Het Vlaamsche nieuws

1112 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1915, 25 Avril. Het Vlaamsche nieuws. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/gb1xd0sd8d/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

j 2oflé^s 25 Apéû tpi&. Mk ici, £5&Hfesî£^)£HKraEM a*».?«w*jubbx Frijn » 5 Ceintlemaii door ^efatsel Belg-ië .«fcvaa-.'ur^ ■ ■ --■ ----- EXBPT Vlaamsche Nieuws Hat beat ingaiicht en niaesf verspreid Nteiiwsbiad fin flelgië, - Verschtjnt 7 maal per week I —'."^1.— ' 'aa—'■■iwrnwwwww^^aMii. »■ ■ «mm»™^»-.. .r..- . _„,.... V .... ABONNEMENTSPRIJZEN : BESTUUR Î5 | 7jt / H»»Hei»st«iler: Alfeus BAEYENS Pw jaar /.-... U— lekssricr: Aat, VAN ÔPSTRAET «UREELEN: «•©dêfttraat, 44, ANTWERPEN Telefoon 1998 '.«-s -se - -^-vVi'. ; ,- 'tv?"V* 3£à$i;- r i IIWMIIIIIl IIMI'MIIi .Mil d.1 ■ W1HII 1.1'HWM d'i ilihlfU* ii111 f' ■ i f" ..^- ■ < > .-.-.T..1-- - -..:a*..-—v.re.. AANKONDIGINGEN : Xwicde bladz., per regel 2.M | Viertfe fclad*., per regel 3.51 Darde blada., id. I.— j ot reigens ®v«re«akom»t. Dosdsbericht 5.—• ÏSflK^Si3£ià4R5Z*£®6«»£^/.fc,»rjitterï' v>SBfc -wj*.-/w» ■- - fn-y -fr-, rr^r rrVrjY" U iCTgfff-jltrtr" Da zaken zooals zlj zijn jp 18 April vérscheeh het volgendt \ fe Antwerpsche Tijdingen : ! Aan M. Aalders, die hem had ver-rittigd dat hij in de eerstkomende ge-neenterEadszitticg zou geinterpelleerd [£bkn over erge onregelraatigheden je vplgens loopende geruchten, zou-len plaats gohad hebben bij den aan-joop van eetwaren voor rekening der jtjd, heeft schepen Cools laten weten at bij aan den ondervrager bet ant-,oord zon schuldig blijven. Dergelijke handelwijze is van wege m «verantwooideîijkè » schepen zon-tr voorgaande en zou ongetwijfeîd, ! jswone tijden, aanleiding geven ut een scherp incident. Wij kunnen echter niet anders dan cedkeuren dat M. Àalders, gezien de Uding van den heer schepen Cools, ijuî ondervraging tôt later heeft uit-«teld.Verder kan men het slechts betreu-m dat, zoo er misbruiken zijn, deze Ittopenlijk door de overheid worden feekeurd, met de stellige belofte er ij, ze onmiddellijk te beteugelen, of, » er x'eene zijn, van de gelegenheid jet wordt gebruik gemaakt de loo-(nde gferuchten, die in dit geval niet m kwaadwillig kunnen zijn, den kop i te drukken, » te tatiieiàing vaa dit «rtikel, gbi- i we rechts en links om meer nieuws ktgeen wij vernamen verwekte het- ii in ons nummer van 21 Aprii ver-kh on'1er den titel « Een antvvoord ». Itzelfden dag lazen wij in de AnU (k'i« Tijdirigea ■ [Van schepen Cools zelf mochten wij iiemen dat er nopens de interpellatié, M. Aalders aangekondigd had, een iraren&waardig misversîand ontstaan «Geen enkel oogenblik, » zegt de Ibare schepen, « heb ik er aan ge-icht het antwoord aan M. Aalders tWdig te blijven. Alleen heb ik hem mïttigd dat ik in de Openbare Zit-ng geene volledige inlichtingen zou minen verschaffen en zekere bijzon-bhedea niet zou kunnen aanraken. I: inlichtingen nochtans die ik on- s iddellijk en rechtstreeka aan M.Aal- \ ers verstrekt heb, -waren.vclgeas mij, f W «ard om dezen rolledige vol doc- > k te geven. Tœn de Stad nog te «orzien had in de proviandeering van tDuitsche troepen, zijn er aanzien-h »ankoopen van levensmiddelen j fen geweest, en, wanneer later die { 'oviaedtering niet meer ten onzen j p was, zijn er zekere kwantileiten î t^orven geraakt, inaar aan niemand \ in hier voor het minste verwijt toege-1 Nind rrorden. Wat er ook van zij, in ' (vtwrafga&ndelijke zitting van dent M zal ik ophelderingen geven die *œoeilijksten zullen bevredigen. » P'jtig genoeg dat dis verklaring van pchtbaren heer Cools niet wat vroe-"gekomen. Dan hadden wij ons teker op dezelfde wijze niet uitgc-kfer ons artikel van 21 April werd jteven onder den indruk dat de heer ''s weigerde op de interpellatie van P®er Aalders te antwoorden en in-fm'j dachten, met de Antwerpsche fea, << dat dergelijke handelwijze H «eu verantwoordelijken schepen "Oder voorgaande is», achtten wij Nboven, onder onze verantwoorde-r,(l, (lat het onze plicht was van on-fclijken dagbladschrijver — juist «de tijden « buitengesvoon » v.ijn —| tiudacht der openbare epinie op : mw Wij waren en zijn nog van meening, dat in eene stad zooals Antwerpen, wanneer geruchten worden verspreid, die er een gcmeenteraadslid toe nopen eene vraag tôt interpellatie neer te legggn.het « sehandelijk » is hem wandelen te stu-ren, als wilde hij zijnen neus steken in dingen die hém niet aangaan en als mochten de belangen der Stad onder den dekmantel worden verprost. De heer Cools moet zich onmiddellijk rekenschap hebben gegeven van den pijnlijken indruk in gansch de stad gemaakt door de houding die de Antzverp-sche Tijïingen hem tœschreven, vermits hij eene terechtwijzin? liet verschijnen, volgena dewelke hij « in de voorafgaan-» delijke zitting van den Raad ophelde-» ringen Kal geven die de moeilijksten » zullen bevredigen. » Weliswaar is dat slechts een halvc tuaatregel, maar het is toch al iets. Dat er flaters zijn begaan bewijst de bekentenis van den heer schepen Cools luidende als volgt : « Toen de » Stad nog te voorzien had in de pro-» viandeering van de Duitsche troepen. » zijn er aanzienlijke aankoopen van le-» vensmiddelen gedaan geweest, en, h wanneer later die proviandeering niet » meer ten onzea laste was,zijn er zekere » kwM-ntiteiten bedorcen geraakt, maar » aan niemand kan hiervoor het minste » verwijt toegestuurd worden. » Dus is de Stad schielijk ontlast gewor-den, daar zijn geene onderhandelingen geweest en die « zekere kwantiteiten » hadden weinig nationaal gevoel ; verne-raend» dat zij niet meer voor Duitsche «agen waren bestemd, gingen ze piotse-ings aan het rotten ! Maar nu is het beter, yei aiita het Kol ^ege ons schrijft : a Daar er echter aan deze zaak rucht- > btarheid is gegeven, en zij eddus in > een valsch dagl'cht is gesteld, zal zij > in openbare zitting behandeld wor-» den. » Wij zouden ons kunnen afvragen hœ * ruchtbiarheid » een « valsch daglicht » voor gevolg heeft, maar zoo inoeielijk tno<çèn wij niet zijn, daar wij nu vol-Lonxen voi lcsnirg bekomen. De zas»k zal in bel opcnbaar wordea beaprokeu. De onafhankelijke pers die zulks vraagt [lenkeude dat het publiek weten mag} wat men met zijn oorden doet, wordt j aanzien als een « gêneur », en zonder zich den tijd tôt overweging te geven, i onder den invloed eener « Fransche co- ' 1er® », stuurt een belangrijk bestuur- j korps ons cenen brief, dien het denke-lijk alreeds betreurt. Nu een wensch. Wij zullen natuurlijk ter zitting te-genwoordig zijn. Onze vurigste hoop is er de overtuiging op te doen dat al de | beweringen in het publiek verspreid, valsch zijn. ! Is zulks het geval, zullen wij het met blijdschap aankondigen. De a ruchtbaar-beid » der bespreking zal de zaak in haar « oprecht daglicht » stellen ; degene tegen wie valscbe vermoedens bestonden zullen geheel in liunne eer zijn hersteid, daar niemand meer zal kunnen beweren dat, vermits men in het geheim wilde werken, er « toeb. wel iets » moest zijn gebeurd, Dat zal men « ons » te danken hebben, ' daar wij ons pliclitbesef boven onze per- : soonlijke rust hebben gesteld. En daarorn mogen wij met t'ierheidi teekenen Hst Vlaamsche Niiu-ws. lea brief aan heer Â. Aalders G»cktt H têt, phe» de vele onaangename din-|W{lke uw ambt als gemeenteraads-'l0{ plicht oplegt, behoort wellicbt lezen van het liberale volksblad 'ltvn>* Gazet, opgestekl door zeer : 'f îDeriscb.en, di« zich gewaardigen dat hun door d« natuur kwi*-^ S«^k«aJkôi4: g«bmike«i o® s de arme kleine donkere hersena van klei-ne demokratisch getinte luidjea te ver- ; lichten, Gij zult dan wellicbt ook gelezen heb- ; ben, het nummer van Vrijdag avond van • deze zoo belangrijke krant, waarin het | gezagbebbend signatuur van J. K. (Jef Kwisteabibel) een artikel onderteekent, dat waarschijtilijk dieiien moet om allen te verpletteren, die niet opgaan in be-wondering, of neeriiggen in aanbidding voor al wat in stadsdienst ia en zijn plicht do«t, met zoo weinig ijver moge-Hjk ; «om» i» 't geheel ook niet. Ai- gij dit volbrachff'en bet epistel van j, E. (Jan Kees?) u niet Lmger onbekend ia, zult gij met ons wel willen bekennen dat daar niet veel zakelijks in staat. Wat wrokkige woorden, zeer begrijpelijk van wege een papiertje dat zonder invloed, haas'c zonder levers is, en dat alleen nog dient als vomitorium voor 't geen bib-berende sires willen kwijt zijn, en expec-toreeren in hun grooten angst voor den bezem die keert, en keert, en keert... Dat de bandhond groint en blaft, is heel natuurlijk, als iemand op het erf van ziin bass komt zoeken naar dingen, welke deze groot gelijk heeft te willen verbergeti. Al die woorden van J. K. (Jaak Kreuf-feleer) hebben niets te beteekenen : daar storen wij ons niet aan ; de tijd die we besteden om er ons vroolijk over te ma-ken beschouwen we reeua als verloren. Maar, in de ziedende gramschap die '•leiu doet gloeien, laat J. K. (Jan Ka-dul) zich toch andere woorden ontsnap-pen, die van meer beteékenïs zijn dan den onzin, die hij uitkraamt tegen wie hem .niet eens zien staan. Hij valt u aan, geachte Heer, u die een eenvoudig man zijt uit het volk, naar den Raad der Gemeente gezonden door de bevolking der gansche stad, en die uw ambt wilt uitoefenen m eerlijk-heid en oprechtheid. Het heeft u getroffen, dat in het uur van angst en nood dat onze stad door-leeft, als armoede de bevolking teistert ; als zuinigheid een eersten plicht is, stemmen zijn opgegaan in uwe omge-ving, die zeggen dat niet ailes is zooals het zou moeten wezen in de diçnsten der gemeente, in welks Raad gij zetelt. En :^ij hebt het uwen plicht geacht, om ge-reclite verdenking af te weren, eene ondervraging te richten tôt diegenen die de leiding der zaken in handen hebben. Gij, geachte Heer, gij zijt een skchte kerel, een onbescheiden mensch, iemand die ailes in 't openbaar wilt zien gebeu-ren ; iemand die vvellicht niet hoog ge-leerd zijt, gelijk de verstandige kleppers der Nieuwe Gazet, om te weten dat er geen openbaar leven mag zijn, dewijl dat de moraliteit van de regeering in twijfel brengt. ' Omdat gij zoo stout waart op te staan, en te vragen dat men licht zou schaffen in de duisternis, ziet men minachtend op u neer, men schimpt op uw nederig he-roep, de aristos van het demokratische xiberale blad aan drie centiemen, de Nieuwe Gazet, smalen u, uwen stand, uwe ontwikkeling, die gij zeker niet hebt genoten op de banken eener Hooge-school.Men weet niet wat gij vragen gaat ; men weet niet wat gij te zeggen hebt. j doch rnen poogt u af te raaken, op voor-h and ; men wil u misschicn schrik aan-jagen, dewijl gij zoo dr'est zijt een woord van waarschuwing en vermaning te sturen tôt hooggeleerde doktoren.wier groote wijsheid dikwijls gebonden is ia kalfsleder, gelijk de encyclopédie van Pierre Larousse.., Lees de Nieuwe Gazet, geachte Heer, en gij zult daar zien dat gij zijt « een brave drukkersgezel, een goeie heefp> zoo een snulleken, waarmee de geleerde heeren die hunne handjes «amenvoegen op éénen buik, ballekenpak zullen spe-len... Gij zult mogen spreken, geachte Heer, die de gekozene zijt van gansch de bevolkint', want de bandhond van de Nieuws Gazet blaft het u toe dat men u te woord zal staan tegen aile réglementaire gebruikeu in... Gij zult mogen spreken, gekozene van Antwerpen, en men zal u meer antwoorden dan gij wenscht... Acht u gelukkig dat men u niet in eenen keer den mond stopt, zooals men doet met een J. K. (Jef Knecht) en andere geleerde heeren. Maar als ge dan dat blad gelezen hebt, geachte Heer, denkt dan even ua over de woorden die men u toevoegt en waar-uit zoo daidelijk spreekt de enorme kre-geligheid van menschen, die gestoord worden in een aangenaam spel. En zeg tôt u zelf, dat de eerste beloo-ning voor al wie de stem verheft tegen willekeur of onrecht, is, beleodigd en ge-amaad te worden. Zeg tôt u zelf dat wie zijn plicht doet steed# bloot staat aan den schimp van wie dat woord slechts kenuen van hoo-ren zeggen, omdat zij in uw< daad alleen reeda cen verwijt zi«ai voor hum sigen zelven. IjMit « «.««t M&43, door het gehuil achter uwe hieien, en bedenk dat boven den smaad, boven de bescbhuping, boven de beleediging, boven den haat iets anders staat, iets dat ailes verniétigd wat uwe beleedigers willen behouden, iets dat heu hindert, iets dat heilig is boven ailes : de waarheid. En aanvaard, geachte Heer, mijn wel-gemeenden groet Alek. •Z - trvrt* % iHgf Mrpr II W Volkshuls Zelfs in de beroerdste kiesperiode bij dé best gelukte meeting, is de feestzaal van he', Liberaal Volkshuis nooit zoo stampvol bezet geweest als dit het geval was verleden Donderdag achternoen. De inrichters van het Kinderuur hadden den reeds zeer ruimen « foyer » in gereedheid gebracht om de kleinen te ontvangen. Maar hoe waren zij verbaasd,en gelukkig tevens als zij vaststeklen dat de feestzaal nog te klein, ja veel te kicin was om al de opgekomonen te bevatten. lieneden en boven op de gaanderiien was het eene golving van kinderhoofden zooals men zeiden te zien krijgt. Ook was de aan-blik indrukwekkend van die prachtige groote zaal vol snoezige knapen en meiajes met lachende aangezichten en nieuwsgierige oogen. Dat in den begin-ne het er nog al rumoerig toegin spreekt van zelf, maar wanneer de heer Hcndrik van Tichelen op bet tooneei verscheen en 't woord nam, werd het op eens stii, heel stii. Op een overheerlijke wijze vertelde hij aan de kinderen, die waarlijk aan zijn lippen hiflgen, van het leven en streven van Hans Christiaan Andersen, hoe deze, de zoon van een annen schoenmakér van Odense, op het eiland Funen, niet-tesenstaande het hoegst gebrekkig 011-derwijs dat hij ontving, van in ziine jeugd al toonde dat er in hem iets zat, welken aanleg hij liet blijken voor het tooneei, hoe na den dood zijns vaders de omstandighedeu waarin zijne moeder verkeerde nog meer bekrompen werden en hem vérplichtten in een werkhuis te gaan. Hier kon hij het echter niet uithouden en hij trok gansch alleen naar Kopenhagen orn er zijn geluk te beproeven. Werd er gelachen en harte-lijk gelachen bij het verhaal van al zijne wederwaardighede» toen hij vrucliteloos poogde er eene plaats op eenen sehouw-burg te krijgen, ook gingen er bij de aandachtig luisterende kinderen teekens op van bewondering voor zijn volhar-dend rusteloos werken, en van voîdor- î ning omdat hij eindelijk in den dichteri Euldberg en in Collin beschermers vond, die hem lieten studeeren en hem aan- j moedigden. En zoo weri Hans Chris- j tiaan Andersen een beroemd dichter en ! i schrijver, wiena werken in de meeste talen van Europa zijn omgezet gewor-den, omdat zij zoo lief en zoo eigenaar-dig zijn en uitmunten door ware dichter-^ lijke gaven, een diep en fijn gevoel en eene ongeineene gemoedelijkheid. De heer H. Van Tichelen las daarna nog het aardige sprookje van den vvuir-slag. Weer wist hij de îieve kleinen zoo innig daar bijeen te roeren en buitenge-woon geestdriftig was ook het handge-kiap, welk hem bij het einde van zijne lezing te beurt viel. Zij hadden zoo lansr. meer dan een uur, met heel hun ziel naar hem geluistèrd en nu konden zij hun h art je nog eens ophalen met liem te laten zien hoe dankbaar zij hem waren. j Ongetwijfeîd zal de groote bijval die i de heer Van Tichelen heeft bekomen j voor hem en zijne vrienden van de Libérale Volkspartij, die naar zijn initiatief " het nieuwe wérk « Het Kinderuur in het \ Volkshuis » tôt stand brachten, een aan-| moediging zijn om het niet alleen voort ■ i:e zetten, maar uit te breiden. Toeko-j\ ménde week zullen cr wellicbt nog meer kinderen komen en daar nu de zaal reeds proppensvol was, hebben de inrichters. bet gedacht opgevat dan enkel meisjeej toe te laten. Mevrouw Resselei-Delvaux, die vertellen zal over H ans je en Grietje, heeft echter beloofd dit ook voor de ; jongens te- zullen cloen, zoodat deze er toch niets bij verliezen zullen. Ook de heeren Verhulst eu Mielants zijn bereid twee maal op te Ueden en er zullen, in plaats van vier, dus zeven kinderverga-deringen gehoiides» worden. Zij hebben j geregeld den Doad«rdp£ plante, oa é,' ( Wgi#ok« DAGELIJKSCH NIEUWS DE PRÏJS VAN HET BROOD. — De Burgemeester, herzien zijne besluiten van 4 en 11 Augustus, van 10 November, van 17 December 1914, van 20 Januari, van 15 Februari en van 23 Maart 1915; Gclet op de immer stijgende prijzen van tarwe en bloem ; In overeenstemming met het advies uitgebracht door « The Commission for relief in Belgium », die in de onmoge-lijkheid verkeert nog langer graan en bloem aan de vroegere prijzen te leve-ren;Ten eiude aile misbruiken te voorko-rnen,Besluit : Art. 1. — Te beginnen van Maandag 26 April 1915 wordt de prijs van het wit en grauw brood van 1 kilogr. vastge-steld op 49 centiein. Adt. 2. — Aile brooden moeten het merk «1 kgr. » ingebakken dragen en hun gewicht moet in overeenstemming zijn met deze aanduiding. Art. 3 .— Brood noch bloem mogen, onder geen voorwendsel, zonder bijzon-dere schriftelijke toelating, buiten de stad geleverd worden. Art. 4. — De handelaars, die boven de gestelde prijzen verkoopen, zullen ge-straft worden met gevangenis van écn maand tôt 5 jaar en met eene geldboete van 26 tôt 500 frank, met mogelijke toe-passing van art. 85 van het Belgisch strafwetboek. Onafhankelijk van die straffen kunnen het brood en de bloem die men bij den overtreder zou aantreffen, in beslag ge-nomen en verbeurd verklaard worden. Ten Stadhuize van Antwerpen, de 24n April 1915. De Burgemeester, J. De Vos. B. — Bij het afkondigen van bo-venstaande bet>luit moet de -burgemeesier Uer btad 4ntwerPen de bijzonaere aan-dacht van het publiek vesiigen op hel ieii dat, op dit oogenblik, het brood in andere groote cenuums van de oorlog-voerende landen, zooals Parijs, Lonuen en Berlijn, aan merkclijk hoogere prijzen verkocht wordt; m die voorwaarden en in acht genoinen de toestand waarin os land verkeert, moet de gestelde prijb dan ook geenszins als overdreven be-schouwd worden. MOETEN WIJ ONZE NOORDE-LJJKE BKOEDERS BEN1JDEN? — Men klaagt, en met zonder reden, over de dure levensmiddelen, die steeds stijgende zijn in de oorlogvoerende landen. Evenwel zijn het met deze alleen, die van den oorlog te lijden hebben, ook de neutrale landen, vooral die welke zich na-bij en tusschen de vijandelijke mogend-heden bevinden. Een dier meest beproei-de landen is klein, dapper Nederland, — vaak verkeerdelijk Holland genoemd, — dat zoo edelmoedig in dezen oorlog zijne Zuidelijke broeders opgenomen en verzorgd heeft en het nog doet ! Reeds bij het uitbreken der vijandelijk-heden, in Augustus, voelde Nederland den weeromstuit. De levensmiddelen ste-gec opeens dennate, dat het geheele eko-nomische leven scheen bedreigd te zijn. ; Evenals in België, werden in Nederland niet alleen de spaarbanken, maar ook de kruidenierswinkels bestormd, waar kof-fie, thee, suiker, zout voor dub'oel den prijs verkocht werden. Gelukkig kwam de regeering bijtijds tusschenbeide door de injyoering van de Levensiniddelenwet van 3 Augustus 1914, wat de paniek voorkomen heeft. Het verordenen van bepaalde prijzen voor levensmiddelen, ook buiten oorlogs-tijd vanwege de regeering ,is niet iets nieuws in Nederland. Wij geven hier-omtrent eenige teekenende staaltjes. Zoo werd, bij koninklijk bes'uit van April 1843, te Middelburg den prijs voor bak-graan voorgeschreven en algemeene be-palingen gemaakt voor den verkoop van brood en het werk van broedzetting, in welke gevallen, de plaatselijke overheid te beslissen had. Te Middelburg werden des Zondags, na kerktijd, door de gemeentebode, van-af de pui van het dorpshuis, de vastge-stelde prijzen afgelezen. Elke bakker ont-; ving daarna een briefje met de prijzen er op. De prijzen werden natuurlijk vastge-steld volgens de grondstoffen, en dat zij soms bovenmatig waren, kan men at-leiden uit een hekend oud rijmpje dat de ronde deed onder Willem I : Napoléon, die slechte vent, Verkocht het brood voor 23 cent ; Onze Koning, die goede man, Maakte er 32 van. Dus rond 1800, onder Napoléon I, g'ing het brood 46 centiemen en onder Willem I, 64 centiemen: en wij, in België, klagen steen en bcen, omdat het thans, eene eeuw later, en in oorlogstijd. : 47 centiemen kost ! , .^J^RÀPPEE — Uit de « Antwerpschè Tijdingen » va* Zaterdag, se bladzijde, I» kolona. | menschen tegenwoordig van elkaar hou-den. In gewone tijden zouden zij naar sommige personen niet omzien, terwijl zij ze nu met de meeste voorkomendheid bejegenen. » Zijn dat de gevolgen van den oorlog, die zulke lieftalligbeid medebrengt of is het slechts om den schijn aan te nemen dat v/e de veeten vergeten zijn? » Men kan niet lezen in het gemoed van de menschen, maar de dubbelzinnig-heid is niet uit de wereld ». De « Nieuwe Gazet » zou goed doen dat eens terdege te mediteeren... GEKLEURBE BOEKEN. — Uit de « Telegraaf » : Wit-boek en blauw-boek, rood-boek en geel-boek, sinds het begin van den oor-!og wemelde het nog meer dan vroeger van deze gekleurde boeken. Hoe de uit-drukkingen ontstaan zijn, mag als be-kend verondersteld worden ; zij zijn genoemd naar de kleur van de omslagen, die in dergelijke gevallen gebruikelijk zijn geworden. Engeland is begonnen met zijn « blauw-boeken » en de andere rriogendheden hebben zich toen onder de overige kleuren uitgezocht, wat haar aanstond. Het « Zeitschrift fur Biicherfreunde » merkt op, dat het noemen van boeken naar kleuren niet nieuw is, maar reeds uit de middeleeuwen bekend was. De eerste maal dat cen boek den naam van eene kleur kreeg, was geschied met het « gouden boek » van de republiek Vene-tië, dat een lijst bevatte van adelijke ge-slachten, die gerechtigd waren om aan de regeering deel te nemen. De naam « Het roode boek » is in d® middeletuwen zeer verspreid geweest ; reeds in 1862 heeft Hesse te Rudolstadt een geheele lijst van zulke « roode boeken » samengesteld. Rood was de kleur van den bloedban en daarom werden die boeken naar deze voor aanteekeningen, die met den bloedban in verband stonden. Ook in de littérateur vindt men voor-beelden, dat boeken naar kleuren genoemd werden. De oorsprong ligt in de 18* eeuw en wel in de série littéraire pro-Jukten, welke Caracioli in 1759 nlet z'jn « Livre vert »> opende. Het sJoeg in en op het « groene boek » volgde een rij mo-de-boeken, vvier kleuren het geheele zon-nespectrum doorliepen. Ook kende men te Antwerpen rond 1800 de zoogenaamde « blauwboeken », waarin kinderverhalen verschenen. Heeren elEOfHl£KfS£$Vgii$Jt££â «raagî ae prijs van r ai uwe Dixiaoaig^'den, aisou^ voar ae nieuwe Ump 0SRAM.12 WATT mil 100 KaâRSEN bij depotbouders der larap WO * ATÎÊ & C°. Hanaeistei 149, Answerpen HOE MEN VAN DEN EENEN OCEAAN IN DEN ANDEWEN GAAT. — Het eerste Fransche schip is door het Paiamakanaal gegaan, en wel de steamer « Saini-Anuré » die te Bordeaux thuis behoort. Deze boot kwam van Noumea en was op ue thuisreis. De kapitein meldt, met betrekking tôt zijn doorvaart door het kanaal het volgende : « De sluizen werken uitstekend. De eerste, die van Mira-flores en Pedro-Miguel, brengen het schip 29 meter boven het peil van den Stillen Oceaan. Dan volgt de doorgang van Culebra, weike zich over eenen af-stand van 9 mijlen uitstrekt, maar waar met op twee verschillende punten, en tel-keris over eene lengte van 200 tôt 300 meter, juist met het schip doorheen kan. Inzakkingen komen nogal dikwijls voor, maar worden spoedig door krachtige zuigmachines weer weggeruimd. Over den afstand van zes mijlen die af te leg-gen zijn om Colon te bereiken, bevinden zich de drie opeenvolgende sluizen van Gatun, welke het schip weer gelijk met de waterlijn van den Atlantischen Oceaan brengen. Men gaat ze in 10 minuten voorbij. Er zijn 10 tôt 12 uren noodig om van den Stillen naar den Atlantischen. Oceaan te gaan. HET VROU WENKONGRES. — Te Amsterdam zijn reeds zeer talrijke da-mes- en juffers afgevaardigden bij het Internationaal vrouwenkongres uit talrijke landen der wereld aangekomen. Ons land zal er ook vertegenwoordigd zijn, waaronder van onze stad Mevr. Oster-rieth en Mej. Sarton. EEN KONINGIN ELISABETH-BOEK IN HOLLAND. — Door Mevr. Anny Grothe-1 vviss en de heer Frans Bastiaanse werd het initiatief genomen om huldebetuigingen van leden der Ver-eeniging van Nederlandsche letterkundi-gen aan koningin Elisabeth in een boek te vereenigen. HET SLUITINGSUUR. — Zooals we het reeds meldden zal in 't kort het sluitingsuur der herbergen van 9 op ij uur (Torenuur) gebracht wordea. Hoogst waarschijnlijk zal deze maatregel »p 1 M«t «,k, iagsv«?*îd wwéïM.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Het Vlaamsche nieuws appartenant à la catégorie Gecensureerde pers, parue à Antwerpen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes