Het volk: christen werkmansblad

791 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 23 Janvrier. Het volk: christen werkmansblad. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/p26pz52x9s/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Achi-ea-Twiofigste Jaar. — H. 18 ÛodsSiensî — Buisgezia — Elgcndea ïïceasdag, 23 Jaauari 1918 Allé fcriefwlsselingcn vracht» *rij te eeiulen aan Aug. Van Iseghom, uitgever voor de naaml, «naatsch. « Drukkerij Het Volk»» Heersteeg, n* 16, Gent. Bureel voor West-VIaan de ren» Cftston Bossuyt, Eecolletteo* Stra&f.H, Kortryk. »• HET VOLK Man schrljft In t Opalle post kantoren aan !!)?(* jîer jaar. '/es maanden £f. 5.00t. Drie maandea fr. 2,50. Aaakoadtgingsn : Prijs voigens tarief. Voorop ta bel aie». Rechterlijke herstelling, 2 ÊA per regel. Ongeteekende brieven worJca tr (\ tcp 1 î'fl. TÏÏLBFOON N» 137, dent» Verscîiîjat © maal per week CHRIST EN WERKMAN SBLAD S Ceatiemeo het numntex* HesrscUzDcht leliit ten Val. Alleen bij hoogere ingeving en bestcm-ming mag cen mcnscli zicli aan vooispel-Hngcn vvagcn. Wij g a an 't niet doen, Maar : « uit het verleden sproot het heden en nit Iiet heden kiemt de toekomst » ; zwatin andeie wooiden wil zcggen, dat de gang van het verleden naar het lieden ons kan leeren wat \ve denkelijk in de toekomst mogen veiwachten. Dit zien \vc thana weer eens bevestigd door het lot van Rusland, dat nu bezig is den weg op te gaan, dien de inachtigc Rijken dei Meden en Perzen, der Macedoniërs, dei Romcinen en andeie overheeischcrs ge-volgd hebben. De heerschzuchtige staatsop /atting van Ivran IV, bijgenaamd de Vrecselijke, is vooi Rusland tôt begin van uitvoeiing gelcomen on der Peter I, zoogenaamd de Grôote (1689-1725); die opvatting was gegrond op het begrip en 't verlangcn naax o\eimeestering en in pa!min g van an der e. grootc en kleine Staten in Eui'opa en Azië, zonder omzien naar recht oî iede. Na zes eeuwen stiijd tusschen SI aven, Skandinaven en Mongolen, weylen de Moskowiten, op het einde der vijîtiendc eeuw, als gewelddadige Voortzettfers der SJavischo heerschappij en oveiwirinaais der Mongolen, de ware mèesters ovèi al de toenmalige Russisehe vorstendom-men. Iv/an IV (1533-1584) onderwïërp darrbij nog de khanaten Kazan en Astrakan, veroverde Sibeiië en gaf zicli zelven de eerste den naàm van Tzar aller Russisehe lajjwden, ora welke overmacht te steunen hij den eersten gron^lag der bestendige legers vesijgdè. Zijne opvolgers hebben zljn veroveriîîgszuclit maar al te praktisch uitgcwerkt. Reedsin 1721 wàrén Lijîland, Esthland, Ingermanlanden Karelië bij RusIaiul in-gèlijfd. In 1783 vol g de de ïvriîn, *e"n in 1793 was 't de beurt aan Litauwçn. Kleiri-Polen en de rest van W.olhyriië, Podoiie en Oekranië. Bij de derde verbrokkelin^ t van Poleii in 1795, ging obk een gropt deel 4%a het Poolsehe Rijk aan Rusland over. ten merkclijk deel van Arménie voîgde ÎJi 1828-29 ; en in 1910, slechts zeven- eh-•half jaar geleden, wercl het grootyorstën-dom Finland bèpaald bij Ruslan'd inge-lijîd.Gedurende ruim vier eeuwen heeft het iTzarenrijk dus enktl geleefd voor over-weldiging en inpalmjng, steunend op ,voortdurend oorlogsgeweld. Welle cen erbarmelijk leven moet zulks gegeven hebben aan do voikeren van zulk een Staat 1 Niet het algemeen welzijn van Iiet .volk was de hoofdbekommering der re-geering, maar wel de zucht om het Rp «,-oortdurend uit te breiden en liiervooi ailes te olîeren. De handhaving der m§eht van zulk een Roofstaat verejschte ecne eenheid, welke tegenover cendracht staat gelijk dwinge-{andij tegenover wettigheid; en om die Eenheid te verkrijgen, werden noch taal hocli godsdienst noch geweten geëer-biedigd. Deze miskenn|ng der ziels\Tij-heid ging zoo verre, dat in 1831 aan oc Polen verbeden werd nog katholieke kerken te bouwen. Wic het autckratisehe Staatsbe^rip dierf tes?enspreken of be- Strijden, werd gehslsrecht of naai Siberië verbannen, waîo1 de laalste tzai nu bcenSezonden werd. Wat verwekte noodzakeliji: zulk re-ge&iingstelsel ? — De onverrnijdelijke op-komst van nihilisten, communisten, anar-chisten en allerhande partijganpevs wier benaming over 't algemeen maar triestig eindigt, en die een onuitroeibaar niicro-bennest vormden in 't liehaam van den Staat. Hoovaardij komt vôôr den val, en heerschzueht, die een vonn der hoovaardij is, leidt ten val : dat groote Rijk is nu ook gevallen, ontbonden omdat het in dwang te alomvattend, tegenover de vrijheid te dwangziek bekrompen was opfevat. Zij die het thans ten val ^ebracht hebben, hadden te veel onder dwang en vervoleinS geleden; doeh hebben ze er iets beters eTi degelijkers op gevonden ? Ze wafen het overweldigingsstelsel moc-de, en niet zonder reden; maar ze hebben er een ander gedroomd en voorloopig in zwang wilJen brengen, dat evenmin kan steek houden, omdat het gecn rekening houdt met wat de menseli wezenlijk is' noch met wat hij inderdaad behoeft : vrijheid, geen teugeiloosheid; eigcndom, geen aaneigening voor zich zelven docr ontei-gening van anderen; godsdienst, geen onge-regeld.heid noch ongodsdienstigheid; cen innig streven naor zoovctl mogeliik harle-lijke gelijkheid, geen jacht naar cen ber-senscliimmige gelijkheid in intellcctuecle en stoiïelijke goederen, die slechts de gelijkheid in de algemecne minderv«aardig-heid zou lcunnen zijn. Met die ware behoeften van den mensch houdt het nieuw Russisch stelsei, ■— ("oo men diCalreeds een stelscl noemen mag) — geen, rekening, omdat het gesproten is uit het heci'schzucht'g geweld der démagogie. die noodzakeiijk verwekt v.crd door het heei-schzucha?.gev/eîd der r.uio-kvatie van het oud-Russische stelsel. Waar het oude ten gevoige van onbetoom-de heerschzueht gevallen is, daar blijkt het nieuwe gebrek aan Iceilcracht te hebben omdat het even onmatig heersch-zuchtig is. We herhalen dat we ons niet aan voor-spellingcn wagen. Maar die lessen mrag de geschîedenis tocli niet nutteleos geven. Gçcn rekening houden met de ware behoeften van den mensch, van den enko-ling, is de doodgeboren hei d der dema-gogiiche heerschzueht in Rusland. Geen rekening gehouden te hebben met de be-hoefte aan zc-lfbestaan der voikeren, is de val geweest de r aui okratische heersch-zucht van het Russisehe tzarenrijk. Gewelddadige overheersching kaiî geen duur hebben. De voikeren bestaan niet ten dienstc van een Staat : de Staat moet maar bestaan voor 't wel zijn van het volk dat hem uit eigen wil vormt. En te dezen opzichte geldt in den huidigen tijd volop het thans zooveel besproken woord zelf-bestemming. Deze is lict toch, die de voikeren waarlijk kan hechten aan hun staatsvoim. Omdat de zelfbestemming in de overmeesterde voikeren niet geëer-biedigd werd, is het Russisehe Rijk in ont-binding gekomen en ten slotte àan brok-ken gevallen. Dat is de geschîfedkundige les welke zijn lot ons geeft. Anderen aan hun eigen wezen ontruk-ken om ze in ons eigen wezen te doen op-gaan, is uit heerschzueht de eenheid ver-breken, welke wij in en voor ons eigen wezen noodig hebben en zonder welke v/ij gcdoemd zijn aan brokken i e val'en. 't Is nsrv vsl flnt fin h«,'vrs','!. Tncht loi'!*. IN DUITSCHLAND. In de IioGfëkonimlssîg, BEELIJN, 21 Jan. — Voigens het Bcrl. Tage'oîatt verneermf, z?l het polifick débat, in de hoofdkommissie van den Rijksdag waar-sehijnlijk donderdag bejïinnen, vclgens overeen-komst tusschen het Rîjksbestuiir en do partij-lîiders. Het is zeor waarschijnlijk dat graaf Hertling, rij kskanselier, de aangckcndigdc groote redo zal houden. Staatssecretaris von Kuhlmann zal, eveneena zijnen Oostenrijkschen eollfga, graaf Czernin, het vertrek van Trotzlçi naar St-Petersbarg to baat nemen, om naar Berlijn te kcmen waar hij heden mr.andagavond toekc mt. Bij Keîzgr Wilhglm- BERLIJN, 20 Jan. — Ambtelijk. — De keizer aanhcordo gister het verslag van den generalen staf. Nleiiws varklarlagsn vaa LIoy-3 Gsorgs. Zaterdag vrerd uit Ionden geseind : Bij de berradElaginR yan gister, der afgevaar-digden van do Trc.de Unions, dio gehouden werd om do voorstellsn der rc>geerii:s9!J zako do leger-kontingcnter.to onderzoeken, hieldLlojrd G^orgo eer.o redo voor de kongissleden. Met 1):trekking op do Oorlogsdoel; indçji zeî do hoofdmiaister, onder meer, wat % oigt : « Dî k 'us, voor dewçllio wij Etaan, is deze : Om do r.oodigo manschappcn to vsrlcrijgen, is er geen anclrr middel,.dan do ouderdomsgrens voor wecrplicht tet 55 jaar to verhoogen, gelijk dit alreeds in Ocstenrijk geccnieci is ; oîwsl do (harsteldo Vgekwetsten cltijcl weer naar ds vuur-linie to bronger- Indien wij r.ict in staat zijn het Duitsch l^gcr to ovcrwiiraen, zal het niet mogelijk zijn, d&gsnsoh verstandigo en gemstiga vredesvoorwarrder door ta z;tten, welko onlanga var.wege do Trade Unions nfgakondigd werden. Nooit zuller. do Duitscho machthsbbers geneigd zij;i, de minsts vrcdrsvcorwcardcn aan to nemen welke eenig preifistiseh redenaar ilit ons lar.d vcorstelde, indien wij hen daartoe niet knimen dwingen. » De redenaar heriunerde nnn de formulcering der oorlogsdoelcinden, gelijk zij door hem narrions do reg-eeïir.g en korfc daarna ook door Wilson bepaald v.'erden, en behandelde. verder op welke wij 30 clic beide botoogen In Duitscli-land opgenomen werden. — «Indien echter do Entente», zoo sprak verder Lloyd George, « niet in staat is hethoofd fce bieden aan do huidiga machthebbers in Duitschland, dan zullen dezen morgen gansch de wereld behcerschcn..De Engelschc en Fran-sche, eigenlijic da Iiuropoescho demokratie zal overgelcverd zijn aan de genade eener gruv.'zamo m i 1 itai r-auokratic, geiiik de wcrcld cr noolt zulkc-cne gezien heeît. De Duitschers fiullen nooit Belgie ontruimen, indien zij cr niet toe gedwongen worden. » Ten slotte verklaarde de hoc.fdminîstor : «Zoo iemand in mijnc plaals in siaat is cen cerzaam en aanneembaar micldel le vinden cm zonder strijd uit dit konflikt le komen, zoo beziveer ik hem in Godes naam, mij dal middel te noemen. Mijns Inzicns is er slechts één.e keus : oîwel zetten wij den strijd voort. oîwel liggen wij onder. « In do b::raa<Aslar'ing der Trade Unions werden r.a 't oinde van Lloyd Goorgo's redo wagen ge-stekl en door hem b^antwoord. In zulk eene beantwoording eener vraag, zegde hij : — « Do Duitschers waren immer bereid \Tede to eluiten op den door hen vastgestelde'n prija, maar dit is do prijs niet dien wij bsreid zijn te batalen. Wij waren vroeger r.iet bsreid hem to bstalen on zijr het thans ook iet. Ik vertrouw dat zulks da zinswijze van het volk dezes lands is. Op het oogenblik dat do Duitschers neiging tôt vredesor.derhandelingen onder billijke voor-waarden zullen botnor.en, — die voorwaarden Werden medegédeeld : het zijn voorwaarden welke de Arbeidspartij zelve in wezenlijkheid aangonomen hee£t, — zal nicmand weerstreven in vredesond.erhaiïdelirgen te trederu » Een afgevaardigde vroeg oî de beate weg, om de meening van het Duitacho vclk to vernemen, niet ware, too te laten dat vertegenwoordigers van Duitschland met vertegenwoordigers van andere mogendheden te Stockholm of ergens elder3 samenkomen. — Lloyd George antwoord-de : « Do verteganwoordigera van het Duitscho volk zouden natuurlijk door de Duitscho re-geering aangeduid wordon. Slechts met eene re-geering kan men vrede sluiten. » Ter beantwoording eener vraag betreflende cen internationale wcrkiiedenkonîerencie, zegde Lloyd George: — « De heb alreeds de tegenwerpingen op zulke konferencie in het Lagerhuis medegedeeld. Na langdurigc, zorgvuldige c-n rijpe overweging zijn de verscliillende landen ccristemmig t-ot het besluit gekomen, dat aile onderhandelingen welke zouden gevoerd worder», het moesten zijn tusschen de vertegenwoordigers der regeering van ieder land. Datis de zienswijze van Wilson, die de grootste demokratie der wereld vertegen-woordigt, alsmede van de Fransche demokratie, van Italie en ook onze eigen zienswijze.» Iagaande op de vraag, welke voorwaarden de noodznkclijke voorbopaling tôt eene vredes-konferencie zijn, ar.twoordde Lloyd George : — «Mijn eigen, persoonlijke zienswijze is, dat het niet wenschelijk ware in vredesonder-haudelingen to treden, aleer men zlct dat men ze met bevredigenden uitslag kan beëindigen. Naar de houding welke de leiders d.er Duitsche reg- cring aannemen, ben ik overtuigd, dat het niet zou voeren tôt cen uitslag die aan een op-rechtige verstandhouding konde gclijken, indien men met vrcdesonderliandelingen begon. Men zou la dit geval den toe stand verergeren, In plaats van hem te verbeteren. » De Easdsîsbeirakklngsa na fisn Oor'og. Uit WaslJngton wordt geseind : D- Hmdelskamer der Vereenigde-Staten onderwerpt aan harc 600.000 medelcden het voorstel, aan de leiders der Duitsche nijvtrl eid eene waarschuwing te richt.n, dat zij epeene licrneming van vriendschappelijke handelsbe-trekkingen met de Vereenigde-Staten niet mogen rc-kencn, indien de Duitsche regeering na den oorlog nie}; een voor het volk verant-woordelijk orgaan gcworden is. De kommissie der Amerikaansche handels-vloct beslcot, vertegenwoordigers naar Rome, Parijs en Londen uit te zenden, met het doel goederendepots te openen in aile gewichtige havenplaatscn aan den Atlantischen Oceaan. Daardoor moet niet enkel de kontrool der Amerikaansche handelsvloot doelmatiger inge-richt, maar mocten ook de betrekkingen tusschen de liandclsvloten der Vcrbondenen nauwer aangeknoopt worden. — Diarentegen v.'ordt uit Amsterdam medegedeeld : Voigens de bladen alhier, handelt de Evening Standard over eeno redevoering, welke de vroe-g"re Engelsche hoofdminister Asquith den 15 Januari uitgesprokcn heeft op eene kiesver-gaderlng der liberale partij, met het oog op het program der Arbeidspartij. Evening Standard : vat de verklaring van Asquith als volgt samen : « De oorlog deed zijn voortgang zonder partij-twisten. De politieke uitzichten hoeven het libjralism niet te verontrusten. De liberalen mocten de vooruitstrevende polit iek der Arbeidspartij welkom heeten. De libérale partij moet vasthouden aan zckerc grondbeglnselen der libérale geloofsovertuiging, namelijk aan dat der landelijke licrvorming, der onderrichtsher-vormlng en, mits zekere beperkingen, aan den VRIJHANDEL. Wat dezen laatsten aangaat, moct:n de liberalen crkennen, dat de econo-mische kontrool, welke de oorlogstoestand noodzakeiijk maakte, nog eenigen tijd na de vredes-sluitir.g moet voortgezct worden. Betere eeono-mische vorming, beterc organisatiën en einde-lijk verbefcerd verkeerswezen zijn het, welke aan de Engelschc nijvcrheid meer zullen ten goede komen dan een tolstelsel, hetwelk echter voor eenige belangrijkc nijverheden zou kunnen noodig zijn. » MENGELWEKK """ "~"l f IN DENH MUIL VAN DEN WOLF. Zeer vrij naar het EngeUch, door F. D- M. Zij die spraken, waren zoowel voor mij ver borgen als ik voor lien. Weidra erkende ik de Stem van Sarah; de tweede stem duiddc cen man van een anderen stand aan. Was dit die ivrecmdcling? Hij spràk op ccn tevens ernstigen en gemeenzamen toon; al antwoordend, bleek Sarah onder den lndruk te zijn van lets dat haar tegenstond. Ik onderschtldtje deze wcorden : — Ik zal het niet langer meer verdragen, Yk verwittig u. — Dan moet ge 'fcjism zeggen, mijn waarde Sarah, ten minste oo ge er den moed toe hebt. Maar spreek stiller, bid ik u, want ge moet weten dat zoowel de boomen als de muren soms ooren hebben. Ik kon mij niet weerhoqden, aan die twee-«praak een levendige aandacht te verleenen. — Zij is woedend omdat hij zich met haar bezighoudt. vervolgde Sarah. Ik dacht dat het een keukenrelletjc betrof, waarop M. Rayner soms gekscheerend zla-«peelde. Sarah was verliefd, zegde hij çian, op een zekeren Tom Parkes, een jongeîing uit Londen, veel jonger dan zij, die van zijnen tent, «checn het liof te maken aan Jeanne, de tweede kamermtid. Op dit oogenblik legde Sarah Jnderdaad hare grieven bloot voor den gast van M. Rayner, iets watlk wel zonderling vond. — Gij west wat ik Voor hem gedaan heb, Jlegde zij. Zoo hij cr nog is, heeft liij het aan mij le danken. Mceût hij dan dat zijne nieuwe gril...* — Ssst, ssst... Zwijg toch, of spreek zoo lulde nlct. Wat is er toch van uwe vîoegere beschel-âenheld gewojrden, Sarah? —• Beïcheidenheidt Hewel, xouk'hlj op deze van dat jonge m-isje mogen rekenen? V/clkc diensten mag hij van haar verwachten? — Geen hoegenaamd; 't is vcor hem erjee' een pbzier, eene verst'-ooiing, een verz-fc.. Maar Sarah onderbrak liem, driftig uit roepend : — Een plezler! eene verstrooiingl c-en VgTZ'.t!.. Ivomaan : hij verslindt haar met zijne oogen Het is zichtbaar dat hij gansch en gehecl dooi haar ingenomen is. O, als ik ooit ccn bewijs van zijn dubbelhartigheid heb, zal niets mij weer houden. Ik zal haar dooden, al moest ik er vooi hangen! — Sarah, Sarah, geen g"khedcn, !\oor! her-nam de andero gar.sch emstig, tcrwijl hij dicht langs mijn schuilhoekje ging. Jim is geen uit zirmige, en alhocwel hij soms wat hard is, zal hij toCh diensten gelijk de uwe weten te beloo-nen. Hadde hij u niet gelijk de anderen kunnen afdanken, als... Het was mij onmogelijk iets meer te hooren lk bleef niettemin nog ccn tijdje vooralecr mijn hoekje te verlatcn. — Als het zoo voortgaat, zegde ik bij mi; zelve, zullen we den een of den anderen dag cen vrceselijk drama tusschen de meiden zien ge-beuren.Ik zou ailes aan Mad. Rayner verteld hebben: maar zij maakta aile vertrouwen onmogelijic, Aan haren man kon lk natuurlijk mijnc vrces niet mcdedeelcn. Ik moest mij dus beperken bij te hopen, dat Jeanne wijs genoeg zou zijn om de jaloerschheld Van Sarah niet meer aan te vuren. Maar waarom gaven zij aan Tom Parkes dea naam van Jim? Ik had Tom Parkes twee of drie keeren ont-moet. Het was een stevige jongen, met een on-beduldend gelaat, en die er dommer dan boos ultzag. Het scheen mjj, dat hij ecr door SaraE sou ^unnen geleld worden, dan zij door hem, Nletiemin, onder den lndruk van watlk gehoord had, was lk nn gansch geneigd hem voor een volmaakten «chelm te aan zien. Tôt eoo ver vas ik met mijne ovcrwegIngtD gekomen, als ik mij weer in huis bevond met rnijïi boekdeel van Guizot's Geschiedenis van Frankrijk onder den arm. M. Rayner begon te gekscheeren om den emstigen aardmijnerlezin- • g'-n. — Och, ik ben zop onwetend. z:gde ik. 'k Tracht mij in staat te stellen om lafcer de op-leiding van verder gevorderde meisjes dan Aïdn te oîidernemen. Ik bepaal mij overigens niet bij onderwjzende lezing : dezen morgen heb ik al • de dagbladen gelezcn. — En watnieuws is er? •— Het verhaal van een moord in Ierland en de bijzonderheden vaneen aar.zienlijkendiefstal. — Van waar dit? — Hoe, weot gij het niet? In een kasteel in Devo-ùShire, bij lord Dalston. Er zijn vcorwer-nen van groot"- vwarde gestolen; tôt lilertoc heeft men de plichtigen niet or.tdekt. — B;i, men ontdckt ze nooit, t-nzi} bij een buiteng -wone lcans. 't Is altijd dcz- lfde historié : een ladder tegen een venster, diamant en ge-roofd, juweeldoozcn, enz. cnz.... — Ik hoop wel dat deze diefstal oen uitzonde-ring zal zijn on dat do clief dezen keer aan het gerecht niet zal oritsnappen ! riep ik driftig uit. — Wat hebt ge toch tegei dien dief ! Gij kunt niet vreezen dat men uw diamenten stele, ver-mits gij er geen hebt. — 't la alsof gij meer sympathie voor de die-ven dan voor de bestolenen zoudt hebben, merkte ik aan. — Zeker, veel meer. En gij, acht gij het on-mogciijk sj-mpathie te gevoelen voor degenen die «tien misdadigers noemt î — Zonder twijfel, wedervoer ik, verwonderd en zelfs ontstemd over dergelijke vrang. — Goed I Haddet gij er beminnelijke ontmoet, zonder hunne dubbellxartigheid te vermoeden, gij zoudt onder de bekoring blijven en hun gezel-eohap verkiezen boven dit van eerlijke, ma» vervelende on gekke lieden. lk nom het M. Rayner kwalijk, n^j M» ta plagen en, naar het mij toescheen, zich te ver-maken met mijne verontwaardigirig._ — Wat zoudt gij dôen, vroeg hij, indien gij u, in uwe loopbaan van onderwijzeres, bij lieden moest bevinden, wier eerzaamheid niet onbe-vlekt ware ? — Moest zulk ongeluk mij overkomen, her-nam ik, dan zou ik bij mijn voogd vluohten zonder iemand te verwittigen. — Hewel, mijn kind, ik haQp dat ge u niet in zulk geval zult bevinden. Algèlijk is het beroep van onderwijzeres niet zonder gcvaar vcor een zoo schoone maagd als gij. Deze lantsto woorden roaakten op mij een pijnlijken indruk, waarin zich evenwel 'k weet niet welke verborgen voldoening \*an behaag-zucht vermengde. Terug in de etudieaaal. door een gevoei van ijdelheid gedreven, brscht ik de kaars bij den spiegel en zag mijn beeld aan. Ik gelc^i niet dat ooit een jong meisje voor de eerste maal heeft hooren zeggen dat ze echoon is, zonder er leven-dig door te ontroeren. Lief, dat kan er nog door; maar echoon t... Ik was aan loftuigingen met gewend peraakt. Deze bedwelmde mij bijna. Getroffen door den schitterenden^glans mijner grijze oogen en de frisehheid van mijn tint, nog aangevuurd door de redekaveling, had ik het zonderling gedacht met luider stem te zeggen j — la 't inderdaad mogelijk dat M. Rayner mij lief vindt î Ik was to zeer verslonden in 't aanscnouwen mijner zoogezegde ffchoonheid, om te hebben 1 kunnen opmerken dat iemand binnengekomen was, Ik sidderde, wen ik met spottende stem deze woorden hoordo uitspreken s — Ja, dat is een lief figuurtje. Haast u maar er genoegen van te halen, want dat duurt maar een tijdje. Da rimpela komen, en dan zult geu afvragen of het wel tôt n wa# dat de bewondering der mannea nob ricbttOM» m Offlcieele Mededeelingen In Ytadcren, Frankrijk en Ëlzas (DUITSCHE MELDIKG.) BERLIJjST, 20 Januari 's avonds»,— Uit het groote hoofdkwartier : Van de oorlogstooneelen niets nieuws. — 21 Januari. — Legergroep l'an kroanprins' Rupprecht van Beieren. — Noordoostelijk on Oostelijk van Yper, alsoolc aan het front van Lens tôt Epehy, hield gestegen ttrtilîeriebedrij-vigheid aan. Bij efweer van een Engelschen vooruitsteot Zuidelijk van VentlhuiUe, bleven gevanger.en in onzo handen. — Legergroep van den Duitschen kroonprirs. — In enkelo sectors in Champagne en op beide kanten van de Maas govechtsbedrijviglieid der artilleries. Koordwestelijk van Reims en in da Argonnen hadden kleine ondernemiagen oi.zer verkonnersafdeelmgen goeden uitslag. In de twee laatste dagen werden elf vijande-lijke vliegtuigen en een kabeiballon aîgeBchoten. (FRANSCHE MELDIKG.) PARIJS, zaterdag 19 Januari. — Oîîicieol avondbericht : Niets te meiden, behalve artillei-ieiiedrijv;g-heid Noordelijk den Chemin des Dames en op den lïnker Maasoever. —■ Zondag 20 Januari. —■ De Franschen hebben gemakkelijk twee vijandelijke overvallen teruggesiagen. den een in de streek ten Zuid-oosten van St-Quentin, den nnder ten Westen van Courtecon. Bij tusschenpoozen besciùetiiiï ophetoverige godeelte van 'tîront. (ENGELSCHE MELDING.) LONDEN, zaterdag 19 Januari. — Officiel avondbericht : De vîjand heeît verscheidenc vergecfsclic po-gingen gedaan om vannacht en vaaoctotend vroeg de Eagelscho schansen bij Nieu^kapelîe en ten Zuiden van Lens te overvallen. Niet; van belang te meiden. " OP m& (DUITSCHE MELDING.) BERLIJN, 21 Januari. — Uit het grooto hoofdkwartier: . Tusschen de Wardar en het Doiran-mcer Ieefde het artillerievuar bijwijlen op. In de Stroema-vlalcte kwam het meervuldig tôt voor-veldgevechten, die met goed gevolg voor uq Bulgarcn verlicpen. (BULGAARSCHE MELDING.) SOFIA, 18 Januari. — Van den generaalsta.f i In het dal der boven-Skumbi deden onze een-heden gevolgrijke verkenningen. Een vijandelijke groep, die den oever der Skumii naderde, Werd door vuur uiteengesiagen. Westelijk hefe Prespa-meer, in de Cerna-bocht-, in de Moglena- , streck en aan verscheidene punten tusschen de Wardar en het Doiran-meer, levendig artilierie-vuur en korte- \-uurovervailen. Vijandelijke aan-vallen in het voorterreln. In de streek aan de benedcn-Stroema verdreven onze verkenners-afdeelingen Engelsche infanteriepatroeljes. m het Wardar-dal levendige vliegersbednjvigheid. Dailseh-Oostenrijkscfi-Italiaansche Oorlog (DUITSCHE MELDING.) BERLIJN, 21 Januari. — Uit het groofc» hoofdkwartier : Geen bijzondere gebeurtenissen. (OOSTENRIJKSCHE MELDING.) WEENEN, 20 Januari. — Ambtelijke mede» deeling: • , Geen gebeurtenissen van belang (ITALIAANSCHE MELDING.) ROME, zaterdag 19 Januari. — Ofîicicel t In den nacht, dis aan den 18' voorafgmg, heefs de tegenpartij over het heelein aanmerkmg komende front het Italiaansch bruggehoofd Capo Silo probeeren aan te vallen. Het geschut, waarvan de werking niet op -zich Iiet wachten, stuitte ze. Eenige afdeelingen, die zich tôt onze ij zerdraadversperringen vcoruit hadden Iciinncn werlcen, werden cr dooT kanon-, gcWcei- eu machiengeweervuur vernietigd. . Gedurende den dag van gister krachtiger vuurwisseling op beide oevers van de Brenta en in den sector ten Oosten den Monteho. Italiaansche verkennersafdeelingen joegen op de hoogvlakte van Asiago vijandcljke posten op uo viucht en maakten materialen buit Rlein-Azië, Kaukasus en Syne. (TURKSCHE MELDING.) KONSTANTINOPEL, 19 Januari. —> L it het hoofdkwartier : Geen bijzondere gebeurtenissen TER ZEE. BERLIJN, 21 Jan. — Ambtelijk. — In het Westelijk gedeelte van bat afsperrïngsgebied rond Engoland, hebben onze rustelocs werkenda onderzeebooten den vijand een verlie^s^ \an 19.000 b. r. t. handelsscheepsruimte berokkend. De meeste dier booten werden in het Kanaa ; en in het St-Gaorges-kanaal vernietigd, mettsgeu* staande zij sterken tegenweer boden. Er 'BM drie groote stoomers bij, meer dan 4000 ton metende. Eene der booten was do Er.gekoha stoomer Colmexe op weg naar Afrika met kolerU De over aie van den adniiraaîstaf der marine» IN RUSLAND. Ht Tzarenjamitie te Tobolsk. — In de Gauloi* is een uittrekscl verschenen uit een brieî der tzarin, over de levenswijze der tzarenfamilia te Tobolsk. Het huis waarin de tzarenfamilia gevangen gehouden wordt, or.derscheidk zich alleenlijk van de andere wonlngen doordat vier soldaten met geladcn geweer, vôôr de deur do wacht houden. De Tzar denkt er niet meer aan zijn troon nog terug te winnen en wenscht slechts twee saken î een leven in zekerheid en voortdurenderi vrçde. Soins spreekt h|] met treurnU ovef tet

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Het volk: christen werkmansblad appartenant à la catégorie Katholieke pers, parue à - du 1891 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes