Luderdag 19 Augustus 1915- Be<:sU J'a:arf£ L ; v. £ " ""• ' 'inri.gfi.rfc-fVtJ7i «Sw^iî^vpirrTfhiyawirwiiii"r ri * TMari i:~~iri*r r -it - ~ ï—r"""ïïr""i—rrinT • Ni. >510 irry 'S ; 5 gèhiel Meieië Het Vlaamsche Nieuws Het be«t iaigelieht en meest verspreld Nieuwsblad van Be!gft& - VerscNfnt 7 maaJ per week - . - , ■ - ■ , k .•••••, ■• is&e^asseissjtseimsssa^jiir-«atâsÇj ----->v.. - •. . • ■/> ■ £. • , , AliONNEMENTSPRUZEN Per week 0.35 j Fer 3 maanden 4.— Per maand 1.50 ; Pm 6 maanden 7.50 Per jaar .,... 14.— -v.. v UM.3SC'. »wcy *•'*«>„ l-*Wî - . •• -• ^-ÏWÎ: AF.GFVAARDIGDKN VÀN Ï)ËN GFSTELfcÀAÎ) : D1 Aug. BORMS — Albert VAN DEN BRANDE BUKEELEN : PvOODEST^AAT, 44, ANTWEIÇFEN. Tel. 199# AANKQNDIGINGEN iweede bladz., per regel 2.60 , Vierde bkiiz., per regel.. 0.50 Derde blad., id. 1.— ] Dooésbericht 5._ Voor aile aimonesn, wende men zich: RO^BBSmAjAT, 44. ' i mn—h»1 n —• - pe"bieé voor df Tâil oszer |?laatasche loldaten I ilarigs decd ik mijne morgenwande B, ('«• M«*«ch heeft veel tijd tegen Bôrdig:) OQ op de Schoenmarkt geko B werd mijne aandacht gewekt, doo H zenuwachtige gebaren van eenei ■ :i grijzen hcer, die met blikken vo Bditelooze razernij, driftig aanteeke Ben aan 't opschrijven was. B'ieuvvsgierig (dat zijn wellicht ail* H ren) wilde ik kennis nemen van d> H feiten die mochten gebeurd zijn. Bien man aanspreken op dit oogen H. zou wellicht gevaarlijk gewees H : daar ik hem geweldig hoorde mom ■ i, ; doch het was ook overbodig wan ■treeg seffens de overtniging dat he ■ wit briefje (sedert heb ik er noj Bitre gezien) op een fransche plak K: geplakt en dat hij nauwkeurig af Blende, cwrzaak was van zijne vreese Be tormenten. B: ine gansche aandacht ging ook ove' Balai zelfde klein onschnldig briefje B in gansch tegenovergesteldei B als bij den oude, en ik las en.. Bhs: c. Eerbiedigt de taal onzei B .nisclie -soldaten. In Vlaanderer B voçkle eene rilling van fierheid ei Bistrots ! O, nn begreep ik de razerni, B dien grijzen bastaard, die mijne Bdacht zoozeer getroffen had, ja wal B n zij raak die « enkele )) woorden B kemachtige spreiiken waar al onz< Bamsclie verzuchtingen in besloter B'elkç vastberadene krachtdadigheic B kir niet besloten in dat klein vier- B Vlaamsche Beweging heeft zicl: Bi dikwijls gekenmerkt door daden B lûterste zelfopoffering, en nu za° B et, hier ook waren mannen recht-Bpron^en ôrn lage pogingen tegenover .Tflîcfd Vlaanderen te dwar'sboo- Bit enkel papiertje was ecn spoorslag Bnnij en herinnerde mij aan mijiM B 't plichten tegenover het - ons zoo Brkar volk ; en dan gingen mijne Bnvegingen nanr het front, naar onze B ' e Vlaainpchc soldaten, van wie ik B i zooveel bittere klacKten gehoord B mtvangen had over sclireeuw7ende B ' en en t talmiskenningen. En Ivroeg ik mij zelven af : Zullen wij B"! 1. -steld Belgie znlke wantoestan-B dulden? En oogenblikkelijk mij de krachtige uitroep : ih dlen goede Belgen zijn maar H^oîten vc'îcdig© gelijkheid ggnie- ■ ' mij ne .7 verwegingen besloot ik met H^^'tchtige bclofte : Niet gerust voor-B die leus da;,r : « In Vlaanderen » geheeî verwezenjijkt zij. * raak die klcine papiertjes op die ■ / * plakkaten, hun doel troffen, ster nieer dan voldoende kunnen wa,nt op mijne volgende wande-Bv ! igen mijne blikken zorgvuldig H si die fransche aankondigingsbrie-B w dan zag ik met welke razernij (lier briefjes afgescheurd waren, :idcre werden zorgvuldig uitge- ■ (la, men in het nummer van [ ' •t 1.1. in het'(Vlaamsche Nieuws» ■ ''f ?.nik feit?). [%e hewijzen, hoe ons franskiljons B'en brieschen, zijn overbodig. ^»"nch ziin'er nog ergere teekens van ■ °nniacht, die g'etuigen van zulke ■cïriipelijke laagheid dat wij ze ons H; vanwesre de Via a m sch h a ter s niet diirven voorstellen, was het niet 'edert îang weten waartoe ze in H! l'nden haat tegen de Vlamingen, zijn ? T!eeft volksvertegenwoor-^nisset de hulp van den vijand ■ »?froepeti tegen onze taalrectiten ? B deweliilrs '"s hi°r gebeurd. :vnn Vntwerpen moet .namelijîi S ^iîii dat de Duitsche over-^te waakzaainheid over ^■^i«cVi» pliVknten eischt, en zelfs lionne boete vastgesteld heeft ■ H'"'" «nj af wat zou de Duitsche ztch hier l ekommeren om B "lakHfe»» -an yerkoopingen, 'lier i >i nlleen spraak zijn van çr sex > i a patriotards», vereer- I.j111 " Anitiés Françaises» e,nz ffat r: aan yerbonden is, (die K, an onze ^Haarnsche sol- |Hi. „ " n;;-" invloed en hunnen f0 d hebb- n zoodat seffens Ben V* C^11 aanS'ew2iid bij deaDuit-■ff J * ,7;': eister, em de strengste I e eischen tegen de flamirisran- j ten, welke op het plakken van die brief jjes zouden betrapt worden. | Een Vlaming, wiens hart bloedt wan ueer hij bedenkt dat dagelijks zoovee Vlaamsche offers vallen voor België ei men nochtans het volk dat die offer brengt, voort blijft hoonen met zij ni taal en zijn recht te miskeunen, zoo eei gtambewust Vlaming wil die vernede - i ringen niet meer onverschillig aanzien - en roept de Vlaamschhaters toe : « Eer - biedigt d® taal onzer Vlaamsche solda r ten ! » 1 Antwerpeu is een Vlaamsche gtad ' met 200,933 inwoners, die geen Fransc! kennen, en gij, franskiljons, slaat dk in 't gezicht en spreekt lien toe in eeiu : vreemde spraak. - Welnu, de Vlaamschgezinden willei: dat niet langer meer flulden ! Van daai - hun verzet ! Maar nu hebben de Ee-t liaerts weer de hulp van den vijand in-■ geroepen eu smachten ze naar 't oogen-t blik dat een dier flaminjanten van de t daad, zal worden gevat en door de Duit-! sche overheid veroordeeld, omdat hij - eerbied eischt voor zijne taal. Wij bewonderen intusschen die over- • tuigde jongens, welke aile gevaren trot-seeren uit liefde voor hun volk en hopen * dat aile Vlamingen, fier over hun , Vlaamsch-zijn, voortaan overal kracht-î dadig zullen optreden en van iedereen , zullen eischen : « Eerbied voor de taal onzer Vlaam-1 sche soldaten ! » ! KOENRAAD. ^*»s*wsaK«s«a*aii, n.uwyiii'ii i. ni.->riBiewynfg»fa^ Skz# L>Harhiti4|i PfijskSEp LIDEWIJt JINSSENS 1 «42-1890 Eigenlijk een Antwerpenaar. Hij werd den 7 Oktober 1842 in onze stad gebo-ren. Op driejarigen leeftijd eehter ging îiij naar Teîsenderloo, in Limburg. Hij was toen reeds wees. Vandaar dat hij later «de Eimburgsche Conscience » kon genoemd worden. Toeu hij veertien jaar oucl was werd hij beeldhouwer.. In 1872 werd hij mede-opsteller aan Het Handelsblad. van Antwerpeu ; later boekhandelaar, uitgever en drukker. Hij overleed den 12 Novem-ber 1896. Vau zijn hand verschenen, belialve bijdragen in tal van tijdschriften en dag-bladen, een menigte romans en verhalen voor het volk. We noemen : Het Valkennest, çen Maaslandsche geschiedenis uit de dagen der bokken-rijders ; Wat een vader lijden kan, geschiedenis uit de Eimburgsche Kempen; De Koning der boschjagers of de Slag bij Woeringen, historische tafereelen uit de XIIIc eeuw ; Arm Grietje, geschiedenis van een boerenkind ; Reginald van î Valkenburg; Limburgsche tafereelen uit de dagen der Tempeliers ; Smis-Hamer, eene vertelling uit Eimburg ; De Ark van Noë, romantische zedenschets ; Hil-peric en Fredegonde, eene geschiedenis uit den Franschen tijd ; Heideroosken, uit het leven van een Bewaarengel ; De Vagebond, historische tafereelen uit de Xlle eeuw; In den Schutfienninck, eene heidegeschiedenis ; Lauweren en Door-nen,een verliaal uit den hedendaagschen tijd; Het gouden Hart, een verhaal uit de Kempen; Herbert van Belfelt ; Ve-delklanken; Dat verdoemde geld, en enkele andere verhalen in het Zondagsblad van Antwerjpen. Vooral Smishamer en Heideroosje zijn twee keurige novellen. Als beeldhouwer is Lodewijk Janssens in Limburg bekend gebleven. In meer dan twintig kerken werder altaar en kansel door hem gebeeldhouwd met ech-ten kunstzin. Een kleine bijzonderheid : het is Lodewijk Janssens die te Scher-penhenvel den boom beitelde waaronder het zoo bekend mirakuleus O. L. Vrou-wcnbceld prijkt, en die de kor-tbare tré-zoorkasten en schrijnen van de kerk vervaardigde. Als uitgever heeft hij groote diensten bewezen aan de Vlaamsche letterkunde. El* is misschien geen enkele tooneel-sehrijver van den huidigen tijd of hij heeft aan Lodewijk Janssens de uitgave van zijn werken te daril en, en zoo werd hij Vlaanderen's grootste tooneeluitge-ver. Zijn zoons Oust en Jef Janssens hebben een nog grooteren omvang aan die zaak gegeven. Lqdewijk Tan-sens bezorgde ook 'oedl oo, e volksnitgaven van Theodoor n Jan van T^ij wijck. Zetternam, Van Kerckhoven, Van Driessche, Ecrevisse, Staea, Rens, Lcdeganck, Floris van Westervoort, en herdrukte fevens De Zeven Noofdzonden van Willem Ogier. flnzi liiiirfn ic Hsiiaitd 1 i Hoe goed het onze kinderen, die il î Hollandjdoor bemiddeling van het Huis ; vestingskomiteit te Leiden, bij partiku i lieren geplaatst zijn, hebben, blijkt o.m - uit de volgende postkaart, die de alge , meene vertegenwoordigster van het Ko miteit, Mevrouw de la Faille, van eem moeder ontvangen inocht. Dit schrijvei luidt als \olgt : Leeuwen( Gelderland), Oogst '15 « Mevrouw de la Faille, 1 » Ik ben de moeder van die vijf klein< kinderen A..., die u hebt weggebrachl op het laatst der maand Juli. Ik ben bi. de kinderen in Leeuwen geweest. Nu ben ik er van overtuigd hoe ze daar zijn Zulks kan ik u met geene woorden uit-drukken nocli met geen pen hier ueder-schrijven hoe mijne kleinen het hiei maken. Die dank zal ik u of de perso-nen die ze opgenomen hebben nooil kunnen wedergeven, hopende dat God het doen zal. Ze zijn allen zoo opge-ruimd en zijn zoo buitengewoon goed. Eveneens heb ik de kinderen De R... gezien die er even knap uitzagen. Och, Mevrouw, wat moet ik u bedauken vooi dat goed werk. Wat zijn het gelukkige kinderen die hier in Leeuwen zijn.Reeds drie mij uer kinderen willen de nienschen hebben voor altijd. Wat denkt u daar-van, mevrouw? Nooit heb ik het kunnen gelooven, maar nu heb ik het gezien. Als men het hier allen zien kon, zouden jr zoovele ongelukkige kinderen niet in ons land loopen. Nogmaal, mevrouw, be-dank ik u voor uw goed werk en lioop dat God er u mag voor beloonen. Mijne kleinen hebben reeds allen kleederen voor drie jaren. Mijn oudste kind Léon is Donderdag jarig en zal voor zijne ver-jaring een gouden uurwerk krijgen. (w. get.) J. B. A... » Het zou natuurbjk verkeerd zijn te denken dat aile 1200 door het R.K.Huis-vestingskomiteit geplaatste kinderen, h'et zoo goed hebben als deze. Dit is intusschen zeker dat allen het veel beter hebben dan hier, want er staan op het bu-reel der Bakkerstraat, te Berchem, nog meer dan 1000 kinderen ingeichreven, wier ouders een plaatsje in Holland vra-geji. Het Komjteit kan echter aan al die aanvragen niet voldoen en moet zijn arbeid beperken. Men deelt ons nog mede dat Dinsdag wederom een 40-tal der armste kinder-tjes naar Holland zullen vertrekken. Er zijn er ook eenige bij van Brngge, die door den direkteur van bet Komiteit, de heer Kellenaers, zelf gehaald zijn, waar-voor hem door het marinekorps te Brug-ge aile mogelijk gemak verstrekt -werd. Ten slotte deelt men ons nog mede dat de heer ©r J. van Best, lid der Tweede Kamer, te Eindhoven, benoemd is tôt officieel vertegenwoordiger van het Komiteit bij de Duitsche overheid, >ï ;33Bii0«j3ï'ttswse>et aw vtot.% Op het Italiaansche front Onderstaand siuk ontleenen wij aan de briefwisseling van den korrespondent an het « Alg. Hdb. ». Men leze het slot in een onzer volgende nummers : « Na het sclierp geaccentuëerd offeu-sief optreden der Italianen, schijnt een (ijdperk van b«trekkelijke rust en van voorbereiding -door de artillerie te zijn ingetreden. Het is dus nu het goede oogenblik voor een journalist om het .'ront te bezoeken.En men weet niet, wat die enkele woorden, die den lezer zoo eenvoudig schijnen (want is het niet de plicht van een journalist om overal te worden besehouwd als een rotte kool door de groentevrouw ?), voor moeilijk-heden, voor looperij, voor teleurstellin-grn beteekenen, maar ook van vreugde p he(; oogenblik als men het 't minst vcrwacht. VVîj kwamen te Paima Nova aan, een bekoorlijk Italiaansch stadje, dat een p.iar stappeu van de grens ligt. Als het in een hecl ander land lag, zou het een kleine kuriositeit zijn. Vreemdelingen zouden het willen bezoeken en de schil-ders zouden de heerlijke plaatsen op het doek willen tooveren. Maar hier, in dit l-ind waar de schoonheid u toelacht van elk puntdakje, van elke onbekende fon-tein on een met mos begroeid pleintje, van elk bouwvallig geveltje, is het maar een gewoon Italiaansch stadje. Nu sid-dert jhet den geheelen dag, voortdurend sreatrilat door liet doortrekken van kar-ren, van troepen en konvooien, want het is het middenpunt van de voornaamste j vr -n" «■ ! proviandeeringsdepots. Al de « tratto ne », die zoo talrijk zijn in Italie, waai op het eerste gezicht iedereen bij ziji bujirman de beleefdheid schijnt t« be i antwoorden, de hôtels en de restaurants . die altijd bezuiden de Alpen een geheim. . ziimig voorkomen hebben, die aan hek-. ïSnkeukens en aan « carbonari » doei; . denken, zien er hier nog geheimzinnigei . uit. Aile lichten zijn omsluierd, de lamp. j jes zim met de roode tarlatan omhangen. , De lokaleu zijn overvuld met soldaten, die drinken, lezen, of over een kaart ge-bogen zitten. Het roode licht werpt een tooverachtig schijnsQl op de jonge, geest-driftige gezichten. Men denkt aan een sdiilderij van Greco. Met moeite ruk-icen wij ons los van dit schouwspel, om cl.:! talhouder op te zoeken, die morgen de eer zal hebben, ons naar het front te ré;i - il. Het is een Venetiaan, het type ; ■ eeii gondelier, maar zonder gondel, die, i :n de paarden aan te zetten, het eentonige lied neurriet, dat aile reizi-K'ers... en aile verliefden kennen. Toen ;k hem zei, dat ik zijn rijtuig wilde hu-rÇ.P Qiu naar Cervignano te gaan, raadde hij mij dat vervoermiddel sterk af en ■ci. dat wij beter per trein konden rei-■o'i. Hij liield ondanks onze tegenwer-pi.ngen.vol, dat de dienst volkomen gerç-geld voortgezet werd. ^ < Dat is door den oorlog heelemaal niet veranderd ; de trein zal geen minuut te laat zijn. » Eindelijk verloren wij het geduld : « Bent u een spoorwegbeambte of eeu rijtuigverhuurder? » vroegen wij. « Ik, zei hij, zich trotsch oprichtend, « ik ben Venetiaan ! » « Bent u misschien bang? Hier hoort men ^elfs de kanonnen niet. » Toen bracht de goede man ons aan het verstand, dat hij niet bang was voor kanonnen, zelfs niet voor den vijand zelf, maar dat hij een heilige vrees !iad voor de schildwachten met hun hardnekkig gevtaag. hun ziekelijk ver-langen om meerderen te raadplegen, je te laten wachten en zelfs paard en wa-en on te kommandeeren ! Toen liet mijn vriend hem triomfan-telijk de enveloppe zien van een brief, dien hij van een ambtenaar van het vor-stelijk huis had ontvangen en waarop in groote letters was gedrukt : «Dienst van Z. M. den Koning ». Nu aarzelde de man niet meer, overtuigd dat de man, die daar voor hem stond, een lid van de koninklijke famiiie moest zijn. Met een edel gebaar weigerde hij zelfs over den prijs te spreken, zeker dat hij... konink-lijk zou worden betaald. Den volgenden morgen te vijf uur be-raven we ons op weg. Wij hebben nog niet lang gereden als de koetsier, wij-zend op een onzichtbare lijn, zegt : De grens ! En het feit, dat wij aldus op Oostenrijksch js,ebied zijn, geeft on« een :dee van den tegenwoordigen oorlog. Onze wagen is de dertigste van een ein-clclooze reeks. Men laat ons stoppen en na een onderzoek van ons paspoort, ver-klaart men zich voldaan. De schildwacht verklaart, dat hij een streng konsigne ten aanzien van journalisten heeft. Den vorigen dag is een van die vermetelen teruggezonden. Maar hij wordt overtuigd, dat wij met die indringers niets te maken hebben en hij laat ons passeeren. Kort daarop houdt de wagen stii en ik hoor, wat het gerammel van den wagen tôt dusver overstemde : het kanon. Men voert op 30 km. afstand strijd en het ge-donder van het kanon, dat deu grond doet dreunen met rh^tijuische tusschen-poozen, betoovert ons: wij hebben nog slechts een begeerte, dien geheimzinni-gen gids te naderen, met onze oogen te 'aanschouwen de vreeselijke wonderen, die hij aankondigt. Weldra zijn we te Cervignano en in afwachting van de ver-gunni.ug om mijn reis voort te zetten, wordt ik verrast door een kanonnade zeer dichibij. « Een ^evecht vlakbij, donk ik, wat een buitenkansje ! » Ik snel naar buiten, langzaam gevolgd door en-ele officierai, die meer geblaseerd zijn. Er is niets anders dan een Oostenrijksch j vlie.'.îtuig, waarop men jacht maakt. De bommen springen rondom den vlieger. Een vijftigtal kleine witte wolkjes om-ringen hem. Naast nie wedden de straat-jongens om een stuiver of hij al dan niet zal worden geràakt... De stuiver, dien ze me on ■ j'.wijfeld zullen aftroggeien met _ivcruwit"?: geschreeuw en met akrobati-sche toeren op het rotsachtig plaveisel. « Dat is de eorlog », zegt een van hen tegen me, om me zacht t« st»rntn®n. Dagelijksch Nieuws UITVOERVERBOD. — De uitvoer van wissen buiten de grenzen van het etappenjebied is verboden. De overtreding-en zullen gestraft worden met eene boet welke tôt 500 mark kan gaan of met eene overeenstemmende gevang-enisstraf, buiten toepassinj- va» straffen welke nog strenger zijn overeen-komstig met de wet. «ENOEMINGEN. — Volgens een ba-sluit van 10 Juli 1915, zijn benoemd tôt leden van de Provinciale kommissies der pensioenen, voor een termjin van 3 jaar, aanvang- nemende op 1 Juli 1915, de leden van de bestendige deputatie der provinciale raden, de magistraten en fonktio-narissen hierna vermeld : voor de provim-vie Antwerpen, MM. Claes, H., lid van de bestendige deputatie van den Provin-cialen Raad ; Mr Van Vijve, A. J. E., Bestuurder der rechtstreeksche belastin-gen, tolrechten en accijnsen; de Hoofd-inspekteur van het lager onderwijs te Antwerpen, DE PRIJS DER BOTER. — De prijs der boter stijgt, stijg-t gedurig. Indien in 't kort de gemeentebesturen niet trachten paal en perk te stellen aan de eischen der kooplieden en vooral aan die der boeren, zal men enkel nog... voor 's Zon-dags boter kunnen koopen. Men vertelt ons dat op eene onzer markten men tôt 5.50 fr. voor een kilo boter gevraagd heett! In gewonen tijd wordt de goede boter doorgaans ten hoogste 4 fr. per kilo verkocht. Ik, je moogt het weten, ik zou de boter aan dien prijs van 5.50 lr. aang-eno-men hebben, doch op voorwaarde dat de verkooper eerst al het water en de margarine uit de boter zou gebannen hebben.Er bestaat alzoo eene spekulatie van buitenlieden die een einde moet nemen ; we klagen deze aan bij de verschillende gemeentebesturen. Haast U, Heeren stadsbestuurders de prijzen der boter te regelen en dat de pohtie het 00g wel opene en zulks zonder zwakheid. NOG DE VERTÀLINGEN IN DE KIJNEAÏÀ'S. — Gisteren konden we 111 eene der grootste cinema's onzer stad nog de bevinding opdoen van de belache-lijke manier waarop de vertalingen ge-beuren. z,oo werd de film getiteld : « Le Fils de l'Officier payeur » vertaald door « De Zoon van den Officier betaalbaar ». Wanneer zullen de verschillende kine-ma's de lilmfabrikanten dwingen dege-lijke waar voor hun geld te leveren. Het j wordt meer dan tijd dat er aan het spot-ien met onze moedertaal eens en voor goed een einde gesteld worde. IN ONZE HÀVEN. — Op 14 Oogst vaarden onze haven binnen : 5 stoom-schepen en 15 binnenschepen. Er gingen uit : 3 stoomschepen, 4 rno-torschepen en 30 binnenschepen. Op 15 Oogst kwamen onze haven binnen: 3 stoomschepen, 5 motorschepen en 18 binnenschepen. Er gingea uit: 5 stoomschepen, S motorschepen en 13 binnenschepen. — Op 16 Oogst kwamen onze haven binnen : 2 stoomschepen, 3 motorschepen en 17 bisnenschepen. Er vaarden uit: 2 motorschepen en 15 binnenschepem. IN DE HAVEN VAN ROTTERDAM. — Sinds 1 Januari kwamen de haven van Rotterdam binnen : Schepen Ton.net r. Nieuwe Waterw. 1915 «,548 2,799,530 1914 7,012 8,710,564 Rotterdam 1915 2,482 2,775,419 1914 6,428 8,196,296 DOOD VAN DEN ÏELGISCHEN ONDERNEMER DE CLERCQ. — Uit « Indépendance Belge » : De heer Hippoliet De Clercq is te Fol-kestone aan de gevolgeu eener longont-steking gestorven, die slechts een paar , dagen geduurd heeft. Hij was een der grootste aannemers van openbare werken in België en tal- 1 rijk zijn de groote onderuemingen wel- < ke door hem uitgevoerd werden. Als zoodanig verdienen aangehaald : de spoorweg van Luttre, het groote via- i duct van Pqudromme bij Beauraing, het nieuwe zeekanaal van Gent naar Ter- ] neuzen, en ten slotte de nieuwe darsen | van de Antwerpsche haven, enz. Te Gent geboren, had hij zich tijdens t het aanleggen van den spoorweg te Lut- ' tre te Ukkel gevestigd, alwaar hij la- 1 ter gemeenteraadslid werd en geduren- 1 de 25 jaar schepen van Openbare Wer- j t ken was. Ook vertegenwoordigde. hij het 1 kanton Ukkel in den Porvincialeu Raad. Hij was oud-voorzitter van de Bouw-nijverheid-Vereeniging en van de Fe-deratie der Belgische aannemers. De heer De Clercq werd voorloopig te Folkestone bijgezet. HET WONINGVRAAGSTUK. — Er is te Antwerpen, op het initiatief der Intercommunale Kommissie, met de gelde-lijke ondersteuning en de medewerking van het Nationaal Komiteit voor Hulp-en Voeding, een Woningskomiteit ge-sticht om aan het zeer kiesche vraagstuk der huisvesting eene voldoende oplossing te brengen, met het doel de geschillen over huishuur in der minne te schikken, en de uitdrijving der huurders te vermij-den.Om op de meest praktische wijze tôt dit doel te geraken, onderzocht het Komiteit verschillende vormen van tus-schenkomst. Daaronder behoort ook het middel van tegemoetkomingen of voor-schotten tegen hypothécaire waarborg, aan beproefde eigenaars, die zich welwil-lend betoonen tegenover belangstelling waardig zijnde huurders, en aldus de in-komsten verleenen die noodig zijn voor hun eigen bestaan. Onnoodig te zeggen dat het komiteit bij zijne werkzaamhrden zorgvuldig aile speculatie op anormale toestanden en aile gebleken onwilligheid van betaling zal tegengaan. Er wordt een verzoek' gericht tôt het gemeentebestuur opdat zij in deze drin-gende aangelegenheid het komiteit zou steunen. Het Collège van Burgemeester en Scpepenen achtte het eene daad van solidariteit tegenover de bevolking dit verlangen tegemoet te treden, des te meer daar de gekozen vorm slechts een beperkte aansprakeiijkheid voor stads-financiën meebrengt en geene rechtstreeksche tusschenkomst daarstelt in toestanden die, hoe pijnlijk ook, niet door de gemeentebesturen kunnen verholpen worden of wettelijk ten hunnen laste ge-legd.In de jongste gemeenteraadszitting werd in princiep geslist dat de stad, ten beloope van fr. 100,000 de terugbetaling zal waarborgen van de drie vierden der voorschotten en leeningen door bedoelde instelling ,op aanbeveling van het Woningskomiteit aan eigenaars gedaan, die zich door tegemoetkorning jegens hunne huurders in nood bevinden. Verder heeft de Raad beslist dat, in uitzonderlijke gevallen en tôt een bedrag van fr. 5000 de hypotheekkosten voor deze eigenaars wien, wegens de ontoe-reikendheid hunner middelen, deze kos-ten niet aangerekend kunen worden, door de stad zullen kunnen gedagen worden. Het College zal ingevolge de machti-ging handelen, en later verrekenen op het gestemde oorlogskrediet, wat er van stadswege voor dit hoog menschlievend doel zal aangewend zijn. DE ENGELSCHE BIADEN EN DE OORLOG. — Onze dagbladen maken eene krisis door, waarvan het publiek zich geen relcenschap geeft, schrijft een dagbladuitgever aan de «Daily Mail». De veronderstelling dat de dagbladen door den oorlog rijker worden, valt van-zelf wanneer men in aanmerking neemt dat het noch. de . verkoop per nummer, noçli de abonnenjenten zijn welke de financieelè kracht van een biad uitma-ken maar wel de advertenties. En deze nu zijn zeer beduidend verminderd. Vêle provinciebladen hebben hunne dage-lijksche uitgave gestaakt, en verschijnen nog enkel éénmaal per week. De « Times », die tôt het begin van den oorlog Dp 20 tôt 30 bladzijdeu verscheen, telt r thans nauwelijks de helft. Dat men v'olgens het lot van dit groote blad der ^ity oordeele over den toestand der andere bladen, die minder vast staan. De redactionneele onkosten zijn be- | duidend vermeerderd ten gevolge der i icorrespondenties en telegrammen van I het ooriogstooneel, en daartegenover itaat dat de iukomsten van de adverten-:ic-afdeeling voortdurend miinder wor-len. De nijveraars en handelaars, die roor rekening van den Staat werken — ;n hun getal is begrijpelijkerwijze legio — onthouden zich natuurlijk van elke Diibliciteit en de andere schrikken te-11g voor groote uitgaven. Dan komt nog le verhooging van deu papierprijs. Men lient ook niet te vergeten dat een zeer ;root gdeelte van het papier vooï dag->laden door Zweden geleverd wordt. 3en geschil tusschen Zweden en Enge-and zou voor onmiddellijk gevolg heb->en de « verdwijning » van de Engel-che pers... De meeste onzer bladen en < ijdschriften werken thans met vrrlies. I ïet is dan ook zeker dat men zich bin-len kort aan buiten je wone verrassingen nag verwachten. Veïe bladen, tôt liier-oe als eawrikbaar besehouwd, zullen uinne uitgave moeten staken

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.