Het volk: christen werkmansblad

1002 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1917, 17 Novembre. Het volk: christen werkmansblad. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/rv0cv4d88q/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Zeveaen-Twtoligsle Jaaf. — N. 270 1. 1 1 , 1 V 1 fisMssst — HclsjiezlH — Ëlgeniom Zalerdag, 17 Novcmber 1917 Ail» briefwjssellngen vraolit ▼rij t» szen,den aan Aug. Va» Iseghgin, uîtgever voor de naaîja^ enaatsch. «Drukkerij Het VoJlMj Keersteeg, n° 16, Gent. Bureel voor West-Vlaanderenj Caston Bossuyt, Recolletteji" Btraat, 14, Kortrijk. v fv''r HET VOLK Men sohrljft In i Opalle postkantorenaan lOfifc per jaar. Zes maanden fr. 5.0» Drie maanden fr. 2,50. Aankondlgingen i Prij3 volgens tarief. Voorop t# be talen. Rechtcrlijka herstellmg, 2 !ft per regel. Ongeteckenda brieven wordep. geweigerd. ÏELËFOON N* 137, Genfc "VersclïSJait 33 maal pei* weeh CHRISTEN WERKMANSBLAD 3 Centîcnicn liet nummer Dalîscî!elcd8([eeîiïî»en ea YerordsBÎHgea. 425. — BEKENDMAKWG. 1. Door verordening des Opperbevelhebbers Van 4 Juli 1917 ia geheel do oog.it van oiievruch-ten in beslag genomen. Volgens de bijgevoegde verordening van 16 October 1917 moet hij tôt 15 November 1917 geheel en al afgeleverd wor- de:i. 2. De gemiddelde opbrengst van ééne hectare bedraagt voor lijn- en hennepzaad C50 kilos; voor koolzaad 1500 kilos. Blijven do aflevejringen beneden deze gemiddelde opbrengsten, zoo moeteïi voorraden ach-tergehouden of verborgen zijn. 3. Wie na 15 November 1917 verborgen oliën oî voorraden van oliezsad (b. v. in afgelegen loodsen, pakhuizen, zolders, kelders, enz.) of in strijd met het verbod in gang gehouden olie-œolens of oliepersen aangeeft, zoods-t de r.ehter-gehouden oliën en hoeveelheden oliezaad of de in strijd met het veirbod gebruikte oliemolens of oliepersen door het legerbestliur verbeurd verklaard kunnen worden, zal do volgende be-tooning krijgen : Voor elk kilo oliezaad 0,10 mark; voor elk kilo olie uit oliezaad 0,20 mark: voor elken oliemolen of elke oliepers 50,00 mark. 4. De gemeentebesturen (burgemcesters, sche-penen of hunne plaatsvervangers) zijn verplieht, volgens de hun bekende verbouwvlakten, maat-regelen te nemen. dat de in de verordening van 4 Juli 1917 aangeslagen voorraden tôt 15 November 1917 afgefeverd worden. * Indien er na dit tijdstip verborgen of achter-Efehouden voorraden gev®nden worden thans zullen aan de gemeenten dcr bewaarplaats na mate van hare sehuld dwangbelastingen opgc-legd worden. A. H. Q. den 25 October 1917. V. S. d. A. Q. K I. A. Fih.v.d GOLTZ Obsrstleutnant u. Ober^uartienneister. * * * 426. - BIJ VOE OS EL ht de verordening betreffende de levering en het vervoer van eieren en pluimgedierte. Verorde-ningsblad voor het Etappengebied van het 4° léger 1Y» 71. van 19 Avril 1917. De parfigraaf 2 dezer v: rordening wcrcit afge-ïchaft en verkrijgt de volgende bewoordhîg : Op grond van het vastgesteld getal leghennen moet elke gemeente wekelijks voor elke leghen fiet getal eieren leveren dat door de Etappon-Enspektion telkena iecV:re maand afzonderlijk tepaald wordt. E. H. O., den den 10 November 1917.. Dcr Eta/ppeninspelcleur von SGHICKFUS, General der Infanterie. Gemeenzame Taal. Als gevolg op ons schrijveii ovcr Onze Taal onder vreemden Itivloed, verschenen a ons numnicr van 23 October laaist, Mïtvingen we volgendartikel ; Er ligfc iets verlokkends in de poging, aile Sîederlandsche tongva.llen uit aile gouwen en jeivesten in eene en dezelfde letterkunilige ;aal samen te brengen. Tasscfeen 'fc gebruike-ijk Hollandsch en den gewonen schrijftrant 1er Vlamingen — om maar van de 'hooîd-çroepen der Nederlanders te spreken — be-itaat er mderdaad zoo weinig verschil, dat ;ereetilelijk de gedachte jopkomt, beidc ma-îieren nog inniger tôt een machtig geheel te ■meiten. En toch dutikb mij dat. die droom, dio nei-;ing geen verdere acht-ing vsedient, ja, ailes vel overwogen zon ik er zelfa bijvoegen, dat . le verwerkeljjking ervan aliesbehalve wen-cbelijk is. Want eene vermenging der beide nanieren zou iets kunstmatigs verwekken, lat •—■ no cil Hollandsch noch Vlaa:nsch — dgenlijk nergens tehnis zou zijn, Aan dat kunstmatige maakwerk hebben bans ook de meesten verzaakt en zoo heb->en onze Nederlandsche sehrijvers hunne oevlucht genomen, niet nxeer îob eene ver-meltlng, maar, om het vlakaf te zeggen, tôt tet onderwerpen van 't Zuiden aan 't Noot-Len. iVIerkwaardigerwijze zijn de voorvech-era dier beweging bijna uitsluitend Vlaamsch ;eboren letterkundigen. 'k Begrijp het, 'k geef het gaama toe : aeu 1Jloe^ een modél, een voorbeeld, een laatstaf hebben, waa.maar men zieh rich-en kan, en dit model moet niet zijn eene iedantisch te zamen gestapelde akadenaische aal, maar eene lstterlijk levende, uitmnn-ende spreektaa.1. Maar wie keeft nu de be-[issing genomen dat het Noorden do rich-Lng geven moet, dat wij HolJandsch schrij-en zouden, in plaats van Vlaamsch? In relk wetboek ataat dit bevel te lezen? Vraarom het Vlaamsch verachten als minder itsoenlijk en liet verstooten aJa een onge-lanierde doi'peling ten voordeele eener •aaier getooide stadsjuffer? Indien zekere voerders zoo voortgaan, zal îen zich weldra schamen in Vlaanderep. ge-oren te zijn, om niet als provinciaal door de œdehngen van Utrecht of den Haag be-;himpt te worden. Maar ziet, het zijn de Hollanders niet, die as als ruw en onbeschoft verdringen willen, j,_die eene zoo diepe en ontroerde bewon-aring gevoelen voor onzen grooten dichter uido Gezelle, misschien den grootsten oderlandschen dichter sedert eene eeuw - « Wie Gezelle niet en mag, zeide mij een ollandsche professer, die verstaat hoege-lamd niets van poëzij. » — Zong toefa •zelle op Vlaamsche lier : De Vlaamscbe taie ia won der zoet voor die lienr aeen en doet, maar rusten laa>t ta. *t herte, alvvaftp ae onmondtg leefde en sliep te gaar, tôt dat ze, eens waklcer, Wij en vranïc t« monde uitgaat heur vrijm gang l Ook Vondel was maar een Vlaming en zijne gedichten zijn ons, Vlamingen, vol-komen toeganlcelijk. Ja, —- al mogen het ook zekere Vlaamsche sehrijvers kwalijk nemen — het dorpslcind is krachtiger en gezonder dan de stedeling. 'k Beweer niet dat onze spraakwijze da bovenhand moet hebben en gebieden, dat ze in de Nederlandsche gewesten het over-wicht moet winnen en dat haar, onbestreden en van rechtswege, de roi van heerscheres toebehoort. Neen, maar wij willen ons het , recht op bestaan niet laten ontrooven en ■ook niet met de beschimping boerentaal in den stal laten stooten. Wij achten ons ten minste zoo' groot als onze zoogenaamd letter-kundige leeraars. Indien wij gaarne toegeven dat het Hollandsch sierliiker schijnt en wellnidender klinkt tegonover menig plat-Vlaamsch, dat . met- muzikalûashe melodij zeer weinig uit-staans heeft; zoo verbergt toch deze schijn-bare barschheid — bijzonder op het platte-land dat nog weinig met den vreémde_ in voeling kwani — zulk een rijken, schier onùit- j putbaren woorden- en wendingschat, dat de niet-vooringenomen philologen en ook onze in Vlaanderen reizende Noordelijke naburen, verre va.n er met minachting op neer te zien -of het als miswas af te wijzen, juist daar den geest, het kenmerk van ' t echte N ederlandsch in terugviaden, ongeveer gelijk de boom-kweeker den wilden stam laat opgroeien, als hij de ontaarding der inentingen vfteest. En met recht ! De Hollanders beknibbelen al dikwijls genoeg hun eigen schrijftrant, bijzonder den krantenstijl, en vinden hem van dag tôt dag stroever, iangdradiger, ja vorvelender. Zoo is 't hun cen beliagen geworden eens echt Vlaamsch te lezen, in zijne jeugdige kraeht, in zijne duidelijkheid en eenvoudigheid. 't Hollandsch is reeds menigmaal met ontaarding bedreigd geworden. In bestendige betrekking met het groote Duitschland, overstroomd door de machtige Duitsche llteratuur, waartegen de Hollandsche letter-kunde niet opgewassen is, leeft het in voort-durend gevaar, door het Hoogduitsch opge-slorpt te worden, daar de twee talen van afkomstwege gezusters zijn. 't La.ng plégen van het Iioogdnitsoh doet het Nederiandsch verleeren, en omgekeerd; of 't komt tôt een mengsel, waarvan wij op onze dagen kost-bare staaltjes te lezen krijgen. Bilderdijk zegde reeds, dat de Hollanders, indien zij zoo bleven voortgaan, « eerlang het Hoogduitsch zouden spreken. » Ook heeft de groote dichter te dieu tijde, als hij na,ar Holland terugkwam, bij 't bestijgen van den Hollandsfhen troon door Lodewijk-Bona-parte, den strijd aanvaard en feiteiijk zijne moedertaal gered. Bij ons heeft nooit dat gevaar voor letter-kundige opslorping door eene vreemde taal bestaan. Onze taal heeft in strijd gestaan, niet met het aanverwante Hoogduitsch, maar met het vreemde Franseh; eene zeer scherpe, eeuwenoude taalgrens, waarop de staatkundige grensscheiding immer zonder invloed bleef, sc.heidt on3 van de Pransch sprekende gewesten. Niets zoo gemakkelijk als 't Vlaamsch van 't Franseh te onderschei-den : de twee talen hebben een verschiilenden oorsprong, volstrekt niets gemeens met elkander. dan misschien enkele zeldzame wendingen, door de gebuurs.chap in beider volksspraalc ingedrongen. Das.rom is het Vlaamsch veel meer zuiver Nederiandsch dan het Hollandsch, en blijft het tevens van rechtswege de bron om uit te putten, ïvet heiligdom, waarheen men be-hoort zijne toevlucht te neraen en waarin de oorkonden veilig en oiig&schonden be-waard worden. — Nu, zullen de aanbidders van 't Hollandsch zeggen, wij willen meer zuiveren oorsprong van 't Vlaamsch bekomea, maar met twee scbrijftranten in 't Nederiandsch te aanvaarden, begunstigt men eene split-sing die maar ten nadeele der Nederlandsche letterkunde kan uitvallen. In andere spraak-gebieden, zullen ze verder tegenwcrpen,-gaat het niet anders : geheele gewestelijke tongvallen moeten de voorkeur gedoogen, welke een van hen op letterkundig gebied inrieemt; zoo is 't Franseh maar de geweate-lijke tongval eener dikke streép lands, die ongeveer van Tours naar Reims over Orléans loopt; zoo is 't Italiaansch eigenlijk maar het Toskaansch; zoo geldt als Spaansche taal, nader beschouwd, maar het Castillaànsclx. _ Volkomen juist : er bestaat een heerschend dialekt, dat door het gebruik verheven is. — In dergelijke gevallea, zeggen Montaigne, een Zuid-Franachman, en na hem Pascal, ' geboren te Clermont-Ferrand, is 't gabruîhr het onfeilbaar richtsnoer en de wetgevenâe macht. Buiten de genoemde dialekten wordt er in Italie, Spanje, Frankrijk niet geschreven en terwijl Dante, Tasse, Ariosto, om maar van Italie te spreken, in het Toskaansch onsterfelijke meesterstukken in 't Iichfc brachten, bleven de andere Italiaansche gewesten zoo goed als stom. .. Is zulks bij ons het geval? Hebben wii geen sclirijvers, geen Vlaamsche letterkunde? Is het gebruile niet veeleer op onze zijde? Wat zou het ons baten, ons op leven en verderf aan 't Noorden te onderwerpen, enkel om te kunnen zeggen dat we tôt eene grooters Nederlandsche menigte behooren — (want alleen op deze kinderlijke lofgierigheid komt het ten slotte toch maar neêr) — ir|lien wij 1 eruoor aan grondigheid moesten verliezen wat wij in oppervlakte hopen te winnen? Daarom : weg met al de ben^je, jullie, 'n mens, tuseen, lelik, bizonderlik; weg met do j gewestelijke woorden uit het Noorden, die 1 hier niet téh'.iis behooran; weg vooral met td de gedraaide en gewrongene woordsn- ' smederij, die onze taal zoo plooit dat ze al tare eigenaardigheid verliest, eu ze schier onvci- 1 staanbaar maakt. Men kan aldus uitsluiteaid £ Nederlandsche woorden gebmiken en den î indruk laten eene rreemde taal te schrijven. 1 Daarom ; terug tôt het vloeieûde Vlaamsçli * van weleer; terug zich gestcund op de ziel van 't volk en zijn zin opzoéken en,mvolgen. Niet omgekeerd de richting volgen van een paar verdwaalde idealisten, die voor 't volk maar heil en voorspo ed vinden in' t gedwongene na.-apen van den schijnbaar iets fraaier klinkenden Hollandschen trant en gaarne hun Vlaamschen aard stiefmoederlijk ver-achten.We mogen getroost zijn : die dweepers geven zich verlorene moeite. Is Nederiandsch onze familienaam, Vlaamsch blijft onze voornaam, dien niemand onder ons . van zin is te verlooehenen. Dr. F. D. * * « Enkele bemerkingen : Er i3 veel waarlieid in de begronding, van dat ajtikel en we denken dat er ook veel redelijkheid is in hetgeen de sehrijver er mode beoogt, maai' tevens vreezen we dat hij huigs den eenen kant tôt over-dTijving overslaat, gelijk hij aan sommigen verwijt liet langs den anderen kant te doen. Zoo achten we 't Zeer gewaagd, vooruit te Zetten dat de eerbiedwaardige en zoo zoet gevooisde Zanger Guido GeZelle, die voor Vlaanderen een Zuivere roem is, de grootste Nederlandsche dichter der laatste eeuw zou kunnen geWeest zijn. Schrij-ter vergeet dat Gezelle in zijn schrijftrant dikwijls een partikularist Was, bij wiens Werken veel Vlamingen, en nieer nog de Noord-Nederlanders, het West-Vlaamsch Idiotkon van De Bo moeten ter hand hebben. Een meer algemeene taal, de ge-gemsenzame taal van aile Noor.d- en Zuid-Nederlanders samen, schreven bijvoor-beeld de he'erlijk knappe dichters K. L. Le-deganck, Dr H. Claeys en Lod. De Ko-ninck.van welken laatste depoezij daarbij in grondigheicLuitniùnt. Wanneer men het ultra-Hollandsch partikutarisnv wil be-kampen, doet men verkelrd met er een, ander partikularism.irtegendv& te stêllen. lai Wat het Holl'a^a§j& lïetreîï," làa^ < ons clkander„?Wel verstapi'.^n'opens ^wat jmen f'daardoeor begrijpen mo^t. Hej rHol-landscli van vele gazelten of kramêaîb^-vâft ons ook faoegenaamd Sïefc do^gâajns.voor^Mi Vls^^iigoîîgeÏÏietb^a'r; ' ! Àîs We vôôr deri oorlo^.eenigaàTtikel\uit •sO'inmige Hollandsche 'krtntén wilden ovememen, moesten We het^eerst in . •'t Vlaamsch overZctten, om het voormize ; leZers versiaahbaar te' iiiàken. Voovzeke.r .neen : saïk taal riiét ^n zal Ze nooit worden. Maar hoog daàïboven staat het igjgemeejie NederlancWh, waarvan het. Vlaamsch denîjeïijk de moeder is, Waiit Zooâîs lî'et To^aaasch van D^nte. de ^Italiaansche taal '%eschapSa ^heeft, zoo heeft liet Vlaamsch van Vondel het Nederiandsch g'egrond en afgeiijnd. En die algemeene taal is zoowel de onze als die der Noorçl-NedeJ'landers, zij is onze ■gemeenz.ame taal. De lieer Dr F. D. gelieve bijvoorbeeld" den catechismus van Potters ter hand te nemen, hem te doorsnuffelen, en hij Zegge ons dan of die Nederlandsche taal niet Zoo goed voor de Vlamingen al3 voor de Hollanders geschreven is. Al de rijkdommen van aile Nederlandsche en Vlaamsche ge-Wéstspraken, tôt een gemeenZamen, op degelijke tnâlkennis gegronden vorm ge-bracht, Zijn samen onze gemeenZame Vlaamsch -Nederlandsche moedertaal, ge-sproten uit het denken en gevoelen van g'ansch het volk Zelven. Sclirijver van bovenstaand artikel heeft ràet.temm volkomen gelijk, in te gaan te-gen het verdrukken v n onze taal door een Hollandsch maakwerk, v/aartegen wij ons best zullen hoedçn door ons trouW te hechten aan cmze Ware gemeenzam© taal, die de atgemoen aangenomen spelling aanvaardt, Zonder de vrijheid vaji Zias-bouW en Wending, Zoo voor 'Noord- als Zuid-Nederlau (1ers, te dooden. IN DUITSCHLAND. De flaforda van flsn Rljksflag. Donderdag 29 November komt de Rijksdag voor eenen niewven zittijd, die omtrent twee Weken zalduren, bijeen. De nieuwe Rijkskanse-lier wenscht zich zoo spoedig mogeliik aan het parlement voor te stellen, om het programma zijner binnen- en buitenlsndsclie politiek bekend te maken. Eene besprelcihg, die Vcrschiilende dagen zal duren, zal aan de verklaring van den Fujkskanselier verbonden zijn. Een ontvrerp, volgens lietwelk een nieuw oorlogskreditt van 15 milliard mark gevraagd wordt, zal ?an den Rijksdag voorgelegd worden. Verder zullen nog besprolcen worden de wet over de arbeidskamers en daannede in Verband staande uitbreidingen der verecnigingsvrijheid. De arbeidskamers zullen waarschijnlijk zoo spoedig mogelijk inge-voerd worden, waardoor zij vertegenWoordigers zouden kunnen zenden lu 't nîeuw Pruisisch heerenhuis. De overgangsmaatregelen zullen het voorwerp zijn van ernstige besprelçingen. Voedingskwestiën en kolenverdeeling zullen eveneens besproken worden. De belasting-ontWerpen zijn nog niet gereed om in den Rijksdag ter bespreking ta komen; ook de Rijksbe-grooting voor 1918 komt nu nog niet ter bespreking, maar wel in Januari. Eindelijk ver-wacht men nog de reeds aangekondigde ontwer-pen der bevolkingspolitiek. om de geboortever-mindering tegen te werken; daarbij een wets-ontwerp t.ot splitsing der Rijksdagkiesomschrij-vingen; volgens dit ontwerp zou het getal Rijksdagafgevaardigden met omtrent 30 ver-meerderd worden. IN RUSLAND. Tegenstrijdîge telegrammen ons donderdag-namiddag toegekomen : LONDEN, 14 November. — Een telegram den 13 November daor het Finlandsclie tele-graafagentschap naar Stockholm gezonden, meldt dat Kerenski reeds in St-Petersburg is en zooveel als de gansche stad bezet houdt. Moskou is het hoofdkwartier der voorloopige regeering. De aanhangers van Lenin (Maxima-listen) liouden nog slechts een klein gedeelte j.'an St-Petersburg in hunne macht. Behalve ditis gansch Rusland in handen der voorloopige regeering. Difkozakken hebben de Roode Garde uiteengerukt. AMSTERDAM, 14 November. — De Engel-,sehe admiraliteit heeft de volgende uitvosrige iRussische radio-telegraafberichten opgevan-gen : Gister 12 November werden detroepen van Kerenski bij Zarskoje Sclo volledig verslagen. In najim dcr nieuwc regeering wordt bevolen <lat aile vijanden der révolutionnaire demokratie <Ue wederstand bieden e venais de troepen van ■'Kerenski moeten ge.vangen genomen worden. Dit bevel is onderteekend door Murajew, opperbevelhebber der troepen die tegen Kerenski optreden. Verder zegt het hetzelfde telegram ; In de geschiedenis zal de nacht' van den 12 November beroemd blijven. De poging van Kerenski om tegen de lioofdstad der revolutie op te rukken, is beslissend beantwoord geworden Kerenski trekt zich terug en wij gaan tôt d'en aanval over. De soldaten, de zeelieden en de Werklieden van St-Petersburg zullen verder, met liet wapen in de vuist, de macht van hun-nen wil en der demokratie bevestigen. De burgersklas heeft gepoogd het leger mot do revolutie in verdeeldheid te brengen. Door'de Kozakkenmneht heeft Kerenski de revolutie willen vernietigen. Beide pogingen zijn mislukt. De grootsche gedachte, de demokratie te doen heerschen, heeft de rangen van het leger saâm-geSnoerd en zijn willen gestaald. Het gansche land zal er aan medewerken dat de heerschappij van den Arbeiders- en Soldatenraad geen voor-bijgaande verschiji ing woze. V/ederstand tegen Kerenski is wederstand tegen de grondbezitlera, tegen de bttrgersklas en tegen da men-schen van Kornilow's soort.Wederstand tegen Kerenski is tevens de bevestiging der volksrechten op vrede, vTÎj bestaan, land, brood en macht. De afdoeiing Pulkowa (een dorp bij St. Petersburg, waar de groote Bterre'wacht opgericht is) heeft door een dapper gevoerden slag de zaâk der revolutie, der werîdisden en der boeren versterkt. Wij mogen niet meeT terug. Wij moeten doorstrijden om de kindernifssen uit den weg ta ruimen. De weg is vrij en de zegepreal ver-zekerd. Wij mogen fier zijn op de afdeeling van Pulkowa, die onder 't bevel van hoofdman Walden kampt. Wij zullen de gevallenen en de StrijderS verheerlijken, de révolution aire Bol-daten en ofiicieren die het volk gotrouw gcbleven zijn. Lang love het demokratische Rusland. In_ naam van den gevolmachtigde des Volk*! Troski. KOPENHAGEN, 14 November. — De laatste berichtan over Haparanda uit Rusland, te Ko-penhagen toegekomen, laten uitschijnen dat het nieuws over een zegepraal van Kerenski te Sint-Petersburg, minstens sterk overdreven is. Lenin is nog in de lioofdstad en de strijd om 't bezit er van zou nog voortduren. Het gcVecht bij Zarskoje Selo is blocdig geweest. Mon spreekt van meer dan 1000 dooden en gekwetsten. De troepen van Kerenski hadden het gewonnen, zoodat deze van de Bolscliewiki zich naar St-Petersburg moesten terugtrekken, waar ze door gewapende Werklieden versterkt werden. Het hlad Kaielva van maandag verzekert dat de troepen van Kerenski zondag St-Petersburg binnengorukt zijn en dat gedeeten van het gar-nizoen zich bij hem aansloten. Maandag veran-derde echter de toestand, doordat de troepen van Kerenski door een Bolschewikileger uit Reval in den rug aangevallen werden. Kaledin, die met zijne soldaten in de nabijhcid van Char-kow staat, zou tôt diktator van Rusland uit-geroepen zijn. Kornilow bevindt zich te Moskou, waar eveneens bloedige gevechten plaats von-den. De Bolschewiki werd verslagen, zoodat de aanhangers der voorloopige regeering (Kerenski) meester zijn van de stad. STOCKHOLM, 14 November. — Over de gc-beurtenissen te St-Petersburg is nog niets met zekerheid gekend. Uitdetegenstrijdigeberlchten kan men niet opmaken wie in den strijd om het bezit der lioofdstad de zegepraal behaalde. BAZEL, 14 November. — Na een gevecht te Moskou zouden de strijders overeengekomen zijn op het tôt stand brengen eener sociale regeering, waarin ook Maxlmalisten zouden zetelen. AMSTERDAM, 14 November. — De Engel-sche bladen deelen mede dat de Engelsche gezant te St-Petersburg, Buchanan, slechts In den uitersten nood zalteruggeroepen worden. Waarschijnlijk zal hij ook bij de nieuwe Russische regeering gevolmachtigd worden. Een ander telegram uit Londen verzekert daarentegen dat de ambtelijke kringen de bende verraders die tijdelijk te St-Petersburg het meei&erschap voeren, niet zullen willen erken-nen.• * Telegrammen ons vrijdag vôôr den middag toegekomen : KOPENHAGEN, 15 November. — Eene, regeering Lenin (Maxlmalisten). — Berlingske Tidendc vesaeemt uit Haparanda : Nopens de samenstelling van eene regeering Leirfn wordt medegedeeld : Minister-voorzitter : Lenin ; mi-nlstervanbuitenlandschezaken : Troski ;rechts-wezen : Rjikow ; binnenlandsche zaken : Njas-now; oorlog: Oranjanikow, Grilenkow of Bibi-lenko ; post : Glabo ; geldwezen : Schwarsiw landbouw : Miljustin. Aile twee uren worden door groote aanplak-brieven proklamaties afgekondigd. Op de hoe-ken der straten houden redenaars toespraken ter aanbeveling van de regeering. MILANEN, 15 November. — Het blad Secolo schrijft; De Italiaansche gezantte St-Petersburg. is aangeduid om met de Bolsehewiki-regecring bepaalde betrekkingen aan te knoopen. AMSTERDAM, 15 November. — Central News, van Londen dat maandagavond ver-scheen, deelt mede : De gezanten der Verbon-denen hebben tôt nu toe de betrekkingen met de nieuwe regeering van de hand niet gewezen ; in opdracht hunner regeering zijn ze, onder voorbehouding nochtans met den Arbeldcrsraad in onderhandelingen getreden. Het Russisch hoofdkwartier zal niet meer als aanhanger van Kerenski aanzien worden, doordat de ontevre-dene generaals zich naar het kamp vân Kerenski te Gatschina begeven hebben. — De Morrdng Post (Londen) van maandagmorgen meldt': Sinds zondag staat het Russisch hoofdkwartier met de nieuwe regeering in betrekking ; deze heeft het oitgeven van Russische legerbi richten verboden. Zeven k^mmissarissen der révolutionnaire regeering zijn in het hoofdkwartier aangekomen. Het schijnt dat een groot deel van het leger de partij ncemt voor de vi'cde-belovcnde regeering. DEN HAAG, 15 November. — De zegepraal der Maœimalistische troepen. — Daily Chronicle (Londen) verneemt uit St-Petersburg : De be-richten uit de hoofdstad verzekeren dat do strijdkrachten van Kerenski meerdere duizenden dooden en gekwetsten en meerdere duizenden ge-vangenen in de handen der Maximalisten moest achterlaten. Do kozakken van Kerenski detîen MENGELWERK 141 m*'.y- .■ CAPITOLA. — Ailes schijnt hier samen te werken, riep d« advokaat van den kolonel, om mijn kliSnt in eer éleeht daglicht te stellen, doch zijn goode naoa ea rechtgeaard karakter zijn te goed bekend, dan dat zulke verdachtrnàkisgen hem ernstig zonder. kunnen schaden. Een twijfelachtig schoudr-rophalen van dok. ter Williams baweoâ duidelijk, wat hij ovor daa jôeden naam daoht, terwijl Mej. Day onverholea verklaarde, dat zij den kolonel voor den groot-îton haiehelaar van de woreld hieîd. De behandeling werd geslotea, aan do besEg, siag der rechtbaiik viel bijna niet te twijïelan, iet was zoo goed als zeker, dat ze ten guuaie van 31ara zou uitvallen. En zoo was het. Het raeiaje ,verd gemachtigd weêr naar Willow-Heights t® nogen terugkeeren, terwijl haar voogd alleen let beheer der goederea werd toegekend. Nog denzelfden dsg trok Clara met Mej. Rocks reer in het huis haara vaders. De ontvangst, die Herbert vanwege majoor Varfield ten deel viel, bahoeven we niet te clûlderen, daar onze lezers het opvliegend airakter van den ouden driftkop genoeg bo-;ead is. Herbert liet liora ui»Wûcdoa en oois Caj?iioIa achtte het raadzamer zijnen toorn door opmer-kingen, die ze anders wol ee»3 maalcte, niet te '"verhodgen. Eerst aïs de oude heer rnstiger werd, wâagde Herbert de redenen op te noemeD, dis hij voor zijue handelwijze gehad had. — Gij zult niet mislcsnnea, beste oom, zegde ' hij, dat ik het goed meende. Ware de kolonel ! aanwezig geweest, ik zou hem tôt de verklaring ; ' gedwongen hebben, dat zijne handelwijze een 1 uitvloeisel was van zijn diepen haat en wrok ; jegens u, waardoor duidelijk de onschuld uwnsr echtgenote bewezen was. Esne verzoening tu»- ' Schen u en Mej. Rocke zou stellig gevolgd zijn.„. ' eene verzogmng, beste oom,' voegde Herbert ecr -, bij, waarntiar gij — zoo ik uw hart niet valsoh beoordeel — reads lang verlangt. Herbert had goed gezien. Zelfs op dit oogea-blik wooldo eene bittere smart in da borst vos 2 den majoor, die hij tevergeefg poogdo te onder- t drukkeïi of door uitbarstmgen van toorn t® ver- % borgsïi. Hij wou niet laten merken, dat het woer-zien Kijner echtgenote hem diep getrofreti en fn ^ zijn hart gevoelens had gçwskt, die hij lang ver- ^ stikt ineende en waartegen zijne koppigheid sîoh j te vergoeîs verzette. — Bah, riep hij op zijn gewoïien ruwen toeil, doeh zijne stem beefde eenigezin», wat weet g?j van de verlangena van mijn hart î Bekommer u over uw eigen hart en niet over 't mij ne, want z 't is eene ondankbare zaak den vredeetiehter te z willen spelen, als men van de onverzoenbaar- r> j heid der partijen overtuigd is. o | » Cash ik boa vaa het tegeadeeî overtuigd, hervatte Herbert warm. Ik weet, dat Mej. Rcoke a nog alfcijd bemint. Zoo dikwijls zij mij over u sprak, bewees dit ieder woord. Geen vcrwijfc jver gels den smaad, geen klacht over de eîleude, lie zij twintig jaren lang verduurd heeft, kwam >ver hare lippen. Mijn echtgenoot, moest zoo >ver mij denken, de echijn was tegen mij, dsaï-nedo verontschuldigde zij de hardheid, die zij mdervond van uwen kant. — O, zij wist altijd de zachte, de toegevenda e, spelen, hernam de majoor. Dit ailes i3 list en >edrog, ailes borekende huichelarij en juist laarom haat ik haar.... — Een gedwongen haat, beste oom, viel hen» ïerbert in de rede, en die verdwijnen zal, zoodr© nen u de bewijzea der onschuld uwer vrouw evert. — Wie dit kon, riep majoor Warfield, di« ijno ware gevoelens niet langer kon onderdruk-i :en, dien zou ik tôt mijn laatsten ademtochtH egenen 1 — Ik, beate oom, ik zal dit ! riep Herbert met uur, terwijl hij de handen van den grijsaardi atte. Dit zal mijne sohoonste levenstaak zijn en i zal niet ruetea, voor dat zij vervuld is. xm. Esne pvaarlijke ontmoeting. Advokaat Springsfield had de waarheid ge-f ■gd, toen hij verklaarde, dat kolonel Lenoir ijn zoon onverwaohts naar Mexico wnren ge->epen; ook waren beiden niet verlangend lange* ' p het tooaeeihuaaer oederlaag te blijven.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Het volk: christen werkmansblad appartenant à la catégorie Katholieke pers, parue à - du 1891 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes