Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen

1471 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1917, 03 Fevrier. Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/nk3610x01z/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

ONZE TAAL lb.'i o iwat Nr. 86. Weekbladje voor de vlaamschsprekende krijgsgevangenen. 3? Februari 1917 Het Vlaamsche Lied. iii. Daar het lied sedert Schumann een meer huiselijk karakter heeft verkregen, zullen we, 's avonds rond den haard of 'a zomers, in het sternniingvolle uur der schemering, met de innige poezie van het lied den alledaagschen sleur van het huidige bestaan verdrijven en in onze naaste omgeving de liefde voor waarachtige kunst doen ontstaan. Onmeedoogend moeten we alle prulle-mannen en toondichters van zeventienden rang uit ons huisgezin verbannen: ons kunstgevoel nioet klaar en helder blijven, mag niet vertroeteld worden door zouteloosheid en wansmaak. Met zuster of broer zullen we in samenzang of -spel die schoonheid nog tienmaal verhoogen en ook den eigen muzikalen zin verscherpen. Yooral bij de juffrouwen zullen we onzen krachtigsten invloed aanwenden om de on-dichterlijke, valsch-sentimen-teele romances, als " l'Auto-Dafé", " Silvio Pellico " "Brise des Nuits" e. a. te bekampen en te verwerpen. En gebeurt het al eens dat we hun door de een of andere gebeurtenis, een gesehenk aanbieden mogen, dan zullen we onze keuze doen tusschen de roerendste bladzijde van onze vlaamsche meesters, ook wel de schalksche Voorspelling van den Koekoek van Jef van der Meulen, die hun vertellen zal wanneer... ze huwen mogen. Hebben we kleine broertjes of zusjes, van jongs af zullen we de liefde voor ons Vlaamsche lied in hun jeugdige harten doen ontstaan. We zullen ons wel wachten het beneden onze waar-digheid te stellen hun enkele kinderliedjes aan te leeren, integendeel zullen we steeds gedenken dat ook de grootsten onder de grooten voor de kleinen schreven. Beetlioven, Schumann, Weber, Saint-Saéns beoefenden het vak. Als dat allés in ieder gezin toegepast wordt, zal een machtige spoorslag aan de kunstenaars gegeven en een schat van schoonheid en geluk voor iedereen opgesteld worden. Liefde voor de kunst zal een simpele gewoonte, een behoefte worden voor ieder individu. Men zal uitvoeringen bijwonen, gegeven door groote zangers; medehel-pen aan dat prachtig werk: de liederavonden voor het volk, een der degelijkste middelen ter ontvoogding van ons volk; voordrachten over muzikale vraagstukken gaan hooren, er boeken en studies over lezen, zich abonneeren op muzikale tijdschriften en talrijke andere middelen aanwenden ter verspreiding van het lied. Aan dat allés kan ook de onderwijzer machtig medewerken. Ook op dat gebied moet hij de hervormer zijn, de grondlegger van de nieuwe opvattingen, de baanbreker van den vooruitgang. Hij vooral kan inwerken op geest en gemoed van het jeugdige kind, hij vooral moet zich op de hoogte houden van de kinder-muzieklitteratuur. In de laatste jaren werd het kinderlied een lieveling-genre van vele komponisten. Jacques Dalcroze in Zwitserland; Beinecke en Taubert in Duitschland; Moussorgski, de geniale grondlegger van de möderne muziek, in Rusland; Yiotta, Verhulst, Van Tusschenbroeck en Van Rennes in Holland, en, om er slechts enkelen te noemen, Benoit, Blockx, De Boeck, Andelhof, De Vestel, Van Nieuwenhove en Jan Broeckx bij ons, verwierven een mooi-klinkenden naam met hun puike kinderliederen. Alle eentonige, zagerige deunljes moet de onderwijzer verbannen uit zijn klas, om hare

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Göttingen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Sujets

Périodes