Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front

1240 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1917, 16 Novembre. Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/gb1xd0s22s/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

RUSLAND De kranten van 14 dezer kondigcn aan dat Petrograd zonder brood is. Het Amerikaansch ministerievangeld-wezen seint op 11 dezer : aan Rusland Averd offîcieel bekend, dat de eerste stor-tingvanll4 millioen dollars, op voor-beurende leening van 325 millioen dollars aan het voorloopige goevernement toegestemd, nietzal toegezonden worden Zoodns die noodige iinantieele hulp schiet te kort. ' De toestand is akelig in Rusland. Het is bédreigd door schrikkelijke honger-nood en aile uitdenkelijke ontbeeringen uit den warboel van den huidigen toestand.Het overzicht kan wel wat droog zijn, maar 't leidt op onderwijs. De beste oogststreken van Rusland, bizonder de streken van Riga —• uitge-strekte en vruchtbare korenvelden, de groote voorraad voor Petrograd, die zijn nu in de handen van den vijand. Van het begin van. den oorlog en door heel het land leed de bevolking der steden — de buitenbevolking bezorgde zijn vlgvi* i vui î uuvl Jwcrr li^t trago o£ Kot gémis van vervoer der eetWaren door den ijzeren weg. Zekere opstanden te Petrograd en te Moskowa en elders wer-den gestild door de bewijsvoering, dat het leger met zijn duizenden mijlen front eerst moest bevoorraad worden in levensmiddelen. Diezelfde noodwendig-heid blijft bestaan, maar ongelukkiglijk verminderde de laatste acht maanden het vervoer nog, endaarbij nog de voort-brehgselen door de invoering van het nieuw regiem. Vermindering van vervoer.Eerste oorzaak : het materieel dat on-gebruikt of niet goed gebruikt wordt, het andere dat slecht is en verslecht of in de arsenalen niet hersteld wordt. De warboel in het beheer van Yzeren wegen liet in Maart 1917, voor de ooster-lijnvan Petrograd de vracht van 74.000 wagons liggen op de kaaien en in de stapelhuizen ; in April hoopte het op tôt 184.000 wagons; in Juni op 200.000 wagons. Dat vertegenwoordigt voor die enkele lijn een vervoerdaling van 20 ojo tegen hetjaar 1916. Voor de westerlijn tôt Ekaterinoslaw is de daling van 27 oio; op den Transbalkan staan er 2000 wagons Op de krûislijn van Tomsk, voor fnokentiesvskaia. De maehinisten;" laden 20 ojo mindere vracht om beter te kunnen loopen. De slechte toestand van het .spoor en van het stoomgerief belet van meer dan 70 versten per dag te rollen. Wat de locomotieven aangaat 30 ojo (omtrent 7000) staan in de arsenalen te wachten op reparatie. Ook 15 oto der wagons, omtrent 65.000 in getal zijn on-bruikbaar en moeten hersteld worden. Op de lijnen van Petrograd, Perm, Yaroslav Donetz enz. verhoogt het ge-halte van te herstellen \'oertuigen met 1 ojo per week. Tweede oorzaak : gémis aan werk-kracht.De arsenaalmannen met hunacht uren werk verminderen hun werk door de vermindering van tijd, maar bizonder door hunne luiaardij-. Voor meetingen en vergaderingen vinden ze tijd, maar niet voor te werken, daarbij verkwisten ze dez.en nog door gestadige twisten op het werk. De beuldragers lossen en laden enkel per uur met buitensporige eischen voor' de bovenuren. De mannen die als werkers van het front in grootgetal uitgezonden werden, brengen enkel strooping, zoowel in de oorlogsfabrieken- als in de arsenalen, waar noch kolen, noch metaal te kort is. Ziedaar de groote oorzaken voor de bslemmering van het vervoer der levensmiddelen. Het werk in de groote nijver-heid voelt de zelfde krisis stijgen. En ook in den handel voelt men het tegen-wicht van dien toestand. De krisis is daar al zoo erg. Het werkvolk gaat uit op : grootste loon met minste werk; ailes beheeren maar zonder verantwoordelijkheid. Het dagloon isvervierdubbeld eh de produk-ten verminderen van 30 in 50 0]0. In de mijnen van Donetz werkte men vroeger 19 à 20 dagen per maand, nu nog 11, de werklevering verminderde toi 30 ojo. Gevolg: kolen te kort voor de ijzerwegen en de gieterijcn. Yergeten we niet hoe overal in de usines, ecn toc-zîclitraad is ingesteld voor het beheeren ten voordcele dôr werklieden. Die raden komen met onmogelijke eischen voor en belemmcren aile goede regeling. In de vergàdering van Oogstte Petrograd van eenige groote industrieelen werden de volgende toestanden àan he1 goevernement van Kerensky bekend ge-maakt. De fabriek « Laferme » minderde zijn levering door het achturen werk oj 20 ojo ; de fabriek Giemens en Galskt op 35 ojo ; de huidvetterij Ossipoy op 40 à 50 ojo ; de kartonfabriek « Progrès > op 45 ojo ; de telegraaf op 50 ojo. Dat is de economische toestand vai het praatzieke, nieuw demokratisch Rus land, erbarmelijk. Wanneer zal men di( ongelukkigepolitiektoch eensop 't schal zetten en de luiaardij striemen. Kunnei: zekere regiemen misschien ingevoerc worden in vredestijd, nu in oorlogstijd moet-eenieder geven uit al de krachtcn van zijn vermogen, zoogeestes als spier-krachten. Het is nu de tijd niet om te filosofeeren en op hooge troontjes klim-men en vet betaalde plaatjes na te jagen, maa" wel om lijf en 2iel veil te hebben voor het gemeenebest. JUJULES. T00NEELFEESTEN De viarde oorlogswinter 1 Laat ods de Wintervarmaken niet ult het oog verliezen. GeWig vindt het tooneel eene nog ruimere piaats onder de verschiliande volksfet'S-tan dan voorheen. Daar do tooneelkunst op het front veel te wenschen laat, verstout ik mij daar eens mijn zag over te ulten. Welk doel beoogen de inrichters van schouw-spalen ? De mannen vermaak verschaîfen en eenige aangename stonden laten doormaken en tevens, en dit ma# niet ailsen een nevendoel zijn, ze veredelen en hun bsssf van el£e- waarde doen stijgen, wat jammar genoeg zoo noodig is bij onze vlaamschejongens, en verders eece opsn-barintr daarsteilen van eigen gewrochten op kuast- en taalgebied. Zoo niet, dan beglnnan z'er best niet aan.. 0m daartoe te komen, moet het opgevoerde ver-staan worden, van den beginne de toeschouwers meeslaepen en stljgend de aandacht gespannen houden tôt 't einde toe. Het moet een boeiend geheel vormen. Daarom mag hèt feàst hlet tweatalig zijn. De tweetaligheid is juist de kranke zijde vaa ong volkstoonsel, hier aan de \uailijn. Wie iieeft er nu nog de gelagenheid niet ge-had parsoonlijk te bestatigen dat een Viaamsch bli.spel en een Fransch drama en omgekeerd, niet kuanen samengaan. Waart ge zeil, lezer, nooit in een faestzaal gexeten tusschen een ge-mengd publiek van Walen en Vlamingen ? flebt ge dan niet gesien r*at er Ylamiagen waren die zicu eene breuk ioeciieli biost 't VI, biijgpel en daarna buane oogen ziek keken op 't fracsch drama, ofwel daar se het toch niet virstonden, hunne vingernagels kuischten on dan huiswaarts keerden, bewust dat ze eersî, buikje sta me bij, hadden galachen en voor da rest zich erg had-den vorveeld ? 0! maak ik ma ieugenachtig als ik iiewear dat erjtcilec geen Walen aijn die het Vlaaiuscfc stuk begrijpen en dus uvenmin ge-nietea.Waarom dan, dea tijd aan 't feest gewijd in tv/e; ëj gedeeid en twee brokkeliagen ia piaats vaa een guheel op de planken gébracht? Da?iblj ik openbaar geen geheim, wanneer ik zeg dat bij soortgeiijko spalea 't Viaamsch doorgaaus langs 't aclUerpoortje alleen vrljentoegacg vindt. Daarom noem ik ecn tweetalig feest eea ver-wrongen spsl, iets onuatuuriijiis, onzin. Daarom moet dat oud feesteysteem over boord en moet het vervangen worden door volledige eentalige schou^spelen. Elke taal moet op beurt d) blije en achaduw-zljde van 't eigen volkslevan verto!ken, wat dan ia eea grootsch geheel, door 't volk, die 't vsr- staaa en bsgiijpsn kan, gencten wordt. * * * Ten bewijîe van wat ik hooger zegda, haal ik hier aan wat i* bij 't vijfle jagers te voet te zien kreeg. De heer Tyberghein, kolonel vaa 't Se regt. jagers te voet, algomean gtëard en hooggeschat om den eerbiad dieu hij koestert voor de rtci" ten der Vlamingen, is Waarschijnlijk de eerste geweest in 't Belgisch leger, om het princiep van volledige eentalige isesten te huidigen. Voor weinige dagen noodigde de kolonel. den Viaam-schen Tooneelkriug van het le bat. uit, om soo een feest op touw te xettea. Ea Zaterdag, Zon- ■ dag en Masadag werd het voor eea s tes! s prop-pensvolle zaal uitgevoerd. 't Feest werd ingr-laid door den gekeDdan zan-«er Ories Doros, die jnat <r -.chts?e stem 't heer-lijko liad « Du Noordsoa » sipifcief. Di maehtige iteng « Vlaanderon, diarbaar land, verbfeekt baad » door Nsst Vandarborgiit mefsterlijk gc-zongen, schipp eaca ernstige st?mming onder de aanhoordars. Nu volgda 't biijspal « J lahri^se de Vondeliag»; 't Werd éé_i leuta en gahch van t begin tôt 't eindt. Adj. Roosan in de roi van Bîas Zorg en de la serg. maj. Bovy als Joeferisse werden duchtig toegejuicht. Dries kwam weer voor en wist zijne aanhoordars soo moe to slep9n dat officieren en soldaten in koor, 't refrain mee-zoagen van 't lustfg « Karmislied ». « Da Schel-de » en « SSijn Moadertaal » zoo fcaooa als ge-voaiig gezongaa, mioken diepaa indruk op de Viaamsche s d laten. Het koddige « Rosterke » oogstte e:n niet miaderen bij val. D î guitige tiédies « Riug-Klng » en «Da Vint» door Nest VanderBorght met eene niet min gui-tige stem gezongen, vielen bijzonder in den smaak. Voigden noj eenigo volksliederen, ver-telleud van mslskans die gaarne kusten en even-zoo ^aarne kusjes kregen. 't Was waarlijk met nooda oegen dat de toahoorders den mooien zanger zagen henongaaa. « Hotse-Botsa » bakroond tooneelspel van Van Paene, voerde de toeschou «vers terug naar den goaden romautieken tijd, wanneer da onmogelijke dingen toch nog mogeiijk waren en als eindeiijk de brave Clament zijn lieva Hotse-Botse won en warm in d'armen crukte seheen aan 't handgeklap, voetgetrappel en bravo geroep geen einde te aullen komen. Maar Dries kwam op en 'i wierd wtdsr stil. En 'i ging er pkcMig schoon : « Ztj zulten hem niet temmen », 't refrain door officieren en sol-aaten aangehevea, dreuade machiig -galmend door de zaai Allen voaldeu dat ze zougea hun eigen hacriijk schoona vokslied. Dit faest vormde een geheel, *ierd van 't be-p,in af meegeleefd en ganoten tôt 't einde toe, oo£ zag ik er hier aan de vsurlijn, nooit een tcîiooner. KEIZER. 'k Kleppe Brand 1 Ds redae'ie vnn « Oos Vaderlasd » bid ik ora een plaatska in haar blad en den heer censor vraag ik een handje toe te steken tôt een werk vîn vaderlandsliefde bij uitstak, het zedenba-houl onzer jongens. 't Ongeluk Wilde dal ik in ean hospitaal moest aanlanden en 't herta komt en mij zoo vol van dat ik uitroep yoor u allen. 'ic Heb ooren aan mijn hoofd, ea oogen ia mljn top en 'k moast hooren hoe onze jongeos verzot zijn op vodden van vrouwen, slooren vaa 'lergste soort. 'k Moest zlen hoe getrouwde mannen, kaarten en photo's bij îich dragan en schaamteloos ten toon spreidan, die nfmmer of nooit ia menschen handen mochten gevonden worden. 't Is da diep3te verdierlijkiag, de betreurens-waardigste ontaarding ! Joagens van Vlaandoren ! waar b.ijft uwa eer-lijkheid, u-v Viaamsch-zljD, uw katho!iek-zfjn ? Wat hebt gij gedaan van de raadgeviDgen uwer moeder, u*er cchtgonoote, die schrei&nd en 't lierte barsteasvol van droefheid, u nastaarden, toen het wrasde noodlot u vau huis en haard stôa met ruw geweld heeft weggerukt ? G'babt hen beloofd rein en zuiver terug te keeren en uwa belofta, een eed waàrd in die pijniijka en plechtige omstandigheden, trapt gij rookeloos onder de voeten 1 Aan den oorlog komt een einde en wee u, die vull en bezoedeld naar buis teiug moet keeren. Wat zal het ons baten, ten koste van zioveel lijden en ellende, den vijand uit onze haardstêa verjaagd te hebbaa, iadian gij, dia laf en laag genoeg waart uwe princiepen onder de voeten te treden en alla eergevoel in u uit te dooven, aïs zooveal nieuwe vijanden voor uwa Emilie, uw land en uw volte zult opda^ea ? Jongens, soldaten, weest op uWe hoade 1 Ge-dankt uw mensch-zijn ! G3denkt uwa familiel Hebt medelijden met u zelfl Houdtustark, houdt u fier, houdt u rein I A. M. gît m&w Àm&tm mm® ~ Soldaten, zoo gij nieuws ontvangt uit uwe streek zendt het aan t Ons Vaderiand ». Het zal door uwe vrienden met genoegen gelezen worden. ,■ -* Heule (Eigen beric t ) Als 't u aanstaat, vrienden Heulenaars, nog gauw eens overgestoken naar ons liefdeoord 't Blijft toch immer waar dat 't herte daar haoa snakt, waar 't vreugde en welzijn smaakte. D j Duitschers kwamen in Heula aan, einde October 1914. Van den vroegen morgen, als d'eerste Heulenaars de neus buiten staken, waren zij niet wainig verwondard aan aile hoe-ken en kruispunten duitsche wachtposten te ontwaren. Rond acht uur, kwam een beela troe panmacht het dorp binnen, ea na enkela uren waren aile winkels naar duitsche mode uitver-kocht. Tôt 't vallen van den avond bleven zij in het dorp sienteren, toen rond zeen uur opeens bavel werd gegeven Galleghemwasrts op te a trekken. Veel geluk en zegen aan den Yzer I Iedereen loste een zucbt, en bereidde zlch ter rust. 't Blaef goed en wel tôt 's naehts e!f uur. 't 0 iweder daagde op van de Watermolens, en brak uit aan de statie. Nieuwre troepen rukten de Siatiestraat bi&nen, an overal v/erd ruw aan-géklopt. De heeren Mcffjn hadden hoeger en vaak, en iadereen kreeg zijn part te Iogeeren. Met die nieuwe gasten in huis ging de nacht voorbij ; 's morgens vroag raeds was 't réveil, en nog eens trokken zij er van onder. 't Was algemeene blijdschap, en groote kuisch bij alieman. 't Water stroomds oyeral da deuren uit, om aile spoor van daa dwin^eland vreg te spoelen. Vaa dan af waren wij voor goad oader den duiai, en versohe trospan kwamen voortdurend degene vervangen welke nasr het front opgingen. En nu, mastr gaaw een loertje gemaakt door de strates, waar meer dan dria jaar raeds logge Moffijngelraiipel v/eerdreu' de. Mme Lacompte (over aan da s'atie) is overlc-den in 't begin dar duitsche b6ietting, alsook Sophie Maerîecs, da vrouw van Josaph, de tim-merman. De statie-overste word afgezet en vervangen door een Bsiarscha rts*rve luitenant, die in het begin vaa 1915 naar Iseghem werd ver-plaatst.('t Vervolgt ) N. B. — Honoré Piaters, vaa ult « De Groene Jager», Mellestraat, vraagt mij aan al ïijne vrienden te laten weten, dat hij sîdert zi'ne af- y- |, heuring, eenen te huis kreag bij M. Alidor Ver-visch Cagty. lszCaen dpt du Calvados. Beveren bij Audenaarde 'tls eenan plicht vaa nauarere vriendschap hulde te breng3n aan onze diorbare gesaeuvelde dorpsvrienden en laten wij dankbaar zijn dejien die zoo allen offarend vielen. Vereeren wij hunna nagedachtenis en dat hua geast onder ons blijva. Er moet voçr gezorgd worden dater een me-daljon op hun giaf kome, tan teeken van onze genegenheid, onsroawbe^iagen stille vereerlng. Wie inlichtingen weet nopens gesneuvelde dorpsvrienden (tijd, piaats, omstandigheid, por-treO zende deze op aan Alfred D'Hondt, wacht-meester, T.M C., D 264, 59a komp N. B. — Tôt nu toe verkregan v*ij de toeia-ting der krijgsoverheid niet, da « Scheldegalm » te laten verschijnen. De Longie, Urbaan, D 48, 3e komp. Gent Den Zaterdag, 29 September, hebben Verbon-den vliegers een Duitfchen trein bestookt. Deze kwam van Brugga en reed naar Gant-Sint-Pieters. Hij bestond uit veerlig wagens, allen met soldaten gevuld. Toen de treiu nabij de Snepbrug was, wasr de iijn tusschen Drongen en Gont de L8ie kruist, verscheen een viiegtuig. De vliegar wiarp twee bommen. De eene trof den train en de tweede sioeg in den weg met het gevolg dat de trein ontspoorda. 't was een ontzettend tooceel. Men hoorde geroep, gekerm en geschreeuw. Er zijn veel doodea on gewon-dan onder da militairea Nadat se waren weg-gevoerd, bevool men de menschen ult de omge-ving den weg te herstellen. Dag en nacht moa-sten za doorwerken. Vrijdag 28, Zateriag 29 en Zêadag 30 Siptern-ber hadden hevige aanvallsn op ht t vliegplein ea hat station vaa Siat-Daaijs-Wastram piaats. Eenige loodsea en een aantal vliegtuigen werden vernield. 0g het kamp van Gjntrode, ten zuid-oozten van Gent, over de Schelde, vielen vijf en twintig bommen. Zondag avond werd het groot rsngeersiaticn van Meiralbeke, bij Gent, geheel door bommen ontredderd. OPZOEKINGSOIENST r,,"'uMs Da liriijue, C131, 5 comp vraagr naar ■ ^ j) !68 Vda ^eQt> vioeger chauffeur J Joseph Leys van Coutich. O 131, 5 como vraagt naar zijn schoonhroeder Emiel Rollen-berg, waarsch. inde rail, beenh. te Euof Bour- 1 bourg. > ' i Armand, Anpdthaus, G 248, 1 comp. vra^t naar Emiel Vandorsmissen van Grazen (Bra-1 b'jnt) autovoerder in 't leger. De Vleeschhouwer Pierre, D 15,1 comp. vrgt dajr Guill. De Buck vrueger bij h t 8 liniere» en naar zijne vrouw Hortentia Dubois, baiden van Bourg-Leopold. Jan Pasterel, D 44. 1 gr. 3 batt vraagt n^ ' gebroeders Frans en Leopold Gousé van Mecheleu om hen niouwa mede te deelen van hunne familie. Aile Heulenaars ziju vriandelijk verzocht hunadres testuren aan André Moerman, braa-kardier G 244, 5 comp. ' Maertena. korporaai M.G.I. Le Havre vraagt naar Alfons Grootaert, vaa Eerneghem. Soidatea van Hard. wem-bij-Aalgt. zendt uw adres aan Benoit Da Neyst C 273, 84 eomp, Maurice Man, G 202, 2 batt. M,V,D. vraafft I naar zijn oudérs van Staden. I Emiel De Smet C 283, 3 comp, vraagt naar I Polydoor De Smet, 14 linie. I n3°o,87a^e^0rÇht' D 60> 5 clmP- "aag naar Philip Vandenbroak bij 't leger 1 I J. Yanderwaeren D 291. 8 comp. vraigt naar I R'gobert Goewy van Gbistel. a ^ear'» 1 carabin. 1 bat. vraagt naar I Albert Cransaman vroeger clairon 1 linic. De Goninck.Emiel, D 6, 2 comp. vraagt naar 1 wuttens van Berlaere. 1 nDwrinfZ' D 225> 1 comp. vraagt naar Ernast I De Walde, vroeger bij de genie. Wauterti Eichel, G 184 T J. vraagTnVar^ Jan 1 Vandenbranden van Vilvoorde. De soldaten van Lede-bij-Aalst zijn verzocht I hun xdres te sturan aan Joseph Clihckspoor D I o4, S comp. J. Vande Rjnck, serg. D 248, 2 oomp. vrg\ I na<ir Edm, Coremans om hem nieuws medé te I deelen van huis. Janssens Gustaaf. D 73, vraagt naar Julien I Laphsa van Oostende. René Decleicq van Nazareih, Belgiscb Rood M Kruis, Virval-Kales, vraagt inlichtingen over I zijne broeders. Charles Oysens G 275, 9 comp vraagt naar I Benoit Calleboutvan Aalst,voor mededeeiingen I van ïijue ouderg. Charles De Wever, projeatours O 184, 4 C.M. vraagt naar Jan-Reué visé Tant Ledeberg, vroe- I ger bij het 26 linie. Amedée Lambrecht. brouwer, van Baesreode I is verzocht zijn adres te laten kennen aan Léon I * ercauterôn, C lîil? 8 coisip. mitr. feilvain Yandtn Bulcke, C 160, 10 comp vrgi I naar zijne zusters Marie en Martha van West- I Roosebeka. Marguerite Desmedt van Eerneghem nu ta I 5t-Valery-en-Gaui, vraagt naar de famille Jos. i van Beileghem-Desmadt van Oudenbujg'-bii- I Oostende. ' Frans Plas, korporaal5 C 184, 7 comp vraagt naar Joseph Smeraldj vroeger sergeant 12 linie | . H Jan Brujlants, D 248, 3 comp. vraagt het I juist adres van Yvillem Janssens de gekende H| tooneeispeler der Volksschonwburg van Ant H v/erpen. waarscbijulijk verblifvende in Enge- I land, werkend op een munitiefabriek. ) De Gérant A. TEMPERE, 17, rue de Yic, Calais I ] *'r r - - ii n i i ii ni iim ii 86 leugeiwerk un ONS VADIRLUID SB BDRGEMEESTEK VAN LÏÏIE HRRMIK OOilOIIIOR IX u Nederig ? » herhaalde Lsruelle, hot hoofd oprichtend. « lk ben niet nederig, mijn zoon ; het is een gevoel vsn fierheid, dat mij ontroert. Hebben da edellièden da eer van hun geslacht te bandhaven, wij, burgers, hebben eveneens onze menechelijka waardigheid tegen alla kren-king te behoeden. Zulk huwelijk, indien het kon aaagegaan worden, zou lk .niet btschou-Wen ajs een eer. » «0 hemel, vader, toch niet als het tegen-deel 1 » « Neen, ook niât ais eeaa vernedering.... Maar vermits er nog zooveel ongelijkheid tusschen de menschen beataat, -wara het beter, dat leder in zijnen stand bleve. Gij, Danlël, op wiens hoofd al mijno hoop ruette, — gij, die eens volgeos mijnen vaderlijken droom aan het koofd vaa het Luikscbe volk zoudt staan en de eerste barger moest ziju in deze edeie, vrije m m 'i»" « * i ■ caaww inMeiwnBW^iiai.'ir-h'i^- yr - iinmr mur i——<■ m mm stad, gij smeekt nu om de laatste te mogen worden tusschon liedan, dis gelooven, dat hun het recht saageboren is om met kleinachting op de zon8n des arbeids, der nijverheid ea des handels nedar te sien ? Welk lot ware het uwe, mijn arme Daniël ? Gij zoudt een indringeling zijn, die zijnen nieuwea stand nicts zou aan-gebracht hebben dan eene onuitwischbare vlek I » Een coffa kreet welde op uit des jongelings borst; hij liet de armen vallen en scheen geheel ontmoedigd. In zijne klagende oogen, die hij op zijnen vader hield garicht, blonken twee tranen. L^ruelle £»g hem eene wijl met kiimmend me-dalijden aan ; dan vatte hij hem de hand en zeido op zoetaren toon : « Kom, mijn zooe, gij moat starker wezen. Bedroeven u mijne woorden zoo diep, hat is, omdat zij eene waarheld bevatten, die, ik b8-grijp het wel, op dezea oogenblik voor u slechts pijnlijk kan zijn. » « Neen, vader, het is geene waarheld, voor mij ten mieste niet. Wat mij martelt en mij ongelukkig maakt, is uwe wreadheid tegen mij. » « Mijpe wreedheid ? » « Ja, vader ; dezen morgen kloptemlj het hart van vreugde. Ht streelde mij niet de zoete over-tuiging, dat gij mijn voornemen zoudt goed-keuren, dat hat u zou verblijdan,... En konden er eeniga hinderpalen oprijzen, dan hoopte ik, dat gij, zoo edelmoedig en zoo goed, mij zoudt getroost en aangemoadigd hebben. Hua heb ik mij bedrogen 1 Uwa woorden zijn xoovâle mes-sen, die mij het hart doorboren, en gij woelt onmeedoogend in da wonde, om ze overvloeai-ger te doen bloeden. » Laruelle was diep ontroerd bij deze beschul-diging van wreedheid ; want hij begon te vree-zen, dat zij wel eenigstins kon gegrond zijn. « Maar, mijn arme Daniel. » mompelde hij, « ik ben het niet, dia u doe lijden, het is de waarheid, de droeve waarheld. » « Mag ik u bewijzen dat gij u geheel daarover misgrijpt, vader ? » « Zakar, ik vraag niet bâter. » « Welnu, nader, hoor mij zonder vooringe-nomenhaid aan. Gij droomt voor mij ean lot ais het uwe; verwezenlijkt zich uwa hoop, dan zou ik eens burgemeester van Luik worden. Ik integendeel, ik bid God, tuiken biUeran kelk van mijne lippen af te keeren. Hoe I ik zie u, mijnen vader, sedert jaren al uwen tijd, uwen arbeid, uw verstand, ganseh uwe zlel toewijden aan het aigemeen welzljn. Welke is uwe beloo-ning ? Eeuwige onrust, ondankbaarheid, haat, vijandschap, laster moordenaars, die men uitzendt om u te dooden ! Geen oogenblik is u gegund, zonder dat het door een gevaareneene bekommerheid zij vergiftigd ; u«e dagen en uwe nachten zijn ontsteld door angst en vrees, zoo niet voor u zal van, dan ten minste vjor de openbare beiangen, wier opperste bewaker gij zijt. Ha, en moeten den^en, 'dat, indien de i — ' ""-y dwinKi.'lînden ooit over hetLuiîsgçhe volk sei-a-pralen, datzelfùe volk misschien het graf zal ontheiiigan van den vardedigerzijnervrijheidl... Zulk leven wil ik niet. Mijne ziel is niet sterk genoeg, om dat scbrikkelijk lot we'tens en wil-lens to aanva'arden. Zij scakt naar geluk, rust en vrede. » « Inderdaad, het recht verdedigen tegen de macht is een zwaar kruis op zijne schouders laden I » zuchtte Laruelle. « Maar indien wij alien zoo redeneerden , ware het gansche menschdom dan niet tôt eene eeuwige slavernij veroordeeld ? Ea is er niet eenig geluk in de overtuiging, dat men zich opoffert tôt het ver-vullen van eenen moeiiijken plicht ? » « Gij zegt, vader, » hernam Danië', « dat ik zal biootgesteld zijn aan vernedering vanwege de edalliad8n, wier stand ik eene vlek zal hebben toegebracht î Jj, het zou zoo zijn waar-schijnlijk, indien ik tusschen hen ging verkee-ren ; maar neen, crns ontwerp is gemaakt : Clara en ik, wij willen niet, dat ons geluk af-hankeiijk zij van anderen dan vaa ons zelven. Wij zullen een aangenaam buitengoed op de boorden der Maas bewonen ; daar ons nederig, maar rustvol leven slijten, God alleen aanvaar-dead voor rechter en de schoone natuur voor getuige van ons doen en laten. En terwijl anderen zioh vermoeien, zich afsloven en hunne lastige dagen doorbreegen op de onstuimige zee der menschelijke driften en der politieke worsteiingen, zullen wij de zoete rust genieten i i van twee zielen, die geene andere bronnen vac ( d geluk erkeanen dan vrede, vriendschap en I liefde. » o Laruelle luisterdein stilte op de kalme, dock I v begeesterde woorden zljns zoons. Hij zweeg ii nog, toen de jongellng reeds eene wijlopgehou- I §■ den had van spreken. \< Daniel, die zich de Qverwinning bijna geioof- I de, vatta zijns vadars "hand eu hernam op stree- I y, lenden toon : « Kom. vader, neem een edelmoedig besiuit I v en verlaat de droomen, wel^e uwe teederheid en uw vaderlijke hoogmoed u inboezamen. I ^ Wat zou het zijn, indien zulke droomen waar- Hjî heid werden ? Op den boord van uw graf zoudt gij nog den hemel voor geen enkel oogenblik v. van rust of van helder genoegen te danken heb- He ben. Ik wierd dus burgemeester, schepen of j ^ volksaanleider. Verwljderd van de openbare v zaken, zoudt gij evenwel nog zorgen, vreezen M en lijden voor uwen eanigen zoon, die uwe ],, piaats in den onophoudeiijken strijd zou over- I ,| eenomen hebben. Troosteloos leven, dat den He vrede des harten slechts laat Kopen in den dood 1 H1( Gun mij door uwe toestemming het middel om j, eea toevluchtsoord voor uwe oude dagen te ^ berelden. ; do (Wordt vervolgt•) <j.. G,"

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front appartenant à la catégorie Katholieke pers, parue à Calais du 1914 au 1922.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes