Ons Vlaanderen

1684 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 20 Novembre. Ons Vlaanderen. Accès à 19 avril 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/tt4fn12548/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

I Vitrde Jasr. — H* 215, Frijs : 10 Centiem p«r fturamer iih« ' i—v ttJvc&ittta/mnsxsK. sua Woecsdag 20 November 1318» i". il i m wiMMUMif i i "i r i TifirmoiTiTiiiii 111ifci-iinMrOTirii^iinrfrTrr ABONNEMSSTSPflIJS VOOR BELGIK en Frank rijk : vati au tôt 3> Dec. igiS... 2 00fr. 31 Maart 1919. 5 00 » Jun 11919... 7.50 » yîy ONS VLAANDEREN AB0NNEMENT3?P.]JS VOOR DEN VREEMDE Van nu tôt 31 Dec. 1918. 4 00 fr 31 Mnart 1919 10.00 » /t\ TE GENT : 24, Wellinckstraat. 65, Holstraat, VERSCHIJNT DEN WOEÎsSDAG EN DEN ZATERDAG TELEFOON : ROQUÊTTE 56.41 POSTREEENING : PARIS n- 1159 TE PARUS : 22, Avenue de la République (XIe) TE LE HAVRE : 1, Avenue des Ursulines, ORGAAN Der Belgische Vluchtelingen in Frankrijk DOOR EENDRACHT STERK ORGAAN Der Belgische Christene Sociale Werken Het Vredekongres van Morgen Menige verdrukte volkeren alsPoIec Ukraniers, Tcheco-Slovakken, Yougo Slaven, zullen verrezen op het vrede coDgres verschijnen en er hun vrij woord meespreken. Het Vlaamsch Belgische volk, il wiens bedoeling bet niet ligt zelfstan dig op te treden, heeft toch ail belang erbij, dat zijn vijanden, in dezi voor zijne toekomst zoo gewichtigi tijden, het niet verder om den tu» leiden. Onze franskiljons — de ervarinji heeft het cns geleerd — hoeven bi geen geslepener diplomaten ter schoo te gaan : zij zijn volleerd. Welnu, oj de vrtdeàvergadering mag men er zicl aan verwachten dat het Vlaamsch» vraagstuk door vriend of vijand za opgeworpen worden. In aile geval za het in de wandelgangen van het Palei: het voorwerp zijn van menig gesprek Daarom stemmen aile Vlaminger volmondig in met den kreet des herter -v , en des wils geslaakt in « Ons Vlaan - deren » : Ons volk wil niet door ee\ - VlaamschhaUr vçrtegeKwoordigd worden s Wij zijn verzekerd dat de beteeke nis dezer woorden den belanghebben j den niet zal ontsnappen. Maar mee . nog : wij willen dat voor de samen stelling van het Congresgezantschap de Staat rekening houde met di Vlaamsche BewegiDg. j Onze eerste minister heeft meer kan: dan kunst gespeeld met de 'instellirg f van zijne Vlaamsche Kommissie. ? Hij zoek het taalvraagstuk op t< | lossen buiten de erkende leiders er nevens het algemeen aangenomen pro gramma : [ Verdeeldheid .brengen in de Vlaam-j sche rangen lukt niet meer / Ons landsbestuur kent dus den uit drukkelijken wil van het Vlaamsche volk en wij durven verhopen dat zijn " wijsheid hem niet zal over het hoofd 1 zien / 1 Ons Vlaanderen, In t Sukkelstraatje Hoe zit dat Ineen ? 't Is toch wonder, hoe moeilijk een gewoon sterveling de alwijze besluiten (en nog minder hunne toepassicg) der militaire bazen begrijpen kan ! Nu, — meer dan ooit, — zijn aile oogen gericht opdat groote menschen-raderwerk dat men gewoonweg « den troep » noemt. Iedereen tracht te verstaan, te vatten, zelfs uit te leggen... eilaas hoevele blijvenhalfwege steken ? Wij gaan nu niet spreken van de vuurlijn. Daarover zijn wij fier;«Onze jongens » hebben er voor gezoïgd dat het daar goed ging ! Wij gaan de zaak eens bekijken langs eens anderen kant b. v. bij de « embusqué's. » Tusschen Duinkerke en Kales, ligt een klein stadje Daar is niets bizonders aan. Dat stadje is een vrij sterk belgisch garnizoen. Dat is nog doodgewoon. En dat er een krijgsmagazijn is waar heel veel hout verhandeld wordt, zal wel ieder-etn juist vinden. Maarrrr... Rond oktober 1917 verscheen er een Ministrieel Besluit dat — voorwat aangaat de achterdiensten — aile be-vorderingen opschorschte. Provisoirement, natuurlijk ! Dien a provisoirement » is nu al een jaar oud, iets wat in de burgeiij .... Daar is het zelfs een gewoonte. Zoo hebben wij reeds meer dan eens gehoord, van oudere krijgsliedén : « Bah ! provisoirement, duurt het langst ! » censuur Verder nu, voor dat zoogezegd ma-gazijn « waar veel hout verhandeld wordt 0 is het nu weer heelemaal anders. CD 13 >t Front hebben de Vlamingen zoowel als de Walen hun bloed vergoten voor het Vaderland. CDp 't Vred6=Kongres moet Vlaanderen zoowel als Wallonie het recht hebben bij de groene tafel te zitten. * * * ... Dat recht hebben zelfs de Tsjeken ontvangen. Daar heeft men nu weer, in eenen trek, tien bevorderingen kunnen ver-leenen ! De eene werd adjudant genoemd ; de andere eerste sergeant majoor; dan nog sergeanten en korporaals ! En bij heel dat boeltje is een goede Vlaming, die in feite dienst kan doen in de twee landstalen ! Al het overige is eentalig of al niet veel beter ? Zie, dat is weer iets onbegrijpelijks! Wij kennen Luitenant - Kolonels, Majoors, Kapiteins enz. enz. tôt korporaals, die sedert lang, met voile recht op verhooging wachten en waarvoor geen straaltje van hoop op te vatten is ! * * * Een tweede feit in verband met het eerste. Hoogerbedoelde nieuwbenoemde adjudant, verstaat geen woord vlaamsch zoo groot als den belfortoren van Brugge. Niettegenstaande dat, werd hij op-volgend van soldaat, korporaal. sergeant, eerste sergeant, majoor en nu adjudant genoemd. En dat : 1. Spijts aile wet-besluiten en vor-deriDg op het taalgebruik in het leger, en 2. Binst dat men aan de officieren het oUmiddelijk aanleeren der vlaam sche taal oplegt. Zelfs hunnen goeden wil wikt en weegt in bizondere exa men ! Is zoo iets te begrijjpen ? Men mag echter geene « bizondere bevoegdheid » voorwenden voor dien nieuwen adjudaùt, want dat is geens-zins het geval. Ten andere, valt de kracht van een Wet-Besluit om in een « bizonder geval » een ADJUDANT te benoemen ? Neen, ik herhaal : wij verstaan ons niet aan die zaak / Zou men aan hoogerhand dat kunnen verklaren ? JUSTUS. DE TERUGKEER Wij ontvangen van een vriend eenen - brief over de «Terugkeero welke wij wel 1 willen op nemen. Hij bevat veel waar-. heid. Toch zouden wij onze vluchte- - lingen willen vragen van met geene - overhaasting te werk te gaan. Gisteren r nog ontvingen wij op ons bureel een - soldaat die in Congé geweest was te , Oostende en die bijna heel West-Vlaan-; deren dcorloopen had. — « Het eten, zonder eigenlijk te onthrekeD, is tcch 5 raar; overal ontbreken de grondstof-; fen ; de moffen hebben ailes meege-nomen ; ware het niet beter, zoo sprak s de soldaat, dat onze vluchtelingen nog 1 eenlge weken geduld hadden en hier • bleven waar ze werk, en voeding en onderkomen hebben ? » — Dit is zeker eene groote waarheid, maar toch heeit onze briefwisselaar gelijk dat men aan sommige categoriën den terugkeer zoo spoedig mogelijk zou moeten toelaten. Ziehier den brief welken wij daarover ontvingen. 18 November 1918. Mijnheer de Hoofdopsteller van « Ons Vlaanderen » Binnen eenige dagen zal ons geliefd Belgie geheel bevrijd zijn. Onze Belgen hier in Frankrijk worden zeer nieuws-gierig om te weten hoelang het nog duren zal eer de terugkomst toegelaten worde vanwege de Belgische Regeering : tôt nog toe immers heeft zij onze vluchtelingen in de volledige onzeker-heid gelaten. Zeer velen vinden het zeer zonderling dat de Heer Minister van Binnenland-sche Zaken geen officieele mededeeling gedaan heeft aangaande sommige kate-gorien.Zou mijnheer de Minister Berryer | o. a. geen algemeene toelating kunnen • geven, bekend gemaakt wordende door middel van belgische nieuwsbladen en 00k door tusschenkomst van het A. O. B. C. in Ste-Adresse : i° ten voordeele van de mannen, die in Frankrijk of elders gevlucht zijn en ginder in Belgie hunner vrouw en kin-ders achtergelaten hebben. Waarom die mannen nog langer afgescheiden hou-den van hunne dierbaren ginder in Belgie gebleven ? Voor die mannen-echtgenooten dient er dus ten spoedigste een algemeene maatregel getroffen. 20 ten voordeele van de familien af-komstig uit die steden en dorpen die niet verwoest zijn of wier woning gespaard gebleven is. Waarom het ballingschap nog verlengen voor die huisgezinnen ? Is net de bevoorading van eten ? Maar de Regeering heeft zeker reeds de noo-dige maatregelen getroffen daarvoor ? De ministerieele bureelen zijn toch niet altijd even langzaam en traag in hunne verschillende werkingen, nu vooral dat er daar veel werkzaamheid en spoed zou moeten heerschen ? 30 ten voordeele van de Belgen, huisgezinnen of enkelingen, die gevraagd worden door familie en naastbesfaanden ginder in Belgie gebleven. De Heer Minister moet toch weten dat ons volk veel initiatief heeft en zee vele werkkrachr. Honderden verlangei 0111 ten spoedigste in hun Vaderjan< terug terug te zijn, daar opnieuw hande te drijven, hun ambacht uit te oefenen j Hebben onze verwoeste streken misschiei ! geen werkers noodig bij duizcnden geen handelaars, geen ambachten ? Wi< moet er dan mêewerken tôt den op-■ bouw ? Zullen het vreemdelingen zijn r ) Om al die redenen, -keeren zich hon-: derden Belgen naar ckn Heer Ministei Berreyer en wachten eerbiedig, maai ongeduldig naar de toelating voor den | terugkeer, die , Zijne ^xcellentie ten spoedigste zal willen geven tôt groote vreugde van zeer vele vluchtelingen, tôt welzijn van vele huisgezinnen, tôt her-opbeuring van 't dierbaar Vaderland. Aanvaard, mijnheer de Bestuurder, met den dank voor de.opname van dezes de uitdrukking onzer achting. X. X. X. Eindelijk!.. het bureel voor den Terugkeer Vluchtelingen ge moogt allen eene vrageniijst gaan halen naar het Belgisch Ministerie, 70 bis, rue d'Amsterdam, Parijs. Ziehier volgens het « Staatsblad s de opsomming der bevuegdheden van aet « Centraal Bureel voor den Terugkeer » : s Ontvangst der aanviagen tôt terugkeer en briefwLseling mçt de vluchtelingen aangaande dit voorwerp ; Centraliseeren der inlichtingen be-treffende de bepaiing der streken naar dewelke de terugkeer is toegelaten ; Vaststelling, volgens deze inlichtingen, der voorwaarden en orde volgens dewelke de terugkeer zal geschieden ; Opmaken van de lijsten der uitge-weLenen en weggebrachten welke moe ten teruggevoerd worden ; Onderhandeling met de bevoegde overhedtn en vrijgeleiden; Organisatie der maatregelen aan gaande het verroer, de voeding, de huisvesting der vluchtelingen; geldelijte en naturahuip ; Betrekkirgen met de ministerieele departementen en de bevoegde Belgische en vreemde overheden en instel-lingen voor al wat betreft de inrichting en de coordinatie dezer maatregelen. Art. 2. — Het « Centraal Bureèl voor den Terugkeer » is gemachtigd, in de uitwijkelingslanden, het geheel of een gedeelte zijner bevoegheden over te dragen op de gewestelijke bureelen. Het mag 00k, met het uitvoeren der te treffen maatregelen tôt den terugkeer, comiteiten of instellingen gelasten welketf in den vreemde gevestigd zijn en in dewelke het door een of verschillende afgevaardigden vertegen-woordigd is. FEA IDT IK! IR I JK CANTELEU (S.-Inf.) Maandag laats had de droevige be-grafenis plaats van Maurice Hennebel, 8 1/2 jaren oud, afkomstig uit Vlae-mertinghe, en leerling aan de Belgische school van Rouen. Niettegenstaande het slecht weder waren er vele belgen en franschen in de b-grafenis tegenwoordig. Ook een groep schoolkinders uit Rouen verge-zelde het stoffelijk overblijfsel van hun kameraadje, naar zijne laatste rustplaats. Bij 't toesluiten van 't kille graf bracht M. Ampe onderwijzer, in naam van 't onderwijzend }.ersoneel en de leerlingen der Belgisch schojen, een laatsten afscheidsgroet aan den kleinen Maurice Hennebel, welke waarlijk een voorbeeld van deugd was voor zij.ne medeleerlingen. MARQUISE-HYDREQUENT(P.-d.-C.) Vaderlandsch gtbed. — Wij hebben onlangs vermeld dat de Belgen alhier gecommuniceerd en mis gehoord hebben voor hunnen Konng en voor Maarschalk Foch Beide veldheeren hebben de gansche gemeenschap in een hartelijk schrift innig bedankt. Wat zijn de brave menschen nu gelukkig om hunne daad in deze heugelijke dagen die het vredevizioen vooraf-gaan.VALOGNES (Manche) Wij vernemen uit stellige bron dat het Belgisch militair kamp van Valo-gnes op het einde dezer maand naar Oostende zal overgebracht worden Niet vergeten bij adresverandering 15 centiemen mode ta sturen voor den onkoat. 1 a ' Onze Vluchtelingen te Caen vieren de Zegepraai De Bond der Belgische Vluchtelingen die zetelt in den i Càfé de Paris, rue St-Jean » zijne vreugde willerde lucht geven ter gelegenheid, van de toeko-mende verlossing van Belgie, en zijne dankbaarheid willende betuigen aan Frankrijk en bijzonder aan de departe-menteelc- en gemeenteoverheden, had de volgendeuitnoodiging rondgestuurd. Geliefde Landgenooten, Goed nieuws ! Zeer goed nieu'ws ! ! ! De wapenstilstand is geteekend en de oorlog is gedaaii ! 't Is dus de aanstaande verlossing van ons g&liefd Vaderland en de terugkeer naar huis ! Laat ons dus dezen avond, het vaandel aan 't hoofd, onze vreugde en dankbaarheid jegens onze verlossers manifestëeren ! Dat al de Belgen dus op hunnen post -wezen vergezeld door hunne kinderen. Wij moeten zeer talrijk zijn ! Dezen avond vergadering om 7 1/2 u., vôôr den « Café de Paris », rue St-Jean on doortocht door de bijzonderste straten der stad al Vader-landsche liederen zingen. Dat eenzelfde Vaderlandsche geestdrift ons beziele ! Leve Belgie ! Leve onze Bondgenooten ! Dragen wij onze nationale kleuren met fier-heid ! Zet uwe geburen aan u te vergezellen, indien wij hun geene uitnoodiging hebben kunnen sturen. Het komiteit van den Bond : De Sekretaris, De Voorzitter, Ç. SAMYN. El. HERMANS. Meer dan twee duizend onzer Land-jenooten hebben den oproep bèant-woord. Rond 8 uve is het Komiteit van ien bond, voorafgegaan van de schoone Vaderlandsche vlag, uit Yperen gered ;n van de Kinderen der Belgische îchool, een schoonen ruilcergaan neer-eggen aan het standbeeld : « Les En-'ants du Calvados » waar M. Van Doren, bevelhebber van het dépôt, /corzitter van het officieel Komiteit, mze eere-voorzitter, eenige ontroerende voorden van dankbaarheid tôt de Hlorie van Beîgië,- zijn grooten Koning ;n de Bondgenooten richtte. Onze Voorzitter, M. H-ermans duidde ver-/olgens de volgorde van den stoet aan. Sla eene krachtige « Marseillaise » en ;ene geestdriftige Brabançonne gezon-;en t% hebben, ontrolde zich een lange itoet, langs de « rue St-Jean», doorliep le voornaamste straten der stad en ;ing langs het Stadhuis en de Pre-ectuur; men kwam slechts om 9 1/2 u. n het lokaal terug. De menigte was îog grooter nu en ook de geestdrift pas ten top gestegen Het is met de vreugde in 't hart, de ziel vol hoop, in en spoedigen terugkeer, in de groote n. innige vereenigingen dat onze lieve andgenooten elkander laat in den .vond verlaten hebben. Het Komiteit heeft andere Vader-andsche besluiten genomen die op tijd ullen medegedeeld worden. De kinderen der Belgische School ichten voor Vrijdag 15, in den namid-lag, een manifestatie in, ter gelegen-îeid van het feest van Z. M. Koning \albrecht. Vaderlandsche liederen zul-en gezongen worden op de kiosk van le « Place de la République », om 4 ure. Dm 5 ure, plechtig « Te Deum » in de :erk van « Notre-Dame » met vader-andsche aanspraak, door den E. H. )uoidbac&, krijgsaalmoezenier. Naar Belgiê teruq ! Daar « Ons Vlaanderen » na den orlog. in België voort verschijnen j al, worden onze abonnenten vrien- i elijk verzocht, als ze naar België 1 îogen terug keeren, ons hun adres ( ldaar te laten geworden ; « Ons 1 laanderen » zal hun aldaar besteld £ 'orden, zonder eenige prijsverhoo- i. ing. i IN BELGIE In heroverd Brugge Flet is een echi Belgische dag : Het is Zondag en het regent. Gansch de bevolking is op straat, wandelend of kerkwaarts gaande, waar de klokken blijgezind luiden. Wat eerst den blik treft, is de ver-siering der huizen en der openbare gebouwen : Aan aile vensters, aan al de verdiepen, wappert onze diiekieur. Sinds den 19 October, datum van de roemrijke intrede onzer troepen, is het een sooit nieuwe vermenigvuldiging | der brooden geweest, die in het Evan-gelie wordt verhaald. De Belgische vlaggen zijn uit den grond gerezen of uit den hemel gevailen. En zeggen dat, zooals mij een Bruggeling verte t, sinds 1914 de moffen al de vlaggen hadden opgevorderd. Wat eveneens treft, in de schoone herlevende stad, is het uitzicht der uitstallingen. Overal prijken de por-Jretten onzer vorsten en der verbon-dene aanzieniijke persoren. Nooit heb ik Koning Albert en' de koninklijke familie zoo dikwijls en zoo verschil-lend voorgesteld gezien. Het is een wonder van die vurige vaderlandsliefde, die, sinds vier }& ■ ■>, al de begeerten, de verlangens, de in-spanping heeft gericht naar het Vaderland, hetweik onze Koning zoo prach-tig verpersoonlijkt. Bij da kanthan-dtlaars, ziec mea, in den schconsten Brugschen kant gewerkt, de Koning en de Koningio, met data van 1914 tôt 1918. Men heeft dus gezorgd, gewerkt, geleden, zo 1er ophouden, en met het vast gedacht dat die droeve uren een zegerijk einde zouden hebben. Maar de zichtkaarten toonen vooral de vindingrijkheid der Bruggelingen. De eene stelt de koninklijke familie voor in auto, met prinses Marie-José aan 't stuurwiel. De reizigers schijnan van eene verre reis terug te komea, zij glimlachen, nu dat het rondrijetoa is afgeloopen. Wij zijn in 1916. indiaa men de twee data mag aannemen, die schitteren op de lantaarnen der auto : 1914-1916. De mededinger naast de deur is slimmer : hij heeft de 6 van 1916 -veranderd in een 8, aldus is hi] cader de waarheid. De Statiestraat, thans als welver-diende hulde aan den dapperen burge-meester, Graâf-Visartstraat geheeten, is vol verrassingen. Eerst en vooral moet ik de koperea voorwerpen aanduiden Sinds 't begin der bezetting vorderden de Duitschors al het koper op, de gordijnroeden in-begrepen.Nu staan de magazijnen die gesla-gen koper verkochten vol voorwerpen, welke handelaars en fabrikanten er in gelukten te verbergen en aan de Duit-schers te onttrekkec. Ik sprak zooeven over het uitzicht der straten. Rond den avond wordt.het tr'effend. Het was 4 u lj2. Na den re-gen was een lichte mist neergekomen, die even onaangenaam was, nochtans was er vreugde in de lucht. De klokken waren aan 't luiden, en de beiaard zond zijne heldere klanken over de stad, Thebaansche trompetten mengen hunne schetterende toonen aan den hemelschen zang. 't Is de Bloedpro-cessie, die uit de Graaf-Visartstraat komt, en in de richting trekt, met belgerickel en fanfaar, van het gekend gebouw, waar deze relikwie, glorie van 't kristelijk Vlaanderen, wordt be-waard.Deze processie had, ingezien de om-standigheden, een historisch karakter langenomen. Inderdaad, sinds de aan~ iomst der Duitschers te Brugge. ver-laastte de geestelijkheid zich. de kos- . elijke gouden relikwiekast, meester-verk van de goudsmidkunst, te redden :n b iiten het bereik der Duitsche oofzucht te stellen. Nu, op dezen sombeien regenachti-;en Novemberavond, werd zij in'de ;oede vrijgemaakte stad teruggebracht n triornf

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Ons Vlaanderen appartenant à la catégorie Katholieke pers, parue à Parijs du 1915 au 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes