Registered at the General Post Office as a Newspaper. Telephoon: Central 1286. De Stem uit Belgie God en V8</ 7 /r v f - c - c wy p j. mr 12 Bladz. £'Echo de Belgique Bureel: 55, Russell Square, W.C. Abonnement : 1 s, 6d, voor drie maanden. Subscription : is, 6d, for three months. 2de Jaargang -Nr. 16. VRIJDAG, JANUARI 7, 1916. Abonnement voor de Vereenigde Staten, 40 cts. ; Prî/»*» 1 t\ voor Holland, 1 fl. ; voor FraLkrijk. 2 fr. Il ICC AU» DIENSTPLICHT IN ENGELAND? Het Christelijk Volkenrecht. Herhaaldelijk hebben wij er in " Di Stem " op gewezen hoe velen, die hui gemoed niet meester blijven, eem vaderlandsliefde huldigen die nie meer de christelijke is, maar me degene gelijk staat die wij den Duit schers verwijten, dat men den staa verheerlijkt boven rechtmatigheid tel nadeele van natuurrechtelijke vrijhe den, en vooral dat men eenvoudig: macht tegen macht plaatst en de stem men van moraal en recht niet mee: beluistert. (i) Het kost veel daartegen in te gaan Degenen die die valsche leeringei preeken, meenen zich oppermachtig ei gebruiken aile invloeden om ons sti en stom te leggen, maar het zal onzf groote eeretitel zijn, trots ailes, daar tegenover God en Vaderland te heb ben gediend, met als orgaan van on: kai'noliek volk, de stem der Rede te hebben doen klinken hoog uit bover de hartstochten. De katholieken der onzijdige lan den die zoowel bij de Verbondenen al: bij de Centralen, feilen naast rechter zien en die opzien naar hetgene he' katholieke België daar tusschen in—o beter daar boven uit,—doet, verwach ten wel van ons dat we onze princieper trouw blijven en in die getrouwheic onze grootheid maken. Ook zij begrijpen dat het nu de tijc is om het Christelijk Volkenrecht naa: boven te brengen, uit de middeleeu-wen, in nieuwen luister terug. En stemmen gaan op die herhaler wat wij, de eersten van allen, voor stelden in "De Stem" van 21 Mei laat ons na den oorlog aan de Leuven sche Universiteit eene nieuwe schoo stichten van Volkenrecht. Mogen die stemmen grooten weer klank vinden. Hierbij ter dokumentatie het be-langrijke artikel van "De Tijd" var 16 December: WAAR IS HET CHRISTELIJK VOLKENRECHT? Dat is het ergste in dezen baaierd vai verwarring, die over Europa sloeg : he fundament zelf der rechtsverhoudingen wer< losgerukt. Terwijl in naam eener vader landsliefde, die in haar buitensporighedei heidensch schijnt, gruwelen worden bedreven welke erger dan heidensch, ja satanisch zijn begraaft men het Christendom onder he nationalisme en wordt de Staat een godheid In de christelijke eeuwen, die ver liggei van deze materialistische tijden, waren d< volkeren opgenomen in een broederlijki gemeenschap. De Katholieke Kerk hield d< opperste rechtspraak in de confiicten de vorsten ; boven de stem van het geweld ver kondigde zij het onaantastbare recht, en zelf: den oorlog boeide zij aan heilzame en geëer biedigde regelen. (1) Zie onze artikels : ICalme Redeneerin; en Plichtbesef in oorlogstijd ("De Stem,' 5 Maart) ; Wat de wereld te kort heeft (D. S. 30 April) ; De wraak der eeuwige moraa (D. S., 21 Mei) ; De oorzaken van den wereld oorlog (D. S., 23 Juli) ; Oorlogsmeditati< (D. S., 29 Oct.) ; Over beminnen en hatei (J. Van Mierlo, D. S., 12 Nov.) ; Godsdiens en Vaderland (D. S., 10 Dec.) ; L'Allocutioi du Pape (F. Deschamps, D. S., 17 Dec.). Wat in de klassieke tijdperken Grieken en Romeinen hadden gegrondvest, wat Homerus, ; Aeschylos en Sophocles hadden bezongen, Plato en Aristoteles in groote denkbeelden hadden afgeleid, Cicero welsprekend had ver-î dedigd en de Romeinsche rechtsgeleerden in t hun Corpus juris formuleerden, had de chris-, telijke wijsheid gelouterd, harmonieus ont-wikkeld en in sanctie verheven. Maar de menschelijke baatzucht en de l haitstocht, die geen toomen kent, rukten het christelijk volkenrecht van zijn wortelen, het bestaat nog slechts uit brokstukken van ver-dragen, tractaten, conventies, overeenkom-r sten, rechtsregelen van tijdelijken aard, inge-' geven door het ego'isme en ook door het egoïsme geruïneerd. r Niemand, die tijdens het moeizame werk der Haagsche vredesconferenties heeft gezien, hoe rechtskennis, goede wil en wijsheid daar de metselstoffen voor een nieuwen bouw van 1 het volkenrecht hebben aangedragen, zal den ^ ernst miskennen, waarmee die grootsche po-■ gingen werden verricht. Maar het bleef broos 1 stukwerk, omdat de hooge sanctie op al dien : arbeid ontbrak. En ook voor de toekomst zou men wanhopen aan de duurzaamheid van het door den oorlog overvallen, doch eenmaal te hervatten werk, indien men de rechtsorde j ten aanzien der verhouding tusschen de volkeren niet opnieuw gaat fundeeren in het natuurrecht, in de christelijke zedenlecr, in ' de "nieuwe wet" Christi, wier Leeraar te Rome tevens de gezaghebbende Waker is over de heiligheid van de onderlinge overeenkom- sten der volkeren ! > 1 Niet de Staat is de laatste en eigenlijke bron van het recht. En hoezeer het ook in r de leerboeken onzer Nederlandsche en buiten-[ landsche libertijnen verrationaliseerd is, naast en boven het positieve recht staat het t natuurrecht. Of men erover lacht als over . een uitvindsel der ultramontanen, het blijft L daarom niet minder waar, dat men in het geweten, de geestesgesteltenissen, de zeden [ en overleveringen van aile volkeren deze eeuwige en onveranderlijke moraal vindt, de elementaire samenvatting van het mensche-lijk plichtsbewustzijn. « Onze hedendaagsche, niet-katholieke rechtsgeleerden hebben er nooit aan gedacht, de 1 normen voor het volkenrecht te zoeken in het natuurrecht en in de leeringen van Am-brosius, Augustinus, Gregorius den Grooten, Isidoor van Sevilla, Thomas van Aquino, | Franz Victoria, Molina en Suarez. Eerst nu de donder van den oorlog vele doove ooren heeft opengemaakt, en de bande-loosheid de ongebonden rechtsregelen heeft opgelost, speurt men in studiën van liberale geleerden en in bijdragen tôt vrijzinnige tijd-schriften een omkeer. De behoefte wordt 1 gevoeld, om recht en zedelijkheid, de moraal van den Staat en die van den enkeling, met elkander in overeenstemming te brengen, en het volkenrecht af te leiden uit de natuurwet, aan welke het onderworpen is. Nadat Dr. Hans Wehberg in zijn lezingen 1 voor de Leidsche studenten betreffende den t aard der Haagsche vredesconferentiën had 1 gezwegen over den invloed, dien men aan den H. Stoel diende te verzekeren, roept hij thans 1 de hulp van den Paus in als den meest nood-, zakelijken factor voor het vredeswerk. En > nadat de radicale school van den oud-t Minister Mr. Sam. van Houten aan den Paus met aile souvereiniteit elke beteekenis op ' het rechtsleven der volkeren had ontzegd, î toont thans Minister Cort van der Linden ' doordrongen te zijn van de waarde eener offi-î cieele verbinding met den Vredevorst te Rome. Mr. van Houten had in zijn boek "God, Eigendom en Familie" het natuur- > recht en de christelijke zedenleer zoôdanig opgeruimd, dat er noch voor God, noch voor eigendom, noch voor familie een hecht be-stnatsrerht meer te erkenneri viel. Maar nu ; als gevolg van zulke leerstellingen in de ver-' houdingen der volkeren, zoowel de godsdienst , als het eigendom en de familie zulk een 1 geweld lijden onder de slagen van den kriisr, toont zijn opvolger, de schrijver van " Rich-î ting en beleid der liberale Partij " met juist 1 inzicht te beseffen, dat de goede richting van t het liberale beleid niet den souvereinen 1 Leeraar behoeft te ontwijken, die de eeuwige wet verkondigt, waarop de rechten van God en mensch, eigendom en familie veilig geves tigd zijn. "De geweldige oorlog—schreef onlang Pater Reichmann, S.J.—heeft den we, geëffend voor de lang miskende zending vai den Vredevorst bij St. Pieter. Als hij strak met den groet 'pax vobis,' vrede zij met u onder de strijders van zoo verschillend ge loof of ongeloof treedt, dan zal hij het lich van Christus' Evangelie niet onder de koren maat houden, maar hij zal toch voornamelij! die waarheden der christelijke zedenleer al verplichtend richtsnoer en wet verkondigen welke tôt het gemeengoed der geheele be schaafde menschheid behooren, dus de groot waarheden van het wel beproefde natuur recht, dat gegrond is op het doel van alL sociale orde. Hij zal herinneren aan he recht, dat de enkeling, de familie, de volkerei en de Staten kunnen doen gelden op eei menschwaardig bestaan ; hij zal de machti gen der aarde vermanen, dat gerechtigheù het fundament der Staten is, dat de sterkei plichten hebben jegens de zwakken, wie: recht blijft bestaan. ook als hun de mach ontbreekt, om met geweld dit recht te hand haven." Inderdaad is de Paus de eenige gewees en zal hij het in de toekomst zijn, die, toe gerust met de hoogste zedelijke macht oj aarde, de onrechtvaardigheden ook van dezer oorlog, den inval in België, de onmensche lijke strijdwijzen in de lucht, te land en te: zee, de schennissen van het volkenrecht er aile ongeoorloofde aanslagen veroordeelt terwijl hij voor de rechten en wettige aspira ties ook der zwakke volken opkomt, en dt eischen van natuurwet en christelijke zeden leer tegen het egoïsme, de expansiezucht ei de hartstochten handhaaft ten overstaan de: geheele wereld. Zoodra de thans door tweedracht ver scheurde familie der volkeren hersteld za wezen, kan men van den algemeenen Vadei der Christenheid een nieuwe poging verwach ten tôt herstel van het christelijk volkenrecht dat thans blijkt te zijn weggespoeld in der vloed van misdadige driften. Dan schijn' ook het oogenblik gekomen, om aan een dei Europeesche hoogescholen, wier christelijkt leer en traditie nog ongerept door de middel eeuwen voor den lateren tijd werden bewaard een leerzetel voor het christelijk volkenrech-in te stellen. Wie denkt hier niet aan het aloude Leuven beeld en zinnebeeld van zoo tragisch onder gane volken-zedenleer? Met het rechtsher stel, dat niet kaa uitblijven voor het geslacht offerde land, zou in de herbouwde en eer-waardige universitaire Hallen de stem var het christeli]"k volkenrecht met bijzonderf wijding tôt de wereld kunnen spreken. Z. H Paus Léo XIII heeft aan de Universiteit var Leuven de restauratie der middeleeuwschf wijsbegeerte toevertrouwd, wier eerste nieu we leider, de thomistische en naulinische Kar-dinaal-Aartsbisschop van Mechelen, tevern door gransch Europa den eisch van het chris telijk recht deed weerklinken. Indien aar deze universiteit ook de restauratie der leei van het christelijk volkenrecht werd toever trouwd, zou zij uit Ifear eigen geschiedenii en eigen schending, met feiten en leeringer beide aan de natiën bewijzen, tôt welk eer staat het geteisterde menschdom terugzink-zonder het Christendom ! o—— Voedsel voor Duitschland langs de Neutralen. De "Daily Mail" gaf dezen laatsten tijc intéressante staatjes onder hoofding "Ar< we feeding the Germans? " Als een typiscl voorbeeld nemen wij er een van over, name lijk dat betreffende cacao. Als die cijfer! jr.ist zijn... maar dat de lezer zelf het gevolf trekke. (De Blokkade begon 1 Maart, 1915. ARE WE FEEDING THE GERMANS? Following are the exports of cocoa to ths coimtries named in the years 1913, '914, anc 191s: Cocoa exnorts in 1913- I914' I9I5' lbs. to (to Dec. 30) Holland ... 2,205.282 12,203,463 9,298,80; Denmark... 50,782 1,853,948 10,615,87; Scandinavia 343,573 3,079,904 14,606,301 "Echo de Belgique." s ÉDITION SPÉCIALE FRANÇAISE. Pour satisfaire de nombreux amis wallons, s nons comptons publier dès février prochain un Echo de Belgique, exclusivement français, ] de 8 pages, format et papier comme notre j édition actuelle, illustré, paraissant le jeudi soir, d'inspiration catholique et populaire mais ! écartant toute politique interne belge. - Pourque notre entreprise réussisse, il nous faut 2,000 souscriptions à 1/6. Avec le ' dévouement de ceux qui se dévouent à nos réfugiés ainsi que de nos amis anglais, nous ne ; désespérons pas d'y arriver. Toutefois, il , faut un minimum de souscriptions promises t avant le 1er février pourque nous commen-1 cions la publication. Qu'on nous aide donc de partout, par des abonnements, ainsi que par des dons à affecter I spécialement à la nouvelle publication. 1 — î Zelfstandigheid. - Enkele van onze dagbladschrijvers of -cor-respondenten beginnen de gedachte op te ! werpen van een nauwere aansluiting, bij ver-, drag, van Belgiè bij de viervoadige Entenit. Men zou zeggen een kleine afspraak. Maar ik ben overtuigd, dat onze Regeering zich : niet zal laten afbrengen van 't standpunt, welk zij tôt heden is getrouw gebleven en dat zij van de geheel bijzondere positie, welke , België in dezen volkerenkrijg inneemt, zelfs in den schijn, niets zal prijsgeven. Wij moe-! ten zijn en blijven geheel zelfstandig. Daarin ligt geenszins eenig wantrouwen opgesloten tegenover de inzichten van onze tijdelijke groote bondgenooten omtrent de toekomst van ons land en nog minder het. verlangen voor ons om de gelegenheid opeit te houden, door een voorbarigen afzonderlij-ken vrede met den vijand, 't strijdveld te kunnen ontruimen. De onwankelbare wil, met welken ons afge-mat land elke poging van den vijand om ocs , met afzonderlijke vredeopogingen te benade-ren, heeft afgewezen, is meer dan een geschre-ven bewijs, dat wij niet ten halve bîijveu ' staan op den weg, welken wij op bevel var eer en geweten zijn ingeslagen en trouwe wapenbroeders zijn van wie we in het uur van den nood aan onze zijden hebben gevon. den. In deze eerlijkheid tôt het uiterste ligt trouwens ons beste belang. Want onze volle-dige redding als vrij land hangt mede aan de kans van de wapenen der viervoudige Entente. Dat zegt de logiek der feiten, en wij zijn er duidelijk genoeg over gewaarschuwd door de uitlatingen van den Duitschen kanse-lier en zijn staatkundige comparsen. Maar men late het bij deze feitelijke ver-houdingen, welke door de omstandigheden zelf zijn gegeven of geboden ; men ga niet verder, en men verkleine niet, door betwist-bare nieuwe verdragsbepalingen, den zedp-lijken voorsprong, welken wij in dezen oorîcg op de strijdvoerenden, zonder één uitzondt:-ring, bezitten. Want al duurde de oorlog ook vijf jaren, wij mogen het éénig beginsel niet loslaten op welk wij den oorlog over ons hebben laten komen. Wij hebben, hoe ver men ook op-klimme in de voorgeschiedenis van dezen oorlog, geen het minste aandeel te nemen in de verantwoordelijkheid ; wij hebben tusschen beide strijdeude wederhelften geen partij gekozen. Wij waren onzijdig, uit plicht, en hebben dezen plicht op de meest nauwge-zette er 'idderlijke wijze nageleefd. Ware de ! aanv ïl®gekomen uit het Zuiden of het Westen, wij hadden tegen deze aanvallers front ge-. maakt, met dezelfde beslistheid als wij deden tegen de overweldigers van het Oosten. D t j heeft in niets afbreuk gedaan aan de nood-zakelijke samenwerking van onze militaire overheden met de aanvoerders van onze zoo-veel machtiger medestrijders, maar het heeft l in de beschaafde wereld aan onzen naam een onsterfelijken luister, aan ons behoud de beteekenis van een algemeen menschelijk belang gegeven. Onze landgenooten, welke in Frankrijk of Engeland verblijven, onderschat-; ten wellicht het belang van deze zedelijke j solidariteit. Ailes wat gebeurt aan de zijde > van onze bondgenooten wordt gezien in één-

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.