Het Vlaamsche nieuws

897 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1915, 10 Decembre. Het Vlaamsche nieuws. Accès à 16 avril 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/zc7rn32015/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

I Vrijdag 10 December 1915, Eerste Jaarg. Mr 329 Frijs : 5 Gentlemen door geheel België Het Vlaamsche Nieuws Het best ingelicht en meest verspreid Nieuwsblad van België. - verscmjnt 7 maai per week ABONNEMBNTSPRIJZEN Par waek 0.35 Per 3 maanden 3.76 Ver aaaamd 1.25 Per 6 maanden 7.60 Per jaar .' 14.— — ■ 1 .u i.mr : ■ r.7-.. AFGE VAARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAA© Dr Aug. BORMS — Albert VAN DEN BRANDE BUREELEN: ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 1990 iKCMK»MiraaMMraMWBMi«M$x=Mi«BjaMnnMaMMMMMEBiMam»aa3»a&iHEKt«uxkaÉi!]Mu«« s.snuaEmaawGNsr.'s, auaisBEKinHUHUMUXi AANKONDIGINOEN Tweede bladz., per regel 2,50 Vierde bladz.., pfir regel.. 0.50 Barde bladz., id. I.— Boodsbericht 5.— Voor aile annonaen, wende raae zich : ROODESTRAAT, 44. Hoevtn en Landelijke Woningen Ernstige tijden stellen ernstige vraag-tukkeii en van dezulke is hetgene dat, oor de samenwerking van de «Konink-ijke Maatschappij der Bouwmeesters an Antwerpen », den « Kring, voor louwkunde » en de « Provinciale Com-lisiie tôt Verfraaiing van het Landelijk [even » een begin van oplossing be-[omt. Immers deze drie vereenigingen kiben besloten op 22 Januari 1916 eene jdjoonstelling van Landelijke Bouw-fast der Provincie in te richten. Sedert eenige jaren is de mooie, goed--oope en gezonde woning, en als afdee-ng daarvan de hoeve en landelijke oning een kwestie van onmiddellijk en ringend belang. Het model-dorp op de ntoonstelling ta Posen in 1911 en dat Gent in 181,3, waren bewijzen, dat :t belang dat in de zaak gesteld werd iet alleen theoretisch was, doch ook raktisch uitgewerkt werd. Tentoon-:ellingen en kongressen hebben veelal m gemeenzaam lot : eenmaal voorbij ijn de opgedane lessen en genomen be-iaiten snel vergeten. Of het beteren al? Laat ons hopen. Althans, degene ie in zich voelen het heilig strijdvuur cor een te bereiken ideaal zijn niet af-eschrikt en vatten steeds met ver-ieuwden moed opnieuw den strijd aan. în de roering die dat dan verwekt ves-igt toch de aandacht van de algemeen-eid. , De inrichting van de tentoonstelling loeven en Landelijke woningen ver-Eent veel meer da,n een oppervlakkige tidacht. Iedereen is in onze dorpen ds getroffen geworden door mooie oekjes, aangename woningen, ernstige oerderijen en hoeven, en zal alzoo het elang beseffen dat de aangevatte wer-ing heeft,belang dat juist op dit oogen-lik onloochenbaar op den voorgrond oet komen. De tenloonstelling zal op breeden en «r degelijken voet ingericht worden. Stindeeling is zeer gelukkig.Een eerste oep, waartoe ongeveer iedereen, hij ïj kunstenaar, verzamelaar, fotograaf, rortom clkecn die ooit iets voelde voor le schoonheid van land en dorp, kan lijdragen, zal teekeningen, schetsen, btos enz. van verdwenen of nog be-faande landelijke gebouwen welke een iunstkarakter hebben, bevatten. Een weede groep, zal reproducties toonen ian bestaande gebouwen, waarvan het ■oorbeeld bij den heropbouw « niet » te /olgen is. Deze groep hoop ik zeer be-angriik te zien, omdat het, voor zoover k vreet, de eerste maal is dat men in »nze stad voorbeelden van « hoe het niet [ijn mag » zal laten zien. Zoodoende prt men volgens Schulze-Naumburg oor het slechte te zien het goede op Prijs stellen. Een derde afdeeling is de kouwmeesters voorbehouden en zal ontwerpen bevatten voor op te richten hoe-ttn alsook voor woningen voor land-frbeiders. Deze tentoonstelling komt op bet juiste oogenblik: de vele geteister-fcn zal zij, laten wij het althans hopen, ,icn recliten weg toonen om tôt een Ktte en gezonde woningbouw te komen. Nu hebben de bouwmeesters een wel iinschreven taak voor zich : er is werk oor hen. pat zij zich nu eens geheel en Jnsch in hunne ontwerpen laten ken-kn. Thans is het onmogelijk wil en 'icnschen van klienten in te roepen om '«t ontwerpen van slechte of minder goede gebouwen te verdedigen. Bouwmeesters, nu kunt gij laten zien ht de oude Vlaamsche overleveringen fan degelijkheid,eenvoud en schoonheid liet verloren zijn. Toon dit in de ont-Rerpen die gij zult insturen. Vergeet :°ora^ niet, dat een bouwmeester in een ,i; r k m a n swo n i n g van eenige duizende »ch evengoed kan uitspreken als in een femanshuis. 0ns land, ons schoone, heerlijke poe-Moordrongen land met de sappige Halsch-groene weiden, met de rijke be- ' #wglijke luchten, met zijn stoer-een-1 'ondig boerenvolk heeft behœfte aan ; ïo°ie gezellige woningen, aan « houses ; " Psople to live in », zooals het En- j !elsch spreekwoord zegt, waar in den î '•cuwen vredestijd die zal aanbreken '°°r de blijde menschen der toekomst •i zonnig en gelukkig leven zal voor- j Zouden zijn. Schenkt, bouwmeesters, ' woningen aan onze Provincie en ";i 0513 wachtend Vlaandere*. Serjans. ONZE LETTERKUNDIGE PRIJSKAMP Frais Virschoren 1874 Geboren tq Kathelijne-Waver bij Me-chelen. Hij werd leeraar aan de Middel-bare school te Lier, en 't was voordeelig dat hij aldus in zijn geboortestreek kon blijven, want wij achten het een groote, verdienste van Frans Verschoren dat hij de schilderachtige nog niet opgeteeken-de woorden van dien kant, Liçr, Con-tich, Mechelen, in zijn geschreven taal bracht. Hij doet dat natuurljjk, zonder ze storend op te hoopen, waar het te pas komt.Hij heeft zijn Katelijnsch niet vergeten en ge voeld dat hij naar de school-jongens kan luisteren en ailes weet te snappen wat voor zijn kunst van gading is. Nu is Verschoren pas te Boom aan-gesteld.Zijn werk : Uit het Nethedal, novel-len, 1908 ; Dompelaars, verhaal, 1909 ; jeugd, 1911 ; Zonnig Leven, 1911 ; Langs kleine wegen, novellen, 1912. En zoo goed en grondig als de; taal van zijn geboortestreek, kent hij er de lie-den van en nog wel bijzonder de ben-gels, ook achten wij Jeugd, de geschie-denis van Sooike, zijn best geslaagd werk. De Sooi ! hij heeft dat ventje on-vergeetlijk beschreven en het rampzalig einde van het glunder en stoute kerel-tje, dat verdrinkt en nog om hulp roept op zijn Moe...ke! is een treffende, een prachtige bladzijde. Het is diep tragisch doch zoo sober beschreven dat het wer-kelijk kunstwerk mag heeten. « Een kleine bengel was bij Mie (de moeder van den knaap) de voordeur gaan opensmijten en had luide binnen-geroepen : — Eulje Sooi is verdronken in de vaart ! En was weggeloopen. Mie wa§ neergevallert op een sfoel, kapot, want ze begreep dadelijk en voelde dat het zoo was en ze kon nie.t meei op. Toen de boer voor de deur stilhield, met het dobde kindeke op den kruiwa-gen, stonden er seffens vele. nieuwsgieri-ge bengels rond, en moeders die jam-merden en huilden, in natte voorscho-ten.Mie sprong buiten en ze. greep heui naakte kindeke vast en droeg het bin-nen in heuren schoot ; ze kuste en kuste het bJauwe gezichtje en bleef zitten me( het doode ventje op heur knieën... zon-der gedachten, zouder wil of kracht, ééne smart, die ze; niet begrijuen kon er waar ze geen einde aan zag. » | Waar Frans Verschoren zoo schrijfl ' of waar hij dan elders met de woorden beschrijft van zijn streek is hij het best. Minder waar hij er zich op toelegt kun-stige-taal te schrijven, naar de van Çol-land overgewaaide mode van den dag : ; « — To, 'k heb nog zoo 'nen honger, 1 trilsmeekte de kleine Pad, langzaam-rekkend zijn woorden, met bang-trane-\rige stem... i —i Hoe is 't Godsmogelijk !... brom-| baste de vader. — 'k Heb nog zoo 'nen honger, wee-j animer de de dikzalc... » I Docli dat zijn kleine vlekjes in Jeugd. ; en wij houden van De Soci, die een soorl van Tom Sawyer is, maar een ech1 Vlaamsch schoolbengeltje. Frans Verschoren heeft nog een an-dere hoedanigheid, die aangestipt dienl te worden : zoo goed als de. taal, zoe goed als de lieden, kent hij ook de land-streek zelf en met fijne kleuren weet hi, het roomige landschap of de zilverigt ' luchten van het Nethedal te schilderen \ De Vlaamsche Leeu w Aldus luidt de titel van een bladje dat in 't geheim wordt rondgestrooid, bijzonder bij de Vlaamschgezinden te Brus-sel. Men is er ook eentje in mijne brievenbns komen steken, en ik maak hier van deze gelegenheid gebruik om den geheimzinnigen besteller..._ niet te bedanken. En inderdaad, zoo ooit groote stommiteit de wereld werd ingezonden, dan was het wel deze Vlaamsche Leeww. Reeds de titel alleen vloekt met den inhoud van het bladje : 't is één gemeen-heid, en zij die het opstelden verschui-len zich achter deknamen als « Vlaming, Flatningo » en meer dergrelijke om hunne vijanden de grofste scheldwoorden naar het hoofd te slingeren. Een_ leeuw, rriendjes, pakt zijn vijanden flink aan, en niet op zulke anonieme manier in etn bladje dat nog lager en gemeener is dan al wat we van onze tegenstrevers ooit te slikken kregen. Het gaat zelfs zoo verre dat ik grootelijks betwijfel of hetding wel door Vlamingen werd aaneengeflanst, want ik heb steeds een hooger idee gehad van de deftigheid mijner taalgenooten — zonder dan nog te spreken van het negertaâltje waarin die Vlaamsche Leeuw is opgesteld ! Wat doel beoogden de opstellers van dit bladje? 't Is moeilijk te bepalen vol-gens wat ze vertellen, doch er is een reiikske aan 't heele spel, en het ding schijnt me uit te gaan van een tweede M. Janssens die in nummer 200 woont eener straat rne.t 15 huizen: er is ook hier kwestie van « te rusten op ons schild » ; doch in datzel'fde artikel spreken de opstellers van de (t Vlamingen die zich moeten verdedigen » in de Vlaamsche Leeuw te zamen? Tôt ons spijt moeten wij bekennen dat deze naâpers van a La libre Belgique » heel wat lager staan dan hunne Fran-sche collegas, die dan toch ten minste redetwisten, en rechtzinnig schijnen ; terwijl de Vlaamsche Leeuw echt ge-meen optreedt tegen den vijand, zonder argumentatie, niets dan met verwijtin-gen, grofheden, onwaardig van een edel-denkend mensch. Men ziet dat de opstellers zich willen schrap zetten tegen het verwijt dat de Vlamingen zouden Duitschgezind zijn, — wat een lofwaar-dig,inzicht is, — maar we begrijpen niet waarom ze zich daartoe tôt het « verstan-delijk fof liever onvérstandelijk) peil » der compacte massa moesten verlagen. Of denken de opstellers van dat geheime painflet dat hunne argumentatie iets za! veranderen aan de gedachten van hen die, steeds en ondanks ailes, de Vlamingen beticht hebben en îïog betichten van Duitschgezindbeid, welke feiten en be-wijsredenen men ook aanhale? Hoe wilt ge b. v. een vent van gedacht doen veranderen die u kategoriek zegt dat « de Vlamingen (dus ook zij die aan den Yzer op den vijand schieten) allemaal Duitschers zijn »? Daar is geen zalf asta te strijken, jongens. Wilt ge nu de compacte massa met n krijgen, door u zoo laag aan te stellen als die massa gewoonlijk zelve is, dan zijt ge verkeerd geloopen, o Vlaamsclit Leeuw! Die massa krijgt ge niet beet, die verandert niet yan gedacht, omdai zij geen gedachten heeft en slechts voor oordeel en domme argumenten bij haai ingang vinden als ze maar tegemoet-■ koming vipdt jegens hare wenschen Deze groote meerderheid krijgt ge duî : niet.mee, zelfs al gebruikt ge nog zull« vischklad-uitdrukkingen, en de bewuste . ontwikkelde menschen keeren zich mel walg van u af — zelfs al deelen zij uwe gedachten jegens den vijand. Ik vind die Vlaamsche Leeuw ook ; kostelijk waar hij protesteert tegen bel Vlaamsch in de cinémas, en leugenach-tig vind ik hem ook waar hij beweer dat de beambten der Posterijen enke' Duitsch spreken ; aan al de winketter werd ik steeds in 't Vlaamsch bediend Er wordt zelfs beweerd dat de Duitschers de Brusselsche pefs afschaften terwijl de « pers » reedà was gaan vluch-ten als de Duitschers nog in Vilvoordc zaten ! Er is ook veel spraak, in dal gazetje, van kultuur, zelfs van stinkend< kultuur ; dat kan wel onverstandigt menschen doen lachen, ja, doch als eer verstandige en deftige lezer zekere var-kenshîstorie leest in 't bladje legt hij he! : stellig met walg terzijde, en zal denker : dat de Vlaamsche opstellers van dat vui goed je weinig moeten afweten van wa' (( kultuur » is, en dus geen recht hebber ; daarvan mede te spreken, noch anderer ! hun zoogezegd gebrek aan kultuur te . verwijlen. Ons blijkt het geenszins wat die men-: schen willen doen voor de Vlaamsche zaak, niets in hun geschrijf duidt aai j waar ?e naartoe willen. Waarom werc 1 het dan uitgegeven? Als het alleen i: om hunne gai op onwaardige wijze uit t< spuwen was het waarlijk de moeite nie' daarvoor eenige jaren gevang te riskee ren. Maar nu, er Js waarlijk te vee dienen. Maar nu, er is waarlijk te vee' gewaagd om niets te winnen, heelemaà niets, zelfs de sympathie der Engelsche bondgenooten niet ; want die hebber immers, bij monde van Edward Grey verklaart dat ze steeds tegenover der vijand « gentlemen » zouden blijven Laat ons ook zoo handelen. Bij zulke houding zouden de Vlamingen hooger stijgen in de achting var iedereen, dan door de vischkladuitdruk-kingen van dien Vlaamsche Leeuw dit mij veel eer een « Vlaamsche ploert > schijmt. Jtf Heyrtninns. Laat de kleine kinderes tôt mij koman Antwerpen, 24 November. Of laat er ons zelf heen gaan... De tram van Zurenborg op — terwij het over de stad motregent — en stop pen aan de Kleine Beerstraat. Daa staan we onmiddellijk vlak voor he melkwitte gebouw, dat een vereerde] naam draagt : Kinderpleeghuis Elisa beth... Hier buigen innige vrouwenge ^alten zich over 't leed van al die ' niet klagen kunnen met woorden : d zwakste der nieuwgeborenen. En al dadelijk voel ik, waar ik m bevind tegenover de gulle, machtig-ge zonde, blijzinnige Vlaamsche vrouw die aan 't hoofd van deze instellin; staat, — een ware Rehaissance-vrouw zooals Rubens of de drost Hooft z gaarne zagen — dat hier met kloek hand gegrepen wordt naar de wortele: van het kwaad, dat deze liefdadigheii zich 'niet norsch-officieel aanstelt, maa in harteljjkheid zich geheel geeft. He onverwoestelijk goed humeur van me vrouw Gillis deed me denken aan de titel van een cantate: Vroolijk zijn i den Heer ! — En dat in deze beroerde tijden Hoe hebt u de donkere dagen van Ok tober 1914 meegemaakt? — Het huis lag hier*vol gekwetst Belgische soldaten : wij hadden een an bulantie Op de tweede verdieping ing< richt. Den len September 's riachts k< men er een 22tal binnen. Madame, kox nu eens zien ! Daar stonden in de gan zes von arrze jongens, zweetend, afgf mat, beladen met pak en zak : e,n o ieders ann... een zuigeling! Ge ga£ ons to'ch niet terugzenden, nietwaar De lcerels kwamen, te voet, van Haach biî Aarschot, in Erabant ! Daar was ee moederhuis, en het stond midden in vuur. Tweemaal reeds waren bomme ingcsla'gcn. Een officier liad tôt de jor gens geroepen : eenige mannen van go< den wil ! En ze waren er heen gestorme onder het hagelen der kartetsen, en w; ren teruggekomen met achttien klein ■ bubbelkens op de,n arm ! De bestuurste was erbij gebleven tôt het laatst, en d: ; : liaaklen ze er ook uit. Ailes werd g< - stopt in een karretje, waar plaats wî • voor zes personen. Geen melk ! gee verschooning voor de kinderen ! Vi< stierven ondervveg en werden in suike: kisten begraven. De reis duurde twe voile dagen — en, na al dat wee, hc zagen ze er uit ! Och, meneer, ik verti het u liever niet... — En wat hebt u dan verder met d: kinderen gedaan? Gedurende de b schietiug? — Op Woensdag den 7en Octobe: den dag der beschieting, zijn de klei - ters allen naar Holland gestuurd. D; was geen kleinigheid. Er werden tw< tramwagens gehuurd, en al onze bi !: schermelingen werden, netjes ingepal 'fien van het noodige voorzien, onder h< geleide van 8 verpleegsters en van bu j gerwachten naar het station gebrach Daar werden twee kompartimenten i 'ïj den trein voorbehouden en twee afgi [ keurde soldaten reisden mee. Ze hat | den een brief mee voor den stationch* j te Esschen, die het kroost onder da bracht in de machinistenkamer. Da£ . bleven ze Woensdag en Donderda; j terwijl het hier shrapnels regende. B< ^ denk, er waren daar twee te vroeg-g< . borenen bij ! Toch zijn ze allen in go< j den staat toegekomen. Te Essche , werd getelefoneerd naar het Steunk< , miteit te Amsterdam, van waar onmit ' i dellijk werd geantwoord : laat ze k< ' men ! En daar zij,n ze allen onderg< [ bracht in een zusterinstelling, het En ', ma-kinderpleeghuis der Sarphatistraa ! waar ze eén zaal voor zich alleen kr< gen, en waar ons eigen personeel he< en meester was ! Wij kunnen zoo ie nooit vergeten. We wete,n bij ervaring danlibaarheid is niet bestendig va duur, maar ons leven lang zullen w het herhalen : Holland is prachtig g< ^ weest ! En ailes zonder beslag, zond< - « aanstellerij »... We hebben veel gi . leerd in dezen oorlog... ; ' —■ En waar zij,n de kleinen nu ? : — U gaat ze straks zien. Maar, wei ' u waar ik het fierst op ben? Wij hebbe [ een Duitsch kindje gered... Een ecl I dutske... och arme, zoo'n dwaêperke. : Het is zoo'n aardig snuitje... En toe j we later — maar daar zullen we ma: ■ 'niet op ingaan, hè? — met autoriteite i last hebben gekregen, dan is dat dutsl . jook ons ter hnlp gekomen... Wat 'n ti den, nietwaar? Wij hebben n.l. lat< ' j 78 Duitsche soldaten moeten inkwarti ren... Dat is nu gelukkig weer acht< 5 den rug. En nu wijelen we ons weer «a j: «as ®ude werk, dat' ons de handen vi geaft. | Wij gin gen nu het gesticht eens door-looj>en : de wachtzaal voor de moeders ; de raadplegings-kamer, waar de kinderen gewogen worden en door den dokter onderzocht, ailes naar de jongste metho-den ; de operatiezaal ; de dagkribbe ; de keuken, met al de toestellen voor steri-lisatie der melk, de verkoelbaltken, de ontsimettingstoestellen ; de broeikast, 1 waar de te vroeg geboren en en onder- - komelingen verbliiven, de ziekenka-r mers, de linnenkasten : niets werd mij t onthouden, en ik moet zeggen, 't was i ailes keurigst. In de kinderkamer zag ik - de dutskes : een lag te kraaien, een an- - der kuchte zoetjes... En de erbarmelijk-t ste romarmetjes werden mij verteld. O, ; de werkelijkheid is duizendmaal wree- der dan wat een romanschrijver zich s verbeelden kan. Hier een kindje, wiens - moeder Jcrankzinnig is geworden; daar , een, wiens vader in de gevangenis zit ; ï verder... onzeglijke historiés... , Tijdens den oorlog profiteerden 805 e kinderen van de prophylactische behan-e deling (3.3 pet. overlijdens) ; 411 zieke i kinderen werden verpleegd, waarvan 3 slechts 0.7 pet. stierven; in de zieken-r kamers werden 92 kinderen verpleegd, t waarvan 15.2 pet. niet konden gered - worden; wat niet veel is, als men be-i denkt, dat meest aile wanhopige geval-[i len waren. Ik moet nog vermelden, dat er sedert ! het begin van den oorlog een melkbe- - deeling ingericht is, waar de armbestu-ren van Antwerpen, Borgerhout en e Berchem de kosten van dragen ; de zoo- - gende moeders gaan naar de spijshui-:- zen. En bovendien is het gesticht nog i- een school voor kindermeiden, die dit n jaar nog vier gediplomeerde meisjes g heeft afgeleverd. Het is dan begrijpelijk, nietwaar, dat, p waar hier met zooveel toewijding aan .t kinderzorg wordt gedaan, er ook niet ? zonder eenige verontwaardiging gelezen werd, dat in een oproep door Belgische n landgenooten in Nederiand gedaan, kon 't beweerd worden, dat aile kindertjes n hier « vergaan als sneeuw voor de l- zon » !... :- Ik heb daarover menig verbolgen !, schrijven ontvangen en menige bittere t- klacht gehoord, maar ik meen, dat ik u e daar thans voor heden genoeg over ge-■r zegd heb. Het vaderland hoeft zich over e het lot onzer zuigelingen in België in-:- derdaad niet ongerust te maken. is (N. R. C.) E. d. B. DAGELIJKSCH NIEUWS j AAN ONZE LEZERS. — Wij raden | onze lezers van Antwerpen en omlig-e | geude aan, zich per maand te abonnee-| ren op ons blad. Van af 1 December wordt dan het blad tehuis besteld met . , de eerste postuitdeeling, Men gelieve L' i zich te wenden tôt het bureel van het lt « Vlaamsche Nieuws », Roodestraat, 44. e DE ANTi» VLAAMSCHE VELD-TOCHT DUURT VOORT. — Ze heb-:t ben het niet op de Vlamingen gemunt, ;t o neen ! In de Clerck en Jacob hebben ze > i ook Vlaanderen niet getroifen, verre van t. ' hen die gedachte ! Maar de veldtocht n î duurt toch voort, ziet ge, ailes uit pure j- i vaderlandsliefde. I- ] Ziehier een nieuwe heldendaad : :f j De Vlaamsche Stem deelt mede dat k haar de laatste dagen uit het onbezette ir gebied van België en uit Frankrijk, zoo r, aan militaire als burgers gerichte ■ nummers van het blad teruggezonden :• ■ worden. Vanwege de. posterijen is op die i- S nummers geschreyen : Non admis (niet n j toegelaten). y- | Het blad teekent bij dit feit aan : 1- | De bekende tegen de leiders van dit y- j blad door de Regeering genomen maat-regelen blijken slechts de aanhef te zijn i- geweest van een op breedere schaal te-t, gen het zelfbewuste Vlaanderen van re- geeringswege gevoerde actie. •*r Niet alleen ambtenaren wil men dus :s aan hoogerhand treffen ; tegen de : : Vlaamschgezindheid gaat bovendien n haar actie.. re Evenals bij haar eersten maatregel, -- heeft ook thans de Regeering geen aan-ïi" leiding gevonden om dezen nieuwen -- maatregel te. rechtvaardigen, laat staan ons mede te deelen. Hierbij echter klagen wij bij de Vla-;t mingen, onze strijdgenooten, dit nieuwe n machtsmisbruik aan. » it 't Is voor de actieye flaminganten een .. nieuw bewijs dat ze den goeden weg oj> n gingen. ir DE ZAAK DUPERDUSSIN. — Men n zal zich te Brussel de buitengewone :e avonturen herinneren van dezen Armand j- Duperdussin eenvoudige k uitroeper » ;r aan het Optisch Paleis, op de Brussel-sche tentoonstelling van 1897, die een ;r tiental jaren later de gevîerde bouwer n van vliejrtuigen te Parijs geworden was, )1 ridder van het Leg-ioen van Eer, en «en d«r grootste mak«laars in zijd» van Frankrijk. Voorts zal men zich herinneren dat Duperdussin op een goeden dag onder beschuldiging van oplichterijen, gaande tôt een fatsoenlijk aàntal mil-lioenen, aangehouden werd. De Parijsche Kamer van beschuldiging heeft hem naar het Hooger gerechtshof der Seine verwezen onder beschuldiging van het plegen en gebruikmaken van valschheid in geschriften. Mme Duperdussin werd van heling beschuldigd. De zaak zal waarschijnlijk in de tweede helft van Januari behandeld worden. HET UITVOERVERBOD VAN HA-RING UIT NEDERLAND. — Naar aanleiding van het uitvoerverbod van haring heeft de kuipers-patroonsvereèni-ging Ons Vakbelang te Vlaardingen aan den minister van landbouw een telegram verzonden, waarin gevraagd wordt deze aangelegenheid ten spoedigste te regelen, =tiangezien door het genomen besluit het geheele kuipersbedrijf zal moeten worden stopgezet, waardoor pl. m. 8oo personen broodeloos worden. DE HEER WILMOTTE IN FRANKRIJK. — De heer Wilmotte, professor aan de Universiteit te Luik, die eerst te Bordeaux en daarna aan de Universiteit te Parijs tôt doceerend leeraar benoemd werd. zal Vrijdag, om 4 uur, in de Sor-bonne, zijne openbare leergangen over den « Oorsprong van den Roman in Frankrijk » beginnen. OORLOGS-VERSLAGEN. — Nu wij ons beklagen 6ver,''of ergeren àan, of glknlacben 6m de tegenstrijdige, al of niet officieele oorlogsberichten, kan het volgende voor velen misschien stichtend zijn. De vaak leugenachtige, over 't alge-meen steeds tendensieuze wijze van be-kendmaken, en ook van de niet-bekend-making van geleverdç gevechten, met overdreven of onwaarschijnlijke mededee-lingen van overwinning of nederlaag, — het is al zoo oud, als er oorlog wordt ge-voerd, — en zoolang er openbare orga-nen bestaan, om de angstig elk nieuws verbeidende menschen in te lichten. Gedurende den 30-jarigen oorlog was het zôo ergerlijk gesteld met de ambte-lijke oorlogs-reportage, dat een Engelsch ■ geestelijke een gebeds-formulier wist te doen invoeren van dezen inhoud : — O, God ! wij smeeken U nederig den « oorranto »-makers te willen ingeven de waarheid, opdat men wete, wanneer men Uw Heiligen Naam moet prijzen, of wanneer men U om bijstand hoeft te bidden. Want nu verheerlijken wij in ons gebed dikwijls den naam van den vriend, terwijl achterop blijkt dat zijn overwinning eene nederlaag was ; terwijl wij aan den anderen kant soms tôt U opg'aan in het gebed bij eene nederlaag van den vijand, terwijl later blijkt dat deze nederlaag 1 eene overwinning was ! » Zoo bad men in de Engelsche kerken in het jaar 1632 ! DE BEVOLKING DER VEREENIG-DE STATEN. -— De Vereenigde Staten ; hebben hunne tienjaarlijksche volkstel-I l'ng gehouden. De geheele bevolking bedraagt 91 mil-joen 972,266 zielen, met eene vermeerde-dering van 21%. Indien de bevolking aldus elke tien jaar met 1/5 venneerdert, dan zullen de Vereenigde Staten in 1945 het cijfer 150 mil-joen bereikt hebben. Op de 91,000,000 Amerikanen zijn er 13,516,000 personen die buiten het gebied gebewen werden, en hiertoe behooren slechts 119,000 Fran-schen en ten minste 2,500,000 Duitschers.' DERTIG MILJOEN «SOUS» IN MADRID BESTELD. — Ten einde in de schaarschheid van de pasmunt in Frankrijk te voorzien heeft de Parijsche Munt die van Madrid eene bestelling gedaan van 30 miljoen koperen schijf-jes, welke in Frankrijk zullen gemunt worden : er zijn 10 miljoen 10 centiem-stukken en 20 miljoen 5 centiemstuk-ken. Dit karweitje zal deze week be-gonnen worden, wanneer de bezwaren met betrekking tôt den uitvoer van ko-per, dat oorlôgskontrabande is, uit den weg zullen geruimd zijn. DE NIEUWE ADMINISTRATEUR VAN DE COMEDIE-FRANÇAISE. — Men weet dat de heer Albert Carré, administrateur van het Théâtre-Français, aan den minister van openbaar onderwijs gevraagd heeft om hem vcorloopig van zijn ambt te willen ontslaan ten einde zich uitsluitend aan zijne militaire funk-, ties te kunnen wijden. Het intérim van den heer Albert Carré zal den heer Emile Fabre toevertrouwd worden, den drama-schrijver en onder-voorzitter van de « Société des Artistes dramatiques ». De heer' Emile Fabre is de schrijver van talrijke stukken, waarvan de be-kendste zijn : « La Vie publique », « Les V«ntres dorés », « La Rabouilleuse », « L'Argent », « La Maison d'Argil# »: « Timon d'Athène ».

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Het Vlaamsche nieuws appartenant à la catégorie Gecensureerde pers, parue à Antwerpen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes