aterd&g 15 Mei 1915, Eerste J&arg. JMï 121 ■■ «wmmt»» ' wmmi . iKatg^atawssy-fe-» Prljs : 5 Centiemao door gebeel België Vlaamsche Nieuws Het b«st mgellcht en meest v&rspreld NieuwsMad. van Belgié*'.'- ,Verschtjnt 7 maal par week ABONNEMENTSPRIJZEN: BUREELENî 1 AANK0ND1GINGEN s t?[f scek 8.35 j ¥tsi 3 s*a*«4es i- | Sîj^TT'ÏTD > Àîf-tr« giRVP1?? Is , . » «i R/cnnrv ® IVeada bïtfe, per rsjçei 2.53 ! VsasrsJs bIa<Sz., per regel 3.60 £.«d ............ !.so 1 ^ s^d,a 1M 1 *fc8TCI;8.i AU#» sÀfcïENS Roodwtmt, 44, AN1WERPEN Serde btate| id. | * ^ w#wlkmit: JNw jsai 14.— 1 Telefooa 1990 I dahitffljto, .< V0^*x Zotte praat h js reeds veel zotte praat verteld in ze uitzonderlijke tijden. Wat nu in de 10e Gazet wordt verteld, door wijlen jrJicer N., is echter wel het zotste dat , jn langea tijd hoorden. [jet betreft de schouwburgen, en wij-i fflijnheer N. is, zooals ieder weet; de pegde man .om over tooneelzakeu te ideelen ! Hij heeft in de Nieuwe Gazet een )rt interview geplaatst met hr Fé De-b regisseur van de Vlaamsche Ope-en dien jovialen spuiter een heelen t honig om den lachenden mond ge-ieerdfear 't gedacht dat zH met hun bei-[ yooruitzetten, is er niet minder inzinnig om. lien zou zinnens zijn, — aldus vertelt jlcn mijnheer N., — het Nederlandsch Le] (wat mag dat voor iets zijn?) en Wlaamsche Opéra onder éen dak te Ingen en wel namelijk (sic) in het ge-0 van de Kunstlei, en het Vlaamsch icater, zooals wij nog altijd zeggen, kan om de tooneelmaatschappijen, | sedert jaar en dag bidden en smee-b oui toch maar een schouwburg te jgen, waar ze fatsoenlijk spelen kun-».)at een leek in tooneelzaken, die var. jmendal op de hoogte is, van de in-tlijke werking van een schouwburg m benul heeft, zoo'n onzin uitkraamt begrijpelijk : van wijlen mijnheer N. il dit opzicht niet anders te verwach-j, Maai dat iemand die met de zaken [vertrouwd is, aan zulke pallepooterij jdoet, de verknceiïng van het too-îlwezen in de hand werkt, de stad itwerpen een schouwburg zou willen fergen die op en r.l in een stad je van idei: rang kan worden geduld, — dat pt de spuigaten uit. S'e zullen heer Derickx niet cens het zier doen zijn combinatie laag te be-eten.lékomt hier op neer : een soort slom-ïuikelaar baas te maken van een tpje hongerlijdende histrions, die niet jkunst mogen denken, alleen maar ide 9 maanderx spelen aan vermin-tfe gage, en die grof en fijn, klucht (tragedie, tooneelspel en lyrisch dra-misschien ook wel verslampampte itorios met levende beelden zouden af-pen.!r zou uitgespaard worden op dekor plakkatcn, misschien ook wel op pos-len pompiers ; dat er van het tooneel-bn, het werkelijke artistieke streven ae sprake meer zou zijn in zulk een isepot, schijnt men niet eens te willen irwegen. Al s de Stad de twee subsi-smaar bijeenslaat en die in de hand pt van den bevoegden bestuurder — ! eens, hoe zou die heeten? — dan pt ailes wel terecht. fij zijn in de zaak zeer gerust : de praat, door wijlen mijnheer N. tt in gezelschap van zijnen ouden iiwen vriend Derickx, zal zotte praat l'en. 5 e hebben niet voor de klucht ge-pt, jaar in, jaar uit, om te verkrijgen <fe Vlaamsche Zangkunst haar eigen N kreeg. We deden dat niet voor jlolletje, maar omdat het eene volute noodzakelijkheid was, pea er nog geen twee lokalen waren, tfflen denken aan het samenvoegen ? de twee kunstrichtingen onder éen in onder éen bestuur. Maar al wie ! greintje kennis van zaken had in ® tijd ; al wie besefte hoe gebrekke-fdeopvoeringen èn van.de Opéra, èn 1 gesproken tooneei, èn van het p drama waren, drong aan op pding, — en nooit heeft Van Doese-ïr nooit heeft Fontaine, nooit heeft woègd direkteur er aan gedacht, de K instellingen blijvend in éene hand fereenigen. 2t kan niet ; dat is feitelijk en tech-î °nmogelijk, — tenzij men, zooal; nooger zei, de Stad Antwerpen vooi duizend frank per jaar, kunstcame-e verkoopen en haar wijsmaker ZIJ nu le grand. Art rijk is. 'VTaag mij af waar mijnheer Fé De-i^et ^cilt haalt de twee insteilin-M®e h;j onder éen dak wil brengen. lscrediteefén zooals hij nu doet? 5 iet werk dat in de Vlaamsche Ope-j verd werd dan zoo ellendig, dai ^®oet verminderd v/orden tôt eer arTire Van een algemeenen theater- ! !"et 'treven van Louis Bertrijn dar i pEi ' °°k dit moet verdwijner ^Kombineerd te worden met det: :,a en Tietz, voor denwelken wijler ; eer N. in bewondering staat? aun otlzer twee schouwburgen is vol-,, j at weet ik maar al te goed.Maai IUaar°ni moet elkc instelling afzon îçli ou^en blijven, wil men beid< |[ttl°°Sere vlucht zien nemen. ir h S'aat Verst°md als men een régis L °°rl; vertellen dat op een schouw-hn°\n Versc'lil'ende genres kunner ,Wo™en- Op een marionnet-w '9 dat mogelijk ; elders niet IH'H iW«igigagB3IB5B8ga| — tenzij, nog eens gezegd, in een klein provinciestadje, waar men van de moderne kunstuitingen geen rekening houdt, en waar men er niet om geeft dat het innerlijke verrot is, als het uiterlijke maar blinkt ; waar bombasi en bluf, de-gelijkheid en waarde vervangen. , Denkt men werkeiijk dat in den Ge- 1 meenteraad van Antwerpen menschen i : zullen gevonden worden, kunstloos ge- ' ! noeg om zulk een kunstlooze combinatie 1 goed te keuren? Meent men dat de stad 1 Antwerpen, hoe verarmd zij uit den oor- j log zal komen, toestemmen zal in zulk : een verannoeding van haar tooneelwe- < zen ? ; De vraag stellen is haar beantwoor- ' den : dat zal niet gebeuren, 1 Ik zou me schamen verder in te gaan ' op de besprekiug van zulk" een plan, 1 waar uit alleen blijkt dat het begrip 1 « kunst » bij zekere « ar'cisten » op een treurig peil is gedaald. L. Krinkels. 1 i De Poîitiek vas éen Klok < < De Nieuwe Gazet heeft, over een paar weken, een brief opgenomen van een gekenden Borgerhoutenaar, die de han- ' delingen van het bestuur dier gemeente laakte, in zake ondersteuning aan wer- ! keloozen. Men herinnert zich dat een opstootje plaats had te Borgerhout. Het scheelde niet veel of we kregen eene tweede editie van de fusillade van 1893. De burgemeester van Borgerhout stuurde een antwoord aan de Nieuwe Gazet om te weerleggen wat tegen zijn bestuur werd aangevoerd. De Borger-houtsche briefwisselaar bleef niet in ge- | breke te antwoorden, en het moet gezegd dat zijn antwoord zakelijk en wat meer afdoende was dan dat van den burgemeester.De klerikale bladen hebben wel den brief van den burgemeester afgedrukt, maar geen woord gerept van het antwoord dat hij kreeg. De steller van dit ' antwoord heeft zich naar het Handels- ' ] blad gericht otn opname van zijn weer-, i legging te vi a'gïrn ; die voldœning is ' < hem geweigerd : het Handelsblad vindt ;' dat onder dit ailes politieke adders schui- ! i len, — en het wil daarvan niet hooren.!, Het blad maakt van de gelegenheid ge- « bruik om te scliimpen op nestenzoekers, ruziemakers en eeuwige bedillers, op . kleinzielige, enggeestige en venijnige ( | karakters, die niet kunnen verdragen ! dat met honger worden gc straft wie niet ; eerst naar ineneer pastoor gaan, voor-1 aleer hulp te vragen aan, o zoo onpartij- ' dig samengestelde komiteiten. Het Handelsblad doet niet mee aan ' poîitiek, maar laat alleen aan 't woord ! zijne politieke vriendcn, die bezweren ; dat zij zuiver zijn van elke smet, en geen l onderscheid van denkwijze kennen in ' deze uitzonderlijke tijden. Of die bewe- j ring wel echt is, komt niet in aanmer-king. Aan zulke beweringen mag niet getwijfeld worden ; die moet men slik-ken als Evangelie ; in deze uitzonderlijke tijden moet men tevreden wezen, en niet mopperen, Het Handelsblad wil in dezen tijd geen regel, geen lettergreep schrijven, of het moet bepaald en beslist weten dat er geene politieke adder onder het gras is verborgen. Voor de menschen die in dezen tijd hun vetjes weten te maken, is dat een kostelijke vingerwijzlng : als zij per abuis zouden betrapt worden, moetcn zij ; maar beginnen te roepen dat er poîitiek in 't spel i», en hun zal de absolutie worden gegeven. Men zegt ons dat men zooveel doet voor ons goed, en we twijfelen daar geen oogenblik aan : maar de menschen die ons zooveel goed doen, vergetcu dat wij zelf de ceuten moeten opbreugen, waar-meê zij ons zooveel deugd doen ; en als wij zelf voor ons goed moeten betalen, hebben we wel het recht te verlangen dat de deugd welke men ons levert worde nagezien en onderzocht. Er mag geschermd worden met opof-fering en andere dingen zooveel men i wil ; een feit blijft : het zijn de belas-• tingschuldigen die ailes zullen betalen wat er voor goeds wordt gedaan, en dan 1 hebben zij het recht te spreken, als zij ' dingen zien gebeuren welke niet in den t haak zijn ; dan is het hun plicht te wij-zen op het tninste misbruik dat zij vast-■ stellen. Uit schrik voor « politieke adders » of [ uit welwillendheid voor geloofsgenooten elke onaangename uiting der openbare meening in den doofpot stoppen, is eene ; zonderlinge bezorgdheid toonen voor de j zaken der algemeenheid Alrk ! Da Ot rlof e» île Loop-gra?ei in de Oudhsid Er is niets nieuws onder de zon, zelfs j le loopgraven waren reeds in de Oudheid >ekend. Het « Journal des Débats » trekt ! n dezen de aandacht op het eerste boek 1 'an het beroemde historische werk van ! 3olybius, waarin de eerste funische oor- i og behandeld wordt, die in Sicilië plaats ! jreep. De Karthageners wilden Agri-jentum tôt hun vcornaamste steunpunt \ >p het eiland maken. De Romeinen ont-j ;cheepten er troepen onder het bevel der consuls Posthumus en Manilius, ten ein-le hunnen bondgenoot, Koning Hiero, )ij te staan. Na de bloedige nederlaag 1er Kartageners, werd de plaats, welke usschen de beide legers vrij gebleven vas, versterkt, zoo verhaalt Polybius. Langsheen de stad grceven de Romeinen :en lcopgraaf ten einde de vijandelijke litvallen af te weren, en dolven verder ;en andere loopgraaf aan den kant van let kamp om den vijand de nadering te X'ietten. Tusschen de twee loopgraven ;n de legers werden zwaargewapende af-:leelingen dicht bij elkaar opgesteld. De beide legers brachten zelf op het ront het noodige voedsel en materiaal lan. Deze toestand bleef gdurende vijf naanden onveranderd, zonder dat de te-jenstànders eenig bijzonder voordeel ionden behalen. De strijd bepaalde zich :ot kleine schermutselingen. Eindelijk iachten Hannibal en Hanno, toen zij rersterkingen uit Karthago ontvangen riadden ,dat het oogenblik gekomen was 3m te beproeven de Romeinsche linies te ioorbreken met behulp der Numidische «avallerie en 40 olifanten. Fen verwoed jevecht volgde : de Karthageners moes-:en wijken met het verlies van al hunne .'oorraden en hunne olifanten. Van dorst es drbkei Hoe meer men drinkt, hoe meer dorst nen heeft, is een spreuk, waarvan men le v/aarheid in den zomer vooral ten )vervioede kan vaststellen. Hoe meer men drinkt in den zomer, 10e meer men dorst heeft, en hoe miniers men er in gelukt dien dorst te les-;chen.Veel drinken, als het warm is, deugt liet; de maag geraakt er door van streek ;n de zweetklieren werken daardoor avermatig. Het overtollig zweeten, door het over-.ollige drinken veroorzaakt, verzwakt het gestel, en als men, om die verzwak-king te bestrijden, meer zou willen eten, andervindt men dat ook den eetlust door het drinken is bedorven, omdat de maag-sappen te zeer verdund zijn. Het is verkeerd te gelooven dat veel drinken den dorst verslaat ; een ijskou-den of verkoelden drauk, zoo aange-naam terwijl men hem geniet, veroor-?;aakt weldra nog een hcviger, onweer-staanbaarder dorst. In deti zomer komt het er op aan op te passen, en zich niet te laten verleiden crm veel te drinken. De sportsmen, die van het mensclie-lijk gestel de hoogste kraehtinspanning vergen; volgen gezondlieidsvoorschriften welke de werklieden van stad en buiten wel zouden doen ook te volgen. Een sportsman, die eene groote kraehtinspanning moet doen, drinkt nooit ijskoude dranken. Hij weet dat deze zijne maag en zijn ingewanden overhoop zouden brengen. Hij lescht zijn dorst met eenige slukken warmen drank of vleeschnat. Warme dranken, thee of lichte koffie, werken onmiddeliijk weldoende ; zij les-schen dadelijk den dorst. Zij hebben nog dit voordeel dat zij de besmetting tegen werken, want het water waaruit zij ge-maakt werden, werd door het koken ont-smet.De zon aïs bron vm aile krach t Aile arbeid, die op aarde wordt ver-richt is ten slotte tôt zonnewannte terug te brengen. Aile planten, welke de aarde voortbrengt en die door ons als voedsel, dus als arbeidswekker of als brandstof-fen worden gebruikt ontvangen hun ar-beidsvermogen slechts van de warmte der zon. Steenkolen, turf, petrol enz. zijn ook weer formaties van plantaardigen of dier-lijken aard, die in zijh de latente zonne-energie ophoopen. Zoo ontstaat ook de wind, die de wieken der molens in bewe-ging zet, door dat de lucht zich door de zonnewarmte uitzet, opstijgt en uieuwe luchttoevoer in den vorm van wind ver-oorzaakt. Zoo ontstaat ten slotte ook het strooraend water, dat eveneens een kraçht in de natuur vertegenwoordigt, Want door de zonne-warmte verdampt het zeewater om later, in den vorm van regen, sneeuw of hagel op hooger gele-gen plaatsen neer te vallen en omlaag te ( stroomen. Eerst m de laatste jaren heeft men e-rastige pogingen aangewend om de! \ energie, die van de zon uitgaat, onmid-1 s dellijk te gebraiken en daartoe machie- c nen uitgevonden, die in de toekomst j ^ wellicht van groot praktisch nut knnnen blijlcen, daar zij een groote besparing 1 van verlies van arbeidsvermogen, door J wrijv'ing enz. zouden geven. Immers wanneer bijvoorbeeld eerst de L wind, de wolken moet omhoog brengen dan heeft hierbij wrijving, dat is verlies j van energie, plaats; is daarna het water t gevallen dan verlies'c het opnieuw een -deel van zijn energie door de wrijving, 1 die het bij het omlaagstroomen onder-vindt enz. Dit ailes zou bij een recht- ^ streeksche overbrenging van de zonne-kracht vermeden worden. Dertien dwalingeo i Daar zijn, volgens een amerikaausch ! blad, dertien verkeerdheden, of dwalin- , gen, in de wereld, waarvoor iemand, die ; er komen wil, braaf moet oppassen. Ten eerste : voor zich zelven een eigen 1 regel van goed en kwaaJ vaststellen en t dan gelooven dat iedereen zich daarnaar >5 zal schikken. jj Ten tweede : de genoegens van den £ evenmensch meten met zijn eigen maat. s Ten derde : zich inbeelden dat de menschen op deze wereld ooit allen van j 't zelf de gedacht zulien wezen. c Ten vierde : ondervinding en verstand x zoeken bij de jeugd. Ten vijf de : al de karakters en tempe- t ra nenten op denzelfden kam scheren. Ten zesde : niet toegeven, als hei klei- \ nigheden betreft. i Ten zevende : de volmaking zoeken in 1 zijne eigen daden. Ten achtste : zich zelven en anderen , tôt last zijn ; daar is geen remedie voor. Ten negende : niet iedereen helpen, < telkens men kan, altijd en overal. s Ten tiende : denken dat iets onmoge- * lijk is, als men het zelf niet kan. Ten elfde ; alleen gelooven wat ons 1 beperkt verstand vatten kan. 1 Ten twaalfde : geen rekening houden met de zwakheden van anderen. Ten dertiende : de menschen schatten ( naar hun uiterlijk, terwijl de innerlijke 1 mensch alleen toch iets beteekent, Terugkeer Eiaas* ^ôèrtiistorisch® tfjdeifi Men heeft in den loop van den oor-log, zoowel in Frankrijk als in Rus-1 land, maar in het bijzonder in Oost-Prui-seil, talrijke gevallen opgemerkt van lieden, die zich, bij de nadering van den vijand, in de bosschen verscholen, al-waar zij verscheidene maanden verble-ven. Eenige hunner waren letterlijk tôt den wilden staat der voorhistorische menschen teruggekeerd, want zij woon-den in spelonken of onder struikgewas, eu voedden zich met gras, met bessen of met wild, dat zij machtig hadden kunnen worden. Men heeft ruigharige man-nen ontmoet, die niet te herkenneu waren, en die angst toonden, toen vrien-den, welke zij niet eens meer herkenden, lien kwameu bezoeken. Anderen waren gelukkiger geweest ;zij hadden voeling gehouden met het menschdom.Ofschoon zich voor den vijand schuil houdend, kwamen zij toch in het geheim in hunne huizen teiug, waar zij zich van voedsel voorzagen, dat zij op voorhand verza-meld hadden. Zeslig inwoners uit het dorp Ussballeln, in Oost-Pruisen, hebben in een hoekje der moerasgrondeu den herfst en den winter doorgebracht, terwijl daarentegen eene familie met vijf kinderen, var? twee tôt negen jaar, zich in het bosch van Wischwill schuil gehouden hebben, verre van aile hulp verwijderd. En wat het meeste opvalt, is dat al deze lieden, de kinderen daar-onder begrepen, zich uitstekend bevin-den ! Geene ziekte heeft hen ondermijnd en hunne gezondheid heeft geenszins onder de ontberingen geleden DAGELIJKSCH NIEUWS IEDER 'T ZIJNE. — Men schrijft m s : Waarde Hoofdopsteller, In het jongate artikel v^n uw mede-verKer Murgutin, is een vergiismg ge-iopen.Jet Caatciem,de Dnrd van Eci-ciuo, Le Uicuter vau Ue onsierteiijie verzen, lie gezougen weràeu op ae vous van Ue >raOançoiine : M flotte anglaise qui flotte sur les mers ette un coup d'œil sur notre Liberté! s niet de schrijver van Le cadavre ré-alcitrant.Dit studentikoos meesterwerk heet : *es pieds nickelés ou Le cadavre récaici-rant, eu werd door studenieu der isrus-eische i-ioogesenooi opgevoerd op 't ein-le Uer jareu "10. Sclirijver daarvan is : „éon Furnémont. Suum cuique! Ieder zijn kieken, zou ^astelein mi;>tchien gezegd hebDen ! Met beste groeten, h. OPGEPAST. — Het Centraal Romi-:eit van openbare Orde en Veiligneid icht het zien ten plicht, de aandacht der sevolking te vestigen op het leit dat kor-:elings versehilienae personen ernstig ge-wona zijn geworden bij hunne poging toi >verscUrijuing der tusschen de lorten langebracnte draadversperringen. EfciN BEZOEK. — De heer Poullet lezocht Dinsdag j.l. te Vlissingen, ach-ereenvolgens het înlichtingbbureel, inge-;teld in het Belgisch konsulâat, onze gevonden in het verpleeghuis, het konsu-aat, het gemeentebestuur en de tlelgi-che loodsen-vereeniging. Een banket be-loot den dag. BIJ ONZE VLUCHTELïNGEN. — let vertrek der te Voorburg verblijven-le vluchielingen naar ons land onder-îndt belangrijke vertraging door de om-tandigheid, dat het Duitsche konsulaat neuwe verordeningen voor de passen leett uitgevaardigd. Vroeger was een portret voldoende an de persoon, die het hoofd des huis- j ^ezins is ; thans moet de pas de portret-en dragen van aile mannelijke leden van let gezin, welke meer dan 12 jaren oud ijn. Daarom konden Donderdag slechts i personen afreizen. De BOEKENHANDEL EN DE 30KL0G. — Volgens eene onlangs ver-ichenen statistiek in de « Bibliographie le France » lijdt de boekenhandel veel engevolge van den huidigen toestand. rlet is alzoo dat men de uitgave besta-:igt van 4.836 werken in 1913 tegen 1835 n 1914. VOOIR ONZE HANDELSBEDIEN-0EN-. — Voor eenigen tijd deden we na-nens de handelsbedienden de vraag om le leergangen van talen, boekhouden, cortschrift, handelswetenschappen e.a. :erug in te \ oeren. Binnen enkele dagen wordt aan deze /raag voldoening geschonken. De leergangen in kwestie zullen gege-/en worden in het Hooger Handelsge-sticht (Schildersstraat) en i« het Igna-:iusgesticht.UITKEERINGEN, — Elk. week wordt er door het Komiteit voor Hulp jan schamele armen ong-eveer 4 toi 5.000 fr. uitbetaald. ZENDING VAN KLEINE PÀKJE3 &ÂN BELGISCHE KRIJGSGEVAN= GENEN. — ïe Brussel werd eene rne-dedeeling voor het publiek aangeplakt, geteekend door den Gouverneur-Gene-raal voor België, Baron von Bissing, waarin op definitieve wijze de kwestie der verzending van kleine pakjes aan de Belgische krijgsgevangenen geregeld wordt. Ziehier de voornaamste punteri van dit officieel bericht : Ieder in Duitschland verblijvend ge-vangen Belg mag eenmaal per maanc een pakket, 5 kgr. wegend, ontvangen. Deze paklcetten worden van heden a! alleen door de pakketten verzaiiifclplaati van « Het Belgisch Agentschap voor in lichtingen voor Belgische krijgsgevangenen en geinterneerden » te Brussel, Hoo geschoolgebouw, evenals door de in België ingerichte takken van het Agentschaf veizameld en van daar uit vrachtvrij naai Duitschland verzonden. De spoorwegbeambten nemen geer pakketten voor gevangenen meer var andere plaatsen of bijzonderen aan. De pakketten mogen inhouden : klee-dingstukken, waschgoed, levens- en ge-notmiddelen, tabak, middelen voor li-chaamsbehoeften e,n speelkaarten. Mag niet verzonden worden: geesl-rijke dranken, wapens, messen, en toi wapen dienende voorwerpen, v«rktuiger die tôt ontsnapping kunnen gebruik' worden, schietvoorraad, ontploi'fingsstof fen, schriftelijke mededeelingen en druk werk. Op het pakpapier mag buiten he adres van bestemmeling en afzender niet; geschreven noch gedrukt staan. Een begeleidend adres,- <&en postkaar ! om ontvangst te melden en een inhouds-! tafel worden toegelaten. | Hierop volgt de lijst der pakkettenver-| zamelplaatsen door het gouvernement erkend ; deze voor Brussel is gevestigd ; in de « Cantine du soldat prisonnier », Brouckère plaats, 14. SCHOONE DAAD. — Op het kerk-hof te Berchem liggen een 12-tal van onze gesneuvelde soldaten begraven, als-00k een drietal Engelschen. Ongekende handen hadden het geluk-kig gedacht daar bloemen op te planten. BERICHT AAN DE PERSONEN DIE NOG WAPENS IN HUIS HEB-BEN. — De militaire gouverneur voor Brussel, Luitenant-Generaal von Krae-wel, maakt het volgende bekend : « Menigvuldige aanduidingen doen ons veronderstellen dat zekere belgen, in de Brusselsche agglomeratie teruggekeerd, na het afloopen van het termijn vastge-steld voor het inleveren der wapens, in hunne woningen wapens gevonden hebben die zij niet durven inleveren uit vrees voor straf. Bedoelde personen mogen hunne wapens tôt 25 Mei 1915 afgeven bij de « Kommandatur» zonder gevaar i» loo-pen gestraft te worden. EENE « KUNSTVOORSTELL1NG » IN HET KAMP TE SOLTAU. — Ziehier het programma van een feest, door onze jongens ingericht in 't kamp te Sol-tau : « Cosmo-Palace — Kamp van Soltau Bestuur : Weldeyer en Hagens. « Weenen, maar doen lachen om niet zooveel te lijden. « Program van 7 Maart, ten bate der Werken van steun aan de Gevangenen. Bureel : 1 uur. — Gordijn : 1 1/2 uur. Eerste deel. — i, Orkest, leiding Can-va. — 2. De Backer, Brusselsche ko-miek. — 3. Darvin, alleenspraak. —-4. Siegfricd's Brothers, excentric music act. — 5. Mulier, genre. — 6. Bij moe-der Lambic, akrobatische pantomine, door den troep Relda. Tweede deel. — 1. Orkest. — 2. Wy-dich and Claes, excentrische goochelaars, — 3. Lecomte en Charlier, iste prijs aan het konservatorium te Brussel en te Luik, gemengde aria's voor twee klari-netten. — 4. Vickers, Nelson and Ro-berts, Engelsche zangers. — 5. Harville, legerkomiek, — 6. Les Quatre Rimbaud, dansers. «Veille de Première», schets door M. Lepoutre, van den Cosrno, getoonzet door M. J. A. Weber, tooneelschikking-van,M. Depature. Rolverdeeling : de Morênes, bestuurder, M. Hagens; Maurice, blaffer, M. Depature; Gueulard, regisseur, M. Gai-laix ; Livel, artist, M. Deleval ; Jean Franc, artist, M. J. Marc; eerste akro-baat, M. Janus; tweede akrobaat, M. Sterckx ; derde akrobaat, M. Cooman ; vierde akrobaat, M. Reuczech ; Jan# du Missisipi. Nmes ELECTRIEKBEWERKERS 'fm&gi de prijs vaar a; uwe fcenoûdigiîeden. aSsnok v«or de nieuwe iam» 8SBAM.1.2 WATT tas 100 KAARSEM bij depetboaders dsr làmp 2W KiTÏÉ à Har.dciïles 149, Antwerpen , - . . .. ....... ) WAT WIJ NIET WETEN. — Het geluid van een piano is klaarder wanneer het instrument niet te dicht bij den muur staat. De Chineesche bedelaars zijn aange-sloten bij syndikaten en betalen eene ver-'goeding, die hen het recht geeft aalmoe-zen te vragen in eene zekere aangeduide ; streek. | Op 1000 gehuwde mannen, hebben ge-; middeld 332 een jongere vrouvv dan hen getrouwd ; 579 vrouwen van hunnen ouderdom en 89 vrouwen ouder dan hen. In Holland is het gebruik behoudep i gebleven van aan de deur van het huis waar iemand woont, die aan eene be-smettclijke ziekte aangetast is een wit- ■ te lap te hangen, die reeds in de middel-eeuwen aan de voorbijgangers de woning ■ van een slachtoffer der pest aanduidde. Eene rups eet op eene maand 6000 maal haar eigen gewicht in wortels en : bladeren. Daarentegen heeft men uitge-1 rekend da^een pad in een jaar een getal insekten eet waarvan de schade eene • jaarlijksche waarde van honderd franken - vertegenwoordigd. Men heeft uit de puinen van Babylo-nië ongeveer 400 geslepen en gepolijste . diamanten bovengehaald. Een paard eet per jaar 9 maal zijn 1 c'gen gewicht op ; eene koe, tien maal ; een schaap of een os, negen maal. In Indië dooden de tij^ers jaarlijkft ' 900 pr-rsonen ; de jakhaleen rooven ees duizendtal kinderen ; maar de slan-gen ! worden meer geducbt eu het is met dui-zenden dat men jaarlijks huB.ne alsioht-o-f-i fers tek.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.