Het Vlaamsche nieuws

1925 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1915, 19 Fevrier. Het Vlaamsche nieuws. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/3j39020w2z/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

M. Dumont-Wilden heeft het dagblad t< Le Matin » verzocht een artikel op te nemen, gericht tôt zijne landgenooten. die zich in Frankrijk bevinden. Hij herinnert eraan welke vreemdever-houdingen altijd door verbanning werden geschapen : ledigheid, verveling, verwij-dering, het uitblijven van nieuws, ont-wikkelen overal dezelfde wanklanken van valsche en ongezonde gevoelens. Klein-zielige intrigen, kleingeestige ijdelheden en kieine verdrietelijkheden bezoedelen het reeds grauwe kleecl van groot gemeen-schappelijk leed. Dit ailes, zegt de heer Dumont-Wilden, kan men waarnemen in de kieine gezelschappen die zich zoowat overal onder de Belgische uitgewekenen vormen... Ambtenaars, rijke en minder gegoede burgers, advokaten, professors, nandelsbedienden, letterkundigen, alleri min of meer goed gehuisvest volgens nunne inkoinsten of volgens het toeval, slenteren doelloos rond in de straten der groote steden, waarvan zij zich maar niet kunnen losrukken, en eerst na het ver-vliegen hunner hersenschimmige hoop van binnen een dag of acht triomfantelijk hunne woonsteden weer binnen te trek-ken, organiseerden zij zoo goed als het ging hun bannelings bestaan. Verbanning! Zij wisten niet wat dit woord beteekende, toen zij hier over een drietal maanden aankwamen. Vluchtende voor den inval, zich in het begin gelukkig gevœle:,d over de hier teruggevondeo kalmte en vertrouwen, begeesterd door de glorie van hunnen koning en hunne soldaten, hoorden zij zich overal, niet zonder een greintje verwondering over het ongewone, ophemelen als behoorende tôt en heldenvolk. Maar aan dit ailes is men thans gewoon geraakt, en langza-merhand zijn ze het moede geworden al tijd maar in hoop te leven en den trotsche te spelen. Bezigheid hebben zij aiet, en zij wer-ken des te minder, waar het schijnt alsoi zij sedert de ramp, al hunne veerkrachi verloren hebben. Zonder eenige voelin^ met het intieme leven der groote stad — in Londen zijn zij er toe verhinderd door het verschil van taal; in Parijs door de vele kieine slootjes van eene menigte gewoon ten, schakeeringen en zegswijzeu waarmede zij, als pleziertrein-Parijze naars, totaal onbekend zijn — voelen zij zich hoe langer hoe minder op hunnt plaats !... M. Dumont-Wilden heeft het dagblad t< Le Matin » verzocht een artikel op te nemen, gericht tôt zijne landgenooten. die zich in Frankrijk bevinden. Hij herinnert eraan welke vreemdever-houdingen altijd door verbanning werden geschapen : ledigheid, verveling, verwij-dering, het uitblijven van nieuws, ont-wikkelen overal dezelfde wanklanken van valsche en ongezonde gevoelens. Klein-zielige intrigen, kleingeestige ijdelheden en kieine verdrietelijkheden bezoedelen bet reeds grauwe kleecl van groot gemeen-schappelijk leed. Dit ailes, zegt de heer Dumont-Wilden, kan men waarnemen in de kieine gezelschappen die zich zoowat overal onder de Belgische uitgewekenen vormen... Ambtenaars, rijke en minder gegoede burgers, advokaten, professors, nandelsbedienden, letterkundigen, allen min of meer goed gehuisvest volgens nunne inkoinsten of volgens het toeval, slenteren doelloos rond in de straten der groote steden, waarvan zij zich maar niet kunnen losrukken, en eerst na het ver-vliegen hunner hersenschimmige hoop van binnen een dag of acht triomfantelijk hunne woonsteden weer binnen te trek-ken, organiseerden zij zoo goed als het ging hun bannelings bestaan. Verbanning! Zij wisten niet wat dit woord beteekende, toen zij hier over een drietal maanden aankwamen. Vluchtende voor den inval, zich in het begin gelukkig gevœle:,d over de hier teruggevondeo kalmte en vertrouwen, begeesterd door de glorie van hunnen koning en hunne soldaten, hoorden zij zich overal, niet zonder een greintje verwondering over het ongewone, ophemelen als behoorende tôt en heldenvolk. Maar aan dit ailes is men thans gewoon geraakt, en langza-merhand zijn ze het moede geworden al tijd maar in hoop te leven en den trotsche te spelen. Bezigheid hebben zij aiet, en zij wer-ken des te minder, waar het schijnt alsoi zij sedert de ramp, al hunne veerkrachi verloren hebben. Zonder eenige voelin^ met het intieme leven der groote stad — in Londen zijn zij er toe verhinderd door het verschil van taal; in Parijs door de vele kieine slootjes van eene menigte ge-woonten, schakeeringen en zegswijzeu waarmede zij, als pleziertrein-Parijze naars, totaal onbekend zijn — voelen zi j zich hoe langer hoe minder op hunnt plaats !... M. Dumont-Wilden heeft het dagblad t< Le Matin » verzocht een artikel op te nemen, gericht tôt zijne landgenooten. die zich in Frankrijk bevinden. Hij herinnert eraan welke vreemdever-houdingen altijd door verbanning werden geschapen : ledigheid, verveling, verwij-dering, het uitblijven van nieuws, ont-wikkelen overal dezelfde wanklanken van valsche en ongezonde gevoelens. Klein-zielige intrigen, kleingeestige ijdelheden en kieine verdrietelijkheden bezoedelen bet reeds grauwe kleecl van groot gemeen-schappelijk leed. Dit ailes, zegt de heer Dumont-Wilden, kan men waarnemen in de kieine gezelschappen die zich zoowat overal onder de Belgische uitgewekenen vormen... Ambtenaars, rijke en minder gegoede burgers, advokaten, professors, nandelsbedienden, letterkundigen, allen min of meer goed gehuisvest volgens nunne inkoinsten of volgens het toeval, slenteren doelloos rond in de straten der groote steden, waarvan zij zich maar niet kunnen losrukken, en eerst na het ver-vliegen hunner hersenschimmige hoop van binnen een dag of acht triomfantelijk hunne woonsteden weer binnen te trek-ken, organiseerden zij zoo goed als het ging hun bannelings bestaan. Verbanning! Zij wisten niet wat dit woord beteekende, toen zij hier over een drietal maanden aankwamen. Vluchtende voor den inval, zich in het begin gelukkig gevœle:,d over de hier teruggevondeo kalmte en vertrouwen, begeesterd door de glorie van hunnen koning en hunne soldaten, hoorden zij zich overal, niet zonder een greintje verwondering over het ongewone, ophemelen als behoorende tôt en heldenvolk. Maar aan dit ailes is men thans gewoon geraakt, en langza-merhand zijn ze het moede geworden al tijd maar in hoop te leven en den trotsche te spelen. Bezigheid hebben zij aiet, en zij wer-ken des te minder, waar het schijnt alsoi zij sedert de ramp, al hunne veerkrachi verloren hebben. Zonder eenige voelin^ met het intieme leven der groote stad — in Londen zijn zij er toe verhinderd door het verschil van taal; in Parijs door de vele kieine slootjes van eene menigte ge-woonten, schakeeringen en zegswijzeu waarmede zij, als pleziertrein-Parijze naars, totaal onbekend zijn — voelen zi j zich hoe langer hoe minder op hunnt plaats !... M. Dumont-Wilden heeft het dagblad t< Le Matin » verzocht een artikel op te nemen, gericht tôt zijne landgenooten. die zich in Frankrijk bevinden. Hij herinnert eraan welke vreemdever-houdingen altijd door verbanning werden ijeschapen : ledigheid, verveling, verwij-dering, het uitblijven van nieuws, ont-wikkelen overal dezelfde wanklanken van valsche en ongezonde gevoelens. Klein-zielige intrigen, kleingeestige ijdelheden en kieine verdrietelijkheden bezoedelen bet reeds grauwe kleecl van groot gemeen-schappelijk leed. Dit ailes, zegt de heer Dumont-Wilden, kan men waarnemen in de kieine gezelschappen die zich zoowat overal onder de Belgische uitgewekenen vormen... Ambtenaars, rijke en minder gegoede burgers, advokaten, professors, nandelsbedienden, letterkundigen, allen min of meer goed gehuisvest volgens nunne inkoinsten of volgens het toeval, slenteren doelloos rond in de straten der groote steden, waarvan zij zich maar niet kunnen losrukken, en eerst na het ver-vliegen hunner hersenschimmige hoop van binnen een dag of acht triomfantelijk hunne woonsteden weer binnen te trek-ken, organiseerden zij zoo goed als het ging hun bannelings bestaan. Verbanning! Zij wisten niet wat dit woord beteekende, toen zij hier over een drietal maanden aankwamen. Vluchtende voor den inval, zich in het begin gelukkig gevœle:,d over de hier teruggevondeo kalmte en vertrouwen, begeesterd door de glorie van hunnen koning en hunne soldaten, hoorden zij zich overal, niet zonder een greintje verwondering over het ongewone, ophemelen als behoorende tôt en heldenvolk. Maar aan dit ailes is men thans gewoon geraakt, en langza-merhand zijn ze het moede geworden al tijd maar in hoop te leven en den trotsche te spelen. Bezigheid hebben zij aiet, en zij wer-ken des te minder, waar het schijnt alsoi zij sedert de ramp, al hunne veerkrachi verloren hebben. Zonder eenige voelin^ met het intieme leven der groote stad — in Londen zijn zij er toe verhinderd door het verschil van taal; in Parijs door de vele kieine slootjes van eene menigte ge-woonten, schakeeringen en zegswijzeu waarmede zij, als pleziertrein-Parijze naars, totaal onbekend zijn — voelen zi j zich hoe langer hoe minder op hunnt plaats !... M. Dumont-Wilden heeft het dagblad t< Le Matin » verzocht een artikel op te nemen, gericht tôt zijne landgenooten. die zich in Frankrijk bevinden. Hij herinnert eraan welke vreemdever-houdingen altijd door verbanning werden geschapen : ledigheid, verveling, verwij-dering, het uitblijven van nieuws, ont-wikkelen overal dezelfde wanklanken van valsche en ongezonde gevoelens. Klein-zielige intrigen, kleingeestige ijdelheden en kieine verdrietelijkheden bezoedelen bet reeds grauwe kleecl van groot gemeen-schappelijk leed. Dit ailes, zegt de heer Dumont-Wilden, kan men waarnemen in de kieine gezelschappen die zich zoowat overal onder de Belgische uitgewekenen vormen... Ambtenaars, rijke en minder gegoede burgers, advokaten, professors, nandelsbedienden, letterkundigen, allen min of meer goed gehuisvest volgens nunne inkoinsten of volgens het toeval, slenteren doelloos rond in de straten der groote steden, waarvan zij zich maar niet kunnen losrukken, en eerst na het ver-vliegen hunner hersenschimmige hoop van binnen een dag of acht triomfantelijk hunne woonsteden weer binnen te trek-ken, organiseerden zij zoo goed als het ging hun bannelings bestaan. Verbanning! Zij wisten niet wat dit woord beteekende, toen zij hier over een drietal maanden aankwamen. Vluchtende voor den inval, zich in het begin gelukkig gevœle:,d over de hier teruggevondeo kalmte en vertrouwen, begeesterd door de glorie van hunnen koning en hunne soldaten, hoorden zij zich overal, niet zonder een greintje verwondering over het ongewone, ophemelen als behoorende tôt en heldenvolk. Maar aan dit ailes is men thans gewoon geraakt, en langza-merhand zijn ze het moede geworden al tijd maar in hoop te leven en den trotsche te spelen. Bezigheid hebben zij aiet, en zij wer-ken des te minder, waar het schijnt alsoi zij sedert de ramp, al hunne veerkrachi verloren hebben. Zonder eenige voelin^ met het intieme leven der groote stad — in Londen zijn zij er toe verhinderd door het verschil van taal; in Parijs door de vele kieine slootjes van eene menigte ge-woonten, schakeeringen en zegswijzeu waarmede zij, als pleziertrein-Parijze naars, totaal onbekend zijn — voelen zi j zich hoe langer hoe minder op hunnt plaats !... I Vrijdag 19 Februari 2915, Eerste jaarg» Nr 37 Prijs î 5 Cent!emeo door geheeî Beigië Vlaamsche Nieuws Het best ingelscht exi meest verspreid Nieuwsblad van Bel&iè. Verscti^nt 7 maaJ per week IABONNEMENTSPSU2EN : j 8ESTUUR BUREELEN : 1 AANKOMD1Q1NQEN : 1*60 I Per 1 mamden 7 W Hoofdopsteller : Allons BAEYENS Roodestraat, 44, ANTWERPEN I Tireede M«dx. per regel . 150 | Tterdt bladz. per regel . t) 35 lp»r»«nd i.W ! Per f> maanden M . Beheerder : Ant, VAN OPSTRAET Telofoo» 1990 I Derde * id' • « of rolgens oreroeakomst. I ,J-_-J-_I-J__-!________r|Tr|T._|T||||rMB j, | I Doodsbericht . „ . . . §,00 I Hoe zal Roemenië meedoen ? | ■ Van even bevoegde als onpartijdige Biide vvordt ons geschreven : 1 fieze oorlog moge al voor een aauzien-l,ijk gedeelte zijn heitigùeid en zijn Biuur aan gevoelsredenen hebben vast-■'iggen, zeker is hij van zulke beteekems R-uor de nog met eraan deelnemenden, ■ùut zij g6®11 Partlj zullen kiezen zoolang ■7Ij daar met door volstrekt dwingende ■:,(len zullen toe genoopt worden. Na-Raurlijk wordt er van zekere zijde altoos Bjpzeliere volkeren gewerkt, in de hoop ■ ,1 de stroomingen van het volkgemoed nationaien dwang zullen voeren » Je betrokken regeeringen nopen, Bferaan toe te geven en zich aan de eene ■ : aan de andere zij de te scharen om Kuijd te voeren. I Zoo hooren wij sedert een zestal maan- ■ en gewagen van verscùeiden naties, ■ , a., en voornamelijk van italië, Roe-■inenië, Boelgarije, Griekenland; ook ■ ei eens van de bkandxnaatsche Staten, ■zdfs van M ederland, en m den. laatsteu Kjd van de Vereemgde Staten. I Daar moge van komen wat het Nood- ■ Zal bestissen : zeker is het dat het ■ Noodlot hier zal tretien, niet naar ge-Hang van gevoelsredenen, doch volgens ■jistaatisnoodwendigheden, d.w.z. vol-■giiis redenen van economischen aard. ï Xeeds hebben wij Turkije eensklaps Rica parti] kiezen en het zou dvvaas zijn K beweren dat italië of Roemenië met Htal meedoen. Men mag er echter staat ■ maken : Kunnen ze onpartijd g blij-I en, zelfs ten koste van menige onaan-■paamheid, ze zullen het doen ; zooniet ■ sara ze sedert lang mee aan het vech- I Van Roemenië in het bij zonder hangt ■.je; véél af, doch het schijnt de men-Hcben in de banrt of te midden der Rtrijdvoerende partijen niet zeer helder I: wezen wat er voor Roemenië ailes Ri het spel is en hoe of met wie die Btaat zou wenschen te willen samen- ■ Bij nader beschouwen van hetgeen ■oenicjnë in Europa beteekent, wordt ■ . toestend van die nog zeer jonge mo-■plheid echter alras klaar genoeg. ^■'k in 1859 maakte, hetgeen thans Ké:; Moeiende, reeds machtige Staat is, ■f :: îamelijk ellendige vorstendommeri Bi.'die door eeuwenlange verknechting, Bider het toenmaals verdrukkend Otto-B.aansch bewind een bevolking van een miljoen menschen tëlden, nood-■auftig levend op een grootendeels B'raakliggend land dat niet meer was Biaueen woestenij. I In 1859 gelukte het een groep van ■ aderlanders, de twee prinsdommen, ■l'alachije en de Moldau (Moldavië), Hot een, nog altoos aan Turkije schat-Bliclitig vorstendom, Roemenië, te ver-■(îiiigen. De aan het hoofd gestelde prins ■Couza, die na zeven jaren regeering een Bc gevreesd alleenheerscher scheen ge-I orden, werd tôt troonsafstand gedwon-H«en en in 1866 door vorst Karel van ■lolienzollern-Sigmaringen vervangen. I In 1877, na 18 jaren- noest werkens, ■s Roemenië tôt vvelstand gekomen, het- ■ •een de verder aangevoerde cijfers zul-Ken bewijzen, en roept zijn volkomen ■ «afhankelijkheid uu, tijdens den oor- ■ -6 tusschen Turkije, zijn tolheer, en ■ *®land. Met de onafhankelijkheid en lien welstand ontstaat de lust naar uit- ■ «iding van het nationale leven. In de ■Nddellijke omgeving wonen inwo-l'-s, vele Roemenen, ja miljoenen, B'iiiiom het koninkrijk, dat zich ten ■'■"■'lien en ten Oosten van de Karpathen ïranssylvaansche Alpen uitstreki, ■ "sschen de machtige Donau en zijn B'i'rivier de Pruth, van aan de bergtop-B'® tôt aan de Donaumondingen in de B'sartc- Zee. In Roemenië zelf zijn er ■ l'ans 7 1/2 miljoen inwoners. In het B"l)urige Boekowina, wonen er, onder BNenrijksch bewind, nog 300.000. In B®'3garije zelfs meer dan tienmaal zoo-■"îl, zegge 8 miljoen; in Bessarabië, ■ nsschen Pruth en Don, bijna anderhalf H'iiljoen die aan Rusland onderworpen B'i1', In Servie zijn er 115.000 woon- ■étig en 80.000 in Boelgarije. Dan ■sPreken we nog niet van een groot half B:i''joen menschen van Roemeenschen ■''ltr> die in het Noorden van Grieken- ■ nd gevestigd zijn. Al die menschen I zamen maken slechts één groot volk ■'an bij de 13 miljoen koppen, met één B' dezelfde Romaansche taal, nauw aan waliaansch en Fransch verwant en cr I ''t niet aan te twijfelen of het gansche Btil®leven roert zich rond het centrum B;!t van het onafhankelijke Roemenië B'Jar buiten werkt. B zijn bovenstaande getallen vol- ■ ^nde om aan te toonen dat een land B; ^oemenië, om zuivere gevoelredenen B'' .ZSer moeilijk aan een strijd als de ■jNige wereldoorlog zou kunnen deel-Hî^en. Immers er wonen honderden »;'-:-nden stamgenooten in de landen B', e^aar bekampen en langs welke I 1 Roemenië ook parti] kieze, altoos I ien Roemenen teeen Roemenen ko-te staan -• ■ Roemenië heeft overigens wel andere bekommernissen. Weliswaar is zijn grondgebied ruim in verhouding tôt zijn talrijke bevolking: 4 1/2 maal België. Maar de stijging is meer dan dubbel zoo sterk als ten onzent : 120.000 zielen ver-meerdering in het jaar en de grootste nijverheid is landbouw voor den uitvoer, 40 miljoen hektolieters tarwe aile jaren, evenveel maïs, 10 miljoen hektoliters garst en evenveel haver : samen honderd miljoen hektoliters graaagewassen per oogst, of 10 miljoen ton. Daarvan wordt ongeveer een derde uitgevoerd, voor een waarde van bijna zes honder miljoen frank. De uitvoer van graangewassen be-draagt 85 % van den geheelen uitvoer en indien hij wegvalt, zoo valt ook grootendeels de bedrijvigheid van de Roemeensche bevolking. Het land vormt een groote vlakte, aan den voet van een groote bergketen ; twee derde van de gansche oppervlakte van den bodem, d.w.z. hoel de vlakte, wordt bezaaid. Er is echter meer : Roemenië brengt jaarlijks 2 miljoen ton petrol op, waarvan de helft wordt uitgevoerd. Het land bezit een reeds bloeiende nijverheid, heeft een uitgebreid spoor-wegnet en drie gansch moderne aange-legde havens voor den uitvoer van zijn hoof d-uitvoerprodukten. Er is overigens nog wat : Het koopt (in 1910 b.v.) van Duitschland voor-140 miljoen goederen, van Oostenrijk-Hon-garije voor 100 miljoen, samen veel meer dan de helft van al zijn aankoopen. Ten andere levert het voor 600 miljoen produkten aan den vreemde: daarvan koopt Rusland 1 %, Frankrijk 6 à 7 %, Engeland 5 %, zegge samen 12 à 13 %, terwijl Duitschland (langs Rotterdam en Antwerpen) 50 % betrekken en Turkije meer dan 3 %. Een onpartijdig beoordeelaar zal niet veel moeite hebben om een logisch ge-volg te trekken uit dit ailes. Politiek belang, ook gevoelsbelang kan Roemenië'hebben bij een sansluiting bij de bondgenooten van het Westen, doch nooit kan het op die Staten rekenen als zijn klanten of afnemers; zelfs is Rusland als graanuitvoerder zijn groote mededinger, zijn ekonomische vijand. Dit voor den tijd van vrede... Nu het oorlog is worden de toestanden heel en al gewijzigd. Zoolang Roemenië onzij-dig blijft mag het zijn klanten niet be-dienen wegens het verbod van contra-bande-leveringen. Meer dan 50 % van zijn ganschen uitvoer moet worden in-gehouden. Langs de Zwarte Zee iets aan de Wester-Bondgenooten leveren, dit gaat al evenmin wegens de sluiting der Dardanellen. Over land en langs de Mid-dellandsche Zee is de zaak al even moeilijk. Invoeren kan het weliswaar, doch waar haalt het de 400 miljoen die het aile jaren uitgeeft indien het met zijn uitvoerprodukten niet betalen kan. En let wel dat het aan Duitschland en de Donau-Monarchie jaarlijks voor 300 miljoen verkoopt en in ruil voor min-stens 240 miljoen terugkoopt aan aller-lei noodwendige artikelen. Het ligt niet ver van die landen af en wat het niet over zee laat komen, dit brengt de spoor-weg aan of de nog veel goedkoopere rivierweg, over de Donau. Zelfs indien elders koopen nog moesit gaan, zou het te duur komen te staan, en daarmee wordt zoo iets teenemaal uitgesloten. Slotsom : Roemenië kan zijn klanten, die ook zijn leveranciers zijn, Duitschland en Oostenrijk-Hongarije, niet goed missen... misschien in het geheel niet missen. Moest het, uit redenen van eco-nomisch belang, gewapend of ongewa-pend, in het spel treden, dan zou het gevolg zeker wezen, dat er van uithon-gering, en van petrolgebrek bij de Mid-den-Europeesche mogendheden geen spraak meer zou wezen. Om dat te kunnen uitvoeren zou Roemenië zijn bijna een half miljoen sterk leger langs zijn Noordergrens moeten plaatsen, ten einde een inval uit Rusland af te weren, of het zou dit leger allicht over de Pruth sturen om Bessarabië te bezetten. dat een dertigtal jaren geleden door de Russen werd geannexeerd tôt groote er-gernis van de Roemeensche patriotten. Sommige beoordeelaars meenen inte-gendeel dat Roemenië, uit gevoelsredenen met de Wester-Entente zal mee-gaan en het veeleer gemunt heeft op de aanwinst van Boekowina en Transsyl-vanië, als prijs voor de aan Rusland ge-brachte hulp tegen de Hongpren en Oos-tenrijkers.Dat zou onmogelijk zijn, want ook in Roemenië gaan er enkele stemmen op voor een zulk optreden. Of er aldus of andersszins zal opge-treden worden? Qui vivra verra... K. J. Van Onderwijs en Gpvoeding - ^ W w trr «y- w MT «fT irr (V V Weer een bewijs i>erdacht. En dan moet een oog in 't zeil gehouden worden. Een goed verstaander heeft maar een half woord noodig. Is hier weer geen nieuw bewijs voor hetgeen we reeds dikwijls zegden : dat )ij klerikalen het belang hunner zaak ailes overheerscht ? Witte..... Ciiroenen DAGELIJKSCH NIEUWS CONSTANT STOFFELS. — Eerst Woensdag,in den la ten namiddag kregen wij zekere bevestiging van het overlij-den van onzen diepbetreurden en hoog-gewaardeerden stadgenoot Meester Constant Stoffels, en lieten wij een nekro-logisch artikel vragen aan zijn vriend Raf. Verhulst. Het artikel kon dus maar toekomen op 't allerlaatste oogenblik en moest on-verbeterd ter perse. Daardoor zijn er eenige zetfouten in-geslopen die de lezer zelf wel verbeterd zal hebben. Een enkele is zinstorend omdat er « niet » werd gedrukt voor « wel ». De tweede alinéa dient aldus te lui-den : « Wie Antwerpen kent en liefheeft » wist wel dat hij (Constant Stoffels) » geroepen was om naast een Louis « Franck, met het gezag van talent en » kundigheid een deel te torsen van de » schier bovenmenschelijke taak die nu » onze wethouders te beurt valt. » Voegen wij erbij dat de burgerlijke begratenis Donderdag namiddag stipt onder familieleden heeft plaats gehad op het kerkhof van het Kiel. Te geschikter ure zal de nagedachte-nis van Constant Stoffels door zijn vrienden en bewonderaars worden ge-uuidigd.Veel, oneindig veel heeft hij gedaan voor de Vlaamsche zaak. Het Vlaamsche volk veriiest in hem een trouwen en machtigen steun, een geestdriftigeu bewonderaar van de Vlaamsche taal en de Vlaamsche kunst. Wij zullen zijn dierbaar aandenken blijven vereeren. EEN GOED NIEUWS. — Veel werd er in onze bladen gesproken over de inrichting der goedkoope middagmalen welke in andere steden reeds tôt stand kwam. Wij zijn gelukkig te kunnen mededee-len dat een van de eerste dagen der vol-gende week, dank aan het byndikaat der vrouwelijke bedienden van Handel en Nijverheid, welwilieud gesteund door het Antwerpsch Konnteit van Hulp, in onze stad ook eene « burgersspijszaal » zal geopend worden. Deze zal gevestigd zijn in het lokaal Kipdorp 18. GESCHILLEN TUSSCHEN HUUR-DERS EN E1GENAARS. — Gezien de tallooze moeilijkheden, die tegen-woordig gedurig oprijzen tusschen huur-ders en eigenaars, is er een Komiteit tôt stand gekomen, dat zich zal onledig tiouden met het verschaffen van inlicii-tingen en raad om dusdoende in de mate van het mogelijke de gerechtskosten te keer te gaan. De personen, die er naar trachten de rechtste weg te kennen, zoowel voor wat aangat het ontvangen of betalen van nypotheken, huren, enz., als voor iedere andere betaling of ontvangst, kunnen zich daarheen richten, tusschen 4 en 6 uren namiddag (Belgisch uur), voorzien van huur-of eigenaarstitel of andere stukken. Voorloopig is het bureel gevestigd in het huis nr. 81, Lange Leemstraat. VOOR ONZE GEWONDE SOLDA-TEN. — Voor eenigen tijd werd er in de « Monico », Meirplaats, een komiteit tôt stand gebracht dat voor doel heeft onderstand te verleenen aan de gewon de soldaten van het krijgsgasthuis der Marialei. Met de rondgehaalde penningen werden onze soldaten de hoogstnoodige kleederen verschaft. Op het oogenblik zorgt het komiteit voor een klein « trousseau », telkenmule genezen soldaten naar Duitschland over-gebracht worden. We bevelen dit werk onze lezers ten /.eerste aan. Met de grootste dankbaar-heid wordt elke gift zoowel in kleederen ils in geld aanvaardt, en indien noodig wordt ailes ten huize afgehaald. Meerdere inlichtingen worden verschaft op de Oude Beurs, 38. GESCHRABD. — In het toonaange-vend klerikaal orgaan de « Kôlnische Zeitung », lezen we het volgende : « De Belgische censuur te Hâvre heeft een artikel van de « XXe Siècle » tegen net pauselijk gebed geschrabd. Van het geheele artikel, dat anderhalve kolom groot is, is alleen de titel overgebleven». EEN BELGISCH DORP IN HOL-LAND. — Het Belgisch dorp dat de Hollanders oprichten te midden van de heide in het Zuiden der provincie Bra-bant, is bijna gansch voltooid. Het terrein is merkwaardig uitgeko-zen : het is gelegen op een heuvel en is gapsch van de vochtigheid bevrijdt. Dennenbosschen omringen het. Van nu af worden er gansche karre-vrachten kleedingstukken, schoeisels, beddegoed, zelfs kinderrijtuigen, wiegen en speelgoed heengevoerd. Een veertigtaî woonplae.tsen eetza- len, keukens, ziekenhuizen, enz., ziju af ; zij hebben eene lengte van 50 mete<"s en zijn 14 meters breed. Weldra zulleu ook nog scholen opgericht woiden. Gansch het dorp zal met elektrisch licht verlicht zijn. Het dorp zal een schuiloord aan 10.000 personen kunnen verschaffen. Van af Maandag e.k. zullen er 300 vluchtelingen geherbergd worden. STEUN UIT AMERIKA. — Een komiteit aan welks huoid de milliatJjtr Kocketeller staat, werd in Amerika ge-sticht, ten einde steun te verleenen aan de famiiies welke in Russisch Polen en Galicië verblijven en welke zwaar be-proetd werden door den oorlog. Om de taak van dit komiteit te ver-lichten werd ook te Berlijn en te Wee-nen dergelijk komiteit gevormd. De Amerikaansche gezant Gérard heeft zich aan het hoofd gestcld van de Berlijnsche instelling. WERKLOONEN. -- Belanghebben-den verzoeken ons de aandacht van Mijnheer wien het aangaat te trekken op de ongerijmdheid, dat de werkmen-schen, die vôôr de beschieting, aan de torten hebben gewerkt en te iiuggen-hout wonen, nog met betaald werd, terwijl te Antwerpen zulk» reeds plaats greep. We hopen dat aan die billijke vraag. spoedig gevolg zal gegeven worden. TE MORTSEL. — Er wordt door de inwoners der gemeente Mortsel bitter geklaagd over het gebrek aan politietoe-zicht. Dagelijks worden talrijke dief-stalien gepieegd en dit zelfs door personen wien men het niet zou aangevtu. in vollen dag wordt lood, koper, hout en zink uit de onbewoonde huizen en vii''J=s oiitvreemd. TAKS OP DE AFVVEZIGEN. — Er wordt ons gevraagd of het waar is dat laatst eene Antwerpsche maatschap-pij gesticht werd, hebbende voor doel aan de atwezigen de taks waaraan ze onaerhevig zijn wegens huniie onver-ontschuldigde afwezigheid voor te schie-ten.We weten niet of deze maatschappij bestaat, maar in voorkomend geval zou ze een zeer slechten dienst bewijzen Het schijnt dat men als afwezigheids-basis zal nemen, aile belastingscnuldi-gen, die van 1, Maart hunne verkiaring van persoonlijke belangen niet terugge-zonden hebben. DE GELDSTUKKEN VAN 25 PFG. — We vestigen de bijzondere aandacht onzer lezers op de geldstukken van 25 pfennig,. Men moet goed in acht nemen zulke stukken niet te verwarreii met de mar-ken. De grootte en het uitzicht gelijken er zeer goed op. TENTOONSTELLING TÊ SAA FRANCISCO. — De président der Fransche Republiek bracht een bezoek aan de instelling, waar zich de ingezon den stukken van Frankrijk en Belgit bevinden, welke naar San Francisco zullen overgebracht worden. Hij stond vooral in bewondering voor de herinne-ringen gezonden door de familieleden van voormalige oorlogshelden ; de licht-teekeningen van Reims, Soissons, Leu-ven en Arras, vor den wereld-oorlog gemaakt ; de hoed, de pistolen, de degen en het groot lint van het Eerelegioen van Napoléon ; Belgische schilderwer-ken, beeldhouwwerken en gravuren, alsook eene prachtige kollektie van Vlaamschen kant. VERPLAATSING VAN VLUCH-TELINGEN. — Op hooger bevel werden onze gevluchte landgenooten in Zeeland, die door de Regeering onder-houden worden, gisteren uit deze provincie naar Nunspeet, Ede en Udea verplaatst. Maandag j.l. werden ongeveer 100 vluchtelingen uit Utrecht naar Engeland overgebracht. De Duitsche konsul te Vlissingcn heeft bevel ontvangen voor ons land geene paspoorten meer af te leveren. Bij het ter perse gaan vernemen we dat deze maatregel ingetrokken is. BIJ ONZE GEINTERNEERDEN. — De Belgische generaal Dossin, die, gelijk we het meldden, de verschillende plaatsen in Nederland, waar Belgische soldaten geïnterneerd zijn, bezocht heeft, zal dezer dagen een onderhoud hebben met den minister van oorlog, generaal-majoor Bosboom, en den op» perbevelhebber van land- en zeemacht, generaal Snijders. Maandag j.l. zijn te Urk weer twee geïnterneerde officieren binnengekomen Er zijn er thans elf. Het interneerings-gebouw is opgericht voor 12 personen. Voor uitbreiding van het dépôt wordt op het hooge Klif, dichtbij de 3chool en .de Ned. Hervormde, kerk, een ter-rein van 60 op 13 m. gereed gemae' voor een groot h.ouî«n gebouw.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Het Vlaamsche nieuws appartenant à la catégorie Gecensureerde pers, parue à Antwerpen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes