Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen

1197 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 01 Juin. Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/930ns0mw9d/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

KflYI.AANHKKKN . IS GHOOT jLM «m» ftKNUfitta 1 Weekbladje voor de vlaamsehsprekende krijgsgevangenen. • 101a j Alten-Grabow, Gôttingen, Giistrow, Munster, Soltau, enz. 111 OMVORMING Als ge in de kentering van net wereldgebeuren duidelik 'n zoeken en taëten naar nieuwe Tormen, — 'n half-angstvallig en toch onephoudelik dringen naar nieuwe atmosfeeren waarne*mt, dan kunt ge — zoo ge ook al niet in zekere formulen de wereld der toe-komst kunt vastleggen — toch wel verzekeren dat de oude wereld vallen zal. Want het nieuwe leven woelt zich los, en, oerkrachtig, breekt de dorre korst die geen passende rorm meer biedt voor den nieuwen inhoud. Het leven van 'n volk kan zich naar binnen z6o omvormen dat toch aan den buitenkant, — en zelf» voor relatief-nauwgezette buitenstaanders — er feitelik van verandering, van omvorming weinig of niete te speuren valt. Want aan het staats-maatschappelik rek als zijnde administratieve, rechterlike en politische iHstellingen die het geheele volksleven omlijsten wordt niet-zoo-gauw verandering aangebracht — tenzij, als de baas eens buitengewoon-goed geluimd is de troost van 'n klad verf of vernis; en de blikken van den oninge-wijden dringen gewoonlik al niet veel dieper dan tôt den buitenkant van dit geschilderd geraamte door. Waar de vorm zich halsstarrig aan zichzelf va3t-klampt en geen' rekenschap kan of wil houden met, zich niet aanpassen aan de werkelikheid van nieuwe toestanden met nieuwe levensvoorwaarden en levens-wetten, daar zal het leven, dat zichzelf niet negeeren kan omdat het uit en door zichzelf Almacht is, zich over den ouden vorm heen de passende gestalte van z'n jonge persoonlikheid weten te scheppen. De Belgische Staat was niet langer de passende vorm voor het volksleven van Vlamingen en Walen. W# moesien scheiden omdat beider volksbewuetzijn vrij-uit wou naar eigen leven, — gelijk de levenscel zich uit eigen' kracht splitst en twee de moederctl-gelijke cel-temheden vormen gaat. Hadde de goede Fortuna ons de mogelikheid dezer ontwikkeling gewei-gerd, dan ware het verstikkingsproces waarvan we de triestig» symptomen bij Beulemans en Kakebroek waarnamen, met ons onherroepelik den weg naar de eeuwige graf-donkerheid in. Ook bij de zuiverst-logische gedachtenreeks komt 'a besluit wel niet altijd zonder dat ge iets als 'n «chok — 't mag ook w«l 'n schokje zijn — in j« hersenkamer voelt; — want voor iets nieuws gaan de oogen st«eds wat bieeder dan de alledaagsche zielevensters open, en 'n nieuweling wordt wel liefst van kop tôt teen achterdochtig — meest door oude dames (leze : oude gedachten) — bekeken en gekeurd met 'n twijfeliiek : "Waar komt die vandaan, en wat wil die ?" Dat ook de jong-vlaamsche gedachte zoo aehter-dochtig en met 'n twijfelgelonk van velen ontvangen werd zal of mag niemand verwonderen. Dat ze dit wél werd i» nu juist 'n bewijs van hare leefbaarheid en levenskracht, daar ze buiten of liever boven de stramheid van het do. de verleden komt te staan, en âl de wezenlike — zij 't ook gedeeltelik latente kracht van het Heden «n de gansche groeikracht en groeiruimte der toekomst voor en met zich heeft. Met de barenapijn zet de moedervreugde in, want het kind leeft. Is ook het baren van de jong-vlaamache staatsgedachte niet zonder smart gebeurd, — toch ligt er vreugde op uw aangezicht, moeder Vlaanderen. Ditzien we van hier uit, waar de weerglans van uw lach on* sterkt. Wij krijgsgevangene Ylamingen waren vertegenwoor-digd op het kongres der Jong- Vlamingen te Brussel. We dragen in ons het blijde weten dat ook wij aan het scheppen der nieuwe werkelikheid hekben mêege-werkt. Onze flinke jong-vlaamsche makkers uit Ylasn-deren hebben ons hulde gebracht. We zullen geen wierookvat slingeren tusschen de kruitdamp en het spattend vuur en staal van barstende gr^naten en bommen. We willen ons van den strakken ernst die over de komende dagen ligt bewust te blijven. Maar die komend* dagen willen we dan ook vertrouwensvol tegemoet zien daar zij zullen gedragen worden door vaste koppen en sterke handen. Op uwe vaste koppen en sterke handen, Jong-Ylamingen in Vlaanderen, rekenen wij. Op de onze moogt en moet ge rekenen. Gelooft in onze daadvaardigheid. De vrucht is rijp en moet geplokken worde*. P. YAN ROSSIM, LBt.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Göttingen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Sujets

Périodes