■ei'dt Jsargârag —' N iiSBwae» 929 Prij* s $ culic ttsii Zaterdag S Deccriab^r 1 î? ONS VADERLAND udmlnlstratle « A. TEMPERE Ikker-Ultgevsr, 17, rq» rta Vie, CALAIS ■ n ii— n i ii m i m m m r 1 r"1- 1~ «w»i^rfaxta^t~îgÇ?ff»vy?5^ ; Belgisch dagblad verschijnendc op al de dagen der week Radactl» i J„ BAEOKEkANST I 7, rua Itfortet, CALAIS IABONKBMEimiK Bisaad Belgle 1<&0 Frankrljk 3.00 En^eIand-Hôll»Bd 3.00 trlmeMte? « 4.00 » 5.BO »•«<» .««"u t «hs-SIvc j *t On» Vaderlaiid » i7« r sn; de Vie. CalaiH Recht door* vri| vrank voor God en vdk en !and RfDACTUITUKKKW. NIKUW9 T K ZBN BBN RUK MORTRT 17 KN RUI CHANT) UL.V 73 CALAIS ABOANEMEWTSPRUZRW VOOR SOLDATBIV 1eweek iy dacen) 0«S5 °e2e a»onnementsn diencn met m«nstenb mftftnii -f j) ^ ° NUMMttR® INESNâAANOEVRAAQO EN dagbuukfl ' *•* * AAN hkt7elfos ADP.e9 qtrondtn te wokofik VLAANDEREN IS ALTIJD VLAAMSCH GEWEEST (Prof.De Vreeze) zijn jongste rede, heeft de geachte minister de Broqueville nog al eweid over vlaamsche taalaangele-îeden- Desaangaande wordt er urlijk veel tegen de duitsche kui-jen gezegd, en tegen de bestuurlijke iding door hen ingevoe'd. t ailes beamen we ten gretigste, en yoormanuen hebben uitdrukkelijk innen gegeven, dat onze zienswijze emaal strookt, met deze van on zen hten minister. Derhalve hoefden hierbij niet langer stil te blijven, e het niet dat een belangrijk be-ûngetje zich opdringt. In de rede-ing wordt geïinspeeld op het feit, bestuurlijke scheiding uitteraard brengt dat de franschetaal en fran-e kultuur in Vlaanderen niet meer Hen thuis booren. Dat is verkeerd. gelooven niet dat «m het even welk ikundig stehel in staat zijn zou de ichtenuilingen van een naburig t tegen te houden. De gedachte .»»o îa irtivrii «n in trewone ti.iden oort de censuur niet toi de instel-en onzer staten Ligt niet in mijn bedoeling hier r bestuurlijke scheiding op te tre-,neen, bij verre na niet. e zaak heb ik nooit genoegzaam men instudeeren, en daarbij, als iwe piot en vriend van de tucht wil raag het verbod daarover te gewa-in acht nemen, ;wil enkel aantoonen op de meest Êûtieve wijze, dat het feit zelf der tuurlijke scheiding niet bij machte i zou een muur op te richten tegen he^rlijke en machtige fransche be-fiving. Is het niet een feit, dat lerland van de fransche kultuur is ontvangt w t het eenigszi n s verge n kan ? Ik ken ceen volk ter reld, dat betrekkelijk gesproken, er bew^nderaars van de fransche enschap en letteren telt. dan het erlandsche. En ik geloof niet aan îilrijving te zondigen, met te zeggen dit landje zeker meer van defran-e wetenschap genipt dan ons twee-g Vlaanideren zelf Men neme in it, dat ik niet spreek van « verfran-ling, maar wel van de « fransche tuur». Daar is i'nmers een hemel-ed verschil tnsschen beide. ndien er geen enkel flamingant met irfransching » vrede kan hebben, i ik er persoonlijk geen enkel, die n grootbewoncleraar zij der fransche tuur, van de fransche degelijkheicl. eekenend is hef, dat, er inNederland ;r lezers vj n en inteekenaars op de evue des Deux Mondes» te vinden j, dan in fransch Bela-ië. Dit enkel beffffend feitje bewjjst ho^ zeer onze lerlandschetaalo-enooten defranselie felijkheid verwelkomen en waardee- ^at echter bij het stelsel der bestuur-e scheiding tôt de pebeurlijkheden oort is, dat er bij ons desgevallend ider ko^pers en lezers zouden ge-iden worden van « Journal », « Petit isien », « Matin », « Vie Parisienne » andere « feuilles boulevardières ». aràatis nujuistgeen ernstig betoog Georges Eeckhout,de flinke fransch-gische sclirijv»r van Tiel Uvlenspie-, laat verstaan dat hij daartegen nie! il bezwaren zou gehad hebben. )e fransche degelijkheid zou echtei irthaar deugdelijken invloed blijven oefenen, als dat in Nederland en aile lere landen gebeurt. s het niet eenigszins wonderbaar wij, zelfs tegenwoordig b;j onze amschgezinde schrijvers en dénis ers veel bewenderaars der fra"ech( be-iaving aantrrffen ? Wordt er van rman Teirlinck niet gezegd dat hij nais zijn Nederlands«he schrijfge-)tCouperus, een fransch schrijveris t Nederlandiche woorden ? Is hel ar of onwaar dat de oneindige meer heid der Ylaamschgezinden in hur en zooveel of meer fransehe boekeri »ben gelezen aïs Nederlandschf, en Ivele hunneroneindigbeter Franscli men dan hun eigen moedertaal ? ^een, we hechten te veel aan de fran kekultuur, defranuche degelijkheid r. dat o-n het even welk een politiel Hsel bij machte zijn zou, om ons t< Hrukken, wat wij aïs een 1 estanddee i ons eigen vlaamschwezen beschou in. Dat men er zich steeds aan her 1er» : We hongeren en dorsten naa !en vlaamschheid, maar we willen 'ar het woord van prof. A.Vermeylen amingen worden om Enropeeërs ti n. * « :* Wat ons vooral aanbelangt in d< devoering van minister de Broque lie, ia zijn iets of wat bewimpeld ei nsveld betoog, waaruit eigenlijk zoi oeten blijken, dat èn Vlaanderen, èi Wallonië, door de eeuwen heen twee-talig geweest zijn. Memand minder dan wereldberoem-de Iiistorici als prof. G. Kurth en veoral prof. Pirenne worden erbij gehaald om aan te toonen,dien vermeenden«diepen wortel van tweetaligheid en van ge-mengde kultuur waaruit de pracht onzer gouwen ontstaan is. » lloezeer we ook de hooge wetenschap dezer vooraanstaande en alom hoog-geschatte ges-hiedschrij vers waard e-ren, toch kunnen we — en dan nog wel op zuiver welenschappelijk gebied hun Letoog niet al3 raak en afdo jndeaanzien, Het aaag jammer heeten, dat. de geachte heer minister, voor het openbaar maken van met het oog op Vlaanderen's toekomst zoo gewichtige beschouwin-g?n. zich heeft vergenoegd metoptwee Waalsch-Belgische vakge'eerden te rug-stennen.ludien hij minder eenzijdig de ?aak. had asngevat, indiei» hij eens te rade w?£ JGgàân îjij Dr Léonard WîUems, professor De Vregse, p^of. Pol Frede-ricq, Dr A. Stracke S. J. Lod. de Baet en meer andere deskundigen, wier naonen klank hebben in de Nede?land-sche wetenschappelijke were'd, dan zou hij hebben vastgesteld dat een nauwgezet onderzoek der door Pirenne a<mgehaalde feiten, alsmede een nauw-keuriger studie van de zaak. ten stel-ligste bewijzen, dat wij bij Pirenne op een vcralgemeening van enkele feiten stujten. ja, hij zou de gedachte toege-daa » zijn, dat de massa oorkonden door bovenbcdoelde navorschers in verpletterendon getale ingezameld, klaarblijkelijk lan^oonen, dat de door Pirenne vooropgezette schi,jnwaarheid noch min noch meer op een bepaalde onwaarheid uitkomt. * * * Dat er steeds in Vlaanderen, Vlamin-gen te vinden w; ren die Fransch ken-nen, geen mensch zal dat loochenen. Veel onzer kooplui, in de 13-14 eeuwen waren de Fransche taal min of meer maehtig, 't geen overigens door hun handelszaken werd gevergd. Daaibij kornt, dat zekere ambtenaren voor hun betrekkingen methetvreemd midden-besluur die taal hoefden te kennen. Wat den adel in Vlaanderen betreft, van af de 12d' eeuw is het Fransch de taal van zijn huiskring. Doeh nooit ofnooit voor de Fransche om -enteling van 1189, trof men bij ons een stand aan, die aile voeling met het volk had verloren, een stand die uitslui-tend Fransch was, en die de volkstaal, het Dietsch, veronac.htzaamde of niet, verstond. Hoe prof H. Pirenne in zijn merk-wafrdige geschiedenis van België tôt hét besluit kornt, dat Vlaanderen reeds in de XII en XIII eeuwen verfranscht was, en dat de taaltoestand te dien tijde weinig of niet vergehilde van dien wel-ken wij ten huidigen dage beleven, is voe.r ons op zijn minst een raadsel. Prof. Pirenne van parlijdigheid ver-denken, zullen we eerbiedigheidshalve niet doen. Liever veronderstellen we bij hem die zinsbegoocheling waaraan iedei mensch al eens onderhevig is, en die in gemoede gelooven doet, dat gewenschte zak^n, gebeurde zaken zijn. Zijn kwade trouw laten we buiten zake, en we zullen ons vevgenoegen, met klem van redenen aan te toonen, dat tut aan de Fransche omwenteling in 1789, het Fransch bij ons nooit iets anders is geweest dan een mode of staatsietffaî. We zullen bewijzen, dat spijts al de vreemde vorsten en vreemde bewinder die ons hebben ontzenuwd en verlamd. geen enkel er bij machte was, de ramp der huidige tweetaligheid met al haai armzalige gevolgen op te dringen. * * Laten We aanvangen met een kijk ir onze Nederlandsche letl -rkunde. De li teratuur is i mm ers ten nllen tijde er overal, de trfaii'wste spiege) van de maat schappij in al haar mtingen. Wel nu Dr Léonard ^'illems heeft me tal van bewijzen er op gewezen, dat eei groot getal menschen onder den adel t< : vinden waren zoowel in Vlaanderen ali s in Brabant die zich op de Vlaamschi [ dïphtkupst tocîegden iii de 14 en li eeuwen, « Volgens berekeningen van professo r De Yreese, zouden er zoo wat ongevee , 7000 middel-Nederlandsche handschrif , ten nog bestaan, die over geheelEurop i verspreid liggen.. Elkeen weet da handsehriften in de niiddeleeuWen luxus artikelen waren, slechts in het berei 3 van gegoede personen. Wannêer men n in aanmerking neemt dat er nog dnizer , den en duizenden hss. vernietigd wei x den ; ' dat een groot getal hss. een e^ j libris dragen van adellijke personen dat de miniatuurversieringen dikwijls het bewijs leveren, dat zij voor aanzien-lijke lieden bestemd waren, zoo zullen wij uaaruit mogen afleiden dat vroeger door rijke lieden veel Neder landsch ge-lezen werd. » ^Dr. Léonard Willems : « Professor H. Pirenne over onze mid-deleeuwen ») Het i s bijna zeker, dat Jan I van Brabant, zelf een beoefenaar was der Diet-sehe dichtkunst, en de schrijver is van een bekend Vlaamsch lied. Deberoemde Vlaamsehe dichteres Hadewijek behoor-de eveneens tôt den adelstand. « O quantum mutatus ab illo ! x> Toen het gebruik van 't fransch toe-nam d. i. in de XVe en in 't begin der XVIe eeuw, onder de Burgondische hertogen en hun opvolgers, bleef hfet Vlaamsch steeds bij riiV, r ti ,1 -ïl e n. in eere en aanzien-, L. Willems k^n yit dien t'jd het vol-gende bevestigen : Bij de Rijke Klaren, een Uj uitstek patriciërsklooster worden benevens Latijnsche bijbels en Missalen psauters enz.. niet^ anders dan Vlaamsche werken in dicht en ondieht aange-troffen. Geen enkel Fransch boek of handschrift is er te vinden, ls dat nipt een stellig bêwijs, dat die vrouwen, ofschoon van patricische af-komst, op en top Vlaamsche vrouwen waren die het zonder Fransche leetuur best kondën gedaan krijgen ? Prof. H. Pirenne liaalt het feit aan, en minister de Broqueville neemt het gretig over, dat het in de XVIe eeuw een alge-meene gewoonte is, de jorgelingon naar Frankrijk of naarWaiionië te sturen om hen Fransch te laten leeren. Maar indien Vlaanderen toendertijd tweetalig was als nu, Waarom zou men het noodig hebben geacbt. die iongelin-gpn in den vreemde te sturen, om er de kennis van het Franseh op te doen ? Bewijst zulks niet, dat die kennis niet behoorlijk in Vlaanderen te verwerven was, en dat men naar den vreemde toog, om er Fransch te leeren, juist als wij tegenwoordig naar Engeîand trekken om er Engelsch te studeeren ? De groote Vlaamsche geïeerden uit de XVIe eeuw, schrijven schier nooit in 't Franseh, niaar steeds in 't Latijn of in 't Viaamsch. Men verlieze niet uit 't oog dat veel hunner, de vermaarde Brusse-laar Marnix van St-Aldegonde onder meer, edel'ieden waren. ]>ti raakste bewijzen, dat de adel en de hoogere burgerij van Vlaanderen van af n"t einde der XVIe tôt het einde der XVIIe eeuw Vla^rnsoli waren gebleven , en niet enkel « Flamands de cœur... » war-n, worden ons door den zeer geïeerden Dr A. Stracke S. J. geleverd, Mpn weet welken grooten roi de jesuieten in bedoeld tijdstip bij ons gespeeld hebben. Zij waren het omzeg-gens alleen, die zich met de opvoeding en het onderwijs der fijke jongelingen belastten De hijval van hun vele sermoenen was buitt-ngr-woon groot, en nochtans : « 't Geheel van de sermoenen die wij jaeilijks inde Neder-Duytsclie taele doen, loopt verre boven de vijftien duysent. » Dr A. Stracke : « Was Vlaanderen altijd tweetalig als nu ») De gegoede standen, daar de rederij-kers geschofst waren of aan 't kwijnen, kenden schier geen ander theater dan dat der jesuieten, dat in de XVII-XVI1I eeuwen hoofdzakelijk Vlaapis,eli was. Pater Stracke haalt aan, dat van af 1610 tôt en met 1762 — binst anderhalve eeuw! — Brûgge college zoover als we weten, één enkel bransx h s!;d;je heeît geleverd, en dan nog wel een kiehuje ! — Al de prijsuitdeelen op 3 Latijnsche uiUonde-rihgen na, zijn Vlaamsch Mechelen — aldus Pater Stracke - levert 56 stukken waaronder ten hoogste 5 Fransche worden vermeld, en slechts 13 Latijnsche, 32 zijn Vlaamsch. Te Gent is het niet anders : op 150 op- fevoerde tooneelspelcn waren er 9C laamsche, 50 Latijnsche, 4 Fransche. Te Brussel, de zetel cfer regeerïng, de verzamelplaats van den Vlaajnschen en den Waalschen adel, de meest ver-franschte stad der AeJirlaiiden : « Df sodaliteiten doer de Paters bestierd treden altijd op metVlaamsche stukken» Als men nn in acht neemt het feii door Pirenne zelf bevestigd, dat d< . j Paters zoowel als hun leerlingen tôt der t adel en de hoogere burgerij behoorder t (Pirenne Histoire IV blz 367 , dan is he klaar ais een klontje, dat deze standet c noch te Brugge. noch te Gent, noch zelf ! te Brussel, het >ie,derlandseh onze moe dertaal, verzaakt hadden. In de 18e eeuw is er geen enkel lam in Ëuropa, dat vrij bleef van Fransche ; invloed. Voltaire, Rousseau, Diderc worden overal gelezen. Onze keizeT j êozeî II staat bekend als een groot be-wonderaar der Fransche IBeeuwscbe wijsgeeren. De eeuw der Verlichting was een nacht voor Vlaanderen. Zoowel op economisch als op verstandelijk gebied was het een tijdperk van verval. Men weet dat gedurende 150 jaar geen enkel noemenswaard Vlaamsch schrijver te vinden was, die zijn volk zou opbeuren en het herinneren aan zijn zelfwaarde. Zoo is het uit te leggen, dat de Fransche literatuur die in de 18e eeuw zoo 'n groote vlucht nam, dat haar lieht aile andere letterkunden jn de schaduw stelde, te Brussel het eeatg geestes-voedsel werd voor ontwikkelde lieden. De jammerkreet van den Brusselschen advokaat Verlooy schijnt aan te duiden dat de verfransching toen voor het eerst, alhoewel in zeer beperkten kring, in zijn stad begon te woekeçen : « ... daax zijn er rlie vermeyd zijn Vlaenisch te sprek^n, in gezelschap oft • op straet ; andere die 'talvrillens kwatijk spreken om in 't fran s te schijnen opge-bracht te zijn, die g'in d'herbergen en kaffehu.yzen hertnekkigzultbooren frans hakkelen, zonder eens in hunne belem-mering naer 't vlaemsct te willen kee-reïi... » Maar, als Lod. de Raet in zijn stan-daardwerk : « Over Vlaamsche Volks-kracht », zegt ; « buiten deze opper-vlakkige verfransching van enkele Brus-selaars blijft ailes Vlaamsch ». Het staat dus historiseh vast, dat tôt het einde der XVIIIe ee«w, ons Vlaamsche volk Vlaamsch was en niets anders. Met het oog op de door Pirenne aange-haalde feiten kunnen wemet'n zweempje zelfgenoegelijkbeid zeggen : « Gewikt, gewogen sn, te licht bevonden » ! * * Het zou ons te ver leiden, nevens de aangehaalde bewijzen van letterkundi-gen aard die wel als de meest doorslaan-de kunnen doorgaan, even zooveel andere van staatkundigen aard opeen te stape-len.Volstaan zal het, aan te stippen d*t, tôt aan onze aanhechting bij Frankrijk in 1795,al onze staatkundige instellingen door en door Vlaamsch bleven, Buiten enkele middenbesturen die steeds in de handen van vreemdelingen berustten, en waaruit overigens nooit vsrdrukking van 't Nederlandsch uitging, zijn aile plaatselijke besturen Vlaamsch. Professor Pirenne erkent ten anderen, dat de besturen te Gent, te Antwerpen, te Brugge, te Brussel, de Raad van Vlaanderen, de Raad van Brabant enkel Vlaamsch waren. In qc-îi voetnota haalt hoojileeraar Pirenne aan dat « Le Conseil de Brabant en 1651, réprimande le magistrat de Bruxelles qui lui a envoyé un rapport en français » (Pirenne. Histoire IV). Zoo voorvalletjes waren dus toendertijd nog niet gebruikelijk ! Hoe minister de Broqueville tôt de tweetaligheid (in den zin van taalver-menginp. , èn van Vlaanderen èn van Wallonie, besluiten kan, uit het feit dat de enkele hierboven bedoelde middenbesturen niet uitsluitelijk Vlaamsch waren, en dat de Graven van Vlaanderen, de Hertogen van Brabant en de Prinsbisschoppen va,n I uik ovev Vlaamsche en teven's over Waalsche gewesten regeerden... daar verliezen we ons latijn bij ! Onmiddelijk na de inlijving van ons land bij Frankrijk was de Fransche taal aan aile gemeentelijke en plaatselijke besturen. alsook aan aile rechtbanken opgcdrongen en opgelegd. Meest aile ambten werden daarbij aan Franschen toevertrouwd, zegt Prof. Pirenne, * Het is ongelegen tegenwoordig in te gaan , op de droevige gëbeurtenissen die Vlaanderen sédert dien een rouAvmantel hëbben»omwoven. Het is ook wellicht overbodig, want aile stambcwuste \"la-mingen kennen deze jammere zakeiî als hun catechismus. Ailes wat er eens met nadruk diende gezegd, is gezegd. We hebben het onpartijdig ged, an, met ver-pletterendé historische feiten op te dis-schen, die in al hun onweerl^gbaarheid vooralsnog tegenbetoogd moeten worden ! Deze geschiedkundige vaststellingen, welke wij uit ailevertrouwbaarste bron-nen hebben geput en die we desverlangd gerust kunnen aanvullen, hebben uit de diepte der waarlieid tôt aile Belaisçhe \ Yaderlanders gesproken, opdat zijYlaan-t deren geen « gemengdheid » of tweeta-t ligheid of schijnrecht verleenen zouden, t maar Vlaanderens vçcht *d. i. Vlaande-8 ren s Vlaamschheid ! !- Dat men acht geve op de slem der geschiedenis die verzet aanteekent tegen ^ den huidigen toestand van zaken en die n haar uiting vindt in de kranige Avoorden ,t van den hooggeleerden Prof. De Vreeze: « VlCanderen is altijd Vlac^rnsch geweest! » Ziedaar de .waarlieid van 't verleden, Ziedaar de hoop der toekomst! * *• * Mocht Minister de Broqueville over-wegen en mocht hij eindelijk woorden slaan die daden aijn ! MILES HISTORICL'S. KANADA HALIFAX 000R EENE 0NTPL0FF1NG HALF VERNIELD New-\ork 6 Dec. — Halifax werd door eene ontploffing half vernield. Er zijn lionderden dooden en duizenden gekwetsten. - De boodschap van voorzitler Wilson aan het Senaat Xew-V'ork, 5 Dec. — ln zijne boodschap aan het Senaat drukt voorzàlter Wilson opnieuw bet besluit uit Duitsch-land te verpletteren, ten einde aan de wcreld den vrede te schenken. Het stelt aan het kongres ook voor den oorlog te verklaren aan Oostenrijk. Ziehier de voornaamste punten van zijne boodschap : 1. De Amerikanen zijn vereenigd om den oorlog te winnen. Zij zijn diep ver-ontwaardigd tegen dezen die een en ver-zoeningsvrede wenschen. 2. De duitsche regeering met zijne be-dreiging van kuiperij en macht moet verpletterd worden en indien zij niet volledig kan vernield worden, moet zij ten minste uit den bond der natièa ge-sloten worden, 3. Wanneer Duitschland zal overwon-nen zijn en men den vrede zal kunnen bespreken, zullen de verbendenen aan aile natifcn recht laten wedervaren. 4. De eerste taak is den oorlog te winnen en niets zal Amerika van dit d«el afwenden. 5. De Amerikanen aanzien den oorlog als ge.wonneD wanneer het Duitsch volk door bemiddelhig van bemachtijde ver-tegenwoordigers, verklaren bereid te zijn <>fen akkoord te sluiten, gesteund op het recht en op de herstelling der schade door zijne regeering berokkend. 6. De vrede moet niet alleen de be~ zette landen bevrijden maar o»k de vol-keren van Oostenrijk-Hongarie, de Balkans en Turkeye, van het juk van het Pruisisch militarisme. 7. De oorlogsmisbruiken naoeten her-steld worden. 67 milliards en half voor den oorlog Een oorlogsbudget van 67.521.689.695 fr. zal aan het congres voergesteld worden. Deze som zal besteed worden als volgt : meer dan een millard dollars voor den vliegdienst; 875.8i6.000 voor den op-bouw van vliegtuigen; 538.289.120 voor moteurs en 77.479.000 voor de bewape- ning der vliegers. , — :— Laatste ojpcieele berichten Fransch front PARUS, 6 Dec., 15 u. Onze ronden hebben gevangenen gemaakt ten 2. van St. Quentin, ten N. van Ailles on in den Elzas. Rechts van de Maas hebben onze batte-rijen doelmatig de vijandige artillerie beant-woord op bet front Louvesunont-Bezonvaux. Een verrassende aanval werd afgeslagen ten N. van Bezoavaux. Een andere duitsche poging werd afgeslagen in de stleek van Largatzen. PARUS. 6 Dec. 23 u. Artilleriebedrijvigheid rechts van de Maas en l : de streek vari 9eaumAr,t en den Hoogen Elzas. Engelsch front LCNDEN, 6 Bec. 15 u. In den nacht van 4 tôt 5 hebben onze troe-pen die den uitsprong bezetten' gevornid door de sieliirsgen om Noyelles en op Schelde en het bosch van Bourbon lichtjes hunne lijncn achteruit getrokken ten 2,-IV. van dit dorp. De bewsrking werd met bijval u!tgevoerd zonder tusschenkomst van den vijand die de onderneiïilng niet schijntopgcmerktte hebben. Wij hebben stelselmatig, voor den aftocht, onze verstsrkingswerken vernield. Nisuwa Duitsche aanvaiien werden afgeslagen om La Vacquerie. Het gevecht werd gedurende dsn nacht voortgezet. Onze lijn werd ~ lichtjes vooruitgebracht ten Z.-W van dit dorp. L0K0EK, 6 Rte. 23 u. Geen veranderlng in den toectand in de streek van Bourbon. Kleine aanvallsn werden afgeslagen. De aanvallers ondergingen zware verliezen. Ilalf -sansch fronî ROME G Ncv. Het gevacht hern3m gisteren met hevig-heid op de vlakte van Asiaga. Het v/erd heel den dag voortgez&t op de zuidelijke helllngen van den Castelgomberto tôt aan den bergpas | van Foza. Tusschen de Tondarecar en de i Badenecke stonden de Italianen wat terreln af ! maar bijna overal behlelden zl] hunne lljnen.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.