Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen

1309 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1917, 07 Avril. Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/2b8v980k5g/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

ONZE TAAL Nr. 95. Weekbladje voor de vlaamschsprekende krijgsgevangenen 7? Aoril 1917 WAAROM? Nog woedt de omwenteling in het groote Moskovietenrijk ; nog geraakt geen mensch wijs uit den warboel ginder aan de JSfjewa. Iets schijnt in elk geval vast te staan : de revolutie werd door Engeland aangestookt, be-gunstigd en ondersteund. Yoorwaar 'n zonderlinge manier van handçlen : Albion sluit een bondge-nootschap met een machtigen keizer, ziet met vreugde toe hoe hij zijn millioenen soldaten opoffert voor zijne belaugen en tôt belooning — licht het hem een beetje brutaal uit den troon en smijt hem in 't zand ! Of Engeland niet een gevaarlijk spel gespeeld heeft, of het oproer niet zal ontaarden in eene bloedige " Commune ", of het nieuwe Rusland in staat zijn zal zich inner-lijk te sterken en tevens den schrikkelijksten oorlog naar buiten te voeren, dit ailes laten wij ter zijde. Een zonderling verschijnsel heeft 6ns, flamin-ganten, toch iets of wat verwonderd : de Entente-pers jubelt over die gebeurtenissen ; zij roemt de aanvoerders van de revolutie als voorvechters der vrijheid en baanbrekers van een nieuw tijdvak. 0 bittere spot ! Ze durft het aan den Tsaar sarcastisch geluk te wenschen met zijne " edel-moedige" afdanking, ... eene daad waartoe hij zich eerst besloot toen hij het koude mes de sidderende keel voelde streelen ! De russische muiters, die hun " vadertje " buiten gooiden worden dus gevierd als helden, weldoeners, voorlichters van hun volk. Nu, voor ons goed ailes wel mogelijk we bemoeien ons niet met andermans zaken. Iets toch stuit ons tegen de borst ! Diezelfde bladen, die de oproermakers van St. Petersburg ofte Petrograd ophemelen en bewierooken, diezelfde bladen vinden niets dan woorden van haat en hoon voor de arme Ylaamsche aktivisten. Deze heeten " des traîtres "des lâches" "des vendus", des "mauvais patriotes"; na den oorlog moet men ze doodschieten, verhangen, radbraken, vierendeelen....! Wat hebben die ongelukkigen dan toch misdaan om zoo 'n afschuwelijk lot te verdienen ? Hebben zij gemoord, geplunderd en gebrand in de straten van Brussel of Antwerpen? Hebben zij hunnen vorst onttroond of slechts daartoe eene schuchtere poging aangewend ? Integendeel, ze betoonden immer hunne getrouwheid aan hunnen Koning en verwachtcen van Hem dat Zijn Edel Gremoed in opstand komen zou tegen de snoode handelwijze van eene Regeering, die de grootste en meest verkleefde helft van Zijne zeven millioen onder-danen, die ons volk, Zijn volk, verknechten en verslaven en zedelijk vermoorden wil ; zij ver-wachtten dat Hij zoo 'n regeering over boord werpen zou... en op die vorstelijk-grootsche daad van 'n Grooten Yorst wachten ze nu nog. Ze vragen enkel, ja ze eischen — en zulks is hun plicht — ze eischen dat eindelijk " Recht " gedaan worde, dat men het Ylaamsche volk in het eigene vaderland niet langer behandele als een verstooten en verdrukt minderwaardig ras, dat de Ylaming als Ylaming vrij leven en zich heerlijk ontwikkelen moge en kunne, door zijne Ylaamsche Taie in zijn Vlaamsche Vlaanderen. En om dit te bereiken jagen ze niet het gepeupel op de straat, ze bedienen zich niet van handgranaten en machiengeweren ! Neen, op vreedzamen weg willen ze bekomen de rechtmatige middelen tôt herwording en ontplooing van hun volk, 6ns volk, des Vorsten volk. Daartoe roepen ze enkel het mooie princiep in,

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Göttingen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Sujets

Périodes