ONS VADERLAND STICHTERS : J. Baeckelaadt en A. Temps» Bekiseh da-eblad verschiinetide op ad de dageB der week flpstel en' Beheer : J. BAECKELANDT 17, rue fflortet, CAIA1S _n iimi ■iiimiwiw ■ nnrin-mw-n» *»»' n ■■ i mmr i n ■■ i -f*1 < »■' ■■«■■■m rzae*Mr*Mn.mM*0v* "fer K69i*»a!â S«S|ri«'4.*^ Fn-»ï»S:-riJfc S.H3> K^s«*»B<S-SSoiii»!iSï& 8*S® P«m* érîMiestft»^ « $•©© » » **©<■&$ . _« ^ ,Tk—,« «s». <! «osa*-Tifftf**»■#/»<■. ^oo5iafi« *gH*l**1W¥flgygS -•*■ ' 2H5 1 ! — EêeM dcior, wïj en wrmmk j w^"w ' Wor G&d «îi volk « tad j ## r<?9AffTIK«TMMKi(N. «18UW8 TS «WOïN RUI MORTIT «V BM WU* CH&NT<UI.Y Tt AKO^KrJSMSj^TSÏPRÏJjgîSWr VOOE m®ATg!l t¥ elia.ares3> ©oî?B> okzr abonkembntin disn*n wkt b*in«txm« J ^«ÎR* «L - l 1© KiiHMSRS iNBCNC AANOKVnAAHlO BN BAfflfiUJKf HP&Xf ££?!2Hiifc9î&J aaitj ws'.'txr^foiî; ionisa ©kzohr>«n tb wor^ikn NATI0NALISTISCH S0LIDARISME In eigenlandsche verhoudingen. De Heer Léo Van Puy velde gaf in eei der laatste Gidsnummers eenige be schouwingen over de Vlaamsche Be wegiug gedurende den oorlog. Hi volgt nu niet meer den eens liefgeko zen weg aan 't keTpunt der vlaamsch gedachte, maar schijnt tôt een juiste standpunt over te komen, alhoewelhi vooralsnu halverwege de goedsrich ting stand houdt. met zekere juistheid de schnj nende uitwerkels van het tweelali stelsel op ons volksleven te hebbe vastgesteld, eischt Léo Van Puyveld klemmend een groadige en algeheel oplossing. Goed. Toch komt na di kleine diasnosis, bet ontgoochblen zinnetje « Nu, dietoestand zal wel a tijd zoo biijven. » Dit komt neer op d bestaanreden der Vlaamsche Bewegin te ontkennen, want dan ook, in eene adem, worden al de stelliogen der t< genovergestelde parlij aangenomen Voortbouwende op dien gronosla ziet de schrijver enkel de kultureel redding van 't vlaamsche volk in h> schooner opbloeien der menschelijl heid in een grooter getal enkelingei Ue.fsten in stijgende mate naarnede landscneu ic.^-v, -u naar fra schenbijhen die het, ongelukkigli, in Vlaanderen zoo begeeren. rvP^VSVcSlfi&L^jfistelsel loopt een inte een volk niet adekwaat wordt uitg draktdoor het procent der beschaaf. individuën, doch dat daarbeven ee nieuwe entiteit bestaat, die we de g meenschap noemen van een volk, m haar eigen zielele en, en wetten, e ook rechten. Diartegenover stellenwij scherp 01 nationalisliseh solidarisme. Dat is m twee woorden. 1. De Vlaamsche B weging is eene nationaliteils V>wegin 1. — Middenvan al de nationaliteits bewagingen in Europa, staat ook d Vlaamsche op haar eigen plaats, me eigen uitzicht. Wij hebheu met d Walen geen geschil uit te vechten Wij worden niet door vreemdelingei « verdrukt. « Al spreken nu die gevallen het ergs totgemoed en verbeelding, en zijn z< ook't bavattîlijkstvoor buitenstaanderi waar door bruut geweld en machts misbruik, een volk door een andei wordt aangetast ia zijn eigen bestaar zel/e, toch is de toestand die leidt toi het vegeteeren in halfheid al even on-draaglijk en vernederend, voor een zelf bewust volk. Tasschen beide uit-einden, ligt de bonté schakeering ,der strijdende nationaliteiten. Da wereld keurtden strijd goed voor hen die can vreemd juk trachten af te werpen, om zelfs onder Gods vrije zon-nehun le vente leven, Zij die onze volksontwikkeling in den weg staan, zijn niet gesprotenuit een vreemd volk atauristisch beladen met zelfverheer-lijking en voordeelen, maar zijn onge-- lukkiglijk eigen landslieder. ;en be-Be-Hijko- 2.— Vlaanderen is ons iets mee jhe dan de som der vlaamsche menschen ster H jt is ons niât genoeg dat de hooger bij standeii zich verbreeden in beschaafd ch- heid tsn bite der menschheid; maa eerst en * vooral eischen we di r'J" (en bate van de vlaamsche volkseen dtg heid en—kracht. Daarom is het, ds Jen wanneer een gedeelte of stand enk< •de ten bate van zijn s?ctioneele belange !".e z'chzoekt te ontwikkelfrntot eenkasl zoo aîge neene belangen der gemeei schap grootendeels benadeelend, d ^ georganiseerde volksouvereiniteit, û is de Staat, in 't midden treedt. om h< ing maatschappelijk evenwicht — dator 'je_ der andere de wisselwerking tussche de lagere en hoojere standen behels en. 3 ^ te herstellen. En men kome hier na niet in naai van de p°.rsoonlijke vrijheid, tegen d nieuwe machtmisbruik van het Staat ilag gezag op. Het is niet omdat het oî 3ele recht sinds jaren de macht bezat e zich in dien t jestand wist te handhi ijk- | ven, dat dit onrecht in recht won ïen, onngeschapsn en men zoo maar klal der- teloos neerpint « Nu ja, dit zal zoow fan- aitijd biijven duren, want van zelf ve a iaereu, cuiion —- niet en \ dwingen dat gaat 00*1 niet.» ''e' Deze stcllingen zijn eukel de lasts tee- ^ maar mt enkelingen, «laissez faij a ' laissez passer » de wisselwerking V£ een een vraag en aanbod zal ailes wel ( zijn rechte plaats brengen, « the su mel vival of the fittest. » Geen dwang, gee en bescherming, nergens, vive la libert-Toen kwarn de reactie, de sociale b 0n® wegiag ontstond, n et open oog op d ^ werkelijkheid en haar kwalen, devrij . e' arbeider stopd ongewapend tegenove 1D^ de vrije baas,|de Staat trad tussche beide, en dwong dat recht zougeschie den. Toen had men de standen in d maatschappij ontdekt, maar de nucl its- tere kijk op de werkelijkheid was îoe: de eerst begooneD, en Iater eerst rees di net andere realiteit, der volksgemeenscha de op. Nogeens is het de vrijheid di en. wordt ter hulp geroepan om bestaand fen wantoestanden te bestendigen en fi ver ecbtvaardigen. Men sticht «Ligu« pour la liberté des langues» in kiwi de vrijheid om die te gebruiken, Wa wilt ge er aaa doen, zegt de individu, alist, ze willen het zelf zoo, dus is hel gst goed. — « Alszekwaad willen, moel ze het worden belet » zegt de solidaris! ers en neemt de noodige maatregelen on ts. te beschermen wie bescherming noo [er dig heeft. an Daarom, tjt'î sluit, is het tôt m-enit-ereen- maal men de Vlaamsche Beweging op or haar eigeuprincipieelen grondvesten tB bodem plaatst, waar ze allijd had moe- n" ten staan, te wetan, dat we willee zijn ze « ons eigen geheel 'en gansch » ééne n> solidaire nationaliteit, vlaamsch van '*l kop tôt teen, Eeiis we dat zullen hebben bekomen e" dan zal de tijd daarzijn om het be- schavingspeil der enkelingen ieder op zich zelf hooger op ta werken, omdat de voortreffelijkheid van eenen van zeli ten bate zal komen aan degemeen- sebap, Dan zal de wisselwerking van hoog tôt laag normaal geschieden en 1 _ . 1- i • _ op te intelleciueele îndividualisten be-k 6 s tige n. Eerst moet het organisme gezond worden heel,en al. En dit zal niet, zoolang de tweetaligheid ia Vlaande-blijft bestaan, zoolang er tweespalt be staat tuss-îhea de rachteo en plichten van den vlaamschen mensch, en die van den Staatsburger. De Bdgische Regeeri^g is de beli r chamiag van de vlaamsch volksouve • reiniteit en van zijn staatsuitdrukking e Wil ze dan haar natnurplicht, haai reden van bestaan vervullen, dan moe r 1 de Staat in Vlaanderen ten eerstï f t Vlaamsch zijn r it û ■ - n e e it 3t 1- /■ n En dit volgt rechlstreeks uit d t, premissen door Léo Van Puy velie ge steld wanneer hij den waren toestam n van het vlaamsche volk schelst. it s- - Aart V\N DER MOEREN. t Waar llinde^barg en Ludei 1 do^f *\ akkoord zijn ze ^ ste De « Gazei van Zurich » brengt c ch wat meer klaarheid over de veiklar j p Ooor Hitiùenh ur<r i-^tschrijVe ' verklaring«>n waarvan we reeds e an woord gezegd hebben. °P In deze nieuwe verklaringen vit ir- men eens te meer het bewi-j^ dat^Ludi en dbî'f meer praktisch,meer rechtu it [é, ook meer kJaarziemde is dan zijn meester, deweike zieh gaarne in d kriog bevindt « hebt ge me gezien » e Dus, zegt Ludendorf, geroepen do le Ukranieziju de Duifschers ter hulp -, er togen, maar het verlangen van handel în betrekkingen te zien hernemen hec o_ ons ook geleid. Zonder onze hulp zo den groote voorraden verDietigd'e le weest zijn. De hulp atzoo àan de fco h- ohevi sen gegeven,is gansch eenvo 5n dig eene rnondkwes»ttie geweest • he ie geen de oude legers zou g noemd hebben « een toemaatje » nia->P in,tgroot uitgeoefend.Wij waren i ie reeds langzekervan. - le Alleenlijk, tusschen het inzicht e le de daad, is er somtijdsde mo?elijkheic Alzoo, Germanie, moet met veel spii , erkennen dank aan de monarchie da 1S de handel in het landvs elke men hoopt it te radden gansch ten onder is • dat -1 [. bf-zaaing der velden bijna nul is e ,t dat de hongersnood nakend i^, daarbi , ontbreekt erveel geld en vesl is er ge ' gaan in de zàkken der mijnheeren S-it viets. a Men maakt deopmerkingdat Duitscb >- laud met zijne maehtige inrich'ting geest, gauw zalklaar zijn om de zake stevig op haar pootjes te zetten Gain klaar. het is niet zeker. Eris «nea dere zaak, die nog niet op rolkkerj loort, de ver^oerdieost. Ludendorf ver nergt zsjne ontrust niet over dit nUn onrust (îie vooitkomt uit den sleehtê-sta,_t V n îjzoreowegen, reeds zoo ellec - d'g irj _ewonen tijd. 3 H l is waar, hij troost zich, m<>t t î herh.len dat het westerfront verzek-r, ïs. B ter dan da t, zegt hij, wij zijD is staat het offensief te nemen waar p, i wanneer ^vij willen. Men is altiid fel.t s om het offensief te nemen, men ka i zelfs zijnen slag n issen, zooals hetffe beura is te Verdun. 8 ' , Mdar wanneer men waar[ijkovertuiV< is. dat men waarlijk de sterkte i<-- bab belt wen zooveet niet bijzonder ais't ze > ker is, zooaîs Ludendorf waarlijk ze£r t meu moet o.m den vrede te bekomen. i Ziehier nu wat ailes uitiegt. De eind . strijd kan niet vergelijken worden me , de voorgaaude gevechten van Galicie o Italie, «laar de vijand een groot verster i kingsleger onder de hand heeft. Heti> > dit leger en onze verstarking en d wilkskracht der natiën, die den duit-schen legerstaf zullen wegvagen- Het is zoo waar dat Hindsnburg, voor eens dat hij uit de sferen neerdaaït, waar hij gewoonlijk zweeft, met dezeri nederigen zin besioot « met kleine beet-jes zullen wij in het westen ook eene eerbare vrede krijgen. het zal g?elJe zachte vrede zijn. Hetgeen eigenîijkde de woorden zachte vrede beteekent^ we-ten we niet. In aile geval bestatipen wij dat detwee vijanden 't akkoord zijn om te bekennen en te begrijpen, wat moeite zij zullen hebben om ons te breken. De keizer kepî de overwiî niné cp het wesîelijk froni Amsterdam, 18 Maart. — De « Loka Anzeiger» zegt dat de keizer t volgenf ' antwoord aan den provincialen raa< gezonden heeft . lk heb de stellige hoop dat de veld maarschalk, met zijne in t grijs geklee de troepen, weidra de volledige over winning zal behalen op het westelij Iront en deze zelfverloochening va den plicht welk het leger bezielt zs aan de bevolkiog de kracht geven oi de noodige opofferingen te doen. fîeîfferich is niet gerusî evei den na-oorlog Baal, 18 Maart. — Men meldt uit B( lijû. M- Heft'8ricili gisteren spreken iS zegdeJ•cM'1 anel en. Uitv0.' ■i- kwam voor '°Wan» n _,^jigcD, het nooit dacht dat de o< s, log z«o moeilijk en twijfelachtig z n geweest zijn : llelfferich verklaart c der andere : it Met onze onderzeeers zullen we E i- geland omknellen op eene betere wij n dan Napolaon door zij nen blokus vs n I het vasteiand, maar dat moet ons ni q beletten te bemerken, op welke mani en goeden uitslag Eng 'land zijn pr r gramma van den economische oorlc . voortzet. Na eenige zekere maatregelen do< t Engelanà genomen om Duitschland - rjchtstreeksch en -onreehtstreeksc - handel te belemmeren opgenoem - te hebbîn, gaat hij voort. li - dien de vrede ons niet terug geeft wi - de vijand on in het buitenland ontn< - men heeft, indien wij geen voile vrijhei • verkrijgen om te werken, vrijheid va • bandelen in de wereld voor onzen or dernemingsgeest, zal het duitsebe vol een onbepasldentijd niets anders kzij; dan eene gebrekkelijke. Nôg geen nieuw mioisîeri fe Jassy Baal, 18 Maart. — Men meldt van I - karest, via lerlijn : ^ ©e eerste roemeensche afgevaardig M. Argetejau, i« volgens overeenkon te Bukarest wedergekeerd. Hij zegde aan de afgevaardigden ( 5 middenrijken, dat het Kabinet Avere." j ontslag had genomen, voor redens \ . binnenlandsche politiek, en niet in v band stonden met de vredeskwestie. ; Het nieuwe ministerie is nog niet 1 mengesteld. De uitvoerende macht c > afgevaardigden is daardoor belemme i en breiigt eene vertraging teweeg in r vredesonderhandelingen. 1 De onderhandeiingen der kommissi en onderafdeeling gaat voort. i )r 1 Htt Kengres van Moskov - keurt het vredesverdrag goi I , , s Moskowa, 18 iMaart. — Op voorst !e der bolcheviks, heeft het ftongr WAAR WE NU ZIJN GEKOMEN ! De krijgslocstand in het begin van 1918 -eu et- ine (Vervolg) ;ue Benevers deze gemeene inwendige de krisis bestaat er eene andere afzonder-ve" lijk in elk land. De Austro-Hongaren en zjen den haat di in 1914 Tcheken,Hon-ijn garen, Slaven en Duitschers, verdeel-vat eten wederom herleven. te: Het inrichten van het Tchequo Sio-vakisch leger in Frankrijk kan niet anders dan dien toestandnog verslechten. Berlijn is van den andereu-kant het too-neel van een aangroeienden strijd tus-n schen politieke partijen. De tegenpar-™~ tij betoogt in 't voordeel van den vrede Ieil zij gelukt er in aile drie maanden een gematigden staatssekretari's te be-noemen voor de buitenlandsche zaken. Aile drie maanden ook heeft een « coup d'Etat » plaats, en «un chantage de Ludendorf » ten voordeele der mili-ac^e taristen. Dergelijke spanning ; an niet aad biijven duren. Het is ook zeer moeilijk aan t'' nemen dat een gedurig in betrekking ee" komen der duitsche troepen mel de ru-,®r,* sische maximalisten zonder gevolg blijve. De beste soldat n van de wereld valî zouden er onder lijden en deze welke onze tegenstrevers daar sedert een jaar om ge'aten hebben zijn nu juist geen puik van soldaten. Zonder nochtans een blind vertrouwen te stellen in de op- standen die men aankondigt moet men toch het teeken er in zien van eenechte y»»» besmetting. Men kan er ook op wijzen dat indien de duitschers in Europa over een win-bare oorlogskaart beschikken het er in de andere werelddeelen er zoo niet me-de gelegen is. Geheel het duitsch kolo-Ber- niaal rijk is onze handen. nde Dit. is een belangrijken uiislag waar-oer, aan Belgie op schitterende wijze mede-■ 1 heeft., Geen verlies moest den i te viiand harder valîen wai t nu zijn ze □or- van âuc jv^umioiv » v u.« >.1.. , _ B i«»n ]) p zou roofd en kunnen, zooals de bondgenoo-on- ten het doen, geene koloniale troepen gebruiken- Om maar enkel twee cijfers En- te gebruiken : in drie jaar tj^'d heeft ijze Indie aan Engeland 210 000 gtrijders, van Noord-Afrika aan Frankrijk 260.000 aiet mangegeven. lier m* >ro- l0o. Een omstandig nazicht van denkrijgs- toestand zal beter de mogelijke plan- nen df r Middenriiken doeEuitschiinen. oor " icj> 47 afdeelingen in Azie, 112 op het 3C)'1 oosterfront, 50 tegenover de Italiaan-md s°he vuurlijnen, 17 in Macedonie, zoo jn_ is de tegenwoordige verdeeJir.g (einde vat Januari 1918) der vijandelijke strijd-Q0_ machten- Al het overige t.t.z. het groot- stë deel, b>vindtzich in Frankrijk. 'an Bicnen de vier vijandelijke landen >n- bevinden zich nog reservetroepen —^ )lk te weinig talrijk nochtans omdepartij jn als gewonnen te bescliouwen indien zij over geen anderen troef meer konden beschikken. De toestand in Rusland heefi de duitschers toe^elaten te be schikken over een onschatbaar getal versterkingstreepen, waar zij sedert bijna negen maanden uit putten zonder tellen en nog meer zullen putten. Vroeger, wanneer de Russen mede-vochtei'telde men op het oosterfront van de Batische zee tôt de Zwarte. zee tôt tegen de 160 vijandelijke legeraf-deelingen. De Moscovitische troepen, vooral na het herinrichten van het Roe-meensch leger zijn aitijd talrijker geweest, maar van minder waarde en van geringe bewapening. Rond Juli 1917, na de eerste uitwerk-sels der omwentt>Iing, toonden zekere Siberische of Kaukasische korpsen den lust tôt strijden. Het is aan de prachtige houding van het Roemeensch leger en aan haar al-leen te wijten dat Odessa en Kiew hun behoud te darikenhadder.Maar de orde-loosheid van otize oude bondgenooten liet aan de Middenrijken toe altijdmeer en meer hunne legers in het Oosten te ■ verminderen. De 103 afdeelingen die er zich nog rond 20 Januari bevonden bestonden ! uit : 65 duitsche, 34 Oostenrijksche, ' 2 Bulgaarschë, 3 Ottomaansche. Men i kan gemakkelijk aannemen dat vele' 1 dezer elementen zullen kunnen gaa.n ■ vechten in het Westen. Men leidt ze 1 er reeds naartoe. Toch zullen onze te-5 genstrevers gin der voldoende stri machten moeten behouden om het Roe-. i meensch leger tegen te houden, om de - veroverde grondgebieden te bezetten, i om de grenzen te bewaken en vooral - om het daarstellen van een « cordon . - sanitaire » die beletten zal dat het ma-ximalisme, het socialisme en de om-. _ wentelingsgedachlen in de middei ijkcn. . binnendringen. i Indien men schat op 50 afdeelingen 3 die alzoo behouden worden in Europa, - zouden er dus ten minste 60 afdeelingen bescliikbaar biijven voor de andere i fronten, waarvan de cersta die zullen s moeten vertrekken de twee ottomaln-t sche zullen zijn, indien dit nog niet , gesebied is. Bcdreigd in al de deelen ) van zijn riik, niet kunnende rekenen op de aanhechting van een deel van Roe-menie, moet Turke.ye het terugroepen van zijne troepen begeeren waarvan het ■ beter gebruik zal kunnen maken in Pa- ■ lestina of iangs den Tiger. Het is mogelijk irtegendeel dat de twee bulgaarschë Iegerafdeelingen in gevecht te Dobroudjaer biijven. Ferdi-nand van Saxen-Coburg heeft nooit zijn inzicht deze provincie aan te hech-ten weggedoken en de bezetting van het grondgebied is een zeker middel om het te bewaren. Reeds heeft Sofia aan generaal Nerizoff voorname troepen teruggenomen voor het front van Macedonie. (Vervolgt). der soviets het volgende besluit aange nomen. Het vierde buitengewoon Kongres keurt het vredesverdrag, door onze ver tegenwoordigers te Breat Litowsk ge-u, sloten, goed, treedt de daad van het Centraal Komiteit bij, alsook dat van den Raad der volk.skommissarissen, die besloten hadden de gedwongen, pije-st lijken en oneerbaren vreden te tee-kenen.Rr Het Kongres stetint ook de handel 30 wijze der vredesgezinde delegatie, dit ln geweigerd heeft de duitsche voorwaar r" den te bespreken, gezien deze voor waarden ons door het geweld en eer a- ultimatum opgedrocgen zijn. er r(j Het Kongres erkent den plicht dei !e werklieden al hunne krachten samer te brengen, om eene sociale militie ir te stellen tôt verdediging der belangen 'û de leden der twee ges'achten, jong ei oud zulien eene "militaire voorbereidinf ontvangen. , Het Kongres schandvlekt den plunde-ringsoorlog der middenrijken. 3 Het Kongres is stellig overtuigd dai j de werklieden-omwenteling nakend is (| den zegepraal veizekerd tegen de wree de en wilde maatregelen dermidden keizzerrijken. el a . De onderhandeiingen niet Japan Mmisterieele krisi? fe Tokio Washington, 18 Maart. - Men meldt yan Tokio, Hat men een zeer groot be-lang becht aan de onderhandeiingen welke in het pale,s Hayama plaats heb^ ber, t'isschen den keizer M Okuma ' ^ewezen mmjster-voérzitter, en M oV kima, mmistervan Oorlog. De keizer heeft besloten naar Tokio weder te keeren, om met M. Morris gezant der Vereenigde-Staten, te ond"^ handehngen. Men heeft de houding welke de Vereenigde Staten zull^àafl nemen, nog met doen kennen. De gezant van Engeland, heeft dP hou diriger, van Groot-Britar je,, Frank . rijK. et Italie doen uitschijnen. Hii lnS straft ten stelligste dat het enieK ministerie voor BuiÇenland, het z?ndeî van troepen naar Sibérie ge'eischt heeft geWt mon' erU"tige Va" den toestand* de ooi t m.n aan een gemengd ministe- Naaimachienen * SINGER " verkrijgbaar blj c J MOREAU, Veurn'c De onderhandeiingen met Japan VUrd« jaargang — Numm«r 102 6 iSvSia • ■** Donderd^f 21 Haar!

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.