ONZE TAAL VLAANDEREN IS GROO EN OVD GENOEG Nr. 137. Weekbladje voor de vlaamsehsprekende krijqsqevanqenen. 16 Maart 1918. Waar de wegen uiteenloopen Tôt nu toe heeft het aktivisme, gestuwd door- inner-lijke zucht naar vrijheid, zich voortbewogen langs dezelfde baan, welke geleid heeft naar de vervulling van de onverhooptste verwachtingen : kultureele, econo-mische en politieke zelfstandigheid. Doeh niet langer ig de baan enkel, want daar gapen reeds de beide vertakkingen van den tweesprong. Eene leidt naar volledige onafhankelijkheid, de andere naar federatie. Welk van beide zullen wij kiezen ? Allebei staan even wijd open, geen einde te zien, zelfs geenen weg-wijzer. Wat te doen ? Zetten wij ons even neer langs den weg om aandachtig te overschouwen. Vlaanderen in de federatie België, kan met Wallonië verbonden worden door personeele unie, door reëele unie, in een statenbond of in een bondsstaat. Yan deze vier verschijningsvormen is het ontegensprekelijk de personeele unie, welke aan elk der beide eenheden het meest vrijheid zou laten, daar de band slechts zou bestaan in het geineenschappelijke vorstenhuis. En toch zouden, in dit voordeeligste geval,de Vlamingen nog be-drogen worden, omdat door de tallooze overheerschingen, die Ylaanderen gedurende den loop der eeuwen geteis-terd hebben, nagenoeg aile nationaal bewustzijn gedood is geworden. Waar dan al de krachten van een kern zelfbewusten gevergd worden om den kamp tegen de verfransching in eigen schoot voort te zetten, is het een utopie te denken dat men zou kunngn zelfstandig staan tegenover Wallonië en den franschen geest, die, zooals blijkt uit de jongste uitlatingen van minister De Bro-queville zoo inrloedrijk geworden is dat hij zijn historisch recht op onze gouwen mag laten gelden. De Ylaamsche kultuur zou bedreigd blijven. In economisch opzicht zou de Franskiljonsche geldaristocratie uit princiep aile vlaamsch-nationale nijverheid boycotteeren en voortgaan den Waalschen Volcanos te steunen, waarvoor de Vlaamsche landbou-wersbevolking reeds vijf-en-tachtig jaar lang de zoen-offers geleverd heeft. De economische hegemonie van 't Walenland zou voor gevolg hebben dat de buiten-Jandsche politiek van België, zou geleid worden door Wallonië. En Wallonië wil naar 't Zuiden, terwijl Y laanderen naar 't Noorden en naar 't Oosten wil. Hier zot aan beide einden van de koord getrokken worden, met het onvermijdalijk gevolg dat ze op een schoonen dag in twee getrokken werd. Waarom dan nu terugschrikken voor een radikale oplossing, die ons de tijd, na nieuwe verwikkelingen, toch brengen moet, want het is klaar en duidelijk dat de aanschouwing van den \laamschen wil een streven naar onafhankelijkheid openbaart. Welke gevoelsargumenten men er ook tegen inbrenge, de onafhankelijke vrijstaat Vlaanderen is de ideale oplossing voor de Vlamingen. Eens zoo verre is het eerste en dringendste ontwerp dat zal ten uitvoer moeten gebracht worden, het oprieh-ten eener nationale nijverheid. Het oogenblik zal gunstig zijn. Onze buren zullen zieltogen en naar verademing scheppen. Hunne kapitaalkracht bij ons zal op verstom-mende wijze verslapt zijn, verslonden als ze is door staatsleeningen en oorlogsnijverheid. Daarenboven zal de Waalsche nijverheid in eenen toestand van achter-lijkheid geraakt zijn, als gevolg- der vierjarige bezetting en van het vierjarig lijdelijk toekijken op den. econo-mischen strijd, die zich afgespeeld zal hebben, tusschen twee nijverheidsreuzen. Die ontreddering moet de jonge staat te baat nemen om den grondslag zijner nijverheid te leggen, die bestaat in het uitbaten van 't Kempisch kolenbekken. Ylaanderen is dan landbouw-staat en nijverheidsstaat met een wereldhaven en een uit-gebreide kust. De schoonste toekomst is hem weggelegd. Maar, de volkeren wikken en de diplomaten beschik-ken. Zullen vreemde strategen, vreemde economisten, vreemde diplomaten gedoogen dat Ylaanderen Wallonië van de zee afsluit en dus economisch afhankelijk van zich maakt? Het zou hier in 't Westen met z'n drie kleine staatjes, die elk hunne sympathieën zullen koesteren, een wespennest worden even gevaarlijk als de Balkan. Daarenboven staat de Duitsche regeering zooals nog pas gebleken is uit de rede van den rijkskanselier, op het standpunt der heroprichting van België op federa-t.ieven srrondslaer. De waarborg voor Duitschland zou

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.