Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen

968 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 23 Mars. Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/ww76t0j705/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Nr. 138. Weekbladje voor de vlaamschsprekende krijgsgevangenen. 23 Maart 1918. Vlaanderen en de Vrede Dat het verlangen naar vrede onder al de gevange-nen groot is, zal wel voor niemand iets nieuws zijn. Ontmoeten twee landgenooten mekaar, dan draait hun gesprek al spoedig op den oorlog en den vrede uit. Voor vele Vlamingen, — het zijn de verblinden en onbewusten, — is Vlaanderen's vrijmaking al weinig het voorwerp hunner overwegingen en bezorgdheid. Slechts het verlokkend "naar huis gaan" speelt in hun zinnen ; daarvan droomen zij gansche dagen ! Kom ik met zulke landgenooten te zamen, dan neem ik telkens de gelegenheid te baat om uit te leggen hoe het Vlaamsche Aktivisme noodzakelijkerwijze eene vredes-beweging is en moet zijn. Ik besluit dan met te ver-klaren dat, eens de Raad van Vlaanderen door den wil van het geraadpleegde volk tôt eene wettige Vlaamsche Regeering herschapen is, niets meer haar kan hinderen om met Duitschland vredesonderhande-lingen aan te knoopen. Dat is ganscli eenvoudig en daarbij vanzelfsprekend ! Maar juist daarom achten yelen het als een liersenschim en het schuddebollend hoofd geeft getuigenis van hun twijfel en ongeloof. Deze betracbting nochtans, is geene fantasie, maar berust integendeel op echt realismus. V66r eenige dagen kon men reeds in de Rheinisch-Westfàlische Zeitung het artikel lezeD : "Wir wollen Frieden mit Flamland". Kan men uit de jongete officiëele verkla-ringen van de staatshoofden der oorlogvoerende mach-ten niet vaststellen, dat de garanten van België het allen nu treffend eens zijn om België als onafhanke-lijke en onzijdige staat te herstellen ? Als dan de Belgische regeering te Havre niet vrij genoeg meer is om als verzoenende bemiddelaarster op te treden tusechen onze garanten, dan moet de nieuwe Vlaamsche regeering, als zijnde de zuiverste en jongste uitdrukking van den volkswil, onverwijld die bemiddelaarsrol vervullen. Wie weet of zulk koen en tevens edel initiatief niet de kiem zou worden van eene overeen-komst in het Westen, waaruit dan voorzeker de alge-meene vrede zou voortspruiten. Hoe zou dit tôt roem strekken van het pas herboren Vlaanderen ! . Vlaanderen's levensbelang vergt insgelijks dat de Vlamingen vrij spel bekomen, hetzij door den vrede, hetzij door zijn eigen burgermoed naar het voorbeeld zijner roemrijke voorvaderen Breydel, Deconinck en de Artevelden ! De Vlamingen moeten zich herinneren dat in het verleden het heden ligt, dat de huidige historische dagen eene herhaling zijn uit vroegere tijden. L'histoire se répète iofiniment. Vlaanderen moet nu zijne staatkunde inrichten naar het voorbeeld van den grooten Ruwaard uit de 13e eeuw, die vooraleer Vlaanderen's lot zelf in handen te nemen, zijnen graaf Lodewijk eerlijk den vrede aanbood. Dat wenschen wij, dat willen wij in de vaste over-tuiging dat de overgroote meerderheid onzer lotgenooten ons ideaal deelen. Staan het behond en de ontwikkeling van ons zelfstandig geworden Vlaanderen en de vrij-waring onzer Vlaamsche steden, dorpen en landbouwen voor eene nieuwe en grootere vernieling niet op het spel? Welaan dan: nu of nooit ! Qeen woorden meer, maar daden... Kommando Ganderkesee. LIEVEN COMYNE. Dankbetuiging Met genoegen drukken wij hier onzen welgemeenden dank uit aan de lih. J. De Vos, burgemeester ; Louis Franck, volksvertegenwoordiger ; A. Rijckmans, senator; A. Cools, schepen ; J. Van den Bergh, consul-generaal ; N. Cupérus ; Van Kerkhoven-Donnez ; Nand Geersens, leden van het Belgisch komiteit voor volkslektuur Antwerpen, die onze radikaal-aktivistische beweging in 't kamp en in de kommando's sinds maanden zulken onwaardeerbaren steun gegeven hebben, door het toezen-den van boeken en vlugschriften. Te voelen, dat voor ons rein nationalistisch streven vooraanstaande Antwerpsche personaliteiten tijd en geld veil hebben, sterkt ons om op den ingeslagen, rechtvaardigen weg te volbarden. Vlaamgch Komiteit Gôttingen.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Göttingen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Sujets

Périodes