ONS VADERLAND llPukkei>.UH0ewap:«. TEPPERE-HUYLE auinterhclaiiii, IS, DE PMiE (Bsigis) Voor Frantepiitt i 17. rut d* Vie, CAUIS OPSTEL;: J. BAECKELANDT, rue Mortet, 17, SALAIS. _~^j3=aar—a. —;.. a.. . ..ki àmim aaii RECHT DOOR. VRIJ EN VRANK ■*■ "*■ VOOR GOD EN VOLK EN LÂND I ■■ ■■ .■ ■ U , M ' '■ I ■ ~n I mm.. . mi ■ I. .111.. I» • —ni.»)..- MeanEHENTEi) Belgle FrankHjk Bnniand en Holtand 1.50 fr. pe« maand kSO » c. pet- maand 2.70 fr. per maand 4.00 lr per trimeeter 5.00 fr. per trîmeeter 8.00 fr» per trïm. Mas schryft la : 78. rue Ciiajitmy; 21 bl», rue st. Oeali, o*Ula m Md onze? correspocAs^aa. ' ALLERZIELEN Allerzielendag, de gewijdedag, vol van onge*one, neergedrunte, weemoedige stemming, tôt stil-bedaaru leven dat zich onttrekken wil voor één dag uit het overmande dagelij sche, omte leven van heropgeroepen herinneringen met hen die wij zoo hartstochtelrk beminden, wier beeld, eenszoo levend-aanschou^e-. lij~> in on/e verbeeldîng vereerd, lang-zaam, aïs eeri huis^aartskeerende uezoe-ker nagestaard, in de verte onduide-lijk-veronachtzaaftid, verdwenen is. Yader werkt weer met zijo ernstig ge-laat dat de waarde gewogen heeft van het kostbare ®errf ; hij werkt met dien trek van krachtleenende fierheid en be^ust-heid omdat bij op zijn handen heel een huisgezin hooghoudt. Hij, het hoofd, be-stuurt weer zijn familiekricg, met die namelijke karakterlhouding die ontzag zaait van af de jôngste jaren en jeugd tôt laat in het leven, aooiarig moeder leeft. Moeder, het hart van 't huisgezin. Het moederhart wss de staak langswaar ons kinderleventje omhioogrankte, en bekoor-lijk blotsemde in deugden, daar geen ongedi- rte zijn wasdom verwilderde. Het kinderh irt-was als e>en hof waarin moeder hovenierde met die str^ri^g-puntige be-zorgdheid, waaraan g^en zierken ont-snapt. Zij roeide het onkruid, zij plantte, zij snueile.Etn kmd is m<eder's meester-stu , -waaraan ?ij arbeidde met die be-uauwde ^ejaagdh^id enstomme zorg van een kunstenaar. L^ter, groorer, geaach-tenrijk en met meer zelf-oordeel, onder-\\ees zij door haar voorbeeld. In droeve dagen of raadselureu sprak zij de wijae woorden van de ond rvinding. Et Broêder en Zuster, die meest ons leven det lien, voor vue ons hart open-stond als een zosaerroos. Die Yfienden ! Dit waren onverjete-lijkevreugdedagen metfaei» doorg bracht. Zij deeide oo ? in ons Gelir* en ons On-geluk en daarin voaden wij onza vred«-troost en fier-moedige le enskraeht. Opdiei) gewijden dag&demt d^ m^nsch, uitgemoord door de iommervolle lastea van het da^eliji'sche, die tiieveliugs aide getelde oogenfeluren oatschw-elt voor onbertuiciende dingen, nôg eens in ds lucht van 't vroeger Gnjuk van het sanaen-zijn, van de verbroed«rii g, en leeft va» herii aerirjgen die zich weenaoedig af-«pelen voor hem, oicdat zij, onbereâK-b iar verre reeds g^varen zijn en hij de oroefenisvle-toen niet meer kaw epmer-ken, alleen, de schitterende kleurscha-v eeringen van het Geluk en de Liefde, die hii t. vergeefs kan herroepen dan voor zijo geest, de geest die al die dingen ver-dichterlijkt.De weemoed om het heengaan van die wezens wordt verhoogd naarmate de herinneringen. Ge^ijde dag waarop de mcnsçh eens menschelijk-*ijs oordeelt, ' dat toch elkeen heenmoet, ea dat de f mensch het Geluk vindt hier beneden in God, in een herinnering en in ie hoep op de toekomst. De Lftfde herleeft^eer trilkmd op en bemint eer hartstochtelijk en met de harde bezwariog van het hein^vee, broe-derlijk veel al die wezens daar voor den geest. ^oor al die zuivtre gtjvoelsdagen uit het verleden, voor al hun vserxdadige l Liefde in vroeger dagen, wil men een s liefd* g^schenk uit vrome daoikbaarheid opdrag^ n aan al die b^iainde Wezens : een geschenk van het hart : enn bloeœ, een traan of een loonvragead gjebed. Allerzielendag in Oorlog. De oorlog ontrolt dagelijk? voor snze soldatan een diep-aangrijpendo ferasse werl elijkheid, waaraan zij zich ge wennen uit gewoonte Eindeloos lange raa ?en van soldatep, het geweer aan den schouder, licht gebogen onder den schriinenden last die pijnt en prest, die zii nu en dan ecnsopschudden omverlichting, stappen j met een hsog grof g<-'gons van do oreen-momme.lende naannenstemmen, naar de loopgraven. Auto's voor de voedwig stor-men met storend gedawr en stof olken overden weg. Cyclisten stJimpen over-haast voort. BHvoo»rad.ings «arren voor de kanonnen botsen hollend voorbij b<-spannen met d mpende paarden die op -,hrikkenri galoppeer^n ondier een ru*en , ,*eepslag. Kanonnen broayaaen of «ach- | ten hun beurt af met open ,mond. Gewe- ren kaetteren in de verte... ; boven het hoofd zveven gr«ote vogels, met een rouw ratelger®nk, opglinsterend in den fliuwen zonneglang als a'.ondsterren. Heel die beweging werkt met koorts, met geja^gdheid. 't Is oorlogstijd! Deze heudt er maar één d»el op na : den vijand verpletteren, overwianen. Al de dagen of het ?on- of weekdagzij,vertoonen dez*-lfde verschijn-selen van een ge<*onen oorlogsdag. Op iederen dag liggen er soldatenin de loop-grachten en brommen de kanonmonden in de verte als iemand die zwaar hoest. Geen rust: dit raakt het doel niet. Allerzielen, de gewijde dag van stil-ingetogen, inwendig leven verloopt op het Fr«nt, als een doodgew»ne oorlogsdag.Spijts al die lawaaiende beweging en abnormalen loop vindt Allerzielendag zijn vieriag in de zielen van onze solda-ten ; niet gansch den dag is gewijd aan Allerzielen, maar bij oogenblhken, waar-ga omentusschen deverstrooiendedruk-te van het oorlogsleven. De vele, arme, kleine kruisjes langs den weg spreken vandaag duidelij * tôt h*m. In de loopgrachten dennt de geest eenige korte oogrnblikken aan de Zijnen die ook zijn heengegaan en zooveel die mft hem naar den oorlog en naar den slag togen, onderwege vertelden, geklach-ten met kwinkslagen, pijpen rookten en sigaretten rolden voor hem, bleven ach-ter^ege en vervoegden nooit meer het regiment. En nog dagelij ks ontbreken er aan 't «Appel». En 't waren allen jongens zooals hij, soidaten die leefden, -erkten, handelden als hij, die niets ongewoons waren en nu dood zijn. De soldaat medi-teert niet diep, maar volgt een oogenblik de gedachten op die de dag medebrengt. Maar van moig^nd vroeg had nij in de Zwarte mis voor zijn Geliefden en al die-genen die nooit meer wederfceerden naar \ het regiment en die dus dood war^n, vele gebeden. terwijl hun b ven, herdacht ; en naet hen nog eens leefde en sprak. Dat was voor hem een uur dat diep indruk maa>te. Om zes uren sfond hij bij het opge-timmerd Altaar met velen voor den abri in de loopgrachten. Anderen stonden veor huncen abri en volgden vandaar de H. Mis. De priester-aalmoeeenier bad stil in de stilie. Zij stonden daar met bij.j* gansch de compagnie buiten, en zij hui-verden lichtjes in de mistig-S'ille morgen-lucht, om de gedaeLte aan.al de Dod ien en dat zij zelf in doodsbedreiging stonden. Het kanon kraste nu en dan. Aan de Gonsacratie klonk geen Hokofce : de > priester knielde, verhief de H. Hostie en Knield« weer in stilte. Zijn gewaad z«ra-telde. Zij allen taten geknield met het hoofd op de borst. Een groote soldaat mommalde het Conflteor. Vele soidaten met hem dron-^en door den dichten hoop en knielden in 't natte zand. Zij communiceerden in | de Joopgracht, onder den blooten hemel als de oude Vlamingen. Toen vo-lde hij zich nog eens vast-ge- \ lukkig en opleven in moed en macht. Hij j dacht opeens aan al die waren heengegaan, weggedragen en nooit meer weder-keerden naar het regiment, Naar moe-der's gewoonte bad hij God om ontfer-ming, want i\j vochten toeh ïoo ^apper in hnn plicht, en vergaten zij zich som-tijds, het oorlogsleven wischt zoovele fouten uit, omdat het zich verzet tegen zooveel goeden wil. Hij voelde zich nu oprecht rein en ge-lukkig in zijn wederliefde. De priester-aaltroezenierzegenden hen allen en zij vertrokken in stilte uit de stiUe, weemoedig-gelukkig, naar hun j wapen. LODE DIRIK. Onze jongen* ep het front kunnen week> abonnement»» bekemen op ONS VAOER-LANB » al* deze ten minete met 20 ineene Bangevraagd worden. Wie ecae week na de eerete beetelling niet betaald deeft, kan werd«r geen waek-abonnement meer bekomen. ^»«as8t ARA «ël&fS mm» '<mmm wwimmtâmw i ; Epn Notrwsegscb stoomschip in dengroiri geboord Parijs, 81 Oct. — Met rfoorweejsch stoomsehlp « Tors » werd in den grond gebtord- De kapitein van het «toomschip zag een Engelsch ea een Italiaanich stoomsehlp zlnkea. Oe oorlog in loumasie Oase vrieadru slaa» a«nvalfe-« «1 on makeii vord«ring Bukarest Oet. — Te Brateeea sloegen wij den vijand af ea brachtan h=ra zware rerhezen tes. Wij hebban den berg Resea bszet. Wij sloegen aanrallen af in de vaîl«i van Prahova en in de streek van Drafasla»ele. In de vallei van Jiul zetten wij de achter-volgiDg vo»rt, Front v n Dobroudja : niets aan te stippsn. Oe ^Kii«eh«rt h«bb«n i<* Tran- *yl 4 an i« een vi«rde van xi| n efl«eiief %erlor«ia Bucarest 3i Oct. — £)e Daitschers en Oos* teurijkers zouden in de bergen van Transylvanie reeds eea i?ierde van hun effectief verloren bebbea, Te Bukarest verwacht men de hernealng ▼an voordeelige gerechten. daU*eh« aanval was voor-bereidParijs, 29 Oct. — Uit Zurich De militaire critiek Tan de « Morgenpost » sehrijfs dat Ûnitschland voor de deelneming v*n Roemenie aan dea oorl®g, met zijne *er-bendemen een plan gevormd had om Roemenie aan te vallen langs Transylvanie en Dobroudja. Dit pltn werd ia duigen geworpen door de tusschenkomst van Roemetiie die vroeger plaats hid da» men veïonaerstelde. RUSSISGH FRONT fie Russes strijjlcn overal met voordeel Petrop 31 ®ct. — Wij verorerden loopjtra-ven en sloegen teg«c.aanvallen tf in de richting ▼an Luck es de atretk ran Po«ster»«jr-Ocht cheve. Wij «leegen aan rallen af ten Z van Brz?aaijy. In Caucasie Terapreidden wij de Turken, op deM rechter qe^er van den Karoundarasi, ten N. O. van Gunicbkane. Wij veroverden de dorpen Roebiennan en Ideran, nabij Hamsdan. In Transylvanie sloegen Wij aanvallen if te B ouchtery en in devallei van Pr*ho*a Hsvlge ge echten in de streek van Kimpe-lu*g en dea link^r oî*er van den Olta. UIT ITALIE % rtillericstri|d Rome 31 Oct. — Wij béant*©ordden de vij-andige ariillerie in de Val Sugana, nablj Nacol en op het front van Giulie. ffij scheten een vliegtuig caar beneden op den Carso. In de Balkans verboitdcBen behstl^n voor-deeie» op v r*clsitll8«.«de punttn Salonika 3I Oct. — Fïansch legerbericht. De E gelsshen hebben do dapots van De-*ir Hisaar gebombardeerd. De Servitrs maken in debocht nan dan Cerna vooruitgang in de richtirg van Akintral. Wij hebban het klooster van Singiéri bezet te» W. van het meer van Prespa. ie Ssssrriwrs aem^n^e vais^ei; ©as Saloaika 3I Oct. — Weinig bedrijvigheid tengevolge van het slecht weder. Op den Imiter oever van der. GerLa sloegen wij een plaatselijken aanval af, miekeBnieu-we vorderiDg en namen gevangenen. De < Marina » ia dao grood geboord 4L9 AmeriliaHeM aan boordl De « Mirlna » die Bonderdag laatst ôlasgow verliet werd in den grotid geboord. Er waren 49 Amfirtkanen aan boord. D8 corsai van de Vereenigde Statea te Qaeen-stown heeft zijne regeerlngr ingelicht dat de « Marina v monder voorafgaanda verwittigiDg door ka-nonschoten vernleld werd. Londen, 31 Oct. — De « Ma»l? a# werd vernleld ïaterdag namiddag rond 4 u. De kapiteia en vijf-tig maanen d«r bemannlng zijn versaoord. âboicittttrf 11 op « ONS VASERLIND > tts irita«b?»id. Bedenking u Onze jonjfeas vechten meer om de to^komst, dan om 't verleden, en men beschame deze gehel-ligde verwachtingen ni^t. H t is niet alleen plicht van "erli khefd; het is zaak van staatkuidige wijs-heid. » (Fr. Van Cau^velaert in « V ij Bel te » van 25 Oogst, nr 53). Troostende wasrbeid die elk rechtgeaard Vla-miDg, Ylamlng nsar hart, geest en overtulging, des ïwaren gewichtigen stap tôt 't vrijwiliig, ot door hooger macht dan eigen keus opgele?d soldaat zijn ciet todaat te betreuren... •m 't verledeti 1 .. Ja, in 't maatkundig Belgie, dat sectert 1830 ook voor onzen Vlaamschen stam Yaderlaad moest heeten, voed een Ylaaing al Officieele mededeelingen Bclgiteli legerbcrietkt Le Havre, 31 Oct. — Hevige artilleriestrijd op het Belgiseh front. Parijs, 31 lïet. 15 n. M?n geint op be' front gpene belmgrijke yebturtenisxen ten zij "en tamelijk hevgi' artilleriestrijd op den rechter oever van de Maas en in de sectors van Douaumont en Vaux. 31 0«*,, !i3 m. Tamelijk hevige artilleriestrijd in de streek van Sailly en het bosch Smt Pierre- Vaast. f££iR|gel*!«fei I«s<prb*iri«l9i Londen, 31 Oct. 10 u. 30 — Niets aan te stippen y.durende dm nacht, ten zij een ononderbroken bombardement van beide artillerijen. Londen 31 Cet., 22 u. — Onze artillerie en onze mertiers waren zeer bedrijvig nabij dm Hob^nzoll^rnschans en. het kinoal van, La B'isxêe. H'vi.g vijandiq bombardement m dm s f et or wabh Hêbuterne en ten Z. van dm Anerp, bijzonderlijk op de schansen Stuff en Schwaben en op de loop-g rue fit Regina. vwjuig . nui iv t laaienu upui uiiscaeiiae oponeriDgs-liefde voor genoten weldaden, dai nog stiefnaoe-derlijk gegund. Onnoodlg hier dieper in te gaan. Want, 't ontstaan der machtige Ylaamscho beweging, haar groei en blaei niettegenstaaade bekam-ping of verstinking, haar voortdeven in hart en geest wanoeer vreemd drukkende omstandigheden een wapenstilstand vergen, be^ljst voor d'oogen der wereld dat ze no3di>j was en is, omdat er rede* nea bestonden ea no^p îmmer bestaan. Ken beweging zooder vasten grond houdt zulk geen &ta<,dl Ja, we strijden thans voor ons VadtrlaDd, aiet zoozeer voor 't geen dat Vaderland w*s, buitea onfen gcbooiUgrond waarmee we in een heill^e haroaonie van dierbare wezeas ea zakia vergroeid ii n, doch voor 't g^en we dat Viianderen willen in de toekomst I We hebben naar de wapeas ge-grepea omdat ve oader geendwingelaad, wie dan ook, willen staan, maar den weg naar de toskomst vrlj willen zien en opgaan naar hooger bestem-ming, ontplooiend alla de krachtea die de Yoorzie-nigheid in ons eigen velk gelegd heeft. Zij, ûie ons vroeger ea helaas nu Eog, aomtijds verwetan me. rder heil te ïoeken bij Oosterburen, stootten dan ook han kortzichtigheid op ons Eigen Willen door Eigen Kracht. We vechten meer om de toekomst ea daarom kunnen we ook grooiinoedig, zonder wrok, over 't verleden heenstappen en kalm \ heden beleven vastgeatkerd in 't betrou s en op een eigen groeiondo kracht, waarmee we de grondslagen leggen, on-wriakbaar op een bodem van niet enkel loutor doch ooii onlooehenbare terdiensten. We storten thans een bloeakapitaal in de algemeene staatskist dat den rechtmstigen intrest vergt en slachts on-heil zal brengen aan hen, die't zouden wagen diea rijkdom te verduisteren ôf op roekelooze wljze te Yerbeur<?n Neen, men b.-scbarae die gehellig ie verwachlin-gen niet ! Aile ridders van 't reeht âjn thans ge-tuîgen van onze daad en moeten 't eenimal worden van de vruchten die wij daarom willen oogsten. ' De senoonste vrucbt is de verwetenlij ing van ons Vlaamsche ideaal : algeheelo opbeuring van ons Volk door efges taal en geest en voelen opdat het worden en biijven z iu : een groot en schooa volk den Schfpper ter eere 1 Die hoiizont voor ons open latent niet alleen •ea plicht van eerlij tàeid : het is zaak vaa staat-aundige wijsheid 1 Soldats», kent uwe waardi.-held i 0, g-o moest eenige lange bange maaaden bij ons verdrukt volk in bez11 Belgie geleefd hebbsn ©m te bggrijpeH wat ze daar voor u gevoUen. ... Wij, die hier levea onder eigen bstuur, dat door d n dracg der eooveel uiteeuloopende ora-standit heden niet steeds ot zoo weinfg refceaing houdt r/f kan houden met oas ingeboren 2uçht naar vaderl jke behaDdeling Wij, die hier recbt- streeks staan voor bloote, wreede werkelijkheid, met het blakeade verlangen toch nog terug te kee- rea naar al het dlerbare aaa d'overkant Wij, dh niit ia staat zijn- voorop ta beseffea hoeveel geduid en opofferlng nog van ons gevergd wordt, en die juist daarom aoodi wijls teleurgesteld worden in onze vurigste hoop.... 't Is best te begrijpea dat bij ons a le zoet-romantlsebe levenspoezie — zoo onm sbaar aan «en jon^ellcgshart — langzaam wegsterft en er al eens zwarte, zwarte dageo ko-men... met weaschen, die we toch niet in werke-lijkbeid zouden dulden Miar weet ge ook, d^t aij die daar ginds op ons wachten, leven in een roes van romaatische over-spaaning. Daar word geleden, ja. Z.tj leven onder iireemden dwang ; zij zien de verdruksers in hua middtn. maar in hun harto staat rotsvast de hei-ige overtulging, dat al han leed door ons eenmaal ;esvro. en wordt en ze gealaten bij die gedaohte. Hoe langer die toesiand duurt, hoe meer de ver-angende 1/efde voor huone verlossers aangroeit... laar gaan h ldensa^en van mond tôt mond, en îunae dan^baarheid smee;it bij voorbaat steeds jrootscher plannen voor \ blijde triomphaal... Dat an gerekt ge oelsteven maakt hun hart en geest îitfrst vatba r. Wij zullen te midden hen ver-schijnen sls hooger wezens en van ons woord en jaad zal er een magische kracht ultgaan... Onze îro te daad «eeft ons zulken invloed dat wij hem ïeestdrifti^zullen meevoeren naar nieawer, sctioo-îeridealen. Onweerstaacbaar zal die strooming ian ijn. Zulse macht niet ro keloos te trotseeren, naar voor zich te winnen is een zaak van staat-tuniige wijsheid I JEF DEUMENS. Jit het « Limburgsch Studentenblaadje ». / ? Nummer 560 Prijs ® Centiemen Dond«rdag 2 November 19J6.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.