Het Vlaamsche nieuws

1411 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1915, 16 Mars. Het Vlaamsche nieuws. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/fq9q23sh5x/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

pinsdag iô Maart 1915. Eerste Jaari Nr 62. Prit s : s Çentiemen door g eheel België Vlaamsche Nieuws I Het best ingeîicht en meest versprëid Nieuwshlad van België. - Verschijrat 7 maa! per week 1AB0NNBMENTSPRIJZBN : p£; weeï . . . 6.SS i Per 3 maanden , . 4M !>;,■ tittiî . , . !.5» | Fer % maandea . . . 7.SS rr J«sï I4.'«d | BESTUUR BUREELEN: HooMojiïîteHer Aller? BAËY E .? ! Roodestraat, 44, ANTWERPBIi ifefaeezie?: Aw^ VAN CPSTRAET j Teleiooa 199» AANKONDIGINGENs {Tw«sle bladz., per regel . 2 69 s Vierde bladî., per regel . #.26 Derde bladï, sd. . 1.60 j ci tolgen# overeenkonut., Doodibiricht E.83 [ERKWISTE WAARDE ; Ikonomisten van aile scholen zullen j weldra aan het werk stellen om uit Kkenett hoeveel miîliarden franks de ftog kost.en misschien nog kosten zaî. L trienden en helpers, de statisïie-t zullen lange lijsten opmaken vol Pré, met een ontzaglijk aàntal nulle-s achter een hoog hoofdgetal. atzal zeer leerzaam wezen, en waar-jnlijk verder tôt niemendalle dienen, 'k het meeste werk door statistiekerfe Ikonomisten verricht. .4 |ls we weten, dat de huidige oorlog stoffelijke schade misschien 200 mit-3s heeft veroorzaakt ; als we het ver-aan menschenlevens en arbeidsu ;ht, berekenen op het tiendubbele de-waarde, blijven we wellicht nog bé-én de waarheid. [aar we zullen, — ik spreek van de aneenheid der menschen, — daarom «et opstaan en zeggen aan de enke-en welken den oorlog uitlokten : Ntt genoeg ! ?e zijn verkwisters van aard. \k zijn verkwisters, omdat we weten ondervinding, of voelen bij intuitie, in den mikrobennest, dien wij jschdom doopen, geen ver lies zoo ot kan wezen, of het wordt weldra steld. fij zijn verkwisters : we laten toe een onzinnigen, bloedigen, moor-den oorlog vernietige, in weinige mden, wat het jaren en nog jaren gç-t heeft om op te bouwen. Dat daar-de kunstschatten van over eeuwen S vernield worden, schijnt ons onver-ïllig te laten. je mensch heeft zich, van eerstaf, ge-pend tegen wie hem wou ontnemen t hij zijn eigendom noemt. Wat hij de oertijden veroverde door zijn jcht, die hem zwakkeren deed over-esteren in den strijd om den gemeen-iien buit ; of wat hij nu binnenpalmt Ide Beurs, na eene welgelukte speku-ie, — de mensch heeft zijn bezit ver-igd tegen wie het hem wou ontne-i, of hij rechtmatig bezat of niet. gen de rooftochten in het groot, de gen, dienen de legers, waar zich dit ;waardig feit voordoet dat diegenen te niets bezitten, in grooter aantal dan deze, welke eenig eigendom te ledigen hebben. 'egen de diefstallen in het klein be-igt de mensch zijn eigendom door en en grendels, en daar dit niet veel pt, heeft hij ook nog policie, wët, tas en gevang uitgevonden. )at kost zeer duur, bijna zoo duur als waarde van al wat geStolen kan wor- îovicow, in zijn Gaspillages des sots modernes, wijst op de verkwisting waarde, die voortspruit uit de voor-fen, die de mensch neemt om zijn !je eigendom te doen beschermen. e iezers van Max Havelaar zullen i wel herinneren dat in het pak van ilman een stuk lag, dat voor titel rde : Over het wantrouwen op de iieke zedelijkkeid, — een stuk dat mis Droogstoppel deed zeggen: «Ilij geloof ik, de slotenmakers afscnaf-Ik ben er tegen. » Spijt me wel dat het pak van Sjaal-iverloren is gegaan. Misschien zou-we dan vroeger de rekening hebben regen, die Novicow eerst vijftig ja-later opmaakte. Iken avond sluiten we de deur onzer ùng. Uit wantrouwen, natuurlijk, en voor onze persoonlijke veiligheid. zijn daartoe verplicht geworden, om-wij malkaar niet meer ver trou wen, fflidat een gedeelte van Adam's kin-s er een beroep van maakt het an-• gedeelte te bestelen waar het dit esteld nu dat het sluiten onzer wo-! slechts twee minuten dure. Ieder ftblik openen en sluiten we weer = schuifladen ; rekenen wij daarvoor hts een halve minuut per dag. Twee ® halve minuut per dag maken per vijftien uren, of anderhalve dag ^ De waarde van wat wij betalen tribunalen, rechters, processen en l'aar ailes bijkomt, rekent men op 'tien en een halven dag arbeid per Hetgeen we verkwisten of verlie-d°or bedrog en diefstal, schat men feelfde waarde. En wat is die waar-111 geld uitgedrukt? De kleinigheid tien milliards, zeven honderd en 'g millioen franks per jaar, — die wij ^isten, puur voor niemendalle, om-11 (: malkaar wantrouwen... l daartegenover de miîliarden wel-e °°dog verslindt, en reken uit wel-lsachtige schatten ter beschikking a itaan van de beschaving, als de malkaar eens wilden ver- n A tek. WaiNsr is li Oorlog gedaan ? HET VERTELSELTJE VAN DE WAARZEGSTER Het Beriiner Tageblatt deelt het vol-gende vertelseltje mede : 't Is nu vier weken geleden. Mijn baardscheerder zei me, terwijl hij me de kin inzeepte : — Hebt ge gehoord, meneer, wat de majoor daareven vertelde? Den 28sten April wordt de vrede gesloten ! — Wel zoo! En heel precies weet hij te zeggen den 28n April? — Dit is de geschiedenis, vervolgde de man met het scheermes. De majoor heeft een schoonbroeder en die moest in Sep-tember 1.1. een groote reis ondernemen. Toevallig is hij bij een waarzegster te houden gekomen en die heeft hem ge-zegd : « — Van die reis zal niets komen ! » — En waarom niet? », ~ Omdat het in September volop oorlog zal zijn ! » Al lachende was de heer daarop weg-gegaan. Met Augustus brak de oorlog werkelijk uit. Dat trof den man gewel-dig, die terug de kaartlegster ging vin-den. En 't volgende gesprek had plaats : « — 't Is wonder gelijk ge den oorlog juist hebt voorspeld. Maar kunt ge mij nu ook zeggen wanneer de oorolg zal eindigen? » De waarzegster legde de kaarten en zei toen zonder aarzelen : » — Het wordt vrede den 28sten April 1915 ! » — Dan eerst ! Neen, vrouw, neen. Zoolang kan geen enkele Staat het uit-houden. 't Zal wel vroeger een einde ne-men.» — Toch niet. » —Welnu, ge krijgt van mij vijfhon-derd mark toe als gij het op den dag af juist voorspeld hebt. » Toen werd de vrouw nog ernstiger. » —Uitvallen zal het wel, maar dat geld zult ge mij nooit geven. » — Waarom niet? » — Omdat ge den 15n Januari 1915 zult sneuvelen. Er. nu :t vtrviîlg De man vertrok naar 't front en viël den 15n Januari 1.1. ! En ziedaar het vertelseltje. » Iets is er waar : in 't begin dacht nie-mand dat de oorlog langer dan twee maand zou duren, Daarna luidde het einde voor Kerstmis of Nieuwjaar, en nu zouder we allen blij genoeg zijn als het gedaan was met einde April. En geen mensch die er de mogelijk-heid van inziet ! Do Kunst der Politieke Leugen Zouden velen onzer lezers volgend op-stel kennen van Jonathan Swift, den Engelschen satirieker, den schrijver van Gulliver's Reizenl De tijden veranderen : de menschen niet, en hun ondeugden geven den heke-laar ruime stof tôt snedige opmerking en satier ; zoo was dat reeds meer dan 20U0 jaren geleden, toen Aristofanes leefde ; zoo was het ten tijde van Swift ; zoo is het nog heden... We laten nu Swift aan het woord. « Men weet dat de duivel de vader is der leugen, en dat hij zelf van den be-ginne af, een leugenaar was ; zoo kan men zonder eenige vrees voor tegen-spraak zeggen dat de leugen een oude uitvinding is ; wat meer is : de eerste poging was van politieken aard, omdat hij zich daarvan bediend heeft om het gezag van zijn vorst te ondermijnen, en een derde van zijne onderdanen tôt on-gehoorzaamheid te verleiden. Daarom werd hij uit den hemel gebannen, waar hij, zooals Mil ton vertelt, onder-konmg was in eene groote Westelijke provin-cie. Hij werd verplicht zijn kunst te ver-toonen in lagere sfeeren, te midden van de andere gevallen geesten, arme onge-lukkige of bedrogen schepsels, die hij nog dagelijks tôt zijn eigen zonde over-haalt, en altijd zal overhalen, totdat hij geketend wordt in de onpeilbare diepte. » Maar, ofschoon de duivel de vader is van de leugen, blijkt het toch wel dat hij, gelijk vele groote uitvinders, veel van zijne faam heeft verloren, door den onophoudelijken vooruitgang die na hem is gemaakt. » Als we de deugden en ondeugden der menschheid afschilderen, betaamt het dat we voor elk onderwerp een mo-del hebben, een persoon van aanzien, bij voorbeeld, van denwelken wij onze schets afschrijven. Ik heb dezen regel nauwkeurig gevolgd, en op dit oogen-blik stelt mijne verbeelding mij zekeren grooten man voor, beroemd door dit talent, aan welks bestendige uitoefening hij zijn vijf-en-twintigjange faam dankt den grootsten geest van Engeland te zijn, in zake der leiding van moeilijke zaken. » De meerderheid van zijn vernuft be-staat alleen in een onuitputtelijken voor-raad van politieke leugens, welke zijn woord te iederen stond overvloedig uit-deelt, ©n die hij edelmrçedig genoeg is om een half uur later te verge ten, . natuurlijk, weer een haîf uur daarna tef gen' te spreken. » Hij heeft nooit onderzocht of een voorstel eeht of valsch was, maar wci of het betaamdejVoor het huidige oogén-hlik, of voor het tegenwoordige publ'ièti het voorstel te bevestigen of te looche-nen.» Men zoU kunnen denken dat zulî. een talent zijn eigenaar of dezes partij niet veel meer baten kan, als het dik wijls wordt aangewend en bekend is geworden : daar in vergist men zich groo-telijks. Weinige leugens dragen het tet-ken van hun uitvinder, en de meest ver-hoerde vijand der waarheid mag er dui-zend verspreiden zonder voor den vader daarvan te worden aanzien. Zooal-de gemeenste schrijver zijn lezers heef', zoo heeft de grootste leugenaar zijn g:--loovigen, en het volstaat dat eene leuger gedurende éen uur geloofd worde, opdat zij haar roi vervuld, en geene andërè gelegenheid meer noodig hebbe. » De leugen vliegt, de waarheid korot haar kruipende achterna. Als de menschen ontnuchterd worden, is het te laat : de toer is gespéeld en het verteisel heeft zijn doel bereikt : het is gelijk iemand die éen goed antwoord heeft ge-vonden, nadat men van gesprek is ver--anderd, of nadat de toehoorders naar huis zijn gegaan ; of gelijk een doktor aie eene onfeilbare remedie vindt, aïs zijn klant dood is en begraven... Jonathan Swift. Hoe Zweden er over denkt In 1855 kwam tusschen Engeland en Frankrijk een verdrag met Zweden en Noorwegen tôt stand, waarbij de verde-diging van Skandinavië tegenover Rus-land werd verzekerd. Dit verdrag is nooit herroepen doch elkeen weet dat het de eigenschap van alie oude trakta-ten deelt, en niemand zich er meer aan houden zal. Na de afscheiding van Zweden werd in 1907 het bestaan van Noorwegen door Engeland, Duitschland, Frankrijk en Rusland gewaarborgd. Het volgend jaar werd 't verdrag "van St-Fî.' tersburg door Rusland, Duitschland, Zweden en Denemarken geteekend. Het hield in de status quo op de Oostzee. Op denzelfden dag verbonden Engeland, Duitschland, Frankrijk en Denemarken en zijdelings ook Nederland zich om de status quo op de Noordzee te eerbiedi-gen.Zweden heeft nu echter gezien wat al die verklaringen waard zijn en vreest den uitbreidingsgeest van 't reusachtige Rusland, dat een vrije haven aan de Noordzee begeert, gelijk het Konstanti-nopel wil aan de Middellandsche zee. De Oostzeehavens zijn niet ijsvrij en de schepen vandaar varend moeten boven-dien door de Deensche Sond. Wladiwos-tok ligt al even ongeschikt als de Zwarte Zee-havens, die afhankelijk zijn vand en doorgang aan de Dardanellen. Het be-geerig oog van den half Aziatischen reus is dus op Zweden geslagen. Zooals het eenmaal in het verleden Finland veroverde, zoo wil het in de toekomst Zweden bezetten, meent men in Zweden. In een nieuw staatswetenschappeiijk tijdschrift, waarin verschillende Zweed-sche hoogleeraars en andere aan het woord komen, wordt o.a. gezegd, dat Zweden voor zijn scheepvaart, handel en nijverheid de noodige waarborgen van Engeland had moeten bedingen — eerst indien Engeland 't gevraagde gege^en had, zou Rusland zijn 1/4 millioen sol-daten uit Finland naar het Duitsche front hebben kunnen zenden. De beroemde ontdekker Sven Hedin, die Rusland's gevaarlijke uitbreidingsgeest in zijn Aziatische kolonies heeft leeren kennen, de bekende Zweedscne hoogleeraar Fahlbeck, die voortduread op de eenheid van de Germaansche beschaving en ethiek wijst en vele andere hoogstaande Zweden streven voor een anti-Russische politiek. Hedin zeide m zijn beroemde rede te Kristiania : « Zij die meenen dat de honderdjarige vrede met Rusland een waarborg voor de toekomst is, dwalen. Het door Rusland versterkte eiland Aaland ligt zoo dicht onder de kust van Zweden, dat men den glans van de avondzon kan i zien terugkaatsten op de vensterruiten . van de huizen op Aaland. Indien Zwe- 1 den onder Russisch bewind kwain, zi.u- i den door Slavieche werklui de loonen aanmerkelijk verlaagd worden en Skan- ; dinavië zou een tweede Polen worden. In Finmaken en Nordland hoort m eu in ; den laatsten tijd den klank van den zil- , veren roebel, wat in der tijd ook het ge- ( val was in de Finsche grensgewesten, j die aan den oorlog van 1809 vooraf- , ging. » I Recht tegenover de tegenstanders van < Rusland staat in Zweden een andere ; strooming. Een harer leiders is de so-cialist Karl Hjalmar Branting, die nu heftig tegen Duitschland is, doch vroe- , ger heel anders dacht, zooals blijkt uit zijn eigen woorden in Ring Alberis baâk « Zwoden was voorbestemd., zoo schrijft hij, om de weieldbrand met Duitsche oogen aan te zien. j> De Duitschers staan ons na, wij hcb-hen veel met hen gemeen, zij oefenen den sterksten invloed .op de Zweedcshe beschaving. Wij waren bereid om ge-hoor te geven aan Duitschland's eerste leuze : « Het tsarisme is de verstoorder van den vrede en 't gevaar voor Euro-pa ». » De bekende hoogleeraar Gustav F. Steffen, Zweedsch volksvertegenwoordi-ger, heeft nu ook een boek geschreven over de onderstroomingen van den vplkswii in Engeland en Rusland en toont aan, dat in die beide groote lan-den een machtige partij sterk cegen den oorioç gekant was en nog is. Hij haalt gezaghebbende Engelschen en Russen, al» Shaw, Ransay Macdo-nàld, Wells, Kropotkin, Winogradof aan. In weinig landen wordt meer over den oorlog geschreven en getwist dan in Zweden — heel Zweden voelt dat Skan-dinavië's toekomst ten nauwste met cien uitslag van dezen wereldoorlog samen-hangt.In een merkwaardig hoofdartikel in Svenska Dagbladet betuigt de Zweed-sche schrijver Gustav vStridsberg hoe de politieke verhoudingen zeer snel kunnen veranderen. « Op 11 Mei 1905 stelde Engeland's eerste minister va»t dat het dreigendst gevaar voor Engeland was het opdrin-gen van Rusland aan de noordwestelijke grens van Indië. Nu strijden Engeland en Rusland te samen als bondgenooten van Frankrijk. Binnen enkele jaren zullen Duitschland, Engeland en Frankrijk met Skandinavië wellicht tegenover Rusland staan. » Boven aile richtingen en stroomingen van 't Zweedsche volksleven staat de hooge gestalte van koning Gustaaf, de sympathieke bewerker van de samen-werking der drie Skandinaafsdie "io-gendheden in de Malmôbijeenkomst. Zijn streven en dat zijner regeering is gericht op een krachtige 7ieutraliteits politiek, die zich handhaaft door tegen elke gewelddadige inbreuk van welken krai ook met aile middelen te protesteeren. 0@ Hësfos'îsGlie ionaimenten van Toledo De gemeenteraadsleden der oude en edele stad Toledo, doen dikwijls van zich spreken, maar nooit in welwillende ter-men. VVant zij zijn slechts op daden van vandalisme bedacht tegen de schatten, welke zich in den loop der eeuwen in de oude hoofdstad van Castilië hebben opge-stapeld. Nauwelijks heeft men uit hunne heiligschennende handen3 het huis van Gredo gered, dat zij wilden afbreken, of de Staat zag zich opnieuw genoodzaakt tusschenbeide te treden, omdat de vroe-de mannen zich in het hoofd gezet had-den om de geheele schilderachtige Jood-sche vvijk, met hare beroemde poort van Bab-el-Yehud, weg te ruimen. Een komiteit van geleerden en kunste-naars houdt zich thans bezig om, met nauwkeurige inachtneming van zijn ka-rakter, dit oude stadsgedeelte, waaraan zoovele melankolische herinneringen verbonden zijn, te restaureeren, en schenken hierbij hunne bijzondere aan-dacht aan eene oude Moorsche badinrich-ting, die onlangs ontdekt werd, en Waar-van de muurschilderingen uiterst kost-baar moeten zijn. Oorlogsteekenisas* De beroemde Fransche teekenaar en illustrator Georges Scot moest in het begin van den oorlog onder de wapens komen. Als automobilist mocht hij gene-raaî d'Amade ver van het front rond-tuf f en. Hij deed het behoorlijk, maar daarnaast vond hij weinig tijd zijn schetsbôek vol te krabbelen met krijgs-episodes bij den weg, die hij zoo gaarne in beeld had willen brengen. Tegen het nieuwe jaar begreep de générale staf dat er wel een andere chauffeur te vinden zou zijn, om den genenal te sturen ; ook omdat Scott's talen'.en ieter tôt hun recht gebracht konden worden. Dus gaf men hem verlof, zijn .miforni voorloopig uit te trekken, en ichonk hem bovendien een « permis » jrii zich vrij aan het Fransche front te sewegen, overal waar militaire gebeurte- ' îissen plaats hadden. Feitelijk kreeg hij hiermede een soort- : ?elijke aanstelling als indertijd Edouard Détaillé in den Duitsch-Franschen oor-og ontving, n.l. om zooveel mogelijk : itudies naar de natuur te maken,ten ein-3e later voor musea, stadhuizen en open-jare gebouwen, de muur- en andere ;childeringen te maken, den oorlog in jeeld brengende. Aan Georges Scott is ierhalve ook de opdraeht verleend voor-d nauwkeurig toe te zien op aile détails /an het krijgsmans-bedrijf, als de juiste niiformen der troepen, de distinctieven, 3en "bouw van geschut en verdedigings-iverken, opdat zijne teekeningen ook als tiistoriache en technische stukken haar waarde zulisn bahouden voor later DAGELIJKSCH NIEUWS MAURITS SABBE. — Iemand die van Eonden terugkeert, meldt ons dat de schrijver van de « Filosoof van 't Sashuis » ongenadig door de « Indépendance Belge » wordt aangevallen omdat hij aan een Duitsch dagblad toestem-ming verleende een zijner novellen- te vertalen. Maurits Sabbe vertelde ons reeds zelf hoe de Fransch-Belgische blaadjes en de <( Telegraaf » van Amsterdam hem in het haar zaten voor hetzelfde feit, en hoe ondanks aile opklaring van zijnentwege de aanvallen nog scherper werd en. Wij herinneren ons de gansche toe-dracht niet meer doch wel dit dat wij hem volmondig gelijk moesten geven. Van Holland stak de aantijging dus naar Engeland over. Logenstraffingen en opklaringen gelden niet : van je vrien-den moet je 't hebben ! Wat helpen kaars en bril Als de uil niet zien en wil? Daarbij als ge hoort wat « Indépendance » en « Métropole » te Eonden aan de menschen wijs maken, wat ze over België vertellen en hoe ze vriendelijke anekdoten over Brussel, hatelijke over Antwerpen, allebei even apokrief en laf-geestig, dagelijks opdisschen, dan komt het op één leugen min of méér op aan ! Onze uitstekende Vlaamsche schrijver heeft dan ook overhoop van gelijk den filosoof (van 't Sashuis) te spelen en er plezierig de schouders bij op te halen. MAX BAUSART. — We deelden gis-teren het overlijden mede van Meester Max Bausart, den gekenden advokaat, stokhouder der Balie. Max Bausart verdient eerbiedig her-dacht door aile Vlamingen, door aile vrijzinnigen, door aile demokraten. Vlaming was hij, toen nog velen niet goed wisten wat hun houding zijn zou tegenover de Vlaamsche Beweging. Vrijzinnig was hij, ofschoon geloovig kàtholiek, en verdraagzaam jegens ieder-een.Demokraat was hij van oude,n datum. Hij was republikein, en verborg die meening niet. Hij was op recht volks-gezind. In de dagen der Commune (1871) was hij de eenige die te Antwerpen de zoozeer miskende, zoozeer belas-terde opstand van het Parijsche proleta-tiaat verdedigde, en hulde bracht aan de slachtoffers van een grootsch ideaal, gevallen onder de kogels der reaktie. Menschen die dit deden, vooral in die dagen, waren zeldzaam. De vrijzinnigen en demokraten van heden dienen zich hunner dankbaar en eerbiedig te herinneren.RIJSEL OF RIJSSEL. — De twee spellingen worden op goed-valle-'t uit in de dagbladen gebruikt. De goede spel-ling, spraakkundig te wettigen, is « Rijsel » met één s. Inderdaad na een dubbelen kliuker en, dat is de ij, de i en j, wordt de me-deklinker niet verdubbeld, hoewel de uitspraak moet zijn of er de verdubbe-ling stond. Zoo : Pruisen, kousen, vxee-selijk, afgrijselijk (en niet « afgrijsse-lijk » dus ook niet Rijssel), enz. SOLDATENMUTSEN. — Het schoo-ne geslacht, in een opwelling van vadèr-landsliefde gemengd met de gewone do&is vrouwelijke behaagzucht, draagt sinds eenige dagen de politiemuts onzer officieren in krijgstenue, gouden kwis-pei die aan het vôôr-toppunt bengelt en op zijde een kokarde. Vandaag hebben wij twee dames gezien met dien hoofdtooi en met de Fransche kleuren concentrisch er tegen ge-plakt.'t Is misschien bondgenootschappe-lijk, vaderlandsch, maar eigenlijk beval-lig was het niet. De goede smaak had zijn medewerking ditmaal niet verleend, en wordt er niets beters op gevonden dan zal de mode Paschen niet bereiken. NOG ALTIJD HET VERBAND-HUIS-ZUID. — Gedurende de bçschie-ting werd naar men weet, deze zoo nut-tige instelling beschadigd en dan ook eenvoudig gesloten zonder het publiek maar het allerminst er over in te îichten. Na zoowat een half jaar heeft men be-vonden dat het noodig was op het ge-bouw, waarheen nog steeds de groote in vier talen aanwezig zijnde opschriften de ongelukkigen zouden kunnen lokken, ;ene terechtwijzing te plaatsen. Eerst is de kolossale viag van het Roode Kruis weg-Tenomen, eenige dagen later werd er een ifgestempeld berichtje aangebracht aan ien ingang van het huis : « Voor spoedi-je hulp bij plotselinge ongevallen zich te wenden op het politieburee!, Vlaamsche iaai, 102. » Het bovengemeld politiebureel is 2fevestigd in nurnmer 91 der Vlaamsche kaai en verder is aldaar noch dok-ter, noch wieg noch verbandkast aanwe-sig voor spoedige hulp. Valt er nu een ongeluk voor zoo loopt men eerst naar het verbandhuis, leest aldaar het gestempeld berichtje, gaat dan opvolgend haar de Vlaamsche Kaai 102 en 91, en van daar naar een dokter. Als die nu te huis is en aanstonds meei kan komen heeft men na een dikke twintig minuten de spoedige hulp ! ! Rechtuit gesproken, is zulke toestand waardig van onze stad? Wij dringen nogmaals aan bij de stedelijke overheid opdat zij het verbandhuis zou heropenen. HET KON. VLAAMSCH KONSER-VATORIUM. — De leergangen in het Kon. Vlaamsch Konservatorium worden geregeld gegeven en de lessen regelma-tig gevolgd. Bijna al de professors zijn terug jffe-keerd. De bestuurder, M. Emiel Wam-bach, is nog altijd in het buitenland. Zijne afwezigheid wordt niet eens opge-merkt.Zou men niet goed doen M. Wambach eenvoudig af te stellen? Men doet het met stadhuisbedienden, die hun post v<-r-lieten en lang na den gestelden tijd le-rugkwamen. Waarom ook niet met iemand die, — de feiten kunnen het be-wijzen — totaal overbodig is in de iri-richting die hij heet te besturen? STIELEN EN AMBACHTEN. Een konfrater spreekt van allerlei vak-mannen die om tijdelijk en fatsoenlijk door de wereld te komen, stielen en am-bachten uitoefenen, die ver afwijken van hun gewoon bedrijf. Ter aanvuling kunnen we zeggen dat wij een schilder kennen, die in aardappe-len doet ; een boekhouder die kolen le-vert, en een muziekprofessor, die den kost wint met mosselen te verkoopen... in 't groot natuurlijk, niet met een wa-gen... \ EEN ZONDERLING REFERENDUM. — De « Review of Reviews» heeft het zonderlinge idee gehad om aan hare lezers te vragen, welke de 20 meest beroemde mannen waren, die se-dert het begin van de wereld geleefd hebben. Het is niet te verwonderen, dat men er geene namen van Duitsche tijd-genooten in vermeld vindt. Doch men vindt er evenmin de namen van Luther, Kant, Goethe of Beethoven onder en zelfs de andere naties zijn niet meer begunstigd.; Frankrijk komt er niet ia voor ! Deze jury plaatst aan het hoofd van de lijst : Shakespeaie, dan volgen Christoffel Colombus, Julius César, Gutenberg, Newton, Dante, Darwin, Stephenson, Homerus, Boedha, Aristoteles, Michel-Angelo, Franklin, Lincoln, Mozes, Socrates, de heilig? Paulus, Watt, Confucius en Karel dt Groote. DE VERRASSINGEN VAN EEN RESTAURATIEWERK. — Het mu-seum van Munchen heeft eene schilderij van Lucas Cranach aangekocht, welke eene wonderbare verandering heeft on-dergaan.Dit doek inaakte deel uit va,n de ver-, zameling Schleissheim en stelde voor-heen eene heilige Juliana voor, eerbaar gekleed, omringd van engelen, die van een uithangbord van een magazijn voor jongenskonfekties afkomstig schenen te zijn. Een behendige restaurateur, de heer A. Mayer, slaagde erin om de « verbeteringen » welke knoeiers ge-meend hadden in de schilderij van den ouden meester te moeten aanbrengen, te doen verdvvijnen, en eene" Venus van eene schitterende naaktheid, omgeven van amors, eveneens aile kleedij mis-send, kwam te voorschijn, tôt groot ge-noegen van de ware artisten. Men zegt dat het restaureeren van eene andere schilderij van Cranach, welke zich in de Durer-zaal bevindt en een in het rood gekleede Lucretia voor-stelt, eene even verrassende als volmaak-te ontkleeding zal ondergaan. STICHTING VAN EEN ALGE-MEEN EENZELVIGHEÎDSBUREEL. — Onder de bescherming van het Aut-werpsch Hulpkomiteit, van het Welda-digheidsbureel en den Bond der Mensch-lievende Instelliugen, is te Antwerpen een Eenzelvigheidsbureel gesticht ge- ' worden. Zijn zetel is ingericht in het lokaai van den « Bond der Menschlievend* Instellingen », Gildekamerstraat, 6. Het doel van het Bureel is, in de mate van het mogelijke, de uitbuiting van de weldadigheid, door gewetenlooze personen, te beteugelen en de verschil-lende werken, die er zich op toeleggen de armoede te lenigen, in staat te stellen de iukomsten 11a te gaan waarover de aanvrager beschikt. Het Eenzelvigheidsbureel laat aan elk werk zijne voile vrijheid van handelen. Het bepaalt er zich bij, te dienen als bemiddelaar tusschen den persoon die onderstand vraagt en de werken of instellingen, officieele of private, tôt welke hij zijn toevlucht wil nemen. Te dien einde stelt het Bureel koste-loos ter beschikking van elk gezin, op zicht van een officieel eenzelvigheids-stuk (trouwboekje, geboorteakt, enz.) een eenz.elvigheidsbockje vermeldend de namen, voornamen, ojiderdom, beroep, samenstelling van het gezin, enz. Elk komiteit of elk werk, dat bekom-merd is om de methodische inrichting der liefdadighcid, m\ zich dat boek je

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Het Vlaamsche nieuws appartenant à la catégorie Gecensureerde pers, parue à Antwerpen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes