Zateraag 20 irebiuari 1915. bersie j£ârg< JNéï 3^ Ffija» ; 5 Centiemeâi, u, os g^aeei België irfrmMrtirfflMWWWMMgfT"'"™- uni 1 il 1 ---i»*.r-ir--t- --■• r-iiiiiffirïnnrwaiffiMmiitTii-^. ~ '"^1 Vlaamsche Nieuws H et besl àngelieht en meest verspreid Nieuwsblad van Belgiè. - Verschijnt 7 maaJ per week ABONNIBMËN ISPJKiJZEN Fex wt.-i . 0.36 ; i?er 3 maaudau *.UU Par maanc! .... j.BU | Per H Kiaandeu 7.&U Jfer jaar 14.U0 BESTUUR BUREELEN: Hoofdopsteller : Alfons BAEYENS Roodestraat, 44, ANTWERPEN Beheerder: Ant. VAN OPSTRAET Teleloon 1990 é—mm——m—m—m—Ma—maaaMMMa——bmm——i *«»^«sL*anwBtB«ii«Mrafc nirr i m 1111111— IAANKONDIOINQEN : l'wceiie aiddï. ver rege) . 2,50 ! vj-s-c.- Mac »: regei 0.35 »erd«- kt id. . 1.00 j ,-• tjlgw/à. - t. oerkoiast. Doodsbericiîï . , , i: «i —Htt.'tfWîmiLWJAjt(£C±xUMs.Si*ik}*L t/tOkhAU itCftS'att;-..«Ai>Jaivrjftïiurz-. ,w-^nfifTin rr i . i V r edestrakta ter De vrede is de herstelling van de fcx trekkingen die tusscxxen twee ot rneei dere landen bestonden en die sciiieiij verbroken werden door de oorlogsvei klaring. Zij wordt daargesteld door een kor trakt en verscaiit van de wapensckox sing oi den wapenstnstand door haa deixmtief karakter. I)e vredeoteeiiening volgt dus onvei mxjdelxjk op den oorlog en mag aXzo ais eene weldaad aanscnouwd wordei; En nocntaus bestaat er in het leve van een voik, van eene iNatie, geen meer gewicùuge, meer beslissende g< beurtenis dan eene Vredesteekenxng. Een gescxixedscnrijver heett met rede uiogen zeggen dat « de vredesiuxting ht meest geexucnt problema van den ooj log is ». lnderdaad, het is door deze omstan digneid dat een land zijn eigen dooû vounis kan onderteekenen : éen wooi en ganscn eene Natie wordt verpletter onder eene vreemde heer&cùappxj ; ée. vvoord en eene onaiiianKelijkneid word onder de voeten vertrapt. De vrede \ voor de eenen de zege, voor de andere: de ondergang. Het is op de ruïnen va: ket oude k.1jk dat de overwmnaar zij nen troon plaatst. Daarom is de ovei wonneiing soms even groot als de ovei wninaar, vooral ais de eerste den oorXo, met ùceit doen ontketenen. Het is weer de macht der diplomatie het mysterieus en aimaclitig i^rotokoo: die ket iot en de toekomst van een lam en van een volk in handen houdt. De vrede is ket naspel van ket dram dat gedurende maanden en maanden ge speeld is geweest. Kan men verondei stellen welke vernedering het is voo een Volk of een btaatsiioofd de beken tenis zijner onmacht aan den overwin naar te doen en al de voorwaarden vai dezen laatste te « moeten » aanvaarden Weet men wel goed wat sociale ei zelïs moreelen ondergang, het verlie van vrxjhexd en onatnankelijkheid kai daarstelien? Het is voor die vrijkeid dat onze vaa clreu gestreden hebben met al het vuu i der ecnte V aderlandsiicide, en het i slechts voor de overmackt dat zij moes ten bukken. Het is door een reuzenstrij dat België, 6U jaar voor Christus, zij bestaan Ueeft te danken. Onze vaadren hebben hun bloed vei goten voor die vrijheid. O! 't was een schouwspel grootsch en schoo: Te zien hoe ze een' heldhaftig' zooii Van Spanje weerstand bood, schoon hij ire [duizendtalle; Van krijgers haar besprong en beukte op haa [wallei Te zien hoe lang en kloek zij kampte met de; [noo. Eer zij de vrede koos, dieu de ovèrmacht haa [bood Zoo zong onze groote dickter Kare Ledeganck, in zijne « Drie Zusterste den »... 't Was zoo met Spanje, 't was zo< ook met Rome (60 jaar vôôr Christus 445 na Christus), met het Frankischi Rijk (445-843), met Burgondië (1384 1482), met Oostenrijk (1482-1555 ei 1713-1794), met Frankrijk (1794-1814) België streed... maar overwon niet maar de nederlaag was grooter dan d< triomf; de overwinneling was fierder in al zijne onderdrukking, dan de over winnaar ! Het land werd verbrokkeld door d< vredesluiting ; ging van hand tôt hand van land tôt land; opstanden kiemden werden gesmoord, omwentelingen bra ' ken los, maar werden onderdrukt, ter-wijl hij, die de vrijheidskreet geslaaki had, als offer diende voor den vreemdet dwingeland, en zoo bleef het tôt 1830. wanneer het zich elndelijk van aile ban-den losrukte en zijn zelfbestaan begon grooter als welk land ook, in zijn< kleine grenzen... Wij, Belgen, wij weten wat het is eene onafhankelijkheid verliezen, wi, weten wat het is voorrechten te moeter verbannen, omdat wij er eeuwen er eeuwen om gekampt hebben \ wij kan-nen al het noodlottige dat eene vredes-teekening kan medebrengen; wij ken-nen de traktaten van Delft (1428), van Peronne (1468), van Gavere (1453), van Cadzand, van Munster (1468), vau Aken (1468), van Nijmegen (16/8), van Utrecht (1713), het Bareeltraktaat (1715), het traktaat van Campo-Formio (1797), van Parijs (1814)... wij hebben de schande moeten verdragen, de hooti der vreemde Natiën moeten aanhooren, het smachtend onderdrukken van deii vreemden vorst moeten doorleven ; wij kennen die nationale droefheid, dien na- tionalen rouw... Een woord was genoeg om dit land als een kaatsbal van hier naar daar te werpen, van de eene heerschappij naai de andere. Geen pijnlijker oogenblik voor een land als datgene wanneer het een vre-destraktaat onderteekenen moet. Den 12n April 1814 namen de bond-îenooten Parijs; de hertogen van Ta- . rente eu Vicence, een gevolmachtigd 1 van Rusland overhandigden JMapoleor te Fontainebleau, den tekst van het vei > drag, den vorigen dag te Parijs opg< ■- steid. Den ganschen dag weigert d k Keizer de akte, die zijn ver val aan wij si •- ce teekenen. Om 11 uur 's avonds trekt hij zic. . m zij,ne vertrekken terug. bedert de - veldtocùt van Kusland droeg hij steed r oij zien een vergut door Lauanis uitgt voxiden... 's Anderdaags morgens is ni . xoodkxeurig, met verwrongen Xeden, or u mogexxjk zxcn op te rxcnien... Hxj oui .. vangt maarschaxk Macdonaid met dez lx woorden : « J_a mort ne veut pas d e mox » (De dood wxi met van mij), eu - met bevende Xiand, bxjna met een snxXi ceekent xnj iiet verdrag, dat hem aXsteJ n en nem verbant. De dxepe nood, het la c taxe doodvonnxs had den grooten ma - cot het uiterste gedreven !... Fenxge maanden later opende zich ht - Kongres te Weenen; het duurde va; - oepiemuer 1814 tôt Junx 18i5. De fees 1 ten van dit Kongres zijn even beroem X axs de onderhandexxngen zonder weergâ i waarmt het moderne iiuropa ontspre t ten is. s bcXxxtterende ieesten, bals, toneelspe i ien wxsseiden zich aX met de polxtxek i uxjeenkomsten. (Xir waren 216 Xxooxdei - van dxpionxatxsche zendmgen vereenxgd) De hedendaagscne vredesluxtmgei - hebben nxet meer datzelfde pxttoresk ei ^ ceremonxeel, maar zxj zxjn thans mee mgewxkkeid. Gewoonixjk worden zxj ge , teekend door tusschenkomst van een , onzxjdxg-gebleven JNatie, che in vriend i senapsbetrekkingen met de oorlogvoe rende partijen staat. î in l«y«, na de kapitulatie van San - tiago, trad Frankrijk op als bemiddelaa - tusseken de V ereenxgde-S'taten van Ame r ka en Spanje, en het verdrag van Parxj - (il December 1898) stelde een emde aai - axle verdere besprekingen. x Het is dank aan Koosevelt dat er een ? overeenkomst is geteekend gewordei i tusschen Rusland en Japan, na vele al s wisseiingen van hoop en moedeloosUeid i Het was met een dxep gevoel van ver XicUting dat deze uitkomst door ganscJ - de bescXiaaide wereld begroet werd. r De samenkomst der atgevaardigdei s der strijdende landen, de heeren Witt- - en de Rosen, van de eene zijde, en baroi i Komura en Takatira, van de andere, o] i het' yacht van voorzitter Roosevelt, za een historisch talereel blijven. Geleel - het vaartuig van het Amerikaansch Hoofd nxet aan een terrein van overeen stemming en van verzoening?... 1 Maar wanneer, waar en met wien tusschenkomst zal nu eindelijk de vred geteekend worden van den oorlog waa gansch Kuropa thans ingewikkeld is zal eindelijk de algemeene verzoenin; de Mogendheden, die vroeger zoozee. aan elkaar gehecht waren, weer veree mgen ? Waar? Wij weten het niet... Zal het Den Haag, New-York, Don den, Berlijn, Weenen, Parijs of Brusse 1 zijn? Raadsel. Maar wij snakken, met al de hoop ei al het vuur van ons hart, naar diei stond, waar de landen, nu in broedei haat, zich weer zullen beminnen of tex mxnste zxch zullen verstaan, zonder on derscheid van kultuur of traditiën ei die, door noesten arbeid, de verloret schatten zullen trachten te hervinden voor de grootheid en het algemeen wel zijn van het Menschdom. Alfred Van Deuren. Tweelingskens I. — MÔBILISATIF, EN OORLOG. — En we zijn nu ook gemobiliseerd, xneneer? , — Hoe, jongen? — Wel ja, meneer ! Morgen begxni de(n) oorlog toch? 't Exaam ! AUexnaa: tegeneen : bonk ! Om de(n) eerste te ^ijn ! — Weer u dan maar goed, baas ! * * * En nu zitten de gemobiliseerden daar, de strijders. 't Gevecht woedt in aile kevigheid Maar 't gaat niet om een loopgraaf, niet om een duinkop, met om een bruggen-hoofd. 't Gaat om heel wat ernstigers De « eer » staat op 't spel ; de eer, met a] de zalige gevoelens, die daar voor eer negenjarigen baas aan vast zijn : waar-deering van zijn makkers, hoogschat-ting van zijn meester, ve>oral de fiere tevredenheid van vader en moeder... en 't vooruitzicht op een « welverdienden » cent voor bollen. Geen geschut cloet de aarde dreunen ; geen nijdig gesis giert door de lucht maar zooveel te sneller, zooveel te druk-ker krassen de pennen op 't papier ; de pennen van de gelukkigen, die kennen, die weten... Ze lazen niet Gezelle's lieve woord : Onwetendheid, mij dierbaar ding, Als 't wee doet, iets te weten! Doch neen, hun weten baart geer wee ! Ook is voor hen 't is jolly to bi wise, beslist goud-pure onzin ! Die phi e losophische berusting kwam nog niet u ., hen. Want de anderen, die niet weten, ziji :- ongelukkiger dan zij. Met star-droo-e mende oogen trachten-ze «het donker :, geheimzinnige onbekende » te doorgron den. Tergend in al haar eenvoud staa ti op 't bord de lastige examenvraag tx « Noemt drie kruipdieren. » Twinti; s maal heeft Gust ze reeds gelezen ex :- toch kwam hij niet verder dan : « eei j slang». Vruchteloos martelt hij zijn on - trouw geheugen ; vruchteloos kijkt hi .- links, rechts, aile kanten uit, naar d< e beschreven bladen van zijn makkers e met « oogen als tafelborden », lijk d< , sprookjeskond van Andersen ; — z'i , buurman laat niets los : ze vochten dezei t morgen nog op de speelplaats voor eei - stuk « Scharpe Nel » ; — en Jan, du i vôor hem zit, — en beter een ezelske; kan teekenen dan de meester, — schrijf t zoo ellendig klein ; en achter zich voel ! hij den ongezellig-kalen klasmuur : G us' zit op de laatste bank. Van de kweliensi< i vraag op 't zwarte bord, — maar, ach t wat maakte die meester toch 'n sehand . leelijke hoofdletter N ! — dwaalt z'r blik naar buiten : waar zon is, en lucht .. en wolken, en wind, en waar de mus-e schen rondfladderen in vrijheid, of tjil-1 pend baden in den warmen schijn, o: verder nog, in 't kleine hofje thuis, pik- 1 ken de enkele zaadjes en wormpjes.. a zaadjes en «pieren»... r — Gust, ge droomt ! dringt in zijr . ooren, heel-vaag "uit de verte. 2 Even schrikt hij op. Maar lie « pie:' y . houdt henx vast. Gust geniet van de on-. verhoopte vondst : een pier is waarliù een kruipdier, en wel een allerzuiversi . type ! En zelfbewust penseelt hij op zij;i r blad, (waar reeds lange tien minuter _ « een slang » zich zielig-alleen doodver-s veelt): « een pier». Onvvillekeurig zuchi l hij ! Nog één dier, dat kruipt ! Een pa-ling... kruipt!... neen, zwemt; een paan , loopt ; een musch vliegt. Zoo echt, daax ~x buiten ziet hij er weer een voorbijvlie-gen : buiten, naar zijn hoveken, naax zijn thuis ! Dezen middag heeft moeder ' koeken gebakken : neerlijk-bruine koe-j ken. Hij heeft er drie bixmengespeeld eii kleine Wie, zijn broertje, anderhalven, 1 de dikkerd! Van avond gaan ze weer sa-men spelen, in 't hoekje van de kaxner, ^ met de « mirbs ». Broertje Wie kruipt ^ dan zoo dxollig over den grond, juist ^ een... Een licht gaat op in Gust z'n geest : nog een kruipdxer ! Zonder zich ^ verder te bedenken, schrijft hij, bij zijri ^ slang en zijn pier, in volzalige tevredenheid : « onze klijne Wie ». Dàt heeft hij hem nu eens gelapt ! 3 't Geluk is te hevig ; zijn kleine hart kan " 't niet bevatten en, in een opwelling van . opperst genot, kraait hij het uit : ' « 'k Hem af! » ? Af ! De gelukkige ! Wat moet Piet, de _ rosse Piet, hem thans benijden ! Triom-fantelijk richt Gust zijn blik tôt hem, tôt dien rossen Piet, die hem voor school-tijd, — en dan nog oneerlijk, — twee | «soldatenknoppen» afwon, (die aaszak !) en 't nu nxet verder bracht dan : « een slang en een... » Hij voelt zich ook heel wat knapper dan dxiike b rans, die — ais m uiterste vertwijleiing, met 't koude angstzweet op zxjn voorhoofd, — in ein-dexooze wanhoop zijn pennestok stuk bijt, klaar zxjn « Alea jacta est » uit le roepen en neer te pennen : « een steur-krab ». Zoo gaat de strijd in hartstocht voort. En moeder Wijsheid ziet met welgeval-len den taaien înped van haar jonge strijders aan. In hun ijver maken ze wel eens bokkesprongen ; maar die ijver is ge-rneend en onschuldig-dom die sprongen. Zxj strijden om de Eer, en ieder middel oxn die hoog-op te houden, brengt baat. Ze blijven tevens allen even hoopvol op den uitslag. Wie was ook weer die fiere krijger, die zei : « Tout est perdu, hors l'honneur » ? Ze zijn hier velen — de dappere krijgers, die de « Eer » alleen iets achten ! * * * II. — BOKKESPRONGEN. Ik sprak van bokkesprongen, onsckul-dig-doxmne bokkesprongen. Weet ge wel, hoe T rans zijn zus ver-zorgen wxl, dxe met haar hand in glas viel i Frans wordt vast een knap dokter, met ultra-moderne methoden ! Hxj zal «'de wonden door schorpioenen doen uit-zuigen » ! — Hebt ge wel eens een paard bekeken, met de oogen van blonden Jan? 't Is volgens hem « een dier, gemaakt van vei, vleesch en lever, en dat van voor twee beenen aan zijn lijf heeft ste-ken ». — Jef noemt een kikvorsch « een zingdier », terwijl zijn buurman beweert dat « de aap een vogel is », en « de nen een kieken », maar volstrekt « geen vogel ». — Dikke Jaak houdt vol dat « Ru-bens is de burgeineester van Antwerpen» en « Quinten Massys de hoefsmid van den Koning ». — Voor Sander duurt een ronde noot a een klein half uurtje »; voor Pol slechts « vijf minuutjes». Rik noemt in de oude stad de straten « smal eu kronkelend » ; iets wat maar rampzalig is voor dieven, want « als er daar een wou binnenbreken, goeiden ze van boven uit de vensters met iets op i zijnen kop en dat was altijd raak » ! Rik : z'n vader is garde vil. Mon dient een reis te doen van Ant- î werpeu naar Melbourne ; hij heeft ee vreeselijk visioen, bxj de gedachte aan d x eindelooze opsomnxmg van stroonxex ■ zeeen, oceanen, goiven, eilanden, scXiiei - eilanden, kapen, zeeëngten, landen, ste - den, che hij doorvaart, oxnvaart, voorbi; t vaart, enz. enz. Bedrukt « stap hij aa : boord te Antwerpen, vaart de Scheld ; af, voorbij Sxnt-Anneken, den Doel e: t Pijp Toebak, Brussel, Gent en Amerika t en komt zoo in de Noordzee » ; maar hie • slaat hem de eenzaamheid van slechts I lucht-en-water om het hart ; de lange op : somxning lijkt hem verschrikkelijker da-, de zeven plagen van Egypte ; gelukld; . redt de goddelijke Natuur hein, wan : « in de Noordzee steekt een felle storxi t op, en het schip vergaat». i Stanneke Beulenxans stelt ons zijn zus . ter voor ; de halve stad zal ze wel ken > nen, want « le matin elle fait le trottoir» . jaminer, verdere détails ontbreken. He neefje van Stan vertaalt (o, schande ! . het edele « L'Union fait la Force » doo : het nuchtere « De geit geeft melk » ! Gust eindigt zoo-even zijn Frausch op • stel. Met fiere zelfvoldaanheid geeft hi i den meester zijn papier, waarop enke prijkt, in vette, bultige letters : « L'in stituteur pend devant la classe». Kend< Gust z'n meester niet uit de landkaart Gust is een praktische droomer : hij za zijn weg wel makpn, zoo'n klepper ! Ja, 't is een lastig-lange baan, di< voert « ter eeuwige Wijsheid » ; talrijl zijn de dwaalsporen, links en rechts, er hobbelig is de grond... Tjalda. ûevaarlijk Optisme l5e « Daily Mail » schrijft onder boven staand opschrift : « Het baart verontrusting, dat he vertrouwen waarrnee wij den loop var den oorlog konden volgen, zich in eer optimisme verandert heeft, dat even ge-vaarlijk als ongegi'ond is... » ... Het is te wronderstellen, dat hei Duitsche volk tôt de uiterste opofferin-gen zal gaan in toevvijding ven verdu-ring, wanneer het den Vaderlandscher bodam zal moeten verdedigen. Zoolang Duitschland mannen, wapenen en ammu-nitie heeft, kunnen wij overtuigd zijn,dai het zich tôt het uiterste zal verdedigen.): jo, s* ,-t, ^ ^ _ ûe Booilo spionneerster Ziehier de inhoud van een brief van een Engelschen artillerie-officier aan de « Times » gericht : ... Wij kregen drie dagen geleden mel-dmg dat er een spion in de nabijheid on-zer batterijen rondsloop. « Neemt maat-regelen en waarschuw aile batterij-aan-voerders dat onze spion een vrouw is met vuurroode haren, zooals in dit gedeelte van Beigië zelden zouden voorkomen. » Den dag na deze instruktie kwam ik op etenstxjd in mijn kwartier terug en men zeide mij dat een korporaal en twee mannen buiten waren met een dame met roode haren die ik moest komen onder-vragen. Ik ging naar buiten en onder-vond dat de daine slechts Vlaamsch sprak en keerde terug. Ik was ongeveer tien ininuten weg toen weer iemand klopte en mij toevoeg-de : Neem mij niet kwalijk, luitenant, maar buiten staat een korporaal met twee man en een roodharige dame die u moet bezichtigen. Na een paar ininuten wordt er weder geklopt ; weer de zelfde boodschap. Ik denk : zeker wll zich iemand op mijn kosten vermaken of misschien duurt den korporaal het wachten te lang. Ik dacht bij bij zelven indien er nu nog een komt met dezelfde boodschap laat ik den korporaal den geheelen nxiddag wachten. Toen ik ontbeten had ging ik naar buiten, en liet de gevangenen voorbrengeu, maar welk een schrik... Voor mij ston-den drie korporaals, zes soldaten en drie roodharige vrouwen. Iedere baiterij had een spion gevangen. Op hetzellde oogenblik meldde mij de regiments-sergent, op fluisterenden, indien ik er nog meerdere van die soort wilde hebben dan kon hij er mij een half dozijn van de nabijzijnde hoeven halen. Deze monsterkaart van roodharige vijouwspersonen deed mij geheel verslagen staan.Maar ik besloot snel hen allen door te zenden naar den kapitein met de bemerking dat meerdere verdach-ten zouden volgen. Resultaat ! Een telegram per auto van den kapitein met het verzoek van mx Gods wii er geen meer te zenden. Hij had reeds het geheele kwartier vol en wist niet meer hoe hen te voeden en rustig te houden want zij zaten elkander reeds in de roode haren. De spionnen-jaciit is tôt nader order opgeschorst. AANDACHT. — Te Ulfeut, op Bel-gisch grondgebied, werd een onzer dienstplichtige landgenooten, die tracht-te de grens te overschrijden, door een Duitsch soldaat neergeschoten. DAGELIJKSCH NIEUWS t» EENE VOORDRACHT. — Dooi . Meester Bernard, advokaat onzer balie 2 werd in Den Haag eene voordracht ge e houden over dichter Emile Verhaeren 2 De talentvolle spreker bekwam eer welverdienden bij val. r HET BIER. — Telken jare worden - er in de geheele wereld 50 millioen litei t - bier gedronken. i Eerst komen de Vereenigde Stater: ï van Amerika met 72 millioen hektoliters, 1 dan Duitschland met 65 millioen hekto-1 liters, dan Engeland met 56 millioen, Frankrijk en België elk met 16 millioen - en ten slotte Rusland met 9 millioen ■ hektoliters. [ NOG GEENE VERANDERING. -! Dat de Vlamingen maar goed zijn om te . ondersteunen blijkt uit het feit dat nog steeds op de Meir, het opschrift gehecht aan den gevel der « Croix Rouge? », alleen in het_Fransch is en blijft. 1 BIJ ONZE VLUCHTELINGEN TE . GOES. — De Belgische uitgewekenen : te Goes mogen, zoo is nader bepaald, > voorloopig daar ter stede blijven. 1 BIJ ONZE GEINTERNEERDEN TE BERGEN. — Het ligt in de bedoe-; ling, de funktie van hoofd van het inter-: neeringsdepot te Bergen, welke open-1 komt door het ontslag als zoodanig aan-gevraagd door den gep. luit.-kolonel De Lusanet de la Sablonnièère, niet meer te doen vervullen door een hoofdofficier. Een der thans in het dépôt dienst-doende subalterne officieren zal als hoofd worden aangewezen. HET WERK DER «AMERICAN COMMISSION FOR RELIEF IN : BELGIUM ». — Het werk der « Ame-i rican Commission for Relief in Belgium» i is thans zeer bekend. Men weet wat deze • kommissie voor de bevoorrading van België gedaan heeft. Deze kommissie : strekt nu hare werkzaamheid uit tôt in ■ het gedeelte van Frankrijk, dat tusschen ■ Givet en Fumay gelegen is. De bevolking dezer streek bevindt zich in de grootste ellende en is door hongersnood bedreigd, daar er geen meel voorhanden is. Zij heeft tôt hiertoe geleefd van den kleinen voorraad tarwe en meel, welke de Duitsche overheid te harer beschikking gesteld had. Thans echter is deze voorraad geheel uitgeput Doch de heer Carleton B. Gibson, afge-vaardigde der « American Commission for Relief in Belgium », is gelukkig ter plaatse gekomen. Met een onvermoei-baren ijver heeft hij de bevoorrading dezer streek georganiseerd, kleeding-stukken bezorgd aan d? slachtoffers van den oorlog en hulp uitgedeeld aan de ongelukkigen. Dank zij zijne energische tusschenkomst, zijn 17.000 menschen thans voor den hongerdood bewaard ge bleven. DE VLEESCH TRUST. — Het « Journal de St. Gall » verneemt uit New-York dat de vertegnwoordiger van den vleeschtrust te Chicago naar Lon-den vertrokken i», om Sir. Grey te ver-wittigen dat er geen vleesch meer naar Europa zou gestuurd worden, Engeland inbegrepen, indien dit land geene af-doende maatregelen nam om den onzij-digen handel te beschermen. Hij ver-klaarde, dat de vleeschtrust, tengevolge der strenge maatregelen van Engeland, tôt heden reeds meer dan 5 millioen dollars verloor. VOOR ONS SPOORWEGPERSO-NEEL. — Van hoogerhand hebben de bedienden en werklieden van ons Staats-spoor toelating verkregen om huu dienst te hervatten. We mogen ons dus in 't kort aan een regelmatiger spoorwegverkeer verwach-ten.VOOR ONZE ONBEKWAME SOL-DATEN IN HOLLAND. — De Belgische konsul te Breda vraagt aan aile soldaten, die ongeschikt voor den dienst verklaard werden door de Belgische krijgsoverheden zich op het konsulaat te laten inschrijven. Zij zullen hoogstwaarschijnlijk eeue dagelijksche vergoeding van fr. 2.50 ont-vangen.VERGADERING VAN BELGISCHE BOUWMEESTERS TE LONDEN. — Verleden Donderdag had te Landen in de Guildhall eene vergadering plaats van Belgische vluchtelingen, in den loop van dewelke verschillende voor-stellen onderzocht werden, allen voor doel hebbende het heropbouwen of de verfraaiing van zekere Belgische steden na den oorlog. Deze bijeenkomst had een uitsluitend praktisch karakter. De lord maire van Londen heeft de vluchtelingen welkom geheeten, en M. Herbert Samuel, minister van binnen-landsche zaken, heeft hen gegroet in uaam der regeering. Hij heeft den wensch uitgedrukt dat de Belgische steden, die zooveel door den oorlog te lij-den hadden, wanneer deze geëindigd is, hunnen vroegeren luister zullen herne-men. « Gij zijt hier met 200 Belgen, voegde hij er aan toe, allen bouwmees ■ ters en aannemers. Gij hebt een geluk-i kig gedacht gehad, wanneer ge voor-steldet nu en dan eens bijeen te komen, — en voor de eerste maal vandaag — | ten einde te bestudeeren op welke manier U later de steden van uw land zult kunnen verfraaien. Gij wilt aan de Belgische steden een modem uitzicht geven, praktische en esthetis<?he schikkingen nemen door U te inspireeren van hetgeen , f I wij in die orde van gedachten in Enge- -land doen. Ik zeg : door U te inspireeren ; ik zeg niet : door na te bootsen, want hetgeen bevalt, onder oogpunt vau bouwtrant, langs deze zijde van het Ka-naal, zou niet volkomen kunnen samen-gaan met de architekturale noodwendig-heden van uw land. De sociale en kli-maat-voorwaarden bij U verschillend met die welke in Engeland bestaan, de - ■ Engelsche en de Belgische steden moeten niet op zulke modellen gebouwd worden. Nochtans zijn er algemeene princiepen, in bouvvkunst zooals in aile zaken, die in aile landen kunnen toege-past worden. » M. Herbert sprak tôt aandachtige toe-hoorders die deze princiepen zul!?n toe-passen, waarvan wijlen burgemeester Buis van geïnspireerd was, wanneer hij zijne brochuur schreef over het estethiek t' der steden. BIJ ONZE VLUCHTELINGEN IN ! NE De R LAND. — Het Hollandsch Ka-merlid Juten heeft, naar het « Huisge-zin » meldt, het volgende telegram ge-zonden aan den minister van binnen-landsche zaken : <( Uit België gevluchte personen, zelfs die ruim in eigen onderhoud voorzien en nog maanden kunnen voorzien, zelfs Nederlanders met behoorlijke bewijzen van hun nationaliteit, ontvangen van gedelegeerd regeeringskommissaris te Bergen op Zoom bevel zich te laten over-brengen naar vluchtoorden te Ede of Nunspeet onder bedreiging met den ster-ken arm. Verzoek in belang Bergen op Zoorn-schen middenstand, die door toestand toch reeds genoeg lijdt, dezen maatregel ongedaan te maken. » VOOR ONZE BELGISCHE KIN-DEREN. — Dmsdag j.l. zijn te Roosen-daal onder gelexde van den heer Kelle- j| naers van het Huisvestings-Komiteit te Leiden en mevrouw de la Faille uit Antwerpen ongeveer 100 Belgische kinderen aangekomen, onder wie vele weesjes van 2 tôt 5 jaar. Zij zijn opgespoord in het arrondissement Den- |iii dermonde, Zele, Greinbergen en in Antwerpen en omgeving. Door de goede zorgen van den heer Van Schoor uit St. Gillis-Dendermonde, bijgestaan door de heeren Dufraine en Michiels, was de reis van Dendermonde naar Antwerpen in aile opzichten voorspoedig. In Antwerpen bleven de kinderen een nacht bij partikulieren. De Duitschers hadden voor de reis vau Antwerpen naar Esschen een extra wa-gen gereserveerd. Eerstdaags vertrekken notaris Brands van het Tehuis voor Belgische kinderen te Amsterdam en mevrouw Kellenaers uit Leiden weer naar België. Deze week hebben de komiteiten 140 kindex'en uit België gehaald. BIJ ONZE GEINTERNEERDEN. — Dinsdag morgend is onder militair geleide een Belgisch soldaat in uniform te Breda binnengebracht en op de Kon. Mil. Akad. geïnterneerd. ONZE KUNSTENAARS IN HOLLAND. — Dinsdag j.l. gxeep te Amsterdam een kunst-koncerto plaats, in-gericht door de « Maatschappij tôt Nut van 't Algemeen ». ^ Lieten zich hooren als solisten : Mev. Bertlia, van de Vlaamsche Opéra onzer stad; heer Jef Judels; heer Homan Ley-densdorff, violist eu J. Hoorenmaen, klavierspeler. Met den grootsten lof wordt over de stem van Mevr. S'eroen gesproken, die zong het lied van Reinhilde uit Jan J Blockx, « Herbergprinses ». ses ». Jef Judels droeg met veel talent het prachtige lied « Mijn Moederspraak » van Peter Benoit, voor. Tôt slot zong Mevr. Seroen met on-gemeene geestdrift de krachtige Vlaamsche Leeuw ». Aile vertolkers bekwamen een onge-meenen bijval. BERICHT. — Maaudag 22 en Dinsdag 23 Februax'i a.s., zal voortgegaan worden met het uitbetalen der loonen aan de werklieden en toezichters die aan de forten gearbeid hebben. De betalingen zullen geschieden tus- I schen 9 en 4 uur (Torenuur), op het 2e Stadhuisbureel. ( Personen die aan de forten 6, 7 en het ' * V fort van Broechem gewerkt hebben, mo-°en zich op de voormelde dagen aan-bieden. -"i Een later bericht zal aanduiden wanneer voor de andere forten zal uitbetaald worden.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.