Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front

1751 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1917, 24 Novembre. Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front. Accès à 19 avril 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/5x25b00548/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

perde jaargang Hummcr 915 Prijs : 5 cenHemen Zatertidg 24 &ovember 1917 ONS VADERLAND Admlnlttutia; A. TEMPERE Drukker-Oitgewer, ! 7, rue do Vie, CALAIS Belgisch dagblad verschijnende op al de dageti der week Redactle : J. BAECKELANDT I 7, rue Mortel, CALAIS ABONNEMENTEN Prr maand Beltri» 1.50 Frankrîjb S.OO ! (!«> faml-HoHand 3.00 Per trlmeBtt * « 4.00 » 5.50 » S»00 Mon «Phrilvr t •« ©n» Vndorlaml » lï, rsie de VIp, Valais Eecht door, vrij en vrank voor God en Volk en h tû RCDACTI ESTUKKENi NIEUW9 TE ZCNDEN RUE MORTET 17EN RUE CHANTILLY *7 3 CALAIS ABO^NEMËIVTSPRIJZEIV VOOK gOL»ATEHV 0>»5 oeze asonnkmenten oienen mer minstcns s L« ■* 1 o nummvk8 inkkn8 aanokvraaqd kn caoeluki * » b itiaudu aan hetzelfoe aore8 qczonden te worden Vlaamsche Beweging en Tweedracht ii Wij weten wel, zulien sommigen, zullenvelen, zelfs Vlamingen, zeggen, dat de V-laamsche Beweging geen twee-dracht brengt tusschen Walen en Vlamingen, doch enkel tusschen de V la-mingen en een groep antiflaminganten, wij weten dat deze laatsten alleen, en niet de beweging, schuld dragen aan die tweedracht ; maar in oorlogstijd, wanneer al de krachten moeten w orden saamgebracht en gericht naar het hoogstdringend belang : 's lands verdediging, is het dan niet heter aile, ook de minste aanleiding tôt twist te \ cr-1 mijden, en dus ook de \ laamsche Beweginrg te laten rusten ? Laat ons die zoo algemeen verspreide bewering kalm en in aile vechtzinnig-heid onderzoeken, en zoodoende trach-| ten een weinig meer duidelijkheid te I brengen zoowel bij de tegensireveis S die het wapen der «Union Sacrée » als i algemeene formuul tegen ons hantee-f ren, zopder nadere bepaling noch ver-dere bewijsvoering, — als bij de Vlaamschgezinden, die wel voelèn dat de Vlaamsche Bewreging niel rusten ma g in oorlogstijd, doch niet altijd duidelijk inzien waarom. Ten grond dier opwerping ligteen zekere miskenning van het belang dat dient gehecht aan het geestesleven van een * olk. Een volk heeft niet alleen een lichaani, 't heeft ook een verstand dal n-adenkt, 't heeft eene ziel. Wie bel het geestesleven van een volk doodt, doodt zijne ziel. Gezor.de gedachten en juiste opvattingen zij'n onontbeerlijk voor't welzijn van een land. Een voik 1 dat niet nade«kt is een verachterd volk; liet moet op de hoogte worden gehou-den van al wat hem aanbelangt, en door zijne ontwikkelde-klasse worden voorgelicht. Gedachten on opvattingen moeten gewisseld worden, en uit de botsing der gedachten moet helderhcul en ôverheid voortvloeien. De vrijheid der gedachtenuiting is dus een onmis-bare voorwaarde voor het geestesleven van een volk. Ook tijdens den oorlog moeten de gedachten hunnen gang gaan. Het geestesleven mag niet drie, vier jaren lang belemmerd of onderbroken worden. 's Lands verdediging is wel de hoogstenoodzakelijklieid in oorlogstijd, niet echter de eenige. Er zijn menige andere vraagstukken die zich opdringen hoog boven 't oorlogsrumoer uit, en 's lands belang vergt dat ook die vraagstukken worden onderzocht en bijge-volg worden besproken. De aandacht verleend aan diekwesties belet trouwens geenszins dat de oorlog met de ver-eischte krachtdadigheid woi\le ge-voerd ; terwijl dat de verwaarloozing ervan, na den oorlog sehadelijke ge-volgen kan mêeslepen. Het tegenwoor-dige moet wel meest onze aandacht innemen, maar de toekomst mag toch ook niet worden uit t oog verloren. Men moet aile aanleiding tôt twist vermjderi ; goed, ilthans zooveel mo-gelijk! Dat men daarom niet-dringende vraagstukken ter zijdc late ; dat men vooral in vorm en uitdrukkingen de noodige bezadigdlieid beware, dat men van gedaclitenkwesties geen personen-twisten make — mochtzulks niet alleen in oorlogs- maar ook in vredestijd gebeuren —; maar van daar oni aile vrijheid van gedachtcnWisseling of aile bespreking van kwesties van een zekei belang te ontzeggen, is veel meei kwaad doen dan goed. Wie van meening verschillen in deze of gene zaak, staan daarom niet minder eensgezind waai het 's lands verdediging geldt. Niet noodzakelijkerwijze hebben zij die aan 't hoofd staan, voor aile kwesties en in aile zaken de beste opvattingen. Wie is er zoo verwaand zijn pérsoon-lijke meer.ing als de eenig ware, de eenig met 's lands welzijn vei'eenighare aan gansch het volk te durven opdringen ? 's Lands bestuur moet luisteren naar de stemmen die opgaan uit hel volk wiens belangen het in handen heeft; het moet de publieke opinie laten rijpen door verdediging en tegenspraak het moet de ziel van t volk begrijper en regeeren met zielkundige scherp zinnigheid. Dit^eldtook in oorlogstijd Al te verregaande of eenzijdige beper king der gedachten- en persvrijheid ii dus schadelijk voor een land. Men zegt ook : wie in t loger is, ma£ aan geen « politiek » doen. Het gaa echter niet aan, onder die bestempelim aile kwesties in eenzeifdcn zak te stop pen. Geijeurt het niet dat een zuivei godsdienstige werking als « politiek » wordt gedoemd ? Waar gaan wij heen met zulke willekeurige toepassing van onduidelijke formulen ? Daarbij, is het geraadzaam de menigvuldige en veel-zijdige geesteskrachten die, vooral in een oorlogsleger, vereenigd zijn, onbe-nuttigd te laten, ter bespreking van vraagstukken wierjuiste oplossingvoor 's lands welzijn van een zoo groot belang is ? Waarom die lichten of lichtjes willen dooven, waarom die belang-stelling. dien goeden wil, die werk-zaamheid versmachten ? 1s aller mede-werking ook op dat gebied niet ge-wenscht ? Vooral waar ous leger als afgezonderd leeft van het overgroote decl onzer bevolking, en dus bijna uit-sluilend in eigen schoot antwoord kan vinden op de menigvuldigê vraagpun-ten die in ieder nadenkenden _geest natnurlijkerwijze opkomen. Hunstrijd-vaardigheid en hun aandacht aanhunne huidige beroepsplichten, zal geenszins door dit verstandelijk bijwerk en die belangstelling in nationale vraagstukken w^orden verzwakt ; integendeel, waar zij rnogen denken en spreken voor de belangen van hun land, zulien zij er met des te meer hart voor str>jden. Eens de oorlog ten einde èn de wapens afgelegd, moeten zij bekwaam zijn, ten belo van het land dat zij hebben >rij-gevocliten, als leiders op te treden : als voorbereiding tôt die taak is onderlinge voeiing en vrij gedachten-wisselen on-onibeeHijk.Maehtspreuken, als «union sacrée» en < politiek » moeten dus niet worden . mi- bruikt om het gedachtenleven in ooriogstijd te verkraehten, of om op willekeurige wijze, onder voorwendsei van zoogezegd "s lands belang, de eene op\atting tegen de andere (e bevoor-reehten( I Vervolgtà N INDEX. DAAR WAS NE KEER... I. EEN KONING. Daar was ne keer een landekeklein m%ar vrij en gelukkig in zjin voorspoed omdat hetGodvreesde en niemandkwaad wilde. En het had een koning zoo goed ën /on eenvoudig die wandelde tusschen zijne burgers en onder zijn volk en de armen kende en de kleine hielp en zijn behagen schepte in goed te doen en het volk tninde zijn vorst en het leefde ge-lukkig al kende het gansch het gelnk niet dat het genoot. Maar naast dat klein landeke daar woonde een keizer hoogmoedig omdat hij over een groot volk regeerde en hij benijde het naarstig en vlijtig volkje en hij spraktot den koning ruw en barsch omdat hij wist dat hij de macht had. « Selioonbroer, ik wil door uw land rei-zen met mijne troepen om alzoo mijn vijand in den rug te kunnen overvallen; laat mij door en er gesehiede u geen kwaad » -t-, Maar toen heeft de k°ning -gesproken en geantwoord in eene taie die zijn volk begeesterde : « Ik weet het keizer dat gij maehtig zijt om mij te overwinnen maar de eer verbiedt mij u door te laten, tusschen de eenige eer en dezriï tijdelijken voorspoed twijfelt mijn volk niet, wij zijn bereid ons landeke misschien te verliezen maar niet ons eer. « En tôt het volk zegde hij dat het aan-dachtig en eerbiedig luisterde « Mag zoo d'ondeugd zegevieren wij hebben niet de kracht voor ons maartegea de eer is de kracht niet bestand. Ik zal met u zijn in de gevaren. Samen zulien wij strijden, samen zulien wij zegevieren. » Toen is de vijand gekomen met zijne machtige legerbenden ; maar trouw stond het legertje naast zijn vorst. en al wat een hart had verdedigde met hem voet voor voet het dierbare vaderland. En maehtig stuwde de vijand aan en vruchteleos beukte de kracht om de eer neder te krijgen. Maar zij verdronk hopeloos wanneer zij peinsde te overwinnen... en op een pandje van zijn land hield hij stand de koning waehténd op betere dagen die komen zulien. Dan zal degrijsaard weten te vertellen dan zal de jonkheid zingen : « Daar was ne keer een landeke klein van streke maar groot van moed en herte, err toen het te kiezen had tusschen zijn voorspoed en zijn eer,'tkoos zijn eer omdal het wist dat voorspoed vergaat met de zonne maar dat de eer boven blijft en ' coeldt' dat het gemaakt was om te leven MAURITS Hel Engclschojfênsief tusschen . Sainl-Ouenlin eo de Scarpe Een verrassininf! de * vijand Engelsch front 20 ><o\. De duilschfi miliiair^ kriliekers bè-weerden bij lioog en 1 ii j laag ■ • it iiet engelsch leger door het offensiet in Vlaanderen ùjftgeput zijnde, gansch den winter zou noodig hebben om zich le herstellen. Niëttegenstaande die br ,c-ringen gingen de Eng ilschen toch in Vlaanderen vooruit en sedert 1 Nov. zijn daar niet min dan 90 duitsche divisies zeer erg beproefd geworden. Maar onze bondgenooten bereidden den vijand eene prachtige verrassirjg. Naarmate de duitsche divisies in Vlaanderen uitgeput waren, werden zij naar Rusland of achteruit gestuurd, of wel naar kalme seetors, zooals tusschen Arras en St-Ouentin. Daar scheen ailes na den strijd in Maart, zeer kalm van stapel te zulien loopen en de officieele berichten maakten om zeggens geen melding meer over de raids die er plaats hadden. Het ojfensief vermomd - Zou die kalm te nog wel eens gestoord worden ? De engelsche opper'staf bereidde le midden den strijd van Vlaanderen eeii ander offensief in een n'cuwen sector, terwijl hij den vijand zooveel m'ogelijk in slaap wiegde. Hij koos voor dit offensief het punt waar de vijand zich sterkst v. aan e en meest in zekerheid. Ailes werd in yolie-dige stilte en met de grootste omzichtig-heid in regel gebracht. In den gekozen sector was het engelsch leger dat de vijand uitgeput waande, dag en nach! âan 't werk. De dag kwam waarop do punten op de i's gezet waren. De vijatid had niet de minste lont geroken etr rekende op de sterkte zijner stellingen. Eene lange artillerievoorbereiding -ou hem A\elhe^ komend gevaar melden. Gansch het verdedigings-stelseî gevaîlen ^roor lien hadden de Engelschen de Ilindenburglijn die niet een eenvou lige loopgraaf is maar een gansch stelsel uitmaakt in diepte, beschernid door gewapend béton en door eene'artillerie en een garnizoen ter plaats verdedigd. Op dit punt bevatte clé Hiijdenburglijn niet min dan zeven zeer sterke lîjnen, door onderaardsche gangen aan elkander verl^onden. Twee dezer lijnen w7aren in gewapend béton en verste.rkt door put-ten. Zij waren ^oo diep e!) zoo breed dat de tanks niet moesten gevreesd worden. Welnu dit machlig verdediging-- stelsel, omringd door tah'ijke ijzerdràhdnett'en., obusputten en schansen is gevaîlen in een oogwenk en zonder artillerievoorîjc-reiding.De Hindenburglljn ' overschreden Op het vastgestelde u.ur begonnen al de engelsche batterijen, die tôt nu toe stotn bleven als visschen, plofselings versehrikkelijk le donderen. Onmi«Mel-lijk achter het spervuur trokken ^ cl 300 tanks vooruit op-de \ erL ifle Dnit-schers, vuur spuwend lany:; aile kar- i n. Daar n a kwam de infanterie èven- lanir-zaam vooruit en verder op allô weg> i maleriaal en reserven. De eerste lijn werd oyerschr'éden, de tweede eveneens. De tr.;>l;s hadden ailes vooiy.ien, zij wisten d it zij in de lijn Hindenburg zouden verz-.volgen v/orden. De infanterie vaagde de loopgraven schoon, veroverde wijken en dorpen en rakelde de gevangencn bijeen. Nog nooit gedurende den gansehèn oorlog werden de Duitsehers meer verras t dan nu. De vijand volledig verras! Parijs 22 No^. — De . : ■_ Ische Corr. Gibbs op het front schril'ft : De aanval Avcrd geheim ge hou den en "zelfs de oorlogscorrespo- ! ntendieaan-houdend op het front vrij rond loopen bebben er iets van opgemcr! t. Nooit kon de vijand denk- n wat er op handen was en ook wist hi ni t d i tal van tanks in den dag in de bosschen verscholen 's nachts vooruitkw -men. Toen deze te midden de "citiïtseherf verschenen waren de/e voo verschrik datze zich verborgen en over aven. ! Achter de tanks kwam de infanterie terwijl duizende obussen de Hindcn burglijn beschoten. De vijand anlwoorddc enkel met eenige* zeld*ame obussen. Het. bataillon der Koninklijke fusiliers bereikten al de beoogde punten zonder de minste verliezen. Yijf uren na den aanvang van het offensief waren nog maar 200 licht ge-kwetsten geseind. Dp hel Italiaansch front Men vôorziet eene lichte ontplooïng Rome 20 Nov. — Gansch de ltaliaan-sche pers spreekt met lof over de held-hafligheid van het leger tegenover den overweldiger. L'e dagbladen stellen nochtans het volk op zijne hoede tegen de overdreven illuslès die den stilstand van den vijan-digen optocht kan doen ontstaan. Het ware misschien te vroeg te verzekeren dat de vijand voor goed in bedwang ge-houden is, Men moet en men magzulks hopen, maar men moet ook béreid zijn voor het tegend^el dat reeds voorzien is en waarvoor reeds niaatregelen getroffen worden door de krijgsoverheid. Yan een anderen kant mag eene ge-beurtclijke ontplooïng, zoo die moet ge-schieden. geen overdreven vrees koesteren, want deze zou alleenlijk voor doel hebben sterker stellingen te bezet-ten, waar de verdediging gemakkelijker en doelmatiger zou zijn. ÎNIen mag dus den toestand met vertrouwen inzien zich evenwel onthoudenvan een te groot optimisme of pessimisme. Àan de Asiago en de Fiave Rome 20 Nov. — De Italiaansche troepen gaan voort krachtdadige tegenaan-vallen uit te voeren op de hoogvlakte van Asiago en den kring der krijgsbe-werkingen te verbreeden en de bezitting van-eenige belangrijke punten te verzekeren, Ilunvoornaamstedoel is de streek van Meletta die den toegang beheerscht naar de midden en oostelijke hoogvlakte van Asiago. Onze troepen vielen krachtdadig aan in deze streek en niettegenstaande den krachtdadigen tegenstand, ondersteuncf doer eene machlige artillerie, gingen zij slelselmatig vooruit. De vijand moest voor onze hevige tegenaanvallen wijken Vijandige keuj-troepen en Hongaren na-men deel aan den strijd. In het gevecht van Maletta-Davanti-Valniela maakten de ltalianen 300 gevangenen. And.ere krijgsgevangenen komen toe in de kam-pen.Terwijl het eerste leger den vijand verdrijft van zijne stellingen aan de fiave. houdt het derde leger hem in bedwang. De vijand vie! gisteren met aanzienlijke troepeninachten de berg-streek aan tusschen de Bremta en de Piave. De strijd tusschen de Monte Mofenara en de Monte Tomba doët hardknekkige krijgsbewerkingen voorzien- De vijand overal in voeiing Rome 20 Nov. — Door zijne aanvalien nabij de Mont Mofenera en den Mont Tomba heeft de vijand om zeggen al de punten bereikt \an de lijn waarop de ltalianen stand houden. De Duilsch-Oostenrijkers hebben reeds de ltalianen aangevallen aan de Mellette, de Mont Toderaar, San Marino en tusschen da Brenta en de Piave. De vijandige troe-penmachten worden van langs om dich-ter en op verscheidenepunten seint men bewegingen van artilleriekolonnen. Het tijdstip van voorbereiding js geêindigd en een nieew strijdperkis aangebroken. Waarsehijnlijk zal de \ ijand pogen de beide vleugels van het Italiaansch leger te doorboren, met het doel de ltalianen te omsingelen ofwel zal hij langzaam en methodisch aanvalien of wel nog aan-houdend zeer krachtdadige aanvalien uitvoeren, zooals voor Verdun. Maar de verliezen die hij nu reads ondergaan heeft moet hem overtuigen dat er 'van gebrekaan tegenstand bij het Italiaansch leger geen spraak meer kan zijn. De strijd aan de Piave Rome 20 Nov. Gisteren heeft men gansch den dag hard gestreden op de Monfenera. Twee vijandige divisies ondergaan daar zware Aerb'ezen. Een dezer is eene duitsche en is samengesteld uit 12 bataillons jagers waaronder eenige bataillons van d'ë Pruisische garde. Deze keurlroepen wer-den afgetrokken vandefronten van den Elzas, Rusland, Roemcnie en Macedonie. De andere divisie bestaat uit Oosten-rijkers. Sedert vijf dagen is de strijd zeer hevig in den di'iehoek Tomba-Mon-fenera-Cornella. Deze strijd is enkel de voorbode van een bardnekkigen aanval voor het bezit van het overgangspunt op de Piave. Drie aanvalien hadden plaats op 15 en 5 of 6 op 16. De brigade Cornowerd teCornella overmeesterd. In den namiddag van 17 viel de vijand den ijzerw eg aan tusschen de Piave en de Monfenera en trachtte deze laatste stelling te omsingelen. Die poging werd afgeslagen maar de vijand trok opnieuw 8000 mannen samen om Quero en begon hevig de Tomba en de Monfenera te be-schieten. Op 18 voerde de vijand met sterke troepeninachten vier hevige aanvalien uit op den uitsprong van Monfenera. Deze werden allen-afgeslagen. Dan begon de vijand gansch de lijn Tomha-Monfenera te beschieten en gelnkte erin voet te vatten op den uitsprong. In den nacht van 18 tôt 19 dreven de ltalianen den vijand van een gedeelte van dén uitsprong. Een oostenrijksche tegenaanval werd afgeslagen. Maar de vijand kwam met sterkere troepenmach-terug en, ondersteund door een hevig trommelvuur, dwong hij de ltalianen zich te ontplooien. Onmiddellijk daarna heroverden de ltalianen gansch den uitsprong door eenen tegenaanval. De wederstand duurt voort. Menverwachteenheslissende slag Rome 21 Nov. Links van de Piave hebben de Duitsehers thans hun zware artillerie samengetrokken. Het Italiaansch leger schijnt praehtig voorbereid tôt het ontvangen v-aa den schok en Franschen en Engelschen zijn ten strijde gereed. Ailes doet voorzien dat eene van de grootste slagen van den oorlog beginnen zal. ( Laaîste ojpcieeîe berichten Belgisch front LE HAVRE, 22 Nov. Tamelijk groote artilieriebedrijvigheid in de streek van Langemarck. De vijand wiide onze voorposten nadeeen in de streek van Kippe maar werd door ons spervuur verspreid. Vandaag lichte artilieriebedrijvigheid in den seklor van Ramscapelle en^Diksmuide, heviger om Ifierckem. Fransch front PARUS 22 Nov. 15 u. Artilleriestrijd ten W. van de Miette. Een duitsche tegenaanval op onze njeuwe steSiingen ten Z. van iuvincourt werd afgeslagen.Gisteren maakten wij 400 gevangenen. Verrassende aanvalien werden afgeslagen om Betheny, ten N. van den heuvel 344 en Eparges. Wij voerden met weigeiukken verrassende aanvalien uit ten N. van Ailles in de streek van Tahure-Ailles, Tahure-Niaisons-de-Cham-pagne ; wij vernielden schuilplaatsen en maakten gevangenen. PARUS, 22 Nov. 23 u. Hevige artilleriestrijd in de. streek ten N. van den Damenweg, tusschen de Aisne en de Miette en op verscheidene punten van ons front van Champagne. Een Duifsshe verr, ssende aanval mislukte in den sektor van Maisons^ de Champagne. Rechts van de Maas hevige artilleriebewer-king in den sector van Chambrettes. Verders kalme dag. Engelsch front L0KQEN 22 Nov., 15 u. Gisteren avond hebben onze troepen ten N. van Cantaing het dorp Fontaine-Notre-Dame aangevallen en veroverd. Zij maakten gevan-^ genen. L0NQEN 22 Nov., 23 u. In den dag versterkten wij onze veroverde stellingen. De krijgsbewerkingen zijn volledig geiuki tenzij te Filaine-Notre-Same dat door den vijand opnieuw bezet werd. Vooral moet een woord van lof toegezwaaid worden aan den vervoerdienst die zoo spoe-dig al het noodige bijbracht om onzen vooruit-gang te bevoordeeligen. Wegen en ijzerwegen hebben ook veel toi de Oi-erwinning bijge-dragen.Italiaansch front ROME 22 Nov. Gisteren viel de vijand onze stellingen aan tusschen de Brenta en de Piave. Kii werd afgeslagsïi met de bajonet op de versperrinos-iijn Ste-fflarie waar Hij gevangenen in onze handen liet, en op den berg Perlica waar hij vruchtelooze aanvalien «itvoerde. Hij werd volledig afgeslagen op den berg Monfenera Esnige eerste lijnen op de" Fontara-Sicea werden door den vijand bezet. In den nacht vielen st3rke vijandige troepen-machten onze stellingen aan op de vlakte Casera-Meletta-Dactanti, maar onze troepen | behielden al het terrein.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front appartenant à la catégorie Katholieke pers, parue à Calais du 1914 au 1922.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes