Het Vlaamsche nieuws

794 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1915, 27 Octobre. Het Vlaamsche nieuws. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/ws8hd7qj67/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

R_ SsTrJl _ lï-ï£%eéf} **•■ " '""" - iVr et Vlaamsche Nieuws Het best ingelicht en meest verspreid Wieuwbblad van Beigië. - Verschijnt^ maal per week MMiaMsaanrafiniw^MnH7raan?raflii!9aMaBe»âai«BMiBH«aBn»cmim49iKMii»iiai ihjuriius* iiii iiiii ■ ■■nui iii , miulUL1 iimai im n i h mini ai m n iih hinm 11 u "as£sa«sr%s*i. ? »jgmaea^K<n»Ean?MaK^«M3e^^ «waw ^rrr-rr—'i 'i mm i in-nmrr—tti—ir*r im—ir-rmi-T'ir-iiri—r iwi ■■ m uni ■iiibimw—■ ABONNEMENTSPRIJZEN t AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD : \ AANKONDIGINGEN Per week 0.35 j ?er 3 maanden 4.— | ROPMS Alh-W VA M nPM RDANnB Tweeds klaiz., per regel 3.50 Viarde bladz., per regel.. 0.50 Fer maand 1.50 | Per fi maanden ' 7.50 | D Allg, BORMS —-Albert VAN DEN BRANDE | »»rde bla*., id. 1.- Doodsbericht . .... 5.- Per jaar 14. * BUREELEN ; ROODESlRAA T, 44, Ai^TWERPEN, Tel. 1990 Veor aile annonçai), weade men zich: ROODESTRAAT, 44. ~ —m l'iira. jim " mini nui» tmtm —' " •"- " ' Kritiek ■De gebeurtenissen op den Balkan heb-1 l : zooals trouwens te vreezen was, K&i«dm£ g«g*ven tôt scherpe kritiek E de diplomatie, in de landen der bond- ■în Frankrijk zijn het Clemenceau — ■e beruchte afbreker van ministeries — H zijn « Homme Enchainé » en Gustave Hervé in zijn « Guerre Sociale », die, Het nog enkele andere journalisten, Wherpe kritiek uitoefenen op het mi- Mûp dit oogenblik heeft ook Sir Ed-Sard Grey, minister van buitenlandsche gHkeu in Engeland, de meest scherpe Mnvallen van de Engelsche pers te Horstaan. Om een gedacht te geven hoc ■bekookt de minister1 door sommige Wlitiokers aangevallen wordt, halen \ve lier een brokje proza aan, van de arbei-Ht'sleidcr M. H. Hyndman, op 30 Sep-■tnta-r in de sociaaldemorkatische « Jus- ■ Er is geen mensch in gansch Euro-■, schrijft Hyndman, die zoo algemeen ■erschat wordt als Sir Edward Grey. Hijne volledige onbevoegdheid in de Bhandeling der Balkankwestie, dwong ■squith's regeering hondderdduizend ■itische soldaten bij de Dardanellen in ■ta dood te zen den. Om zijne fout ■eer goed te maken heeft hij het Par-■ment met zooveel driestheid voorgelo-■::, dat zelfs heden geen mensch met ■istheid kan zeggen, tegenover wie en ■ toever Engeland zich verplicht ■ Wij zijn allen besloten te zegevie-■n—, maar dat is toch waarachtig geen ■dtn waarom wij rustig zouden toe-■a, dat nogmaals honderdduizend on- ■ beste troepen gedood of gewond ■orden, en honderden millioenen door ■t venster worden gesmeten, enkel f de onbevoegdheid van 't ministerie ■n buitenlandsche zaken en van het ■araan-salvisch-gehoorzamend koalitie- ■Met deze, o.i. onbillijke aanvallen, ■orden de gebruiken der oudheid weer ■gtvoerd, toen de boden die slecht ■tuws aanbrachten werden neergesa-■1, en de leiders, wanneer het succès zjj het dan ook tijdelijk, in den Httk liet, werden opgehangen. voorvallen op den Balkan, waar 't ■mon diplomatisch succès de bondge-■tôen in den steek liet, leeren ons niet ■weer de onbekwaamheid dier diplo-■tie, zooals Hyndman verkeerdelijk maar wel wordt de oude waar- ■ i door de feiten nogeens klaar be- : ■«n : dat de bekwaamste en meest be-■gde mannen ten slotte toch, in zekere ' ■fc, afhankelijk blijven van de om- : ■pdigheden waarin ze werken. ■^ar onze meening waren de omstan-■peden hier zoo ongunstig, dat de be- • ■lM™'te diplomatie de zaken geen 1 ^■wtige wending kon afdwingen. ' ■ffie ongunstige omstandigheden — ■ Grey en minister-president Viviani ! ■b;n ze zelf trouwens aangeduid — 1 ■^ vooral te wijten : 1° aan het uit- ■ van militair succès; 2° aan de ■ ■«e verhouding tusschen de Balkan- ■ fli onderling ; 3° aan het feit dat de J ^■ogenooten, alvorens van iets het ini- : ■'« te kunnen nemen, steeds elkaar 1 raadplegen en hunne handelin- 1 m ®°eten regelen met inachtneming, I W 'J~' zekere hoogte, van de belangen 1 ^■ 'leutrale staten. 1 ■ ie °f wat daarvan de oorzaak is valt 1 S;"'; te onderzoeken, enkel het bloote 1 ■ dient aangehaald omdat het een < *fe factor is geweest, die de diplo- < jeke werking heeft belemmerd : < '^F:; :e slag aan de Marne en de inval * ■rr Galicië, hebbeu de bond- i '^■ ^ten geen militair succès van betee- ^ ■ gehaald, tenzij negatief : het stui- 1 ■j^n den opmarsch der Duitschers 1 Valais. De Duitschers daarentegen 1 ■ n' fonder nochtana eene beslissing ■ nnen afdwingen, de Russen uit c ■./ *5n Polen teruggedreven, wat een h ■ '! moreelen indruk op den Bal- ^ ■' nteft veroorzaakt. I ■,'i^°?uigen der Entente Warea er Bit» ? ®cricht een Balkan-verbond c ■t/i te ^renS«n. Zoo'n Balkan-ver- 1 ■ . door de tusschenkomst der En- c ■te/5Wezenlijkt, zou een onoverwin- c ■;. ?:iderpaal gevormd hebben tus- * centralen en hun Turkschen c ■n;."ll00t. De afzondering der mid- c Btii<n Wa{* a'zo° voltrokken en k Btt i aan z'ch zelf overgeleverd, zou c HL, n8'_.stand kunnen houden. Die 11 Z1in afgestuit op Bulgarije, t ■,,[;rîd« van Boekarest, die zoo na- a ■■j '";'s voor de Bulgaren, werd tôt a °ht onc'<!r de auspiciën van t ■,,. / In Bulgarije, wur men dit c ■,.. " kon vergeten, bleef een sterke t ■ » a*nsluiting van Bulg«rije bij t ^®T«rl»ead kou enkel worden k ■ 'n met dit land volledire vol h 11 11 mi ■————kbmi——ammn doening te verschaffen, met het aanbie-den van al wat het door de,n laatsten Balka,noorlog had willen bereiken ; maar ■ dit kon niet geschieden dan ten koste , van Servie en Griekenland. c De Entente, die haar eigen bondge- - noot Servie had te ontzien, die daarbij zekere inachtneming van de Grieksche belangen niet kon verwaarloozen, daar ze hoopte ook dit land tôt haren bondge-noot te maken, heeft niet kunnen op-bieden tegen de centralen. Deze toch moesten Servie, waarmee ze in oorlog zijn, niet ontzien en, daar hunne ver-binding met Konstantinopel voor de - Turken een levenskwestie was, konden 2 zij deze ook gemaklielijk overhalen tôt ; concessies aan Bulgarije. ; Tusschen de twee strijdvoerende ; groepen bestaat ook nog een kapitaal î verschil, dat niet mag uit het oog wor-; den verloreu. Alvorens eene beslissing te nemen in - een bepaalde zaak, moeten, bij de En- - tente, al de landen die van 't bondge-nootschap deel uitmaken,worden geraad- - pleegd. In zich zelf is dat geen kwaad, i maar over 't algemeen brengt het toch . vertraging in het nemen va,n beslissin-; gen die soms hoogstdringend zijn. Hoe r meer partijen geraadpleegd hoeven te 1 worden, hoe meer gelegenheid er be-i staat dat over sommige punten meening-t verschil kan ontstaan, dat, al geraakt . meji door besprekingen ten slotte toch . 't akkoord, soms veel kostbaren tijd t doet verloren gaan. i De Engelsche « Manchester Guar-t dian » die 't nadeelige van dieu toe-stand begrepen heeft, schreef daarover : . « Het geheim van het mislukken van de i diplomatie der Entente is, dat ze, in het . groot vraagstuk van Turkije e,n den . Balkan, niet eensgezind was en niet een [ zelfde politiek volgde. De opvatting van • het Britsch kabinet van buitenlandsche [ zaken, was in al deze kritische vragen, . veel wijzer dan die der andere Eutente-: genooten, maar de Britsche diplomatie . was niet etiergiek genoeg, om h are meening aan anderen op te dringen. Het ministerie schijnt niet verstaan te heb-beiij dat Engeland er aanspraak op kan maken de diplomatie der Entente te lei-deu, evenals door Duitschland de politiek der middenrijkeu wordt geleid. » De « Manchester Guardian » uoemt het een fout, dat Engeland die leiding niet genomen heeft en wijt ze gedeelte-lijk aan sommige Engelsche bladen die hun eigen ministerie in de oogen Lun-ner bondgenooten hebben gekleineerd. Het valt te bezien of Frankrijk en Rusland, die misschien financieel wel niet zoo onafhankelijk staan als Engeland, maar die tijdens dezen oorlog toch ook al heel wat hebben gepresteerd, zich zoo maar de liooge leiding van Engeland I zouden late,n opdringen, zooals de ((Manchester Guardian» meent. In ieder geval, de Engelsche diplomatie heeft het voorzichtig gevonden daarmee niet te beginnen. Maar men merkt al aanstonds 't verschil tusschen de twee groepen : Oos-tenrijk heeft van Duitschlajid heel wat hulp genoten ; men denke slechts aan het tôt staan brengen, door 't ingrijpen van Duitsche versterkingen, van den Russischen opmarch in de Karpathen ; aan de herovering van Galicië met be-hulp der Duitsche legers, — en dan is heel goed aan te nemen wat de korres-pondent van de « N. R. C. » uit Wee-nen schreef, dat in Oostenrijk algemeen bewondering voor 't Duitsche leger en voor de Duitsche organisatie bestaat. Van den anderen kant is de weerstand der Turken, naar algemeen wordt ver-oudersteld, aan de leiding der Duitsche officieren te danken. Die beide landen, Oostenrijk en Turkije, moeten ouver-mijdelijk het moreel en materieel over-wicht van hunnen bondgenoot voelen, hetgeen dan ook de beslissing in bepaalde zaken veel moet vergemakke-lijken.Deze onpartijdige beschouwing van den toestand is noodig om te begrijpen hœ ongelijk de partijen waren en met welke moelijkheden de Entente te kam-pen heeft. Het is, naar onze meening, dan ook onbillijk bepaalde personen aan te val-leai voor tegenslagen die niet aan hunne onbevoegdheid, maar aan de noodlottige omstandigheden zijn te wijten. Om te weten wat er nu te doen staat gaat men best, dunkt ons, bij zijn vijan-den te leer. Zij ook hebben eens die kritieke oogenblikken doorgemaakt die de Entente nu beleeft. 't Waa een heel mooie zet van de Entente toen ze in Mei — wanneer naar algemeen werd verwacht de beslissende aktie ging intreden —■ Italië op hare hand kon krijgen en alzoo tegenover de centrale,n een paar millioen nieuwe, wel uitgeruste troepen kon stellen. De centralen stonden toen ook in een beden-kelijke posàtie doch nienaand, noch hunne legerleiding, noch hunne pers, e- noch het volk liet zich uit het veld 'n slaan. Met een buitengewone energie jr werd de aktie tegen de Russen — niette- te genstaande het verschijnen van een ,nieuwen vijand in den rug hunner le- e- gers — doorgezet. Door hun krachtda- ij dig optreden, — zonder tijd verbeuze- îe len aan beknibbelen af krachtverspil- ir ling van 't zoeken naar een zondebok, s- — werden de Russen uit Galicië en Po- > len verdreven, terwijl de opmarsch der h Italianen enkele kilometers voorbij de ig grens werd tôt staan gebracht. Door die r- beslistheid, waarmede ze militair succès le wisten af te dwingen, hebben zij hunne :n diplomaten zoodanig gerugsteund dat 3t ook op dit gebied praktische resultaten niet uitbleven. le Zal de Entente nu ook de centralen il met dezelfde munt betalen en door een r- beslist eensgezind optreden, het succès der middenrijken weten te neutralisee- n re.n ? î- Daarvoor zijn noodig : eensgezind- s- heid, wilskracht in de leiding, en stalen 1- zenuwen bij 't volk. En daarom juist 1, wekt het verbazing dat sommige bla- :h den in de landen der Entente dit laat- 1- ste zoo slecht begrijpen, door met hun->e ne bedilzucht wantrouwen te wekken te tegenover de verantwoordelijke leiders. 2- Eenmaal ingescheept moet men va-j- ren, en als de stonn opdaagt werpt men et zijn kapitein en stuurliedeu, en vooral h zijn kompas niet overboord ; maar grijpt d naar de beschikbare middelen om 't vaartuig veilig in de liaven te sturen. r- Zal het Entente-schip na dezen stonn > veilig, zonder lelc, de thuishaven bin-■ : nen varen ? le Voorspellingen zîjn gewaagd en heb- -t be,n geen praktische waarde. De naaste n toekomst zal ons door nuchtere feiten n leeren. n — — ONZE LETTERKUNDIGE PRIJSKAMP Dr, Emiel Lauwers 1B38 Weer een zoon uit het milde, vrucht-■ bare West-Vlaanderen, ginds door zijn volk bemind en hooggeschat, hier voor velen een onbekende. Ten onreehte, : want hij is een schoone figuur in onze letterkunde, en, wat voor ons volk niet ininder beteekenis heeft, hij.is een flamingant uit één stuk, een stambewuste Vlaamsche strijder en onder de besten. Emiel Lauwers werd in 1858 te Ingel-munster geboren en in het Klein Semi-uarie te Roeselare was hij boezeinvriend en vertrouweling van Albrecht Roden-bach, en een der uitverkoren leerlingen van Hugo Verriest. Te IYeuven studeerde hij in de genees-kunde en op dit oogenblik wordt hij door zijn ambtegooten een meester on-j der de meesters genoemd. Mogen wij hem even voorstellen als geneesheer, al was 't dan maar om te doen gevoelen wat een degelijk man hij is? Luister wat Dr- A. Depla over hem zegt : « Zijn geneeskundige geschriften, op eigen uitgebreid en veelvuldig werk gesteund, zijn, alhoewel talrijk, steeds van allereerste gehalte, door de dege-lijkheid van opvatting, de klare uiteen-zetting der gevallen, de juistheid en ge-pastheid van het gekozen woord... Als heelmeester kan misschien wel zijns ge-lijke, maar zijn meerdere zal moeilijk gevonden worden. Ik heb in mijn leven veel chirurgijns aan het werk gezien en, rechtuit gesproken, bij twee slechts, bij von Bergmann en von Volkmann, heb ik diezelfde gewaarwordingen beleefd, die ik, dag-uit dag-in, bij Dr Lauwers ondergaan heb : namelijk een gevoelen van onbegrensde zekerheid en volkomen rust omtrent den uitval van de operatie, hoe moeilijk, hoe ingewikkeld zij ook mochte wezen... » Indien we die woorden zoo gaarne aanhalen, v6or wij van den letterkundi-ge spreken, is het omdat Dr Lauwers op dit oogenblik de heelmeester is die, door zijn groote kunde en kunst, aan 't kampen is om zijn vriend en ambtge-noot, dichter en dokter Julius Delbeke, volksvertegenwoordiger voor Kortrijk, aan den dood te ontrukken. De laatste tijding die wij ontvingen was gunstig en hoopvol. En nu de letterkundige. Wij hebben naar een dokter geluisterd, luisteren we nu naar Hugo Verriest, die het met zijn ietswat kunstmatige bewonderende har-telijkheid toch altijd maar goed zegt : « Dr Lauwers... Een 'fijne penne ! Als ik dat woord schrijve ,ik geve er bree-der beteekenis aan dan het woord mis-' schien wel drageii mag. Bu toch spre-kende van h«m herzegge ik : Ben fijne l penne. Dat woord is uitSDrake van een r ; geheel wezen- Er ligt in hem en in zijn r - woord, in zijne kunst en werk, boven s i geruste en stille zekerheid van eigen k ■, macht en weerde, eene edele, plooibare, c ■ monkelende, lieve uitbloeiende fijnheid,,z ■ die pronkt en lonkt en laclit, die ern- ■ stig wenidUen waagt, en stapt en heft en 1 , rijst omhoog, vol zelfbewustzijn, rijk- ■ dom en overvloed. » Dr Lauwers schreef veel in tijdschrif-: ten. Hij vertaalde Julius César en Ko-\ rang Lear uit Shakespeare en Hiaiva-i tlia's Zang uit Longfellow. De vertaling : die Guido Gezelle van dit laatste gedicht r : gaf is een herkneding van het werk van v : Lauwers. o In onze « Bloemlezing » geven wij Een taaie kerel, een steviee brok uit on- ( ze letterkunde en die u bijblijft als gij j > ze eenmaaL hebt gelezen. 2 Dr Emiel Lauwers is ridder in de Léo- poldsorde en lid van de Koninklijke a ■ Vlaamsche Akademie. e Hij is nog veel beter : hij is van « den r : ZwiiVenden Eede », een soort van ka- v ■ tliolieke vrijmetselarij onder de West- v • vlamino-en. waar ze wel onderdanig zijn v ■ aan de Kerk, doch teveas durven optre- (-: den en werken tegen de verfranschte j: hoogere geestelijkheid. Daarvan zijn veel ■ priesters, doch 't mag niet geweten wie, want wie er lid van is wordt door de , bisschonnelijke ongenade getroffen. Mocht er ook een « Van den Zwijgen- ; ; den Eede » in het aartsbisdom Mechelen ontstaan, 't zou hier nog meer noodig E zijn dan in Westvlaanderen, vooral in c den tijd zooals het weldra blijken zal. v Maar 't wordt gezegd dat het stoere v Westvlaamsclie ras kraniger en stouter ® 1 is dan het Brabantsche, de onderwor- ■' penheid hier grooler en de verklikking cl meer te vreezen. z Mochten de goeden elkandcr weten te 1 vinden, tôt heil van Vlaanderen ! É» d " 1 z Pradikantan gn psiitisk ia Z. Afsikal De houding, door talrijkî onzer predi-kanten ingenomen in verband met de ge-beurtenissen van 't laatste jaar, heeft — schrijft de « Voîkstem » — niet alleen in zuiver kerkelik-, kringen ontevredenheid veroorzaakt, maar ook in onze politieke vvereld tôt opelike kritiek geleid. Van Nationalistiese kant is 't optreden van polisisérende predikanten verdedigd met : 'n beroep op 't recht van elk burger om zich te bemoeien met lands-zaken ; ver-der is aangehaald hoe bijvoorbeeld in Ne-derland de staatkundige bedrijvigheid van predikanten meegeholpen heeft tôt de verheffing van Dr. Abr. Kuyper — befaamd theoloogen verdienstelijk staats- 1 man — tôt de post van Eerste Minister. 't Is, ten eerste, onjuist wanneer bevveerd wordt dat elk staatsburger per se gerech-tigd is tôt deelneming aan 't politiek be-drijf in z'n land ; als algemeene regel geldt dat openb'are ambtenaren verwacht 1 worden zich daarvan te onthouden ; even-zo rechters ; en in menig land ook militaire officieren. En wat nu 't Nederlandse precedent betreft, in Holland vindt men niet — zoals bij onze hollands-sprekende bevolking — slechts 'n paar kerkelike ge- ■ zindten, doch 'n vrij groot getal, zodat 't i regel is geworden dat de lidmaten ener -spéciale gemeente ook op staatkundig ] gebied eensdenkend zijn. Zodoende is 't ; gevaar maar klein dat politieke aktiviteit ] van 'n predikant mag leiden tôt verdeeld- 1 heid onder z'n geestelike kudde. 1 Zooals gezegd, bij ons te lande behoort ( 't ganse publiek tôt 'dezelfde kerk, zodat ( 't haast onvermijdelijk is voor 'n politi- ] sérende predikant om 'n gedeelte zijner gemeente tôt tegenstanders buiten de , kerkmuren te krijgen. Vele brieven hebben ons bereikt van personen die onaangenaam getroffen waren door de methoden, door hun predikant in de dagelikse uitoefening van z'n ambt gebruikt tôt bevordering van z'n politiek geloofî sommigen vinden 't on-plezierig om, wanneer zij hun geestelike herder ontmoeten, altijd over elektie of de rebellie te moeten praten ; anderen weer hebben bezwaar ertegen dat, terwijl zij beroepshalve vanhuis afvvezig zijn, de predikant met hun vrouw — onder voorwendsel van godsdienstig be-zoek — in anti-Botha-Smuts richting komt geselsen en zodoende de echtelike genegenheid ondermijnt; weer andere briefschrijvers hadden andere soortge-lijke grieven, dis ons de overtuiging hebben geschonken hoe alleen zeer superieu predikanten voor onaanstotelike politieke * agitatie in de wieg gelegd schijnen. Er ^ kan, wat 't openbaar belang betreft, geen | objektie hoegenaamd gemaakt worden ' tegen 't zitting-nemen in de Volksraad ' van 't predikant, van 'n talentvol predi- A kant ; maar de moeilijkheid zit in de wijze, waarop Z. Eerwaarde 't Praathuis t kan bereiken. Evenmin kan 't schade r doan aan de Staat, indien 'n predikant c ernstige studie maakt van land*zaken ; c 1 maaf onze ervaring leert dar er 'n he- 1 melsbreed onderscheid is tussen ernstige 1 studie «n dilettantisme. En menig predi- 1 kant, die 'n groot prestige van politikus , onder z'n gemeente-leden erlangde, boe- ,, zemt maar jammerlik min herderlik ont-- ;- zag in ! Hoe derhalv« in andere landen de ;e politico-priesterlike situatie van kerkelike i- leraren wezen moge, we geloven dat in is ons land deelname aan de politiek voor ;- predikanten uitzondering behoort te blij-t- ven. Dagelijksch Nieuws ■ j AANKONDIGINGEN. — De opstel-raad verklaart geen de minste verant- > woordelijkheid op zich te nemen wat taal of inhoud van de aankondigingen betreft. BARON BEYENS HEEFT EEN ONGELUK. — Toen baron Beyens, de Belgische Minister van Buitenlandsche Zaken,zich naar het hoofdkwartier wilde begeven, heeft hij een ongeluk met zijn auto gehad. Een der wielen geraakte in een wage,nspoor bekneld, waardoor het rijtuig rond zwaaide. De heer Beyens werd aan het hoofd verwond en rnoest verbonden worden. De minister ver-volgde echter zijn reis en heeft, bij zijne terugkomst, in den Havre, zijne bezig-heden onnnddellijk hei"vat. DE PRI.JS DER VERTERINGEN TE PARUS. — In het hôtel der « Syn-dikale Kamers », in de rue de Lancry, heeft eene vergadering plaats gehad van de « Syndikale Kamer » der wijnverkoo-pers van het Seine département, ten einde de maatregelen te bestudeeren welke genomen moeten worden nu de verkoopprijzen steeds meer en meer stijgen. De heer Girardin, voorzitter, tconde met het oog op het immer duur-der wordende levensonderhoud de ,nood-zakelijkheid aan om den prijs der verte-ringeu te verhoogen ; doch hij wilde geen maxiniumprijs voorschrijven en liet daarin voile vrijheid aan degenen, die zijne meening deelden. Een dagorder welke de fakultatieve verhooging der tegenwoordige prijzen goedkeurde werd toen met algemeene stemmen aange-nomen.DE OPENBARE WERKEN IN DE PROVINCIE LUXEMBURG. — De période van gedwongen werkstaking, die een gedeelte der bevolking meemaakt, wordt op zeer nuttige wijze in de pro-vincie Luxemburg besteed, dank zij aan de medewerking van de openbare macht en het Hulp- en Voedi,ngskomiteit. Op verscheidene plaatsen der provincie, is men met belangrijke werken begonnen om de wegen te onderhouden e,n te her-stellen, alsook met het maken van nieuwe verkeerswegen. In het woudgebied werden nieuwe afvoerwegen welke voor de exploitatie vau hakhout noodig zijn, aangelegd en de bestaande verbeterd. Overal heerscht hierin eene opmerkens-waardige bedrijvigheid. De werkeloozen vinden bezigheid in de aldus opgerichte werkplaatsen en het geld, dat het Voe-dingskomiteit voorschiet wordt niet alleen bij wijze van ondersteuning gege-ven, maar dient om een werk te betalen, dat voor de geheele bevolking nut-tig is. Gewichtige gezondmakingswerken werden eveneens ondernomen of zijn op het punt van uitgevoerd te worden. De waterleidingen van verscheidene ge-meenten zullen verbeterd worden. Te Laroche worden op dit oogenblik al de kanalisaties geheel en al vernieuwd en me,n is bezig om volgens de nieuwste methoden al de opgevangen bronwatereu onder galerijen te brengen. Men bestu-deert eveneens op verscheidene plaatsen het aanleggen van rioolnetten. EEN ZEER ERNSTIG GEVAL VAN OMKOOPERIJ. — Wij hebben < onlangs gezegd hoe te Parijs een groote ' militaire zwendelarij ontdekt was : ci- ' viele en militaire dokters hadden voor < geld soldaten, die geen zin hadden om ' naar het front te gaan, als ongeschikt j voor den dienst verklaard. Op het oogen- 1 blik, zeggen de Pnrijsche bladen, heeft 1 de heer Bouchardon, rapporteur bij den 1 derden krijgsraad, een twintir'cal in- 1 hechtenisnemingen bevolen. De alge- I meene veiligheidsdienst van zijn ka,nt ' heeft eveneens verscheidene beschuldig- : den aangehouden. Onder hen bevindeu 1 zich : Dr. Achille Lombard, voorzitter ( van den arrondissementraad te Seaux, wonende te Icry ; Dr. Georges de Saint < Maurice, uit Martinique afkomstig, wonende te Parijs; twee militaire dokters « der reserve, sekretarissen van den groo- . ten etaf, militaire ziekenverplegere en ; verscheidene « belanghebbenden ». Dr. -Lombard, die niet meer praktiseerde, 1 had sedert het uitbreken der vijandelijk-heden een tijdelijk hospitaal in het sa- -natorium Gillet te Neuilly opgericht. i « Lekkere gerechten, zegt « Le Ma- < tin », de fijnste wijnen, Champagne 1 maakten deel uit van het voorgeschreven 1 diëet ; natuurlijk vroegen de zieken nooit 1 oui de foehandeling te verkort«n. Men 1 - ' zegt dat er maaltijden waren tegen vijf--1 tig frank per persoon. 1 » Maar er kwam eeu spaak in 't wiel. . Een onderzoek werd ingesteld en daar j barstte de bom ! Verscheidene aanhou-a dingen volgden in den loop van eenige , dâgen. Men zegt dat het aantal perso-I nen, die voor den krijgsraad moeten j verschijnen (de Fransche censuur j heeft het cijfer doorgehaald) zal bedra-t gen. Zij zullen zich te verantwoorden , hebben wegens valschheid in geschrifte, l het gebruikmaken van valschheid in geschrifte, omkooping van beambten en medeplichtieheid. » Het onderzoek, zegt het blad, wordt voortgezet en het aa.ntal beschuldigden j. kan een driehonderd beloopen. » Daar deze laatste zin aan het einde van een zeer lang artikel kwam, heeft | de censuur uit verstrooidheid het getal, dat zij hooger opgeschrapt had, laten | staan. ! DE AANWINSTEN VAN DEN AR-; CHIEVENDIENST. — De algemeene : archievendienst heeft in den laatsten , tijd tamelijk belangrijke aanwinsten ge-. daan. Het is hoofdzakelijk door giften . en partikuliere legaten, dat de schatten, . welke aan den beleidvollen algemeenen : sekretaris, den heer J. Cuvelier, toever-t trouwd werden, vermeerderd konden wordein. De aankoopen zijn zoo goed als nul geweest, daar de noodige fondsen ont-1 braken en de transakties met buitenland- - sche dépositaires bijua onmogelijk waren. De laatste lijst, welke eenige we- ; ken v66r den oorlog uitgegeven werd, ; had, voor een tijdperk van twaalf maan-; den, aangegeven dat de algemeene ar-chieven van het Rijk verrijkt waren met ! het betrekkelijk groot aantal van 1713 ! stukken, registers, noteu, bundels do-kumenten, perkamenten, enz. Sedert is , niettegenstaande de gebeurtenissen, het j aantal der aanwinsten nagenoeg hetzelf-de gebleven, wat gewis eeu merkwaardig . feit is. Het personeel is eenigszins ver-minderd doch het aantal bezoekers, die in de leeszaal werken, heeft in de laat-. ste tien, twaalf maanden zeer aanmer-kelijk toegenomen. DOOD VAN DEN MUNCHENER DICHTER. — De meest geliefde schrij-; ver uit Mûnchen, Jozef Roederer, is op : den ouderdom van 54 jaar overleden. Roederer was de dichter van het moderne Mûnchen, dat hij zoowel in no-vellen beschreef, liefst op een weinig satirische wijze, zooals in de (( Tragi-komoedien », als in tooneelstukken, welke in al de Duitsche theaters opgàng gemaakt hebben. Het meest bekende dezer dramatische werken is « Het Mor-genrood », de geschiedenis vandeSpaan-sche danseres Lola Montés, de vriendin van den koning van Beieren, en van de omwenteling van 1848 te Mûnchen welke door den schrijver weergegeven werd, juist zooals zij in werkelijkheid was, n.l. eene doodonschuldige revolutie zonder boosaardigheid. ENGELSCHE VROUWEN IN KHAKI. — In Engeland dragen thans vele vrouwen khaki-uniformen. Men ontmoet ze in aile straten, waar ze aile voorbijgaande officieren op militaire wijze groeten. Dikwerf wagen de officieren het in 't geheel niet den groet te beantwoorden, maar er zijn ook veel jongere officieren, die vergenoegd en belust op avonturen den vrouwelijken « Tommy » «taande houden om naar zijn regiment te vragen. Deze dames behoo-ren tôt de meest verschillende inrichtin-gen van het zoogenaamde « Ambulan-cie korps van vrouwen-vrijwilligers » en ze dragen de khaki, omdat ze meer tegen vuil en slijk beveiligt dan gewone klee-deren.ONBEZETTE PLAATSEN IN DE « ACADEMIE FRANÇAISE ». — Frankrijk heeft tegenwoodig negen « Immortels » te weinig, vermits de « Académie » in plaats van 40 ledeu, die 2e moet hebben, er slecht» 31 telt. De volgende zetels zijn te bezetten : die van de heeren Jules Claretie, Henry Rouon, Jules Lemaître, de Mun en die van den voor eenige dagen overleden professor in de literatuur Alfred Mezières, die ovef Goethe, Dante en Petrarca heeft geschre-ven. Vier gekozen medeleden werden nog nief plechtig opgenomen : generaal Ly*uttey, Alfred Capus, de la Ceree «« «le filoeoof Henry Berg*sn. yoensdag 27 Qctober 1915. Eerste Jaarg. Nr 285 Frjjs :_5 Centiemen door geheel België

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Het Vlaamsche nieuws appartenant à la catégorie Gecensureerde pers, parue à Antwerpen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes