Yier-enTwintigsie Jaar. - N. 18$ Dondcrdag, 13 Augusti 1914 HET VOLK Aile briefwisselingen vrachtvrij te zenden aan 'Aug. Van Isegliem, uitgever voor (le naaml. maatsch. < Druklcerij Het Volk » Mcersteeg, n° 16, (Sent. Bureel van West-Vlaanderen : Gaston Bossuyt, Gilde der Ambachten, Kortrijk.TELEFOON 523. Bureel van Antwerpen, Brabant en Limburg : Viktor Kuyl, Minderbroederstraat, 24, Leuven. CHRISTEN WERKMANSBLAD VERSCB'JNT 6 MAAL PER WEEK. - 2 CENTIEMES BIT NUMME GODSDSENS7 — HUISGEZIN — EIGEN DOM Men schrijft in : Op aile postkantorën aan 10 fr. perjaar. Zos maanden fr. 5.00. Drie maanden fr. 2.50. Aankondigingen. Prijs volgens tarief. Voorop te betalen. Rechterlijke herstelling, 2 fr. j>er regel. Ongeteekende brieven worden geweigerd. TELEFOON N° 137, Geut. 0E TOESÏANQ WOENSDÂGMIDDAG. Ziehier de officieele mededeeling, die woensdagmiddag aan de pers werd medegedeekl : De achteruiiwijkende beweging der Duitschers, die gister werd aangekondigd, duurt voort. Op dit oogenblik is geene enkele andere inlichiing gekomen. S 'T ZIJN GEEM SOLDATEM, MAAR DIEVEN! Drie duizend nhlanen zijn in Hasselt gedrongen, liebben er in de sukknrsale der Nationale Bank 2.017.000 fr. en in 't Postbureel 7.000 frank gestolcn, en zijn dan als lafaards gevlucht voor de aan-rukkende belgische troepen, die hen gelijk vuiligheid uit Hasselt geworpen liebben. De slaven van den duitschen Keizer zijn geen soldaten, het zijn dieven. 'T ZIJN 00K BRANDSTICHTERS. Volgens een telegram uit Amsterdam, hebben de duitsche dieven, na te Hasselt gestolen te hebben en er weggedreven te zijn, het dorp Halen (2.500 inwoners) in brand gestokem Ecn onzer brusselsclie konfraters ont-moette gisteren te Brassel M. Olindo Bitetti, opsteller van den Corriero délia Sera, die door zijn blad gelast was om de beweging der fransche légers te volgen en nu plots bevel kreeg het belgisch leger te vervoegen. —- In Italie, zegde M. Bitetti, had iedereen geloof gehecht aan de duitsche bewering, dat het belgisch leger een niets was, onvermogend aan den duitschen reus te weerstaan... En daar komt ons censklaps het nieuws toe van den over-lieerlijken weerstand der Belgen en, wat nog meer is, van hunne overwinningen 1 Het was eene siddering in geheel ons ge-voelig volk. Onze dagbladen wijden gan-sclie bladzijden aan de eer der belgische heldhaftigheid. In onze straten juicht men den naam van België toe. Ik kan u de geestdrift van ons volk voor uwe dapperheid niet beschrijven... lets is er wat mij hier bij mijne aankomst verwon-clerd heeft, verlclaart M. Bitetti. — En wat dan? — Hoe zoo ! roept hij uit. Op enkele kilometer afstand wordt er zoo gevoch-ten, en uwe stad is kalm, de inwoners doen hunne zaken, herbergen en koffie-huizen staan open, de wandellanen zijn vol lieden die niet den minsten angst betuigen...! Ik heb landen en steden in oorlogsstaat gezien, ik heb den oorlog der Balkans gevolgd, en nergens heb ik eene zoo bewonderenswaardige kalmte, cenc zoo volkomene koelbloedigheid ont-moet. 't Is de eerste maal dat ik in uw land kom, dat ik uw schoon Brussel be-zoek, en ik kan u niet zeggen hoeveel bewondering ik gevoel bij dit schouwspel ■van kraclit en gemoedssterkte, dat gij den vreemdeling aanbiedt. De Diiilschci's malien misbruik van de wilte >!ag. , Wij hebben reeds gezegd dat de vijand de ziekenverplegers of de gezanten niet eerbiedigt. Een kanonnier vertelt nu het volgende : Ik was in het fort van Boncelles toen de Duitschers Luik bestormden. De aan-val was geweldig en duurde tôt den Donderdagmorgen. Rond 10 ure naderde ccn groep Duitschers het fort, voorafge-gaan van eene witte vlag. De vijand deed ons verstaan dat hij wilde onderhandelen. De kommandant Lefert besteeg eene bank, doch hij was nauwelijks er op toen liij neergesclioten werd door de Duitschers. Ko gels waren hem in de billen geschote n Armosde in 't Papier. < Eer het eenige dagen van hier is, zullen ? sommige dagbladen nog slechts in half formaat, en andere zelfs in 't geheel niet meer kunnen verscliijnen. Dienaangaande hebben we reeds de meest ongegronde praatjes van ongerust-heid hooren verspreiden. Luistert naar die praatjes niet. Zoo er sommige dagbladen tijdelijk t ophouden te verschijnen, dat is alleen | te wijten aan 't gebrek aan papier. De papierfabrieken ontvangen niet * tijdig de grondstoffen, waarvan zij het t gazettepapier vervaardigen. Die grond- 5 stoffen moeten over zee komen, van Noorwegen, Zweden en Rusland. "VVij moeten daar dus geduld bij hebben, « maar ons niet door ongerustheid laten overmeesteren. Wel zou het voor iedereen zeer lastig zijn in zulke - gespannen tijden geene ? nieuwstijdingen te ontvangen, maar men f mag er geen teeken van nood voor ons land of voor ons volk in zien. Wat ons zelven betreft, onze Iezers | zullen allijd ingelicht blijven. Komt er een dag dat we geen gazette- | papier meer hebben, we zuilen drukken op aile andere soorten van papier die we in magazijn hebben, onverschillig van J welk formaat of hoedanigheid. ; Niemand weze dus ongerust, Het Volk j zal u van ailes op de hoogtc houden. 1 Wat de Engelschen denkeo. Het oordeel van de « Times » ' De militaire korrespondent van den J Times schrijft : Op liet huidig oogenblik, dat aile oogen gericht zijn naar Luik, Lorreinen en Elzas, is het noodig duidelijk te doen uitkomen dat onze opperste belangen daar niet zijn, docli aan de Duitsche kust. Ben der laatste nummers van de Lolcalan-zeiger, die door vluchtelingen in Engeland gebracht werd, laat ons goed verstaan dat de Duitsche vloot aanvallend zal optreden tegelijkertijd met het Duitsch leger. Wij moeten, zcgt de Times, voorbereid zijn op een wanhopig'e onderneming vanwege de gansche Duitsche vloot en van het leger tegen ons. Niet enkel uit de Noordzee maar uit de Baltische zee zullen de aanvallers komen. Zulke onderneming kunnen wij wel het hoofd bieden. Thans lioudt de Duitsche vloot zich stil. Laat ons echter op ailes voorbereid zijn. Uit ecn militair oogpunt is het klaar dat de Duitsche vloot ons binnen 8 dagen een slag zal willen toebrengeu. De Oorlogsschikingen. De befaamde, engelsche militaire sclirij-ver, koloncl Repington, schrijft als volgt over den huidigen curopeeschen oorlog : —• Sommigen spreken van drie weken. Andcren gaan tôt drie jàren. De waarlieid is dat de oorlog voor Duitschland eene vergruizing zou zijn indien hij lang moest duren. Zijne gelegendheid tusschen twee, hem vijandige militaire machten, de afsluiting der zee, de verlamming van al zijne yaardijnijverhcden, 't gevaar van verlies zijner koloniën, dat ailes verbiedt Duitschland te denken aan 't voeren van een langdurigen oorlog. Er zijn vier millioen Duitschers onder de wapens, misschien zes wanneer men al de garnizoens, bewaarplaatsen en reser-ven medetelt. Maar volgens bevoegd oordeel, zou men vanwege Duitschland geen oorlog van langer dan zes maanden kunnen inzien. 't Is ccn feit dat de Duitschers al de levenskrachlcn' hunner natie aanwenden om in Frankrijk een grooten slag te doen. En zij hopen dezen slag met zooveel kracht en gowieht te doen dat hij onweerstaan-baar - ouwczen. Uit duitsch oogpunt moet de slag schielijk en krachtdadig gegeven worden, wil hij het betrachte staatkundig en militair gevolg hebben, 't is te zeggen : wil lij de faam van onverwinbaarheid beye^tigen, waarop Duitschland sedert zoo ï-'-vkeiit. ] TT/ite^ i,- j, ^ (XL. ' tet ^L.-,en van dieii slag? Men zou het niet :uiiir.en zeggen. Maar wat zeker is, 't is lat de 7e en 10° duitsche legerkorpsen, lie Lijzonder gelast waren onmiddellijk .uik te nemen en aldus den weg te openen, n hunne zending rampspoedig mislukt BERICHT. Van Eieeien af seîr,sch5jsît jeîs felâsdS op klein formaat, Jo©!» dâesî wooï,a,.©i»gscir8sai» >egeB zijn wfSjj ibsjîia zekes® inze wasfce Siesers ■êt'omîw 4e curenara bSiîjwen Ssedïeaien. Ket §SSSÎB ïHOFïSt wcffkocht sars U ©eastâasîiesa ntjimi3iïssp« 9f9 Ssalî formaat en zeker seintsclu IbSasi ipcsîIs tpgjeSîeaadsn 4e wersohijweRj aïBas bif gebrek aan isaptes", l.Bcllocen detegtiiwoordigeooi'iog M. H. Belloc heeft in Mei 1912, in het '.ondon Magazine, eene studie ge chrcven lie thans niag aanzien worden, om liare uistbekl, als eene zeer juiste verwonde-endevoorzegging van hetgeen nu gebeurt. Ziehier wat die studie bondig inhoudt : « Gezien eene rechtstreeksche nadering /an Duitschland naar Frankrijk zeer moei-ijk is, bevindt Duitschland zich indenood-cakclijkheid, eene zwenkende beweging te ioen, docr Beigië. Inderdaad, Frankrijk heeft langs zijne Oostergrens eene keten van hinderpalen geplaatst, die geen enkel leger zou kunnen ovcrsehrijden, zonder hevige en langdurige veklslagen te leveren. Deze hinderpalen vangen aan in het zuiden door den ring van versterkingen rond Belfort ; daarna zijn lict de Vogezen-gebergten, dan d: groote omheinings-sterkten van Epinal, Toul en Verdun. Sinds de ondervînding van Port-Arthur is L het klaar dat een leger liever al deze hinderpalen zal omzwenken dan ze te over-schrijden.Nu, deze lange lijn van fransche ver-dedigingen omdraaien, brengt voor de Duitschers légers de noodzakelijklieid mede, de Maas over te steken op Belgisch grondgebied. En dit kan niet lager gc-geuren dan te Luik, want moestee zii zich zijn. Door dit feit hebben .de belgisch® wapens eene onstcrfelijke faam verworven. De belgische Ardennen zijn geene ge-scliikte streelc voor den tocht van groote evenwijdige kolonnen ; en op dit oogenblik moeten aile bruggen vernield en aile wegen versperd zijn. 't Is te denken dat cen korps fransche ruiterij zich op de lijn Marche-Neufchâtcau bevindt, dat er fransche troepen te Namen zijn, dat het belgisch leger aan de Maas staat. Zoo de fransche vliegenicrs en anderj inlichtcrs de bijzonderste duitsche samentrekkings-strook op dien kant van de grens verkend hebben, is het nog tijd 0111 meer troepen op het front Vcrdun-Maubeuge te bren-gen.We mogen 00k aannemen, dat de duitsche massa niet vôôr acht dagen in beweging kan gebracht worden en dat op dat oogenblik aiulerhalf millioen Fran-schen zullen gereed zijn om er tegenover te staan en dat al de vijanden van Duitschland zullen aangemoedigd zijn door de heldhaftigheid der Belgen bij Luik. De duitsche vloot blijft nog stil. De mogelijke zending van engclsclnj troepen in Frankrijk en in België kan nochtans niet ontsnapt zijn aan den duitschen legerstaf. Aile duitsche militaire schrifteu duiden aan, dat de duitsche vloot uit aile kracht moet liandelen om deii doortocht der engelsche troepen te beletten. Evenwel do^engelsche vlo-;t is op zulken de gelegenheid aanvaarden om zich met de zeemacht van den Keizer te meten. 't Zal voorwaar een groote dag wezen, deze waarop de duitsche vloot zich tegen ons zal werpen, want ze zal eene warme ont-vangst hebben. in België wagen en deze versterking, eena der sterlcste van Europa, verwaarloozen, dan zouden zij hunne gemeenscliapslijn in gevaar brengen, langs dewelke liun voorraaddienst moet gebeuren. Inderdaad, moestenzij lager oversteken, dan zou hunne gemeenschapslijn tusschen twee groote versterkte garnizoenen loopen, Luik en Antwerpen. Deze twee steden zijn welliswaar nogal ver van clkander verwijderde, doch Antwerpen kan altijd bevoorraad worden langs de zee en zoolang de Duitschers de zeemacht niet bezitten, kan Antwerpen het middenpunt zijn van de steeds aan-groeiende krachten, die tegen de duitsche gemeenschap kunnen gericht worden. De Duitschers kunnen 00k Namen niet aanvalïcn vôôr Luik, of Namen in plaats van Luik, omdat de Frans'chèn vôôr hen te Namen zouden zijn. 't Is Luik dat zich het dichtst bij de duitsche grens bevindt en den weg afsnijdt. Eene engelsche verkenningsmaclvt heeft in België 00k eene roi te speien, want 't is in België, dat Engeland gemaklcelijkst zijne troepen kan ontschepen. De kust is van af Boulogne tôt aan Antwerpen, ccue basis van eerste klas, in deze gcbeurlijk-heid.Deze engelsche macht zal niet tôt docl hebben te zamen met de belgische soldaten de forten van Luik en Namen te verdedigen : liare roi zal deze niet zijn van cen garnizoen. De duitsche machten zullen ecrst een grooten slag doen, om de forten van Luik te bemeesteren, voor dat de engelschcn en de fransch.en op het oorlogstooncel kunnen verschijnen. Doch dat zal niet gemakkelijk gaan. Luik is omringd van twaalf forten, die de volmaaktste en de gcweldigstc verdedigingsomheining vor-men van Europa. De Duitschers zullen langs de Vcsder-vallei voortgaan. Doch ailes doet voorzien dat hunne plotselinge oprukmarsch onmiddellijk zou gestuit zijn. En dan zou een belangrijke faktor tusschcnkomen : de engelsch-fransche samenwerking. De medewerking van eene engelsche verkenningsmaclit, al ware zij 150.000 man sterk, zou mogelijks de Duitschers niet weerhouden Luik te ovcrsehrijden en ccn duitsch loger te vormen op den linkeroever voor Luik. Doch de engelsche

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.