Ons land

1215 0
07 mai 1916
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1916, 07 Mai. Ons land. Accès à 20 avril 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/g44hm53c5p/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

4de jaargang, Nummer i. Prii» : 5 Centiemen. 7 Mei 1916 ABONNEMENTSPRIJs : Per jaar fr. 3.— Voor 6 maanden » 1.75 Voor 3 maanden » 1.— MEN SCHR1JFT IN TEN BUREEL VAN HET BLAD. Opstelraad en beheer : Lokaal De Vlaamsche Leeuw, De Keyserlei, 21, Antwerpen. AANKONDIGINGEN NAAR OVEREENKOMST. Ongeteekende stukken worden niet opgenomen. M HEEBE9T OIlIlTfilKMAABS VAS DE ADTO-LIJST Leiders, die in hun hemd staan De Onderteekenaars Het vertoogschrift aan den Duitschen Gouverneur Generaal, is onderteekend door 38 namen : wij hoorden ze noemen «de XXXVIII Ouderlingen of denRaedt tvan Oud-Vlaenderen. » Bovenaan vinden we het drieman-Ischap De Vos-Franck-Ryckmans. Wij Biebben in ons blad Antwerpen Boven waar-Bran ons On-, Land de voortzetting is die Iheeren tegen het venijn dat de frans-Ikiljons op hen spuwden, verdedigd, en jdaarbij hun vroegere franschgezinde zon-Iden vergeten : wij mochten immers ver-|ïhopen, dat ze ons dubbel bedrukt en jbedreigd Vlaamsch volk voortaan met dezelfde trouw en denzelfden moed zou-Êâden helpen, waarmêe 7.e onze moeder-stad hadden gediend. ■ Wij hebben ons evenwel bedrogen, en Bfceker onder den drukder Vlaamschhaters ■î^voor wie zij meer vrees voelen, dan voor . 'Vlaanderen liefde, ofteren ze de heiligste belangen van 't Vlaamsch volk aan hun eigen belang op. r Van geen van de drie, moet ons dit Bpuitengewoon verwonderen. E A tout seigneur, tout honneur ! Nr 1 j|op de lijst prijkt Louis Franck, avocat, ■ die niet aan zijn eerste Franciade is. ■Ge hoeft in 't voorbijgaan maar eens te Izien op zijn deurplaat « hoe zuiver die ■man staat » als flamingant. Ook achter ■ die deur in den huiskring, wordt er I altijd Fransch gesproken en heeft men Iwel eens van u ce sâle flamand » (sic) Igewaagd. Als politieker stond de man « zoo | zuiver », dat de oprechte flaminganten fin den « Liberalen Vlaamschen Bond » | besloten waren hem in de eerstkomende verkiezing niet meer als hun kandidaat [ naàr de Kamer te zenden. Hij weigert nu de Hoogeschool ! Zoo I weigerde hij ook reeds vroeger de ver-plichting voor 4 betaalde Waalsche griffiers der werkrechtersraden Vlaamsch te kennen, wat nochtans een dringende noodzakelijkheid is, om onze broeders de Vlaamsche coolies die in 't Walenland wroeten en slaven, te kunnen verstaan. Hij werkte eveneens in 't Parlement de ernstigevervlaamschingvan't leger tegen; ging VlaamschhatendeWalen als Buisset van Charleroi, aan de Vlaamsche kiezers in 't Walenland aanbevelen ; stemde de toelage voor het verfranschingstheater de « Variétés », enz., enz. Hij is en blijft de volmaakte pseudo-Vlaamschgezinde :< politieker » van wien men reeds sedert lang schreef : « Ze hebben de Vlamingen een slechten frank in de handen gestopt ». En die wil nu in naam van 't Vlaamsche volk een recht weigeren, dat voor de herleving van dit volk noodiger is dan brood ! Jan de Vos, trad destijds op als leider der franskiljons in den gemeenteraad en was reeds teoudals hij uitwendigVlaams-gezind werd, dan dat hij aan de sire-nentaal van « l'homme au sourire » zou hebben kunnen weerstaan. Alph. (onse) Ryckmans : een man die ook maar in de laatste jaren pootjes begon te geven aan de Vlamingen en enkel om der wille van 't smeer den Vlaamschen kandeleer likte. Kanunnik Cleynhens en deken Roucourl zouden nooit hunnen naam gezet hebben op de lijsten voor de vervlaamsching dei Hoogeschool, welke nochtans meer dan ioo.ooo handteekeningen droegen. Wat met « geuzen en franc-maçons » teeke-nen, en dan nog voor eene onzijdige universiteit, neen, dat nooit ! Er ver-scheen daarover den 29 December 1911 een « Monitum ad Clerum » (Waarschu-wing aan de geestelijkheid), opgenomer in een vlugschrift van Dr A. Van d< Perre : « Waarom vragen wij, katholie-ken, de vervlaamsching der Gentsch* Hoogeschool ? » (1912). Daarin lezen wi de bisschoppelijke vermaning : « Itaqu* » sacerdotum offtcium est, prseciput » illorum qui curam aliquarum anima ') rum agunt sive in parochiis, sive il » collegiis aliisve institutis, non tolerari » neque silentio prseterire vota hujusmod n aberrantium. » (Het is daarom voor de priesters eei plicht, vooral voor hen die eenige ziele zorg dragen, 't zij in de parochies, 't zi in de collèges of andere gestichten, di wenschen van hen die derwijze afdwalei (n.l. de vervlaamsching van eene onzijdigi siaaisuniversiteit te vragen) niet te dul den noch ze stilzwijgend te laten uiten) Nu dat hetevenwel een verzoekschrif is tegen de Vlaamsche Hoogeschool mogen die Eerwaarde Heeren tusschei « logebroeders » staan en hunne eigem « nota» (wenschen), aan de voeten vai zijne Excellentie Gouverneur Generaa Von Bissing neêrleggen. Daarna vinden we senator Louis Leclef J. Jans, oud-stafhouder van de Balie •G. Royers, volksvertegenwoordiger. I het niet om er de stuipen van op te doen als men dit drietal hoort verklaren « Excellentie, vervlaamsch als 't u be lieft de Gentsche Hoogeschool niet « il het hooger belang van on*e groote si goede Vlaamsche saak! iRisum Teneatis. die « groote flaminganten » moeten zel schaterlachen telkens ze dat herlezen. Verders : A. Cools, socialistisch sche pen en E. Anseele, socialistisch volks vertegenwoordiger. Volgens die « cito yens-republikeinen » is de Vlaamschi Beweging altijd slechts « papenwerk 1 geweest en een « klodderspaan » on 't volk te amuseeren. » Geen hoogeschool maar biefstukket moet het volk hebben, was hunne leus. Lees daarover : « Anseele en di Bende van Vooruit» door Alfons Sevens Gent 1911 ; en : « Het Débat Meert Hardijns » (Gent 1910). Heyenscheidt, die o.a. in zijn Starkadc de oud-Germaansche sagen zoo heerlijl deed herleven, en K. Weyler, door d Métropole van 28 October 1914 « ui .pangermaniste invertébré » (sic) ge noemd, teekenden voorzeker wegen hunnen naam « à résonnance german' que». Nu zullen ze misschien van d twarte lijst verdwijnen ? A. Buyl, volksvertegenwoordiger. No; een zuiver politieke Vlaming. Als sche pen te Elsene, liet hij het Vlaamsc' overal weren, zelfs van de straatplaten Aug. Michot, bestuurder van he « Institut Michot-Mongenast ». Zou ,di niet beter beginnen met te keren voc zijn eigen deur ! Hij vervlaamsche eers zijn eigen Beulemans-gesticht. Siffer, volksvertegenwoordiger. Hee: de Vlamingen in de kamer telkens vei raden : stemde o.a. in de Legerwt tegen de Vlaamsche amendementen di hij zelf had neêrgelegd ! En dat spreel allemaal « in naam van 't Vlaamsch volk ! » C Huyshauwer, Gent ; Edm.Duysters Berchem ; Dr P. Lamborelle, Mecheler volks (?) vertegenwoordigers. Aile dri hebben de Vlaamsche Beweging noo 't Franskiljoniame is de dood van Vlaanderen ! v — , anders dan als eene politieke wipplank beschouwd. De tweede o.a. van de reeks, ' heeft zeer behendig de Hoogeschool-Beweging, te Berchem, gebruikt als een j middeltje om zijne persoonlijke politiek c vooruit te helpen. ; Pol Fredericq, heeft ons altijd... ge-j frederikt. flug. Vermeylen, vroeger de Europeër s in de Vlaamsche Beweging, nu de groote Brusselsche Marmot ! Heeft onzen ver-e dienstelijken en zoo diepbetreurden leider Lodewijk de Raet hevig aangevallen y voor zijn activisme. Ging niet eens het ! lijk van den grooten Vlaming groeten. [j En dat is de man, die op de Verriesthul- de te Ingooigem plechtig verklaarde 't « Aile verdeeldheid zwijgt vôôr den e kreet : Vlaanderen ! » en te Brussel op r de volksvergadering voor Vlaamsch in de ;t schoolwet zwoer : « Wij willen ons niet als volk laten kapot maken ! » :t Verba et voces ! Al mooie woorden ! Nu komen eenige namen van veel ,t minder allooi : e Edw. LOOS, studieprefekt van het ,t Atheneum te Antwerpen. Een verkapte e franskiljon. Klom langs de schouders der flaminganten naar 't Atheneum te , Mechelen en van Mechelen naar Antwerpen. Nu de Vlaamschgezindheid ^ hem tôt niets meer dient, heeft hij ;t 't masker afgeworpen. In Juni 1914 trad hij reeds op tegen den Vlaamschen Bond, vereeniging der Vlaamschgezinde studenten van het Antwerpsch Atheneum die vôôr enkele maanden door hem ontbonden werd. Nieuwe Vlaamsche leeraars, worden door hem in het Fransch aan Vlaamsche leerlingen voor-gesteld ! Hij nam ook ontslag in het Algemeen Nederlandsch Verbond. Stel-lig hoort hij veel beter thuis in eene « Alliance Française », waar hij naar hartelust zal kunnen zingen « Allons, enfants de la patrie... » Aan een onzer vrienden verklaarde hij, dat hij sedert den oorlog « meer en meer Fransch voelt » en aan zijne neven en nichtjes de « Marseillaise » leerde dreunen. Wat vaderlander, toch ! N. Cuperus, de Cup ! Een turner, ook in de Vlaamsche Beweging ! 't Is van hem dat eveneens een smeekschrift uit-ging naar de Duitsche overheid, om te verkrijgen dat een Fransch opschrift hetwelk op een postbus in het Pand-straatje verdwenen was, zou terugge-plaatst worden, wat dan ook geschiedde. Had die man maar altijd even goed ge-werkt voor het Vlaamsch als hij nu doet voor het Fransch. Jan Van Menten, ondervoorzitter van den Bond der Belgische Drukpers, thans rentenier. Hij reed met de « stadsauto » om handteekeningen te verzamelen en verklaarde o.a dat de Vlamingen eerst tien jaar... na den vrede weêr aan Vlaamsche Beweging mogen doen. Nu, voor iemand die van zijn gemak, houdt is dat aan te nemen. Karel Adriaenssen teekent als voor-zitter van Diesterweg en kreeg, naar we vernamen, daarvoor reeds eene bolwas-sching, omdat hij zich het recht heeft aangematigd als voorzitter te teekenen zonder zijne medeleden te erkennen. Ook andere onderteekenaars waren in dit geval. Verders vinden wij nog een oud-voor-zitter van den Liberalen Vlaamschen Bond, een dito van de Vlaamsche Confe-rentie der Balie,een oud d.d Burgemeester en 0«(2-schepen, zoodat men niet ten onrechte van « Oud-VlaanJeran » heeft gesproken. Een van die oûkens, heeft als jonge, krachtige man, bij de kristende mokraten een roi gespeeld en dan zelfs den toorn durven trotseeren van een franskiljonschen edelman, dien hij bijna uit zijn kamerzetel lichtte. Quantum mutatus ab illo, bone Hector !... Nu als men oud wordt ! [Blijven nu nog een dozijn onderteekenaars over, die de kluts zijn kwijtgeraakt of zich htbben laten verschalken en waarvan de meesten wellicht reeds betieuren dat ze in de stiikken geloopen zijn van geslepen po-litiekers, die enkel hun persoonlijk belang hebben willen dienen en daartoe het verzoekschrift als eene « behendige takdek » hebben gebruikt. Gelukkig hebben klaarziende en be-proefde flaminganten onmiddellijk die looze list ontdekt, zooals de veiklaungen van onze twee altijd trouwe volksver-tegenwoordigers Adelfons Henderickx en Léo Augusteyns, in « Het Vlaams-che Nieuws» van 26 Februari 1.1 verschenen, ten voile bewijzen. Zij keuren daar krachtig het vertoogschrift aan de Duitsche overheid af en veitolken de meening van al de oprechte flaminganten, waarvan de namerj dan ook bij de XXXVIII tevergeefs te zoeken zijn. Zoo ontbreekt op de lijst heel het bestuur der Hoogeschoolcommissie : H. Meert, R. Speleers, M. Rudelsheim, Flor Heu-velmans, evenals het puik in de Vlaamsche Beweging : Vader Remhard, Maurits Josson, Dr Quintens, Prof. P. Bellefroid, pastoor Verriest, Lod. Dosfel, Pol de Mont, Em. De Bom, Willem de Vreese, prof. Vliebergh, enz., enz. O neen, de autolijst zal nooit een eere-lijst vormen in de annalen der Vlaamsche Beweging I Uit het verleden van onzen taalstrijd vernemen we dat in 1847 P. J. Van Kerckhoven een ongelukkig vlugschrift liet verschijnen, waarin hij heftig uitvaart tegen Conscience, De Laet, Van Rys-wyck en andere strijders van 't eerste uur « De Roskam » schreef daarover in zijn nummer van i5 Augustus 1847 : « Even gauw werd het smaedschrift » in het fransch overgezet door een der » felste franschgezinden ; het werd gedrukt » op kosten van den vyand ; men zond » het naer aile streken van het land ; in » Antwerpen stak men het onder aile » deuren ; en de franskiljonsche « Pré-» curseur » deed het in de herbergn met » zijn blad afgeven ». Welnu het vertoogschrift van de XXXVIII werd evenzoo vertaald en in 't fransch verspreid bij middel van een strooibiljet waarop eveneens een tenden-tieus artikel voorkomt uit de «XXe Siècle» vooral gericht tegen de Vlaamsche sport-lief hebbers. Het rekwest van Franck en consoor-ten is dus koren op den franskiljonschen molen... Dat zal wel de oogen doen opengaan van de enkele oprechte Vlamingen, die op deze lijst versukkeld zijn en die ein-delijk zullen beginnen te denken : Als de vos de passie preekt... Vlamingen, waakt op uwe rechten ! BINNENLANDSCHE KRONIJK BRUSSEL. Hit is reeds 3 Mei en Ons Land moet op 7 Mei verschijnen ! En toch moet er ieis uit Brussel in ! Dat spreek vanzelf, nu Brussel toch heeft be-wezen, dat het voor Vlaanderen lang nog niet verloren is. In afvvachting dat in nummer 2 een ge-ordend overzicht van de vverkzaamheden der Groeningerwacht en van de ontwikkeling van het Vlaams aklivisme in de hoofdstad verschijne. laat deze enkele, korte be-schouwingen volstaan. De Groeningerwacht is noch de voortzetting van een vroeger, vôôr de oorlog be-sia'and organisme, nôch de versmelting van een of andere reeks organismen. Zij is een nieuw levend lichaam geboren uit de omsiandigheden zelf,die de strijden-de Vlamingen er toe drong zich gemet-n-schappelik schrap te stellen tegenover aanvallend optreden hunner vijanden en zelf de strijd ter verovering van hun recht, die ook nu niet heeft stil te staan, weer aan te bieden, En juist omdat de vroeger bestaande vereenigingen, in hun tweeledigheid van passieven en aktieven,tôt onvruchtbaarheid of tôt zellmoord waren gedoemd, is uit die nieuwe lente de Groeningerwacht geboren. Hiermee ligt dus een historiés feit vast in zijn juiste beiekenis en draagkrachl. De omstandigheden. waarin dit ailes h geschied en gegroeid worden dus aanstaan-de week uitvoeriger behandeld. De verzekering alleen, dat Brussel zijn oude plaats in de Vlaamse voorste gelederen onwankelbaar blijft innemen, moest in dit eerste nummer gegeven worden. Wij denken, dat ze velen moge verblijden. An. P.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Ons land appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Antwerpen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes