biezen pakte. Het is toch te begrijpen dat stadsbe-dienden het niet wagen mee te werken aan een blad. dat hun bazen niet naar de oogen kijkt. In een vrij, onafhan-kelijk blad, dat spreekt zooals het wil, zijn de heeren, die zich niet mogen kompromitteeren, nooit op hun plaats. Die hooren te huis in de « Nieuwe Gazet », waarvan de meeste opstellers dan 00k stadsbedienden zijn. Het publiek weet nu meteen welke waarde het te hechten heeft aan wat zulke menschen zeggen. « Wiens brood men eet, diens woord men spreekt ». Dat is zeer uatuurlijk, — maar deze gulden spreuk wordt meer dan noodig vergeten door de « pennenknechten » wier beit gevuld wordt door ai d« belastingbeta-lers der stad. OAGELIJKSCH NIEUWS ~ DE «KOLENCENTRALE» TE ANTWERPEN. — Ten einde zoowel de produktie- als de verbruikingskwesties van de steenkolen in België te rcgelen, heeft het Gouvernement-Generaal eene speciâle organisatie te AritWerpen opge-richt, onder den titel van « Kohlenten-traie ». Het doel van deze steenkolerteentraie kan aldus aangegeven worden : « Dit organisme moet zijne werking over die punten van produktie én ver-bruik uitstrkken, wélke in normalen tijc geene règeling noodig hebben ; het ihoei echter vermijden om willekeurig op te treden. De « Kohlenzentraie » moet al hare po-gingen aatiwenden ten einde zich de medewerking van al 's lands kracliten te verzekeren, welke tôt heden eene ro speelden in de produktie, in den in- er uitvoer van steenkolen, en me>et her volgens de princiepen van rechtvaardig heid behandelen. Door het aanstellen van een bestuurs raad bestaande uit afgevaardigden var bevoegde autoriteiten, heeft de Gouver neur Generaal de goede werking de « Kohlencentrale » verzekerd. Men zal trachten om zooveel rriogelijl de desiderata der mijneigenaars, dei steenkolenhandelaars en der verbruiker: met elkaar overeen te brengen. De àdmi nistraties der mijnen in de bekkens var Luik, Charleroi en Bergen, die op d( hoogte zijn der plaatselijke toestanden wat de steenkolenproduktie aangaat, zijr aanzocht geworden om met de « Kohlen zentrale » samen te werken. DE DOOR DEN OORLOG VER WOESTE WOUDEN IN FRANK RIJK. — In een Amerikaansch blad, he boschwezen betreffende, geeft de Fran sche architekt Paul Alaux, die sedert he begin van den oorlog onder de wapen: staat, een bedroevertd overzicht aangaan de de verwoestingen, welke de Franscht wouden ten gevolge van den oorlog on dergaan hebben. Men moet echter niet uit het 00g verliezen, zegt hij, dat het grootste gedeel te dezer onberekenbare schade door d< Franschen zelf aangericht werd, die daar toe verplicht werden door de nooelwen digheden der nationale verdediging. In Augustus en September, waren zi verplicht geheele bosschen neer te halen welke anders den Duitschers als schuil plaats zouden hebben kunnn dienen. He schoone bosch van Montmorency, doos J.J. Rousseau verheerlijkt,heeft bijzondei geleden. De bosschen om Vincennes wer den minder beschadigd. Hoe verder men zich in noordelijk» richting van Parijs verwijdert, des te er ger worden de verwoestingen die zicl aan het 00g vertoonen. De bosschen vaj Bouvigny, nabij Arras en Perthonval hebben gedurende verscheidene wekei ontzaglijke hoeveelheden hout moeten le veren voor het versterken der wegen met het 00g op het vervoer van kanonnei en ammunitie. Geheele bosschen werden geveld on het hout te winnen, noodig tôt het op richten van schuilplaatsen voor de troe pen en tôt het schragen der loopgraven Zoo zijn de bosschen van Vitrimont ei Neufchâteau, nabij het fort Bourlémont om zoo te zeggen geheel verdwenen. In de wauden van Champenoux.werde; al de boomeu ter hoogte van een mete afgekapt. De bosschen van Meaux, van Atnanc |v6ôr Nancy, van Crévil bij Arancourt, e vele andere, bestaan nog slechts in he geheugen. Daarentegen werden d : prachtige bosschen van Compiègne e ; van Chantilly weinig dcor den vernielen | den oorlog getroffen. ! KONCERT IN DEN FRANSCHE1 SCFIOUWBURG. — Op Donderdag Mei 1915 ten acht uren 's avonds zal « in het Théâtre Royal te Antwerpen, ee koncert gegeven worden door het phi harmonische Orkest van Berlijn onder d leiding des Heeren Félix von Weigarl ner, algemeenen muziekbestuurder, e met de medewerking van Mevrouw Lu cille von Weingârtner (sopraan), Mijr heer Walther Kirchhoff (ténor), en Mijr) heer Arthur Schnabel (klavierspeler.) Het programma zal later bekend g« maakt worden. Plaatsen kunnen op voorhand bestel worden mits zich tôt het Midden Posl kantoor te wertden, later 00k op het vei huringsbureel van den Koninklijke Schouwburg. EENE VERKOOPING VAN OUD] SCHILDERIJEN TE NEW-YORK. -De driedaagsche verkooping van schil derijen van wijlen den heer T. J. Blakes lee door de « Amreican Art Association» begon, zooals aangekondigd werd, vei leden Woensdag. , Eene Madonna en Kind, door Dome nico Puligo, leerling van Del Sarto, haal de den hoogsten prijs met 16,250 frarik Eene Dame van aanzien, van Bronzino ! bracht 7,000 fr. op ; Maria Magdalena | van Giovanni Lo Spagna, ging 5,000 fr Een schilderij van Suzanna en de Ou derlingen, welke aan Titiaan toegeschre vsii woidt «n vroeger deel uiimaakt* vai de verzatneling van Earl of Dudley, vond een kooper voor denzelfden prijs. Een i klein doek van Murillo, De kleme Schaapherder, werd toegewezen voor ; 5375 fr. ; eene repliek van de Prado- ■ schilderij voorstellende het hoofd en de • schouders van Koningin Marianne van tipanje, door V7elasquez, vond een ama-; teur voor 5,250 fr. ; Goya's portret van Karel III, Koning van Spanje, haalde 5,500 fr. ; de Dochter van den Juweher, ■ door Lucas Cranach, ging 5,8/5 f> . 1 EEN KONCERT TER EERE VAN DEN PRINS DER NEDERLANDEN, : TE GENT. — De « Telegraaf » schrijft onder den titel van « Oud-Nederlaudsche marschen te Gent : « Onze korrespondent te Bergen-op-: Zoom schrijft ons : Op den Kouter te Gent moest het Landsturm-Ersatzbatail-1 Ion op 5 April Nederlandsche marschen ' van de 16e tôt de 180 eeuw uitvoeren, op-gedragen aan Z.K.H. Prins Hendrik der Nederlanden, Hertog van Mecklemburg. Het programma bevatte : 1 1. Oud-Nederlandsche Taptoe (midden 16* eeuw.) 2. Oud-Nederlandsche Taptôe, {midden 17* eeuw.) ; 3. Marsch van Aerdenburgh, (ruiter- marsch, 17* eeuw.) ' 4. Marsch van den Graaf van R«cht*~ ren (begin 18* eeuw.) J 5. Prins Robbert Marsch, (eerste helft : 17° eeuw.) 1 6. Drie plechtige marschen, Out Haer« 1 lem (17* eeuw.) 7. Notelman, (17* eeuw.) 8. Treurmarsch (dood van koning Wii- ■ lem III, 1702.) n ' SLUIS. — Uit de «Nieuwe Courant» : Sluis, het Zeeuwsche stedeken, dat ' langen tijd vergeten lag in een der hoe-; ken van Nederland, is nu plotseling we-' reldbekend geworden. | Gedurende de laatste maanden kon men den naam Sluis bijna dagelijks, zoowel in de 'i Times », « Temps », « Cor-riere », als in de Nederlandsche bladen lezen. Sluis was sinds Oktober van het vorig jaar het hoofdkwartier van Nederlandsche dagbladkorrespondenten, van wie sommige zelfs met den naam van oorlogskorrespondent pronkten. En Sluis is sindsdien de sluis van een ' geweldige leugenmassa geworden. In den beginne, toen er in het stadje ' nog ernstige journalisten legerden, ging ; ails tamelijk wel, d.w.z. er werd weinig geleverd, doch 00k zoo vierkant niet gelogen. Later bleven over enkel» journalistie-ke duirazuigers, die thans vrij spel had» den en van Sluis uit allerlei fantasieën ' de wereld inzonden. 1 Zij publiceerden berichten over den 1 strijd aan de IJzer, alsof zij de gemelde ' feiten met eigen oogen hadden gezien. Zij drukten heele interviews af met Duitsche militairen, hoewel zij niet vol-' doende Duitsch kenden om een gesprek 1 te voeren en te volgen. Als de Duitsche marine-soldaten op d« Belgische kust enkele mijnen lieten spnngen, dan kreeg men den volgenden elag in i\ ederlandsche en buitenlandsch» ^ bladen te lezen : « iten hevig bonibardo-ment der Belgische kust ». Onze Nederlandsche journalistiek y ging er niet op vooruit en geiukkig is er r thans een emd aan gekomen, doordat d© militaire kommandant van Zeeland ver-» boden heeft berichten omtrent operatie* -, in België te verzenclen. — C. B. e HeirN£L£ûrMI£i(8£MrËHll£iiS n «raagi ue prijs vttur ai uwe 09iM>aaiyntuen> alsituK voyr M meutva iamp « OSRAM,1/2 WATT van iUO KAARSEN 5 ùtj jcpoUioutUiib ucr latap 0 r KATTÉ & C". riariaelslei 14à, Aniwerpen ri 1 ■ IÉ ; VOOR ONZE BOUWMEESTERS. e — Met het doel teekenaars en bouwkun-" digen werk te verschafien door het voor* n bereiden van plannen in vooruitzicht va* ■" den herbouw der vernielde eigendommen, " is een Nationaal Komiteit gesticht dat " thans voor goed is samengesteld. Het be-sturend bureel is als volgt ingericht : " voorzitter: Fernand Symons; schrijvers: Gasp. De Valck en Armand Wouters; ^ kasmeester : jan Maerschalk; rekenplieA-' tige: Jan Gilsen. „ HULPKOMITEIT. — Het Holland-sche gouvernement heeft haren gezant t» Brussel veroorloofd zich bij de vertegen* we>ordigers der Vereenigde Staten en ~ Spanje aan te sluiten, om het Nationaal " Hulp en Voedingskomiteit bij te staan. ] STEUN UIT DENEMARKEN. — ^ ' Het Middenbureel tôt hulpverleening aan de geviuchte Belgen, die in Nederland verblijven heeft eene som van ongeveer 111,600 gulden ontvangen door tusschen-komst van den konsul-generaal der Nederlanden te Kopenhagen, ' Deze som werd hem overhandigd door ' net Deensch bl^d « Berlinske Tidende ». Ook werd nc^- eene kleinere som toe-. gezonden voor de Belgische kinderen i door Mevrouw jeasen t» Fa»r«r,,

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.